Viti i mallkuar 1967 - Exclusive ( Top-Channel )

[Brari]

pergezime per kte teme shum njerzore e kombetare..

kohet e fundit shkrimtari shkodrano-durrsak Matish Gjeluci ka botuar nje roman me titullin RRjedhe.. ne mos gaboj..
nuk e kam lexuar por thone se eshte interesant e se mes tjerash i kendon frymes se harmonise fetare ne mesin e shqiptareve..

mir do ish te vije ketu ky roman e ta lexojme..

tjeter..
sic e dini mafia enveriste eshte ne marshim trimfal .. cdo dit ajo fiton terren e per pak muaj do jete sundimtare sikur athere..
ajo me mjeshteri ka zbukuruar fytyren e saje gjakatare e vec asaj eshte tash e armatosur me miljarda te vjedhura ne kohen kur ishte ne pushtetin e saje absolut.. pra nga 44 ne 90 ten.. plus ka sot dhe miljardat e grabitura ne vitet pluraliste plus.. eshte me e sofistikuar se kurre ne mjetet moderne te spiunazhit informacionit e diz informacionit..
me qindra kalemxhij e kompjuteraxhij jan ne sherbim te saje.. e pothuaj se kjo mafie sot zoteron 99 , 999 % te mediave te shkruara e vizive radiofonike e virtuale..
pra juve qe nderoni martiret e fese e kombit jeni sot nji minorance ne resurse njerez e mjete..krahasuar me aparatin gjigand te kudo ndodhur te mafies enveriste..

pra ju ka mbetur vec kjo dritare ne kte forum ku vet ju shkruani cfar mendoni..
kerkund tjeter ju smund te botoni pa ju dhen vize e leje edvini meta gjnushi bollino rudin topchanelli a kokdhimushi.. apo duk arben zemuni..
kjo situate eshte si ne tiran si ne prishtine..
festimet e 100 vjetorit te masakruesit te atyre mijra figurave te ndritura vertetojne fjalet e mija..

lexoja dje.. ketu se nje polpotist kanibalo enverist ne mendime e veprimtari..po donte me u ba moderator ne rubrikat fetare te forumit..

pra me ju a mbyll gojen me shtup.. dhe ketu..

mos e lejoni.. qe ky far preng sherri tju permjere ne pende..

mbajeni te lire mendjen e zemren.. e mbroni me sa mundeni.. kte te drejte..

[Guri i Kuq]

Të nderuar,

Ju falemnderit për materialin e shumtë historik të postuar në këtë temë.
-Është një kontribut i jashtzakonshëm për brezat e ri që të njohin rrënjët e tyre dhe të nxjerrin konkluzionet përkatëse.Themelet e kombit tonë janë larë me gjak,jo vetem nga armiqtë historik.
Nga regjistrat po shihet se kush e ka penguar diktaturen e kuqe:-të gjithë njerzë të ditur e të ngritur.
Drita e diturisë së tyre,gjaku, flijimi,martirizimi i brezit post-rilindas është brumi prej të cilit është ndertuar e sotmja dhe e ardhmja jonë.
-Këto histori të përgjakshme janë përgjigjja më e fortë dhe kuptimplote kundër gjithë lugetërve të riinkarnuar kohëve të fundit në Prishtinë e Tiranë, e që me çdo kusht po tentojnë të rehabilitojnë krimin dhe komplotin sllavo-komunist.

-Kjoft i përjetshëm kujtimi për të gjithë ata që nuk iu përkulën djallit të kuq e që mbajtën gjallë fanarin e shqiptarisë !

[drague]

Ka qene e vetmja mrekulli qe ai bëri.
1967.1967.1967

[fisniku-student]

Ka vuajtur ky nenforum per Tema te tilla...

Qfar po me pelqen ,eshte fakti se ka harmoni ne postimet e deritanishme ,gje qe kjo ka munguar deri tani...

ju pershendes...

ps: per temen me vonë,kyqem edhe une

[toni77_toni]

Për të vertetuar këto që thua, po postoj disa nga emrat e martirëve të lumnueshëm që, në lule të rinisë derdhen gjakun. Të gjithë u martirizuan vetem e vetem që nuk u perkulen ndaj rezhimeve dhe diktaturave qe ushtroheshin armiqt kunder popullit shqiptarë.


