Shkrim nga Urim Gjata

[mondishall]

SI E NDIHMUAN EMIGRANTËT SHQIPTAR NË GREQI ÇËSHTJEN E KOSOVËS



Shkruan: Urim Gjata*



Kontributi i intelektualëve arvanitas për çështjen e Kosovës



Asnjëherë nuk është folur për ndihmën që ka dhënë shoqatat e emigrantëve shqiptarë në Greqi gjatë luftën së Kosovës. Atë periudhë të vështirë edhe pse pa dokumenta të rregullta emigrantët ndihmuan çështjen e Kosovës në disa drejtime. Ata ishin shumë aktiv gjatë debateve televizive përballë grupeve ekstreme greke dhe serbe që mbronin me fanatizëm pushtetin racist të Millosheviçit.



Pra, edhe pse ishim emigrantë menduam të jepnim ndihmën tonë për të mos mbetur indiferentë ndaj tragjedisë sonë kombëtare që po kalonim si komb, atë periudhë të vështirë. Janë të njohura kontributet e intelektualëve arvanitas ndaj çështjes së Kosovës, veçojmë të madhin Aristidh Kola, po ashtu emigrantët në Athinë në prill 1999 mbajtën një protestë paqësore në përkrahje të UÇK-së. Por për ndihmën e ish-Forumit të Emigrantëve Shqiptarë, dega Selanik nuk është folur shumë dhe mendoj që ka ardhur koha që disa gjëra duhen thënë me emër dhe mbiemër.



Në vitin 1998 lufta ishte ndezur ashpër në Kosovë. Nga të gjitha anët e botës ku ishin shqiptarët kishin filluar të ktheheshin në Kosovë për të luftuar, prandaj edhe ne si shqiptar e ndienim se duhet të bënim diçka. Por nuk dinim mënyrën se si do mundeshim të jepnim kontributin tonë për çështjen madhore shqiptare.



Pas masakrës së familjes së Jasharajve në mars të 1998, disa shokë tanë nisen në prill për t’u takuar në Tiranë me shefin e zyrës diplomatike të Republikës së Kosovës z.Iljaz Ramajli. Atje ata i shprehën ngushëllimet për viktimat e luftës si dhe i shprehën gadishmërinë për të ndihmuar. Ishte një takim miqësor prej rreth 40 minutash. Ndërsa miku jonë nga Hani i Elezit, Bastri Maliqi u nis në Tropojë për të vënë kontaktet e para me UÇK’në. Pas këtyre takimeve në Shqipëri diskutuam me vëllezërit nga Kosova, të cilët vinin nga Hani i Elezit, Kaçaniku, Prishtina, Shkupi për ndihmuar UÇK’në, të cilët ishin emigrantë në Selanik.



Nga qershori i vitit 1998 disa nga shokët tanë emigrantë ishin lidhur me një gazetarë të gazetës “Zëri i Kosovës”, gazetë e cila ishte e afërt me Lëvizjen Popullore të Kosovës që vepronte ilegalisht. Gazeta “Zëri i Kosovës” na vinte rregullisht në adresa të ndryshme, çdo herë me qëllimin që të mos ndiqeshim nga sigurimi serb, që ishte shumë aktiv dhe me ndikim në Greqi. Kështu ne kishim informacione të përgjithshme rreth gjendjes në Kosovë dhe UÇK’së.



Pas shumë përpjekjeve nuk kishim arritur ende të organizoheshim prandaj vendosëm të bënim një takim të përgjithshëm. U vendos që mbledhja të mbahej në shtëpinë e familjes së Maliqëve në Selanik. Pra, ai takim nuk ishte thjesht një mbledhje, por do të diskutohej për mënyrat e veprimit në ndihmë të UÇK’së dhe shqiptarëve të Kosovës. Në mbledhje morën pjesë shqiptar nga Shqipëria dhe Kosova, të cilët ishin të gatshëm për të ndihmuar me çdo formë çështjen kombëtare. Një ndihmë të veçantë na dha deputeti (i ndjeri) z.Azem Hajdari në Tiranë. Ai u tregua i gatshëm për çdo gjë në ndihmë të vëllezërve tanë nga Kosova.



