Martesa e Maries dhe Shembulli i Jezusit

[_Mersin_]

Fatkeqesisht nje prej shkaqeve qe kristianet sulmojne figuren e profetit Muhamed a.s eshte per shkak se tek ato gjendet ndjenja e zilise sepse nuk kane nje shembull per ta ndjekur ne jeten e tyre reale familjare.

Maria lindi sipas mrekullise se Zotit pa baba dhe ne librat e krishtere nuk permendet fare jeta e Saj familjare me Jozefin.

Sipas protestanteve ato pranojne martesen e Maries me Jozefin edhe mbas lindjes se Jezusit kurse katoliket nuk e pranojne.
Ne fakt sipas enciklopedise Katolike Maria u fejua me Jozefin ne moshen 12 vjecare ndersa Jozefi ishte 90 vjecar.E ka lindur Jezusin rreth Moshes 13-14 vjecare.

http://www.newadvent.org/cathen/08504a.htm

Mirepo Bibla asgje nuk shkruan per marredhenien e tyre familjare.Si duhet te sillet nje bashkeshort, nje prind, nje gjysh, .Pra nuk kemi shembull ne kete aspekt.

Po keshtu dhe Jezusi nuk u martua megjethese mediat hebreje perhapin fjalen se Ai u martua me Maria Magdalenen.Pra dhe tek jeta e Jezusit besimtaret kristiane nuk kane nje model jete si bashkeshort, si nje prind dhe si nje gjysh, si vjerr, si krushk.Te gjitha keto statuse sociale qe perjeton njeriu ato nuk kane se nga ti marrin si modele pasi bibla eshte zbrazetire ne kete aspekt dhe nuk ka asnje pervoje profetike.E vetmja pervoje ne bibel eshte nje liber i quajtur Ruthi megjithese ska asnje lidhje profetike flet per sjelljen e mire te nuses ndaj vjerres kur se fundmi Ruthi e shet vejush-merine e saj per tu martuar me burrin qe kishte qejf vjerra.


A kane ndonje model ose shembull ku besimtaret krishtere marrin modelin e tyre familjare te jetes per tu sjelle ne mynyre dinjitoze sipas udhezimit profetik hyjnor?

[Matrix]

Po kemi.
Por shembujt tane nuk vijne nga bota e rene.

Ne kemi marrdhenien e Atit me Birin si marrdhenia e persosur midis prindit dhe femijes.
Kemi dhe marredhenien e Krishtit me Kishen si marrdhenia e persosur midis burrit dhe gruas.

Por keto jane realitete frymore qe jo cdokush mund t'i shohe dhe t'i perjetoje

[fisniku-student]

Po kemi.
Por shembujt tane nuk vijne nga bota e rene.

Ne kemi marrdhenien e Atit me Birin si marrdhenia e persosur midis prindit dhe femijes.
Kemi dhe marredhenien e Krishtit me Kishen si marrdhenia e persosur midis burrit dhe gruas.

Por keto jane realitete frymore qe jo cdokush mund t'i shohe dhe t'i perjetoje

Vllacko fjala eshte per Burime te se drejtes familjare ku vetem Biri dhe Ati nuk perbejne tere te drejten familjare.

Ne Kodin e Familjes hyjn keto: Mardhenja Burr - Grua, Prinder- Femije, Grua-Vjeherr (si raporti me kontestues),Vlla - Moter, Familje-Familje, Trashegimia e pasuris ne familje tek pasardhesit etj etj.

D.m.th eshte fush e gjer qe nevojiten burime te mjaftueshme dhe keto burime duhet ta ken burimin diku sakt.

Eshte fakt qe ne Krishterizem, si burim i se drejtes familjare nuk mund te merret jeta e Jezusit, pasi qe Jezusi nuk ka pasur familje dhe nuk ka qen i martuar dhe kesisoj burime se si te krijohet nje kod familjar sipas jezusit nuk e existon.

Ndersa tek ne në Islam kemi nje gamë të gjerë te burimeve qe edhe e pasurojn kodin familjar.

Thjesht, llogaritet se pas librave qe i kushtohen moralit dhe besimit, ne islam vijn librat qe i kushtohen familjes qe botohen me se shumti. Kodi familjes ne Islam eshte shkenc ne vete dhe studiohen ne veqanti dhe familja e edukurar konsiderohet si qeliza dhe temeli i fes sonë.

D.m.th tek ne në Islam burimet i kemi nga Muhamedi a.s dhe ato jan te nje game te gjerë dhe jan te tej mjaftueshme per te ndertuar nje familje te kompletuar.

Me falni qe ju them, mirpo burimet me te cilat ndertohet kodi familjes se krishtere, jan burime laike apo burime kishtare (ku kleriket sipas burimeve autodidakte e krijojn nje kod familjar).

Kaloni mire

[Matrix]

Ajo qe ne besojme eshte qe familja (flas per familjen e krishtere besimtare) eshte pertej Kodeve, Moraleve, Ligjeve.

Kodet, Moralet, Ligjet etj... u shpiken nga njeriu i rene, pas largimit nga Edeni dhe nga prania e Zotit. Ai qe ka Frymen e Krishtit nuk ka nevoje per kodet dhe ligjet, sepse ka kaluar nga vdekja ne jete, nga roberia ne liri, nga erresira ne drite, nga ligji ne Fryme.

[fisniku-student]

Ajo qe ne besojme eshte qe familja (flas per familjen e krishtere besimtare) eshte pertej Kodeve, Moraleve, Ligjeve.

Kodet, Moralet, Ligjet etj... u shpiken nga njeriu i rene, pas largimit nga Edeni dhe nga prania e Zotit. Ai qe ka Frymen e Krishtit nuk ka nevoje per kodet dhe ligjet, sepse ka kaluar nga vdekja ne jete, nga roberia ne liri, nga erresira ne drite, nga ligji ne Fryme.

Vllacko mos e thjeshteso kaq shum kete pune, pse ??


Sepse ne fushen e se drejtes familjare ka te drejta dhe detyrime te caktuara dhe konkrete.

Shembull jan disa gjera si keto: Ne qeshtjen e trashigimis, femijet sa dhe si trashigojn pasurin e prinderve, femra a ka te drejte te trashigoj pasuri nga prindi(se ne disa kode civile ne franc dhe disa shtete ne te kaluaren - qe udhehiqeshin nga kisha, femra skishte te drejt te perfitonte nga trashigimia ) e shum gjera tjera.

Ke rastet ne familje qe duhet te rregullohen konkretisht.

Thjesht kemi shum gjera konkrete dhe specifike qe ne raportet familjare duhet rregulluar sakt dhe mire.

Dhe emertimi me kode dhe ligje, jan emertime terminologjike juridike dhe nuk perkojn me permbajtjen e fushes familjare, mirpo thjesht pasurim diskutimi ne kete rast.

[toni77_toni]

Në Kishen katolike, familja është bashkim jete e dashurie!

Në krishterim, Jozefi dhe Maria janë shembull i familjes dhe jetes shpirtërore, ata lan gjithçka, nuk u martuan por u kushtuan Zotit per dobi të botes, per ti sjellë botes KRISHTIN. Ndersa model i familjes tokësore është Adami dhe Eva, qe do të thotë të martohen dhe të shtohen - shumëzohen dhe ta sundojnë tokën.

Kisha katolike na mëson dhe na i ndanë shtatë sakramentet e shenjta, të cilat janë të themeluar prej vetë Jezu Krishtit.

1. Me Pagëzim, lindim në Krishtin për jetën hyjnore;

2. Me Krezmim, Ai e forcon atë jetë në ne;

3. Me Euharisti, Ai e ushqen shpirtin tonë, duke u dhuruar krejtësisht në ne;

4. Me Rrëfim, Ai na i falë mëkatet dhe njeriu bënë kthesë në jeten e tij, jetë me Zotin;

5. Me Vojimin Shenjt, Ai e shëron trupin dhe shpirtin tonë dhe na forcon trupin tonë për një jetë të mëtejshme;

6. Me Meshtari, Ai e shenjtëron ipeshkvin, priftin e xhakonin, që ti shërben popullit të Zotit;

7. Me martesë, Ai i shenjtëron familjet e krishtera. Ky quhet SAKRAMENTI I MARTESËS.


Zoti e ka krijuar njeriun si burrë dhe grua, mashkull dhe femër, dhe iu ka besuar detyrën, që të shumëzohen dhe ta sundojnë tokën (Krhs. Zan 1,26-27; 2,18-25).

Kjo është një thirrje e gjithmbarshme në pjesëmarrje të veprës krijuese të Zotit, pikërisht nëpërmjet dashurisë, martesës, krijimit të familjes, lindjes dhe edukimit të fëmijëve. Martesa, pra, është thirrje dhe detyrë natyrore për njeriun. Qëllimi kryesor i kurorës së martesës është: dashuria e ndërsjëllët, vazhdimi i jetës me lindjen dhe edukimin e fëmijëve, përsosmëria në bashkësinë martesore dhe marrëdhënia burrë-grua, si përplotësim në jetë, apo si thotë Jezusi: “Dy do të bëhen një trup i vetëm” (Krhs. Mt 19,6; Zan 2,24).

Sakramenti i martesës është sakrament me të cilin para Zotit bashkohen burri e gruaja për të themeluar dhe krijuar një familje të krishterë.

Shkrimi Shenjt na fletë se si Zoti e krijoi burrin e gruan. Ai iu dha pushtetë që ta mbajnë dhe ta zhvollojnë jetën. Për fat të familjes por edhe për fat të fëmijëve, Zoti ka dashtë që jeta të zhvillohet në rrethin familjarë. Dy të rinjët vendosin me dëshirë që të jetojnë sëbashku dhe kështu atë dëshirë ta shprehin para dy dëshmitarëve, para famullitarit të atij vendi ose para priftit ose xhakonit, të cilit iu është dhënë leja apo mundësia për ta ndarë këtë sakrament, para Zotit e mbare besimtarëve të pranishëm, që njëri-tjetrit do ti mbesin besnik deri në fund të jetës në dashuri dhe në besnikri. Pra, dashuria reciproke (e ndërsjelltë), pranimi i pazgjithshëm i sakramentit të martesës së krishterë, vetvendosja mbi besnikërinë e plotë në dashuri dhe vullneti i sigurtë i pranimit të fëmijëve, që t´i pranojnë dhe edukojnë si dhuratë e Zotit dhe në fe katolike. Këto janë ndër kushtet më kryesore të këtij sakramenti pa të cilat nuk mund të jetë martesa e krishterë.


Martesa ka disa cilësi dhe veçori themelore për të qenë sakrament:

a) Dashuria reciproke ose Përgjegjsia e ndërsjelltë:
Për çdo martesë kërkohet dashuria ndërmjet burrit e gruas. Kjo dashuri duhet të jetë e themeluar në vetë Krishtin, e cila dmth. Dashuria e vërtetë i udhëheq, që në jetë të bashkohen që të dy sëbashku. Për këtë, këtë vendosje duhet pranuar më një liri krejtësishtë të plotë. Andaj, për këtë dashuri e nevojshme do të ishte dhe është kushtimi, i përbashkët në takimin e parë me vetë Krishtin, i cili Ai këtë dashuri e bekon dhe i thirrë të shkojnë me Të gjithë jetën e tyre. Kjo është kurora e krishtere ose dashuria e martesës së krishterë.

b) Njësia- apo monogamia, që dmth. Një burrë martohet me një grua, e jo poligamia, një burrë me shumë gra, apo poliandria, një grua me shumë burra. Kjo vlente edhe në BV. Dhe Jezusi duke u bazuar në të, edhe një herë e përforcon këtë të vërtetë. Jezusi në Ungjill na fletë mbi pandashmërin e martesës: “Prandaj, çka Hyu bashkoi, njeriu mos të ndajë!”

c) Martesa e pazgjithshme apo pandashmëria: Kur të fejuarit e ri njëri-tjetrin e duan, zemra e tyre e ka një dëshirë të vetme, a kjo është: që dashuria e tyre të qëndron përgjithmonë e pandashme. Zoti e ka vën këtë dëshirë dhe vështërsi që ajo të jetë në jetë e realizuar. Martesa e krishterë është, pra e pandashme ajo edhe duhet të jetë e pandashme (Mt 19.1-12; Mk 10,1-12). Martesa e krishterë nuk guxon të jetë e shkatërruar, siç është ajo civile, qytetare të cilat gjygji i shpall (prokllamon si të paligjshme).

Shën Pali shkruan në letrën e parë drejtuar Korintasve (1Kor 7, 10-11) Kisha katolike e ka shpallur dhe mbrojtur gjithmonë këtë mësim.

d) Liria dhe aftësia për jetën bashkshortore ...!

e) Pranimi i fëmijëve:
Që martesa të jetë e gatshme apo më luksoze nuk guxon të largohet mundësia për pranimin e fëmijëve. Në martesë nuk guxon po ashtu të vendoset që mos të ketë fëmijë. A sa i përket numrit të fëmijëve të krishterët janë të obliguar këtë ta lenë sipas ndërgjegjës së tyre, e cila duhet të mbahet (udhëhequr) sipas ligjit të Zotit.

Kisha thotë: “Linde atë çka është zënë”

Materja e këtij sakramenti është dhurimi i të fëjuarve prej të dy anëve, kurse forma është pranimi i këtij dhurimi prej të dy anëve. Në Bibel bashkimi i martesës është vetë figura e Zotit në dashurinë e vetë ndaj popullit te zgjedhur.

f) Besnikria martesore:

FAMILJA: Familja është Kisha shtëpiake. Është Kisha në miniaturë. Kjo është ideja e krishterë mbi familjen. E Kisha është sakramenti i dashurisë së Zotit. Është bashkim i fesë dhe jetës. Është nënë e mësuese. Është sherbimi i mbarë familjes njerëzore në udhtim drejt qëllimit të fundit.

Familja është bashkim jete e dashurie. I mëson e i prin pjesëtarët e vet drejt pjekurisë së plotë njerëzore. Është sherbim për të mirën e të gjithëve gjatë udhës së jetës. Familja është bërthama e parë jetëdhënëse e shoqërisë; e ardhmja e botës dhe e Kishës, kalon nëpër familje.

Dashuria e vërtetë është kurdoherë plot me përgjegjësi. Burri e gruaja e duan dhe duhet ta duan njëri-tjetrin, kur janë përgjegjës para Zotit dhe zbatojnë shestimin e Tij për dashurinë njerëzore dhe për jetën njerëzore, Një babë më përgjegjësi, pranon jo vetëm ardhjen e fëmijëve në këtë botë, por merr pjesë vetë në rritjen dhe zhvillimin e tyre. Dashuria në familje duhet të jetë gjithmonë e vërtetë dhe gjallë e themeluar ne Jezu Krishtin!

PRINDËR E FËMIJË: Fëmijët kanë nevojë për prindër, që tu japin një jetë të qendrueshme. Kanë nëvojë për dashuri. Kërkojnë prej prindërve miqësi e një drejtim dhe rrugë të drejt kah Zoti. Prej jush, prindër, mësojnë me dallue të drejtën nga e padrejta, të mirën nga e keqëja. Unë ju bëj thirrje: që ju mos ti leni fëmijët tuaj pa trashëgim njerëzor dhe shpirtëror. Ju flitni atyre më tepër për Zotin, për Jezu Krishtin, për dashurinë e Tij sepse vetëm Ai vet është dashuri, për Ungjillin e Tij. Mësoniqë ta duan Zotin e t´i mbajnë urdhërimet e Tija, me bindjen se janë bijtë e tij, përpara se të janë të tutë. Mësoni që të luten, të janë njerëz të pjekur e me përgjegjësi, të janë bashkqytetarë të ndershëm të vendit të vet.

DETYRA E NËNËS: është ë domosdoshme që shoqëria ta rivlerësoj detyrën e nënës. Kjo detyrë kërkon zotim, kohë e dashuri të madhe. Fëmijët kanë nevojë për përkujdes e ndjenësi nane. Kanë nevojë për vemendje të madhë, nëse duam të bëhemi njerëz të vërtetë; të pajisur me pjekuri morale, fetare e shpirtërore. Përgjegjësia e familjes mvaret prej babës dhe nënës, por jo më pak edhe prej marrëdhënjeve nanë-fëmijë.

Një shoqëri që u jep nënave kohë që të merren me fëmijët e vet, mund të mburret apo të krenohet se rritë qytetarë të vërtetë dhe të ndershëm. Liria e gruas si nanë, duhet të jetë e mbrojtur prej shoqërisë. Gruaja s´duhet të ketë asnjë dallim prej burrit, nuk duhet të jetë e kufizuar financiarisht. Shoqëria duhet të jetë e ndërgjegjshme se nanat kryejnë ndaj saj një shërbim më të lartë.

[marcus1]

Ku ka standart dhe dashuri më të madhe se kjo:

Ju, burra, t'i doni gratë tuaja, sikurse edhe Krishti ka dashur kishën dhe e ka dhënë veten e vet për të,

Kjo i përmbledh të gjitha. Ky është një standart që njeriu nuk mund ta arrijë dot pa Krishtin.

[_Mersin_]

Ajo qe ne besojme eshte qe familja (flas per familjen e krishtere besimtare) eshte pertej Kodeve, Moraleve, Ligjeve.

Kodet, Moralet, Ligjet etj... u shpiken nga njeriu i rene, pas largimit nga Edeni dhe nga prania e Zotit. Ai qe ka Frymen e Krishtit nuk ka nevoje per kodet dhe ligjet, sepse ka kaluar nga vdekja ne jete, nga roberia ne liri, nga erresira ne drite, nga ligji ne Fryme.

Si, si?

A nuk i zbriti Zoti 10 urdherimet Moisiut? Apo dhe Moisiun e ka nxjerre Pali nga besimi?

Mekati njihet nga ligji.Mirepo askujt nuk i vlen morali dhe zbatimi i ligjeve pa besim.Jezusi nuk erdhi per te hequr ligjet por per ti plotesuar ato.Kjo eshte domethenia e mesimeve te Jezusit dhe jo sipas shtrmberimit Paulian qe per hire te besimit hoqi dhe pjesen e ligjeve.Nuk mund te hiqet njera sepse ashtu do quhej e manget shpallja profetike.Moisiu kete beri kishte dhe besimin dhe ligji.besimi ishte bindje dhe ndryshim i brendshem ndersa ligji ishte per dallimin e jashtem.


Ne Bible fatkeqesisht nuk permendet asgje per modelin Prind-Femije.Shembulli absurd dhe jollogjik qe jep matrixi per trinine e tij te besimit eshte shembull naiv pasi Zoti nuk e kishte femije Jezusin dhe ne po flasim per lidhjet njerzore te statusit familjar.

Ne Islam profeti Muhamed Paqa e Zotit qofte mbi te paraqitet si profet i fundit i Zotit dhe pasqyrohet ne te gjitha statutet njerzore per te qene model i besimtareve.

Ai ne historine e Tij perfshin te gjitha ceshtjet dhe statutet njerzore.
Si Profet
Si lider bashkesie
Si kryetar Shteti
Paraqitet Jetim, pastaj Baba, Pastaj Gjysh.
Paraqitet si bashkeshort, Dhender, dhe Krushk .
Paraqitet si luftetar dhe predikues paqesore.
Paraqitet si monogam dhe poligam.
Paraqitet si nje baba qe tregon reagimin kur i vdes femija, si nje baba kur i lind femija, si nje gjysh qe luan me niperit e tij,si bashkeshort ideal me grate e tij,

Edhe pse ai u rrit jetim i la botes nje kontribut te papare ne lidhje me edukimin familjar te femijve.Edhe pse ishte jetim dhe nuk pati pare me pare modele jete bashkeshortore ai vendosi konceptet e mirekuptimit dhe dashurise midis cifteve.Dhe keto nuk i beri thjesht si njeri por si i derguari i Zotit.Ai hodhi bazat e trashegimise qe bota perendimore sot i ka si parime ligjore.Vendosi ne plan te dyte mbas besimit te Zotit respektin ndaj Nenes dhe Babait .

Une mund te flas shume per te por kushdo qe e studion jeten e tij meson shume me shume.Ndoshta meson me shume se sa une di.

[Matrix]

Mjekesia

Ja te te bej nje pyetje qe te kuptosh sapo pak ate qe po te them:

Muhamedi ku e gjeti modelin/ligjin/kodin moral per t'u bere nje shembull i perkyer?

Ti do thuash qe ja mesoi Zoti.

Ne besojme te njejten gje, qe cdo i krishter mesohet direkt nga Zoti dhe nuk ka nevoje per modele, kode, ligje etj... Keto vetem e roberojne njeriun dhe e ngurtesojne marredhenien e tij me Zotin.

[Bardhi]

Mjekesia

Ja te te bej nje pyetje qe te kuptosh sapo pak ate qe po te them:

Muhamedi ku e gjeti modelin/ligjin/kodin moral per t'u bere nje shembull i perkyer?

Ti do thuash qe ja mesoi Zoti.

Ne besojme te njejten gje, qe cdo i krishter mesohet direkt nga Zoti dhe nuk ka nevoje per modele, kode, ligje etj... Keto vetem e roberojne njeriun dhe e ngurtesojne marredhenien e tij me Zotin.

Ke plotesishte te drejte. Mjekesia mbase po thote, me sa po e kuptojme ne, se ne duhet ta mesojme zotin me kode e ligje.
Por nje po i themi ne mjekesise, se Zoti nuk ka nevoje per ndihmen tone, qofte me ligje apo kode, por ne kemi nevoje per te. Ai eshte i perkryer ne te gjitha aspektet, dhe nuk e dije se edhe mjeksia qka mund te korigjoj diqka ne te.