Apollyon persa i perket temes qe ke hapur doja te thoja se ne njerezit, ne te shumten e rasteve e kemi me te lehte te falenderojme njerezit per nje nder qe na bejne dhe pse pas disa kohesh e harrojme te miren qe ata na kane bere, ndersa te miren e Zotit nuk e harrojme asnjehere, ndonese s'dime te falenderojme ne momentin e duhur. Ndersa e keqja nuk harrohet kurrsesi.
Dhe mua me ka ndodhur te mos e falenderoj Zotin ne kohe per te mirat qe me ka bere, ndonese gjithmone kam qene mirenjohese ndaj tij.
Ndersa per ēudi kur nje njeri na ben nje nder, sa here qe e shohim ne rruge e falenderojme per nderin qe na ben.
Zotin nuk e falenderojme, por gjithmone e kujtojme te miren e tij, i jemi mirenjohes, njerezit i falenderojme shume, por nje dite e harrojme te miren qe na bejne. Hajde te na kendohet abetarja ne njerezve, jemi qenie shume te komplikuar.
Ndersa e keqja nuk harrohet asnjehere. Une personalisht e vuaj shume brenda vetes kur te tjeret me bejne keq, ndonese ne disa raste nuk ia jap tjetrit kenaqesine te me shohe te shkaterruar, por kurrsesi nuk jam hakmarrese, thjesht i lej Zotin.
Krijoni Kontakt