Bastri Maliqi gjatë qëndrimit në Tropojë kishte arritur lidhje të fshehta me UÇK’në dhe ne e përkrahnim për çdo veprim që do vendosej në ndihmë të luftës. Në dhjetor të 1998 themeluam degën e Forumit në Selanik. Kryetar u zgjodh gazetari Arben Llalla, i cili ishte nga Elbasani, ndërsa për sekretar u zgjodh Shahadin Maliqi nga Kosova me qëllim që të tregonim bashkimin kombëtar pa dallim feje dhe krahine nga vinim. Pasi morëm edhe dokumentat origjinale nga gjykata e Athinës nisëm punën për mbledhjen e fondeve në ndihmë të UÇK’së, por që këto ndihma do të mbeteshin sekrete. Në fillim nëpërmjet Shahadinit dërguam disa aparate telefonash mobile të cilët ishin të rrallë sepse punonin me bateri të zakonshme.



Ne duhej të bënim edhe një propagandë mediatike për të ndryshuar sado pak opinionin në Greqi. Vëllezërit tanë arvanitas bënin një propagandë të madhe në të mirë të Kosovës. Arvanitasi i madh Aristidh Kola, Jorgo Miha, Jorgo Korizos etj., anëtarë të Lidhjes së Arvanitasve të Greqisë. Çdo natë i shikonim emisione debatesh në televizionet greke përballë deputetëve, gazetarëve, analistëve grekë për të treguar me fakte të vërtetën e asaj që serbët po kryenin masakra në popullatën e pambrojtur të Kosovës. Studentët shqiptar që studionin në Universitetet e Athinës ishin shumë aktivë nëpër kanalet televizive greke në mbrojtje të çështjes së Kosovës. Disa nga këta studentë ju prenë edhe bursat, duke lënë studimet përgjysmë.



Në fillim të muajt shkurt të 1999 disa emigrantë shkuan edhe në radhët e UÇK’së për të luftuar kundra ushtrisë serbe. Ata morën pjesë në betejat të Shtimjes dhe Han-Elezit. Në prill 1999 shqiptarët në Athinë në drejtimin e shoqatës “Vëllazërimi” organizuan një protestë të madhe në përkrahje të UÇK’së dhe NATO-s. Kjo ishte edhe protesta e parë që emigrantët shqiptar organizuan në Greqi, pas disa vitesh emigracioni. Masa e madhe e të ikurve nga Kosova na bëri që të mblidhnim urgjentisht ushqime dhe veshmbathje për refugjatët. Në fund të muajt mars kishim mbledhur ushqime dhe veshmbathje që shuma në të holla arrinte rreth 8 mijë dollarë. Kishim mbledhur edhe të holla mbi një mijë marka gjermane. Thirrjes sonë për ndihma humanitare ju përgjigjen pozitivisht edhe shumë qytetarë grek.



Ushqimet dhe veshmbathjet u dërguan në zonën e Korçës dhe të Ersekës ku ishin vendosur të ikurit nga lufta. Ndihmat tona ju besuan një shoqate fetare të Jakuvave që vepronte në Selanik dhe Korçë. Ndërsa të hollat ju besuan në Shkup Partisë Demokratike Shqiptare me emrin ”Ndihmë nga shqiptarët në Selanik për refugjatët që ndodheshin atje”. Deri në fillim të prillit aktiviteti i Forumit që ndihmonte UÇK’në ishte mbajtur sekret, vetëm kur Radio Tirana dha lajmin që kishim dërguar ndihmat ushqimore në Korçë, dhe kur gazetari shqiptar A. Ashiku botoi një shkrim në gazetën “Gazeta e Athinës & Telerevista”, në gjuhën shqipe që botohej në Athinë, për ndihmat që kishim dërguar për refugjatët.



· Faksimile: Ndihma në ushqim e veshmbathje, për shqiptarët e Kosovës të vendosur në Shqipëri (prill 1999)



Në shtator të vitit 1999 në Selanik morëm pjesë në Festivalin Antiracist që organizohej nga shoqatat greke dhe të emigrantëve të ndryshëm që punonin në Greqi. Forumi i Emigrantëve Shqiptar-dega Selanik me kryetar z.Arben Llalla bashkë me shoqatën e Shqiptarët e Selanikut e drejtuar nga znj.Mimoza Dako, bënë një paraqitje dinjitoze të vlerave tona kombëtare në këtë Festival. Ku paraqitja e tendës shqiptare u vlerësuar si më e mira nga organizatorët. Pa ndihmën materiale dhe morale të shqiptarëve nga Kosova nuk do të mundeshim të merrni pjesë në këtë aktivitet.



