Si arrin te mbledhesh rrjeshtat e nje jete te vjeter?! Si arrin te hecesh perpara, kur ne zemren tende fillon te kuptosh, qe nuk kthehesh dot ne hapat e tua?! Ka gjera qe koha nuk i merr me ngadale, plage aq te thella saqe lejne nje shenje...
Mendimi juaj!
La vita č bella...
mendimi im eshte se ke shkrujt shum pak per te dhen njer pergjigje te hajrit (:
PS: se mora vesh hic ca kishe me than
vetem mprapa kte kuptova un :P
nejse un do e jap nje pergjigje meqe kam icik imagjinat per kto gjana LOLSi arrin te hecesh perpara?!
te hecesh perpara, arrihet me pune me sakrifica me vullnet,
se po spunove jo qe sdo hecesh perpara po as m'brapa ste bajn kamet me u kthy-
kshu qe dalim ne nje konkluzjon te vetem qe trrui madhor te con drejt ne trru te vogel tak ban mas e kshu iken per ......
(:
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga BaBa : 30-10-2008 mė 16:21
Dhe kau i mirė po s'e ngacmove, s'tėrheq nė brazdė.
BaBa me fjale te thjeshta goxha pergjigje si perhere, me pune e vullnet. Po kur mungojne keto si i behet???
La vita č bella...
Postuar mė parė nga [era]
tani varet nga njeriu -
se sa zemer ka me vra veten !!!
Dhe kau i mirė po s'e ngacmove, s'tėrheq nė brazdė.
[era] nuk e di ciles situate i referohesh saktesisht,por pyetja jote eshte reteorike.Ne arrijme te ecim perpara,ky eshte nje proces qe ndodh instiktivisht ne psiqķken tone.Por kjo ecje perpara tashme ka nje trajektore te re,eshte rrugetim i ri dhe ne nuk jemi me ata udhetaret e mepareshem.
Jam gjendur ne nje situate te tille dhe e kuptoj shume mire pyetjen tende.Une nuk kisha me motiv per te ecur para,sepse e humba kete motiv.U ktheva ne nje qenie te plogesht,ne vend qe te sulesha perpara,terhiqesha zvarre,cdo gje u kthye ne nje mundim per mua.Une po eci sot ne rrugen time,por kjo qe jam sot eshte thjesht nje grumbull copash te thyera nga ajo qe isha dikur.Thone se ajo qe nuk na vret na ben me te forte.Jo na ndryshon!Shpesh edhe ne karakter,ne varesi te asaj qe na ka ndodh!Me kete metamorfoze te re arrijme te ecim para.
Te pershendes!
Elegance is an attitude.
Nuk eshte puna per vetevrasje e as per dicka traumatike qe mund te na kete ndodhur, por kur fillojme e dembelosemi se tepermemi, kur cdo moment mundohemi ta kalojme duke u varur nga dicka qe s'na pelqen por qe nuk shkeputemi dot prej saj. Moment kur deshiron te besh shume, por sado qe deshiron nuk merr as mundimin per te bere sikurse nje fije te asaj qe do doje te realizoje.
La vita č bella...
Nganjehere me duket se jeta jone eshte si ato vizatimet qe i benin dikur filmat e vizatuar. Nje vizatim per nje levizje. Dhe ne, cdo cast qe jetojme leme pas nje fotografi. Gezim apo hidherim, sukses apo zhgenjim. Dhe keshtu ne vazhdojme te ecim drejt rruges se jetes. Aq me shume ti largohesh nje casti te caktuar, aq me i padukshem, i paprekshem behet. Dhe ai cast humb vleren qe kishte dikur dhe ne menyre spontane ti vazhdon duke ndjere peshen e asaj fotografie qe ke me afer, qe e sheh. Me duket e dhimbshme ndonjehere. Sepse ka caste qe do te donim te ishin te perjetshme, te mos mbaronin kurre. Por, edhe kur ndodh e kunderta, kjo nuk duhet te na mposhte. Sepse ajo fotografi e tmerrshme nje dite s'do te kete vlere. Por deri ne ate dite duhet kenaqur gjerave te vogla, qe dalengadale stimulojne edhe vullnetin per te vazhduar tutje.
- The rest is silence.
![Maska e [Neo]](customavatars/avatar46867_7.gif "Maska e [Neo]"){kind=avatar}
Provo te rrish njehere tere diten kot ne shpi dhe do e shikosh do te vij vullneti apo jo.
Por ne shpi mos shiko as televizor dhe as cp mos ndiz rri kot ne vetmi dhe shife njehere a do i gjesh forcat per te vazhduar perpara?
Always forgive your enemies, nothing annoys them so much.
Oscar Wilde.
eh tkeqen e shpis.
1 dit LOOL
kam nejt 1 muaj e gjys me nje dhom 7 m- me shtat dhe jam akoma me plot forc
Dhe kau i mirė po s'e ngacmove, s'tėrheq nė brazdė.
plaqet e vjetra mbyllen, plaqe te reja hapen
duhet me pa perpara jeta ka caste te bukura qe kompesojne ato te keqiat
Jeto sot se neser nuk i dihet
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt