Pra kemi tė njėjtėn situatė si nė Indi si nė Keltikė.
Nė Indi vendasit jevgj u shėndrruan nė skllevėr (Shudra). Kurse invaduesit ilirė bjondė u bėnė kastė sunduese. Kasta mė e lartė ishin Brahmanėt (prifėtrinj)
Nė Keltikė vendasit jevgj u shėndrruan nė popullėsi tė nėnshtruar. Kurse invaduesit ilirė bjondė u bėnė kastė sunduese. Kasta mė e lartė ishin Druidėt (priftėrinj).
[QUOTE=PELASG;2182924]Sa per Keltet, jam dakort ne ty ne disa pika(jo ne gjitha), por persa i perket gjuhes shqipe, mendoj se duhet te reflektosh disi me teper(mos ma merr per diēka personale). Shqipja eshte vertetuar qe eshte te pakten 12000-vjeēare, mos te them 15000-vjeēare, prandaj evolimi i Shqipes ka ndodhur vetem gjate pushtimit turk e me vone. Dhe ky s'qe nje evolim, por me sakte nje perzierje me gjuhen turko-altaike te Turqise ne permasa tejet te vogla dhe shume te kufizuara. Gjuhen Shqipe e ka folur Atlantida e Lashe dhe Thot(perendia e qyteterimit dhe shkrimit ne Egjiptim e lashte) qe erdhi vete nga Atlantida. E kane folur Pellazget, Sumeret, Etrusket, fiset Italike, KELTET, Iliret, Thaket, fiset e Kaukazit, Elamitet, Hititet, Dardanet, Trojanet, Lidianet dhe Frigjianet(fise Thrake).
Mos ngaterro antikitetin ti me kohen e Amerikes se Ameriko Vespuēit, se jane dy kohe diametralisht te largeta. Nese do te dhena per te vertetuar ato qe te thashe mesiper, atehere me thuaj cilen nuk e ke te qarte dhe menjehere do te te paraqis te dhenat dhe burimin, qe te zhvillojme keshtu nje debat me baza shkencore dhe te denje per nje forum si ky.
Me te vertete eshte e vertetuar se shqipja eshte aq e vjeter sa 12000 vjet..DYMBEDHJETMIJE vjet???
E para sumeret nuk kane folur shqip, se vet vendodhja e sumereve nuk perputhet me teorine.....sumeret lindja e mesme, pak azi, irak-iran dhe gjuha sumere u zvendesua nga gjuha akkadian aty nga viti 3000 p.e.s sumeret jane mesopotamet qe quhen djep i civilizimit....e dyta...etrusket, nuk jane gje tjeter pervec se pasardhes te FENIKSEVE te izraelit, e vertetuar kjo.. e di se me vone ka pasur ne shartim, i etruskeve me afrikane te veriut, greke dhe ilire/pellasge.....por prap nuk jami bindur persa i perket atyre te flasin shqip......fiset e kaukazit kane qene nomade te azise fare lidhje me shqiptaret, apo pellasget prap sjam i bindur akoma....kurse persa u perket thrakeve, lidianeve,(dardaneve, trojaneve keto jane mbreterie se nje mbreterie me te nadhe te njohur lidian) pervec hititeve, jam edhe une i mendimit qe kemi shume gjera te perbashketa, mbase pse, jo dhe gjuhen.....pro fatkeqesisht, ajo gjuhe qe flitshin atehere ato vende, nuk ekziston me, as edhe vete banore autentike s'jetojne me ne ato zona......pastaj une nuk thashe qe thrakia te mos kishte lidhje me pellasget, apo iliret, por te perkthesh fjalen thraki ne jamflake........eshte disi shume etepruar! Pastaj une nuk ngaterrova antikitetin me ameriken(edhe pse toka e vete amerikes ka kulture antike), por dhashe nje shembull......si dhe vete nje historian i njohur ka thene, se historia perserit veten e saj!
Une te dhashe fakte kur fola mesiper, fakte keto arkeologjike dhe shkencore.....por ti kur citove nuk me dhe asnje fakt........kush tha qe gjuha shqipe eshte kaq e vjeter??? Meqe ne paskemi qene kaq te perparuar, pse s'njihemi ne si bota antike klasike, por greqia dhe roma?????
Pastaj fjala pellasgji do te thote toke/bote......heredoti kur shkruan per pellasget, ai flet se jetojne ku sot eshet shqiperia, deri ne rumani, bullgari e ne slloveni......me pas ai vijon me emra ilire, maqedonas, panonians, dhe thrakas.....pra sic thashe edhe per keltet.....per here te fundit e them, keltet ishin nje grup i madh fisesh dhe mbreterish me emra te ndryshem.......mbase dhe pellasget keshtu ishin........nje grup popujsh, dhe mbreterish.......A jane te gjithe te lidhur me gene me njeri-tjetrin???? Mbase po, mbase jo! Koha do ta tregoje!
sic thashe dhe me pare, kemi nevoje per me teper evidenca, dhe fatkeqesisht historianet shqiptare dhe arkeologjia shqiptare tani per tani, jane per tu meshiruar, duke u bazuar ne romantizem, hamendje dhe pa fakte!
Me jep referenca, emra, shkrime, qe te lexoj dhe une ato qe ke lexuar ti!
respekte
Ergo cogito, ergo sum!
Druidėt ishin Keltėt e mirėfilltė, njė fis ilir, qė vendosėn pushtetin mbi jevgjit e Evropės perėndimore. Por ata qė mbetėn nė vend ruajtėn identitetin ilir dhe u quajtėn Keltė, pėr njė kohė tė gjatė.Druidet, ishin prifterinte e fese politeiste te kelteve.
[QUOTE=qerosi;2182986]Nje fakt sapo e shkrova ne faqen e pare se ma kerkoi toni89, lexoje, te tjeret do te t'i jap pas ore 21:30 se me duhet te shkoj tani. Do me falesh por jemi te angazhuar dhe ne jeten reale, veē forumit. Vetem ki pak durim, asgje me teper !!!Postuar mė parė nga PELASG
Pellazg nuk bėhesh, lind i tillė!
Shume i dashur, te pika 1ne s'harrova te ndaj peruiudha, por sic e pata shkruajtur aty ne ate shkrim,e perseris prap, une thjesht dhashe nje kronologji te thjseshtuar pa u futur shume ne specifikim.
Pika2oth dhe keltet s'kane lidhje.....sikur iliret dhe shqiptaret nuk kane lidhje ne emer apo kohe........nga erdhen gothet sipas teje??? mbine nga toka??? e din se ku origjinojne gotet??? ne internet do te gjesh harten e pushtimeve kelte....dhe gotet s'jane vecse fise barbare....si keltet....qe s'jane tjeter vecse fise barbare....ti thua se ne angli dhe irlande jetonin jevgj?????? pastaj me thua mua se ato qe thashe une jane pasaktesi.....keto qe po them une jane fakte te shkruara ne libra, arkeologji dhe dokumentare aktuale......ne angli dhe ne irlande jane gjetur shumevendbanime qe datojne deri ne 5000-10000 vjet para eres sone.....ku keto vendbanime, vegla, unaza, vares, ene e te tjera te gjetura kane shume perngjashmeri me keltet ........ e ti me thua se kane qene jevgj.....HAJDE DARVIN HAJDE
kush qenka ai historian qe hedh keto hipoteza ne tryeze??? pa fakte???
AKOMA SKUPTONI....KELTET NUK JANE FIS....JANE FISE TE NDRYSHME ME EMRA TE NRYSHME....ti me flet per keltet e nuk e din se pse quhen kelte.....pastaj me thua se paskeshan qene fis ilir.........
Ne cdo pushtim, shume gjera jane huazuar, si ne kulture, tradite, gjuhe, strategji, apo dhe gene......pra ka mundesi se ato fise kelte qe pushtuan zonat ilire mund te kene huazuar disa nga keto gjera, apo anasjelltas.....
ketu ne forum vecse perseriten te njejtat gjere..prap..e..prap..e..prap...e..prap, pa asnje evidence te forte ne forme apo shkrim.......lexo historine e kelteve nga pikpamja e heredotit, romakeve dhe historianeve te mevonshem te huaj..keto, qe po bazojne te gjitha keto shkrime ne arkeologji, dhe fale shkences ne evidence te forte kimike-biologjike, toponomike e klimatike.......
Nuk dua asgje tjeter pervec se historia e shqiperise te shkruhet ne evidence....prandaj bota s'don t'ia die per ne se shkruajme hipoteza romantike pa fakte, te genjejme veten, e tu hedhim hi syve tane........se jemi te vjeter e di, se jemi te vecante e di, por a mund ti provojm aq sa te bindim plotesisht boten, dhe te forcojme indentitetin ton????
Ergo cogito, ergo sum!
BUkur......Atehere, kush qenkan ato keltet ilire?????sepse druidet erdhen me vone, pra ajo qe thua ti del kontradite........nese ne u dhame kelteve fene druide do te thote se i pushtuam ne....po ne te kundert ato na pushtuan ne, pra si pasoje me vone lindi feja druide, kur keta keltet e rinj s'paskeshan qene me fis ilir!
Heredoti si permend iliret me tatuazhe, apo superticioze me kocka , e njeri pyjesh e shpellash.....po te dhene mbas arteve-piktura, muzika, vallezim, ne ndertim , ne bujqesi e bageti, ne bujari dhe mirkpritje, dhe si luftetare dhe si ka mundesi qe ky iliret linden druizmin kur ne u dhame zoat botes antike......dhe kishim altare per keto zota, edhe prova ne skulptur edhe arkitekture.......kjo bie komplet ne kundershtim me ato cfare keltet perfaqesojne, barbare, me nje kulture te limituar, kur luftonin luftonin lakuriq, veshjet ndrysh nga te ilireve, dhe nje gje tjeter e rendesishme, fiset kelte luftonin dhe kundra njeri-tjetrit.....iliret mesa dime ne deri tani nuk kane patur lufta fisnore kundra njeri-tjetrit...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga qerosi : 12-03-2009 mė 10:55
Ergo cogito, ergo sum!
Perpara se te shkruaj postimin tim, do t'i kerkoja ndjese hapesit te kesaj teme, pasi shkrimet e mij mund te dalin jashte teme, por jane nje domosdoshmeri per t'i treguar QEROSIT faktet e kerkuara per HISTORINE E VERTETE PELLAZGE.
Fakti nr2 (fakti nr1 eshte postuar ne faqen nje siē te thashe dhe me pare, shpresoj t'a kesh lexuar):
GIUSEPPE CATAPANO (... edhe Krishti foli kete gjuhe)
Shqipja aktuale eshte nje “gjurme “: gjurme ne kuptimin me te fisem te asaj qe mbetet nga gjuha fillestare e folur nga njeriu ne faqen e dheut.
Ne vepren time “Thot – Tat Fliste Shqip”, Roma, Shtepia Botuese Bardi 1984, i kam paraqitur nje grupi te zgjedhur studiuesish kete tezen time si nje veper hipotetike; por nje teze e ndertuar me kritere te te vertetes dhe metoda shkencore bashkekohore te mbeshtetura ne prova te kesaj katergorie: historike, etnologjike, korologjike, gjeografike, gjuhesore, filologjiko-filozofike dhe natyrisht semantike.
Universiteti shqiptar i Prishtines – me kompetenti ne kete fushe – e pranoi me kenaqesi dhe entuziasem vepren time: Profesor Skender Rizaj ne vitin 1985 beri nje recension studimor te gjere dhe te thelle (prej 18 faqesh) ne Gjurmime Albanologjike.
Ky pozicionim nga institucioni me i larte i kutures dhe albanologjise ne Prishtine ne favor te librit tim perben garacine me te madhe te tezave te ngritura prej meje.
I njejti docent i fakultetit te Filozofise ne nje artikull tjeter – 48 dosje – te adresuara per “Vjetar” te Prishtines rikthehet te flasi per vepren time duke ja referuar ate Institucioneve Te Shenjta te Kosoves (Prishtine, 7 Mars 1988).
Ja fjalet tekstualisht: “... Tri institucione te Shenjta te Kosoves: “Instituti Albanologjik te Prishtines, ‘Thot – Tat parlava albanese’ ” dhe Degen e Historise te Fakultetit Filozofik te Universitetit te Kosoves”...
Sinqerisht nuk e di nese objektivisht vepra ime meriton si renditjen e larte ashtu dhe admirimin dashamirese ndaj personit tim; sidoqofte nga artikujt e permendur me mallengjen fakti qe Giuseppe Catapano me vepren e tij Thot – Tat paralava albanese – eshte rrenjosur thellesisht ne zemrat dhe shpirtin e te gjithe shqiptareve dhe atyre qe kane per zemer shqipen dhe shqiptaret.
Shqiperia natyrisht qe eshte popullsia me e vjeter e Gadishullit Ballkanik; ajo ekzistonte perpara botes helenike, perpara pushtimit romak dhe perpara dyndjeve sllave.
Ne 1 Dhjetor 1912, Take Jonesku, Ministri i Brendshem i Rrumanise me artikullin permbylles te “Romenie” pershendeste me keto fjale pavaresine e Shqiperise te shpallur vetem tre dite me pare (28 Nentor) nga patrioti i vendosur Ismail Qemal Bej Vlora:
“Shqiperia !”
“Shqiperia eshte shpallur e pavarur:
Kombi me i lashte i gadishullit ballkanik ka qene aty perpara
botes helene, pushtimit romak dhe dyndjes sllave...”
Mbi keto te dhena te pakontestueshme, historiane, etnologe, korologe, gjeografe, studiues te gjuheve dhe filozofise filologjike te krahasuar, bien te gjithe dakort.
Megjithe fisnikerine e ketij kombi, fare pak muaj mbas shpalljes se pavaresise, ne vijim te Traktatit te Londres (1913) me vendim te Fuqive te Medha te mbeshtetura nga Rusia, u pergjysmua dhe privua pergjithmone nga toka dhe popullate shqiptare; dhe e gjitha kjo per te kenaqur etjen per pushtet dhe ekspansionin e tepruar te fqinjeve.
Historia e rregistroi kete fakt te ‘papare’ ndaj Shqiperise por askush, ndonese te bindur per dhunimin e te Drejtave te Njeriut nuk guxoi ta denononte.
Ne cfare do enciklopedi kulturore apo fjalor historik ‘natyrisht’ pa dallim permbajne shenimet e dhimbshme te copetimit te Shqiperise.
“Popull trako-iliri, banore te Shqiperise”.
Ne dy pohimet e popullit eshte vetem nje pjese e Shqiperise. Sidoqofte keto dy emra tregojne shume mbi origjinen e prejardhjes se shqiptareve dhe te gjuhes se tyre; pasi ilirishtja eshte nje ekuivalente, sic do shohim me tej, e pellazgjishtes dhe e gjuhes se At-lashtė (Atlantidasve), e tirreneve – te quajtur etruske nga Romaket – e dardano-trojaneve dhe e hititeve ku vazhdon ende te jete prezente dhe dominuese ne Palestine (Ka-na-an = nga ne, domethene : jona, perpara se 3500 vjet p.e.s.)
Glotologet, filologet dhe arkeologet da Meillet tek M. Choen (“Les Langues Du Mond”, Paris, Champion, 1924), tek De Duck (Gramaire du moyen egyptien) tek Enel (La langue sacree), kishin nuhatur se alfabeti hieroglifo fonetic ‘egjyptian’ ishte hartuar nga Thot duke marre per cdo tingull variantin fillestar te emrit qe i ishte dhene objektit gje qe u nderthur ne hieroglif. Ne menyre te pergjithshme u konfirmua se keto emra – te perftuara ne pjesen me te madhe si monosilabik, i perkisnin nje gjuhe te folur ne kohe shume te largeta, kohe qe sbahen mend, ne brigjet e Nilit nga filluesit e doktrines se misterit.
Kjo ishte gjuha misterioze e “Besa – shehtė” (me keto fjale ishte krijuar ne Egjyptin e Lashte termi “Mister”). (Miti Egizi) nga Boris De Racheewiltz, Longanezi dhe C. Milano 1973).
Ne shqip: Besa do te thote fede (bese), premtim, pakt, besim; SHEHTЁ (ė nuk shqiptohet) e fshehte nga folja: shehėnj: fsheh. Te gjithe e dime se MISTERET nuk mund te tregoheshin.
Duke studiuar per nje kohe te gjate keto hieroglife fillimisht zbulova qe ato ishin hartuar me celes shqiptar.
Ideograma e gershetit: pershtatet me tingullin H-se ne shqip; kjo germe eshte marre nga fjala hjetė = gershet. Mund te vazhdoj me tej por me mungon hapesira e duhur.
Pra ideatori i alfabetit hieroglifo fonetik eshte Thot: mjeshtri me i madh i lashtesise qe i perket epokes se “Kronologjise Hyjnore”; epoka e cila ka humbur ne erresiren e kohes: qe do mbreteronte si nje ‘zot’ ne Egjyptin e Poshtem dhe ate te Siperm kohe perpara se Paleolitiku antik. Ate, ne mbreterimin e Egjyptit e pasoi Mat, perendesha e drejtesise dhe te vertetes.
Thot dhe Mat jane emra shqip dhe marrin kuptim si te tille nga thelbi dhe funksioni i tyre.
Ne fakt Thot do te thote: them, nga folja shqip thom = them, flas, bisedoj, besoj, mendoj, diktoj/urdheroj, referoj.
Mat do te thote: “Misura!” (mas) nga folja shqip masėnj (mat, matur, mase): te peshosh, te masesh, te vleresosh. I pari perfaqesonte foljen hyjnore I pagabueshem; e dyta: atributi i te Vertetes dhe Drejtesise se vetme e Hyjnise Supreme.
Te dy merrnin pjese dhe kontrollonin peshimin “e zemrave te te vdekurve”; nga gjykimi i tyre dhe raporti qe hartonte Thot ne baze te kriterit te te Vertetes dhe Drejtesise varej vendimi, fati i kalimtareve per ne boten tjeter.
Sic e shikoni miqte e mi, lexues te respektuar, kultura qe gabimisht quhet si ‘egjyptiane’ mbart shenjat e dukshme, gjurmet e pashlyeshme te shqipes; na con larg, drejt nje civilizimi shume te zhvilluar. Por nga vinte ky civilizim qe per mijevjecare te tere ka derdhur lumenj drite mbi njerezimin, nga qendra e tokes, nga tempujt diellore te zotit NJE i simbolizuar nga Dielli?
Ne kete pike opinionet jane te ndryshme por konvergjent. Le t’i shikojme.
Disa mendojne se origjina e ketij civilizimi eshte semite dhe e sjelle ne Egjypt nga Azia. Te tjere, per shembull Ser F. Patrie kane sugjeruar se ky civilizim misterioz ka zbritur nga Kaukazi. Se fundi pjesa me e madhe e shkenctareve mendojne se njerezit e ketij civilizimi me te vertete superior kane ardhur nga Atlantida: kontinenti i mbytur per te cilin flet Platoni tek “Crizia” dhe “Timeo”.
Ky opinion i fundit me duket me i qendrueshmi.
Vete emri e tregon origjinen: Atlas: ky emer eshte i perbere nga dy fjale shqipe: AT qe do te thote baba; dhe lashtė qe do te thote antik, i vjeter, paraardhes. Ekuivalent me temrin Pellazgjik qe do te thote: I Linduri i Pare.
Monumentet madheshtore, piramida dhe gjurme shkrimesh ne Meksike dhe ne Ameriken e Jugut (Peru) te cilat kane mberritur deri ne ditet tona, kane shenja te perbashketa te civilizimit “Egjyptian” , Kartagjenes dhe vete Babilonise.