Një ndihmë të madhe dha familja patriote nga Nëntë Jugoviçi i Prishtinës e Dalip Gubetinit e ardhur në Pogradec. Kjo familje djemtë e saj i kishte në UÇK. Valdete Gubetinin të cilët e thërrisnin Shote të gjithë ishte një vajzë heroine që u bë nëna e gjithë fëmijëve që ishin pa prindër, të përzënë nga shtëpitë e tyre. Shumë prej këtyre fëmijëve prindërit i kishin në UÇK dhe nuk u kthyen më. Ata ranë në vijën e parë të frontit për lirinë e Kosovës martire.



Lobim për njohjen e pavarësisë së Kosovës në Greqi



Pas hyrjes së forcave të NATO-s emigrantët shqiptar në Greqi të udhëhequra nga shoqatat e tyre që tashmë ishin grupuar në Lidhje e Shoqatave të Shqiptarëve në Greqi, filluan lobimin me politikanët grekë për njohjen e pavarësisë së Kosovës nga Greqia. Kryetari i Lidhjes z.Rudi Mezini bashkë me shumë intelektualë të tjerë organizuan takime me forcat politike greke të majta dhe të djathta për të arritur qëllimin e Kosovës. Këto takime mbështeteshin edhe nga degët e partive politike shqiptare që funksiononin në Greqi si PD dhe PS. Çështja e Kosovës kishte bashkuar edhe këtë herë të gjithë emigrantët shqiptar në Greqi pa dallim feje dhe bindje politike. Përfaqësuesit e degëve të partive politike PD dhe PS zhvilluan disa takime edhe me diplomatë të huaj në Athinë dhe Selanik ku i kanë Selitë e tyre.



Ditë e diel, më 27 janar 2008 sheshi i OMONIA-s në Athinë gumëzhinte nga këngët dhe vallet shqiptare. Lidhja e Shoqatave të Shqiptare organizojë miting në përkrahje të pavarësisë së Kosovës. Muzika që shoqëronte zërat të embël të këngëtarëve emigrantë, çlirohet bashkërisht me oksigjenin e zëmrave të përmalluara atdhetare të emigrantëve shqiptarë, që mblidhen në sheshin qëndror të Athinës, dhe mbushën gjithë hapësirën e Omonias.



Kalimtarët e shumtë grekë habiteshin që sheshi i Omonia-s zgjohet nga kënga shqiptare kushtuar Kosovës, ku në duart e emigrantëve lartësohet edhe flamuri kuq e zi i Shqiptarëve. Një pëlhurë e bardhë vesh ballin e valltarëve të rreshtit të parë të valles të të gjithëve. Gërma të mëdha, në ngjyrën e kuqe shkruajnë RROFTË PAVARËSIA E KOSOVËS.



Të gjithë marrim Vallen e Madhe të shqipes, të kapur dorë për dore festojmë të bashkuar në sheshin qendrorë të Athinës. Me ne u bashkuan edhe shumë miq e shokë grek. Njerëzit që na kanë mbeshtetur gjithnjë në aktivitetet tona. Në këtë aktivitet treguam bashkimin, krenarinë tonë kombëtare, duke u lenë të tjerëve kuptimin e fjalës: Ja, ne shqiptarët, gëzohemi duke festuar, duke kënduar, duke hedhë Vallen e Madhe të shqiptarizmit. Jemi dhe do të jemi SHQIPTARË.



*Autori i këtij shënimi është nën/kryetar i Përgjithshëm i Lidhjes së Shoqatave shqiptare në Greqi, i dekoruar me titullin “Ambasador i Paqes”.

