Nexhmije Hoxha: Saliu, nje komunist fanatik

[HoLd*Em]

a jena shtet demokratik. cdo kush e ka drejten e fjales. ene nexhi hahahahahahaha

masanej qyfyre ata qi jon denu jon denu se kon shkel ligjin. ligji thote ahere mos shaj qeverin. ti pse e shajshe hahahahahahahahahaha. ene un e shajsha kshu non zo hahahahahahaha

ligji amerikon thot mos shit drog. se po shite e ke venin ke shtat penxheret. ti shit po deshe.
ne holland droga o sheshit

Ja fara e dulles si e shfajeson regjimin me ndergjegje te paster.

[TikTak]

po ti je fara e atij bythziut qi ke vu ke avatari

un skom qen as i persekutum as pjes e bllokut. kom qen tirons ene flas ato qi kom jetu.

[brooklyn2007]

E pashe videon ne fjale dhe nuk ka se c'te thuash. Si eshte ajo thenia e famshme: "Bishti i qenit bisht qeni ngelet". Keshtu kane ngelur edhe komunistat e vjeter dhe te rinj per fat te keq te popullit shqiptar. Falje s'kerkojne, por mend dine te japin.

[HoLd*Em]

po ti je fara e atij bythziut qi ke vu ke avatari

un skom qen as i persekutum as pjes e bllokut. kom qen tirons ene flas ato qi kom jetu.

Qe je katnar tirone e shofim, ske nevoje ta pranosh fare. Vetem me vjen keq per ty dhe mendjen qe ke. Se si mund te shfajesosh nje nga regjimet me te egra ne bote te cilin e ke perjetuar vete eshte pertej imagjinates time. A ke nigju naihere per familje te tera te internuara e persekutuara ti per faj te njerit prej pjestareve ? Ca ligji ka thy foshnja apo gruja e ati robit ?

[bklyn_kid]

hahahah.....tashi duhet nji aparat! communistmeter me mat kush esht ma i kuq nexi apo sala!!!

[beni67]

E bukur kjo , pasi u tallen me ate popull per 50 vjet tani na del e tall tajaren nexhi. Nuk ka faj ajo fajin e kane ca si puna e tik takeve qe na bejne edhe teorina ketu. Nuk del njeri qe tia mbylle ate hale. Te tjeret ferkjne duart shyqyr qe doli e shau salen ........Sa te cuditshem qe jemi nganjehere ne shqiptaret.

[rachi]

ej po si, vjerra agjent udb-je, sala i shet naft milloshevicit.....a thua te jete e vertete

[kleos]

ej po si, vjerra agjent udb-je, sala i shet naft milloshevicit.....a thua te jete e vertete

po sala per pushtet ia shet shpirtin dhe dreqit , jo me udb-se

[HoLd*Em]

S'ishin budallenj ata ne Rumani qe mbarun pune shpejt e shpejt me jashteqitje si puna e ksaj.

[Antimafia]

Nexhmija dhe gazetat, prapë me biografitë!

02/10/2008



• HENRI ÇILI

Intervista e vejushës së diktatorit Enver Hoxha, u ndoq me shumë interes. Të gjitha gazetat e botuan të nesërmen, thuajse të plotë. Intervista me Enverin vetë, do të ishte ndjekur edhe me më shumë interes! Në kuptimin e audiencës, një operacion perfekt i koleges Rudina Xhunga. E tentuar ndoshta nga modeli i idhulles së saj Oriana Fallaci, e cila nuk la diktator, kriminel a terrorist pa intervistuar, duke ndihmuar vërtet historinë me dëshmitë e mbledhura, fut në një ekran të madh, në një emision të kalibrit serioz ...një dëshmitare kyç të diktaturës me pretendimin e një rrëfimi. Deri këtu ambicia profesionale gazetareske e pranon logjikën, edhe pse intervistuesja mund të kishte qenë pak me tepër “Oriana Fallaci” gjatë intervistës. Këtu Xhunga del nga skena dhe aty futet intervista vetë dhe mënyra sesi e përktheu shtypi i shkruar këtë intervistë. As dëmshmi, as rrëfim, as refleksion, asgjë në një intervistë, nga një personazh i errët i historisë sonë shqiptare të re, i cili të paktën të kishte një vlerë për historianët a studiuesit. Sikur kjo të mos mjaftonte, vejusha e diktatorit na bën prapë biografi në këtë vend. Pothuaj të gjitha gazetat kishin potencuar momentin e intervistës, kur ajo flet për kryeministrin Berisha dhe atë fabul të vjetër e të tjerrë kaq shumë e kaq gjatë në këtë tranzicion “pse nuk u pranua kardiologu Sali Berisha në grupin e mjekëve të Enver Hoxhës”. Cilësitë e personit që flet, cilësitë kontekstuale të personit, për të cilin flitet a mund t’i japin vlerë kësaj fabule? Apriori jo!

