Bibla dhe Kurani,nje krahasim historik

[drita]

Por, për një moment e zëmë se ti dhe ata kristianët e tjerë nga ti ke kopjuar (që janë të aftë për mashtrime e manipulime), keni të drejtë në atë që pretendoni (gjë që siç e pamë s'është aspak e vërtetë), pra që kopjet e Kur'anit që gjenden sot nuk janë ata të Uthmanit.
Ç'farë do të ndikonte kjo në besimin e muslimanëve???
Apsolutisht asgjë...
Pse?
Sepse, Kur'ani nuk është si Bibla, ai në kohën e sotme nuk na ka arritur vetëm nëpërmjet manuskripteve, por ajo që është më kryesore ai na ka arritur nëpërmjet të mësuarit përmendësh.
Ekzistimi i manuskripteve është thjesht një luks, që sigurisht pa kurrëfarë problemi mund të bënim edhe pa këtë luks, ashtu siç është luks sot edhe ekzistimi i kastetve apo i faqeve të internetit ku këndohet përmendësh i tërë Kur'ani.
Kështu Kur'ani i zbriste Muhammedit nëpërmjet Xhibrilit, Muhammedi nuk dinte shkrim e këndim (dhe kjo ka urtësinë e madhe) dhe e mësontë Kur'anin përmendësh dhe pastaj ua mësontë përmendësh edhe shokëve të vet (që sa vinin e shtoheshin).
Kështu Muhmmedi, e mësonte përmendësh nga Xhibrili (pastaj atë që e mësonte ia thoshte Xhibrilit, për t'u parë nëse e kishte mësuar mirë, dhe kjo ka vazhduar për 23 vjet rresht), pas kësaj Muhammedi ua mësonte shokëve , dhe u kërkonte atyre që edhe ata t'ia përsërisnin atë që kishin mësuar (vlen për t'u theksuar se arabët ishin nga njerëzit që shquheshin për mësimin përmendësh).
Ndërsa shokët e Muhammedit shkonin dhe ua mësonin familjeve të tyre, fëmijëve dhe të gjithë atyre që nuk kishin mundësi të ishin prezentë aty ku ishte Muhammedi.
Që gjatë jetës së Muhammedit Islami filloi të përhapej shumë dhe pas vdekjes së tij, Islami u përhap me të shpejtë edhe jashtë gadishullit arab.
Në këtë përhapje ndikuan shumë faktorë (nuk e shoh me vend që t'i përmendi), por ajo që ka më shumë rëndësi është se kjo përhapje u bë nga shokët e Muhammedit, të cilët shkuan në ato vende për të përhapur Islamin, jetuan dhe vdiqën atje.
Kështu kudo që shkonin shokët e Muhammedit ua mësonin të tjerëve Kur'anin, ashtu si Muhammedi ua mësonte atyre.
Dhe vazhdonte kjo mënyrë e të mësuarit të Kur'anit deri në ditët e sotme, edhe sot e kësaj dite vazhdon e njëta mënyrë e të mësuarit të Kur'anit.
Sot në botë ka me miliona vetë që e dinë Kur'anin përmendësh (janë me qindra edhe në Shqipëri) dhe që kanë dëshminë për diçka të tillë, por të gjithë këta nuk e kanë marrë dëshminë (që dinë Kur'anin përmendësh) ngaqë e kanë mësuar Kur'anin nëpërmjet librit të shkruar, por e kanë marrë sepse e kanë mësuar nga profesorë që janë të autorizuar për këtë gjë (që t'u mësojnë të tjerëve Kur'anin).
Dhe në diplomën e secilit shënohet, një listë e gjatë emrash që përfundon në fund me emrin Muhammed.
Aty shënohet se nga cili profesor e ka mësuar Kur'anin, ky i fundit nga kush e ka mësuar, po ai tjetri nga kush e ka mësuar, e kështu me rradhë vazhdon ky zinxhir deri sa vjen në kohën e Muahmmedit ku shënohet emri se nga cili shok i Muhammedit e ka mësuar Kur'anin dhe mbyllet kjo listë e gjatë emrash me emrin Muhammedit, që e mësoi nga Xhibrili dhe Xhibrili nga Allahu.
Për ta kuptuar më mirë po e ilustroj me një shembull.
E zëmë se sot "Danieli" ka ndërmend që të marrë dëshminë si mësuesi përmendësh i Ku'anit (kjo dëshmi nuk i duhet për t'u mburrur apo për të zënë ndonjë punë, por i duhet që n.q.s do t'ua mësojë të tjerëve, të jetë i autorizuar për këtë gjë), për të marrë këtë dëshmi "Danieli" nuk duhet ta mësojë përmendësh Kur'anin nga libri i shkruar, apo i ndihmuar nga kasetat e magnetofonit, apo faqet e internetit.
Ai mund ta mësojë në këtë mënyrë, por ai këtë e ka vetëm për vete, dhe nuk mund të hapë shkollë që t'ua mësojë të tjerëve Kur'anin (sipas nesh ka shumë sevape për diçka të tillë).
Për të hapë shkollë, ai duhet të shkojë ta mësojë nga dikush që ka dëshmi për diçka të tillë.
Dhe nëse "Danieli" shkon dhe e mëson. kur ta marrë dëshminë, tek dëshmia e tij do të shënohet:
"Danieli e mësoi përmendësh Kur'anin nga Ibrahim el Xhibrin (këndues i njohur i Kur'anit), Ibrahim el Xhibrin e ka mësuar nga Abdullahu, Abdullahu nga Abdusamedi, Abdusamedi nga.................... filani, filani e ka mësuar nga Ebu Bekri (shok i Muhammedit), ndërsa Ebu Bekri nga Muhammedi (i dërguar i Allahut), Muhammedi nga Xhibrili (ëngjëll që merret me shpalljet) dhe Xhibrili nga Allahu (Zoti i Botrave)."
Ja kjo është një nga mënyrat se si Kur'ani na ka arritur deri në ditët tona, dhe mrekullia qëndron se edhe pse është mësuar nga njerëz të ndryshëm, në vende të ndryshme kurrë nuk ka pasur "konflikte" që dikush e ka mësuar ndryshe e dikush tjetër ndryshe, dikush ka mësuar një ajet më tepër apo më pak.
Një mënyrë tjetër se si Kur'ani ka arrtiur në ditët e sotme i pandryshuar, është edhe mënyra e leximit të Kur'anit gjatë faljes së namazit (lutja e muslimanëve).
Kështu ju e dini shumë mirë, se muslimanët që nga koha e Muhammedit dhe deri në ditët e sotme falen 5 herë në ditë dhe gjatë faljeve ata këndojnë Kur'an arabisht (3 falje i kanë me zë).
Gjatë faljes del dikush që i prin të tjerët (zakonisht ai që di më shumë Kur'an), dhe këndon Kur'an, nëse ai për momentin, pa dashje ngatërrohet, ose harron një varg të Kur'anit (harresa dhe ngatërresa janë në natyrën e njeriut), atëherë janë të shumë ata që në moment e korigjojnë personin në fjalë, dhe ai e korigjon vetveten në moment dhe vazhdon më tej.
Ndërsa gjatë muajit të Ramazanit i tërë Kur'ani këndohet brenda këtij muaji.
Kështu edhe kjo ka qenë një mënyrë tepër efikase që ka ndikuar në ruajtjen e Kur'anit, pa ndryshuar as edhe nje shkronje...