[mondishall]

Urim Gjata

Klithmat e Qaf Barit

Pak kush ka shkruar apo thene te verteten e kampit famekeq te Qaf Barit, vend ne te cilin
lane eshtrat e tyre bijte me te mire te kombit, te denuarit e ndergjegjjes.
I ndertuar mes malesh, ne nje vend tmerresisht te thepisur mes maleve, ku nuk ze as drita e diellit, shfrytezoheshin dhe torturoheshin barbarisht keta “armiq te betuar te sistemit”, keta
intelektuale, njerez te artit dhe kultures, por tashme te kthyer ne kufoma, ne robote te dety
ruar me dhune te punonin dite e nate ne galerite famekeqe dhe vdekje prurese per te nxjerre mineralin e Piritit. Gjysem te xhveshur, shume here me barkun bosh, futeshin ne galeri duke u shfrytezuar si kafshe per te realizuar normen e vendosur nga komanda, e cila ishte e paperballushme. Ata qe nuk kishin mundesine te realizonin normen, i priste galerise Pashku i zi. Keshtu e therrisnin policin, i cili me nje dru ne dore thyente koskat e ketyre njerezve te kthyer ne kufoma. Britmat nuk kishin te sosur. Nje kriminel godiste ku mundej ne koke, duke nxjerre epshin e tij te shfrenuar mbi keta njerez te pa mbrojtur dhe ne moshe te madhe. Gjaku rridhte kudo ne dhomen e xhelatit, sic quhej tashme nga te gjithe.. Por, nuk mbaronte me kaq. Mbas punes liheshin ne shi dhe ne bore, duke ju nenshtruar nga komanda nje kontrolli cnjerezor, duke i cveshur me preteksin e kontrollit mbas pune.
Kavalarit te mundimeve te tyre nuk ju shpetonin as familjaret, te cilet megjithese vinin nga larg
dhe rrugen e benin me kembe prej 18 kilometrash, sepse shoferet ishin te urdheruar te
mos merrnin asnje prej ketyre familjare megjithe se kishin dhe femije te vegjel me vete,
prisnin ne shi dhe bore me ore te tera. Qellimisht takimin ja u realizonin ne mbremje,
kur policet me duart e tyre te pa lare, tek kontrollonin ushqimet te sjella me aq mundim dhe
fukarallek ja u hidhnin ne plehra. Pas kesaj, familjaret ishin te detyruar te rrinin gjithe naten jashte ne te ftohte, per te pritur mengjesin qe te largoheshin nga bijte e tyre te rrethuar ne
telat me gjemba. Kete trajtim cnjerezor pesonin dhe shume te ardhur prej Kosove, larguar per ti shpetuar regjimit Serb, por qe ne ne Shqiperi i priste nje tjeter regjim
dhe me i keq se ai qe kishin lene. Ata kontrolloheshin me shpesh dhe letrat qe keta ju
dergonin familjeve, duke ju treguar se cfare kishte ndodhur e po hiqnin, asnjehere nuk shkuan ne destinacion. Ato i merrte dhe i kontrollonte Gjenerali i Zi, Komandanti i Burgut, Ludovik Cali, i drejtuar direkt nga krye Gjenerali i Zi, drejtori i pergjithshem i burgjeve,
Edmond Caja. Me te rrezikshmit, sipas tyre, i fusnin lakuriq ne biruce ne mes te dimrit,
kur temperatura arrinte ne shume grade nen zero, me jave te tera e vetem me nje tas supe
te prishur ne dite dhe me shkopin e gomes qe nuk ju ndahej cdo dite. Me e keqja ishte sepse
sigurimi i shtetit kishte futur oficeret e tij ne burg si te denuar per te kontrolluar dhe rapo
rtuar cilindo fatkeq, per ta ridenuar perseri ate. Te gjitha keto, i gjithe ky trajtim cnjerezor, do te shkaktonin shperthimin e revoltes me 20 Maj 1984, te komentuar si revolta e Qaf Barit. Por fatkeqesisht ajo ishte nje tragjedi cnjerezore, qe i kalonte dhe ato te kampeve cfarosese te Hitlerit. Mengjesi i 20 Majit nisi me bashkimin e gjithe te denuarve ne shesh, duke mos pranuar te punonin dhe duke kerkuar te drejtat e tyre. Ne kor, nga brenda rrethimit erdhi thirrja: Poshte Komunizmi! Poshte diktatura! Poshte diktatori! Rrofte vendi i demokracise, rrofte Amerika!
Zerit te tyre te fuqishem ju bene jehone malet dhe ato dukeshin sikur oshetinin bashke me ta: Poshte diktatori! Cfar’ kemi bere, perse na trajtoni kaq cnjerezisht, perse? Cfar kemi bere? Kush jemi ne?. Ne jemi Shqiptare, nuk e duam komunizmin, nuk e duam diktatorin! Duam lirine, duam demokracine perendimore!
Ne balle qendronin Tom Ndoj, Sokol Sokoli, Petrit Bazelli, Anastas Dhamo, Nue Pisha, Kosta Gjordemi. te cilet me zerat dhe fuqine e tyre tmerruan kriminelet, qe te zverdhur si mehit nuk dinin cfare te benin. Ludovig Cali, jepte urdhera sa majtas-djathtas. I gjithe kampi u
rrethua me forca ushtarake te ardhura dhe nga Tirana. Snaiperet zune pozicionet kryesore.
Qindra e qindra forca te armatosura, por te zverdhura dhe te tmerruara, prisnin urdherin per te qelluar mbi keta njerez te pa armatosur. Nga Tirana me heliktopter vjen Edmond Caja,
drejtor i pergjithshem i burgjeve, i njohur mire nga keta te denuar per krimet e tij ndaj
tyre. Ai ju kerkonte te dorezoheshin, po asgje nuk e ndalte me revolten e drejte
te ketyre bij nenash, qe torturoheshin cnjerezisht nga keta kriminele te veshur me uniforme dhe te drejtuar nga eproret e tyre ministra, kryeministra, byroja politike, apo dhe vete
diktatori. Pa pritur, nga heliktopteri, nje ze i cjerre me autoparland bertet: Zjarr! Zjarr, mbi kriminelet!
Nga te kater anet krismat oshetinin. Qellonin. Qellonin, por kunder kujt?
Kunder vellezerve te tyre te lene pa buke, pa uje, brenda telave per dy dite me radhe. Sheshi filloj te skuqet. Njerez te plagosur hiqeshin zvarre. Britma nga te kater anet, “Mos, mos qelloni, vellezer jemi, Shqiptare! Sjemi Sllave, mos! O zot, cfar kemi bere! Mos qelloni, jemi te pa mbrojtur! Mos, mos!”, por britmat e tyre pak nga pak po i mbulonin bresherite e pa fundme te te gjithe armeve te ketyre krimineleve, qe po gezoheshin me viktimat e tyre te pafajshme. Disa, duke pare dhe degjuar keto klithma, filluan te ulin armet dhe nga syte e tyre filluan te binin lot. O Zot, cfare po bejme?
Por zeri i cjerre nga helikopteri bertiste, “Zjarr zjarr!”
Njerzit brenda kampit filluan te keputen si filizat e prere. Gjaku i ketyre bij nenash, po mbulonte pak nga pak sheshin e burgut. Papritur si shqiponje shkeputet Petrit Bazelli dhe terheq shokun e tij, qe bertiste, “Ndihme vellezer, ndihme, mos me lini ne duart e krimineleve! Bresheri plumbash dhe mbi Petritin, por fati i tij ishte qe ju shpetoi plumbave, por jo
asaj qe do e paguante pak me vone. Bashke me Petritin u futen per te ndihmuar dhe trima te
tjere mes plumbave, per te shpetuar shoket e tyre te mbetur ne shesh, Anastasi, Nuja, Toma,
Kosta. Thoma Jergolati nga Jergocati, hapi lavanterine per te ndihmuar shoket t’ju shpetonin plumbave.
Mjeku i kampit, Drang Vujoshevi dhe ky nje i denuar politik, mundohej te mjekonte sa te mundej per te shpetuar nga vdekja viktimat e kesaj masakre te papare dhe degjuar
ndonjehere. Kudo shihej vetem gjak. Njerez qe hiqeshin zvarre dhe gezhoja.Thyen portat dhe kriminelet qe donin vetem gjak, filluan te qellojne mbi keta njerez-viktima me c’te mundeshin, duke ju thyer kembe e duar, duke hequr zvarre te plagosurit me gjithe thirrjet e tyre te dhimbshme nga plaget.