Ipeshkëv Vinçenc Prennushi: françeskan, ipeshkëv i Durrësit, poet i ëmbël. U burgos e u torturua; dha shpirt me 19 mars 1949 në birucë të burgut, i shtrirë në dheun e lagësht, të ftohtë, këmbëzbathur, si Shën Fraçesku, bir të cilit ishte!

Ipeshkëv Frano Gjini: ipeshkëv, martirizimi i të cilit ia kaloi çdo fantazie kriminale njerëzore: i papërkulur para torturave, u dënua me vdekje e u pushkatua më 11 mars 1948.

Ipeshkëv Jul Bonati: meshtari i madh intelektual, si u mbyll, për torturë, në çmendinë e si provoi tmerre të padëgjuara në qeli të ndryshme të sigurimit famëkeq, nga Vlora në Durrës, vdiq në burgun e Durrësit, pranë Ipeshkëvt Prennushit, i cili i jepte shûjtën për shtegtimin e mbram: Vojimin Shenjt.

Dom Alfons Tracki: prifti gjerman, më shqiptar se shqiptarët, bir i Breslaut, u torturua dhe u pushkatua më 25 qershor 1946, në moshën 50 vjeçe.

Dom Anton Muzaj: u torturua në mënyrë çnjerëzore, vetëm sepse nuk pranoi të mohonte fenë: si i thyen këmbë e duar, e liruan nga burgu dhe e nisën në shtëpi, ku vdiq mes dhimbjeve të tmerrshme mbas pak ditësh, në moshën 29 vjeçare.

Dom Anton Zogaj: famullitar i Durrësit, sekretar i Imzot Prennushit, meshtar jashtzakonisht i përgatitur në të gjitha drejtimet, u burgos e u torturua mizorisht. E lanë të mbyllur disa ditë në një banjo të qelbur, në sa priste ditën e pushkatimit: 31 dhjetorin e 1946-tës

Dom Dedë Maçaj: i akuzuar si spijun i Vatikanit, u torturua, u gjykua dhe u pushkatua për rezistencën e tij heroike fetare, në moshën 27 vjeç.

Dom Dedë Malaj: mbeti i paharruar në kujtesën e popullit për mbrojtjen heroike që i bëri fesë së krishterë në gjyqin e organizuar kundër tij, që e dënoi me vdekje. U pushkatua në breg të Liqenit të Shkodrës më 12 maj 1959. Ishte 39 vjeç.

Dom Dedë Plani: dha shpirt në spital më 30 prill 1949, mbasi nuk pranoi asnjë akuzë e u bëri ballë heroikisht torturave mizore.

Dom Ejëll Deda: famullitar i Bushatit, i arrestuar vetëm pse ishte prift, vdiq më 12 maj 1948 në spitalin e burgut, mbas torturash çnjerëzore.

Dom Jak Bushati: e akuzuan se ndihmonte diversantët, se bënte agjitacion e propagandë: pretekste të cilat e çuan në pushkatimin pa gjyq më 12 shkurt 1949.

Papa Josif Mihali: Njeri i Zotit, arrestuar e torturuar veç me këtë akuzë, u mbyt për së gjalli në baltën e kënetës, në kampin e shfarosjes të Maliqit.

Dom Zef Maksen: meshtar gjerman, pushkatuar me 1946, duke shqiptuar fjalët: "Des i lumtun, tue mendue se do të kujtohem prej shqiptarëve si meshtár i fesë së Krishtit".

Dom Lazër Shantoja: meshtár i ndritur, njeri i kulturës, i letërsisë e i artit, u masakrua deri në atë gradë, sa vetë e ëma kërkoi nga xhelatët komunistë ta pushkatonin një orë e më parë, gjë që s'munguan ta bënin në fushat e shkreta të Tiranës, në sa ishte në moshën 54 vjeç.

Dom Lekë Sirdani: personalitet i shquar i Kishës katolike: prift, patriot, shkrimtar. U torturua mizorisht dhe u mbyt për së gjalli në një gropë ujërash të zeza.

Dom Luigj Prendushi: u arrestua, u torturua dhe u pushkatua si spiun i Vatikanit më 24 janar 1947.

Dom Marin Shkurti: i shuguruar meshtar më 1961, shërbeu pak kohë në Kishën me dyer të hapura e shumë, në atë të heshtimit: guxoi ta vijojë heroikisht shërbimin meshtarak në kohën e terrorit. U arrestua, prandaj, u torturua e u pushkatua në vitin 1969.

Dom Mark Gjani: u arrestua për veprimtarinë e tij meshtarake dhe u shua gjatë torturave të tmerrshme në duart e salvuesve të tij në qeli, me 1945.

Dom Mikel Beltoja: u pushkatua më 10 shkurt 1974, mbasi mbrojti heroikisht e haptas idealet e veta fetare në gjyqin që iu bë pas gjashtë muaj torturash, i cili e dënoi me vdekje.

Dom Ndoc Suma: vdiq 2 vjet mbasi ishte liruar, i shkatërruar, nga burgu, ku u torturua me akuza për të cilat thoshte: "Vetëm kur dola në gjyq e mora vesht pse isha arrestue".

Dom Ndre Zadeja: prift e poet, pushkatuar pa gjyq në qytetin e Shkodrës, duke u bërë martiri i parë, viktimë e diktaturës komuniste.

Dom Pjetër Çuni: prift; vdiq i varur me kokë poshtë mbi gropën e ujërave të zeza.

Dom Shtjefën Kurti: prift, pushkatuar para banorëve të Gurëzit. Sigurimi e akuzoi se deshi të helmatiste popullin duke shfrytëzuar për këtë, furrat e bukës.

Atë Bernardin Palaj: frat e poet i madh, do të vdiste ne Kuvendin e Françeskanëve në Shkodër, shndërruar në burg për 700 vetë. Nën torturat e Sigurimit mori tetanozin. Qe mbledhësi i parë i Eposit të Kreshnikëve, mitolog i shquar, por edhe muzikant e pianist i talentuar. Gjeni i letrave shqiptare, pasardhës i denjë i Fishtës së madh, i mbytur e i harruar.

Atë Çiprian Nika: françeskan, vdiq nën akuzën e rëndë e shpifëse se kishte fshehur armë në elterin e Shëna Ndout, në Kishën françeskane të Gjuhadolit.

Atë Gaspër Suma: rregulltar, pinjoll i një familjeje, që u shua nga komunistët, u arrestua më 1947 dhe vdiq në burg.

Atë Gjon Shllaku: frati i madh filozof, u pushkatua së bashkut me jezuitët Atë Gjovani Fausti (misionar italian) e Atë Daniel Dajani si dhe me seminaristin Mark Çuni, në fillimet e masakrës komuniste kundër klerit katolik. U akuzuan për "tentativë arratisjeje" dhe për formimin e Partisë Demokristiane. Që të katërtëve shteti shqiptar u ka dhënë dekoratën "Martir i Demokracisë".

Atë Karl Serreqi: frati që nuk pranoi të kallëxojë rrëfimin e një të plagosuri në ndeshjet me komunistët në mal, e kaloi jetën burgjeve. Vdiq në Burrel më 4 prill 1954. Është një ndër martirët e rrallë të sekretit të rrëfimit në historinë e Kishës universale.

Atë Mati Prendushi: frati që mori pjesë në ngritjen e flamurit në Deçiq, u përndoq dhe u fal nga krajl Nikolla e nga mbreti Zog, por u dënua me vdekje nga i ashtuquajturi "gjyq" komunist. Nuk i dihet as varri.

Atë Serafin Koda: frat françeskan; dha shpirt mbasi hetuesët komunistë, duke mos u ngopur me torturat e zakonshme, ia shqyen fytin me thonj.

Vëlla Gjon Pantalia: jezuit; u arrestua ndër të parët e vdiq në spital, mbasi vuajti tmerre të papërshkrueshme.
Fran Miraka, Qerim Sadiku e Gjelosh Lulashi, të rinj që edukoheshin ndër jezuitë; u vranë pse deshën Krishtin.

Rishtarja stigmatine Maria Tuci: u torturua e mbyllur në një thes, së bashku me një maçok, të cilin e godisnin me shkop. Virgjër e martire, vasha dha shpirt me mundime të jashtëzakonshme.

