Tito vdiq si mysliman?

[busavata]

mar´ nga RockSonte
autori hp11

Në varrin e Titos, përveç yllit me pesë rremba ka edhe shenja që tregojnë se ish presidenti i Jugosllavisë vdiq si mysliman. Të paktën kështu thotë një intervistë të papublikuar në Radio Beograd para dhjetë viteve myftiu i Beogradit, Hamdija Jusufspahic. Gazeta e Beogradit “Press” ka zbuluar intervistën në arkivin e Radio Beogradit dhe e ka publikuar atë, raporton Index.



“Kur vdiq Tito, unë së bashku me ambasadorin e Algjerisë, Hamid Agjali, shkuam së bashku të nënshkruajmë në librin e zisë. Sapo shkuam, menjëherë na u afrua Berislav Badurina, më duket se kështu quhej, shefi i kabinetit i Titos ose sekretari personal. Dhe ai mu afrua dhe më tha: ‘Urime juve’. ‘Po pse më uron për zotin o vëlla? Njeriu ka vdekur, e ti më uron?’ ‘Vdiq në fenë tuaj!’ “Çka?’ mbeta i habitur...’”, “Në fenë tuaj. Vdiq duke e lexuar Kuranin. Tri herë e lexoi Kuranin’...”, tha Jusufspahic.

Ai më pas e pyeti Badurinën se çka të bëjë pasi e mësoi këtë lajm dhe ai iu përgjigj “Vetëm ta dini asgjë më shumë. Do ta shihni kur të varroset. Do ta ketë vetëm emrin dhe mbiemrin, vitin e lindjes dhe vdekjes, sepse kështu varrosen myslimanët”.

“Unë jam takuar disa herë me Titon. Jam takuar me të edhe si student në Kajro. Kam qenë student i Universitetit të Teologjisë Islame. Ky është Universiteti më i vjetër në botë. Quhet Al Azhar... Kam qenë atje duke punuar si profesor i dërguar nga Jugosllavia kur jemi takuar. Tito erdhi në klubin tonë, Klubi i Jugosllavisë dhe pyeti: ‘Kush prej juve rinisë, flet arabisht?’ ‘Unë flas arabisht’, isha i vetmi në atë kohë prej atyre të rinjve që flisja arabishten. Atëherë Tito më tha ‘mësoni fëmijët e mi arabisht sepse arabishtja është gjuhë e ardhmërisë’”, tha Jusufspahic i cili u bë mik i ngushtë i Titos pas vitit 1968, pasi u kthye në Beograd.

Jusufspahic në këtë intervistë të papublikuar rrëfen se si Tito e ka pyetur atë se sa herë në ditë falen myslimanët, ndërsa më së shpeshti ka biseduar me të se si myslimanët e besojnë Allahun. /Telegrafi/

[SERAFIM DILO]

Interesante,Busavate.(Po te ket nduar fe,do te thote se ka qene njeri i lire).
Tito,ishte nje nga diktatoret me te "mire",po ta krahasosh me te tjeret.

[busavata]

Interesante,Busavate.(Po te ket nduar fe,do te thote se ka qene njeri i lire).
Tito,ishte nje nga diktatoret me te "mire",po ta krahasosh me te tjeret.

ma mer mendja se ka qen ateist ... por fejen edhe Rock N Roll-in nuk e ka pas ndalue...
p.s. sherbimet mjeksore dhe barnat kan qen pa pagese....

[SERAFIM DILO]

ma mer mendja se ka qen ateist ... por fejen edhe Rock N Roll-in nuk e ka pas ndalue...:dfshehur
p.s. sherbimet mjeksore dhe barnat kan qen pa pagese....

Ti e di me mire,se kush ka qene...si politikan diktator etj etj...
Po Jugosllavia(me sa di)Ka qene vendi i lindjes ku jetohej me mire....E kjo dicka do te thote..dhe per Titon...