[drita]

Po shkrimi për çfarë duhet atëherë???
Siç thashë shkrimi i Kur'anit është një "luks", dhe ta kesh këtë "luks" nuk është aspak keq, përkundrazi të ndihmon shumë për ta mësuar sa më shpejt Kur'anin (një lloj siç janë sot kasetat apo faqet e internetit, që të ndihmojnë shumë për këtë gjë).
Dhe këtij "luksi" i ka dhënë përparësi vetë Muhammedi, kështu që ai, përveç që ua mësonte Kur'anin tërë atyre që ishin rreth vetes, mbante rreth vetes edhe persona që e shkruanin Kur'anin në sende të ndryshme (kryesisht lëkura), disa prej atyre shkruesve kanë qenë të përhershëm (kanë qenë rreth 40 të tillë) dhe disa jo të përhershëm.
Gjatë shkrimit, Muhammedi ua këndonte, ndërsa ata e shkruanin dhe pasi e mbaronin së shkruari Muhammedi, u kërkonte që t'ia lexonin edhe njëherë për të parë mos kishin bërë ndonjë gabim gjatë shkrimit.
Por, Muhammedi megjithëse i dha përparësi shkrimit të Kur'anit në "letër", në çastet e fundit ai nuk dha ndonjë urdhër apo qoftë edhe këshillë, që tërë lëkurat apo sendet ku ishte shkruar Kur'ani të mblidhen të tëra, pasi siç thashë më shumë rëndësi ka mësimi përmendësh në prani të "profesorit" se sa ta mësosh atë nga "letra".
Por kur Islami filloi të dilte jashtë gadishullit Arabik, luftrat u shtuan, si pasojë edhe të vrarët, në mesin e të cilëve kishte shumë veta që kishin qenë shokë të Muhammedit dhe që e dinin Kur'anin përmendësh, atëherë halifja (i pari i muslimanëve) me këshilltarët e tjerë të frikësuar se mos zvogëloheshin në maksimum (saqë të mos ngelte asnjë gjallë, përfshi edhe veten e tyre), numri i atyre që e dinin përmendësh Kur'anin, e panë të arsyeshme që tërë Kur'anin e shkruar në sende të ndryshme ta mblidhnin dhe t'ua linin atyre që vinin pas (sido që të ishte puna, të ekzistonte i tërë Kur'ani i shkruar).
Për mbledhjen e Kur'anit u ngarkua një komision ku kryetar ishte një nga shkruesit dhe sekretarët e njohur të Muhammedit, që ka qenë edhe shkrues i rregullt, emri i tij është Zejd ibn Thabit.
I tërë Komisioni edhe pse e dinin vetë përmendësh Kur'anin, gjurmuan dhe për çdo varg Kur'ani, kërkuan dhe gjetën të paktën 3 kopje prej shkruesve të ndryshëm të Kur'anit dhe ishte kusht që këto shkrime të ishin shkruar në prani të Muhammedit dhe dëshmitarë që këto shkrime ishin shkruar në prani të Muhammedit.
Pasi e mblodhën ia dhanë Ebu Bekrit (që në atë kohë ishte halife).
Por a ndodhi ajo gjë për të cilën frikësohej Ebu Bekri???
Jo, ajo gjë nuk ndodhi kurrë, sepse nuk vdiqën të gjithë ata që e dinin Kur'anin përmendësh, kështu që kjo kopje e Kur'anit thjesht qëndronte tek Ebu Bekri.
Siç u përmend pak më sipër, arabët e asaj kohe kishin një cilësi se gjërat i mësonin përmendësh, dhe kjo ka qenë cilësi e hershme e tyre.
Ata që më parë organizonin konkurse të ndryshme të poezisë dhe poezitë edhe pse me mijëra vargje i mësonin përmendësh, pa pasur nevojë për shkrimin...
Ka shembuj të habitshëm që tregon aftësitë e arabëve në mbajtjen përmendësh të gjërave.
Pas ardhjes së Islamit, arabët e braktisën poezinë dhe u morrën kryesisht me mësimin përmendësh të Kur'anit, ku organizoheshin gara për mësimin përmendësh dhe shtëpitë e muslimanëve gumëzhinin nga zërat që mësonin Kur'anin.
Pra, arabët vetë kurrë nuk patën nevojë që ta mësonin Kur'anin nëpërmjet sendeve ku ishte shkruar ai, ata e mësonin atë drejpërdrejtë nga personat që e dinin atë.
Pas vdekjes së Ebu Bekrit kopja, iu kalua Umerit dhe edhe tek Umeri.
Pas vdekjes së Umerit, kjo kopje iu dha vajzës së Umerit dhe njëkohësisht gruas së Muhammedit Hafsas, ndërsa kjo e fundit e groposi në oborrin e saj.
Pas vdekjes së Umerit (kur kopja i kaloi Hafsas) në krye të muslimanëve u vendos Uthmani (dhëndri i Muhammedit).
Në kohën e tij, shteti Islam ishte zgjeruar shumë edhe midis banorëve që nuk e dinin gjuhën arabe.
Por në këto vende, numri i personave që nuk dinin gjuhën arabe, por që kishin pranuar Islamin, ishte shumë i madh.
Këta banorë kishin një vështirësi në mësimin e Kur'anit (sepse ai ishte në një gjuhë të huaj për ta), por për t'iu lehtësuar atyre u ishte lejuar që ata ta këndonin në dialekte të tjera, jashtë dialektit kurejshit (që ishte dialekti i Muhammedit) dhe kjo lejesë vinte nga vetë Allahu nëpërmjet Muhammedit.
Kjo lejesë ishte bërë për arsye lehtësimi, për besimtarët që flisnin dialekte të ndryshme dhe që ishin nga vende të ndryshme dhe ishte bërë në një kohë kur muslimanët nuk kishin mundësitë që të rrinin e të mësonin dialektin kurejshit.
Por një ditë, dikujt prej sahabëve i bëri përshtypje një ngjarje midis dy fëmijëve, ku njëri krenohej me dialektin e vetë me të cilin e këndonte Kur'anin.
Atëherë ai shkoi tek Uthmani, dhe i sugjeroi atij se tashmë ishin krijuar mundësitë (ishin krijuar shkollat e para për studimin e shkencave të ndryshme fetare, etj.) që Kur'ani të mësohej në dialektin që fliste vetë Muhammedi, pra atë kurejshit.
Dhe Uthmani e pa të arsyeshme që të bënte ashtu.
Kështu ai caktoi një komision për mbledhjen e Kur'anit, në krye të cilit u vendos përsëri Zejd ibn Thabiti.
Por tashmë ky komision e kishte punën shumë herë më të lehtë, ata duhej vetëm të shumonin Kur'anin që e kishin mbledhur në kohën e Ebu Bekrit.
Prandaj ata shkuan tek Hafsa dhe i kërkuan asaj kopjen që asaj i ishte dhënë nga Umeri.
Ajo u dha dhe ata bënë edhe 6-7 kopje të tjera, pastaj ia kthyen përsëri...
Këto kopje Uthmani i shpërndau në qendra të ndryshme dhe një mbajti për vete, ku në çdo qendër përveç kopjes së Kur'anit që dërgoi, dërgoi edhe persona që e dinin përmendësh Kur'anin.
Pikërisht dy tre prej këtyre 6-7 kopjeve kanë mbërritur deri në ditët tona.
Nga ana tjetër, Uthmani sugjeroi që të digjeshin gjithë sendet e tjera në të cilat ishin shkruar ajetet e Kur'anit.
Cila ishte arsyeja për një sugjerim të tillë???

