Nexhmije Hoxha: Saliu, nje komunist fanatik

[Apollyon]

Ta kishin vra kte Nexhmije kucken me mire do kishte qene!

A rrace e qelbet se prej teje ene burrit tat jemi sot vendi me i neverit ne bote! Kta edhe e nxjerrin ne televizor kte kucken komunizte.. yttttt ndyrsire Nexhmije plehra.

[dibrani2006]

Kur e shikova per here te pare titullin e temes mendova se ishte.

Saliu nje komunist fantastik ahahaha, e kisha nga syte sepse nuk i kisha syzet kur e lexova.

Me mire Nexhmija te kishte thene fantastik se sa fanatik keshtu do ta bente me krenar Salon.

[Llapi]

Shkruan: RAMIZ ALIA

( E para ju kërkojë falje lexuesve për këtë shkrim pak të gjatë të huazuar nga të tjerë që nuk është në natyrën time por meqenëse kemi të bëjmë me 100 vjetorin e Lindjes së Enver Hoxhës[ veç ditëlindje ka Enveri] e pashë të rrugës që të sjellë këtë shkrim të Ramiz Alisë botuar në numrin e djeshëm të gazetës " PANORAMA")
lexim të këndshëm,,,


Ramiz Alia , Tiranë, Tetor 2008




Ramiz Alia: Kujtimet e
mia për Enver Hoxhën
“Në 1981, Enveri kaloi ushtrinë në kufijtë veriorë për
të ndërhyrë në Kosovë në ndihmë të shqiptarëve”


Unë e kam njohur Enver Hoxhën që nga koha e Luftës Nacionalçlirimtare dhe kam punuar
përkrah tij deri ditën e fundit kur ai mbylli sytë. Natyrshëm ruaj edhe shumë kujtime. Më poshtë
do të radhis disa prej tyre, ku pasqyrohet veçanërisht mendimi dhe veprimi i tij për Shqipërinë,
për mbrojtjen e pavarësisë dhe lirisë së saj nga përpjekjet që bënin të huajt për
robërimin e saj.


NJOHJA
Herën e parë e kam njohur E.Hoxhën nga larg:
Në demonstratën e madhe antifashiste të 28 tetorit 1941, kur E.Hoxha u përlesh dhe me një grusht të fortë hodhi përdhe një Kolonel të Karabinierisë fashiste italiane. Ishte dita e Marshimit mbi Romë, pra e hipjes në fuqi të Musolinit. Autoritetet fashiste, që kishin
pushtuar vendin tonë, u përpoqën që të njëjtën gjë ta bënin edhe në Tiranë. Por nuk u eci. Atë ditë u ngrit populli i Tiranës në një
demonstratë masive me pjesëmarrjen e rinisë shkollore dhe të punëtorëve të Tiranës. Demonstruesit përshkonin njërën pas tjetrës rrugët kryesore të qytetit. Më kujtohet mirë që ngado që kalonin demonstruesit, mbylleshin dyqanet dhe ata që punonin aty, kryesisht shegertët, bashkoheshin me ne demonstruesit. Kështu filloi dhe u zhvillua demonstrata e njohur e 28 tetorit 1941. Duket se fashistët u zunë në befasi. Vetëm në një moment të caktuar, kur grumbulluan forca të shumta, vendosën të ndërhyjnë për të shpërndarë demonstratën. Kjo ndodhi në çastin kur demonstruesit hynë në sheshin “Skënderbej”.
Pikërisht në këtë moment delikat, të gjithë ne të rinjtë pamë një njeri të madh nga trupi, i cili doli në krye të demonstruesve
dhe u përlesh me policët e karabinierët fashistë. Ai, pa një pa dy, iu vërsul një Koloneli fashist që udhëhiqte goditjen kundër
demonstruesve, e kapi fort në fyt atë dhe e qëlloi me një grusht të fuqishëm, sa koloneli-fashist ra përdhe. Të gjithë ne të rinjtë,
pjesëmarrës në demonstratë, u mahnitëm nga veprimi i tij. Vetëm më pas unë e mësova emrin e tij: Enver Hoxha.


TAKIMET GJATË LUFTËS

Në fillim të vitit 1943, unë me vendim të Partisë u dërgova në Berat, për të punuar atje si Sekretar i Komitetit të Rinisë së atij
qarku. Më pas, gjithnjë si kuadër i Rinisë, kalova në Brigadën e 7-të, si anëtar i Seksionit Politik të saj. Ndërsa në gusht të vitit
1944 u caktova anëtar i Seksionit Politik të Divizionit të II-të të Ushtrisë NÇL. Gjatë kësaj periudhe të luftës e kam takuar
E.Hoxhën dy herë: Në mars të vitit 1944 në fshatin Panarit të Korçës, ku ishte organizuar një kurs për kuadrot politike të qarqeve
të jugut dhe të brigadave partizane. Herën e dytë jam takuar në Helmës të Skraparit, në Kongresin e Parë të BRASH-it (Bashkimi
i Rinisë Antifashiste Shqiptare). Në të dy këto takime, Komandanti i Përgjithshëm u interesua të dinte për gjendjen politike
të popullit e të rinisë ngado që kishim kaluar. Ai interesohej sidomos se si i kishin kaluar njerëzit dy operacionet, atë të dimrit
1943-1944 dhe atë të qershorit 1944, që ndërmorën pushtuesit gjermanë, të ndihmuar edhe nga ballistët. Por unë dua të ndalem
më shumë në takimin që kam pasur me E.Hoxhën menjëherë sapo u çlirua Shqipëria.