Dita tjeter do ishte me makabrja per syte e te gjitheve. Trimin nga Tropoja, heroin e revoltes Sokol Sokolin, e nxorren ashtu te plagosur zvarre ne mes te kampit, e shtrine mbi nje dru dhe e keputen ne mes. Nje vdekje e tmerrshme ne syte e te gjitheve, por vdekja e tij tmerroi me shume xhelatet qe e vrane.Tom Ndoin dhe Nue Pishen i pushkatuan, duke ju treguar shokeve te tyre se i njejti fat i priste.
Mbi 30 veta u ridenuan dhe i nisen drejt Burrelit. Petrit Bazellin e priste biruca i lidhur kembe e duar dhe torturat cnjerezore. Kampi ju nenshtrua nje represioni cnjerezor. Te gjithe te denuarit i lane te lidhur, pa rroba dhe me ore te tera jashte. Rruget u bllokuan, qe askush nga banoret e atjeshem te mos merrte vesh te verteten aq te hidhur, ku dora gjakatare e dirigjuar direkt nga Tirana Zyrtare po ushtronte mbi keta njerez te kthyer tashme ne viktima te diktatures komuniste.
Megjithate, keta njerez, keta heronj, nuk e dhane veten, por mbijetuan. Ata asnjehere nuk kerkuan meshire dhe nuk e ulen koken perballe xhelateve, qe tashme nuk po ngopeshin as me gjakun e tyre. Ata perseri do gjenin menyra per ta shprehur urrejtjen per diktaturen dhe simpatine per boten perendimore.
Mbas pak kohesh, nje tjeter i denuar i ndergjegjes, inxhinier nga Durrsi, arrin t'ju shpetoje nga duart dhe te arratiset, por e ftohta e eger dhe debora e bllokojne ne malet me debore dhe mbas 12 oresh e gjejne fshataret gjysem te vdekur. E marin dhe e futin ne nje furre buke ne qaf mal, por egersia e gjeneralit te zi, Ludovikut, nuk mundej te ndalohej nga askush. Si bishe e terbuar i kercente me takat e cizmave ne trupin e tij gjysem te vdekur dhe me kamxhik e godiste me nje urrejtje te futur ne gjak nga diktatura, kunder kesaj elite kombetare te denuar dhe torturuar aq padrejtesisht.
Por keta vuajtes te burgjeve te diktatures dine te falin dhe falen. Megjithese
te shkaterruar gjithe jeten bashke me familjet e tyre, perseri falin. Ndersa xhelatet, ata qe i
inicuan dhe zbatuan keto krime, sot bredhin bulevardeve te Tiranes dhe botes, pa ju futur
asgje ne kembe. Dhe c’eshte me e keqja, ata perseri kane filluar te mburren per krimet e tyre famekeqe, ku besoj se ne nje forme a tjeter, asnje familje shqiptare nuk ju shpetoi dot. Prandaj duhet te hapen dosjet, qe ata kriminele
apo bashkpuntore te sigurimit famekeq te shtetit, te mos lejohen te na qeverisin me.
Jane ata, qe i krijuan dhe shkaktuan kaq dhimbje ketij kombi kaq te vuajtur.
Klithmat e Qaf Barit akoma nuk kane pushuar dhe te masakruarit aty nuk do te prehen te qete, perderi sa ata qe i persekutuan, pushkatuan dhe ju shkaterruan gjithe enderrat e tyre rinore, akoma mbrohen me imunitete dhe pozita te ndryshme, bredhin e kapardisen me shofere dhe makina te paguara nga xhepat e
familjeve shqiptare. Pra dosjet duhen hapur, jo per te denuar njeri, jo per tu hakmarre ndaj
ketyre personave, por te pakten per te bere nje akt moral drejtesie, gjyqesie e vetgjyqesie. Viktimat e denuar apo pushkatuar nga urdherat e tyre nuk kthehen me, te pushkatuarit e Spacit nuk kthehen me, te mbyturit ne keneten e Maliqit nuk kthehen me…
Ata ishin bij nga familjet me me emer dhe me te mira. Ata ishin intelektuale te shkolluar dhe kulturuar ne perendim. Ata ishin patriote, qe gjithe jeten e tyre e vune ne sherbim te kombit. Pra bejeni zoterinj, te pakten kete akt moral, qe t’ju prehen sado pak shpirtrat te pushkatuarve e te vdekurve torturave e burgjeve, nga urdherat e dala e te realizuara nga truri dhe duart tuaja te cmendura!

