Monedha te vjetra

[fegi II]

Si përfundoi mbretëresha e fundit e Egjiptit?
E quajtën Hirushja e Nilit për shkak të origjinës së tij relativisht të jo te njohur (prindërit e saj nuk ishin aristokratët, por anëtarët e klasës së mesme).

Më 16 shkurt 2005, vdiq në Kairo mbretëresha e fundit në historinë e Egjiptit.
Emri i saj ishte Nariman Sadek dhe ishte gruaja e Mbretit Faruk te egjiptite nga dinastia e Muhamed Aliut.
Mbreti Faruk sundoi Egjiptin nga viti 1936 gjeri ne 1952, derisa ai u rrëzua nga revolucionin egjiptian. Më vonë, Egjipti u bë një republikë, dhe gruaja e Farukut , Nariman ishte gruaja e fundit e cila ishte mbretëreshe egjiptiane.

Egjipti ka një histori të pasur që shtrihej për mijëra vjet para erese së re.
Tashmë rreth viti 3000 pes. Egjipti është i bashkuar në një shtet të udhëhequr nga monarkiet te cilet zakonisht quhen Faraonet.
Egjipti nëpër mijëvjeçarë sunduan edhe shumë gra, të tilla si Nefertiti , Kleopatra, etj.
Pas shume viteve të qeverisjes së të huajve (perandorët romakë, sulltanët otomanë) Egjipti me 1922 përsëri u bë një mbretëri e sunduar nga një monark me titullin mbreti i Egjiptit .

Mbretëresha Nariman u martua me mbretin Farouk te Egjiptit, kur ajo ishte vetëm 17 vjeç.
E quajtën Hirushja e Nilit për shkak të origjinës së tij relativisht të jo te pasur (prindërit e saj ishin aristokratët, por te klasës së mesme). Ajo nuk ishte një i huaj, por i lindur i Egjiptit.
Në martesë ajo kishte veshur një fustan të dekoruar me 20.000 diamante .
Mbretit i kishte lindur bir si një trashëgimtar as plot nëntë muaj pase martese.
Për fat të keq, shkurte ishte mbretëreshë, sepse mbreti Farouk u përmbys në të njëjtin vit kur ajo lindi një djalë.
Shume pake, ky bir si një fëmijë është bërë mbreti i Egjiptit, por pastaj u shpalle republikë, por Faruki, Nariman dhe mbreti i mitur duhet të largohen nga vendi në jahten mbretërore. Në mërgim mbretëresha përfundimisht e la burrin e saj, me sa duket për shkak të womanizing tij, dhe pa atë u kthy përsëri në Egjipt.

-500 Gold piastres

[fegi II]

Me vone, Kajro ishte një qytet i okupun, ndërsa kedivi mbetet si një figurë kukull.
Kur Lufta e Parë Botërore shpërtheu, Egjipti morri një identitet krejtësisht absurde të dyfishtë: lydrike gjer ne kete.
Perandorisë Osmane u bashkua ne anën e Gjermanisë, lydrike edhe pushtuesit britanike, armiku më i keq i Gjermanisë.
Faruk ishte mbret, nipi i Muhamed Aliut dhe ai ishte vetëm fëmijë, kur ai u ngjit në fron.
Ai mori dyqind makinë të kuqe (dhe nje Mercedes ishte një dhuratë nga Hitleri) dhe të gjithë të tjerët ishin të ndaluar të zotërojnë makina me këtë ngjyrë. Stili i tij u kapardisur dhe krejtësisht i pamëshirshëm. Pas një lufte katastrofike me shtetin e sapoformuar të Izraelit dhe të udhëtimit të tij skandaloze në rivierën franceze në vitin 1950, ai u ul lirshëm.
Sipas “Corriere della sera” ekzistonte vetëm një ekzemplar tjetër i këtij modeli, ai i Hitlerit. Në fakt, gazeta italiane gabonte se Mercedez-Benzi që i ishte dorëzuar Mbretit Zog, më 19 prill të 1938-ës, ishte model 540K kabriolet, i njëjtë me atë që Hitleri i kishte dhuruar po atë vit për martesën mbretit Faruk të Egjiptit. Makina ishte e kuqe, me veshjen e brendshme bezhë, me stemën mbretërore të stampuar në të dy dyert.
makina e mbretit Faruk u shit në vitin 2006 në një ankand në Monte Carlo për shumën 921 mijë Euro! Makina në foto është ajo e Farukut, identike me atë të Zogut. Diferenca e vetme është se e Zogut kishte një të kuqe më të paster
Ndërsa në qoftë se armë nuk ishin të frikshëm të mjaftueshme në hartimin e saj, ajo gjithashtu ka një pronar mjaft i çuditshëm në prejardhjes së saj - Faruk mbretit të Egjiptit. Nuk ka dokumentacion është i pranishëm për konkretisht lidhur armët për këtë koleksionist i famshëm, vetëm pohim dërguesi tonë se këto pistoleta janë blerë nga blerësi fillestar i pistoletave, kur koleksione mbretit Faruk u shpërndanë në vitin 1954 në atë që është e njohur përgjithësisht shitjen më të rëndësishme të shekullit 20 . Britanikët ngritur një monarkisë egjiptiane në vitin 1920, pas njohjes së pavarësisë së Egjiptit, dhe mbreti i parë ka qenë Fuad I, një ish Sulltane i Egjiptit dhe Sudanit, si dhe një sovran i Nubia, Kurdufan dhe Darfur.