At Luigj Paliqi dhe dom Gjon Gazulli janë të vetmit martirë që i takojnë kohës para komunizmit. At Luigj Paliqi u vra me atentat nga serbët, ndërsa dom Gjon Gazulli u var nga Zogu në një shesh të Shkodrës në vitin 1927.

Sot përkujtojmë këta martirë që, në lule të rinisë, nuk hezituan dhe derdhën gjakun për dashuri, besnikëri në trojet shqiptare, kjo ka ndodhur pra kryesisht gjatë diktaturës komuniste. Siç lexuam pra u munduan e u mbytën mizorisht prej kriminelëve të pandëshkuar!

Lista e, vrasjeve dhe torturimeve eshte me e gjate se kaq.

Dom Zef BICI
Lindi më 1920. Studioi në Seminarin e Jezuitëve në Shkodër, në vitin 1944 mori pjesë në dramën "Kështjella e Alkaxarit", pjesë që demaskonte krimet komuniste në Spanjë, vënë në skenë prej Dom Pjetër Grudës. Që prej vitit 1956 qe Ordinar i Dioçezit të Durrësit, shërbeu në famullinë e Tiranës deri në vitin 1965, vit në të cilin u arrestua por u lirua mbas një viti. Arrestohet përsëri në vitin 1967 kur u mbyllën kishat dhe në vitin 1968 u pushkatua nën akuzën "agjent i Vatikanit"

Dom Anton ZOGAJ
Ai lindi në Kthellë të Mirditës, por u rrit në Kosovë (Gjakovë). Mbaroi seminarin Papnuer në Shkodër (1920). U diplomua për filozofi në Trauning (Austri). U shugurua meshtar më 26.4.1932. Për meritat e tij e emëruan Sekretar pranë Ipeshkëvisë së Durrësit. Shërbeu me një devocion e besnikëri të veçantë. Në vitin 1945 komunistët e arrestuan dhe e torturuan mizorisht. Dom Anton Zogajn e pushkatuan më 31.12.1946, në Porto Romano. Pranë bregut të detit të cilin ai e donte aq shumë. Ishtë Nata e Vitit të Ri...

Dom Mark GJANI
U arrestua kryesisht se ishte besnik i Imzot Frano Gjinit.
Ka lindë më 1909 në Mirditën kreshnike. Mësimet e para i kreu në vendlindje, të mesmen në seminarin Papnuer të Shkodrës, ndërsa të lartën për teologji në Gjenovë (Itali) ku u shugurue edhe meshtar. Ka shërbyer si famullitar i Oroshit në Abacinë e Mirditës. Arrestohet në fillim të vitit 1945, sipas të thënave atë e çuan në Shpal të Mirditës, ku vuajti shumë tortura dhe dha shpirt në qelitë e sigurimit në vitin 1945. Kufoma e tij u tërhoq me karrocë rrugëve te Mirditës nga "antinjerëzit" e sistemit gjakatar komunist.

Dom Mark BICAJ
Malet e Mirditës e kishin pajisur me shkathtësinë e zogjve dhe bukurinë e luleve të pranverës. Seminari Papnuer i Shkodrës i dha fisnikërinë e shpirtit kristian. Padova e Shën Ndoit i lidhi përgjithmonë besën me Krishtin. Shugurohet meshtar në vitin 1936. Ishte vetëm një vjeç kur Shqipëria fitoi pavarsinë. Si bir i devotshëm i dha gjithçka Mirditës. Në moshën 37-vjeçare e arrestojnë dhe vdes në burgun e Shkodrës prej torturave monstruoze e antinjerzore. Mirdita do ta kujtojë gjithnjë si shembull të martirizimit.

Dom Anton DOÇI
Si të gjithë bijve të Mirditës, që zoti u kishte falë frymën e apostullimit, Seminari Papnuer i Shkodrës i fali Dom Anton Doçit kulturën e krishterë. Arrestohet në vitet e para të Diktaturës komuniste, kur nuk ishte më shumë se 30-vjeç. Faji i tij i vetëm ishte se biri i Mirditës kishte mbajt ndezun fjalën e Zotit dhe të atdhedashurisë. E çuan në kampe të ndryshme që nga kampi Ballshit deri tek kampi - krematorium i Zejmenit. Vdes në kampin e Zejmenit rreth viteve 60, si pasojë e keqtrajtimeve ç'njerzëore. Vdiq në moshën 40-vjeçare mbas 10 vjetësh nëpër kampet e diktaturës komuniste.