Pra duket e arsyeshme te mendosh qe duhet te kete ekzistuar nje qender e perbashket ne ndonje pjese te Atlantikut, midis Afrikes dhe Amerikes, pertej ‘Shtyllave te Herkulit’ (Ngushtica e Gjibraltarit). Ky popull me nje qyteterim shume te zhvilluar duhet te jete shperndare nga Perendimi ne Lindja – ne Amerika dhe pergjate brigjeve te Mesdheut - . Kjo qender ne te cilen flitej gjuha meme, pellazgjishtja, ka qene sipas te gjitha gjasave djepi i civilizimit, burimi i kulluar nga ku u shperndane, si rrenjet nga bima meme, kulturat madheshtore te antikitetit.
Tekstet me te lashta me hieroglife qe zoterojme i perkasin vetem dinastise se V dhe VI pra mbretit te pare te rraces njerezore ME-NE (me ne).
Duke studiuar me kujdes keto tekste kuptohet qe civilizimi ne ate kohe ishte ne kulmin e lulezimit te tij. Por vete tekstet nuk ishin gje tjeter vecse kopje te modeleve te meparshme, te rikopjuara nga shkrime ne te cilen humbiste kuptimi i origjinalit. Kjo del si perfundim nga tekstet e tjera te gjetura (Papiruset e d’Unas, Teti, Pepi I dhe Pepi II ne Saqqara, te publikuara nga Maspero dhe Setu si dha nga tekstet e Liaht.
Tekstet paresore qe permbanin mesimet fetare monoteiste ishin shkruar ne gjuhen e BESA-SHEHTЁ ne menyre qe te mbeteshin okulte per aborigjenet e eger feja e te cileve, qe nga kohet me te lashta, ishte politeiste.
Me pare mendohej (tashme eshte e qarte) qe ne kohet shume te lashta popullatat e egra qe banonin ne luginen e Nilit u pushtuan nga nje rrace me superiore (ajo e AT-LASHTЁ) dhe e FARAONEVE (FARA = fara, rraca; ON = jonė) e ardhur nga jashte, pruresja e nje civilizimi te perkryer.
Kaluan shume shekuj perpara se aborigjenet te asimilonin deri ne nje fare mase kulturen e pushtuesve dhe te adaptonin me ‘fene’ e re zakonet dhe besimet e tyre arkaike.
Por eshte e kuptueshme qe gjate rrjedhes se historise (jo me pak se 4000 vjet) besimet e importuara pesuan nje evolucion kundrejt atyre qe tashme ekzistonin ne vend: evolucion i sugjeruar nga nje diplomaci inteligjente dhe deshira per nje jete te qete.
Ne brendesi Egjypti nuk ishte nje vend kompakt dhe i bashkuar por nje perzjerje klanesh te shperndara pergjate rrjedhes se Nilit: grupe armiqesore ndaj njeri tjetrit; te ndare jo vetem sipas besimeve fetare por edhe institucioneve. Per kete arsye pushtimi u krye me kujdes dhe urtesi, me maturi dhe shkalle shkalle, nga Veriu drejt Egjyptit te Siperm, vend mbas vendi.
Perendite – totem te ketyre klaneve nuk u zevendesuan kurre plotesisht nga pushtuesit: por ne fakt u perfshine ne teresine e fese se re. Kjo sjellje e mencur dhe diplomatike beri te mundur qe popujt e pushtuar te mos provonin nje kalim te ashper ne fene e re e cila ishte e huaj per ta. Keshtu ata vazhuan te adhuronin hyjnite e tyre lokale si ne kohet e paraardhesve te tyre primitive. Kjo ndihmoi ne lidhjen e bashkuar te disa emrave kundershtare nderluftues ne Egjyptin e Poshtem dhe ate te Siperm deri sa u krijua nje mbreteri e bashkuar dhe te fuqishme e admiruar nga te gjithe popujt civil te lashtesise.
Fakti qe te ardhurit rishtaz u vonuan per te perfshire ne fene e tyre hyjnite e ndryshme lokale qe mos krijonin mosmarrveshje midis popullatave te ndryshme te Nilit, solli nje sere veshtiresishe tek ata qe kryen studimin e fese egjyptiane:
“Rroli i ketyre hyjnive te ndryshme lokale nuk duket te jete i percaktuar mjaftueshem, sic observon Enel ne ‘Les Origines de Genese’; shpesh shihet si nje zot pothuajse i panjohur ndersa ne vende te tjere shnderrohet ne nje te rendesishem, ne kete menyre ai qe do kete nevoje per dokumenta te nje lokaliteti te vetem do krijoje nje mendim te gabuar mbi teresine e fese egjyptiane...”
Ketu duhet nenvizuar se feja e popullit me gjithe kompromiset e saj mbetet gjithmone kontradiktore dhe politeiste; nuk ka te beje fare me fene monoteiste te tempujve, ku hynte vetem pasi te kishte kaluar prova te veshtira te llojit fizik dhe moral. Pra fillonte nen mbreterimin e nje heshtje absolute dhe progresonte per ndergjegjen dhe virtytin, shkalle mbas shkalle, peshuar me dinjitetin me te madh.
Por qe te arrije kete shkalle te larte ne mjeshtrine e bazuar tek doktrina e Thot te madh nuk mjaftonte te kishe kaluar sproven e intelektit, duhej te perballeshe me ate te dinjitetit. Atehere hapeshin presektiva te mrekullueshme, perftohej nje force vezhguese shpirterore e pamase e cila quhej SIA (nga fjala shqipe SY). Si merite e ketij organi te ri viziv – jo fizik – mjeshtri me i arrire ishte ne gjendje qe te perqafonte te gjithe universin, te gjitha gjerat pertej kufizimeve te kohes dhe hapesires: shikonte ngjarje te cilat ndodhnin ne distance dhe mund te bente mrekullira ne favor te personave te larget por te afruar me te nga lidhjet e gjakut, simpatise dhe mirenjohjes.
Njeriu i Pare ishte Pellazgu, paraardheri i Pellazgeve: ai i mesoi njerezimit artin e te jetuarit ne menyre civile”.
Sipas Herodotit, Pelarget jane rraza me e vjeter qe jetonte ne territoret e pushtuara me vone nga Helenet dhe qe identifikohet me JONI – fjala shqiptare etimologjia e te ciles eshte e jonė, peremri pronor i gjinise femerore qe ne shqipen e vjeter perdorej dhe ne gjinine mashkullore. Tani per gjinine mashkullore perdoret yni.
Ndersa rraca helene perfaqeson vershimin e emigracionit dhe te pushtimeve te mevonshme. Kapitujt 56-58, libri I° tek “Historite” perbejne nje informacion te rendesishem mbi rracat dhe duke i bashkangjitur shenimet e Tuqiditit dhe Dionisit te Halikarnit japin nje paraqitje te besueshme mbi ceshjtet etnike ne rrajonet e pushtuara me pas nga Helenet. (Epoka e Bronzit).
“Persa i perket Pellazgeve te gjithe autoret jane ne mendje te njejte per ti konsideruar si kombi me i vjeter qe shumoheshe ne tokat te pushtuara me pas nga helenet (Straboni V, 2 – 4 )
Pellazgjik quhej Argo ndersa shoket e tij te ngjashem me perendite (Homeri, Odisea XIX, 175) pellazge: Zeus Perendia Supreme dhe Princ i Dodones Pellazgjike (Homeri, Iliada XVI, 233).
Pellazgjike jane po ashtu dhe popullatat e Epirit ku gjendej Dodona, kryeqyteti fetar i Ilireve. Keta te fundit identifikohen me DARDANET dhe ETRUSKET. Te quajtur me pas TIRRENE nga greket, per te nderuar Tirrenin, djalin e ATI-t (ne shqip ATI do te thote babai) i ardhur nga Lidia (ne shqip LIDIA do te thote Lidhja) ne Itali me nje numer te madh njerezish. Tirrenet nga romaket u quajtur TRUSCI TUSCI (etimologjia e fjales TRU, fjale shqipe qe do te thote: Tru, Mendje. (Shiko Strabonin “Gjeografia” 5, 2 ).
DARDANIA europiane eshte Kosova, e ‘sistemuar’ nga Traktati i Londres 1913 qe njihet si Konferenca e Ambasadoreve, po ashtu toka te tjera pellazgjike te Epirit, qe ju dhane Fqinjeve te dashur (Greqise dhe Jugosllavise) pa asnje shkembim. As edhe: “pak supe te trendafilte – gjella e famshme me thjerza – per te cilen flitet tek Zanafilla (XXV, 29)
E DREJTA LEGJITIME E SHQIPTAREVE E LINDJES SE PARE u grabit nga poseduesit legjitim dhe ju dha te ardhurve rishtaz me nje percmim dhe shkelje te hapur te LIGJIT NATYROR, LIGJIT MORAL dhe te vete te drejtes qe ju takonte: u grabit nga pronaret legjitim me force: ja pse HISTORIA rregjistron me hidherim kete fakt dhe ne te cituarin me pare “Novissimo Melzi” nenvizohet se kufijte aktuale te Shtetit Shqiptar nuk perfaqesojne realisht as rrajonin fizik dhe as ate etniko-gjuhesor.
Shqiptaret nuk jane Esau; nuk kane oreks te tepruar dhe as nuk denoncojne por respektojne TRAKTATET dhe VENDIMET ; PO, i RESPEKTOJNE por edhe pretendojne respektimin e te drejtave te kosovareve, te entise se tyre te paster shqiptare nga ana e qeverise se shtetit te ri te Jugosllavise, te drejta te shkelura dhunshem, paturpesisht dhe ne menyre aspak rracionale nga serbet. Kjo mungese rracionaliteti kalon ne kufijte e persekutimit (te kujton bemat e famekeqit Rankovic) ndaj Kosoves – toke aborigjene shqiptare prej nga hera – per te vetmen arsye se ata kerkojne statusin e republikes e drejte e cila i eshte dhene etnive me te vogla si ne rastin e Malit te Zi.