[fegi II]

Lavdia e harruar e Perandorisë Bizantine
PËRDORNI FJALËN «BIZANTIN» DHE NË DISA GJUHË DO TË NËNKUPTOHET INTRIGË, TINËZI DHE PABESI. MEGJITHATË, JO SHUMË NJERËZ E DINË SE KY MBIEMËR LIDHEJ ME NJË ZOTËRIM TË GJERË QË LULËZOI PËR AFRO 12 SHEKUJ.
NGA Kaukazi në Atlantik, nga Krimea në Sinai, nga Danubi në Sahara—ky ishte territori i Perandorisë Bizantine në kulmin e fuqisë së saj. Shumë historianë thonë se ajo zgjati nga shekulli i 4-ët deri në shekullin e 15-të të e.s. Ajo themeloi dhe i përmblodhi në një sistem ligjor zakonet politike, shoqërore dhe fetare, të cilat kanë mbetur gjallë deri sot e kësaj dite.
Megjithatë, kjo perandori e fuqishme pati një fillim jashtëzakonisht modest. Nga ana historike Perandoria Bizantine ishte një vazhdim i Perandorisë Romake në Lindje. Mbetet e diskutueshme data e lindjes së saj. Disa historianë shohin Dioklecianin (rreth 245-rreth 316 e.s.) si perandorin e parë bizantin, të tjerë perandori ilir Kostandinin e Madh (rreth 275-rreth 337 e.s.); dhe të tjerë akoma Justinianin I (483-565 e.s.). Sidoqoftë, shumica pranojnë që Perandoria Bizantine filloi të marrë pamjen e një entiteti më vete kur perandori ilir Kostandin e zhvendosi kryeqytetin e perandorisë së tij nga Roma në Bizant në vitin 330 të e.s. Ai e quajti qytetin sipas emrit të tij—Kostandinopojë (Stambolli i ditëve tona).
Është interesante që, as sundimtarët, as shtetasit e perandorisë s’e quajtën ndonjëherë veten bizantinë. Ata e konsideronin veten si romakë ose Romaioi.Termi «bizantin» nuk u fut në përdorim deri pas shekullit të 14-të.

Bizanti mbijetoi .
Në fillim të vitit 500 -ripushtuan i perandoris Lindore Romake i perandorit Justinianint (483- 565), pjesët me të mëdha të territorit që kishte i përkiste një pjesë e ish-perëndimore.
Por përvetësim e tij ishte e shkurtër: Italia, për shembull, nënshtruar nga Lombardi në vitin 580.
Perandoria Bizantine, kursej, megjithat vitalitetin e saj edhe ne vitin 620 - mposhti persët.
Gjatë 100 viteve ne vazhdim , pushtuesit arabe islame, megjithatë, Konstandinopoja nuk mbulohen plotësisht.
Ushtria bizantine mbeti një makinë e mirë per te luftuar dhe kalorësia e tij e blinduara ishte i patejkalueshëm, por nga viti 600 ishte sjellja bizantine mbrojtëse.
Nga Libri Betejat te famshme qe nga lashtesia gjeri me sot.
1.Koha e caktuar 13 dhjetor 533
Forcat Bizantinet 5000 kalors
10 000 kembesoresh
Vandalet Gjeri 50 000
harta
Vendndodhja perendim te Kartagjenës në Tunisin e sotme


2.Medalion i Belisariusit
Shkurte
Belisarius (505 - 565)
Njihet njeri nga 50 gjeneralet me te famshmit e te gjitha kohrave

Belisarius (505 . 565), komandant i Perandorisë Bizantine.
Ai ka lindur në Iliri (Ballkan). Ne fillimi ishte roje e Perandorit romak- ilir Justinianit. Ne vitin 527 nga ushtria merrë pjesë në luftën kundër Persisë. Ne vitin 529 garda e graduan në autoritet ekzekutiv.
Një vit më pas ishte guvernator, mundi koalicionin prej 40,000 Persian - Arab , perandorin për të shpëtuar rrethimin ne vitin 533 ~ 534 10.000 këmbësoresh dhe 6000 kaloresh pushtimi e Afrikës së Veriut, nga vandalët - dhe burgosi Mbretin e tyre Alan . Pasi ai mori titullin e kthimit konsulli. ne vitin 535 mbreti Gotike e Italisë ka filluar ulje në Sicili. Në jug të Italisë shënoi 536, e ndjekur nga veri-pushtuar Romën. ne vitin 540 që nga rënia e kryeqytetit të Lindjes gotik Ravenëse. e zuri robe mbretin perendimor Gothic .

U bë i njohur ne vitin 532 - Shpërthen revolta në Nika e Konstandinopojë, trazira më e dhunshme në historinë e kryeqytetit të Perandorisë Bizantine; gati gjysma e qytetit u dogj a shkatërrua dhe dhjetëra mijëra njerëz u vranë; gjithe kjo ishte pasojë e zemërimit të tifozëve të garave sportive me karroca.Në atë periudhë, perandori Justinian ndodhej mes negociatave për paqe me persianët, dhe tani atij i duhej të përballej me një krizë të brendshme nga tifozët. Më 13 janar, turmat vërshuan në hipodrom për të ndjekur garën me karroca, sporti më popullor në atë kohë. Perandori dhe oborrtarët kishin zënë vend në tribunë për të ndjekur garën. Ndërkohë, njerëz nga turma filluan të lëshonin fyerje ndaj Justinianit, dhe më pas vërshuan drejt tribunës; rojet perandorake u përgjigjën; zemërimi u shtua; trazirat u përhapën në mbare qytetin; trupat e udhëhequra nga gjeneral Ilir- romak Flavius Belisarius, kundër-vepruan; si përfundim, rreth 30 mijë protestuesi u vranë. Pas kësaj, Justiniani rindërtoi Kostandinopojën dhe kadedralen Hagia Sofia thuajse të shkatërruar plotësisht. Kjo, gjithashtu, i dha atij dorë të lirë për të vendosur sundim të hekurt, dhe për të ndjekur ëndrrën e tij për një Perandorisë Romake të bashkuar.

[fegi II]

Në Spanjë, u gjenden 19 amforë me monedha te bronzit të Perandorisë Romake nga shekulli i 14
Punëtorët zbuluan 19 amfore te mbushur me monedha prej bronzi nga shekulli i katërt, thesar i madhe me vlera historike. Ky është një koleksion unik dhe ka shumë pak raste të ngjashme - tha në një konferencë për shtyp drejtori i Muzeut Arkeologjik të Seviljes Ana Navarro
Monedhat kanë të gdhendur emrat e perandorëve Maksimian dhe Kostantin dhe duket se nuk janë përdorur, pasi në to nuk ka asnjë gjurmë. Mendohet se ato do të shërbenin për të paguar ushtrinë ose shërbyesit civilë.
Romakët pushtuan gadishullin iberik në vitin 218 para Krishtit dhe e mbajtën atë të pushtuar deri në fillim të shekullit V, kur në perëndim të perandorisë u spostuan nga Visgotët.

[fegi II]

Në Spanjë, u gjenden 19 amforë me monedha te bronzit të Perandorisë Romake nga shekulli i 14
https://www.theguardian.com/science/...nearthed-spain

[fegi II]

Sa kohë ka njerzit qe kan shpërndarë medalje?
Nga antika deri te Renesanca ishin heronjet të luftës janë shpërblehur shpesh per fushëbetejat.
Kur kan filluar njerzit ti dhuroin medaljet per udhëheqësit dhe heronjt?
Tashmë, mbreti i Maqedonisë Aleksander i Madh shpërndarë medaljet per oficerët, aleatët dhe vasalët rreth vitit 330 f.Kr.ne shkrimet e lashta që përshkruajnë ata si "pullat e artë".
Në Romë i ndahet perandorve
Ushtria dhe marina nga një shumëllojshmëri të dekoratave përfshirë medalje ari, argjendi dhe bronzi.
Keshtu Legjionaret individuale si njësi e tërë mund të nderuar për trimëri në luftime.
Ne mesjet nuk jane ndarë medaliet me heret se gjate Renesances medaljet e ndara per mbretër, fisnikët dhe udhëheqës fetarë medalje vërtetë popullor. Pastaj filluan per studiues dhe artistë për të paguar haraç për njëri-tjetrin me çmime.
Dekorimet u rriten në numër gjate luftes se Napoleonit në fillim të viteve 1800. Ato janë ndarë per anëtar nderi, dhe medalje, fisnikëve oficerëve, të parët e biznesmenëve shtetërore dhe më vonë edhe biznesmenët mund të përfshihen në dhurata - vëllazëria e frymëzuar nga kalorësia mesjetarë.

[fegi II]

DIONIZI ( Διόνυσος, poashtu edhe Βάκχος, Latin: Bacchus) – i biri i Zeusit, zotit suprem dhe dashnores së tij Semelës, zoti i verës dhe i vreshtarisë.
Çështja e origjinës së Dionisit, marrë në përgjithësi, është mjaft e ndërlikuar.
Këtu Dionizi, për herë të parë, e shijoi verën me të cilën pastaj e dehte vetvetën, edukatoret dhe shokët e vet Silenët dhe Satirët.
Nga këtu ua ka sjellë njerëzve fidanët e para të hardhisë së rrushit.
Ua jep në shenjë të mirënjohjes për miqësinë e Ikariusit, bariut të Athinës dhe e mësoi që prej rrushit të bëjë pije ndërsa edhe vetë me vullnetin e Zeusit u bë zot i kësaj pije.
Dionisi me prejardhjen e vet nuk është grek, si duket është hyjni lindore. Emri tjetër i tij, Bakkho, Bakusi, është me origjinë indiase.
Kulti i tij që në kohërat e stërlashta është përhapur në tërë botën greke (pastaj edhe greko-romake), ndonëse, siç na bëjnë të kuptojmë mitet, në çdo vend nuk është përhapur thjeshtë dhe lehtë.
Emrin e Dionizit e gjejmë të shënuar në mbishkrimet kretase të shkrimit linear "B" nga shek. XIV para e.s., mirëpo, Homeri ende nuk e inkuadron në shoqërinë e zotërave kryesorë.
Sipas Hesiodit gruaja e tij ishte Ariadna, e bija e Minosit, mbretit të Kretës, të cilën Tezeu, heroi i Athinës e përfiton me mashtrim dhe e rrëmben, kur duke u kthyer prej Kretës ndalet në ujëdhesën Naksos. Me Afroditën, hyjneshën e dashurisë dhe të bukurisë e ka pasur djalin Priap, i cili u bë zot i plleshmërisë.
Në mite ndeshemi edhe me Dionisin Zagre dhe Dionisin Jakh.
Prej mozaikëve ndoshta kujdes të veçantë kërkon Martesa e Dionisit dhe e Ariadnës nga fundi i shek. të e.s.- që sot gjendet në Muzeun Bardo në Tunis, në Serbi është i gjetur në Gamzigrad, tani gjendet në Muzeun Popoullor në Zajeçar.
Artistët e kohës së re Dionizin e paraqitnin njësoj dhe në interes të njëjtë si edhe ata antikë.
Në mesin e tyre veçmas dallohet Bakkhu me Erosin e vogël i Michelangelo (Mikelangjelos) i vitit 1497 (sot gjendet në Muzeun Kombëtar të Firencës) dhe Bakhu prej mermerit i vitit 1554 i Domenico Pogginit (Domeniko Pogjinit), sot gjendet në Mu¬zeun Metropolitan në Nju Jork. Prej veprave pikturale duhet përmendur të paktën „Bakhun e Caravaggiout (Karavagjiut), përafërsisht e vitit 1590 që gjendet në Villa Borghese në Eomë; Bakhu me Silenin e Carracciut (Karakqiut) gjendet në Galirinë Kombëtare në Londër, Bakhun e Rubensit të vitit 1635-1640 (dhe sot gjendet në Ermitazhin e Leningradit, Hermesi ia beson Dionizin nimfave, pikturë e Boucherit (Busherit) dhe gjendet në koleksionin e Wallaceit në Londër dhe Bakhun në të Dehurit të Velaskezit (e vitit 1625-1629, dhe sot gjendet në Prado të Madridit).
Në mitologji, Silen shoqërues dhe edukator i perendis
Me satirë dhe meneadamen e bëri Dionisit gdhirë (Thiasos), por në periudhën klasike paraqitet zakonisht si plak i satirë, por në këtë rast të referuar si Sileneni i Vjetër (Paposilen).
Shumësi Sileni (Σειληνοί) tregon demonët natyrën e egër, i pabindur dhe epshore,me veshët e kuajve, bisht dhe këmbët, hundë hapur, gojë të madhe etj.