[drita]

Arsyeja është e thjeshtë, tashmë Islami ishte përhapur dhe përhapej me të shpejtë edhe në vendet që nuk flisnin gjuhën arabe, kështu që ata kur ta mësonin Kur'anin, më e mira ishte që ata ta mësonin atë në dialektin që fliste Muhammedi (pa ç'ka se ishte lejuar që të këndohej të paktën edhe në 6 dialekte të tjera) dhe të shmangte kështu çdo keqkuptim, qoftë edhe në mesin e fëmijëve.
Nga ana tjetër çdo kush që kishte kopje, shumica e tyre edhe pse e dinin Kur'anin përmendësh, nuk e kishin Kur'anin të tërin të shkruar dhe kjo për arsye, se nëse ata do ta kishin të shkruar atëherë do të "dembeloseshin" në mësimin përmendësh, ose edhe për faktin se në atë kohë, nga ana estetike nuk ishte ndonjë gjë e lehtë që të shkruhej diçka, prandaj ata i jepnin shumë përparësi mësimit përmendësh, sesa shkrimit.
Tani nëse këto kopje jo të plota (biles në to dikush prej sahabëve mund të ketë shënuar ndonjë shënim që vetëm ai e dinte, zakonisht komente), mund të binin në dorë të atyre muslimanëve fillestarë dhe që nuk dinin gjuhën arabe, atëherë përsëri kishte hapësira për keqkuptime, ata (që s'dinin gjuhën arabe) ndoshta edhe shënimet (në mungesë të dikujt që duhet t'ua sqaronte) kishin për t'i marrë si fjalë të Kur'anit.
Prandaj edhe Uthmani sugjeroi këtë veprim të mençur, që ato sende që përmbanin vargje kur'anore të digjeshin.
Të gjithë ata që posedonin diçka të tillë, e dogjën dhe nuk pati fare kundërshtime për diçka të tillë, pasi të gjithë e kuptonin se kjo nuk ishte aspak ndonje tekë e Uthmanit, por ishte diçka shumë e dobishme për Islamin dhe aspak nuk ndikonte për keq në Kur'anin.
Por, misionarët e shkretë të krishterë, nga dëshira e flaktë për hedhë baltë mbi Islamin, dhe për të bërë një barazim sado të vogël midis Biblës dhe Kur'anit, mundohen të hedhin dyshime për një veprim të kryer prej një nga shokëve të nderuar të Muhammedit, e që është Abdullah ibn Mesudi.
Kështu kur u dha ky sugjerim për djegien e sendeve që mbanin ajete Kur'ani, Abdullah ibn Mesudi, nuk e dogji menjëherë kopjen e tij, dhe kjo për arsyen e thjeshtë se ai e kuptoi qartë qëllimin se pse kërkohej që të digjeshin ata.
Dhe ai dinte më së miri si ta "menaxhonte" situatën, ajo gjë prej së cilës friksohej Uthmani se mund të ndodhte me të tjerët, tek Abdullah ibn Mesudi nuk kishte për të ndodhur kurrë.
Dhe nga ana tjetër ai tek shënimet e tija, kishte edhe komente që i ishin bërë ajeteve të Kur'anit, nga vetë Muhammedi kështu që nuk donte që t'i digjte.
Më vonë Abdullah ibn Mesudi kur tashmë ishte plakur, dhe ishte afër fundit të jetës, i ka djegë vetë shënimet që mbanin vargje kur'ani, sepse pas vdekjes së tij, ekzistonte mundësia që të ndodhte ajo gjë për të cilën frikësohej Uthmani.
Por fill pas atyre 6-7 kopjeve të para, kopjet e plota të Kur'anit u shumuan me të shpejtë, dhe nga të dhënat historike disa muaj pas vdekjes së Uthmanit, një ushtri e tërë prej mijërash veta ka pas kopje Kur'ani secili më vete dhe i kanë vendosur në shtizat e veta, duke i ngritur lart dhe duke kërkuar që Kur;ani të jetë gjykuesi në atë konflikt midis tyre.
(Bëhet fjalë për "luftën" midis Aliut dhe Muavijes).
Me kaq mendoj ta mbyll këtë shkrim duke j'ua lënë fjalën juve i nderuar "Klodi" për të vërtetuar apo përgenjshtruar fjalën e Niçes, ku thotë:
"Të krishterët nuk janë as burra..."
Për përgjigjen tjetër inshallah në të ardhmen.

[Danieli]

E falendroi Driten per shkrimin e tij, doja te shtoja dicka qe ti mess duket nuk e ke vene re.
Une thashe se Jasin Safadi dhe Martin Lings nuk kane thene se shkrimi Kuffi e ka origjinen nga Kufja, ata vetem sa kane permendur se atje ky shkrim ka arritur perkryeshmerine e tij, qe aludon per pikat dhe zanoret qe ju shtuan me vone shkrimit...

Tani ti mere per referenca nfa Gilchrist, nje kristian i betuar, i cili eshte quajtur nga kristianet se "Ahmed Deedat" i kristianeve, per arsye te shkrimeve te tij dhe origjines se tij, pra nga Afrika e Jugut...

Nga ky person se pari nuk mund te meren referenca per ceshtje te tilla, sepse eshte shume e thjesht, si kristian qe eshte do te mbaj nja ane te caktuar...une ne shkrimin qe solla bje edhe citime nga jo-musliman...

Megjithe ate kjo nuk ka asnje problem, edhe sikur mos te ekzistoni - sic e permendi edhe Drita - nuk ka asnje rpoblem...

[baobabi]

Si tek loja "telefoni i prishur" ??!!

[Seminarist]

Pra Drita, une te kam cituar tekstin tim te pare, duke lene vetem pjeset e cikura nga debati (shih fq e pare) edhe serish te them, se une po deshet i referohem librave ku do te gjesh citimet, qe po te jene ashtu sic jane paraqitur ne tekst, fjala mashtrues qe ti ua hedh me "trimeri burrerore" sic te ka hije nga frymezimet e Antikrishtit (te Nietzsches e kam fjalen), te bie ty mbi krye!

======================================

Prape po behet diskutim shkencor mbi besueshmerine e dy librave edhe jo per ate se sa veta e mbajne ne memorje ate, pasi kete gje se vertetojme dot!

Argumentat shkencore jane:

1. Manuskriptet. 2. evidenca mbi dokumentacionin e du librave. 3. arkeologjia.

Keto mund te na japin nje pamje nese ato qe pretendohen mund te jene apo jo te besueshme!

Apo jo? Po sikur te dale se ne muslimanizem ka edhe nje grup studiuesish po muslimane qe po devijojne nga mendimi radikalist mbi Kuranin, si nje liber pa evolim, ndryshim ne kohe?

A ka ndonje grup te tille per shembell? Nqs po, ku mbeshteten ata?

[baobabi]

Une i kam pare vete ne TV disa eksponente nga Egjipti, Pakistani, Jordania dhe Irani.

Madje disa nga keto femra dhe teza e tyre ishte se Kurani eshte keqperdorur dhe se ato qe i atribuohen Muhametit per rolin e femres ne islam jane modifikime qe i kane bere Kuranit nje pjese e eksponenteve te fese islame.

Nje nga keto psh ishte problemi i perces.

Ato thoshin se Muhameti ska thene fare se femra duhet te mbaje perce.

Une vete e shoh si nje dicka pozitive kete, sepse ato po perpiqen qe te ruajne vlerat fetare te ketyre popujve qe jane edhe te lidhura me vlerat e tjera njerezore.

[Danieli]

Klodi, ti nuk ke asnje argument ku ti mbeshtesesh akuzat e tua, vetem sa mer citime nga Gilchrist Aarthur Jafry etj...keta e para e punes jane studjues kristian, dhe si te tille se pari nuk u meret shume fjala per baz.
Se dyti, sic e permedna edhe me lart, une nuk po te sjell evidenca vetem nga studjues musliman, porse edhe nga ata jo-musliman, shume prej yre ishin te tille.
Sa per Jasin Safadin dhe Martin Lings (ky i fundit ishte kristian por i beri naften), sic e permenda eshte shume e veshtir te thuash se nese e kane thene ata pretendimin qe ti solle, sepse kur ata kane folur rrethe kesaj ceshtje kane folur per arritjen e perkryeshmerise, dhe jom origjines.....