Kjo situate eshte e njohur per te gjitha kombet e civilizuara ne bote, madje ndonjera dhe ka nderhyre ne instancat kompetente per te qetesuar shpirtrat e vluar te serbeve...
Le ta nderpresim kete parenteze, kete shpalosje te shkurter te te drejtave te kosovareve duke i uruar paqe dhe prosperitet...
Pellazget (paraardhesit e pare te shqiptareve) ishin shume pjellore – si Kosovaret – dhe per kete arsye banoret e Atikes i quanin Ne fakt ata spostoheshin me nje lehtesi te habitshme nga nje rrajon te botes ne tjetrin per te cuar kudo fekondimin e jetes rilindese.
eshte lejleku qe sic e dime te gjithe sipas tradites se vjeter eshte sjell ne fluturim te sapolindurin.
Gjate neolitit, Pellazget i gjejme te vendosur dhe ne KANAAN (Palestina e sotme). KANAAN eshte fjala shqipe e perbere nga KA = nga; NA = ne; AN = anė. Pra konceptualish ky term do te thote: Nga ana jone.
Sic e thame me pare 3500 vjet p.e.s. keta paraardhes te lashte te Shqiptareve kaluan nga kjo “ana jone” ne Greqine kontinentale (ne ate kohe keto rrajone ishin te gjitha pellazgjike). Pruresit e lashte te civilizimit helen, te emigruar nga Azia e Vogel, mbas 700 vjetesh i gjeten te vendosur ne Peloponez. (Straboni V, 2, 4), Pausania III, 20,29).
Ne shekullin XXII p.e.s – qe e permend edhe Bibla – kananitet Ioni (Ioni ne shqip do te thote = Jonė) vazhdonin te ishin te stabilizuar – si padrone – me emrin Hitite, ne gjithe Palestinen dhe me tej.
Heth (heth, hoda, hith) ne shqip do te thote: hedh, flak. Keta njerez te lashte pellazgjike nder rrajonet e tjera popullonin dhe Larisen, nga zonat e thella dhe pjellore; Dodona (sanktuari Ilir) ne te cilen Zeusi ishte mbrojtesi me i larte; Lesbo, Cilicia dhe Ilio Troade, etj “i kishin dhene fame heshtes” (Homeri, Odisea: XIX, 175; Iliada XVI, 233)
Edhe emrat e ketyre dy veprave autoresia e te cilave i jepet Homerit, jane me origjine shqiptare.
Ne termin (Oddisia) mungon digama F qe korrespondon me germen shqip J e zhdukur nga joniku oriental i Azise se Vogel ne epoken e eposit Homerik.
Glotologet me te mire Bentley dhe Foscolo dalluan mungesen e kesaj germe. Kritiku Heine dhe Nauck e pranuan digamen F ndersa anglezi Payne Night jo vetem e pranoi por edhe e perfshiu ne botimin e dyte te veprave homerike te vitit 1920 ku ne te dyten e vendosi me titullin: (Jodissia) fjale qe rrjedh nga shqipja: lodhėm, ose jodhėm) – germat J dhe L shpesh jane te shkembyeshme.
Sipas Euripidit, i cituar nga Straboni, (V, 2, 3) Pellazget adoptuan emrin Danaite, atehere kur Danao mberriti ne Argo me 50 bijat e tij. Kete fakt e permend edhe Herodoti tek ( “Historite” V, 137).
Sipas te dhenave biblike (Zanafilla/Gjeneza XV, 18) mbreteria hitite shkonte nga “perrenjte e Egjyptit deri tek lumi i madh Eufrati”, ne tokat midis Nilit dhe Mesapotamise.
Hititet ne shekullin e XXII-XXI p.e.s. i ofruan mikepritje patriarkut Abraham madje donin t’i dhuronin dhe fushen Machpela sebashku me shpellen ku te varroste te shoqen, Saren; toke kjo e ndodhur ne territorin e Ebronit, ne jug te Jeruzalemit; por Patriarku deshironte te pagonte. (Gjeneza XVII, 34-35)
Cifutet rane pre e bukurise se grave hitite dhe disa prej tyre donin te martoheshin menjehere.
Dime qe Esau, duke vdekur nga uria hakmerret per nje pjate me thjerza ndaj paraardhesve ose primogenitura (Gjeneza, XXV, 20, 24) Esau eshte nje emer i perbere nga tinguj shqip; E = ehi, SA = sa dhe U = uri. Ky nip i Abrahamit krijoi lidhje te ngushta me Hittitet duke u martuar me Judit, vajza e Boerit hittit dhe Besamat edhe ajo hittite. (Gjenza, XXVI, 34-35).
Edhe mbreti David u dashurua marrezisht mbas Betsabea dhe donte ta bente te tijen me cdo kusht; i vrau burrin, hittitin Uria qe te ishte i lire ta martonte. (Samueli XI, 1, 15, 27).
Nga ky bashkim lindi Solomoni, mbreti i urte i cili nga nena ishte hittit dhe nga e njejta rrenje familjare lindi dhe Jezu Krishti.
Ne ate kohe qellonte shpesh qe ne familje te flitej gjuha e nenes ne vend te asaj te babait dhe per kete arsye eshte shume e mundur qe Solomoni dhe pasardhesit e tij te kene folur HITTITISHT (nga e cila rrjedh shqipja).
Dua te kujtoj perseri nje fragment nga bibla e cila riforcon tezen qe Konanitet flisnin HITTITISHT (ilirishto-shqip).
“Ne nje moment, Abimalach dhe Pichot, komandantet e ushtrise se tij, i thane Abrahamit: Zoti eshte me ty ne cdo gje qe ben! Pra mu beto per Zotin qe nuk do mashtrosh as mua, as fjalet e mija dhe as prejardhjen time dhe ne te njejten menyre te miresjelle qe u solla une me ty ashtu do sillesh dhe ti me mua dhe me vendin ne te cilin je duke qendruar si i HUAJ”. Abrahami i pergjigjet: “Te betohem”! Por Abraham i terhoqi verejtjen Abimelech per nje pus uji te cilin e kishin uzurpuar ushtaret e tij. Abimelech pergjigjet: “Une nuk e di se kush e ka bere nje gje te tille: ti nuk me ke informuar dhe vetem sot degjova per kete”. Atehere Abrahami mori disa bageti dhe ja ofroi Abimelech. Ky i drejtohet Abrahamit: “Cfare bejne ketu keta shtate qinja te cilet i ke vecuar menjeane”? Abrahami pergjigjet: “Ti do i pranosh keta shtate qinja nga dora ime pasi me vlejne si deshmi qe une e kam germuar kete pus”. Per kete arsye ky vend quhet: Borsabea”. (Gjeneza, XXI, 22, 34).
Borsabea eshte nje fjale e perbere nga tingujt shqip: bėrė, perberese e foljes bėnj; sa qe eshte sa ne shqip dhe besa qe eshte besė. Pra Borsabeo = bere per aq sa pershkruan betimi”.
Edhe sot ne gjuhen shqipe BESA perdoret si nje esklamacion qe do te thote Ne besen time, nje afirmacion ky betimi solemn.
Mbasi perfundoi marrveshjen Abrahami qendroi ne Palestine si i huaj.
Mbetje/gjurme te hititishtes (ilirishtes, shqipja e lashte) pavaresisht nga kamata kohore (ne kuptimin peshen qe luan kalimi i kohes, pra vjetersia) dhe pasojat shkaterruese te pushtimeve, gjehen ne hebraishten e lashte dhe tek aramaikja - gjuha e folur nga Jezu Krishti dhe Apostujt e tij...
Nuk duhet harruar qe Aramci ishin nje popull i vendosur qe ne lashtesi ne nje rrajon midis Sirise dhe Mesapotamise, e dominuar nga perandoria Hittite. Dhe ne pergjithesi popujt e pushtuar perfundojne te adopotojne gjuhen e pushtuesve.
Duke ristudiuar me vemendje S. Evangeli ne tekstet greko-latine kam zbuluar me nje befasim te kendeshem se edhe Jesu Krishti ne momente solemne ne jeten e tij publike, shpreheshe ne nje dialekt qe per mua eshte i kuptueshem; dialekt ne te cilin manifestohen gjurme te pagabueshme te gjuhes hittite – ilire – shqipe.
Po citoj nje moment te vetem: mrekulline e ringjalljes se bijes se Giairo (Ungjilli i San Markos V, 21, 43).
“... Serisht Jezuja kaloi me nje varke ndersa ne bregun tjeter nje turme e madhe u mblodh rreth tij ndersa ai qendronte ne breg te detit. Nderkohe vjen kreu i nje Sinagoge i quajtur Giairo i cili me nje pamje te mjere i bie nder kembe dhe i thote: “Vajza ime eshte duke vdekur, hajde dhe vendosi duart e tua qe ajo te sherohet dhe te shpejtoje!”. Dhe Jezuja u nis bashke me te i ndjekur nga turma e madhe e cila gelonte nga te gjitha anet”.
Gjate rruges nje grua e preku dhe menjehere u sherua nga ethet prej te cilave vuante tashme prej vitesh.
Jezuja vazhdonte te fliste me njerezit e mrekulluar kur nga shtepia e kreut te sinagoges doli dikush dhe tha: “Vajza jote vdiq. Pse ta shqetesojme me shume Mjeshtrin?”. Por Jezuja qe e degjoi i tha kreut te Sinagoges: “mos u tremb, vetem beso” dhe nuk lejoi askend qe ta shoqeronte pervec Pjetrit, Xhakomos dhe Xhovanit, vellai i Xhakomos.
Kur mberriten ne shtepine e kreut te Sinagoges pane nje turme njerezish te cilet qanin dhe vajtonin me ze te larte; dhe ndersa hynte i drejtohet atyre: “Perse qani e vajtoni? Vogelushja nuk ka vdekur. Ajo po FLE !”. Por ata e perqeshen. Atehere Ai i nxorri jashte te gjithe, morri nenen dhe babane e femijes megjithe njerezit qe i shoqeronin dhe hyri aty ku dergjej femija. I mori doren dhe i tha: “TALITHA CUMI !”.