[projekti21_dk]

Besoj të ju kujtohen "shtetet e painkuadruara". prandaj shtetet e juglindjes ende ruajnë miqësinë e vjetër me serbinë ( si bartëse e fundit e ish jugoslavisë )

[busavata]

Serafim , tash gjeneratat e reja per Tito-n e mendojn te njejten sikurse per Millosheviqin
edhe pse ka shum dallim....

[projekti21_dk]

nganjehere kosovaret me duken te cmendur, sidomos kur shoh se me admirim prej fanatikut flasin per Turqine dhe shtetet arabe dhe shajne Jugoslavine. Ata duhet kete admirim ta kene per Jugoslavine, sepse ishte kjo Jugoslavi qe i nxori nga erresira e padijes, u hapi syte, u dha shkolle dhe krejt zhvillim e kane gjate asaj kohe.
Nese eshte e domosdoshme ta duan dike te jashtem le ta zgjedhin ate qe u dha shkolle e dituri - d.m.th. Jugoslavine.

[SERAFIM DILO]

Serafim , tash gjeneratat e reja per Tito-n e mendojn te njejten sikurse per Millosheviqin
edhe se ka shum dallim....

Busavate,ne gjykojm njeriun o personin per gjerat qe ka bere,jo se si e mendojne te tjeret...
Miloshevici ne histori,do ngeli si kriminel-budalla.Edhe per Serbet.

[geezer]

nganjehere kosovaret me duken te cmendur, sidomos kur shoh se me admirim prej fanatikut flasin per Turqine dhe shtetet arabe dhe shajne Jugoslavine. Ata duhet kete admirim ta kene per Jugoslavine, sepse ishte kjo Jugoslavi qe i nxori nga erresira e padijes, u hapi syte, u dha shkolle dhe krejt zhvillim e kane gjate asaj kohe.
Nese eshte e domosdoshme ta duan dike te jashtem le ta zgjedhin ate qe u dha shkolle e dituri - d.m.th. Jugoslavine.

paske lujt mendesh po ku o idiot serbia neve na nxjerri nga erresira dhe ato tjerat qe ke permend , po mos ja fut kot se krejt te kunderten na e kan ber

[Rugova]