Pas Kongresit të BRASH-it, gusht 1944, kalova në Seksionin Politik të Divizionit II, i cili kishte kaluar në veri të vendit dhe
vepronte në rrethet e Dibrës, të Mirditës e të Shkodrës. Forcat e këtij Divizioni, bashkë me partizanët e qarkut të Shkodrës, çliruan
qytetin e fundit të Shqipërisë, Shkodrën, më 29 Nëntor 1944. Në ditët e para të dhjetorit 1944, nga ana e Shtabit të Korparmatës,
që ishte vendosur në Shkodër, më njoftojnë se duhet të nisesha urgjent për në Tiranë. Atje duhet të paraqitesha në Komandën e
Përgjithshme. “Urgjent” ishte fjala, sepse për të shkuar nga Shkodra në Tiranë në atë kohë nuk ishte fort e lehtë. Sidoqoftë pas tri
ditësh u paraqita në Komandën e Përgjithshme, ku më njoftuan se një ditë më pas do të takoja personalisht E.Hoxhën.
Të nesërmen në kohën e caktuar u paraqita në zyrat e Kryeministrisë, ku do të takohesha me E.Hoxhën. U përshëndetëm, tashmë
si të njohur “të vjetër”, dhe pasi më pyeti për gjendjen në Shkodër, më foli për punën e madhe që na priste lidhur me
rindërtimin e vendit të shkatërruar nga lufta.
- Por, - m’u drejtua pa pritur, - ti do të vazhdosh luftën!
Dhe pa më lënë kohë as të imagjinoja se si do ta vazhdoja këtë
luftë që mbaroi, shtoi:
- Kemi vendosur që të emërohesh Komisar Politik i Divizionit
të V-të, i cili tani gjendet në Kosovë.
Pastaj vazhdoi:
Vendimi për dërgimin e dy divizioneve të Ushtrisë NÇL në Jugosllavi ka rëndësi të madhe politike. Kështu ne ndihmojmë popujt e Jugosllavisë e luftën e tyre për çlirimin kombëtar. Por nga ana tjetër, ky akt ka edhe rëndësi të madhe politike, sepse populli ynë tregon në këtë mënyrë se është konsekuent në luftën e vet antifashiste, si pjesëtar i Koalicionit të Madh Antifashist Botëror që udhëhiqet nga SHBA -BRSS dhe Anglia.
Pastaj ai u përqendrua në kujdesin që duhet të tregonte Divizioni
ynë për Kosovën.

- Divizioni i V-të aktualisht gjendet në Kosovë. Atje duhet të mbani lidhje me Shtabin e Kosmetit (Kosovës e Metohisë) dhe u
kushtoni kujdes marrëdhënieve me popullin, me vëllezërit tanë të një gjaku. Ju duhet t’i ndihmoni dhe t’i nxitni që ata të marrin
pjesë sa më aktive në luftën kundër nazistëve gjermanë. Këtë gjë, pjesëmarrjen e tyre në luftën antifashiste, E.Hoxha e quante si
kartën e garancisë së Kosovës për të fituar të drejtat që u përkasin, mbi të gjitha lirinë e pavarësinë.

- “Nuk mund t’u imponohemi serbëve, -theksoi Enveri- nëse kosovarët rrinë mënjanë dhe nuk marrin pjesë në luftë”.
Prandaj ai më porositi që partizanët e Divizionit tonë gjatë
kalimit nëpër Kosovë duhet të përpiqen të tërheqin me vete sa më shumë të rinj kosovarë.
E.Hoxha vazhdimisht ka menduar për Kosovën, për të ardhmen e saj. Qysh më 1946, ai, në takimin që pati me J.B.Titon, e
shtroi çështjen e Kosovës, fatin e saj, duke theksuar se tashmë kishte ardhur koha që Kosova të fitojë lirinë dhe të zgjedhë rrugën
e vet të zhvillimit.
Edhe Tito ishte dakord se tanimë Kosova duhet të ishte e lirë dhe të bashkohej me Shqipërinë, por “këtë gjë e pengonte Serbia, dhe kundërshtimi i saj përbënte një rrezik si për socializmin në Jugosllavi, ashtu edhe për atë në Shqipëri.
Prandaj ta lëmë për më vonë”.
Por “vonë” ishte baras “kurrë”.
Kujdesin për Kosovën e kam parë tek E.Hoxha gjatë gjithë kohës që kam punuar në aparatin e KQ të Partisë. Këtë e vërtetojnë
dhjetëra e dhjetëra artikuj që janë shkruar në shtypin shqiptar në mbrojtje të Kosovës. Të gjithë këta artikuj janë shkruar sipas
porosive që jepte Enveri, bile një pjesë e tyre para se t’i jepeshin shtypit janë lexuar prej tij dhe janë korrigjuar sipas vërejtjeve të
Enverit.
E.Hoxha ndiqte ditë për ditë zhvillimet politike në Kosovë.
Më kujtohet marsi i vitit 1981, kur rinia kosovare organizoi demonstratat e njohura me të cilat kërkohej që Kosova të shpallej
republikë dhe të gëzonte të drejtat dhe liritë si të gjithë popujt e tjerë të ish-Federatës Jugosllave. Enveri i ndoqi me shumë kujdes
e shqetësim ato ngjarje, sepse reaksioni millosheviçian mund të shpërthente me egërsi kundër të gjithë popullit të Kosovës.
Në këto kushte, E. Hoxha, pasi mori edhe mendimet e shokëve, duke përfshirë edhe atë të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë,
vendosi që ushtria shqiptare të vihej në gatishmëri në kufirin verior, si për të ndërhyrë e për t’i vajtur në ndihmë popullit të
Kosovës nëse Millosheviçi do të fillonte masakrën kundër tij, ashtu edhe për të përballuar çdo sulm të serbëve në drejtim të kufirit tonë shtetëror.