Fraza e shprehur nga Jezuja ne tekstin grek eshte si , ne latinisht si TALITH CUMI. Fraze e cila perbehet nga tingujt shqip:
TA = tata, baba
LI = lė, braktis
THA = tha
GJUM = gjumė
Pra shprehja ndertohet saktesisht ne kete menyre: “Tata tha, lė gjumin!”.
“Babai (qiellor) tha: “Lere gjumin (ringjallu)!”
As greqishtja dhe as latinishtja nuk permbajne germen GJ: pra per te bere te mundur tingellimin e kesaj germe e cila nuk gjendet ne asnje gjuhe te botes pervec shqipes, ata u detyruan te perdorin K-ne dhe C-ne e theksuar.
Krishti i kryente mrekullite e tij gjithmone ne emer te Babait te tij Qiellor dhe vdekjen e quante thjesht nje gjum per ate qe besonte tek Ai. Si konseguence e kesaj doktrine ai ju drejtua Babait te tij duke ju lutur qe ta ‘rizgjonte’ vajzen e Giairo. Kerkesa brenda lutjes shkonte te dobi te te interesuares:
“Tata tha: le gjumin!”; “Babai tha: Zgjohu”!.
Gerhard Hem ne ‘Aventura e Fenikasve’ , Garzanti 1974, ka demonstruar se Etrusket vinin nga Troja dhe se trojanet (bijte e Ilio-s) ishin Hittite.
Duke qene se e dime qe Dardanet ishin Ilire dhe Trojanet e pare, etj; per cdo gje te thene deri ketu vendoset ekuivalenca qe: Pellazget = Atlashtė (Atlantidas) = Hittite = Trojane (bijte e Ilio-s) dielli, apo i quajtur ndryshe, astro) = Dardane = Donai = Etruske = Tirrene = Lidian = Shqiptare.
Lidianet te cilet erdhen nga Azia te detyruar nga uria, ne Itali takuan vellezerit e tyre te cilet i priten me nje fjale te vetme: “HARE”, fjale kjo qe ne ilirishten e lashte (shqip) do te thote: “Gezim” . Lidianet duke e konsideruar kete fjale si nje ogur te mire ndryshuan emrin e tyre te lashte Agilla, te themeluar nga Pellazget e ardhur nga Thesalia, ne (Cerveteri) (Straboni, fraza te cituara ne librin V tek ‘Gjeografia’).
“Se cfare gjuhe flisnin te gjithe keta pellazge nuk jam ne gjendje ta them me siguri; por nese eshte e lejueshme te shprehesh nje mendim atehere nga ata pellazge qe vazhdojne te mbijetojne sic mendohet si Tirrene (Etruske) te qytetit te Kortones, ata flisnin nje gjuhe barabare (pra jo greqisht). Pra nese e tille ishte rrenja pellazgjike, populli atik qe ishte pellazgjik me kalimin midis Heleneve gjymtoi edhe gjuhen. Ne fakt as banoret e Kortones as ata te Plakja (plak ose pjak ne shqip qe do te thote i vjeter, ne moshe, plak) nuk kane ngjashmeri ne gjuhen e tyre me popullsine qe banon perreth por kane perputhje te gjuhes midis tyre duke demonstruar ne kete menyre ruajtjen e kesaj gjuhe te cilen e sollen me vehte kur emigruan ne keto vende. (Herodoti I, 57).
Profesor Majani i Sorbones, Profesor Rizaj i Universitetit te Prishtines (Kosove), Gatti, studiuesi serioz i gjuhes ilire dhe etruske, glotologia e spikatur dhe studiuesja e historise Nermin Vlora Falaschi dhe une i kemi ‘rikthyer zerin’ gjuhes me te sterlashte te shfaqur ndonjehere ne bote (Etruskeve Pellazgjike etj). Kerkimet dhe studimet vazhdojne.
Ndersa une i mbahem tezes se nese shqipja nuk eshte teresisht gjuha e pare e folur nga njeriu ne faqen e dheut te pakten ajo permban gjurme thelbesore te asaj gjuhe; fjale monosilabike onomatopeike, lakime dhe shprehi te sakta te kohes se pare, rrenjen dhe strukturen origjinale, kohezgjatja e variueshme e zanoreve qe nganjehere jane si nota muzikore.
“I” eshte tingulli i pare i artikuluar nga njeriu ne diten e pare te ekzistences se tij, shprehi e mrekullise se krijimit, e pergatitur enkas per te nga Krijuesi Zot. Pra behet fjale per nje esklamacion qe permban ndjenja te thella dashurie dhe falenderimi; ndjenja te femijes qe ne faljen e tij, i bindur per dhuraten e parrefyer te Atit, i therret emrin me nje dhembshuri mallengjyese.
Kjo pasthirrme ne gjuhen e Thot krijohet nga hieroglifi qe zevendesonte shqiponjen qe perfaqeson principin e drites dhe te forces vitale. Edhe Platoni e konsideron kete tingull si te fisem. (Cratilo: “saktesia e tingujve”).
Dante duke qene i sapohyre ne frymezimin mistik gnostik qe ne ate kohe rridhte nga doktrina e Thot, pati njohuri te esoterizmit antik te simboleve te pashprehura. Duke perparuar me driten gjithnje ne rritje te QIELLIT te VIII, takon njeriun e pare Adamin dhe nga ai kupton:
Krenari per ate qe ngrihet ne misionin e ferrte
Ai perhapte ne toke miresine e pafund
Vale vale vjen gezimi qe me buron ne fytyre...
(Pjesa XXVI, 133-135)
Edhe poeti Francesco Barberino (1264-1348) i “Fratelli d’Amore” ne vepren ‘dokumenta te dashurise’ terhiqet deri ne admirim nga germa “I” .
Ky tingull i lashte dhe i fisem ka mbetur i pandryshuar ne kuptimin esklamativ tek gjuha e folur nga shqiptaret e Italise (Shiko: Dizionario degli Albanesi d’Italia , E. Giordano, edicioni Paoline, Bari 1963).
Shqiptaret ne epoken e bronzit quheshin “Bijte e Ilio-s”, shikoni dhe Tuqididin, I, 111; qe do te thote “Bijte e Drites” (diellit). Qe nga mesjeta e me pas: SHQIPTARЁ = Bijte e Shqiponjes (Shqipja).
Kuptimi eshte i njejti pasi ne doktrinen e Thot, shqiponja eshte simboli i drites.
E gjithe onomastika e lashte eshte e ndertuar me celes shqip. Po per ta kuptuar eshte e rendesishme qe te dihet sesi ndertoheshin emrat ne lashtesi. Pak a shume veprohej si sot per nomenklaturen kimike, formulat e peraferta dhe strukturat. Emri shprehte me saktesi funksionin e qenieve te cilave i atribohej.
Ne rastin e kimise, cfare perfaqeson germa “H” ? Eshte simboli i elementit hidrogjen, pra germa e pare e fjales HYDROGENIUM, emri latin per hidrogjenin. Pra germa “H” e shkruar kaq thjeshte perfaqeson pjesezen me te vogel te ketij elementi. H me 2 te vendosur anash, H2, tregon molekulen e hidrogjenit, pra sasine e atomeve te cilat e perbejne.
O eshte germa e pare e fjales latine oxygenum, oksigjeni. H2O eshte formula e ujit, substance e perbere nga nje molekule hidrogjeni (H2) dhe nje atom oksigjeni (O).
Zoti i vetem: TEM ose ATUM eshte i perbere nga simbole te fjaleve shqipe:
T = TAT (metateza per AT ) = baba;
U = UNЁ = unė;
M = MЁ = MЁNЁ = mama, nene
Pra Tem do te thote; baba dhe nene. Atum ka te njejtin kuptim.
Baba une (u) nena. Baba-Nene eshte emri i atribuar TE PERJETSHMIT, krijuesit te cdo gjeje.
Kete koncept e gjejme ne shume prej teksteve egjyptiane ne piramida dhe ne papiruse; identike me doktrinen e civilizimit Maja qe lulezoi ne Ameriken e Jugut. Per ata Zoti eshte “NJESHI, Babai i te gjitha qenieve, shkaku i ekzistences, Krijuesi i cdo gjeje. Pitagora te njejtin princip baze e shprehu ne kete menyre: “Monade e Madhe vepron ne perputhje me Diaden krijuese”.
Prova e rishtareve (rishtar po e perdor ne kuptimin e atij qe pranohet ne mister ose qe fillon rrugen e gjate te mesimeve te fshehta. Termi i njohur ne italisht dhe anglisht eshte iniziati/initiated - Darius) ne kontinentet e zhdukura si Mu, LEMURIA, ATLASTЁ, (Atlantida) IPERBOREA, konfirmohet ne tabelat e NAACAL, te sjella ne indi 15.000 vjet me pare dhe te zbuluara disa dhjetra vjet me pare nga James Churchward; si dhe ne 2600 tabelat e gurta te nxjerra ne drite kohet e fundit nga William Niven.
Keto tabela jane shkruajtur ne alfabetin MU, shume i ngjashem me alfabetin fonetiko-gerografik te Thot.
MU eshte kontinenti i fundosur , toka meme e njerezimit: M = mėmė = nėnė; U = unė); pra une: nėna. Pershkrimi qe lexohet per te ne keto tabela ngjason ne disa pjese me fraza nga Timeo ose Krizia e Platonit; pjese te tjera jane ne lidhje direkte me dokumentet egjyptiane.
Ky kontinent ne te cilin per 86.000 vjet lulezoi nje civilizim perfekt, nje dite (mbase 50.000 vjet me pare) u zhduk nen oqean per shkak te ndryshimeve gjeologjike ose fajit te njeriut (degradim i moralit).
Me pas toka u popullua perseri me njerez e kafshe dhe JETA mori vrull e u zhvillua me larmishmeri. Ky kontinent i ri u quajt: LEMURIA, fjale e perbere nga fjale shqip: LE = lind, ka lindur; dhe e MURRЁ = shumellojshmeri njerezish dhe kafshesh. Ketu serisht gjallonte fryma e JETES NJE: te gjithe dukeshin te perfshire nga ligji i vellazerise, te rrethuar nga melodite hyjnore te dashurise, nga deshira per te gezuar njeri tjetrin, per mireqenien dhe lumturine e te gjitheve.
Dukej sikur ky kontinent, ne te cilin jeta zhvillohej rregullisht me dhe arritje te medha ne te gjitha fushat, do ekzistonte perjetesisht por mbas disa mijevjecareve edhe ky kontinent fillohej te zvogelohej nga kafshimet e oqeanit.
Por kontinenti tjeter, Atlantida, qe ndodhej ne lindje te Lemurias dhe qe kufizohej me kete te fundit, vazhdonte te rezistonte e perparonte.
Ne kete kontinent te ATLASHTЁ, te Baballareve Tane te Lashte, mbreteronte e lire kjo lloj feje: Dashuria dhe Adhurimi i Atit Krijues Perendi: Babe e Nene ne te njejten kohe (TEM ose ATUM), dashuria ndaj gjithe njerezimit ne kuptimin e vellazerise ne nje civilizim real te bazuar dhe ndertuar sipas komandamenteve te JETES-NJE te pavdekshme, e mbushur me spiritualizem; spiritizem i cili mundesonte vizionin nga siper, ultra te ndjeshem ndaj te gjitha gjerave.
Me pas, rreth 12 mije vjet me pare Poli u spostua duke permbysur token dhe duke sjelle si rezultat netet e ftohta dhe akujt e frikshem; dielli ishte zhdukur duke u arratisur per ne Jug.
Vende te tera ishin zhdukur ne thellesine e dallgeve duke marre me vete njerez, kafshe, bime dhe cdo gje tjeter. Te mbijetuarit nen kercenimin e te ftohtit dhe te bllokuar nga debora, kerkonin me deshperim nje rrugedalje; dhe ne kete moment shfaqet nje GRUA e cila me nje force te papritur frymezuese ndersa kerkonte ne qiej per PADRE NOSTRO ATON (AT = baba, on = jon) i thote te leviznin drejt JUGUT. Gruaja e frymezuar quhej PYTJA nga folja arbėrisht pyenj = pyes.
Gruaja kishte patur te drejte.
Me pas mbas ece jakesh pa fund neper zona me te buta, u gjenden perballe nje deti pa akuj me dallget qe valezonin shndritshem nen rrezet e diellit. U ndalen aty ne gjendje deliri...
Gruaja kishte patur te drejte!
Te gjithe brohoriten me hare... nje ndjenje e improvizuar mirenjohje dhe respekti te pafund lindi per te. Keshtu e pati origjinen pasardhesi i gruas boreane, rit gjithmone i praktiktuar midis Boreaneve dhe ai autoritet te cilin ata e njohen me pas.
Ne tokat e largeta ku mberriten, ne te cilat dielli lindte cdo mengjes dhe nga ku moren nje impuls rinie ringjallese, filloi nje jete e re. Zemrat gezonin ndersa shpresat dhe inteligjenca zhvilloheshin ne perputhje me bukurite natyrore.
Nderkohe Boreanet e lashte ne menyre intuitive kuptuan se drita ishte shkaku i jetes tek njeriu, kafshet dhe bimet. Keshtu u fillua te zgjedhohet folja DI qe do te thote: di dhe agon ose behet e qarte (dihet eshte e shkuara e di). Pra ne gjuhen shqipe ndricim dhe ndergjegje jane sinonime.
Te frymezuareve te vjeter ju dha emri Druid pasi ata grupoheshin per te medituar perreth dushqeve shekullore dhe nga feshferima e gjetheve te tyre ata merrnin mesazhet hyjnore. Boreanet lisnajen/dushkajen e quajten DRU; fjale kjo qe gjehet shume rralle sot pervecse ne gjuhen shqip ose arbėrisht.
Por ne vepren dinjitoze “Dizionario Albanese-Italiano” nga Angelo LEOTTI, Instituto per L’Europa Orientale, Roma 1937, shfaqet ne faqen 133 ne kuptimin e saj te lashte origjinal.
Me Druidet u fillua zbulimi i pare i ndricimit: me kete hapje sysh u hodhen bazat e para per studimet shkencore nga te cilat linden traditat dhe simbolet.
Eshte “...fillimisht ishte Folje
Dhe Folja ishte prane Zotit;
Cdo gje u be ndermjet Tij
dhe pa Te asgje nuk eshte bere nga ato qe ekzistojne
Ne Te ishte jeta
Dhe Jeta ishte drita e njerezve...”
(G.I. , 1-4 )
Te njejten doktrine mbi jeten e gjejme tek Thot 10.000 vjet para epokes kristiane. Hieroglifi eshte simboli i Foljes; perfaqeson buzet e njeriut dhe prodhon tingullin e germes shqipe r – duke cliruar nje monovibruese alveodentale – dhe germa rr – cliron nje polivibruese alveodentale.
Pra si shkak i atraksionit natyral te te dy sekseve buzet e mashkullit joshin ato te femres (si ne fizike ku berthama qendrore e ngarkeses pozitive (+) terheq elektronin e ngarkeses negative (-) dhe bashkohen ne shfrimin e Dashurise dhe sjell si rrjedhoje puthjen dhe ne shkrirjen e dy personave ne nje qenie te vetme mundesohet vazhdimesia e Jetes, me prodhime te nje energjie te jashtezakonshme por gjithmone te nje rendi relativ; energji te ngjashme me ate Foljes, energji te nje rendi absolut.
Njerezit te mbushur me kete shperthim natyral rendi e morali donin te ruanin Jeten deri ne fund te koherave, ata rriteshin dhe shumoheshin ne gjendje paqeje te mbushur – si engjejt – nga shkelqimi i “SHEHNAH” i cili mundesonte te SHIKOJE ZOTIN dhe te ndjeheshe vazhdimisht prane i pashqetesuar asnjehere nga DESHIRA.
Etimologjia e kesaj fjale eshte folja shqip SHOH = shikoj. Ne fakt njerezit ne gjendjen e paqes se lashte kishin mundesi te shihnin Zotin dhe te ndjenin ngrohtesine e afersise se Tij. (Shiko dhe “Talmud” nga A. Cohen)
“E gjithe toka kishte vetem nje gjuhe dhe te njejtat fjale. Duke emrigruar nga lindja, njerezit u ndodhen ne nje lugine ne vendin e Senaar dhe u vendosen aty. Ata i thane njeri tjetrit: “hajde te bejme tulla dhe ti pjekim ne zjarr”. Tulla ju sherbeu atyre si gur dhe bitumi si cimento. Me pas thane: “
“Hajdeni, te ndertojme nje qytet e nje kulle maja e te ciles te preki qiellin dhe le te krijojme nje emer qe mos te shperndahemi ne te gjithe token”.
Zoti (i pa) tha: “Ja ata jane nje popull i vetem dhe te gjithe kane te njejten gjuhe; ky eshte fillimi i vepres se tyre dhe kur te arrijne ne fazen projektuese per ta nuk do jete me e pamundur. Pra le te zbresim (ne Toke) dhe te perzjejme gjuhen e tyre qe te mos kuptojne njeri tjetrin”. Perendia i shperndau neper faqen e dheut dhe ata e nderprene ndertimin e qytetit. Per kete arsye aty u quajt Babel pasi Perendia perzjeu gjuhen e gjithe tokes dhe prej aty perendia i shperndau ne te gjithe token”. (Gjeneza, XI, 1-9)
Pra Babel do te thot e konfuzion, coroditje. Ky term rridhte nga fjalet shqipe:
BAB ose BABALLЁ, rrenjet e foljes;
BABARЁNJ = ngaterroj, pengoj
BABAREM = ngaterrohem, pengohem
(Shiko fjalorin tashme te cituar te E. Giordano)
BABAREM, ne kohet me te lashta, mund te jete shkruar shume mire ne formen BABALEM pasi germa r dhe l ishin te kembyeshme; dhe hieroglifi i permbante te dy tingujt. Hieroglifi per germen L u paraqit ne kohe shume te mevonshme, vetem mbas pushtimit te Egjyptit nga Aleksandri i Madh.
Ky fenomen paraqitet edhe ne ndonje dialekt te Italise se Jugut; e kam konstatuar personalisht duke lexuar disa vargje me te vertete te mrekullueshme, te mbushura me thjeshtesi, natyralizem dhe ne “Calabria” – Editalia, Roma 1975:
“O rinninella chi passi lu mari,
Ferma quantu ti dicu due palori;
Quantu ti scippu na pinna di st’ali...
Germa L eshte ne vend te germes R dhe e anasjellta; kjo vihet re ne fjalen e fundit te vargut te dyte ne strofen e pare:
PALORI ne vend te PAROLI.
................................................
“Rroft Shqipėria pėr mon e mon
Rroft e lashta Mėma jonė”!
Thėrresmi gjithė e gjithė me nj’ zė,
Kėtu po vėllezer e Kudo.
Rroft ndėr gjithė fjala mbarė;
BESA e shėjtė: fjala – ar
Me qėllime e mendjen mirė
Si vėrteta ėshtė e dėlirė.
Rroft mbi t’ dėmshem Krenari
E vėrteta, e butė arsye !
Rroft Shqipėria pėr mon e mon’
Rroft e lashta FARAON !
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga PELASG : 12-03-2009 mė 13:42
Pellazg nuk bėhesh, lind i tillė!
Ja dhe fakti nr 3 qe flet se si ka qene me pare historia dhe se si eshte paraqitur nga Etimologu dhe Albanologu Giseppe Catapano. Ka dhe fakte te tjera, sapo te mbaroj do vazhdoj te t'i dergoj qe te fillojme pastaj dhe debatin e balancuar, por me nje kusht, mos u mundo te reshkasesh nga argumentat, se pastaj do behej bajat ky debati jone.