[Brari]

mond..

ky zotnia ..urimi bukur mir i ka pershkruar qaf baret e enverit..

pergezimet e mija..

mirpo i ngrati nuk e ka nuhat se.. ata te zerit te kosoves.. kelisher te sigurimit enverist.. qe ju kan ardh ne selanik.. kan dore ne 97 ten e vlore sarandes.. si dhe ne sabotimin e nje qendrese dinjitoze ndaj ushtris arkane.. nga ana e shqiptareve..

kam bindje se do ta kene ndjere ata atdhetare te mire te selanikut.. djallezine e lpk-istave.. pra te atyre misionareve te levizjes..

agjentet e levizjes.. jane klosoiste te rrezikshem..qe kan dore ne shum vrasje te pahijshme te poshtra e te pabesa ndaj shum figurave atdhetare..

pra kujdes..

i thuaj kti urimit te lexoj me shume ne forum qe te kthjellohet pak..



kujdes nga demagoget..

[mondishall]

I nderuar Brari! Aq sa te kutpoj, aq dhe s'te kuptoj nganjehere ne mendimet qe shpreh. Pse? Sepse une ketu solla shkrime nga nje shkrues qe pranoi te vere emer e mbiemer, bile dhe fotografine, por qe une s'munda ta realizoja. Nese shkrimet e tij kane dicka per t'u komentuar, jo vetem une qe jam vetem percjelles i tyre, por vete shkruesi s'ka pike kundershtimi t'i mireprese dhe debatoje. C'lidhje kane pra ketu demagoget, agjentet e levizjes dhe ku ta di une, qe paskan ardhur e veprojne ketu ne Greqi?
Ata koken e tyre hengshin! Une ketu jam nje anetar i Lidhjes se krijuesve, "Dega e Blerte", qe me sa mundim shkruajme poezi, tregime, reportazhe ne gazetat shqiptare ketu, vec krijimtarise personale, qe shpesh con ne botime dhe promovime librash.
Edhe me kaq sa bejme kemi pse te mburremi, se nuk eshte kaq lehte te ulesh e shkruash, pas oreve te shumta te punes. Keshtu, i dashur mik, edhe ketu ne forum, ne te cilin bashke njihemi prej kohesh, kam gjetur nje sofer te kendshme shprehese dhe frymezuese. Dhe jo vetem kaq, por ketu jam njohur e lidhur me shume miq te munguar ne jeten reale, qe me dashamiresine e tyre me kane dhene shtytje per me tej ne krijimtari. Nese dikush, i konsideruar nga une mik, i jetes reale apo virtuale qofte, nuk eshte ai qe eshte sipas shkalles sime njohese, mos mendo qe me demton mua, perkundrazi veten e vet demton dhe turperon. Sepse vertet tek une ka mikun e sinqerte, por kursesi mikun sylesh e mirebesues deri ne naivitet e budallallek. Kurse te tjere, jashte njohjes sime, qe mund t'i perkasin demagogeve dhe agjenteve, s'kane per te gjetur kurre nje Mondi leshko qe mund te haje sapunin per djathe. Me kupton, besoj, pasi me shume se kaq vetem po te ishim diku per kafe mund te thoshim me shume. Shendet, falenderim dhe perqafim, nga une.
------------------------------------------------------------
SHIKOJ DHE NUK BESOJ ATE QE SHIKOJ
BESOJ DHE NUK SHIKOJ ATE QE BESOJ!(E.SH)

[Maars]

O Braro ca thote padroni,
Ka per ti hape ndonjehere ato dosjet, qe te gjithe keta kriminele, polica e sigurimsa, te merret vesh kush jane e c'fare kane bere, dhe nqs eshte e mundur edhe te denohen per gjithe keto krime te shemtuara. Apo padroni do vazhdoje me ate moton "hajdut ti e hajdut une, mos ti prishim njeri-tjetrit pune" e do ti perdore dosjet akoma si mjet shantazhi, kunder hajduteve te opozites, Rames me shoke.

