Dita E Flamurit Kombëtar

[ZANOR]

Nezir Myrta / FLAMURI KOMBËTAR




Historiku i emrit - flamur



EMRI FLAMUR VIE NGA FJALA SHQIPE - FLAKË


Emri - flamur, vie nga fjala shqipe-illire - flakë, si symbol i cilësive, karakteristikave gjenetike, genit gjenealogjik të një kombi, si symbol i qendreses për të mbijetuar ekzistencën e njeriut, shoqërisë, si portretizim i subjektit popull, si symbol i diturisë dhe guximit heroik të një popullit, si personifikim i shpirtit revolucionar e atdhetar të një popullit, si justifikim i trimërisë dhe sakrificës së një popullit, si pamje figurative atdhedashëse të fizionomisë historike të një popullit, si domethënie e vyrtyteve, si paraqitje vizuele e si njohje e emancipimit të një popullit botërisht, duke paraqitur me shenja fiktive, domethënëse, kuptimplote, gjeohistorike e gjeopolitike - symboliken e një popullit!

Flamuri është Letërnjoftimi i një popullit!

Flamuri, si symbol kombëtar, e ka historikun e vet shumë të lashtë, që në parahistori, qe nga komuniteti primitiv, sistemi i parë i historisë njerëzore, në fillim të fëmijërisë së njeriut, në fillimin e përdorimit të tij në grupe sulmuese apo mbrojtëse, si symbolikë natyrore - si flakë, pas zbulimit të zjarrit - sikur në sulm, apo në mbrojtje, njeri ndër të parët e një grupi njerëzish, si ma kryesori, si prijës doli në ballë, si drejtues guximtar flakada - prini me një flakë druri të kallur ngritur në dorë, duke iu dhënë shokëve zemër e guxim heroik, deri në fitore!


Tevona, paraqitja fizionomike nga symboli natyror - flaka, mori sfondin e permasave autentike gjeohistorike të një popullit, synimet e shprehjen natyrore, të natyrës së vendit dhe natyrës së njeriut, si symbol përgjegjës karakteristik i popullit dhe si symbol i gjakut të derdhur për lirinë, si dëshmia e dëshmorëve, e deri tek emërtimi symbolizues - emblema e kombit, që duket, qendron në ballë kombi në liri, e paqje edhe valon nëpër stuhitë e luftërave për liri!


Flamuri, si symbol kombëtar, me formimin e kombit, daton qe nga fillimet e kryengritjeve të para, të popujve liridashës, e atdhetarë, në fillim të historisë njerëzore, si kryengritje në grupe njerëzish, pra kryengritje - duke ngritur krye, kundër padrejtësive histerike, të regjimeve të para, shfrytëzuese, shtypëse të të drejtave dhe lirive themelore të njeriut, për të ndryshuar jetën e robërisë, në një jetë të lirë!

Flamuri valon i qetë në paqje dhe valon furishëm në luftë!

Emri shqip - flamur, ka domethënie të fjalës - flakë, flaka,si fjalë shumë e hershme - fllama, si kuptim i dritës, flakës së zjarrit, ku kemi emërtime të ndryshme nëpër gjuhët indo-europiane e botërore: gjer. flame, ang. flag, që nga rrënja - flam - rrodhi emërtimi flamur, e në realitet,në gjuhën shqipe do të ishte një emërtim krejt shqip - flakada, flakadan, flakërues apo ndonjë emërtim i ngjajshëm, po me kuptimin e fjalës shqipe - flakë!


Ashtu sikurse shumë fjalë tjera shqipe edhe si emërtime,në të shumtën e rasteve, kaluan nëpër gjuhë tjera, që sot dikujt mund t'i duken si fjalë të huaja,por që në realitet, vetëm janë siellur rrotull, sepse prejardhjen e kanë mu në Shqipen e Vjetër, e cila mund ta shpjegojë edhe antikuitin!


Shqipja shpjegon botën antike dhe antikuitin!


(09. 10. 2008)