Libri i Katapanos ėshtė njė shuplakė e fortė shkencore ndaj atyre qė kanė shtrembėruar tė vėrtetat historike tė pellazgo-ilirėve nė shekuj
Ditėt e fundit mė ra nė dorė njė nga kryeveprat shkencore albanologjike, libri i Prof. Xhuzepe Katapano "Thot-i fliste shqip", botime enciklopedike,
Do tė ishte nė interes tė lexuesve pėr tė dhėnė pak informacion mbi profesorin e nderuar tė racės sonė, si dhe zbulimin e tij tė jashtėzakonshėm, i cili ka tė bėjė me etnogjenezėn e pellazgo-ilirėve qysh nė agimin e epokės njerėzore.
Profesor Xhuzepe Katapano ishte dhe mbetet i vetmi albanolog qė studioj nė themel prejardhjen e racės ilire, duke bėrė tė drithėrohen nėpėr dekada shumė shkencėtar qė janė marrė apo merren me studimin e antikitetit. Katapano u nis vet drejt Egjiptit pėr tė parė dhe prekur piramidat, njė nga mrekullitė e botės sė lashtė, dhe u befasua kur ndeshi nė shenja apo hieroglifė tė ēuditshme qė linin hije dyshimi mbi prejardhjen e tyre. Jo pak por mbi 40 vjet iu deshėn profesorit tė nderuar pėr tė bėrė kėtė zbulim tė jashtėzakonshėm, i cili vjen i pėrkthyer nė gjuhėn shqipe me mjeshtėri nga Qemal Velija.
Pėr tė bėrė kėtė zbulim tė jashtėzakonshėm dhe pėr tė vėrtetuar se hieroglifėt e piramidave tė Egjiptit e kishin bazėn tek gjuha ilirishte, Prof. Katapano pėrdori gjatė hulumtimit tė tij tė gjatė, siē shprehet edhe vet, sistemin kritik tė krahasimit shkencor tė rrėnjėve tė shumė gjuhėve tepėr tė lashta, si "ESKUERA" baske (E-SHKUARA do tė thotė, nė shqip, pikėrisht: gjuha e sė shkuarės); shqipes; gjuhėve hitite, hebraike, arabe, aramaike dhe tė tjerave, veēanėrisht tė gjuhės kopte - gjuhės liturgjike tė tė krishterėve tė Egjyptit; si dhe studimet shumėvjeēare tė rendit filozofik, etnografik, mitologjik, historik dhe arkeologjik, natyralist etj. Prof. Katapano hedh poshtė apo pėrmbys traditėn shkencore, qė e paraqet qytetėrimin nilotik si njė fryt kryqėzimesh mes 4 racave. Duke u ndalur tek etimologjia e emrit tė Thot-it Prof. Katapano shpjegon, se emri pėrkon me kuptimin e vet burimor: thot, veta e tretė e tė tashmes dėftore tė foljes shqipe thom, thua, thot'. Thot-i, sipas Prof. Katapanos ėshtė krijuesi i hieroglifėve. Ai e ka ndėrtuar alfabetin hieroglifik fonetik duke pasur si ēelės gjuhėn shqipe. Nė kėtė aspekt zanafilla e ilirishtes zbret nė kohė mjaft mė tė hershme se ato qė Historia ka pėrcaktuar; tė dhėna qė duhet tė rikthehen nė neolitik dhe ndoshta edhe nė kohė tė mėparshme, tė afėrta me origjinėn e qytetėrimit tė Nilit, i cili, sipas rezultateve mė tė kujdesshme tė hulumtimeve tė fundit dhe studimeve tė kryera, fillon me zhdukjen e Atlantidės (rreth 12.000 vjet mė parė); epokė nė tė cilėn duhet tė vendoset pashmangshmėrisht shfaqja e parė e vėrtetuar e Thotit nė Egjypt.
Pikėrisht, kjo e bėnė tė pashmangshme korrigjimin e tė dhėnave historike, korologjike, etnologjike, filologjike, me shumė rėndėsi.
Thot-i fliste shqip
Tė rizbulosh Thotin, kėmbėngul Prof. Katapano, do tė thotė tė zgjerosh kufijtė e shkencės qė, me dashje apo pa dashje, shpien pashmangshmėrisht nė metafizikė; dhe kjo ėshtė tepėr e rėndėsishme pėr njerėzimin. Sepse, duke rifituar pas shqyrtimit tė ēėshtjes kuptimin e vėrtetė tė jetės , qė ėshtė nė thelb me natyrė shpirtėrore, njeriu do tė jetė nė gjendje tė shijojė sėrish gėzimet e shijes, aromave dhe kundėrmimeve tė papėrlyera, brenda vezullimit tė lavdishėm tė Dritės Fillestare. Filozofia e Thotit, na mėson Prof. Xhuzepe Katapano, ngrihet mbi shtatė parime.
1.Parimi i mendorėsisė (Il Principio del Mentalismo)
"Gjithēka ėshtė shpirtėrore, gjithėsia ėshtė mendore".
.Parimi i Pėrkitshmėrisė (Il Principio della Corrispondenza)
"Ajo qė ėshtė Lart ėshtė si ajo qė ėshtė Poshtė; ajo qė ėshtė Poshtė ėshtė si ajo qė ėshtė Lart".
3.Parimi i Vibrimit (Il Principio di Vibrazione)
"Asgjė nuk ėshtė nė gjendje pushimi; gjithēka lėviz; gjithēka regėtin".
4.Parimi i Polaritetit (Il Principio di Polaritą)
" Gjithēka ėshtė dyshe; ēdo gjė ka dy pole; gjithēka ka dy skaje; e ngjashmja dhe e pangjashmja kanė tė njėjtin kuptim; polet e kundėrt kanė natyrė tė njėjtė, por shkallė tė ndryshme; skajet takohen; tė gjitha tė vėrtetat, nė relativitet, janė gjysmė-tė vėrteta; tė gjithė paradokset mund tė pajtohen".
5.Parimi i Ritmit (Il Principio del Ritmo)
" Gjithēka rrjedh, brenda dhe jashtė; ēdo gjė ka kohėzgjatjen e vet; gjithēka zhvillohet dhe pastaj degradon; lėkundjet e lavjerrėsit shfaqen nė gjithēka; masa e njė lėkundje nė tė djathtė pėrgjason me atė tė lėkundjes nė tė majtė; ritmi ėshtė konstant (i pėrhershėm)".
6.Parimi i shkakut dhe pasojės (Il Principio di Causa e d'Efetto)
" Ēdo shkak ka pasojėn e vet; gjithēka ndodh dhe realizohet nė pėrputhje me ligjin; ka shfaqje tė shumta rastėsie, por asgjė nuk i shpėton Ligjit".
7.Parimi i Gjinisė ( Il Principio del Genere)
" Ka njė gjini nė tė gjitha gjėrat; gjithēka pėrmban qoftė parimin mashkullor qoftė atė femėror; Gjinia shfaqet nė tė gjitha rrafshet; nė botėn Fizike, Qiellore apo Shpirtėrore". Profesor Katapano na mėson, se mbi kėto shtatė parime mbėshtetet e gjithė shkenca moderne. Duke studiuar aktivitetin e tri herė tė madhit Thot (Hermes), Prof. Katapano parashtron, pėrtej zbulimeve gjuhėsore, filologjike, njė tė vėrtetė tė rendit sipėror: Siē tregon edhe vet, ai i heq Thotit maskėn shumėvjeēare tė ibisit dhe i kthen fytyrėn e vėrtetė: fytyrėn boreale tė Ilirit, shėmbėlltyrėn e tij tė njėmendtė tė udhėrrėfyesit mė tė lartė, tė themeluesit tė shkencės sė lashtė, qė pėrfshinte tė gjitha degėt e shkencės moderne, madje edhe tė tjera, ende tė parizbuluara nga kjo e fundit.
Profesor Katapano mendon se, titulli "Thot-i fliste shqip" mund tė zėvendėsohej nga njė tjetėr, i njėvleftshėm por mė i qartė:
-THOT-i BOREAL, ILIRO-SHQIPTAR, I DHA BOTĖS KUMTIN E PARĖ TĖ LIRISĖ DHE TĖ DRITĖS -
Prof. Xhuzepe Katapano, mė i ndritshmi albanolog arbėresh i Italisė, mbajti premtimin qė kishte bėrė pėrpara vėllezėrve tė tij arbėresh, pėr tė bėrė tė njohur publikisht zbulimin e tij tė rendit filologjik, korologjik, etnografik, historik dhe filozofik, fryt i mė shumė se 40 vjetėve studimesh kėmbėngulėse dhe kėrkimesh tė shtjelluara nė tė gjitha drejtimet e dijes. Katapano shqyrtoi me kujdes tė gjitha provat e mbledhura nė 40 vjet kėrkimesh dhe studimi nė drejtime tė ndryshme, nėpėrmjet kodit tė shkencės sė lashtė dhe tė mistershme-tekstet fetare egjyptiane dhe ndėrtoi vizionin e tij, me ndihmėn edhe tė veprės sė kolegut bashkėkohor Xhejms Kashvard "Kontinenti i Humbur", se prania e Ilirishtes nė Egjypt mund tė vendoset deri nė kohėra shumė tė hershme: rreth 12.000 vjet mė parė, duke pėrkuar me zhdukjen e Atlantidės sė pėrshkruar nga Platoni nė dialogėt "Timeu" dhe "Kricia".