Pastaj duhet te kemi edhe dicka parasysh, se ne fakt keti dorshkrime qe thuhet se i perkasin Uthmanit, jane te plota, pra gjendet komplet libri me disa demtime, porse ne fakt sote kemi me mijra dorshkrime te sureve te ndryshme qe i perkasin shekullit te pare H, te githe keto jane ne pjtueshmeri me njeri tjeterin, i vetmio ndryshim eshte ai i Kiraeteve dhe Harfeve.....

Per dorshkrime te ndrysme te Kuranit ne shekulli e pare H shko ne faqen e peposhteme:

http://www.islamic-awareness.org/Quran/Text/Mss/

Pra ketu ke shume prej tyre, madje sa per ironi disa nga keto dorshkrime gjenden edhe ne Vatikan dhe vete Vatikani thote se i perkasin shekullit te pare Hixhri...

Sa per ato idiotsit e tjera, me mire te mos flasim fare, thuhet, thuhet thuehet, cfar thuhet?????!!!!!! ku jane evidencat?

Pastaj sa kane dashur orientalistet qe te hapin dyshime mbi Kuranin, eshte per tu mahnitur, bile disa mbrojne edhe shkolen per ate pune. Lavdi Zotit disa prej tyre kane prnuar Islamin...

[drita]

Përshëndetje "Klodi"!
Më fal, po ti akoma vazhdon me të njëjtën kokëfortësi (që lë vend për sharje e ofendime)???

Po a nuk ke thënë (shiko faqen e parë):

"Cfare shumica e muslimaneve nuk arrin te kuptoje, eshte se te dy keto manuskripte jane shkruar ne shkrimin Kufi, nje shkrim, i cili sipas eksperteve moderne te manuskripteve te Kuranit, sic eshte Martin Kinfs dhe Jasin Hamid Safadi, nuk dolen ne drite deri nga fundi i shekullit te 8-te, dhe nuk ishte ne perdorim ne Meke dhe Medine, gjate shekullit te 7-te( Lings dhe Safadi 1976:12-13, 17; Gilchrist 1989:145-146; 152-153)."

Pra ti këtu na thua se Lings dhe Safadi paskan pohuar se shkrimi kufi nuk doli në dritë deri nga fundi i shekullit të 8 dhe na jep disa referenca, që do të ishte mirë t'i merrje nga librat në fjalë, ashtu siç edhe na "sfidove"...

Ndërsa më poshtë na thua:

"Ne te vertete ne e dime, qe shkrimi kufik arriti perfeksionin gjate fundit te shekullit te 8-te( afro 150-vjet pas vdekjes se Muhametit) dhe pas kesaj u be i perdorshem ne te gjithe boten muslimane(Lings dhe Safadi 1976:12,17; Gilchrist 1989:145-146)."

Siç të thashë dhe siç e pohove edhe vetë ndryshë është thuash "...doli në dritë..." dhe ndryshe është të pohosh "...u perfeksiounua..."
Tani sipas teje të dy këto pohime janë bërë nga i njëjti autor në të njëjtën faqe...
A ka mundësi të ndodh kjo??
Opsionet janë dy:
Ose autori nuk qenka në rregull, si pasojë nuk ia vlen të merret fare parasysh, ose ata që e kanë cituar atë autor me ose pa vetëdije i kanë manipuluar fjalët e tij...
Unë besoj se është kjo e dyta, sepse sipas "Danielit", Martin Lings dhe Safadi në veprën e tyre, kanë thënë:

"Shkrimi Kuffi, i cili arrtit perkryeshemerine ne gjysmen e dyte te shekullit te tetë, arrit nje paranfritje cila qendroj per me shume se treqind vjete…" (Y. H. Safadi, Islamic Calligraphy, 1979, Shambhala Publications, Inc.: Boulder (Colorado), p. 10).

"Perkryshemeria e pare e bukurshkrimit ne Islam eshte krijuar ne shkrimin aktual i cili ka mundesi te jete thene te kete arrituar plotsine ne gjysmen tjeter te shekullit te dyte Hixhri i cili mbaroj ne 814 e.s" (M. Lings & Y. H. Safadi, The Qur'an: Catalogue Of An Exhibition Of Quranic Manuscripts At The British Library, 1976, Uorld of Islam Festival Publishing Company Ltd.: London, p. 12.)

Pra ata, nuk kanë pohuar edhe pohimin tjetër, që shkrimi kufi na paska dalë në dritë në shekullin e 8-të, sepse kjo do të ishte absurde, tjetër gjë është "...dalja në dritë..." dhe tjetër gjë është "...perfeksionimi..."
Tani ti o "Klodi" nuk e di si të ka ngelur ndonjë e drejtë morale që të pyesësh "a ti sjell veprat e cituara dhe të shihni se ashtu është siç them unë?"
Ti këtë gjë tashmë duhet ta kishë bërë, ç'më rri, hajde sipas teje na trego se çfarë kanë thënë në të vërtetë Martin Lings dhe Safadi???

Ti mundohesh që t'ia zbehësh rëndësinë mësimit përmendësh, kurse me këtë gjë mburret Xhosh Mekdoull (të cilin t'i e njihke, mirë dhe ta paska lënë edhe përshtypje të mira në mos gaboj).
Ja se çthotë ai, në librin e tij, "Kush është Jezu Krishti?" (fq. 34):

"Në religjionin judeas ishte zakon që studenti ta mësoj përmendësh mësimin rabinik. Studenti i mirë ka qenë si një çisternë e lyer me allçi, e cila nuk humb asnjë pikë ujë…"

Pra siç e thotë edhe pastori protestant, mësimi përmendësh është vërtetë si një çisternë e lyer me allçi, e cila nuk humb asnjë pikë ujë…
Dhe kjo është mënyra kryesore, që na ka ardhë Kur'ani deri në ditët tona, "pa i humbur as edhe një pikë " (pa iu ndryshuar as edhe një shkronjë, nga kuptimi i tij).
Mënyrën se si erdhi unë ta tregova, lexoje edhe njëherë më sipër, dhe do të bindesh me të vërtetë se Kur'anit nuk ka mundësi t'i jetë ndryshuar as edhe një shkronjë...
Ti, sigurisht që nuk e di se sa veta kanë qenë ata që e kanë mësuar përmendësh Kur'anin (sepse s'të kanë interesuar ndonjëherë), por fakti që ti nuk e di, nuk do të thotë se as ne nuk e dimë, apo jo?
Ata që e dinin Kur'anin përmendsh kanë qenë me qindra dhe me mijëra dhe kjo, derisa ishte gjallë Muhammedi, e pas vdekjes së tij ata shumë herë më shumë u shumuan...
Nëse në religjionin judeas, e paskan zakon vetëm studentët që të mësojnë mësimet përmendësh, në popullin arab në kohën e Muhammedit, i tërë populli e kishte zakon që gjërat t'i mësonte përmendësh...
Siç e kam theksuar, arabët para Islamit të gjitha poezitë po thuajse i mësonin përmendësh, bile disa edhe pse dinin shkrim, prapëseprapë ata nuk ia ndienin nevojën, por preferoninn që t'i mësonin gjërat përmendësh.
E kur ata pranuan Islamin, braktisën tërësisht poezinë dhe u morrën vetëm me mësimin e Islamit në përgjithësi dhe me mësimin e Kur'anit në veçanti.
Tregojnë hadithe të shumta se kudo nëpër shtëpitë e muslimanëve në Medine dhe sidomos në xhami, dëgjoheshin kudo zërat që mësonin Kur'an.
Pikërisht kësaj metode (të mësuarit përmendësh dhe të përsëriturit herë pas here) i dha shumë rëndësi, vetë Zoti në Kur'an dhe Muhammedi në thëniet e tija...
Thuhet në Kur'an:
"Dhe ngrihuni natën dhe këndoni nga Kur'ani sa t'ju vijë më lehtë..."
Nga ana tjetër Muhammedi, i nxiti fort të gjithë besimtarët që të merreshin me leximin e Kur'anit dhe pikërisht leximi i Kur'anit, është një nga veprat më të lavdëruara në Islam.
Thotë Muhammedi:

"Këndoni Kur'an sepse ai do të jetë ndërmjetës Ditën e Kijametit (për ta ruajtur nga zjarri i xhehennemit) , për "shokun" e tij..."

"Kush këndon nga Kur'ani një shkronjë, atij do t'i jepet 10 sevape (shpërblime)..."

Në një thënie tjetër të Muhammedit thuhet:

"Ditën e Gjykimit do t'i thuhet personit:
Lexo nga Kur'ani deri ku ke arritur së lexuari në dunja, dhe për çdo varg që ke lexuar do të ngrihet një shkallë në xhennet dhe vendi yt në xhennet do të jetë atje ku ka qenë vargu i fundit, që ke lexuar nga Kur'ani..."

Njëherë Muhammedi u tha shokëve:
"Nëse do t'ju thuhej:
"Shkoni në filan kodër dhe aty keni për të gjetur dy deve të kuqe (devetë e kuqe në Arabi janë konsideruar si pasuria më e madhe).
I vetmi mundim për të do të ishte sa të shkonte tek kodra në fjalë...
A do të kishte dikush prej jush që do të shkonte t'i merrte??? "
Thanë ata:
"O i dërguari i Allahut, çdo njërit prej nesh nëse i thuhej ajo gjë, pa asnjë dyshim që do të kishte shkuar..."
Ua ktheu Muhammedi:
"Unë po ju them, se mësimi i dy ajeteve të Kur'anit, është më i mirë se sa të kesh pasuri dy deve..."

Eh, more "Klodi", kur i dëgjuan këto thënie shokët e Muhammedit, filluan leximin e Kur'anit, sa që u bë problem në xhaminë e tij, nga zërat e shumtë dhe që padashje ngriheshin dhe iu desh Muhammedit që t'i këshillonte që ata ta ulnin zërin...
Ndërsa, natën braktisnin krevatin dhe rehatinë dhe ngriheshin që të këndonin sa më shumë kur'an gjatë namazit të tyre...
Ishin persona që nuk e gjenin qetësinë vetëm se duke kënduar kur'an.
Tregohen raste të habitshme, se sa shumë rëndësi i kanë kushtuar leximit të Kur'anit ata burra...
Filluan të merreshin aq shumë me leximin e Kur'anit, saqë tërë Kur'anin që ishte donin ta përsërisnin për 1 ditë, por Muhammedi nuk ua pëlqeu këtë gjë dhe u tha se të paktën ta lexonin tërë Kur'anin në 3 ditë.
Por, sigurisht Muhammedi nuk harroi që t'i porosiste ata, që Kur'anin t'ua mësonin edhe të tjerëve, bile e konsideroi këtë vepër si një vepër që të bën prej besimtarëve më të mirë.
Kështu Muhammedi u tha:
"Më i miri prej jush, është ai që e lexon Kur'anin dhe ua mëson atë të tjerëve..."

Dhe tani mendo i nderuar "Klodi"!
Një populli që e kishte zakon që gjërat t'i mësonte përmendësh, nga ana tjetër nxitet me një nxitje të fortë, që ta lexonin dhe mësonin Kur'anin, duke u premtuar për këtë shpërblime të pallogaritshme.
Duke mos harruar se ata ishin një popull që besonte plotësisht se do të shpërbleheshin me atë që u premtohej (dhe për këtë kanë dhënë qindra e mijëra prova)...
A mund të ketë pikë dyshimi vallë, që ky popull të mos e mësonte Kur'anin përmendësh, sidomos kur u ishte bërë edhe detyrë që gjatë 5 faljeve që ata bëjnë duhet të këndonin Kur'an???
Ata jo vetëm që e kishin mësuar përmendësh të gjithë Kur'anin, por e kishin përsëritur atë me mijëra herë, dhe nëse do t'u jepej mundësi ata edhe mijëra herë të tjera do ta përsërisnin...
Këta qindra dhe mijëra burra, (me këtë lloj besnikërie ndaj këtij libri, për të cilin ata ishin gati të jepnin jetën e tyre, dhe shumë prej tyre e dhanë atë), u përhapën në të katër anët e botës, me të vetmin qëllim që ky libër të arrinte në çdo cep të botës...
Dhe kudo që shkuan, ua mësuan të tjerëve, ashtu siç atyre u ishte mësuar, shkronjë për shkronjë (për kuriozitet shko në ndonjë xhami dhe shiko se si mësohet Kur'ani).
Megjithëse të gjithë ata u ndanë, dikush në Lindje e dikush në Perëndim, dikush në Jug e dikush në Veri, edhe pse nuk kishin edhe shumë mundësi komunikimi me njëri-tjetrin (për shkak të kushteve që ekzistonin në atë kohë), nxënësit e tyre
që mund të ishin nga vende të ndryshme (dikush kinez, dikush afrikan, dikush prej Kaukazi etj. etj.) të gjithë kur takoheshin (rastësisht apo jo), në cilëndo xhami qoftë, gjatë leximit të Kur'anit që bëhej, kurrë nuk patën ndonjëherë probleme që dikush po thoshte një varg Kur'ani që tjetri po atë varg e kishte ndryshe...
Kurrë ndonjëherë në Islam, nuk është organizuar ndonjë komision, që disa vargje kur'ani t'i pranojë e disa të tjera t'i refuzojë, apo për disa vargje të dyshojë e për disa të tjera jo (gjë që ndodh shumë shpesh me Biblën apo jo?)
Ja kjo është mënyra kryesore që ka shërbyer për ruajtjen e Kur'anit...
Por, përveç kësaj mënyre ne nuk është se nuk i vëmë rëndësi mënyrës tjetër, që është me anë të manuskripteve, por kjo aspak nuk mund të zëvendësojë mënyrën e parë, e cila siç thamë është të mësuarit përmendësh...
Mënyra e manuskripteve për ne nuk ka edhe shumë rëndësi, ajo siç e kam theksuar shumë herë është thjesht një luks, të cilin aspak nuk e hedhim tutje, por prapëseprapë ajo mbetet një luks...
Një shkak tjetër që ne i japim rëndësi më shumë metodës së të mësuarit përmendësh është edhe fakti se Kur'ani që kur i zbriti Muhammedit i zbriti me një farë "muzikaliteti".
Ky "muzikalitet" formohet nga zgjatja, ngecja, shqiptimi me hundë, i shkronjave të ndryshme të Kur'anit.
Për ta përjetuar dhe dëgjuar këtë "muzikalitet" të Kur'anit, kliko tek linku i mëposhtëm (duhet të kesh programin "Real Player"):
http://www.islamway.com/arabic/image...n/saad/057.ram

Tani nëse Kur'ani do të na kishte arritur deri tek ne, jo me anë të mësimit përmendësh, por vetëm me anë të manuskripteve atëherë ky "muzikalitet" do të kishte humbur me kohë, dhe si pasojë njerëzit nuk do ta këndonin Kur'anin ashtu sikur Zoti ua zbriti atyre, pra nuk do t'i jepnin hakun...
Njëlloj si puna e një kënge...
Nëse neve nuk e dëgjojmë këngën ashtu siç është kënduar në origjinal, atëherë sado që të kemi skriptet e kësaj kënge ne nuk mund t'i afrohemi aspak ashtu siç është kënduar në origjinal, apo jo???
Shpresoj, ta kesh kuptuar rëndësinë e pazëvendësueshme të mësimit përmendësh të Kur'anit...

Nga ana tjetër ti "Klodi" na përmendje disa "argumente shkencore" dhe këto argumente sipas teje na qenkan:
1-Manuskriptet, 2-evidenca mbi dokumentacionin e dy librave, 3-arkeologjia.
Këto "Klodi" mund të jenë me të vërtetë "argumente shkencore" për të vërtetuar diçka, por prapë se prapë këto janë vetëm "gjurmë", ndërsa neve jo vetëm që kemi "gjurmët", por të tregojmë edhe "sendin" që i ka bërë këto "gjurmë"...
Pra, "ç'i do gjurmët kur ke përpara ujkun" - thotë populli.
Muslimanët në të katër anët e botës, 5 herë në ditë, rrinë e këndojnë Kur'an pandërprerë, dhe ti shko ku të duash në daç në Afrikë, në Indonezi, Angli, Amerikë, Eurpoë, Australi, Shqipëri, e ku të duash ti, do të shikosh se të njëjtat vargje nga Kur'ani që thuhen Afrikë thuhen edhe në Shqipëri, Australi, Amerikë apo në çdo vend tjetër, në një kohë kur dihet shumë mirë, se Afrika nuk ka pasur fare mardhënie me Shqipërinë e kështu me rradhë...
A nuk është një provë mëse e qartë, që tregon se Kur'ani kurrëfarë ndryshimi nuk ka pësuar në përmbajtjen e tij, sepse nëse do të kishte pësuar, sigurisht që kjo gjë do të vërhej dhe do të vihej në qendër të vëmendjes, do të formohej një komision për të vendosur se cilat vargje janë e cilat nuk janë nga Kur'ani, ja një lloj siç po ndodh me Biblën.
Ndoshta jo dhe aq sa Bibla, sepse "Klodi" siç e di Biblës në çdo mijëvjeçar, i hiqen dhe i shtohen me dhjetra vargje, për mijëvjeçarin e tretë akoma nuk është nxjerrë një përfundim, se cilat vargje do të hiqen dhe cilat do të lihen...
Ndërkaq më duhet të të kujtoj se Bibla, asnjërin prej atyre tre "argumenteve shkencore" që ti përmende nuk e përmbush...
Sa i përket manuskipteve, unë shkruajta diçka tek tema "Bibla dhe Arkeologjia" që gjendet tek "Mësime nga Bibla", shko lexoi se si është halli i manuskripteve të Biblës, por këtu unë do të mjaftohem, vetëm me thënien e teologut dhe profesorit, Rajmond Kollins që është njëkohësisht edhe prift katolik (në mos gaboj) dhe pohon:
"Nga 24 000 dorëshkrimet e Dhiatës së Re, dy nuk janë njësoj..."
Sa i përket evidencës së Biblës, lexoje pak Biblën me koment nga Dom Simon Filipaj dhe do të shikosh shumë pohime të tipit:
"Kjo është një gojëdhënë..."
Ndërsa sa i përket Arkeologjisë, përsëri lexo Biblën me koment nga Dom Simon Filipaj dhe do të shikosh shumë pohime të tipit:
"Në të vërtet ky vend ndodhet në filan vend (dhe jo ku pretendohet sipas Biblës..."
Pra, i nderuar "Klodi" nuk ke nga ta kapësh Biblën e famshme...

Unë çuditem siç ka thënë Darvini:
"...Unë nuk mund t’i kuptoj njerëzit, të cilët me gjithë karakterin kotradiktor dhe fantastik të tregimeve të Ungjillit, përpiqen të gjejnë argumente për të provuar se Krishterimi është një doktrinë e saktë!!!!!!!!!!????????”
("Darvinizmi dhe Feja")

Dhe së fundi ti bëje disa pyetje, se në Islam nëse paska ndonjë grup që pohojnë se Kur'ani qenka ndryshuar...
Që ka njerëz që japin pohime të papërgjegjshme, se Kur'ani është ndryshuar, ka ja njëri prej tyre je ti, Gilchrist e plot të tjerë, si puna juaj, kurse që të ketë njerëz që thonë se Kur'ani qenka evoluar, dhe të pretendojnë se janë muslimanë, kjo është absurde.
Sepse në Zoti Kur'an thotë:
"Ne e zbritëm Kur'anin dhe ne do ta ruajmë Atë..."
Kështu nëse ndonjë musliman pohon se Kur'ani është ndryshuar, ai tashmë ka dalë prej Islamit dhe nuk konsiderohet musliman.
Sidoqoftë kushdo qoftë ai që pretendon se Kur'ani është ndryshuar, ne i themi ashtu siç ty të kemi thënë:
"Silli argumentet për diçka të tillë..."
Dhe ti ke tentuar për diçka të tillë, por siç e ke parë deri tani asgjë nuk ke katranosur, apo jo???
Ndërkaq besoj se është me vend që të sjellë edhe disa thënie të kritikëve të rreptë ndaj Islamit, që pohojnë për Kur'anin:

"Ende pa u bërë një çerek shekulli që ndërroi jetë Muhammedi, filluan grindje të ashpra (sipas këtij) dhe u formuan grupe
dhe si pasojë e tyre rra viktimë Uthmani.
Këto mosmarëveshje janë në vijim e sipër, por Kur'ani mbeti libri i vetëm i të gjithë grupeve.
Nuk do mend që mbështetja e këtyre grupeve në Kur'an si libër për lexim është DëSHMI E PATHYESHME, seky libër që gjendet në duart tona, është po ai libër që kalifi i flijuar urdhëroi të tubohet dhe të shkruahet.
PRANDAJ KY MUND Të JETë I VETMI LIBëR Në BOTë, TEKSTI I Të CILIT PLOT 1200 VJET MBETI I RUAJTUR E I MBROJTUR NGA FALSIFIKIMI."
(Uilliam Muir, në librin "Life of Mohammed)

Ndërsa Lane Poole thotë:
"Veçoria më e dalluar e Kur'anit vërtet mbështetet në faktin se nuk ka asnjë dyshim në origjinalitetin e tij. Ne mund të bindemi plotësisht se çdo shkronjë që e lexojmë sot, ka mbetur ashtu siç ka qenë, nuk ka pranuar asnjë ndryshim gjatë shekujve."
(Selections from the Quran)

Tomas Arnold thotë:
"Kur'ani me të vërtete që është fjalë ashtu sikur e ka thënë Muhammedi..."
(Islamic Faith, f..9)

Ti "Baobai" kur nuk di eshte mire te pyesesh dhe jo te flasesh nga vetja...
Ato gjera qe paske degjuar nuk kane te bejne me ndryshimin e vargjeve kur'anore, por me komentin qe u behet atyre...

[Danieli]

Dija te shtoja dicka, meqense na sfidove qe do sillje referencat e Safadit dhe Lings, qe shkrimi Kufi ka dale shume vone, po te sjelle une nje referenc ekzakte te asaj cfar ka thene Safadi mbi shkrimin Kuffi, ai thote mbi gedhendjet ne kohen e Kalifit Abdul Melik, se:


"Early ornamental Kufic on a milestone placed on the Damascus-Jerusalem road by order of the Caliph cAbd al-Mâlik (685-705)." (Y. H. Safadi, Islamic Calligraphy, Op. Cit., p. 11.
)
Pra keto gedhendje ne Kufi tregojne se ky shkrim ka ekzistuar para kohes qe na tregone Gilchrist....

Pra si perfundim nxjerim qe kopjet qe musliman thone se i perkasin Uthmanit jane me te vertet te atij, dhe jeni ju ata qe nuk e kuptoni mire dhe jo ne se pse jane shkruar me kete shkrim...

Pastaj s aper dijeni madje edhe vete disa misionar medojne se nje opje e Kurani e shkruar me shkrimin e Mekka-Medine gjendet sote, dhe kjo i perket kohes se Uthmanit, kete e pohon Nabia Abott nje orientalist...Kjo kopje gjendt ne Kajro.