1.Monedhe nga Mendes me pamjen e Selenit: ne pamjen e pare është paraqitur Silen ne gomar mban një trofe me verë, dhe në anën e pasme te imazhit në kornizë të hardhisë dhe mbishkrimin MENΔAIΩN, Mendejanâ.
Karakteret origjinale i Selenit si demon i pyjeve popullore me veshët e një kali, dhe zakonisht kishte një bisht dhe këmbët e kuajve.
Më vonë Sileni ishin dehur dhe shokët e Dionisite, paraqitet zakonisht tullac, me buzë të trasha dhe një hundë të topitura, por me kembet e njeriut.
Akoma më vonë, shumësi "sileni" ka pushuar për t'u përdorur dhe folur vetëm për një te vetmi Silene, edukator dhe shoku besnik i Dionisit si perëndi i verës.
Silen ishte një verëpirse i madhe, dhe ishte zakonisht i dehur dhe veproje në përputhje me satirën ose hipur në një gomar.
Sileni është përshkruar si më i vjetëri, me i urti dhe me dehesi të gjithë boten e Dionisit, dhe në himnet profetik është konsideruar Dionysusi si edukator.
Kjo e vendos atë në grupin mashkullor ose perëndi edukatorët e gjysmë kafshëve të cilat janë ende Priapus, Hermafrodit, Kedalion dhe Chiron.
Sileni pati një ditë profetike, sidomos në dehje.
Mbreti Phrygian(Frig) Midas me dhune ka kërkuar për të udhëzuar atë Silanin, dhe më në fund e ka burgos atë , pra çfarë është burimi i vetëm, ku Seleniumi shpesh vinte për të shuar etjen e tij, hodhi ujë në verë dhe kështu ai ishte i dehur dhe ra në gjumë.

2. Monedh tetradram nga Nakasosa, Sicili(461-450.pes. me pamje lakuriq, me mjekër Silenius, me këmbët te larguar, koken e kthye në një anë, ndërsa në dorën e djathtë duke mbajtur nje trofe.Në dorën e majtë ai mban tirsusin (shufra te zbukuruarme ikone, ndonjëherë me degët dhe frutin e rrushi te cilin i pari e bër Dionisi).
Kjo monedhë e re jashtëzakonisht e rrallë e argjendi është përshkruar si "Përkushtimi i pare i artit krishterë",dhe i planifikuar një çmim prej 75.000 franga zvicerane.