Nexhmije Hoxha është sot në agoninë e jetës së saj biologjike, të cilën me siguri e shtyn me makthet e krimeve të së shkuarës, të cilat ose i ka bërë vetë, ose ka marrë pjesë, ose është dëshmitare, me ngërçin e pakapërdishëm të rënies nga vakti etj., si këto.
Sali Berisha është, ishte kryetari i opozitës demokratike, që përmbysi diktaturën komuniste në Shqipëri. Kjo ka vlerë kundrejt gjithçkaje tjetër, çdo detaji apo rrethane të qenë apo të paqenë, lidhur me vjehrrën e tij, lidhur me sjelljen e tij anëtar i organizatës bazë të Partisë së Punës dikur, e të tjera e të tjera. Berisha është sot më 2008, kryeministri i zgjedhur nga shqiptarët me zgjedhje të lira në vitin 2005 .
Për zonjën Hoxha ai është anti-simboli i jetës së saj dhe veprës së saj. Ndaj që në këtë moment çdo “biografi”, që na bën zonjë Hoxha nuk ka asnjë vlerë! Është për t’u refuzuar profesionalisht dhe etikisht.
Ndaj është befasuese që thuajse në mënyrë unanime, duke filluar nga gazeta më e madhe në vend, “Panorama”, e deri tek gazeta më e fundit, e kishin potencuar pikërisht këtë dhe vetëm këtë moment të intervistës, me tituj, nëntituj, nënvizime etj., etj. Shtypi është në lirinë e tij të bëjë diçka dhe të mos bëjë diçka tjetër dhe në këtë kuptim ndonjë prej të gazetave, edhe mund të ishte ndalur tek ky moment. Por “konsensusi” me të cilin thuajse të gjitha gazetat kishte “konspektuar” intervistën e vejushës së diktatorit shqiptar është veçanërisht shqetësues, për të paktën dy arsye. Së pari, sepse pozita asimetrike e denoncueses dhe e të denoncuarit e zhvlerësojnë krejtësisht përmbajtjen e denoncimit, së dyti, sepse përgjegjësia sociale e publike e medias shqiptare në vitin 2008, duhet të arrijë të paktën deri në nivelin e asaj, që të mos lejojë “shoqen Nexhmije” të na bëjë biografitë sërish në vitin 2008. Duke u bërë padashur instrument i saj për ta shumëfishuar e nënvizuar biografitë që vijon të bëjë “një vrasëse”, siç e ka emërtuar publikisht në mënyrën më emblematike shkrimtari ynë i madh Ismail Kadare.


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Nexhmije Hoxha dhe hakmarrja për përmbysjen e komunizmit

Nga Mero Baze

E veja e diktatorit shqiptar u shfaq në ekran për të na kujtuar 100-vjetorin e lindjes së Enver Hoxhës dhe për të demonstruar arrogancën e saj ndaj gjithkujt që ajo mendon se i ka bërë keq. E trimëruar nga harresa e shoqërisë shqiptare dhe nga papërgjegjshmëria me të cilën u trajtua dekomunistizimi i vendit, e veja e diktatorit vuri në shënjestër të intervistës së saj dy emra që dominojnë jetën politike dhe kulturore të Shqipërisë, Sali Berishën dhe Ismail Kadarenë. Të parin u përpoq ta poshtëronte. Duke “treguar” një histori që “ia kishin treguar” dhe duke u përpjekur të hakmerret ndaj asaj që ajo e quan poshtërim të zhvarrosjes së Enver Hoxhës dhe burgosjes së saj, Nexhmije Hoxha në të vërtetë na fyen të gjithëve përveç Sali Berishës. Skena që ajo prodhon për të fyer kryeministrin e sotëm të Shqipërisë, por dhe njeriun që luajti rol vendimtar në përmbysjen e regjimit të saj, bëhet jo për të fyer Sali Berishën, por për ta na fyer ne të tjerëve, duke na treguar se kë kemi kryeministër.