NDESHJET E PARA ME SOVJETIKËT

Në prill të vitit 1957, kam qenë dëshmitar “okular”, siç thuhet, i qëndrimit të E.Hoxhës në mbrojtje të interesave të vendit
tonë nga synimet e mbrapshta të Hrushovit e shokëve të tij. Ai, pa iu dridhur zëri, i shfaqi mendimet e veta para udhëheqësve të
lartë sovjetikë, duke i akuzuar për pengesat që po i sillnin zhvillimit të vendit tonë, vetëm për faktin se PPSH për disa çështje të
veçanta kishte shprehur pikëpamje të kundërta me ato të sovjetikëve. PK e BS dhe Qeveria Sovjetike, atëherë më 1957, ftuan për një vizitë dhe për bisedime zyrtare një delegacion të Partisë e të Qeverisë shqiptare. Delegacionin tonë e kryesonte E.Hoxha. Në
të bënin pjesë M.Shehu, S.Koleka, G.Nushi, R.Marko, R.Alia e Ministri i Jashtëm, B.Shtylla.
Gjatë qëndrimit në Bashkimin Sovjetik, delegacioni ynë përveç Moskës vizitoi edhe Leningradin dhe Tashkentin. Në Leningrad
vajti E.Hoxha. E shoqëruam atje G.Nushi dhe unë. Ndërsa pjesa tjetër e delegacionit, me Kryeministrin M.Shehu udhëtoi
për në Tashkent.
Qysh të nesërmen e vizitës në Leningrad u duk qartë se bisedimet me sovjetikët nuk do të ishin të lehta. E konstatuam këtë pas një vizite që bëmë në një nga kantieret detare të Leningradit, ku E.Hoxha mbajti një fjalim, i cili u prit me shumë entuziazëm nga pjesëmarrësit, punëtorë të këtij kantieri. Midis të tjerave në fjalimin e vet E.Hoxha kritikoi revizionizmin jugosllav
dhe Titon, të cilët kishin ndihmuar forcat reaksionare gjatë kundërrevolucionit në Hungari, në tetor të vitit 1956.
N.Hrushovi kërkoi bashkëpunimin e Titos pa u këshilluar aspak me pjesëtarët e Traktatit të Varshavës, megjithëse kundërrevolucioni
po kërcënonte një vend anëtar të këtij Traktati. Kështu, praktikisht, kritika që Enveri bëri kundër Titos, përbënte në të
njëjtën kohë edhe kritikë ndaj Hrushovit dhe vijës sovjetike të pajtimit me Titon. Sapo u kthyem në rezidencën që na ishte caktuar
në Leningrad, vjen për takim F.Kozllovi, anëtar i udhëheqjes sovjetike dhe Sekretar i PK të BS për Leningradin, si dhe
P.Pospjellov, Sekretar i KQ të PK të BS, që e shoqëronte delegacionin tonë.
Këta, pasi bënë elozhet për fjalimin e Enverit, thanë:
-Shoku Enver, fjalimi ishte shumë i mirë dhe ne do të donim^ ta botojmë të plotë. Por redaksitë e gazetave na kanë kërkuar që
ta shkurtojmë pak.
Prandaj kërkojmë autorizimin tuaj.
E.Hoxha iu përgjigj:
-Unë ç’kisha për të thënë e thashë. Sa do të botoni është puna juaj, por dëshiroj që të mos ndryshojë asgjë nga thelbi i tij.
Megjithatë për çdo hollësi bisedoni e vendosni me sh.Ramiz.
Pas kësaj unë u takova me Pospjellovin, i cili i kishte gati pjesët që do të hiqte. Takimi ynë u bë në Pallatin e Operës,
ndërsa shfaqej “Evgeni Onjegin”.
Natyrisht unë nuk rashë dakord për ndonjë nga çështjet kryesore. Prandaj i thashë Pospjellovit, se për ndonjë çështje më duhet ta pyes E.Hoxhën. Hymë në lozhën ku ishte Enveri e Kosllovi dhe, në një moment
të përshtatshëm i them Enverit: “Kërkesa kryesore është që të
hiqen kritikat ndaj revizionizmit e Titos. Të tjerat nuk janë me rëndësi. Si të bëjmë?
M’u përgjigj:

-Të bëjnë si të duan. Për ne ka rëndësi që u bë e qartë e ardhmja e bisedimeve. Do të ketë përplasje të forta.
U ktheva tek Pospjellovi, i thashë mendimin që të veprojnë
ashtu si mendojnë, Por shtova:

“Mua më çudit fakti që të censurohet edhe Sekretari i Përgjithshëm i një partie motër!?”.
Të nesërmen u kthyem në Moskë. Ndërkohë arriti edhe pjesa tjetër e delegacionit nga Tashkenti.
Atë ditë sovjetikët njoftuan se bisedimet do të fillonin menjëherë
pasdreke. Për delegacionin tonë, pas asaj që ndodhi në Leningrad, ku u censurua fjalimi i E.Hoxhës, ishte e qartë se
bashkëbisedimi nuk do të ishte i lehtë. Prandaj u vendos që në takim të shkonin vetëm anëtarët e Byrosë Politike që bënin pjesë
në delegacion. Edhe përkthyesin zyrtar nuk e morëm. Këtë punë
e bëra unë.
Bisedimet u zhvilluan në Kremlin.

Nga pala sovjetike merrnin
pjesë Hrushovi, Bulganini, Mikojani, Suslovi, Andropovi
e Pospjelovi. Nga pala jonë E.Hoxha, M.Shehu, S.Koleka,
G.Nushi, R.Marko e R.Alia.
N.Hrushovi duke hapur mbledhjen, pasi përshëndeti vizitën e delegacionit shqiptar në Bashkimin Sovjetik, propozoi
që i pari të fliste E.Hoxha. Dhe kështu u bë.
Enveri, pasi foli për gjendjen e brendshme në vendin tonë paraqiti pikëpamjet e Partisë së Punës për gjendjen ndërkombëtare.
Kjo pjesë e fjalës së Hoxhës shkonte në drejtim të kundërt me vijën që ndiqte PK e BS pas Kongresit 20-të. Veçanërisht
ajo godiste pasojat e kësaj vije, që në mënyrë të shëmtuar ishin shfaqur veçanërisht në ngjarjet e Hungarisë në vitin 1956.
Analiza që Enveri u bëri zhvillimeve politike të kohës, natyrisht nuk u pëlqeu udhëheqësve sovjetikë, veçanërisht Hrushovit.
Kjo u duk që në fillim, pasi Enveri mbaroi fjalën e tij, kur N.Hrushovi filloi të fliste. Ishte tepër nervoz dhe dukej qartë se e
përmbante veten me mjaft vështirësi. U përpoq të shpjegojë politikën e vet, duke kërkuar, frazë pas fraze, nëse e kishte drejtë apo
jo, nëse ishim dakord me idetë e tij apo jo. Dhe kur e pa se delegacioni ynë e ndiqte për ato që thoshte, por nuk shprehej
me “po” ose “dakord” apo “ashtu është”, por vetëm dëgjonte,
e humbi durimin dhe shpërtheu:
-Ju keni pikëpamje krejt të kundërta me tonat. Ju nuk jeni
dakord me vijën tonë. Prandaj ne nuk kemi ç’të bisedojmë më
tej!
Tha këto fjalë dhe u ul në karrigen e tij. U vendos një heshtje
e rëndë.
Siç duket, Hrushovi, me qëndrimin e tij arrogant e provokues, llogariti ta trembte delegacionin tonë, ta detyronte
atë të rishikonte qëndrimin e vet, pra të shkonte pas vijës së Hrushovit. Por shumë shpejt ai dhe shokët e tij e panë se u
gabuan keq. E.Hoxha shumë i qetë, e theu heshtjen e rëndë