[fegi II]

Historiani grek Marcel, pothuajse bashkëkohsas i Platonit , me sa duket duke u mbështetur në burimet e lashta, kur ai shkroi >> në Oqeanin jashtme (Atlantik ) qëndrojnë shtatë ishuj të vegjël dhe tre më të mëdhejte, një nga të cilat është i dedikuar për Poseidonit>Ai pajtohet me përshkrimin e Platonit, kur bëhet fjalë për numrin e mbretërive.
HistorianI grek Theopompus Hasky, i shekullit të katërt para Krishtit, tregon historinë e asaj që ishte dyqind vjet parë Plantonit tha Mbreti frigiase Midas, e cila thotë se >> me pjesë të njohura të botës -Europe, Azi,Libi (Afrike)- Egziston edhe një i panjohur dhe e pabesueshme nje e madhe, që livadhet me lule te medha dhe kullotat ushqyese kopetë një shumëllojshmëri të kafshëve të mëdha dhe të fuqishme, dhe në të cilën njerëzit janë dy herë më të larta se ne, dhe dy herë më shumë se ne jetojnë << Siç e kemi parë tashmë, Enoku, ashtu si mitet dhe legjendat e shumë kulturore nëpër botë, që kanë bërë shenimet që para përmbytjeve në toke kane sunduar gjigantët.
Dhe ketu është, sigurisht, dhe miti grek i përmbytjes së madhe.
Tregimi për Deuklionin shumë më të vjetër se e Platonit.
Edhe te Platoni, si dhe ne tregimin biblike që se përmbytja duhet të vdesine një pjesë më të madhe të njerëzimit, sepse zhvillimi i tij i shtrembër.
Rudolf Steiner ka treguar se në të gjitha historinë e gjysmë perëndive dhe heronjet, Cadmus, Theseus,Jasonu-rresht kan udhëtuar ne lindje.

Asnjë nga dijetarët nuk e konteston se disa nga tregimet e kulturave më të vjetra kane shërbyer si një material për historinë biblike.

Elemente të njohura nga pikëpamja biblike, të tilla si për shembull Arka,e pëllumbave dhe dega e ullirit, jane shfaqur me heret me pare te sumerianet, vetume si Nuhu eshte thirrur Ziusudra.
I njëjti hero esht shfaqur në historin në tregimet ne Mesopotami i quajtur Atrahasis, si dhe në Babiloni, që ai u quajti Upnapishtimom.

Një ditë Noeu u ndal në kasolle e kallamishteve, kur deri te ai erdhi zëri nga mur dhe e paralajmëroi rrebeshe e stuhi për të fshirë njerëzimin.
Prishja e kasolles, dhe i tha ai zë, nderto varkën.Dhe ditën e shtatë, që i dëgjonin se era bie, Noeu hapi dritaren dhe drita i ra mbi fytyrën e tij.
Dhe bota ishte e qetë, sepse tërë populli u kthye në balta
Kjo përmbytje katastrofike që pothuajse e shkatërroi racën njerëzore çdo vit kujtojnë gjallë e të vdekur në ditën e të vdekurve ose gjithë Shenjtorëve (Halloween).
Në Angli, deri në fund të shekullit të nëntëmbëdhjetë, fshataret në ate ditën maskoin veten si të vdekur, për të vënë fytyrat e maskuar dhe mërmëriti mbledhur buzët, duke imituar të vdekurit e gjallë - kështu dhe fjala Mummers .
-Kur NOA, gruaja e tij dhe fëmijët zbarkuan dhe vënë këmbë në tokë të thatë, ka ndodhur, diçka shumë e çuditshme. "Noah mbolli një vresht.
Ai piu verë e u deh, megjithatë, zbuloi në mes të çadrës së tij.
Hami, i ati i Kanaanit, E pa lakuriqësinë e të atit dhe u tha dy vëllezërit e tij jashtë. "(Zan 9.20 deri 22)
Noah është krejt natyrshëm u bë një fermer, sepse arkeologjia na tregon se bujqësia,ka filluar vetëm atëherë, në periudhën neolitike.
Por si për të interpretuar historinë e çuditshme të dehurit dhe të lakuriqësia(zhveshurit)?
Për të gjetur në të një lloj logjike, ne duhet të kthehet në traditën që Noa (Nuhi)i Identifikuar me figurën legjendare greke të Dionisit të ri.
Së pari ne duhet të zbërthimit dy seri të ndryshme të tregimeve të lidhura nga dy emera të njëjtin te Dionisit është emri i dy individëve të ndryshëm, me pare Perëndi, pastaj gjysmëperëndi.
Këto janë dy qe ka dhënë një kontribut shumë të ndryshme në historinë e njerëzimit në dy periudhat të ndryshme.
Dionis që të barazohet me Nuhun është mjaft i ndryshme nga ai imëparshmi Dionys Zagreja, ose Dionisi i Vjetër; të cilin ne kemi takuar tashmë në historinë e copëtimin e kapitullit të gjashtë.