[ZANOR]

I nderuar Brari! Aq sa te kutpoj, aq dhe s'te kuptoj nganjehere ne mendimet qe shpreh. Pse? Sepse une ketu solla shkrime nga nje shkrues qe pranoi te vere emer e mbiemer, bile dhe fotografine, por qe une s'munda ta realizoja. Nese shkrimet e tij kane dicka per t'u komentuar, jo vetem une qe jam vetem percjelles i tyre, por vete shkruesi s'ka pike kundershtimi t'i mireprese dhe debatoje. C'lidhje kane pra ketu demagoget, agjentet e levizjes dhe ku ta di une, qe paskan ardhur e veprojne ketu ne Greqi?
Ata koken e tyre hengshin! Une ketu jam nje anetar i Lidhjes se krijuesve, "Dega e Blerte", qe me sa mundim shkruajme poezi, tregime, reportazhe ne gazetat shqiptare ketu, vec krijimtarise personale, qe shpesh con ne botime dhe promovime librash.
Edhe me kaq sa bejme kemi pse te mburremi, se nuk eshte kaq lehte te ulesh e shkruash, pas oreve te shumta te punes. Keshtu, i dashur mik, edhe ketu ne forum, ne te cilin bashke njihemi prej kohesh, kam gjetur nje sofer te kendshme shprehese dhe frymezuese. Dhe jo vetem kaq, por ketu jam njohur e lidhur me shume miq te munguar ne jeten reale, qe me dashamiresine e tyre me kane dhene shtytje per me tej ne krijimtari. Nese dikush, i konsideruar nga une mik, i jetes reale apo virtuale qofte, nuk eshte ai qe eshte sipas shkalles sime njohese, mos mendo qe me demton mua, perkundrazi veten e vet demton dhe turperon. Sepse vertet tek une ka mikun e sinqerte, por kursesi mikun sylesh e mirebesues deri ne naivitet e budallallek. Kurse te tjere, jashte njohjes sime, qe mund t'i perkasin demagogeve dhe agjenteve, s'kane per te gjetur kurre nje Mondi leshko qe mund te haje sapunin per djathe. Me kupton, besoj, pasi me shume se kaq vetem po te ishim diku per kafe mund te thoshim me shume. Shendet, falenderim dhe perqafim, nga une.
------------------------------------------------------------
SHIKOJ DHE NUK BESOJ ATE QE SHIKOJ
BESOJ DHE NUK SHIKOJ ATE QE BESOJ!(E.SH)

Ju lumtë shqiptar! Synin e kemi tek Arbania! Ju uroj unitet shqiptarëve atje, që në moment të caktuar të vijojmë historinë! Qendroni të paepur!

[Brari]

mond..

te ishin 5 % e shqiptareve si ty.. te mire e atdhetare do ishim sot.. nje bahce me lule..
dua te them se je shqiptar i kulluar..
pikerisht se je i tille.. te dua te miren..
pra ju atdhetaret e mire kudo ku jeni duhet me u rujt nga nje pjese e atyre enveristave qe botonin e shperndanin dikur gazeten enveriste te diaspoires.. zeri i kosoves..

saliu nuk i dinte keto gjera..dhe njeri nga keta.. ja kendoj bukur sali berishes ..
dhe nje dite ky tip u cfaq bashk me asfalistet e caushoistet e zabitoistet ne vlor sarand 97..
po ky nuk ishte i vetem.. krejt levizja enveriste e diaspores dhe e kosoves.. u vu ne dispozicion te caushoizmit gjinushist.. pasojat e revolucionit te te cileve tashme dihen..
sigurisht qe kur kemi armikun perballe.. sic e kishte dhe e ka sot kosova.. duhet te jemi bashke pa dallime..
por ky element.. do kujdes se atyre u a sheh sherrin si shqiperia si kosova..

pra ska pse shqetsohesh nga fjalet e mija..

sa per dijeni edhe se kan kaluar gati 10 vjet ky grupacion akoma nuk beri transparencen e fondeve te mbledhura nga atdhetaret per kosoven..

do ta bej do ta bej.. thot nje nga keta mbledhesit.. ( ibrahimi kelmend) por u ben vite dhe kurrgje ska bere..


..

te uroj cdo te mire.. juve dhe shqiptareve te selanikut..

..