dhe, në mënyrë të vendosur, tha:
-Ju, shoku Hrushov, propozuat të flisnim ne të parët dhe të shprehnim pikëpamjet tona. Dhe ne thamë ato që mendonte
Partia jonë. Tani e keni radhën ju të flisni e të thoni pikëpamjen
tuaj. Pra, kemi ç’të bisedojmë!
Hrushovi që e pa se i ngeci sharra në gozhdë, e ndryshoi menjëherë qëndrimin. Filloi të flasë për ngjarje të ndryshme,
duke kaluar nga një ekstrem në tjetrin, herë duke u përpjekur të na bindte se “në Hungari ishin bërë gabime të mëdha nga
Rakoshi me shokë” (ish-udhëheqësit e mëparshëm hungarez), ose se “jugosllavët nuk ishin përzier në ngjarjet hungareze”,
herë duke u sulur kundër Imre Nagit që “i kishte hapur dyert reaksionit hortist” apo kundër Titos që “është duke bërë punën
e imperializmit” etj., etj.
Për të provuar se ishte i “çiltër” në ato që thoshte dhe se mosmarrëveshjet me Partinë tonë ishin një ”incident” që nuk
influenconte marrëdhëniet midis dy vendeve, Hrushovi në fund përshëndeti sukseset e arritura në vendin tonë, bile vuri
në dukje se është detyrë e Bashkimit Sovjetik dhe e vendeve të tjera socialiste që ta ndihmojnë më shumë Shqipërinë. Dhe u
tregua “zemërgjerë”: Qeveria Sovjetike, tha, ka vendosur t’i fali Shqipërisë kreditë që kishin mbetur pa u shlyer deri në atë
kohë.
Duhet thënë se as “lajkat”, as “zemërgjerësia”, që treguan udhëheqësit sovjetikë gjatë takimit, por as presionet ekonomike
e politike që erdhën më pas, nuk bënë që PPSH e E.Hoxha të
ndryshonin mendimin e tyre. Në fakt, kontradiktat me Hrushovin
u thelluan vit pas viti, derisa në vitin 1960 plasën edhe
publikisht.


PËR BAZËN E VLORËS

Përmenda më sipër shqetësimin e Enverit për bazën e Vlorës, për rrezikun që mund të paraqiste prezenca e forcave sovjetike
aty, tashmë që marrëdhëniet midis vendit tonë e sovjetikëve kishin filluar të prisheshin. Për interesat e tyre ekspansioniste, rusët
mund ta përdornin Shqipërinë edhe si bazë për të sulmuar fqinjët tanë, Greqinë apo edhe Italinë. Enveri mendimin e vet për
rrezikun që mund të paraqiste prezenca ruse në Vlorë, e ka shprehur edhe në librin e tij të njohur “Hrushovianët”.
Në maj të vitit 1959 ishte për një vizitë zyrtare në Shqipëri N.Hrushovi, i shoqëruar nga Ministri i Mbrojtjes së BS, Malinovski.
Gjatë një vizite që u organizua për ta në Vlorë e Sarandë, sovjetikët u mahnitën, jo aq nga bukuria e bregdetit shqiptar,
por më shumë nga rëndësia e pozitës strategjike që paraqiste Butrinti e Vlora për arritjen e synimeve të tyre të mbrapshta.
-”Që këtej me një flotë të fuqishme, -i thanë njëri-tjetrit- ne kemi në dorë Mesdheun ... dhe mund të bëjmë zap këdo”.
Kështu i thanë njëri-tjetrit dy rusët – Hrushovi e Malinovski.
Por krejt ndryshe mendonte E.Hoxha, i cili në librin e cituar
shkruan:

-”Jo, N.Hrushov, kurrë s’do të lejojmë që nga toka jonë të nisi robëria dhe gjakderdhja e vendeve dhe e popujve të tjerë.
Kurrë ti s’do t’i kesh të tuat për ato qëllime të zeza as Butrintin, as Vlorën, as edhe një gisht të tokës shqiptare”.
Dhe nuk kaloj shumë kohë që nga ajo vizitë, kur qeveria shqiptare do të merrte vendimin për ta përzënë flotën sovjetike
e për të likuiduar bazën që kishin ata në Vlorë. Ky ka qenë një vendim i guximshëm, një vendim i drejtë që i shërbente
jo vetëm mbrojtjes së lirisë e sovranitetit të popullit tonë, por edhe sigurimit të paqes në pellgun e Mesdheut e pavarësisë
së fqinjëve.

DALJA NGA TRAKTATI I VARSHAVËS

Në muajin gusht të vitit 1968, Enveri ishte për pushime në
Vlorë.
Edhe unë bashkë me familjen time gjendesha atje. Një ditë, sipas “ritualit” që më ishte bërë zakon, në ora 7 të mëngjesit
hapa radion dhe po dëgjoja lajmet dhe pasqyrën e shtypi italian. Lajmi bombë ishte:
“Tanket sovjetike në rrugët e Pragës”!!

Pra, Bashkimi Sovjetik dhe aleatët e tij të Traktatit të Varshavës kishin përdorur forcat ushtarake për të “mbytur”
lëvizjen e Dubçekut të njohur si “Pranvera e Pragës”. Menjëherë më shkoi mendja tek Enveri. Dola nga shtëpia
ku gjendesha dhe vajta tek vila ku pushonte E.Hoxha. I thashë atë që kisha dëgjuar nga radioja italiane.
Filloi të arsyetojë për atë ngjarje. Që në fillim e karakterizoi “një hap me pasoja të rrezikshme”.
-Pra, Traktati i Varshavës filloi të përdoret edhe kundër
vendeve anëtare të tij?!

Dhe pa pritur asnjë mendim nga unë, vazhdoi:
-Sot sovjetikët e shfrytëzuan Traktatin e Varshavës për të
goditur një shtet-anëtar të këtij Traktati, sepse qëndrimi dhe
veprimet e tij nuk i pëlqyen udhëheqjes sovjetike.

Po nesër a
nuk mund ta bëjnë këtë gjë edhe kundër një vendi tjetër? A nuk
mund ta shfrytëzojnë këtë Traktat kundër Shqipërisë? Kjo është
shqetësuese dhe e rrezikshme për ne.

Enveri e thelloi më tej arsyetimin e tij:

-Eshtë e vërtetë që vendi
ynë nuk bën pjesë në këtë Traktat qysh nga viti 1962, kur prishëm
bazën e Vlorës. Që atëherë nuk kemi marrë pjesë në asnjë
mbledhje të Traktatit të Varshavës dhe nuk kemi pasur lidhje
me asnjë nga strukturat e atij Traktati.

Pas këtij arsyetimi Enveri theksoi:

-Më duket se është koha kur ne duhet të veprojmë: Shqipëria
edhe “de jure” duhet të këpus çdo lidhje me Traktatin e Varshavës.
Ne duhet t’ua heqim edhe këtë argument sovjetikëve e
kujtdo tjetër. Këtë gjë e kërkon liria e pavarësia e vendit, që përbën
detyrën tonë më të shenjtë.
Natyrisht për këtë akt të rëndësishëm lypsej vendimi zyrtar i
organeve kryesore të Partisë e të Shtetit shqiptar. Prandaj në
fund të atij takimi më tha:
-Duhet të nisemi menjëherë për në Tiranë dhe atje të takojmë
edhe shokët tjerë të udhëheqjes.
Të këshillohemi edhe me ta lidhur me këtë vendim të rëndësishëm dhe të vendosim për më tej.
Kështu pas disa ditësh, Kuvendi Popullor i Shqipërisë pas dënoi aktin e pushtimit të Çekosllovakisë, denoncoi Traktatin e
Varshavës dhe deklaroi se Shqipëria, as “de facto”, as “de jure” nuk ka më asnjë lidhje e asnjë detyrim ndaj këtij Traktati.

[dibrani2006]

Ramizi le te na i rroj -teqok "me falni per shprehjen"Forumist te nderuar.

Ramizi ja pa hajrin Demokracise dhe tani flet si peshku pa uij, mos don dhe Ramizi ne pragun e vdekjes nje post ne parlament se mendoj qe i ka munguar shume kohe, por tani te kunderten do ben, te ben ca lek si keta te tjeret Demokomunista.

[saura]

Pse mos ta doje Ramizi Enverin ,eshte i vetmi qe ngeli gjalle nga gjth shoket e luftes .dhe kjo patjeter per merita,duhet te kete qene me i ndyri .Edhe tani ne prag te vdekjes keto ndyresira ne vend qe te kerkojne falje ketij populli ,qe e persekutuan e lani ne varferi ,e detyruan qe te marri rrugen e mergimit ,duan te bejne akoma politike.

[BlueBaron]

Shkruan: RAMIZ ALIA

( E para ju kërkojë falje lexuesve për këtë shkrim pak të gjatë të huazuar nga të tjerë që nuk është në natyrën time por meqenëse kemi të bëjmë me 100 vjetorin e Lindjes së Enver Hoxhës[ veç ditëlindje ka Enveri] e pashë të rrugës që të sjellë këtë shkrim të Ramiz Alisë botuar në numrin e djeshëm të gazetës " PANORAMA")
lexim të këndshëm,,,

... O Llap, o Plehre. S'paska faj Brari qe te drejtohet me peremra te perveçem. Yttttt klysh qeni ...

[Dajti]

..ne se nuk e kupton, ndoshta mund te te meshiroj..por nese e kupton ...eshte e veshtire te te percaktoj se cili je..dhe ne se te shoh qe me ate llape ti lepin dyshemete e palara te nevojtoreve publike do te them me vehte ..lereni se i tille eshte, mund te beje cdo gje qe i thone ose qe mendon se mund te fitoje dicka..ai ka te vetmen vlere qe mund ta perdore llapen e tij per cdo gje..

[Llapi]

Bota Vlerson Enver Hoxhen, dhe njerz që Kohen e Enver Hoxhes se përjetuan !!
Hollivudiani, darke ne shtepine e Hoxhes
Blerim Kore
E Shtune, 11 Tetor 2008


Gjirokaster- Kembesoret e pakte levizin me kujdes mbi guret e lemuar te kalldremit. Megjithese fundjave, ne shtepine ku lindi ish-diktatori Enver Hoxha, aktualisht Muze Etnografik, ka levizje. Punonjeset mundohen te vendosin disi rregull ne dhomat brendshme te nderteses me rastin e 100 vjetorit te lindjes se ish-udheheqesit me jetegjate komunist ne vend.

VIP-at

"Mbremjen e djeshme ketu kane qene mysafire disa artiste nga Hollivudi, madje edhe nje aktor amerikan me emer, qe po xhiron se fundi nje film ne Gjirokaster, te cilet hengren edhe darken ketu", thote njera prej ciceroneve, nderkohe qe hesht disa sekonda me shpresen se emri i aktorit Hollivudian mjaft i ri ne moshe, do t'i vije ndermend. Behet fjale per Rupert Evert, i cili po xhiron skena per filmin e tij qe ka te beje me jeten e poetit dhe politikanit britanik, Lord Bajron. Punonjeset e muzeut levizin nxitimthi ne shkallet e nderteses tri katershe, duke sistemuar gjithcka ne menyre qe vizitoret e ndryshem qe mund te mberrijne nga casti ne cast ta gjejne gjithcka te sistemuar. "Gjate kesaj vere kemi pasur nje numer te larte vizitoresh ne ndertesen e Muzeut Etnografik", thote Deshira Tena, njera prej ciceroneve me te vjetra. "Turistet sidomos te huaj, jane te interesuar te vizitojne gjithcka ne mjediset e brendshme te shtepise", vijon ajo. Dhe natyrshem se bashku me vlerat etnografike te zones, kostumet popullore, punimet karakteristike ne dru, gur, hekur dekorativ etj., vizitoret e huaj i terheq kersheria per te pare nga afer shtepine e lindjes se ish-udheheqesit komunist. Megjithese tashme Muze Etnografik, serish nga pjesa me e madhe e dhomave te baneses nuk kane ndryshuar shume gjera prej kohes kur ai ka qene Muze i Luftes Antifashiste dhe lidhej natyrshem me emrin e ish-udheheqesit komunist. Dhoma karakteristike e baneses gjirokastrite eshte ajo e cila dikur nga historianet pershkruhej si dhoma e lindjes se Hoxhes, me 16 tetor 1908. Nga muri jane hequr vetem fotografite e dikurshme, nderkohe qe ka mbetur ne vend sahati qe i dhuroi gjimnazit "Asim Zeneli", nje llampe vajguri, madje po ashtu eshte mangalli i ngrohjes dhe sepeti i drunjte i veshjeve.

Ndarja

Nderkohe deget e dy formacioneve politike ne Gjirokaster, te cilat kane si baze te tyre kryesisht anetaresine komuniste, prej disa muajsh kane nisur pergatitjet per festimin e 100 vjetorit te lindjes se udheheqesit te tyre shpirteror. Por megjithate dega e Partise Komuniste ne Gjirokaster (PKSH) dhe ajo e Partise se Punes se Shqiperise e Riorganizuar (PPSH(r), duket se jane ne nje gare te pashpallur ne lidhje me realizimin e programit te ketyre aktiviteteve. "Ne, pohojne drejtuesit e deges se PPSH(r) ne Gjirokaster, jemi duke i dhene doren e fundit aktiviteteve, ndersa kane nisur shperndarjen e ftesave te para ne lidhje me programin e parashikuar. "Festimet tona do te zgjasin per tri dite me radhe", thote Laver Stroka, kryetari lokal i deges se kesaj force politike, ndersa lexon me kujdes programin e hartuar, fleta e pare e te cilit mban nje citat te Hoxhes. Nga skaji i tavolines ne te cilen jemi ulur per te pire kafe pergjate rreshtave te citatit dallohen qarte fjalet kapitalizem dhe imperializem. "Ne daten 13 tetor,vijon ai, ne kemi programuar takime ne shtepine lindjes se Enverit, celjen e nje fotoekspozite, etj. Nderkohe mes te tjerash kryetari Stroka thote se pjese e aktiviteteve te kesaj dite pritet te jene edhe familjare te afert te Enver Hoxhes. Megjithese gjate bashkebisedimit pranon se gjate organizime te realizuara vitet e kaluara ne pervjetorin e ndarjes nga jeta te Hoxhes, numri i te pranishmeve ka qene i pakte, serish Stroka shpreson se numri i tyre kesaj here do te jete i madh. "I kemi bere ftese edhe PKSH-se, por mesa duket ata kane programin e tyre", thote Stroka. Dhe me te vertet ne krahun tjeter dega e PKSH-se ne Gjirokaster ka pergatitur nje program te vecante aktivitetesh per 100 vjetorin e lindjes se Hoxhes. Ai do te realizohet nje dite me pare se programi i aktiviteteve te PPSH (r). "Ne, thone drejtuesit e deges lokale te PKSH ne Gjirokaster, aktivitetet tona i kemi programuar ne daten 12 tetor". Ato perfshijne vizita ne shtepine e lindjes se Hoxhes, celjen e nje fotoekspozite, madje edhe nje ecje ceremoniale pergjate rrugeve te kalldremta ne te cilat ka kaluar Hoxha gjate vizitave te tij ne Gjirokaster. "Megjithate familjaret e tij do te jene pjese e festimeve te PPSH(r)", thone drejtuesit e PKSH-se.

Zjarri qe shkrumboi shtepine

Shtepia, nje godine 3-kateshe, daton qe prej shekullit te XIX-te. E ndertuar gati nje shekull me pare, ne vitin 1913, kur Hoxha ishte 5 vjec, ajo u dogj nga nje zjarr aksidental. Gjate zbatimit te projektit per rindertimin e baneses ne vitin 1963, hartuesit e tij u perpoqen qe ne kete banese te tipizoheshin te gjitha karakteristikat me te arrira te nje banese tipike gjirokastrite, duke filluar qe nga tavanet, sergjenet, musandarate, papafingot etj. Pas rindertimit banesa u kthye ne Muzeun e Luftes Nacionalclirimtare per Gjirokastren. U rikonstruktua pas vitit 1997 dhe tashme pret vizitore te shumte.

Suveniret me imazhet e ish-udheheqesit komunist

Nderkohe ne vitrinat e dyqaneve te suvenireve ne Pazarin karakteristik vazhdon te ekspozohen suvenire te cilat jane te bazuar mbi imazhet e Hoxhes. Madje gjate ketij sezoni turistik ato kane pasur shitje te konsiderueshme shifra te cilat qendrojne te larta edhe ne keto dite te para te muajit tetor. Buste te tij ne miniature, filxhane caji, ku eshte stampuar fotografia e Hoxhes, etj., vazhdojne te jene te kerkuara ne tregun turistik. Ditet e fundit qarkullin edhe albumi fotografik i Hoxhes, i botuar ne vitin 1978.

