Shqiptari i ri

[ZANOR]

SHQIPTARI I RI



Do ta titulloja këtë themë të re - shqiptari i ri. Ku është qëllimi i kësaj theme? - Krejt qëllimi kryesor shqiptar, e gjithshqiptar, sot është ma se e domosdoshme, kohë e moment akut, të formohet shqiptari i ri. Mund të formohet edhe nga ata, që ende nuk iu është pjekur theoria politike e luftës e punës e veprimit - për dje, për të shkuaren tonë politike dhe të ngriten e peshojnë vetveten, për çfarë na po punojmë e jetojmë - si mund të veprojmë për sot e nesër, si mund të çlirohemi nga ankthet e të djeshmes sonë historike dhe a mund të formojmë shqiptarin e ri - që lufton drejtë bashkimit e ardhmërisë sonë! A mund të çlirohemi nga ndasitë politike e ideologjike, të sëshkuares sonë historike dhe a mund ta përceptojmë, përcaktojmë vetveten, në rrjedhat e reja të historisë që po vie si faqe e re kombëtare - a mund ta shohim dritën e ardhmërisë së kombit - që njëherë e përgjithmonë të mendojm, jetojmë e veprojmë në një atdhe të lirë e të bashkuar - duke folur e vepruar vërtet - shqip! A duhet edhe më tepër, më gjatë historikisht, fëmijët tanë, e fëmijët e fëmijëve tanë, të mos jenë të lirë e të bashkuar, si një fuqi kombëtare, kompakte shqiptare ballkanike?!

Kush mund ta bëjë bashkimin tonë? Vetëm shqiptari i ri, i çliruar plotësisht nga dogmat politike, duke formuar e ngritur një vetëdije të mirëfilltë kombëtare, në mendjen e shpirtin e tij! Duke e lënë të kaluaren tonë të hidhur historike dhe duke marr të gjitha të mirat kombëtare, ato që na bashkojnë - e jo ato që na ndajnë e përçajnë, jo ato që vetëm siellin helme e vrere, jo ato që na bëjnë ujk në njeritjetrin, jo ato që hapur e fshehtazi na pengojnë, na shkatrrojnë, na tëhuajsojnë dashurinë ndaj kombit e atdheut! Po t'i marrim ato bukuri historike, ato dëshmi të dëshmorëve të të gjitha kohëve, ku sot flasin varret e tyre, e na thrrasin çdo ag e terr, duke na referuar prej tregimeve për fëmij - Shtat Thuprat, e deri tek Amanetet e Tyre me gjak në gojë ''O nuk po muj baclok me folë, se m'ka ra do gjak në gojë' kur thirri Hysen Bajri i Bjeshkëve të Nemuna, ku dashuroi atdheun si me vdekë - e vdiq si me luajt, e deri tek Elez Isifi e Çerçiz Topulli flakada i lirisë, duke vdekur ballëpërballë me armiqët këndoi tmerrshëm: '' Oooo do t'ju skuqë e do t'ju bëjë ore me bojëëë, se Çerçiz Topulli mua më thonëëë''!

Shqiptari i ri, të formohet duke e shkundur terrin e shpirtit ndarës e përçarës nga mendja e tij përgjithmonë, atë errësirë historike e ma shumë histerike, të kobshme vllavrasëse e vetvrasëse, të çlirohet nga inatet personale, nga ankthet egoiste, nga veprimet e njëanshme ideologjike, kulturore, e shkencore, - nga ethet e mashtrimeve symësy që na i bëjnë planet: kolonizuese, shfrytëzuese, përulëse, nënshtruese, shtypëse, ende me moton 'përçaj e sundo' që nga shprehjetmë të hershme!

Shqiptari i ri, duke u forcuar me ide të reja moderne, me literatyrë bashkohëse, më kulturë civilizuese, me syçeltësi, vigjilencë, vizion përparimtar (largpamësi), me energji të reja e vrull pune - jo energji djajsh, që pëçajnë e mjegullojnë udhën tonë drejt bashkimit të kombit, por me dashuri të pastër, të formohen personalitete sa ma komplete universale! Shqiptari i ri vepron në të gjitha nivelet kombëtare, nga ato kulturore e deri tek ato shkencore; nga mediat elektronike, duke brumosur e ballsamuar në qendrat botërore, gjuhën e kulturën kombëtare, zakonet e Besën Shqiptare - kultivimin e traditës, ashtu sikur edhe duket në disa nivele (po ende të përuier me dogma e epshe të hidhura të së kaluares, që
pengojnë rrjedhat e bashkimit)!

Shqiptari i ri, formohet nga rinia jonë aq e bukur dhe aq e mënçur, aq e dashur dhe aq atdhetare, ku edhepse lindet anëve të botës, e as gjuhën nuk e njeh mirë, premton veprime të reja patriotike, mbanë gjallë identitetin shqiptar - kultivohet me literatyrë progresive botërore, kalitet e forcohet me njohje të reja dri tek ato shkencore edhe një ditë, do të bëhet gati, në gatishmëri të plotë dhe do të thot: jam ushtar i atdheut!

Ushtari i atdheut, nuk është vetëm me uniformë, por personalitet që ushtron vetëtijen e tij kombëtare, ushtron veprimet e veta sa ma universale, provon stërvitjet psiko-fizike nga geni gjenealogjik illirian, geni trashëgues i qendresës shekullore, që mbajti gjallë shqiptarin edhe pas afro 3000 vjet pushtime barbare mbi tokat tona!

Ushtari i atdheut, nuk është vetëm me armë zjarri, sepse nuk bën punë arma e zjarrit, po që se nuk formohet arma e vetëdijes kombëtare, arma e diturisë, strategjisë, përsosshmërisë së idesë kombëtare, arma e njohjes, arma e veprimit psikologjik, arma e vrullit të pathyeshmërisë shpirtërore, arma e qendresës heroike, para çdo synimi e tentimi të huaj e armiqësor - që pengon veprimin kombëtar shqiptar!

Ushtari i atdheut, ka armë të padukshme nga syri, ka uniformë kufinjt e atdheut nga Preveza e Tivari, uniformë ushtarake ushtruese brenda shpirtit e thellë në mendjen e tij! Ushtari i atdheut ushtron sistematikisht, (veç gjumi çka e ndanë), ushtron pikësynimet e tij, veçantitë e tij, shprehjet e tij, paraqitjet e tij publike e të guximshme botërisht, që dikush as qç guxon të flasi vetmëvete! Ushtari i atdheut është i gatshëm kudoherë, t'i përgjegjet secilës thirrjeje atdhetare - është i gatshëm të intervenojë në çdo rast eventual, kundër secilit veprim negativ, a rrezik që i kanoset ndonjerit prej nesh - i pafrustruar, infektuar nga asnjë ideologji jona politike e shkuar! Ushtari i ri ushtron detyra kombëtare, kudo në çdo vend a qoshe të atdheut e të botës, guximshëm, i paanshëm nga rrymat ndarëse, nuk bie në provokime rasti edhe kur i montohen - nuk bie pre e shantazheve të personaliteteve të shkatrruara egoiste! ushtari i atdheut uniformë ka dashurinë ndaj atdheut dhe armë ka mendjen, inteligjencën e shëndoshë të formuar me ushtrime faktime, argumentime të pathyeshme, i patrembur në kundërshtime hipokrite, psikopate, të egra, imorale e korruptuese! Ushtari i atdheut, me armën e mendjes, shpirtit e zemrës - then çdo tentativë, provokim, kundërshtim, pikësynim të kundërshtarit të tij!