Urrejtja e saj ndaj Sali Berishës ka shkuar në skaj dhe kjo i bën nder Sali Berishës. Ajo e identifikon atë si njeriun më të urryer të saj dhe është e qartë se urrejtja nuk vjen nga ato që ajo i quan gjeste servilizmi të një ish-komunisti fanatik, por gjeste force të një lideri antikomunist. Nëse Sali Berisha do të ishte luajal me Nexhmije Hoxhën dhe familjen dhe pas viteve ‘90, nëse do ta respektonte atë dhe t’i shkonte për 16 tetor në shtëpi për vizita, natyrisht Nexhmije Hoxha nuk do ta përmendte kurrë atë skenë të sajuar që prodhoi për ta poshtëruar atë. Urrejtja e saj është ende me sistemin që zëvendësoi regjimin e saj.

Në koshiencën e saj armiqtë e mëdhenj të saj janë ata që luajtën një rol kyç në përmbysjen e komunizmit. Ajo ende nuk fal arratisjen e Ismail Kadaresë dhe sinjalet për përmbysje që ai iu dha shqiptarëve, dhe udhëheqjen e lëvizjes antikomuniste prej Berishës. Dhe për këtë përpiqet t’i poshtërojë të dy. Berishën, duke sajuar një skenë groteske servilizmi dhe Kadarenë, duke e përshkruar si njeri konfidencial dhe servil të familjes së saj. Kjo intervistë, ndoshta e fundit e jetës së saj, identifikon qartë ata që i prishën më shumë punë pushtetit të saj. Përpjekja e saj për t’i poshtëruar ata, thjesht iu bën nder atyre.

Nga ana tjetër, kam vënë re se nuk ka ende ndonjë reagim serioz të ndonjë intelektuali shqiptar apo ish-të persekutuari ndaj kësaj interviste, por kanë vrapuar politikisht të përdorin sulmet e saj ndaj Sali Berishës dhe Kadaresë. Realisht, sulmi ndaj Berishës na fyen ne dhe jo Berishën. E ka bërë apo s’e ka bërë atë skenë Berisha, është një çështje shumë banale në raport me atë që Berisha ka bërë publikisht ndaj familjes Hoxha, rrëzimin e saj nga pushteti. Dhe Nexhmije Hoxha nuk ia fal këtë të fundit. Po qe se mbretëria e Hoxhës do vazhdonte, dhe Sali Berisha do të ishte ai që përshkruan Nexhmija, ajo skenë nuk do të tregohej kurrë për publikun. Ajo tregohet, dhe me siguri, duke qenë e sajuar, nga një grua e ligë që urren atë që ai ka bërë më pas, rrëzimin e diktaturës. Ajo synon të na thotë ne, se Enver Hoxha dhe regjimi i tij ishte një elitë më dinjitoze se e sotmja. Ajo përpiqet të fyejë në thelb sistemin, vlerat e prodhuara nga pluralizmi dhe tregu dhe mbi të gjitha ne që kemi bërë zgjedhjen tonë për qeverinë dhe opozitën. Pikërisht kjo tendencë e saj dëshmon ligësi dhe neveri për sistemin dhe për ata që ajo i quan në koshiencën e saj si shkaktarë të përmbysjes së parajsës së saj.

Ne si shoqëri e meritojmë të fyhemi, jo pse kemi zgjedhur Sali Berishën, Fatos Nanon apo Edi Ramën, jo pse respektojmë Ismail Kadarenë apo vlera të tjera të qëndrueshme të shoqërisë sonë, por sepse pranojmë të na tregojë se ç’duhet të bëjmë në 2008 një njeri që ka qenë mallkimi i Shqipërisë prej vitit 1944. Defektet e Sali Berishës, Fatos Nanos, Edi Ramës dhe gjithë klasës politike në Shqipëri janë gabime dhe jo krime. Nexhmije Hoxha nuk e ka me gabimet e tyre sot, por me faktin se ata ndihmuan në shembjen e pushtetit të saj. Dhe në ligësinë e mbledhur brenda vetes, duke parë se si bota lëviz dhe pa pushtetin e saj kriminal, ajo përpiqet të poshtërojë ata që nuk ia kishte prerë mendja se do ta rrëzonin. E përsëris që atyre u bën nder, ashtu sikundër ne i bëjmë nder vetes si shoqëri, duke i treguar vendin që ka në histori një monstër e tillë.