"Si e derdha shtepine e Enverit ne torte cokollate"

Gjate ketyre diteve ne qytetin e gurte kane filluar te risillen ne memorie kujtimet e njerezve te ndryshem ne lidhje me kontaktet qe kane pasur me ish-udheheqesin komunist. Megjithese ne moshe te thyer disa prej tyre vazhdojne te kujtojne sesi e kane shoqeruar Enverin gjate vizitave ne Gjirokaster, kryesisht gjate vizites se fundit qe realizoi ne qytetin e lindjes ne vitin 1978. Njeri prej pasticiereve me emer ne Gjirokaster, Vaso Lici, vazhdon te kujtoje ende realizimin qe i ka bere ne torte dhe cokollate, shtepise se Enver Hoxhes, ne lagjen Palorto. "E kam kenaqesi pergatitjen e tortave dekorative, pasi krahas pervojes profesionale, ato duan edhe fantazi", thote pasticeri. Ndersa plot kenaqesi dhe emocion tregon disa prej fotografive te tortave qe ai ka pergatitur per ditelindje, dasma dhe gezime te tjera familjare. Me pergatitjen e ketyre lloj tortave ate e lidh edhe nje kujtim disi i vecante. Ne fillim te viteve 1970-te, njeri prej drejtuesve shteterore te asaj kohe ne Gjirokaster, i ben pasticierit Vaso nje kerkese te cuditshme, njekohesisht edhe origjinale. "Ai, thote Vasoja, donte te pergatiste nje torte me formen e shtepise se lindjes se Enver Hoxhes, te cilen e donte per nje feste familjare gjate te ciles edhe do ta konsumonin". Kerkesen e zyrtarit te larte ai e plotesoi, duke e pergatitur torten e vecante brenda nje dite, por nderkohe i vjen keq qe nuk ruajti dot nje fotografi.

[saura]

Bota Vlerson Enver Hoxhen, dhe njerz që Kohen e Enver Hoxhes se përjetuan !!
Hollivudiani, darke ne shtepine e Hoxhes
Blerim Kore
E Shtune, 11 Tetor 2008


Gjirokaster- Kembesoret e pakte levizin me kujdes mbi guret e lemuar te kalldremit. Megjithese fundjave, ne shtepine ku lindi ish-diktatori Enver Hoxha, aktualisht Muze Etnografik, ka levizje. Punonjeset mundohen te vendosin disi rregull ne dhomat brendshme te nderteses me rastin e 100 vjetorit te lindjes se ish-udheheqesit me jetegjate komunist ne vend.

VIP-at

"Mbremjen e djeshme ketu kane qene mysafire disa artiste nga Hollivudi, madje edhe nje aktor amerikan me emer, qe po xhiron se fundi nje film ne Gjirokaster, te cilet hengren edhe darken ketu", thote njera prej ciceroneve, nderkohe qe hesht disa sekonda me shpresen se emri i aktorit Hollivudian mjaft i ri ne moshe, do t'i vije ndermend. Behet fjale per Rupert Evert, i cili po xhiron skena per filmin e tij qe ka te beje me jeten e poetit dhe politikanit britanik, Lord Bajron. Punonjeset e muzeut levizin nxitimthi ne shkallet e nderteses tri katershe, duke sistemuar gjithcka ne menyre qe vizitoret e ndryshem qe mund te mberrijne nga casti ne cast ta gjejne gjithcka te sistemuar. "Gjate kesaj vere kemi pasur nje numer te larte vizitoresh ne ndertesen e Muzeut Etnografik", thote Deshira Tena, njera prej ciceroneve me te vjetra. "Turistet sidomos te huaj, jane te interesuar te vizitojne gjithcka ne mjediset e brendshme te shtepise", vijon ajo. Dhe natyrshem se bashku me vlerat etnografike te zones, kostumet popullore, punimet karakteristike ne dru, gur, hekur dekorativ etj., vizitoret e huaj i terheq kersheria per te pare nga afer shtepine e lindjes se ish-udheheqesit komunist. Megjithese tashme Muze Etnografik, serish nga pjesa me e madhe e dhomave te baneses nuk kane ndryshuar shume gjera prej kohes kur ai ka qene Muze i Luftes Antifashiste dhe lidhej natyrshem me emrin e ish-udheheqesit komunist. Dhoma karakteristike e baneses gjirokastrite eshte ajo e cila dikur nga historianet pershkruhej si dhoma e lindjes se Hoxhes, me 16 tetor 1908. Nga muri jane hequr vetem fotografite e dikurshme, nderkohe qe ka mbetur ne vend sahati qe i dhuroi gjimnazit "Asim Zeneli", nje llampe vajguri, madje po ashtu eshte mangalli i ngrohjes dhe sepeti i drunjte i veshjeve.