Pa u formuar arma brenda vetëdijës kombëtare - kot merr armën e zjarrit në dorë!


- Ushtari i atdheut është shqiptari i ri!

( 25.10.08 )

[ZANOR]

(2) SHQIPTARI I RI



Eja, feneri në errësirë, ngrite fitilin! Përshëndetje!

- Po pra, ushtari i atdheut, mbaj uniformë - Formë Unike hartën gjeopolitike e historiografike të atdheut tonë, krejt kah e përfshinë territori shqiptar - atë hartën e vizatuar në zemër, në mendje - nga majat e shpatave të gjyshërve tanë dembabadem, veç në mbrojtje - e në çdo sekond e vështrojnë e studjojnë sytë e mendjet e mprehta të shqiponjave me të gjitha shqisat përnjëherë - e thellë në 577 eshtrat e mij anatomik, të 577 epokave kuqezeza - thellë në secilën palc ashti, rrah pulsi i gjakut të derdhur për lirinë, lirinë e vërtetë që ende nuk e shijuam! E kam hartën e atdheut në gjith trupin e tim, e në gjymëtyrët kudo - trupi im është - Atdheu edhe ku ta prekësh ma lëndon njësoj, se më është i lënduar trupi i Atdheut, më është i tkurrur i rrudhur, nga plagët në moh e hapur, të luftërave ballkanike e botërore - ma prenë trupin e atdheut me thika grabitçare pushtuesit barbarë, egërsirat karpate, egjeane e tretdhetare - trupi i atdheut tim më uniformë të gërvishtur grykave të zhvinave të territ e tmerrit, e shkëmbinjve - është ende plot stërpikla gjaku të njomë rinie, nga plagët e moçme e të reja edhe nga egërsira të fshehura, me kostume e kravata koncerteve politike euro-botërore: shën stefane, berlineze, londineze, rambujeze! - Ku ta prekësh trupin e atdheut tim, ndjej dhëmbje Topliku e Abllaniku të shkretuar, ku në vatrat dardane, shkrryhen derra karpatesh, e gjaku im i shprishur e i prishur kontinenteve! Ndjej dhëmbje - jam Guri i Shpuar, nga singiat e stuhive të kohërave shpirtzeza! - Kam dhëmje shpirti në Tivarin e dhëmbshëm gjak, Ulqin, Plavë e Guci, Bujanë e Bujanoc, deri tek Molla e Kuqe, që emri ka mbetë, e rrënjet e gjakut tim janë aty - Medvegje, e Preshevë, Kumanovë e Shkupin tim - Monastir, Dibër, Ohër, Prespë e Janinë edhe në Kosovë! - Ku të më prekësh - më dhëmb trupi i atdheut tim, më dhëmb njësoj, e më therr në zemër e shpirt edhe po të më prekësh për të mirë, më duket njësoj a me lajka e mashtrime, duke me krenaruar kot - më çon peshë, të përmbledhem pip në këmbë, me gjith fuqinë - uh ju armiq e tradhptorë - e këdo që më del përpara, të ma ndali vrullin - e le të bëhet gjithçka varre, gjithçka tmerre - derisa t'i japi fund tmerreve shekullore, që pava, e më duket gjithçka terr mbi kry edhe kur e shoh diellin me sy - çka kam parë me këta sy - dielli më doket terr mbi kry'! -

Mbaj uniformë gjaku, me të gjitha gjymëtyrët gjak e të plagosura, të lënduara edhe nga ramjet passhpinde të bijve të gjakut tim - gjymëtyrët e mia të këputura nga shpatat, shpuar nga singiat, shtypur nga topuzet, shpuar kah: ajri, toka e deti - nga korbat e çeliktë me rrafale mitrolezësh modern, granata, bomba, e raketa barbarësh! Gjymëtyrët e mia të shkelura nga vargonj tankesh pushtuese e kolonizatore, ushujza gjakpirëse e djerëspirëse, dashuripirëse, ushujza thithëse, që kurrë nuk ngopen, derisa të më terin e thajnë, të tërin - pip në këmbë! A bën të eci prore i shtanguar rrugëve të mia, i lënduar nga çakaj e bisha mesnate, agimeve të tymosura e muzgjeve të errta e të zdritura veç nga flakët e kalljeve të shtëpive, nga pushtuesit! Gjymëtyrët e mia të shkallmuara: Arbani, Pollog e Malci, si mund t'i ngriti njëherë fuqishëm me energji të mbrëndshme dhe t'i bëjë të afta e t'i lëvizi me fuqinë e shpirtit arbëror - një trup i atdheut, trup i lirë dhe i mbledhur, nën qiellin e shqipeve!

Mbaj uniformë etnike atdheu, formë unike harte të prerë, vrushkuj gjaku, më kullojnë mangëve e brezit të lidhur me shoka ylberesh, e dhëmbjet e plagëve të plumbave e thikave më therrin në asht thellë - por zemrën e kam plot energji illire diellore të genit tim gjenealogjik, diç e çuditshme dhe e pakapshme për botën - diç që më mbajti gjallë edhe në bangat e gjykimeve, ekzekutimeve edhe në pranga të hekurta në grilla, e podrumeve të akullta acarësh e dimrash të egjër karpatesh! - Diç më forcon me energji diellore, që pulsin e gjakut ma bën llavë vullkanike - të shpërthej në miliona shkreptëtima rrufeshë, e ta skuqi qiellin prush shtrëngatash! E derisa të ma shohin këtë uniformë të padukshme, të tmerrohen vijat ajrore e zërat e xhinkallave plastike politike, që m'i shpuan vesht me demokraci burokratike!

Feniks o feniksa, a ju vie çudi kur zgjoheni nga hiri?!

( 25.10.08 )

[hajla]

....qenka nje tem shum interesante per lexuesin/en,po qka me se shumti me impresionoi,Titulli me permbajtjen Shqiptari I Ri....per faktin se nuk paskam lexuar ndonjihere kaqe brilante,dhe pa dorza....njiherit e pergezoj autorin e temes,te nderuarin rrezon,duke i uruar qe ti permbahet ketij perkushtimi Atdhetarist...Prandaj shtoj,qofte mallkuar ai shqiptar qe nuk shquhet Atdhetar Jufalemnderit dhe bekuar qofshit nga do,Atdhetar te kombit shqiptar...Vdekje per Tradhetin!

shkroi,
Hajla Rugovase

[ZANOR]

Ejani,këtu, këtu... shumë flmnd Hajla Rugovase - E bekuar Qofsh Përjetë!

Respket: feneri, katunariplak, sofra edhe të gjithë shqiptarëve, që me mendeje e zemër janë vetëm shqiptarë!

Shqiptari i ri - shqiptar i lirë, shpirt i lirë, mendje e lirë, me liri mendimi e shprehjeje, mendim i lirë, i pastër ideologjikisht, vetëm me një ide e ideal - idealin kombëtar, i pangarkuar me rryma ideologjike e politike të shkuara, që çojnë në ndasi e përçarje kombëtare, që terrojnë të menduarit, vizionin, e mbyllin rrugën e krijimit, jo të lidhur për një figurë politike - ku:

artisti i ri - bën punën e tij artin kombëtar, artin e vërtetë origjinal, një krijues i ri i paanshëm, ashtu sikur thirret krijues, në emër të Krijuesit të Gjithësisë - jo të interpretojë artet e shkuara, por të tejkalojë artistët deri tek antikuiteti: piktorët, skulptorët, poetët, aktorët, oratorët, artet strategjike, luftarake, artet e lira, rrymat e arteve, shkollat e arteve, universitetet e arteve! Artisti i ri - të dihet në fill të pamjes vizuele e audio-viziele, a përmes fjalës së bukur artistike - të njihet që në fillim se ai është sëpari shqiptar!

Poeti i ri shqiptar, artisti i ri - krijuesi mbi krijuesit, me emër Krijuesin e plotëfuqishëm, të tronditet fort, të shpërthej si shqiponja në lartësi hapësirave të paskajshme shprehë shpirtin e lirë krijues origjinal, jo sipas ndikimeve të tallazeve të krijuesve të majave botërore, por si shqiptar, ta verifikoj emrin e shqipes, zogj mbi të gjithë tjerët, jo i mbytur në pesimizëm destruktiv, jo i ndikuar indirekt nga krijuesit e mëdhenj, qënesër të dali rrena me bishta, jo artpërartizëm, larg masave të popullit - po me thjeshtësi të modrnizuar, që kemi burime tona origjinale nga e folura popullore shqiptare, me të cilën mund të krijojmë edhe kryevepra botërore - jo sipas direktivave politike, e hegjemonive e kolonizimeve!

- Politikani i ri shqiptar - prore në shërbim të kombit, jo të bëj politikë me popullin e tij, po me tjerët e me botën, e jo me ndikime të politikave së ditës, që nuk i përket kombit - të jetë njohës i thellë i diplomacisë regjionale, kontinentale e botërore, jo një imitues politikajsh tjerë, por politikan origjinal shqiptar, duke nxierrë maturinë, mënçurinë, guximin e vet shqiptarit gjenetik, që përmban geni i tij gjenealogjik - me mjeshtri të fjalës, diplomaci të shprehjes, gjeturi e shkathtësi veprimi oratorik, gjeste e fizionomi tipike shqiptare - jo të bëj diplomaci me popullin e vet, por të flasi hapur, si një fëmij që kërkon ndihmë qoftë edhe me klithje nga nëna popull! Të ketë mjeshtri dialogu, oratorie, të njeh shkencat universale, të pretendon bile të mbetet burrë shqiptar, kudo në të gjitha shtigjet politike të kohës, jo imitator nga tjerët, po origjinal dhe të mos bie pree e viktimë e mashtrimeve të huaja, po parase të hetoj (pa u bërë puna), të hyj në gjiun e popullit, të ia sqaroj të vërtetat historike e politike të huaja dhe t'i kërkoj falje popullit botërish edhe të mbetet burrë edhe pas rënies! Po si mund ta bëjë një gjëtëtillë ai politikan, që ishte masha e bishti i vigajve politik, mu i atyre që ishin e janë armiq tëpërbetuar të kombit shqiptar, as e kanë kund në shpatullë të pulës çështjen shqiptare!

Historiani i ri shqiptar, i pavarur, jo i njëanshëm, me thema disertacioni politikën a historinë politike të kohes e regjimit - por mjeshtër i paanshëm kur e ka e s'e ka shtetin, tëtregoj mjeshtri historike vizionare, që nesër të dallohet historia e tij
origjinale kombëtare, kur shkunden regjimet politike të shkuara, nga egërsirat e errësirat hegjemoniste mbi popullin!
Historiani ta shkruaj Historinë e Vërtetë Kombëtare, duke i ofruar figurat e njëmendëta që populli i njohu dhe i njeh si reale - pa ndikime politike - jo histori politike, po histori kombëtare!

- Shkenctari i ri shqiptar, të hulumtoj e gjurmoj guximshëm të gjitha arkivat botërore dhe të lidhë hallkat historike shqiptare të këputura ndër shekuj, të shkruaj e korrigjojë historinë, jo sipas direktivave politike, jo sipas theorive politike të rrymave të shkuara - por ashtu si ishte e vërteta historiografike e hartografike antike, e përsosur, brumosur me elemente e fakte të reja - sepse kemi varre të rrafshuara edhe që nuk iu dihen as varret dëshmorëve e heronjve kombëtarë të vërtetë dhe për shkaqe politike të kohës, jo që mbeten vetëm të harruar, por as guxuam t'i përmendim, se lere më të iu bëjmë permendore! Shkenctari shqiptar, duhet të ia kthej borxhin kombit, ta shkrij jetën, të sakrifikoj shumë derisa të dali me vepra origjinale kombëtare, e jo si muça pas dahinjve tjerë e të huaj, vetëm çka thanë ata e çka shkruan për definimet shkencore, të gjuhës amtare shqipe, sipas direktivave ballkanike e më gjerë, e jo të mbeten pseudo-shkenctarë, e shkenctarë të rrejshëm, e plagiatorë, e puthadorë të sistemeve politike, e sistemeve shkencore anti-shqiptare! Shkenctari, si shqiptar i ri, duhet ta drejtojë rregullat e gjuhës, shkrim-leximin e gjuhës së vërtetë të popullit, të korrigjoj e plotësoj, përmirësoj e ngriti gjuhën kombëtare - atë gjuhën origjinale të kombit, që then kataklizmat e hulumtimeve shkencore me fakte, argumente shkencore - sidomos në Linguistikën ballkanike, Ballkanistikën dhe Hindo-europianistikën dhe të hulumtoj, se pikërisht ai ''burimi i të gjitha gjuhëve i.e. si burim i përbashkët'' ishte shqipja illiro-pellgazgjike, vet gjuha homerike, si vepra e parë europiane, e më gjërë! Linguisti shqiptar, të jetë luftëtar i vërtetë dhe i paepur, i pathyeshëm, i armatosur deri në dhëmb me dituri, shkathtësi, gjeturi, diapazon të gjërë njohurishë botërore, të ngritet në majat e Linguistikes Gjenetike dhe asaj Gjenerale! Linguisti shqiptar, ka burim të pashterrshëm gjenetik e hyjnor, qëvetëm shqiptari mund të shkoj aq larg në parahistorinë botërore, guximshëm të gjurmoj arkivat historike europiane, Akropolin antik pellgazgjik, që vet ''pellgasët hyjnorë'' e ndërtuan, e Farin e Aleksandrisë, të Lekës së Madh, Babiloninë, Asyrinë, arkivat fetare, ku gjindet thesari origjinal illirian, arkivat e libraritë, bibliotekat amerikane, ku është një botë e tërë në vete! Shkenctari shqiptar i ri, të mos jetë i ndikuar nga asnjë rrymë politike, as as sistem politik botëror, as të mos mashtrohet nga fama eventuale, as nga lavdia e veset e liga - po të jetë një gjurmues, shpues i botës antike e moderne dhe ta gjejëtë vërteten historike për kombin e botën - ta drejtoj historinëe botës, siç thoshte Lahmbrehtzi. Linguisti duhet të jetë sa origjinal, po aq universal, përderisa ka kryer universitete, me diapazon të gjërë njohurishë, diturishë, njohës i thellë i gjuhëve botërore, i gjuhëve antike, deri tek gjuha e Parë e Njeriut - Homosapiens!

Shkenctari i ri shqiptar (linguist, historian, filolog, hartograf, astronom, fizicient, kimist, mathematicient, filozof, pedagog...), si linguist, të njeh me themel Shqipen, historikun e vërtetë të shqipes, të njeh thellë me themele dialektet e Shqipes, origjinën e tyre, fonomorfologjinë e filleve të dialekteve, sidomos dy dialektet kryesore: gegënishte e toskërishte, t'i njeh, t'i dojë e dashuroj shpirtërisht si dy motra të veta të një Ame Shqipe, e jo njerën motër ma tepër
e të hidhërohet tjetra, porsi vlla besnik i dy motrave, që kujdeset me shpirt në rritjen e zvillimin e bashkimin e tyre - ngase gjuha u formua nga dialektet, ato janë baza themeli, origjina e gjuhës! Të njeh me themel Onomasiologjinë ballkanike, europiane e botërore - Antroponominë e Toponomistiken, historikisht e origjinalisht, prej kah vijnë rrenjet antike, e kah shkojnë lumenjt e mëdhenj e deri tek prrockat e rrjedhat historike, të studjuara në shkollat botërore, të të gjitha sistemeve politike!

Shqiptari i ri, shkenctar, pasi të jetë aftësuar, me titullin profesional shkencor - duhet të filloj gjurmimet, guximshëm i pavarur, porsi një udhëtar në një udhë shumë të gjatë, nëpër kohë të vështira, pa asgjë, veç me një trastë buke e uji e një shkop - laps e letër, a komp. dhe mos të ndikohet assesi nga asgjë universitare që thanë e ç'thanë tjerët, profesorët, doktorët, shkenctarët botërorë - por origjinal, përmes gërmadhave, rrënimeve historiografike, me forcën e mjeshtrisë së diturive të nxëna e të studjuara me themel, të gjitha të rrinë anash dhe ta provojë vetveten gjenetike intelektuale, sa forcë ka, çfarë uni ka të prefeksionoj universin! Nuk e dini se të gjithë trupat qiellorë, ishin të emërtuar në një gjuhë antike të lashtë, që dikur e fliste një botë e antikuitit dhe vonë u ndryshuan po sipas dietarëve e shkenctarëve të mëvonshëm, me disa emra të ndryshëm paksa, por gjurmimet çojnë në një gjuhë që vetëm shqiptarët e shkathtë mund ta gjejnë - sepse sjkenctarët antik ishin oborrtarë mbretërishë e perandorishë, të kidnapuar nga trojet illire, si illirian të ndryshuar me dhunë politikash të kohës dhe të përvehtësuar nga perandoritë! Sot nga gjurmimet etnografike e folklorike, hasim në rrëfime origjinale e tëshkruara, se shumë dietarë illirian, oborrtarë me dhunë të perandorive, kur iu shpërthente geni gjenealogjik, ta shprehin origjinën e tyre, 'shkruanin natën, e digjnin ditën shkrimet, që mos të diktoheshin...se pasonin me vdekje, ashtu siç pësuan qindra shkenctarë me dënime kapitale e në përmasa botërore!
Sot, shumë figura strategjike shqiptare, e illire, i shohim vetëm si hijalla, hije, si fantazma i shohim përmes perdeve të mëndafshta, e të hekurta historike, veç disa figura të shpërthyera mbi ato perde me rënien e regjimeve dhe njohim pak: themelues e shtetformues e shtetit grek arbanitët - themelues e shtetformues të shtetit turk - Ataturk, e babai i gjuhës e kulturës turke i fortndrituri Sami Frashëri - një mehmet Ali pasha, themelues i shtetit egjyptian - një tjetër themelues i shtetit irakian, iranian, afganistanez - një tjetër themelues i largët i gjuhës e kulturës hindiane (që vijoi vepren e paraardhësve të tij) dhe sot nuk thirret kot - linguistika indo-europiane - poashtu njohim rishtazi Napoleon, perandorë illirian, që themeluan mbretëritë gjermanike, angleze, e europiane...

Shqiptari i ri, ka shumë detyra!


(27.10.08)

[hajla]

Tefaleminderit per konsideraten i nderuar feneri...te jam mirnjohese,gjithashtu nderimet e mija gjithe Atdhedashase...dhe njiherit,Vdekje per Tradhetin!

me konsiderat per ju
Hajla Rugovase

[ZANOR]

...ku e lam e ku na mbeti... 28.10.08 (shkrova dhe klikova send dhe humbi, por jo nga memorja...)


Shenime rasti këto direkt në komp. që do të quhej edhe një sprovë për një platformë ndërgjegjeje, siç thot edhe feneri i kombit, si një ditar kombëtar, po duke ditur se ka kuptime shumëdimenzionale,kur shtrohet edhe kështu si skelet i një trupi kombëtar, ku secila fjali mbanë në vete një vëllim vepre, sprovë për një njohje, vetnjohje e bindje e vetbindje, se si duket veprimi i mirëfilltë kombëtar!

Shqiptari i ri, antar i një partie politike, apo adhurues i një idoli të tij politik, në pluralizmin politik shqiptar të sotëm. - Të jetë e të mbetet - shqiptar, duke analizuar, sintetizuar veprimet e tij politike, po të dihet e mbetet - kombëtar, nacionalist dhe ta kuptojë njëherëepërgjithmonë, se kombi quhet nacion botërisht dhe kombëtari është nacionalisti - pavarësisht rrymave, kahjeve drejtimeve politike!

Shqiptari i ri, antar i një pp, a adhurues i një idoli politik të tij, ta kuptojë se kohët bënë, që të kemi disa rryma politike dhe secili, si vlerë kishte diç mbrojtëse të popullit dhe diç si lidhje, unitet politik brënda brënda popullit, duke aktivizuar forca të reja për kohën, në mungesë të një elite kombëtare të mirëfilltë, që edhe po të ishte e organizuar dhe funksionale, nuk do të lihej të vepronte, mbase atdheu shqiptar ishte dhe është pjesa dominante, kryesore territoriale ende nën pushtuesit robërues edhe secili veprim atdhetar, në atdhe u bë fshehtazi, me droje mos ta rrezikojë popullin në varfëri e mjerim robërie edhe duke nxierrë aktivist kombëtar, kudo paraleleve e meridianeve globale të botës shqiptare! Historiku i secilës rryme politike, nuk ishte i ndërlikuar, kuptohej e duhet të kuptohet, si një sinjal mbrojtjeje e vetëdijësimi atdhetar, kur dihet qëllimi kombëtar i seciles rryme politike - çlirimi e bashkimi i kombit e atdheut shqiptar! kemi disa historike lidhjesh politike, e qënë realitet, pak ishin e mbeten lidhje të vërteta kombëtare, sepse posa filluan aktivizimet e aktivitetet, u herren e burgosen bijtë e kombit në atdhe edhe u ndoqen e poqen tretdheut edhe aq ma keq, për egoizma si gara veprimesh, shpesh ranë në konflikte me njeritjetrin, e me moton armike: bjeritjetrit, na kujton thënien e Konicës - armiqët më të mëdhenj të shqiptarëve, janë vet shqiptarët - që mjerisht ende është prezente, por tash në forma nihiliste, brenda laboratorit politik ndërkombëtar!

Shqiptari i ri, i një pp, mund të dali nga secili vend e cep i atdheut e tretdheut, falë botës kibernetike, e mund të veproj por vetëm si pluralist, e duke kuptuar njëherëepërgjithmonë, se duhet lënë kohës e historisë, nostalgjitë e rendit njëpartiak
por me syçetësi, zëmërgjërësi, mendjehapur, vigjilent, për aq sa disponon vetëdije e njohje, të mbetet veprues, e veprimtar kombëtar, e jo i mbyllur në fanatizëm obskurant, brenda një rryme politike, tashmë të shkuar! Të mbetet faktues, argumentues, për aq sa din e don, e guxon, jasht pezhishkes së tij politike - e ta shohë veprimin konkret kombëtar, atdhetar! Mburrjet e mendjemadhësitë politike, nuk zënë vend në memorjen e shqiptarit të ri, duke mosarsyetuar vetveten, se idolo ka idealin kombëtar, mbi të gjitha! Të duket nga bisedat formale e virtuale elektronike, e direkte, si njeri i pasionuar, i frymëzuar me ide të reja demokratike,ashtu sikur duket një kombas, nacionalist i kombeve të zhvilluara, e jo paraqitje xhunglash mesjetare - kur nuk mund të japësh fakte, zihesh e shpërthen si vorba në zjarr, veç me fjalë e shpifje dinjitetesh, e personalitetesh edhe kombëtare! Kuptoje - kush po i bën keq e ma së keqti kombit e atdheut edhe në një bisedë rasti, me mentalitet të egër, duke shfryer mllef e def ndjenjash - as pa dijtë se kujt i drejtohesh, i terruar mendje e shpirti - se e kupton se nuk ke fuqi shprehëse faktesh, e shfryhesh me fyerje edhe personale, duke shprehur si një zhgënjim - për faktet, që janë shumë ma kokëforta se ti. Këso acarimesh të politizuara kishim gjatë gjithë historisë, ku edhe kemi raste kur për inate e xhelozira personale edhe vet prijësit, vuan interesat e tyre, mbi interesat e popullit e atdheut! Këto vese të liga e karaktere të ulta, nuk pretendohet t'i ketë shqiptari i ri, por me vigjilencë atdhedashurie, t'i ironizojë këto skema drastike shpesh tragji-komike, të personave pakeksperienca kompetente, e t'i merr me një mjeshtri bisede, prore duke kritikuar vetveten, sëpari e duke marr shëmbull vetveten e tevona tjerët, se nuk bën ti pashë e ai tjetri subashë - kur pretendon në moton - mbi të gjitha kombi!

Shqiptari i ri, aktivizon përpjekjet për unitetin e të gjitha rrymave politike, në një pluralizëm, në një grup a forum virtual elektronik, ku kemi disa rrymash që edhe shtiren se bëjnë unitet, bashkim edhe duken hapur si struca në zall, kudo nëpër dhjetra forume shqiptare.Tash, a duhet të bëhemi aq hipokritë, që as mos të guxojmë të shprehemi lirshëm mendimet tona të lira, kur pretendohet të jetë liria e mendimit të lirë?! Shqiptari i ri, nuk anon kah asnjë rrymë politike, në veçanti, anipse duke respektuar po edhe vlerësuar secilen, në nivel kombëtar - secili me unitetin e authoritetin e vet, të pacenueshëm, përndryshe përfundon në shkatrrimin e personalitetit tënd komplet, sepse kalon në depresion absolut!

feniks o feniksa, pse po çuditeni kur zgjoheni nga hiri hillir?!

[EDLIN]

Teme interesante, ja vlen te lexohesh...

[ZANOR]

Nezir Myrta SHQIPTARI I RI


Nuk ka fuqi që mund ta çliroj një popull, përveç fuqisë së vet popullit (Gete)



Shqiptari i ri, ushtar i atdheut etnik, me uniformë formë unike, nuk ka harta kosmopolite, por e ka prioritet veç hartën e atdheut etnik, krejt kah flitet shqip, në Ballkanin illirik, është i betuar, në zonin e zotit, në gjuhën e tij – gjuhën e Shqipes, se do t’i bashkojë të gjitha trojet tona, në një atdhe shqiptar, ashtu sikurse ishte betimi i ushtarit të lirisë nëpër shekuj, saherë që rroku armën e lirisë, kundër armës së robërisë, e kundër armës së tradhtisë, ku tradhtia na mbiu prore si kopurdha pas shiut nën pragdere brënda trojeve tona, e ku bashkë jetuan vllau e shkau tradhtorë, nën një kulm, që fliste e flet ende me zor shqip,sepse interesat personale i ka mbi ato kombëtare, inatet personale i ka mbi ato interesat kombëtare (le ta sundoj edhe vet dreqi këtë vend – veç ti jo), sepse gjaku i huaj fliste e flet ende shqip me zor, as pa u skuqë as pa u zbehë edhepse e dijmë, e njohim ag e terr, plot sherr e gverr - çdo mëngjes, ku në vend të përshëndetjes – ia gjuan shikimin e vrënjtur helm – vllaut tim – ai shkau i gjakut të huaj! A ka gjë ma të tmerrshme, se kur të bëhet vllau - gjaku yt – shkau!? Të flet shqip me zor, një shqipe zori nëpër dhëmbë – e kush i flet me dhëmb vllaut – veç gjaku i shkaut! As din, as don, as mundet! - Vllau i flet me zëmër – e shkau i flet me dhëmb! Vllau ia hap derën – shkau ia kthen pushkën! Vllau ia kthen sofrën – shkau ia kallë votrën! Vllau ia ep krahun – shkau ia ep shkelmin! Vllau e shikon në sy – shkau i mrrolet kryanash! Vllau ia ep dorën – shkau ia ep majat e gishtave! Vllau i flet me zemër – shkau e shkel me thembër! E hanë bukë në një sofër – vllau e gjaku i huaj shkau! Vllau shkau, ndoshta mu për këtë edhe paska mbetë kjo shprehje, si koncept i neveritshëm – vllau - shkau! A nuk kemi dëshmi historike, bile nga koha e Skendërbeut, ku secili atdhetar, e pati vlla, a të gjakut, një tradhtarë: Skendërbeu pati Hamzanë, Isa Boletini pati Paiazitin, mos të shkojmë matutje se turbullohet barku, e bëhen zorrët guzhma me dalë përgoje, nëse iu shkojmë cipullëpër cipullë kohërave historike deri në ditët tona! Kemi shembuj dite prej antarësive të partive politike të një kombi gjuhe e gjaku çfarë veprojnë mes tyre, prej liderve të tyre mesveti, Bile edhe deri tek forumet tona, si media elektronike! Tash, mund të mendoj dikush, pse them e shprehem kështu, kaq vrazhdë e ashpër, dikujt mund edhe t’i lëkundet vneri, nëse ka vnerë, dikush mund t’i quaj të kobshme këto shprehje, dikush mund edhe të shpërthej qelb e gjak përgoje e përhundesh, e edhe mund t’i shpërthej edhe gjaku në tru!

Po, a nuk është betuar shqiptari gjithmonë ta thotë të vërteten e vetëm të vërteten?! A nuk dihet e trashëgohet brezpasbrezi, se vetëm e vërteta është drejtësia e drejtësia – perëndia?! A nuk ishin prore shqiptarët të betuar, që kurdoherë ta thonë - vetëm të vërteten edhe kur janë shlirë edhe kur janë ngusht - ngusht edhe me krye nën satër e shpatë edhe nëpër banga të të akuzuarve nga pushtuesit edhe nëpërgrilla të hekurta çelijave armike edhe deri në Çanakalatë, doli nganjë Sadriazem?! A nuk thanë prore burrat, se një burrë që nuk e flet të vërtetën edhe kur vet e din e kupton, se bash vet atij i bie keq edhe sikur vendosë për vetveten edhe kur vendosë për tjetrin edhe për mikun edhe për armikun edhe kur shtrihet për qejfi nën hije edhe kur shtrihet prej zorit nën shpatë – ai nuk asht burrë! A thanë prore burrat, se parase ta pleqërojsh dikend – duhet ta keshë pleqëruar vetveten?! A nuk thanë burrat shqiptarë, se duhet me folë me dorë në zemër!? A nuk thanë udhëzuesit e drejtësisë e të zotit, se parase të shkojsh ta pastrojsh dikend nga mëkatët – duhet vet të jeshë pastruar!? A nuk thanë udhëzuesit, se parase të falesh, duhet të keshë abdes, të jeshë vet i pastruar, sepse në çdo lutje e falje kudo është faltore!? A nuk shkruan shkrimtarët e dietarët e mëdhenj e edhe të atyre të majave të pëndes botërore – se secili komb duhet ta pastrojë sëpari vetveten kombëtare, ashtu sikurse pleqtë tanë që u thonin grave kur fshinin oborret – a e keni fshirë sëpari shtëpinë!? A nuk shkroi edhe Bertolt Brehti fillin e majes së poezisë së tij me titull Gjermania, ku e fillon veprën me hymnin e tij ‘’të gjithë le ta shfaqin turpin e tyre – e unë timin’’!? A nuk shkroi Dostojevski për krimin e denimin, për të poshtëruarit e të fyerit e tij, për idiotin, për shenimet nga nëntoka e tij, për shtëpinë e tij të vdekur për shtëpinë ruse - burg!? A nuk shkroi Lorka i madh, për krimet e Andaluzisë edhe vet krimi ndodhi në Granadë!? O more njeri - po a nuk e mallkoi vet zoti, mikun e shokun e tij ma të ngushtë, ma të çmuashmin, ma të lavduashmin e tij dhe e gjuajti gur në ballë dhe ia vërboi syrin duke e emruar – djall, dreq, a nuk është dreqi, djalli vetëm me një sy në ballë – vetëmpse e kundërshtoi zotin, krijuesin e tij!? A nuk ishte Abeli i uruari edhe Kain – i mallkuari i zotit edhe vllazërit e parë të njerëzimit?! Ç’po bëhet?! E shkruar qenka, apo e kruar?! E shkruar apo e kruar?! Unë them: njëherë kruhet, e tevona shkruhet!

Shqiptari i ri, ushtari i atdheut ishte dhe është në mes shumë zjarreve, në mes shumë flakëve, në mes shumë krismash të kobshme, në mes shumë tytash të drejtuara nga të gjitha anët kah ai, e ai qendron në rreth tytash, ndër ma të ndryshmet, secila me kajde e forma e methoda të ndryshme, ndër ma të ndryshmet edhe duke e akuzuar – në vend të përkrahjes e dhënies së krahut e forcës gjenetike edhe duke e injoruar – në vend të hapjes së zemres e mendjes hyjnore edhe duke e nënçmuar – në vend të ngritjes së authoritetit të tij atdhetar edhe duke e përbuzur – në vend të përqafimit vllazëror edhe duke e poshtëruar e fyer – në vend të lavdatës e krenarisë që e kemi një atdhetar edhe duke e shtypur e mbytur përsëgjallit – në vend se ta ngritim në qiell kombëtar edhe duke ia mbyllur sytë e deren e punës e veprimit kombëtar, deren universitare – në vend se të ia hapim hapekrah të gjitha dyert e gjurmimeve e historike kombëtare edhe duke e vrarë në shpirt e zemër e mendje – në vend se t’i japim kurajo, forcë ndërgjegjeje kombëtare edhe edhe... mos ta zgjati ma shumëse dikujt mund t’i lëkundet vneri, nëse ka ndonjë pikë në trupin e trurin e tij! Si iu ndërpre puna, vepra e jeta e atdhetarëve tanë, siç janë: Hasan Prishtina, Luigj Gurakuqi, Isa Boletini, Bajram Curri, Idriz Seferi, Prekë Cali, Mehmet Shpendi, Mufailët, Elez Isufi, e sa e sa tjerë në historinëtonë të dhimbshme, ma shum nga na vet, se sa nga armiqtë shekullorë! Krejt atë që as nuk mundi, as nuk dijti, as nuk guxofti ta bënë armiku i kohës – e bëri i yti i kohës, pa fije turpi, pa fije mëshire, pa fije diturie - kafshë e gjallë, që veç nuk pllet si kau i Peshterit, thonin moti! E krejt – për një grusht lek turpi edhe nga familje të përmendura se!? Pse thanë moti: varra e qenit të huaj mshilet (sherohet) me një pasulë (me një kokërr fasulje të zier), kurse varra e qenit tënd, nuk ka ilaç askund!? Pse thanë moti: prej të mirit, del i keqi – prej tërodit – del i parodi, e edhe sa mahmurë – aq batall!? Rrenjet e këtyre karaktereve, rrinë mbi kokë edhe sotekësajdite edhe kur fillon diç tëmirë e të drejtë e të fortë kombëtare – shumëkushi injorojnë, dikush aprovon veç me kokë, dikush e luan kokën në mendime, dikush xhelozon, dikush lehë si qeni në zinxhirë të huaj, dikush gjuan gurin e fshehë dorën, dikush ndërsehet si bishë e çartur valeve elektronike, dikush rrudhet e struket gjoja s’pava asgjë, e dikush as që interesohet për asgjë të mirë kombëtare, vetëm për zuzen e vet, dikush vegël e huaj armike, spijunazhi, me dije e pa pikë dije, veç të gjuhet në qafë as pa folë me të, - dikush bën biznese edhe me shkije e armiq tjerë, në dëm e rrezik të kombit !

Shqiptari i ri, duhet të jetë shumë e tepër i mënçur, i drejtë e guximtar tepër i madh, me trimëri të lindur (sepse trimëria nuk fitohet, por është e lindur me piri), shqiptari i ri – ndjehet i injoruar, pikërisht nga ata, që mendojnë se janë dikushi, e nuk shohin tejhunde, është i rrezikuar, e i kërcnuar sepse ua dridhë token nënkëmbë mostrave dinake, e monstruozëve edhe i bëjnë vegla të tyre shkatrruese, pikërisht shkaun kundër vllaut, kah të iu kapë grepi! Sepse kështu edhe ishte në histori tradhtia brënda kombit edhe pa u pastrua kombi përbrënda – nuk bën hair, as zhvillohet, as çlirohet as bashkohet kurrë!
Fshije shtëpinë brënda, tevona oborrin! E si? Po, shqiptari i ri e bën atë gjë, duke folur hapur me popullin e tij, duke ia hapur zemrën e mendjen, duke e çortuar – kur është për çortim, duke e dashur – kur është me e dashtë; duke ia zhdukur popullit veset e karakteret e liga brënda tij – sepse në nocionin popull, bëjnë pjesë edhe atdhetarët edhe tradhtarët, edhe të gjithë të kqinjt edhe të gjithë të mirët. - Kurse kombi është ajka e popullit , inteligjencia e popullit - krejt e pastër si loti, si kupa qiellore e kthjelltë! E, potash vjen pyetja tjetër: po pse pra kjo inteligjencia e popullit, si kombi, nuk paska unitet edhe po shkojka edhe deri tek konfliktet intelektuale se, edhe në mes majave të personaliteteve të kombit se! Pse? Sepse, nuk doli ende shqiptari i ri në skenë, ai i paanshmi, i pavaruri, ashtu siç kërkojmë pavarësitë kotareve politike – nxierre nga një copë tokë krahine prej pushtuesve shekullorë, sikur një copë mishi nga goja e ujkut! Sepseinteresat e hemisferave politike të brendshme e të jashtme, nuk kanë dëshirëtë dali shqiptari i ri, ai i paanshmi politikisht edhe mu ajo mospavarësi e personaliteteve tona edhe siellë zhgënjime, ashtu sikurse Kadare e Qosja në konflikt polemik, që na çuditen!...

Kot flasin e grryhen, e shkrryhen për bashkimin e kombit ushujzat e popullit, që ia pijnë djerësen e gjakun, brezpasbrezi e korëpaskore – vinte njeri e dilte tjetri – shumë ma i zi i riu se i vjetri – sikur pushtues, e sikur pushtetarë! Kot mashtrohen, apo duan të mashtrojnë dikend adhuruesit a idhujt e rrymave politike të shkuara apo të sotme, duke vepruar në theori e praktikë në emër të bashkimit kombëtar, sepsenë një rrymë politike nuk vepron i gjithë populli as i gjithë kombi ! E çka mbeti në fund? Asgjë, mund të thot dikush – por unë them mbeti gjithçka, gjithçka që duhet të rifillohet nga e para, gjithçka që duhet medoemos ta bëjë shqiptari i ri, gjithçka që mund ta bëjë vetëdija kombëtare e ngritur, e zhvilluar, e sigurtë në platformë kombëtare – mbetet pra gjithçka për tu kryer!
Sa shumë flitet për bashkimin, kulturën e historinë – për gjuhën e gjakun shqiptar – e sa pak bëhet në realitet! Le të jenë këto mendime çekan mbi ndërgjegjen kombëtare, që len hapsirë kaq të madhe veprimi, atyre që nuk i le hunda se hanë bar, matrapazëve politik e veglave të tyre çorre, atyre që përdit bëjnë pazare të pavetëdijshme me trojet tona, atyre që nuk ecin as ust as për laku, atyre që duhet të heshtin edhe ua ndalojnë atyre që duhet të folin e veprojnë kombëtarisht!

Shqiptari i ri, me harten e atdheut – formë unike uniformë të ndërgjegjës kombëtare – zgjohu, sepse nuk kemi kohë nganjëherë në njëqint vjet, të zgjohemi nganjëherë në shekull – kur tjerët zgjohen përditë! Lumi fle, e armiku nuk fle! E kush – armiku i vetvetes!


( 01. Nëntor, 2008 )

[biligoa]

SHQIPTARI I RI nga Nezir Myrta



Teme interesante dhe shume domethense duke filluar qe nga titulli i temes SHQIPTARI I RI. Se pari ju pergezoj z. rrezon duke ju krahasuar me Gjergj Fishten. Lexova me shume vemendje nuk ka asnje verejtje, pa maska, me shpirt te paster. Mua me gjen ketu mes ketyre vargjeve!
E n'kjoftë se lypet prej s'hyjnueshmes Mni,
Qi flije t'bahet ndo'i shqyptar m'therore,
Qe, mue tek m'kini, merrni e m'bani fli
Për shqyptari, me shue çdo mni mizore. -
Oh! edhe pa mue Shqypnija kjoftë e rroftë,
E nami i sajë përjetë u trashigoftë!


Tradhetare ketu ketu.
[COLOR="Black"]Po: rrnoftë Shqypnija! E porsi krypa n'Dri
E porsi krandja e that n'nji flakada,
U shoftë me arë, me farë me mal e vrri
Kushdo shqyptar, qi s'brohoritë me za,
Kushdo shqyptar, qi s'brohoritë me uzdajë:
Oh! Rrnoftë Shqypnija! Rrnoftë Flamuri i sajë![/COLOR]

[ZANOR]

Është vet e falenderuar Biligoa, që shpoi shenjen në mes, përmes mendimeve të saja, ashtu si duhet e dihet e guxohet të flitet e veprohet, për kombin e ardhmërinë tonë.Sa bukur ka portretizuar personin me symboliken fishtiane atdhetare dhe luftarake kundër çdo ane negative, që iu kanos dhe i kaniset shpirtit shqiptar - shqiptarit të ri! Guximtarja e ditur dhe intelektuale, kudo paraqet gjeste e veprime ndër ma burrëroret shqiptare!


Nezir Myrta / SHQIPTARI I RI



E Marte, 04. 11. 2008.



Shqiptari i ri, që është i lindur me mendje e zëmër e gjak - shqiptar (se çdo jeri i lindur prej shqiptarësh është shqiptar), pra shqiptari i ri me gjak shqiptari, me emrin e shqiponjes, kudo e gjithkah gjindet në atdhe e në tretdhe, e persosë gjuhën shqipe, e vetëdijen kombëtare, secilën ditë mëson diçka të re, pasuron fjalorin e tij, atë fjalorin e pastër kombëtar edhe nëse i përket nocionit popull. si njeri krejt i thjeshtë, edhepse i pashkolluar në mungesë kushtesh ekonomike, e politike nën pushtuesit - kudo gjurmon ta gjejë një tingull shqip, një fjalë shqipe, një libër shqip, një bisedë shqipe - hulumton me shpirt, ashtu sikurse i eturi për vdekje, për një pikë uji, sikur i urituri për vdekje, një copë bukë, përnjë kafshatë buke, për një trohë buke - e mëson një tingull shqip, një fjalë të shkruar bukur shqip edhe e përforcon gjuhën shqipe, kudo ndodhet! Unë njoh shumë shqiptarë, bij shqiptarësh, poashtu edhetë huaj të martuar me shqiptarë, që në fillim nuk dijshin asnjë fjalë shqipe, as shkrim-lexim edhe me përpjekjet e tyre sistematike, sikurse i eturi a i urituri, mesonin germat shqipe, fjalët shqipe, e të shprehurit shqip - që sot flasin e shkruajnë bukur shqip, bile edhe ma mirë ndoshta, se disa shqipfolës, që as për një vit,duke shkruar nëpër forume, letra, mesazhe (ta çojnë vnerin, kur i lexon), aspak nuk kanë përparuar në të shprehurit e shkrim-leximin shqip! Thuase jaë po ata të njejtit, e vitit të kaluar, apo ata tëpara disa viteve e dekadave kohore!

Shqiptari i ri, me mendje e zemër shqiptare, ka të shprehur shqi, fjalor shqiptar, edukatë shqiptare ndër ma të hershmet e njerëzimit, flet me maturi, respekt, e jo plot gojën respekt, e plot fjalorin fjalë banale, e bjen fjalorin e rrugave, bareve e stripteve ndër ma të shëmtuarat - e ku, mu në mes të opinionit shqiptar, në mes të rinisë shqiptare, e cila përpjeket të shprehu një shpirt e mendje të pastër atdhetare, ashtu sikur mësuam e njohem atdhetarët e hershëm të paepur!

Shqiptari i ri, që ka nerv e sens edukativ, familjar a shkollor, çuditet kur sheh e lexon gjëra tëpaskrupullta, fjalorësh ndër ma të ndyerit fjalor rrugaçësh - ai, jovetëm që çuditet, por ngurrohet, preket shpirtrisht, ndjehet edhe ai i ofenduar, kur ndigjon edhe shpifjet, trillimet, ndër ma të shëmtuarat, duke njollosur shqiptarët e sinqertë, e të vetëdijshëm - gjithkush ndjehet i prekur dhe i ofenduar! Shqiptari i ri, reagon menjëherë kundërçdo padrejtësie, që i bëhet shqiptarit kudo - sakrifikon, lufton kundër seciles shprehje negative, e nuk i shtin vesht në lesh, nuk injoron rastin e luftimit të së keqes shqiptare, nuk rrin anash duke shikuar nga bregu, nuk rrin thjeshtë një spektator theatri - por e tregon unin e tij, shpirtin e tij triumfues, i paepur deri në qitjen në shesh të Të Vërtetes dhe faktimin, argumentimin e saj - kushdoqoftë ai/ajo, që prish rendin e qetësinë publike edhe në bisedat elektronike!
Po cili është ai shqiptari i ri, këtu në këtë aspekt? Eshtë ai, që me forcën e tij psiko-fizike, është sëpari i pavarur dhe nuk e ka zuzen e shitur tek askush, as tek fuqitë, as tek rrymat politike, as tek mvarshmëria ekonomike, e politike e kohës! Ai ka qëndrim të drejtë e burrëror, pavarësisht moshës, sepse kemi të rinj burrnorë, e burreca të trullosur, e të depresionuar, nga shkaqet ndër ma të ndryshmet! Qendrim të drejtëe burrnor edhe një i ri, a femër, bile që ua kalon shumë burrave burreca, që shtihen, e vetthirren në qendrime të larta atdhetare- e me fakte të shitur ekonomikisht, politikisht e famljarisht, tek shtresat ma të korruptuara, degjenerike, politike të kohës! Po, bile në ato vende, ku sundon politika shqiptare, ashtu si është me halle e paaftësi politike e shkencore - pse shqiptari të bëhet vegël e dikujt, për një zë, për një adhurim, për një rrahje krahesh - e nëdëm të shqiptarizmës? Ka shumë shembuj të kësaj natyre me fakte!

Shqiptari i ri, nuk ndjehet i foenduar edhe nëse ofendohet, kur e din dhe kupton se vetëdija e tij është e ngritur, e pastër - siç thonë: pa hangër hudër, nuk të vie era, duhma e nëse ke hangër, nuk mund ta fshehesh! Ndoshta këto janë fjalëtëtepërta përdikend, por duke parëe lexuar mediat tona edhe ato elëektronike - iritohet, e mund të injoron edhe ajo pjesa vitale, plot energji atdhetare, e të rinjve tanë, dëmtohet rinia jonë edne e papjekur, ende pa e njohur realitetin shqiptar dhe universal botëror, ende pa e njohur mentalitetin e degraduar, të anëve tëerrta e negative të kohës, ende pa u stërvitur shkurrave djerrina të mendjes së varfër, e degjeneruese, ende pa mësuar dinakritë dhelparake, dredhimet nga nëntoka e dëmshme e mendjeve e shpirtërave të prishur, e të sëmurë pas vlerave kapitale, materiale e çvlerësimeve të njeriut me shumë fytyra, ende pa e zbuluar nëntokën e urithëve të vërbër ezopian! Shqiptari i ri, ta formojë besimin në vetvete, ta përsosi e stërviti, ushtrojë shpirtin luftarak, me mençuri, drejtësi e guxim, të veprojë ashtu sikur një luftëtar i paepur, që luftoi deri në ditën e fundit të luftës - ballë armiqve!

Shqiptari i ri - rrëfen, e sprovon edhe kryen synime të reja!