Mbas përmbytjes, Dionisi i Ri, i cili shpesh shfaqet në anije, ka udhtuar nga Atlantida neper Evrope në Indi, duke synuar gjithë botën per te mësuar pjeset toksore, artin ,kultivimin e vreshtave dhe shkrimin.
1.Monedhe e Dionisit - Për të gjetur në të një lloj logjike, ne duhet të kthehet në traditën që Noa (Nuhi)i Identifikuar me figurën legjendare greke të Dionisit të ri.Kur NOA, gruaja e tij dhe fëmijët zbarkuan dhe vënë këmbë në tokë të thatë, ka ndodhur, diçka shumë e çuditshme. "Noah mbolli një vresht.
Ai piu verë e u deh, megjithatë, zbuloi në mes të çadrës së tij.

[ajzberg]

Fegi ,po pate mundesi gjej nje monedhe ku jane dy gjethe lisi dhe nje lende lisi ....

[fegi II]

Kostandini i Madh (perandor romak - ilir 274-337)
I lindur ne Nish ne Dardanin ilire,apo sot siqe e quajn Nishin (Toplica) zemra e Ballkanit, gjate luftrave ne kohen e perandoris otomone, keto troje u okupuan nga Rusia dhe fuqite e medha, dhe u debuan mbi 1 milion shqiptar dhe shkuane ne Azi te vogel.
Kostandini , i lindur ne Nish,ne zemer te Ballkanit (iliria) ,morri tri masa qe themeloi romanitetin lindor.
Se pari, pasi mbeti perandor i vetum me 323 me fitoren e Andrinopolit,perqendroi gjithe pushtetin ne duart e veta, duke e shnderuar personin e tij ne nje qenie te shenjte te rrethuar nga oborrtare, duke zavendsuar magjistratet e Romes se vjeter me nje aparat burokratik qe varej prej tij.
Masa e dyte: me 325, ai qe pas ediktit te Milanos (313) e toleroi krishterimin,por nuk u pagzua veqse ne shtratin e vdekjes,thiri dhe kryesoi Koncilin e pare ekumenik te Nikese,qe hodhi bazat dogmatike dhe kanonike te Kishes.
Masa e trete, me 11 maj330,peruroi Kostandinopojen,kolonin e vjeter te Bizantit,ne Bosfor,si kryeqytet te ri te Perandoris,duke e zhvendosur qendren e botes romake nga Italia drejt Ballkanit, por ishte apsurde per ta larguar selin Romes ne Kostandinopoje, por e kishte ushtrin me shumice ilire.
Pas kesaj,pjestimi zyrtar i 395-es,plaqkitja e Romes nga visigotet e Alarikut me 410,permbysja e Romulus Augustit me 476 paten si pasoje qe Lindjes Romake t i jepej nje epersi e padiskuueshme mbi nje Perendim tashme te sunduar nga popuj gjermanik te organizuar ne mbretrin barabare.
Dobesimi,pastaj shkeputja e lidhjeve politike e administratave me Romen bene qe te dobesoheshin tiparet latine te qytetrimit ballkanik .
1.Monedhe Kostandint te MAdhe
2.Ndarja e adminstrates ne Kohen Kostandinit te Madhe
3.Shume shqiptar te debuar nga sangjaku i Nishit (Toplica) dhe vedet tjera te Ballkanit gjate luftrave (1800-1945)