Ndarja

Nderkohe deget e dy formacioneve politike ne Gjirokaster, te cilat kane si baze te tyre kryesisht anetaresine komuniste, prej disa muajsh kane nisur pergatitjet per festimin e 100 vjetorit te lindjes se udheheqesit te tyre shpirteror. Por megjithate dega e Partise Komuniste ne Gjirokaster (PKSH) dhe ajo e Partise se Punes se Shqiperise e Riorganizuar (PPSH(r), duket se jane ne nje gare te pashpallur ne lidhje me realizimin e programit te ketyre aktiviteteve. "Ne, pohojne drejtuesit e deges se PPSH(r) ne Gjirokaster, jemi duke i dhene doren e fundit aktiviteteve, ndersa kane nisur shperndarjen e ftesave te para ne lidhje me programin e parashikuar. "Festimet tona do te zgjasin per tri dite me radhe", thote Laver Stroka, kryetari lokal i deges se kesaj force politike, ndersa lexon me kujdes programin e hartuar, fleta e pare e te cilit mban nje citat te Hoxhes. Nga skaji i tavolines ne te cilen jemi ulur per te pire kafe pergjate rreshtave te citatit dallohen qarte fjalet kapitalizem dhe imperializem. "Ne daten 13 tetor,vijon ai, ne kemi programuar takime ne shtepine lindjes se Enverit, celjen e nje fotoekspozite, etj. Nderkohe mes te tjerash kryetari Stroka thote se pjese e aktiviteteve te kesaj dite pritet te jene edhe familjare te afert te Enver Hoxhes. Megjithese gjate bashkebisedimit pranon se gjate organizime te realizuara vitet e kaluara ne pervjetorin e ndarjes nga jeta te Hoxhes, numri i te pranishmeve ka qene i pakte, serish Stroka shpreson se numri i tyre kesaj here do te jete i madh. "I kemi bere ftese edhe PKSH-se, por mesa duket ata kane programin e tyre", thote Stroka. Dhe me te vertet ne krahun tjeter dega e PKSH-se ne Gjirokaster ka pergatitur nje program te vecante aktivitetesh per 100 vjetorin e lindjes se Hoxhes. Ai do te realizohet nje dite me pare se programi i aktiviteteve te PPSH (r). "Ne, thone drejtuesit e deges lokale te PKSH ne Gjirokaster, aktivitetet tona i kemi programuar ne daten 12 tetor". Ato perfshijne vizita ne shtepine e lindjes se Hoxhes, celjen e nje fotoekspozite, madje edhe nje ecje ceremoniale pergjate rrugeve te kalldremta ne te cilat ka kaluar Hoxha gjate vizitave te tij ne Gjirokaster. "Megjithate familjaret e tij do te jene pjese e festimeve te PPSH(r)", thone drejtuesit e PKSH-se.

Zjarri qe shkrumboi shtepine

Shtepia, nje godine 3-kateshe, daton qe prej shekullit te XIX-te. E ndertuar gati nje shekull me pare, ne vitin 1913, kur Hoxha ishte 5 vjec, ajo u dogj nga nje zjarr aksidental. Gjate zbatimit te projektit per rindertimin e baneses ne vitin 1963, hartuesit e tij u perpoqen qe ne kete banese te tipizoheshin te gjitha karakteristikat me te arrira te nje banese tipike gjirokastrite, duke filluar qe nga tavanet, sergjenet, musandarate, papafingot etj. Pas rindertimit banesa u kthye ne Muzeun e Luftes Nacionalclirimtare per Gjirokastren. U rikonstruktua pas vitit 1997 dhe tashme pret vizitore te shumte.

Suveniret me imazhet e ish-udheheqesit komunist

Nderkohe ne vitrinat e dyqaneve te suvenireve ne Pazarin karakteristik vazhdon te ekspozohen suvenire te cilat jane te bazuar mbi imazhet e Hoxhes. Madje gjate ketij sezoni turistik ato kane pasur shitje te konsiderueshme shifra te cilat qendrojne te larta edhe ne keto dite te para te muajit tetor. Buste te tij ne miniature, filxhane caji, ku eshte stampuar fotografia e Hoxhes, etj., vazhdojne te jene te kerkuara ne tregun turistik. Ditet e fundit qarkullin edhe albumi fotografik i Hoxhes, i botuar ne vitin 1978.

"Si e derdha shtepine e Enverit ne torte cokollate"

Gjate ketyre diteve ne qytetin e gurte kane filluar te risillen ne memorie kujtimet e njerezve te ndryshem ne lidhje me kontaktet qe kane pasur me ish-udheheqesin komunist. Megjithese ne moshe te thyer disa prej tyre vazhdojne te kujtojne sesi e kane shoqeruar Enverin gjate vizitave ne Gjirokaster, kryesisht gjate vizites se fundit qe realizoi ne qytetin e lindjes ne vitin 1978. Njeri prej pasticiereve me emer ne Gjirokaster, Vaso Lici, vazhdon te kujtoje ende realizimin qe i ka bere ne torte dhe cokollate, shtepise se Enver Hoxhes, ne lagjen Palorto. "E kam kenaqesi pergatitjen e tortave dekorative, pasi krahas pervojes profesionale, ato duan edhe fantazi", thote pasticeri. Ndersa plot kenaqesi dhe emocion tregon disa prej fotografive te tortave qe ai ka pergatitur per ditelindje, dasma dhe gezime te tjera familjare. Me pergatitjen e ketyre lloj tortave ate e lidh edhe nje kujtim disi i vecante. Ne fillim te viteve 1970-te, njeri prej drejtuesve shteterore te asaj kohe ne Gjirokaster, i ben pasticierit Vaso nje kerkese te cuditshme, njekohesisht edhe origjinale. "Ai, thote Vasoja, donte te pergatiste nje torte me formen e shtepise se lindjes se Enver Hoxhes, te cilen e donte per nje feste familjare gjate te ciles edhe do ta konsumonin". Kerkesen e zyrtarit te larte ai e plotesoi, duke e pergatitur torten e vecante brenda nje dite, por nderkohe i vjen keq qe nuk ruajti dot nje fotografi.

MOs je ndonje i afert i tij qe e ke per zemer se kani ngel budallenj sa te duash,sa per autorin e shkrimit ,gjyshi i tij ka qene shoferi i diktatorit .
iI verber eshte ai qe nuk don te shohi.

[Xhuxhumaku]

MOs je ndonje i afert i tij qe e ke per zemer se kani ngel budallenj sa te duash,sa per autorin e shkrimit ,gjyshi i tij ka qene shoferi i diktatorit .
iI verber eshte ai qe nuk don te shohi.

saura,

te thashe edhe njehere tjeter, qe je e re ktu.

llapi o figjur e vjeter e marrise, gjithe forumistat i njohin budallalliqet qe shkrun

enverist i thek e bq i vjeter,

ka pas dash me ardh knej para 90, ta shihte mirr b e vicit neper baltat e myzeqese, ku tja pinte gjakun kunupi, i akuzum si agjent i udbas