DOM Rrok FRISKU
Qe bir i Mirditës kreshnike, i Oroshit që i dha vendit aq burra të ditur. Lindi me 1900. Mësimet e para dhe të mesme i kreu në Shkodër, të lartën në Itali , ku u shugurue prift. Shërbeu me një devocion të madh në zona të ndryshme Veriore. Pastaj Komunistët e arrestuan. Vdiq në burg aty rreth vitit 1956. Në këtë mënyrë i'u shtua dhe një martir fesë Mirditës dhe Atdheut.

Dom Nikoll LASKAJ
Kur u burgos në vitin 1946, ishte në kulmin e veprimtarisë meshtare. I dha gjithçka Mirditës së tij të shtrenjtë, deri sa në moshën 50-vjeçare, komunistët e ndanë përgjithmonë prej saj. Akuza:- Ushtar i Krishtit që lufton antinjeriun. U lind në vitin 1898 në një familje me tradita besimi dhe trimërie. Vdiq në kampin e Bedenit. Vëllezërit e tij, në mes të terrorit, arritën t'i marrin eshtrat e tij dhe ti kthejnë në Mirditën e tij të dashur.

[xemanuel]

Ka vuajtur ky nenforum per Tema te tilla...

Qfar po me pelqen ,eshte fakti se ka harmoni ne postimet e deritanishme ,gje qe kjo ka munguar deri tani...

ju pershendes...

ps: per temen me vonë,kyqem edhe une

Dija per nder top-channel per kete emision

[bklyn_kid]

Se shpejti do perpiqem te postoj pjesen e dyte te dokumentarit dhe letrene Enver Hoxhes ( teper sekret ) qe shfaqet ne pjese e dyte!
tung!

[Dorontina]

Me pelqei qe ska anime , por vetem histori e vertet .
kjo asht bashkesi per nji qellim shteti me fet qe ka.
te bashkuar krijojm shtet .

[Zarathustra.]

Per hir te se vertetes Hoxha ia mori shpirtin klerit katolik. Kjo edhe per faktin se kleri katolik kishte lidhje te forta ne Europe, jo vetem gjate asaj kohe por tradicionalisht nder shekuj. Konkuruesi me i forte i sistemit komunist te Hoxhes ishte stili perendimor i jeteses dhe qeverisjes.

Nga islamiket Hoxhes nuk i erdhi asnje rrezik. Ne fakt shume prej tyre ishin edhe oficere te tij, si Baba Faja Martaneshi. Kleri islam ishte thellesisht injorant, i pa-bredhur, dhe pa asnje lidhje me stilin demokratik te jetes dhe shoqerise se hapur e te lire qe behej ne perendim.

Komunizmi gjeti nje mendesi shume te pershtatshme ne ate vend per te shkaterruar te drejten per te besuar si dhe shume te drejta te tjera, fale faktit qe shumica e shqiptareve jetonin nje jete te mbyllur alla-islame, fare pak te ekspozuar me jeten ne perendim ku respektohej liria e individit. Keshtu qe kur shqiptaret u mbyllen dhe iu mohuan shume te drejta, ndryshimi ne menyren sesi ata e perceptonin boten dhe jeten nuk ishte shume i madh.

Botekuptimi islam qe kishin shqiptaret per jeten, ishte padyshim faktori kryesor qe e beri komunizmin kaq te eger ne ate vend. Ne asnje vend tjeter ne Europe komunizmi nuk ishte kaq radikal.

1967 ishte gabimi me i vogel i Hoxhes. Per mua ishte koha perfekte per te zhdukur islamin nga trojet shqiptare.

[Korbi999]

Per qiell e per dhe Enveri nuk ka gisht ne kete ceshtje, pyetni Nexhin ta besoni!
Komunistet ne pergjithesi e kishin frike "Zotin", ndersa Enveri e kishte zili.
Salam!