Josip Broz Tito, nuk ka vdekë si musliman.
Ai ka pasur simpati të madhe ndaj botës
arabe dhe asaj islame. E ka njohur mirë
këtë botë, madje ndër shokët më të mirë
e ka pasur Gamal Abdel Naserin, kryetarin
e Egjiptit, njëri ndër liderët më të shquar
të botës arabe-islame. Ishin Tito, Naseri,
Nehru dhe Indira Gandi katër liderët kryesorë
të shteteve dhe vendeve të painkuadruara,
të cilat mbanin formalisht politikë neutrale
midis dy blloqeve ushtarake; NATO-s dhe
Paktit të Varshevës (midis Lindjes dhe Perëndimit),
të cilët kanë luajtur për kohën dhe rrethanat një rol
mjaftë të rëndësishëm në arenën ndërkombëtare.
Tito me mjeshtri të rrallë krijoi miqësi me
botën arabe, e pasur me rezerva të naftës,
duke i shfrytëzuar këto vende maksimalisht në dobi
të interesave të ish Jugosllavisë. Ka zhvilluar
pra me 22 vendet arabe marrëdhënie shumë
të ngushta në të gjitha aspektet, sidomos në
fushën e shitjes së armatimit që prodhohej
në ish Jugosllavi. Me Jaser Arafatin, liderin e
Lëvizjes palestineze për çlirim "Al Fatah" nga okupimi
izraelit ka mbajtur qëndrim tejet miqësor
dhe proarab, gjë që tek kjo botë ka lënë
përshtypje tejet pozitive, kështu që me të
drejtë disa vende arabe edhe sot e kësaj
dite kanë nostalgji ndaj Titos dhe miqësisë
së tij ndaj kësaj bote. Me mijëra studentë nga
vendet arabe i kanë kryer studimet në ish
Jugosllavi, janë martuar me serbe, kroate,
boshnjake, sllovene, etj, të cilët (shumica e tyre
palestinezë) kanë punuar vite të tëra nëpër
republikat ish jugosllave. Vetëm në Kosovë, p.sh.
kanë punuar me dhjetëra mjekë
palestinezë deri para luftës më 1998, kurse
në Serbi, Vojvodinë, Bosnje dhe Kroaci kanë
jetur dhe punuar me qindra syresh, por edhe
nga Siria, Jordani, Egjipti, Libia, Tunisi, Algjeria,
Sudani, Iraku, etj. E gjithë kjo fletë se marrëdhëniet
midis botës arabe dhe ish Jugosllavisë së Titos kanë
qenë të ngushta dhe shumë dimenzionale,
sepse ishte regjimi komunist jugosllav në krye me
Titon që për këtë botë ishte shndërruar në sinonim
të paqës, lirive njerëzore, fetare dhe progresit,
duke pasur gjithnjë parasysh marrëdhëniet "armiqësore"
të botës perëndimore me shtetet arabe, posaçërisht
qëndrimin e tyre proizraelit, siç thuhej në atë kohë, që
Perëndimi në krye me SHBA-të ndihmonin me të gjitha mjetet
Izraelin në luftërat e tij kundër botës arabe, në veçanti
ndaj popullit palestinez. Prandaj, kur flasim për botën
arabe dhe marrëdhëniet e tyre me shqiptarët nuk duhet
harruar asnjëherë pasivitetin që mbante regjimi komunist
i Enver Hoxhës ndaj këtyre vendeve, sidomos injorimi i plotë
i Shqipërisë kundrejtë çështjes arabe në përgjithësi dhe asaj
palestineze në veçanti. Ndërsa, kur është fjala për Kosovën
dhe raportet e saj me këto vende, edhe pse mundësitë kanë
qenë mjaft të volitshme për zhvillimin e marrëdhënieve shumë
më të mira të shqiptarëve me këtë botë, ato nuk janë shfrytëzuar
fare, hiq këtu disa përjashtime të vogla siç janë studentët e pakët
që kanë studjuar atje, ose pjesëmarrja e rrallë e shoqërive kulturore
dhe artistike nga Kosova në manifestime të kësaj natyre që mbaheshin
nëpër disa vende arabe. Pra, zanafillën e mosnjohjes së çështjes së
Kosovës nga ana e kësaj bote duhet kërkuar gjithmonë në pasivitetin
dhe mos gadishmërinë e palës shqiptare për të zhvilluar raporte më
miqësore dhe më të ngushta me këtë botë. Ku, rol tepër negativ në gjithë
këtë pasivitet të shqiptarëve ndaj kësaj bote kanë luajtur, pa dyshim,
paragjykimet fetare dhe civilizuese, me arsyetimin banal "se ne nuk kemi
nevojë për bashkëpunim me botën primitive dhe të prapambetur", hapësirë
të cilën e ka shfrytëzuar me shumë mjeshtri Tito, dhe të cilën po e shfrytëzon
sot e kësaj dite regjimi serb i Beogradit, duke e bërë ministër për punë të
jashtme nipin e Hamdija Pozderac, Vuk Jeremiç (çetnik dhe antishqiptar i
përbetuar), i cili kur viziton botën arabe për të lobuar kundër pavarësisë
së Kosovës, shitet para tyre si "musliman" (e ka nënën muslimane), duke
e vënë fenë islame rrejshëm në shërbim të interesave nacionale serbe.
Ndërsa, regjimet e dy shteteve shqiptare në Ballkan turpërohen kur t'ua
përmend dikush fenë islame dhe marrëdhëniet me botën arabe, të cilën
botë kanë mundur, siç ka vepruar dikur Tito, ta shfrytëzojnë maksimalisht
për interesa të tyre kombëtare, siç është tash çështja me njohjen e
pavarësisë së Kosovës nga këto vende, çështja e marrëdhënieve bilaterale
ekonomike, bashkëpunimi mesdhetar, anëtarësimi në Konferencën Islamike,
etj, etj,.....!?
U zgjërova pak sa nga tema për Titon dhe fenë e tij, i cili me siguri
se nuk ishte dhe as nuk ka vdekur si musliman, e që më nxiti për ta
bërë këtë koment.