Një mesazh i qenësishëm

[ribaldi]

PASURIA E VERTETË:

NJË NDËRGJEGJË E DREJTË.

Në një natë të errët,
nhë një shpellë të errët,
në një gurrë të errët
një milingonën e zezë
Zoti e sheh.

[ribaldi]

PASURIA

Qoftë bekuar Hyji.
Ati i Zotit tonë Jezu Krishtit,
i cili na bekoi
me çdo bekim shpirtëror
në qiell
në Krishtin.

[ribaldi]

e vërteta

Ai që gëzohet për vendimin e mirë
nuk do të ketë frikë vendimin e dënimit.
Kjo është drejtësia, kjo është e vërteta.

Apo ndoshta, pse ti je i padrejtë,
gjykatësi nuk do të jetë i drejtë?
Apo ndoshta pseti je gënjeshtar,
e vërteta nuk do ta thotë atë që është e vërtetë?
Por nëse dëshiron tatakosh gjykatësin e mëshirshëm
ji ti i mëshirshëm para se ai të arrijë.
Fal nëse ndokush të ka fyer,
hiqe atë që ke tepër.

[ribaldi]

e drejta e njeriut

Doja të jetoj,
më keni vrarë.

Vëllëzerit e mi dëshirojnë paqem dhe gëzim,
por jetojnë të tmërruar në trishtim!

Shpartalloji, o Zot, ata që e duan luftën!

[ribaldi]

HYJI I MËSHIRSHËM,

BESIMTARË TË MËSHIRSHËM!

Këto janë dhuratat më të pëlqyera për Hyjin:
mëshira, përvujtëria, rrëfimi, paqja, dashuria.
Janë këto gjërat që duhet t’i bartim me vete
dhe atëherë do të presim me siguri ardhjen e gjykatësit
i cili “Do ta gjykojë botën me drejtësi,
do t’i gjykojë popujt me të vërtetën e tij”.

[ribaldi]

FUTE SHPATËNN TËNDE NË MILL,

SEPSE TË GJITHË ATA QË RROKIN SHPATËN

PREJ SHPATËS DO TË VDESIN

(Jezusi)

[ribaldi]

mëshira.

lum të mëshirshmit, sepse do të gjejnë mëshirën.
Jini të mëshirshëm pra, si edhe Ati juaj
është i mëshirshëm!

[ribaldi]

PASURIA

Por, vaj për ju, o pasanikë,
sepse e keni ngushëllimin tuaj!
Vaj për ju që tani jeni të ngopur,
sepse do të pësoni uri!
Vaj për ju që tani qeshni,
sepse do të vajtoni e do të qani!
Vaj për ju, kur të gjithë njerëzit do t’ju lëvdojnë,
sepse ashtu vepruan edhe etërit e tyre me profetët e rrejshëm!”

[ribaldi]

TË PASURIT?

Mbretëria u përket të varfërve dhe të vegjëlve,
domethënë atyre që kanë pritur me një zemër të përvujtë.
Jezusi është dërguar për «t’u kumtuar të vobektëve Ungjillin» (Lk 4, 18) .
I shpall ata të lumë, sepse «e tyre është Mbretëria e qiejve» (Mt 5, 3);
«të vegjëlve» Ati është denjuar t’u zbulojë
atë që mbetet e fshehtë për të diturit dhe të urtit .
Jezusi bën jetë të përbashkët me të varfrit,
që nga grazhdi deri në kryq;
njeh urinë , etjen , dhe skamjen .
Për më tepër arrin të njëjtësohet (të identifikohet)
me çdo lloj të varfërish
dhe e bën dashurinë vepruese ndaj tyre
si kusht për të hyrë në Mbretërinë e tij .

[ribaldi]

PASURIA

“Ishte një njeri i pasur që vishej me cohë të kuqe e me pëlhurë të çmueshme dhe gostitej shkëlqyeshëm si një ditë përditë.
Kurse para derës së tij rrinte një skamnor, plot çibana, që quhej Lazër
e dëshironte të ngihej me dromcat që binin nga tryeza e pasanikut. Madje edhe qentë vinin e ia lëpinin varrët.
Vdiq skamnori e engjëjt e çuan në prehër të Abrahamit. Vdiq edhe pasaniku dhe e varrosën.
Në ferr, ndër mundime të mëdha, çoi sytë e pa prej së largu Abrahamin dhe Lazrin në prehrin e tij
e bërtiti: ‘O atë Abraham, ki mëshirë për mua e dërgoje Lazrin ta lagë majën e gishtit të vet në ujë
e të ma flladisë gjuhën se po mundohem për së tepërmi në këtë flakë.’
Abrahami iu përgjigj: ‘Mos harro, o bir, se ti i gëzove të mirat e tua gjatë jetës sate,
ndërsa Lazri të këqijat; tashti, ky këtu gëzon e ti vuan.
Por, për më tepër, ndërmjet nesh e jush është një humnerë e madhe,
kështu që, edhe ata që do të donin të kalojnë prej këndej te ju, nuk munden,
po ashtu edhe prej andej të kalojë këndej, s’mundet askush!’
Pasaniku vazhdoi: ‘Atëherë, po të lutem, o atë, çoje Lazrin në shtëpinë e tim eti,
se i kam pesë vëllezër e le t’i qortojë seriozisht që të mos vijnë edhe ata në këtë vend mundimesh.’
Abrahami iu përgjigj: ‘Kanë Moisiun e profetët, le t’i dëgjojnë ata!’
Pasaniku i tha: ‘Jo, o atë Abraham, por nëse shkon ndokush prej të vdekurish tek ata, veç atëherë do të kthehen!’
Iu përgjigj: ‘Nëse, vërtet, nuk e dëgjojnë Moisiun e profetët,
nuk do t’u mbushet mendja edhe nëse ndokush ngjallet prej të vdekurish. ’“