Katapano argumenton, se Thoti, tė cilit i atribuohet e gjithė shkenca e lashtė, e cila qė nga Nili u pėrhap plot dritė nė mbarė botėn, pėrshkruar kjo nė mėse 1000 vepra antike dhe bashkėkohore, - ēoi nė Egjypt, nga njė Vend i huaj, njė qytetėrim tė zhvilluar. Sipas studiuesit dhe shkrimtarit tė mrekullueshėm Endrju Tomas (australian), duke u nisur nga titujt qė i janė atribuar Thotit tek "Libri i tė Vdekurve" dhe nė disa mbishkrime faraonike (Kryezot i ardhur nga deti" dhe " Kryezot i dy Tokave"), na lind e drejta tė mendojmė se ai ishte njė Prijės i Atlantidės. Nė fakt, shprehet Katapano, sipas njė legjende tepėr kuptimplotė, Ai i mbarti mbi krahė perėnditė e tjera qė nga ana tjetėr e Liqenit Qa (nga folja shqip qaj, vajtoj). E interpretuar sipas kodit tė shkencės sė fshehtė, kjo legjendė do tė thotė se ka ndodhur njė shpėrngulje e elitės kulturore, nga njė rajon tjetėr i rruzullit pėr nė Egjypt.
Sipas Katapanos, Thoti ėshtė themeluesi i besimit tė DRITĖS dhe shkencės kulte tė mistereve, ėshtė gjithashtu botėrisht i njohur si shpikės i shkrimit.
Pikėrisht, duke studiuar me shumė kujdes kėtė autorėsi tė fundit, Profesor Katapano zbuloi se Thoti Fliste Shqip dhe se, nė hartimin e hieroglifėve tė alfabetit fonetik, ai u mbėshtet gjithherėt nga fjalėt e kėsaj gjuhe.
Pėrfundimet e studimeve tė Profesor Katapanos tė kryera nė tė gjitha drejtimet pėr 40 vjet, konkludojnė se nė tokat e Nilit dhe jo vetėm atje, flitej shqip 12.000 vjet mė parė. Kjo do tė thotė se ILIRISHTJA ėshtė shumė mė e vjetėr se sa besohet zakonisht.
Rreth 70 vjet mė parė albanologut tė shquar Prof. Xhuzepe Katapano iu desh tė shkonte vet nė Egjypt pėr tė parė dhe vizituar nga afėr piramidat e famshme.
Mbas studimeve tė vazhdueshme mbi 40 vjeēare Katapano iu drejtua vėllezėrve tė tij arbėresh, i mahnitur edhe vet nga zbulimi i jashtėzakonshėm qė kishte bėrė:
"Tė dashur miq lexues dhe vėllezėr Arbėreshė, Egjypti i lashtė ėshtė plot me fjalė shqipe, duke filluar nga emri i Kreut tė Shtetit: Faraon, qė do tė thotė "fisi jonė" (fara = farė, soj, fis, prejardhje; onė = e jona), pra njerėzore".
Katapano ishte i vetėdijshėm, se kishte bėrė njė zbulim tė madh. Ai zbuloi, se alfabeti hieroglifik egjiptian u hartua nga Thoti nėpėrmjet kodit shqip. Duke zotėruar dije tė shumta, duke studiuar dhe hulumtuar nė shumė drejtime viteve dhe dekadave, Profesor Katapano mundi tė pėrcaktoi emrat e frymorėve, sendeve dhe koncepteve qė paraqiten nga hieroglifėt e alfabetit egjiptian tė zbuluar nga Shampolioni; dhe provoi nė mėnyrė tė sigurt, se ata emra janė shqip, ashtu siē ishte shqiptar vetė autori i atyre hieroglifėve: THOTI...
Libri i Profesor Katapanos "Thot-i Fliste Shqip" ėshtė njė dokument shkencor me mjaftė vlera pėr etnogjenezėn e popullit tonė ndėr shekujt e historisė njerėzore. Ai dėshmon lashtėsinė e shqiptarėve dhe kontributin e tyre nė zhvillimin e pandalshėm tė historisė botėrore, gjurmėt qė tė parėt tanė lanė nė shumė pjesė tė rruzullit.
Libri i Katapanos ėshtė njė shuplakė e fortė shkencore ndaj tė gjithė atyre historianėve tė huaj, tė cilėt me mjaftė marifet kanė shtrembėruar tė vėrtetat historike tė pellazgo-ilirėve nė shekuj dhe ia kanė atribuuar popujve tė tyre bėmat e heronjve tė kombit tonė tė stėrlashtė.
Pas gjithė kėtyre dokumenteve qė ne kemi sot nė dorė, pas viteve 90 tė Shekullit tė XX dhe dekadės sė parė tė Shekullit tė XXI, mbi etnogjenezėn e popullit tonė, i takon Akademisė sė Shkencave dhe Ministrisė sė Arsimit dhe Shkencės qė tė hartojnė tekste tė reja tė historisė antike tė shqiptarėve, me qėllim qė nė shkollat tona tė mėsohet e vėrteta e pamohueshme historike e lindjes sė pellazgo-iliro-shqiptarėve, kundrejt shtrembėrimeve dhe falsifikimeve qė historianėt e vendeve fqinje i kanė bėrė historisė nė kurriz tė kombit shqiptar.
Njė nderim i veēantė shkon pėr albanologun e shquar, Prof. Xhuzepe Katapano, i cili me dritėn e sė vėrtetės nė dorė diti tė ēaj nėpėr terin e shekujve, pėr tė ndriēuar ndjeshėm disa prej "mistereve" tė lashtėsisė sonė.
Megjithėse libri, "Thot-i Fliste Shqip" sheh dritėn e botimit nė Shqipėri pas 24 vjetėsh nga botimi i tij nė Itali, ėshtė njė kontribut me vlerė qė Shtėpia Botuese "Botimet Enciklopedike" vė nė dispozicion tė lexuesit shqiptar, tė qarqeve akademike gjithashtu, si njė dokument shkencor qė flet me gjuhėn e fakteve.
Pellazg nuk bėhesh, lind i tillė!
Fakti nr4, ngjashmerite midis shqipes dhe gjuheve kelte.
Kelto- Gjermanishtja dhe Shqipja
Atta(gotisht)-atė
Beer(angl)-bier(gjermanisht)-birrė
Berg(Gj)-pėrkthehet mali-breg, bregore, nė Shqip
Brāka(gjer)-brekė
Braca(kelt) -//-
Bragoł, bragez(Breton) -//-
Brźk, brźc(ang-sax)-//-
Broek(hollandisht)-//-
Braie(pantallona galeze)-//-
Breizh, Breiz- Etnonimi i Bretanjės dhe e Bretonėve. Brez(nė Shqip)
Brind(sued)- Dre i madh nė veri tė Europės, BRINI(briri), brin’dre(drerė me brira), brendon(mesapisht)=dre
Deile-fėmijė I birėsuar, Djalė
Druis(gal)-Druidė
Drui(irl)-//-
Drouiz(Breton)-//-
Dru, druri, druni---: nė Shqip emri i lashtė i lisit, emblem e pėrbashkėt e Pellazgėve dhe e Druidėve tė cilėt e marrin emrin e tyre nga lisi(dru) pellozgo-shqip
Geiri(gjer)-gjiri,prehėri)
Glun(v.irl)-gju, gjuni(geg)
Glin-(gal)-gju
Hel(nordi)-perėndesha e Vdekjes
Hell(ang)-ferri
Hölle,(gjer)-helli
Ik(v.irl)-ik, iki
Kaput(gjer)-dobėsohet
Kėput. Krejt ndryshe nga ajo qė pohojnė disa gjuhėtarė kjo fjalė nuk rrjedhė nga latinishtja, e cila e ka huazuar pėr vete nga popullsitė fqinje pellazge, si psh: etruskėt japigėt, mesapėt, umbrėt etj.
Kirsche-qershi
Kerason, fjalė greke e huazuar nga frigjiania antike, pra pellazge.
Koe(holl=kau)-kau(shumės bėn qe)
Kuni(gotisht=gjini)-kunjė
Lug(I shndritshėm)-Perėndi Irlandeze
Lugat
Rźren(gjer)-re, ranė, me ranė
Scodria(v.irl=nisja)-shkoj
Steg-shteg
Uscias(te Druidėt)-ujė, ujėra
Iusce(v.irl)-ujė
Vaterland(gjer=atdhe)-vatėr.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga PELASG : 12-03-2009 mė 15:20
Pellazg nuk bėhesh, lind i tillė!
Nejse interesante kjo druid dru, e kam lexuar dhe me heret kete variant. Ne etymology online nje website qe une e vizitoj, ky eshte pershkrimi etimologjik i fjales druid.
Druid
1509, from O.Fr. druide, from L. Druidae (pl.), from Gaulish Druides, from O.Celt. *derwijes, representing O.Celt. derwos "true" and *dru- "tree" (especially oak) + *wid- "to know" (cf. vision). Hence, literally, perhaps, "they who know the oak." O.E., too, had the same word for "tree" and "truth" (treow). The Eng. form comes via L., not immediately from Celtic. The O.Ir. form was drui (dat. and acc. druid; pl. druad); Mod.Ir. and Gael. draoi, gen. druadh "magician, sorcerer." Not to be confused with United Ancient Order of Druids, secret benefit society founded in London 1781.
Shkurtesat:
O.Fr. Old French, the French language as written and spoken c. 900-1400. More than 90 percent of it was from Vulgar Latin, with a smattering of Celtic and Germanic, plus some M.L. learned terms.
L. Classical Latin, the Italic language of ancient Rome until about 4c.
O.E. Old English, the English language as written and spoken c.450-c.1100.
M.L. Medieval Latin, Latin as written and spoken c.700-c.1500.
O.Ir. Old Irish, the Irish language as written and spoken from earliest times to 11c.
Gael. Gaelic, Celtic language of Highland Scotland.
gen. Genitive, the case of the complement, typically expressing "possession" or "origin."
Ajo cka eshte interesant eshte forma derwijes, derwos dhe wid (cf.vision) sepse ngjasojne shume ne fjalet serbe per dru srb. drvo/a, dhe wid- srb. vidim (shqip.shoh). Tashti se nga ka ardhe kjo lidhshmeri eshte interesante me dite. Jo qe po dyshoj se keltet kane lidhje me shkiet, mirepo thjesht mu duk interesante.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt