Urtesi

[titi-a]

Urtesi



"Vërtet, Iblisi qëndron përpara teje; vetja në të djathtën tënde; epshi në të majtën tënde; dynjaja pas teje; gjymtyrët rreth teje; i Plotfuqishmi sipër teje. Iblisi të fton për në epsh, dynjaja të fton në zgjedhjen e saj në dëm të ahiretit, gjymtyrët të ftojnë për në mëkate dhe i Plotfuqishmi të fton për në xhennet dhe falje."

Ebu Bekër es Sidik



"Pashë të gjithë miqtë (të dashurit) dhe nuk pashë mik më të mirë se sa ruajtja e gjuhës; pashë të gjithë veshjet dhe nuk pashë veshje më të mirë sesa devotshmëria; pashë të gjithë pasuritë dhe nuk pashë pasuri më të çmuar sesa vetëmjaftueshmëria; Pashë të gjitha bindjet (punët e mira) dhe nuk pashë më të mirë sesa këshilla; pashë të gjitha ushqimet dhe nuk pashë ushqim më të mirë sesa durimi."

Umeri



"U çudita me atë person që e njeh vdekjen dhe vazhdon të qeshë; u çudita me atë që e diti se dynjaja do të zhduket dhe përsëri e kërkon atë (dynjanë); u çudita me atë që e njohu se çështjet janë sipas përcaktimeve dhe ai mërzitet për gjërat e kaluara; u çudita me atë që e njohu llogarinë dhe vazhdon të grumbullojë pasuri; u çudita me atë që e njohu zjarrin dhe ai bën mëkate; habitem me atë që njeh Allahun me një njohje të sigurtë, dhe përkujton dikë tjetër përveç Tij; habitem me atë që njeh xhennetin me një njohje të sigurtë dhe rehatohet me dynjanë; habitem me atë që njeh shejtanin si armik dhe përsëri e ndjek (pason atë)."

Uthmani



"Shpifja ndaj femrave të pafajshme është më e rëndë sesa qielli; e vërteta është me e gjerë sesa toka; zemra e kënaqur është më e pasur sesa deti; zemra e munafikut (hipokriti) është më e fortë sesa guri; sundimtari i padrejtë është më i nxehtë sesa zjarri; nevoja ndaj mosmirënjohësit është me e ftohtë sesa acari; durimi është më i hidhur sesa helmi."

Aliu

[ademmerovci]

se fundi, nje teme islam inteligjente. komplimente.

[Bani gjk]

Një njeri takoi Ibrahim Ed'hemin dhe iu ankua: "Allahu xh sh në Kur'an (a.sh) thotë: Kërkoni prej Meje e Unë do t'u përgjigjem. E çështë me ne? Lutemi por lutja nuk na pranohet. Kërkojmë nga Allahu, por përgjigje nuk marrim! Vallë pse kështu?" Ibrahim Ed'hemi ju përgjigj: "Sepse zemrat tuaja janë të vdekura. E dini se Allahu është Një, kurse obligimet ndaj Tij nuk jeni duke i krye. E lexoni Kur'anin famlartë, por nuk e kuptoni e as që jeni duke vepruar sipas tij. Thuani se e doni Resulullahun, por nuk jeni duke veprue në bazë të syneteve të tij. Thoni se e mallkoni djallin, kurse ju jeni duke e dëgjuar me plotbindje. Thoni se i frikësoheni zjarrit, kurse trupin tuaj e keni lodhë me punë për në zjarr. Thoni se i frikësoheni vdekjes, kurse për këtë nuk keni përgaditur kurgjë.Thoni se e doni Xhennetin, kurse për këtë nuk keni përgaditur asgjë, pasi dëfrimet i keni shijuar në dynja. Kur zgjoheni nga gjumi të metat tuaja i hudhni pas shpinës, kurse të metat e njerzimit i zbuloni dhe i përgojoni..."

[Bani gjk]

Sikur kjo botë të ishte pahar i arit, por kaluese, ndërsa bota tjetër pehar i dheut por i amshueshëm; unë do ta zgjedhja ate të dheut, për arsye të amshueshmërisë së tij. (Gazali)

Biri im, kam bartë gurë dhe metale të rënda, por besimi ka qenë më i rëndë. Kam ushqyer ushqime të mira e kam patur gurë të çmuar, por shëndeti ka qenë më i mirë. Kam përjetue çaste të kobshme tragjike, por më tragjike ka qenë atëherë kur kam qenë i mvarur prej ndokujt. (Ll. Hekim)

Së pari thuaji vehtes, e nëse vetë arrinë ta marrish këshillën tande, Atëherë mund tu flasish edhe të tjerëve, për ndryshe turpërohu para krijuesit tënd (Isa a.s).

Kur e kan pyetur Davud Et-Tai-n përse nuk përzihet me njerëzit dhe çka e ka shtyrë në këtë, është përgjigjur: "Si të përzihem me ata të cilëve u interesojnë mangësitë e mia. Të rriturit nuk dinë të sillen, ndërsa të miturit nuk kanë respekt ndaj të rriturve. Kush shoqërohet me Allahun, i tillë e ndien neveritjen ndaj shoqërisë dhe të tjerëve".

Një herë Rabija El Adevije, ka marrë zjarrin dhe ujin e ka thënë: "Zjarrin në të gjitha anët kam me e dërgua në xhennet, kurse me ujë kam me e shue zjarrin e xhehnemit, derisa të heqi dy bashtingllore prej rrugës që shkojnë Allahut, që qellimi të jetë i qartë, të pohojnë që të mos jetojnë në shpresa të kota dhe të mos i rrokë ndonjë frikë. A do të kishte njerëz që do të i robëroheshin sikur të mos ishte Xhenneti dhe Xhehnemi. A mos vallë asnjëri nuk do të ishte i dëgjueshëm.

Dijetari çifut Hilel, që jetoj përafërsisht në kohën e Krishtit (në Palestinë), kur një politeist i kërkoi t'i thotë esencën e besimit, ai u përgjigj: "Çfar si dëshiron vetvetes, mos ja bëj as të afërmit. Krejt Tora është kjo dhe çdo gjë tjetër është vetëm spjegim. (Talmudi Babilonas, traktati Sabat)

[Bani gjk]

Qoftë në vende publike, qoftë në vende ilegale, Zotin duhet patur frikë. Në pasuri (kur je i pasur) dhe në varfëri (kur je i varfër) njëjtë të veprosh. Të jeshë i drejtë edhe kur je i zemruar edhe kur je i gëzuar. (H.Ali ra)

Njeriu është i lirë në ate që ka dituri, dhe nuk është i lirë në ate që nuk ka dituri. (Gazali)

Duhet të mësosh shum, që të kuptosh se di pak. (Montenj)

I padituri habitet që sendet janë ashtu siç janë dhe kjo habi është fillimi i diturisë. I urti, përkunrazi, do të habitej në rast se sendet do të ishin ndryshe dhe jo siç i njeh ai. (Aristoteli)

Kam mundur ti ngjalli të vdekurit, por ka qenë e pa mundur ta shëroj njeriun budalla. (Isa a.s)

Nëse mendon se me mjekërr je i ditur në jetë, atëherë cjapi mjekrrosh është dietar i vërtetë. (Lukiani)

Sa më shumë lexoni pa u menduar, aq më tepër bindeni se dini shum. Kurse sa më shum mendoni duke lexuar, aq më qartë e shihni se ende dini shum pak. (Volter)

Ai që nuk është i bukur në njëzet vitet e jetës, Aj që nuk është i fortë në tridhjet vitet e jetës, Aj që nuk është i pasur në katërdhjet vitet e jetës, Aj që nuk është i dijshëm në pesdhjet vitet e jetës; Aj kurrë nuk do të jetë as i bukur, as i fortë, as i pasur as i ditur. (Herbert)

Të jesh në mes librave është njësoj si të jeshë në mes njerzish, mund të biesh në shoqri të mirë ose të keqe. (Helvecius)

Të shkruash nuk është kurrë vonë. Dyzetvjetori është mosha e vjetër e rinisë, ndërsa pesëdhjet vjetori është rinia e moshës së vjetër. (Servantes)

Të gjith i japin këshillat falas, sepse askush nuk i blen. (Zhan Peti San)

Budallai gjithnjë gjenë një budalla më të madh se vehten që habitet me të. (N. Bualo)

I mençuri nuk i thotë të birit mos gabo, por gabo sa më pak. (S. Frashëri)

Te i padituri, nuk ka asgjë më të mirë se heshtja, por sikur ai ta dinte këtë, nuk do të ishte i paditur. (Gjulistani)

I mençuri mëson prej pësimeve të tjerëve, kuse budalla prej gabimeve të veta.

[Bani gjk]

E kan pyetur Muhammed El ‑ Gazaliun, si e arrijte këtë dituri? ‑ ashtuqë nuk kam ngurruar kurr të pyes për diçka që nuk kam dijt ‑ është përgjigjur. (Gjulistani)

Kur një budalla na thotë një lëvdatë, nuk na duket më aq i trashë. (F.la Rofushko)

Mjekrra nuk të bën filozof. (provebër italian)

Mund të jemi më të zgjuar se dikush, por jo më të zgjuar se gjithkush.. (Gëte)

Bëhu i mirë, nëse nuk mund të bëhesh i mençur.

Bima zbukurohet me lule, njeriu me mend, populli me kulturë kurse nëna me fëmijë. (D. Prokiq)

Librat e rinj, kanë një të metë të madhe, na pengojnë të lexojmë të vjetrat. (J. Jonbert)

[Bani gjk]

Sa më shumë të dijsh, aq më shumë kupton se nuk din asgjë.

Të mençurit dhe të marrët nuk bëjnë dëm kurrë? Çdo dëm vjen nga gjysmakët, nga ato që nuk janë as të marrë as të mençur.(Gëte)

Njeriu pa mend ankohet se nuk e njohin njerëzit. Njeriu me mend ankohet se nuk i njeh njerëzit. (Konfuci)

Të diturit flasin sepse kan diçka për të thënë, budallenjt sepse duan edhe ata të thonë diçka. (Platon)

Në vend që të shesish dituri dhe zotësi, përpiqu t'i fitosh ato. (S. Frashëri)

padituri habitet që sendet janë ashtu siç janë dhe kjo është fillimi i dijes. I urti, përkundrazi do të habitet në rast se sendet do të ishin ndryshe dhe jo siç i njeh ai. (Aristoteli)

Po të kish dashur çdo njeri të jetë i ditur aq sa donte të ishte i bukur, nuk do të kishte padituri në botë. (thënije orijentale)

[titi-a]

Merrni dije për besimin sipas nevojave tuaja, ose duke pyetur dijetarët, ose duke lexuar një libër.


Largohuni nga të gjitha mëkatet.


Nëse bëni një mëkat, pendohuni menjëherë.

Jepini çdo njeriu hakun e tij.

Mos dëmtoni asnjeri, qoftë fizikisht, qoftë me fjalë.

Mos flisni keq për asnjeri.

Mos e doni pasurinë dhe mos kini dëshirë për famë apo emër.

Mos u jepni shumë pas ushqimit dhe veshjeve shumë ekstravagante.

Mos flisni keq për të tjerët.

Nëse dikush ju qorton për ndonjë gabim apo të metë, mos u mundoni të justifikoni veprimin tuaj.

Mos qeshni dhe mos flisni tepër.

Mos përsërisni dhe mos përmendni një debat që mund të ketë ndodhur ndërmjet dy njerëzve.

Kujtoni gjithmonë rregullat e sheriatit, në gjithçka që bëni.

Mos u bëni dembelë në zbatimin e veprave të ibadetit.

Kur takoheni dhe bisedoni me të tjerët, tregohuni të thjeshtë dhe jo mendjemëdhenj.

Shoqërohuni sa më pak me drejtues dhe njerëz që kanë pozicione të larta.

Qëndroni larg nga njerëzit që nuk besojnë.

Mor kërkoni të gjeni të meta tek të tjerët.

Mos mendoni keq për asnjeri. Por shikoni të metat tuaja dhe mundohuni t’i rregulloni.

Faleni namazin në kohën e duhur, në mënyrën e duhur dhe të përqendruar.

Mundohuni ta përkujtoni Allahun çdo çast, me zemër dhe me fjalë.

Flisni thjesht dhe bukur.

Vendosni kohë të caktuara për kryerjen e detyrave të ndryshme dhe mundohuni t’i zbatoni ato.

Mos mendoni gjatë gjithë kohës për çështje të kësaj bote, llogari, humbje, fitime etj., por mendoni për Allahun.

Mundohuni, sa të keni mundësi, t’i ndihmoni të tjerët, qoftë për çështje të kësaj bote apo për besimin.

Mos hani dhe mos pini pak, sa të sëmureni dhe të bëheni të dobët.

Mos hani dhe mos pini shumë që të bëheni dembelë dhe të mos kryeni veprat e adhurimit.

Mos kini dëshirë apo lakmi, përveçse për gjërat që kanë lidhje me Allahun.

Jini mirënjohës për të mirat që u janë dhënë, pavarësisht nëse janë shumë apo pak.

[titi-a]

Shkëndia të urtësisë
Përgatiti: Dr. ALI ILJAZI

Thënie të Othmanit r.a.

“Tri gjëra më janë të dashura nga dunjaja: ushqimi i të uriturit, veshja e të leckosurit dhe leximi i Kur’an

* * *
Ëmbëlsirën e ibadetit e kam gjetur në katër gjëra:

Në kryerjen e detyrimeve të All-llahut,

Në largimin ndaj harameve (të ndaluarave) të All-llahut,

Në urdhërimin e veprave të mira duke kërkuar shpërblimin e All-llahut,

Në largimin e njerëzve nga gjërat e shëmtuara duke u frikësuar nga hidhërimi i All-llahut.

* * *
Katër gjëra nga jashtë janë vyrtyt, nga brenda detyrim:

Shoqërimi me njerëzit e urtë është vyrtyt, dhe për të qenë pranë tyre është detyrim,

Leximi i Kur’anit është vyrtyt, ndërsa

veprimi sipas Kur’anit është detyrim,

Vizita e varrezave është vyrtyt, ndërsa përgatitja për varr është detyrim,

Vizita e të sëmurit është vyrtyt, ndërsa për ta marrë këshillën nga i sëmuri është detyrim.

* * *
Besimtari i sigurtë (mu’min) përjeton gjashtë lloje të frikës:

Nga ana e All-llahut të madhërishëm, që të mos ia privojë (marrë) imanin (besimin),

Nga ana e meleqëve (shkruesit e ndershëm), që të mos i regjistrojnë diç për shok të cilit do të turpërohej në Ditën e gjykimit,

Nga ana e djallit, që të mos ia prishë veprat e mira,

Nga ana e melekut të vdekjes, që të mos ia merr shpirtin papritmas, përderisa ai është i papërgatitur (gaftet),

Nga ana e dunjasë (kësaj bote), e të harrojë Ahiretin (botën tjetër),

Nga ana e familjes (bashkëshortja dhe fëmijët), le të mos stërngarkohet për së tepërmi rreth tyre, dhe ata ta shmangin nga përmendja e All-llahut të madhërishëm.

* * *
Pesë shenjat e njeriut të devotshëm (të ruajtur) janë:

Shoqërohet me ata që ia fuqizojnë dhe plotësojnë imanin (besimin),

Ruan epshet dhe gjuhën,

Kur e godet një grusht i rëndë nga dynjaja, atë e sheh si dënim, ndërsa kur i ndodh një gjë e vocërr nga feja, atë e shfrytëzon dhe e merr si këshillë,

Nuk e mbush barkun as me ushqim hallall (të lejuar) duke u frikësuar se mos në atë ushqim është përzier diç nga harami (e ndaluar),

I sheh të gjithë njerëzit tjerë të shpëtuar, ndërsa vehten e sheh sikur është i mbaruar.

* * *
Përcillet nga Othmani r.a., i cili e ka lexuar versetin e Kur’anit fisnik:

“Përsa i përketë murit, ai ishte i dy djelmoshave jetimë të atij qyteti, e nën të ata kishin një thesar (ari) dhe babai i tyre ka qenë njeri i mirë, e Zoti yt dëshiroi që ata të dy (jetimë) ta arrijnë pjekurinë e vet dhe ta nxjerrin ata vet thesarin e tyre…” (EL Kehf, 82)

dhe më pastaj e vijoi shpjegimin:

“Ai thesari përbëhej nga një pllakë e artë, në të cilën ishin shkruar 8 (tetë) rreshta, në të cilët thuhej:

Çuditem me atë që e ka njohur vdekjen, dhe përsëri qeshet,

Çuditem me atë që e ka njohur dunjanë kaluese, dhe përsëri vrapon pas saj,

Çuditem me atë që është i njohur se çdo gjë është e dhënë në sasi të përcaktuar, dhe përsëri brengoset kur i humbë,

Çuditem me atë që është i vetëdishëm për dhënjën e llogarisë dhe pëgjegjësisë para Allahut, dhe përsëri grumbullon pasuri,

Çuditem për së tepërmi me atë që e njeh zjarrin që e ka djegur dhe përsëri bën gabime,

Çuditem me atë i cili e ka njohur Allahun me njohuri të sigurtë dhe përsëri përmend tjetër kënd përveç Allahut,

Çuditem me atë që ka njohuri të sigurtë për Xhennetin dhe përsëri kërkon qetësi (rehati) në dunja (në këtë botë),

Çuditëm me atë që e njohu djallin si armik dhe përsëri i bindet urdhëresave të tij.

Kur njeriu kërkon diturinë e Kur’anit dhe diturinë në përgjithësi në emër të Allahut xh.sh., kjo patjetër duhet të shihet në imanin, përultësin, devotëshmërin, shpirtëmadhësinë dhe thjeshtësin e tij.

* * *
Kur’ani është ilaç i shërimit për besimtarin dhe udhërrëfyes i të devotshëmve. Kush është udhëzuar në bazë të tij ka arritur, ndërsa kush e ka refuzuar Kur’anin ka dështuar.

* * *
Njerëzit që lexojnë Kur’anin e nuk veprojnë sipas tij, janë njerëzit më të këqinjë. Sepse nuk ndjekin rrugën e Kur’anit, Allahu e ka lëshuar mallkimin mbi ta, dhe i mallkojnë të gjithë ata që kanë këtë detyrë.

* * *
Te njeriu i mençur gjuha është pas zemrës dhe kur dëshiron të thotë diçka, së pari mendon mirë. Nëse kjo do të jetë e dobishme, atëherë e thotë, në të kundërtën hesht. Ndërsa tek i padituri zemra është pas gjuhës. Ai flet sa herë që do dhe duke mos menduar mirë.

* * *
Njeri! Nuk përbëhet feja prej asaj që ti të tregohesh para njerzve se je besimtar, gjersa mashtrohesh me dëshira të kota. Besim i vërtetë është ai i cili është skalitur thellë në zemër dhe të cilin e vërtetojnë veprat e mira të njeriut.

* * *
Njeriu i përkryer është ai, te i cili gjenden këto katër gjëra:

Besimi i cili e udhëzon

Mendja pas të cilës shkon.

Prejardhja bujare e cila e ruan dhe

Trupi i cili i mbron dinjitetin.

* * *
Mos u bë i lakmueshem, nuk do të poshtrohesh.

Mos kërko prej njerzve, nuk do të paksohet (pasuria) ndërsa ti do të mbetesh njeri.

Nëse nuk je i butë, tregohu i butë

Nëse nuk je i ditur, përpiqu të mësosh.

Njeriu kryesisht është si ai me të cilin shoqërohet.

* * *
Dy gjëra nuk ndahen kurrë: lakmia dhe urrejtja.

Njëriu udhëheq mbi mendjen, me fisnikëri dhe shpirtë madhësi.

* * *
Mos i shko askujtë, përveq atij të mirës së të cilit i shpreson, nga pushteti i të cilit nuk frikësohesh, mëshirën e të cilit e pret dhe me mençurinë e të cilit mund të stolisesh

* * *
Sëmundja e pastron trupin siç e pastron zeqati pasurinë.

Kërko kënaqësinë në tri gjëra: në namaz, në leximin dhe kuptimin e Kur’anit dhe në dhikër.

Kënd nuk e largon namazi i vet nga veprat e këqija, e largon nga Allahu xh.sh. dhe e tërhek hidhërimin e Tij në vete.

* * *
Njëriu gjithnjë është në mes të tri gjërave:

Sprovës e cila vjen

Të mirës e cila kalon

Vdekjes e cila i merr të gjitha.

* * *
Tri dështime të mëdha janë:

Udhëheqësit të cilit i përkulesh, e ai të mashtron.

Fqinji i cili e përhap të keqen tënde, ndërsa e fsheh të mirën tënde.

Varfëria e cila sjell dhembje.

* * *
Tre përsona asesi nuk mund të konsiderohen të përgojuar:

I shfrenuari i hapët – mëkatari kur dëshiron të tregohet shfrenueshmëria e tij.

Novatori në fe – kur të tregohet përtritja e tij dhe

Udhëheqësi tiran (pushtetmbajtësi) kur i tërhiqet vërejtja për tiraninë e tij.

* * *
Mjer për njeriun! All-llahu nuk e ka krijuar asnjë krijesë tjetër të vuajë prej kësaj bote siç vuan njeriu.

O njeri, zvogloje të qeshurit tënd, sepse të qeshurit e tepërt e ngrin dhe e mbyt zemrën, e bartë gëzimin e vërtet, e zvoglon trimërinë dhe të shquarin e bën të poshtër.

Ekzistojnë 3 lloje njerëzish:

Njeri i kompletuar i cili ka mendimin e drejtë por edhe këshillohet me të tjerët.

Gjysmë njeri është ai i cili ka mendimin e drejtë por nuk këshillohet me të tjerët.

Njeri por s’është njeri, është ai që nuk mendon fare dhe nuk këshillohet me të tjerët.

* * *
Për shok tëndin zgjidhe njeriun me këto virtyte (tipare)

- punëtor

- i devotshëm (i ruajtur, i pastër)

- intelegjent (i zgjuar)


dhe ruaju nga:

- përtaci

- endacaku

- llomotitësi (që s’pran duke folur)

- njeriu i prishur dhe

- ngatërrestari

* * *
Të mbajturit mend është dhunti e Allahut madhërishëm. Ndërsa dhuntinë e Tij nuk ia dhuron mëkatarit.

Të mbajturit mend e ndihmojnë këto gjëra:
- përdorimi i misvakut,
- mjalti,
- tamjani me sheqer,
- 21 kokrra rrushi esëll në mëngjez.

Ndër shkaqet e harresës numërohen:

- mosbindja ndaj Allahut xh.sh.,

- mëkatet e shumta,

- brengat,

- depresioni

- angazhimi i tepërt fizik e psikik

- lidhshmëria e tepërt me njerëzit.

* * *
- Kur njeriu arrinë pjekurinë mendore, flet më pak.

- Bëhu i bindur në namazin e dikujt, nëse përshperitë.

- Të folurit është zbukurim, ndërsa heshtja shpëtim

- Edhe nëse flet mos tejkalo kufirin.

- Për heshtjen kurr nuk jam penduar, ashtu siç jamë penduar shumë herë, kur kam folur.

* * *
Një pasanikut iu sëmur i biri. As mjekët e as astrologët nuk ia gjetën barin shërues. Shokët e këshilluan babain e brengosur:

- Të këshillojmë ta lexosh tërë Kur’anin për shëndetin e birit tënd apo të presh kurban dhe t’ua ndash të varfërve.

Duke menduar për këtë këshillë pasaniku tha:

- Më mirë është ta lexoj Kur’anin, sepse kopeja e bagëtisë është larg!

Kur dëgjoi për këtë një dijetar i devotshëm (i ruajtur) tha:

- Pasaniku i dha përparsi leximit të Kur’anit (hatmës), sepse Kur’anin e ka në maje të gjuhës, ndërsa kopenë e bagëtisë (pasurin) e ka në mes të zemrës!

* * *
Një besimtar duke falur namazin, kur erdhi te fjala: Ij-jake na’budu – Vetëm ty të adhurojmë! i foli ndërgjegja e tij që s’ësht duke thënë të vërtetën, sepse at namaz është duke e bërë për njerëzit duke i adhuruar ata, për këtë shkak e ndërpreu namazin. Në namazin e ardhshëm iu përsërit e njëjta gjë dhe ndërgjegja në këtë rast i tha se e adhuron bashkëshorten, ndërsa në namazin tjetër, ndërgjegja i tha se adhuron pasurinë, të cilën ua shpërndan të varfërve.

Në namazin tjetër, ndërgjegja i tha:

- Nëse qëndron pas asaj që fletë atëherë je nga ithëtarët e sinqert të Allahut!

* * *
Ebu Hasan Shaziliu këshillonte:

- Nëse dëshiron të përsosësh imanin (besimin) tënd, zbukuro sjelljet tua. Nëse dëshiron që të dojë Allahu, merr pjesë në zgjidhjen e problemeve të njerëzve. Nëse dëshiron të jeshë në radhët e larta të besimtarëve të zgjedhur, rregullisht kryej detyrimet (farzet) e Allahut. Nëse dëshiron që të takosh Allahun në Ditën e Gjykimit, duhesh të jeshë tërësisht i pastërt dhe pa mëkate, atëher rregullisht pastrohu nga ndyesia (xhunubllyki) dhe pastrohu (laje tërë trupin ) çdo xhuma (të premte).

Nëse dëshiron që në Ditën e Gjykimit të ringjallësh në dritë dhe i sigurt nga dënimi, mos i bën dëm asnjë krijese të Allahut! Nëse dëshiron që të paksohen gabimet, atëherë pandërprerë të bësh . Nëse dëshiron të jesh njeriu më i fuqishëm, tërësisht mbështetu te All-llahu. Nëse dëshiron që Allahu t’i mbulojë të metat tuaja, mbuloi të metat e të tjerëve. Nëse dëshiron që të fshihen tërësisht mëkatet tuaja, lutju pandërprerë Allahut për falje, bëhu i ruajtur, e i përulur dhe vazhdimisht bën vepra të mira!

[Bani gjk]

Nuk është i shurdhër e i verbër ai që biologjikisht është i tillë, por ai që nuk don të shohë e të dëgjojë të vërtetën. (Philos)

Lexo e mëso, jo për tu kundërvënë, jo për t'u dukur e as për të krijuar probleme, por për të analizuar e zgjedhur një problem pa vrarë kend. (F. Bekon)

Kur e pyetën juristin e njohur sherjatik të kohës Esh - Shabirinë për një çështje, ai pa nguruar u tha: "nuk dij..." Ata i thanë: "A nuk ke turp të mos dijshë, kur ti je juristi më me famë në ligjin sherjatik...?" Shabiriu u tha: "As engjujt nuk patën turp as frikë kur i thanë Zotit 'Zoti ynë, ne dijmë vetëm atë që Ti na ke mësuar".

Për t'u bërë baba është shumë e lehtë, por për të qenë baba është shumë e vështirë. (A. Buksh)

Nëse edukoni burrin edukoni vetëm atë, nëse edukoni gruan edukoni tërë familjen. (citat arab)

Po, ndokush mundë të thotë: "Ti ke fenë, kurse unë kam veprat. Ma trego ti fenë tënde pa vepra, kurse unë prej veprave të mia ta tregoj fenë. A dëshiron të kuprosh more qyqarë se feja pa vepra është e pafrytshme" ("Ungjilli" Jak. 2:18 dhe 20).