Një mesazh i qenësishëm

[ribaldi]

ZOTI ËSHTË KËTU ME NE.

NGA “LIGJËRATAT” E SHËN BERNARDIT, ABAT

NË PLOTËSINË E KOHËVE ERDHI EDHE PLOTËSIA E HYJNISË.

U shfaqën mirësia dhe njerëzia e Hyjit, Shëlbuesit tonë (krh. Tit 2, 11). E
falënderojmë Hyjin, i cili në mjerimin dhe shtegtimin tonë si mërgimtarë na bën
të shijojmë një ngushëllim kaq të madh. Para se të shfaqej njerëzimi mirësia e
Hyjit ishte e fshehur: e pra ajo ekzistonte edhe më parë, sepse mëshira e Hyjit
është që prej amshimit. Por si mund të dihej se është kaq e madhe? Ishte e
premtuar, por nuk bëhej e dëgjueshme, dhe prandaj nuk ishte e besuar prej
shumëkujt. Herë pas here dhe në mënyrë të ndryshme Zoti ka folur me anë të
profetëve (krh. Heb 1, 1). Unë – thoshte – me ju kam synime paqeje e jo
mjerimi (krh. Jer 29, 11). E çka i përgjigjej njeriu, që ndente mjerimin e nuk e
njihte paqen? Deri kur do të thoni: Paqe, paqe, dhe paqe nuk ka? Për këtë arsye
lajmëtarët e paqes thekshëm qajnë (krh. Is 33, 7) duke thënë: O Zot, e kush
besoi në lajmin tonë? (krh. Is 53, 1).
Por tani së paku njerëzit besojnë pasi që panë, sepse dëshmia e Hyjit u bë
plotësisht e besueshme (krh. Ps 93 /92/, 5). Që të mos i mbetej e fshehur as syrit
të turbullt, në diell Ai e ngrehu Tendën e vet (krh. Ps 19 /18/, 6).
Ja pra paqja: jo e premtuar, por e dërguar; jo e shtyrë për më vonë, por e
dhuruar; jo e profetizuar, por e pranishme. Hyji Atë e ka dërguar mbi tokë një
thes, të themi kështu, plot me mëshirën e tij; një thes që u bë copë e grimë gjatë
mundimit në mënyrë që të dilte jashtë çmimi i shpërblimit tonë që ishte i
mbyllur brenda; një thes vërtet i vogël, por i mbushur plot e përplot, nëse na
është dhënë një Vogëlush (krh. Is 9, 5) në të cilin “banon trupërisht e tërë
plotësia hyjnore” (Kol 2, 9). Kur erdhi plotësia e kohës, erdhi edhe plotësia e
hyjnisë.
Hyji erdhi në trup që t’u zbulohej edhe njerëzve që janë prej mishit, dhe që të
njihej mirësia e tij duke na u shfaqur në njerëzinë. Pasi që Hyji u shfaq në njeri,
nuk mund t’i fshihet më mirësia. Ç’provë tjetër të mirësisë së tij mund të jepte,
përpos të merrte mishin tim? Pikërisht mishin tim, e jo mishin që Adami e
kishte para mëkatit.
Asgjë tjetër nuk mund ta shfaqë më mirë mëshirën e tij se sa të merrte ai vetë
mjerimin tonë. O Zot, e çka është njeriu që të të bjerë ndër mend e të kujdesesh
për të? (krh. Ps 8, 5; Heb 2, 6). Prej kësaj gjëje le ta dijë njeriu se sa kujdeset
Hyji për të, dhe le ta dijë se çka mendon dhe ndien në lidhje me të. Mos pyet, o
njeri, se çfarë vuan ti, por pyet më mirë se çfarë ka vuajtur ai. Duke parë deri ku
ai arriti për ty, kuptoje se sa i vlefshëm je për të, dhe do të kuptosh mirësinë e tij
nëpërmjet njerëzisë së tij. Sikurse u bë i vogël me mishërim, kështu u tregua i
madh në mirësi; dhe sa më shumë që u përul për mua aq më i dashur më është.
U shfaqën – thotë Apostulli – mirësia dhe njerëzia e Hyjit, Shëlbuesit tonë (krh.
Tit 3, 4). Vërtet, e madhe është mirësia e Hyjit, Ai e dha një provë të madhe
mirësie duke bashkuar hyjninë me njerëzinë.

[ribaldi]

PAQIA!


"Zoti të të bekojë dhe të të ruajë!


Zoti të bëjë që të shkëlqejë fytyra e tij mbi trupin tënd dhe të tregohet i mbarë me ty!


Zoti të kthejë fytyrën e tij mbi ty dhe të të sjellë paqe!".

[ribaldi]

FEJA

Kjo fjalë është e sigurt e denjë për t`u pranuar plotësisht,

që Krishti Jezus erdhi në botë

për të shpëtuar mëkatarët,

ndër të cilët unë jam i pari.

[ribaldi]

FEJA JONË.

619 «Krishti vdiq në kryq për mëkatet tona
sikurse e paralajmëroi Shkrimi shenjt» (1 Kor 15, 3).

620 Shpëtimi ynë e ka burimin te nisma e dashurisë së Zotit për ne,
sepse « Ai na ka dashur ne,
dhe e ka dërguar Birin e vet
si fli pajtuese për mëkatet tona» (1 Gjn 4, 10).
«Sepse Hyji nëpër Krishtin e pajtoi botën me vetvete» (2 Kor 5, 19).

621 Jezusi është flijuar lirisht për shpitimin tonë.
Kësaj dhurate ai i jep kuptim
dhe e realizon që përpara gjatë Darkës së fundit:
«Ky është korpi im që flijohet për ju» (Lk 22, 19).

622 Në këtë qëndron shëlbimi i Krishtit:
ai «ka ardhur për... të flijuar jetën e vet
si shpërblim për të gjithë» (Mt 20, 28),
domethënë për t’i dashur «të vetët deri në pikën e fundit» (Gjn 13, 1),
që ata «të çlirohen nga» «mënyra e zbrazët e jetës suaj të trashëguar nga etërit» e «tyre» (1 Pjt 1, 18).

623 Nëpërmjet dëgjesës së vet të dashurisë ndaj Atit
«deri në vdekjen në kryq» (Fil 2,8),
Jezusi kryen misionin e vet të faljes së mëkateve ,
si Shërbëtor vuajtës që shfajëson shumë [njerëz]
duke marrë mbi vete paudhësitë e tyre .

[ribaldi]

HIRI SHPËTUES I PËREBNDISË


Sepse hiri shpëtues i Perëndisë iu shfaq gjithë njerëzve,

dhe na mëson të mohojmë pabesinë dhe lakmitë e botës,

dhe të rrojmë me urtësi, me drejtësi dhe me perëndishmëri në këtë jetë,

[ribaldi]

MUND TË JETOJMË ME URTI!



Hiri shpëtues i Perëndisë iu shfaq gjithë njerëzve,


dhe na mëson të mohojmë pabesinë dhe lakmitë e botës, që të rrojmë me urtësi, me drejtësi dhe me perëndishmëri në këtë jetë,


duke pritur shpresën e lume dhe të shfaqurit e lavdisë të të madhit Perëndi dhe të Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht,


i cili e dha veten për ne, për të na shpenguar nga çdo paudhësi dhe për të pastruar për vete një popull të veçantë, të zellshëm në vepra të mira.

[ribaldi]

PASTERTIA

Gjithçka është e pastër për ata që janë të pastër,

por asgjë nuk është e pastër për të ndoturit dhe për ata që nuk besojnë;

madje edhe mendja, edhe ndërgjegja e tyre janë të ndotura.


Ata pohojnë se njohin Perëndinë,

po me vepra e mohojnë,

sepse janë të neveritshëm, të pabindur

dhe të pazotë për çfarëdo vepre të mirë.

[ribaldi]

URTIA DHE E DIJA E HYJIT


O thellësi pasurie, urtësie dhe diturie të Perëndisë!

Sa të pahulumtueshme janë gjykimet e tij

dhe të pashtershme janë udhët e tij!

Sepse kush e njohu mendjen e Zotit? Ose kush u bë këshilltar i tij?

Ose kush i dha atij më parë, që të ketë për të marrë shpagim?``.

Sepse prej tij, me anë të tij dhe për të janë të gjitha gjëra. Lavdi atij përjetë! Amen!

[ribaldi]

DASHURIA

Shumë të dashur,

mos i besoni çdo frymë,

por i vini në provë frymërat

për të ditur nëse janë nga Perëndia,

sepse shumë profetë të rremë kanë dalë në botë.

[ribaldi]

ZOTI ME NE


Hyji, burimi i paqes, që e nxori lart nga të vdekurit me anë të gjakut të

Besëlidhjes së amshuar Bariun e madh të deleve, Zotin tonë Jezusin, ju bëN të aftë

për çdo vepër të mirë që ta kryeni vullnetin e tij! Ai bëN në ne çka Atij i pëlqen,

nëpër Jezu Krishtin, të cilit i qoftë lavdi në shekuj (të shekujve). Amen.