Vizita historike e Kryepiskopit Anastas në Vatikan, e para për KOASH

[Matrix]

Kryepiskopi i Tiranës dhe i gjithë Shqipërisë, Fortlumturia e Tij Anastasi, po zhvillon nga 3-8 dhjetor, një vizitë zyrtare në Vatikan, me ftesë nga Papa Benedikti XVI.
Kryepiskopi Anastas shoqërohet nga: Mitropoliti i Korçës, Hirësia e Tij Joani; Episkopi i Apollonisë, Hirësia e Tij Nikolla, Episkopi i Krujës, Hirësia e Tij Andoni; Kryesekretari i Sinodit të Shenjtë, Protopresviter Jani Trebicka dhe dhjakon Anastas Bendo.
Paraditen e ditës së sotme, 4 dhjetor, u bë takimi i parë zyrtar historik i Kryepiskopit Anastas me Papën Benedikti XVI.
Papa tha se ishte i gëzuar t’i uronte mirëseardhjen Fortlumturisë së Tij dhe përfaqësuesve të lartë të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë që e shoqëronin.
Papa kujtoi me admirim shembullin e të krishterëve shqiptarë që e mbajtën gjallë besimin e tyre edhe në vitet e represionit komunist, duke nënvizuar, se krishterimi ka lënë gjurmë të pashlyeshme në kulturën shqiptare. Ai theksoi se “Marrëdhëniet vëllazërore midis katolikëve dhe orthodhoksëve janë frymëzim për gjithë popullin shqiptar, dhe dëshmojnë se është e mundur për të krishterët që të jetojnë në harmoni...”
Papa Benedikti XVI vlerësoi lart kontributin e Kryepiskopit Anastas për ringritjen e Kishës në Shqipëri, duke e quajtur “një lëvizje rinovimi, që Fortlumturia Juaj e quan me të drejtë Ngjallja (shqip në origjinal)”
Pastaj Papa vuri në dukje kontributin e Kryepiskopit Anastas dhe të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë në dialogun ndërkombëtar katoliko-orthodhoks. Ai gjithashtu kujtoi dy nisma të rëndësishme: Krijimin e Shoqërisë Biblike Ndërkonfesionale dhe të Komitetit për marrëdhëniet ndërfetare, që është i vlefshëm edhe për dialogun me besimet e tjera.
Kryepiskopi Anastas nga ana e tij e quajti takimin një ngjarje historike, sepse për herë të parë një përfaqësi zyrtare e Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë bën vizitë në Kishën e Romës, duke nënvizuar se bota e sotme ka nevojë për një afrim të ri midis të krishterëve, sepse dialogu teologjik dhe pajtimi janë një detyrë themelore për të gjithë udhëheqësit e Kishave.
Kryepiskopi Anastas bëri edhe një përshkrim të persekutimit dhe ringritjes nga gërmadhat të Kishës Orthodhokse në Shqipëri.
Në ditët në vazhdim Kryepiskopi Anastas dhe përfaqësia që e shoqëron do të bëjnë vizita në institucione dhe vende kulti të Vatikanit dhe do të ketë takime të rëndësishme.
Ndërsa në datën 9 dhjetor, Kryepiskopit, Prof. Dr. Anastasit, do t’i dorëzohet në Napoli titulli Doktor Honoris Causa në Teologji, për kontributin e gjatë dhe intensiv shkencor, misionar dhe baritor, nga Universiteti Pontifikal i Italisë Meridionale.
Gjithashtu, Fortlumturia e Tij është ftuar nga Kryekancelari i këtij fakulteti, Arqipeshkvi i Napolit, Kardinal Kreshenzio Sepe, që të mbajë fjalën kryesore Lectio Magistralis të hapjes zyrtare të vitit të ri akademik, në Aula Magna të seksionit “San Tomaso”.

Zyra e Shtypit e Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë


(Marre nga www.orthodoxalbania.org)

[ilia spiro]

Tungjatjeta Matrix. Shoh qe ke kaluar ne Orthodhoksi prej protestanizmit. Se paku keshtu del nga shkrimet.
Per kete teme te hapur, mendoj se pavaresisht nga deshirat tona te mira, eshte e pamundur sot per sot nje afrim mes ketyre dy Kishave. Orthodhoksise dhe Katolicizmit. Ka ndryshime thelbesore mes tyre dhe keto ndryshime nuk mund te zhduken nepermjet takimeve "koke me koke" te primateve perkates. Kjo gje ndonjehere mund te sjelle "rreshqitjen" e Orthodhoksise ne ato gabime te Katolicizmit sikurse ka shume shembuj gjate shekujve.
Keto dallime nuk mund te zhduken as nga titujt qe ka marre primati Orthodhoks i Shqiperise.

Mendoj se orthodhokset duhet te mbahen fort ne besimin e tyre dhe te kthehen ne ato forma organizimi te periudhes para pushtimit turk, (pra te Bizantit), duke u shmangur nga perzjerja me politike.
Takimet dhe mbledhjet nderkonfesionale Orthodhoksi-Katolicizem, Orthodhoksi-Islam, etj, i ngjajne nje "sallate ruse" ku perzjehen mendime te ndryshme dhe ka shkarje ne herezi. Keto nuk i sherbejne besimit te vertete. Jane naive ata orthodhokse qe besojne ne nje "bashkim" mekanik te te Krishtereve ne bote "nga lart" dhe aq me teper koncesione ndaj Islamit.

Perfundimisht jam per te qendruar ne "çatine" tone dhe per te persosur besimin tone. Me pas le te therrasim edhe te tjeret te hyjne nen kete çati.

[Seminarist]

Perfundimisht jam per te qendruar ne "çatine" tone dhe per te persosur besimin tone. Me pas le te therrasim edhe te tjeret te hyjne nen kete çati.

Pikerisht, kjo, te qendruarit ne catine tone dhe thirrja e te tjereve ne kete cati, eshte ajo cfare kisha s'ka qene gjate mijevjecarit te pare.
Tradita ka qene e ndryshme, si rituale por edhe ajo teologjike, packa se ne formulim kishat bashkoheshin ne vendimet e sinodeve te njohura si ekumenike. Keto formulime shpesh ishin formale dhe teologjikisht ato kishin ngjyrime nga perendimi ne lindje. Pra formulimi i njejte nuk do te thosh patjeter se kemi te bejme me te njejten teologji dhe menyre te kuptuari.

Pastaj, sa i pergjigjen realitetit dhe cfare nenkuptojne koncepte si "qendrimi ne catine tone", "te persosurit e besimit tone"....?!

Kjo te le pershtypjen e vetebesimit te disa lindoreve se pagabueshmeria, kaq e diskutueshme kur vjen puna tek papa si individ, gjendet ekskluzivisht ne lindje me qendrat Ko.poje edhe Moske, pra qe kemi te bejme me nje zhvendosje te konceptit te Romes per ne lindje, dhe se ne kete rast, ku kemi tjetersism rolesh, disa lindore i kerkojne Romes perendimore qe te behet lindore, dmth te mos besoje ne ekskluzivitetin e pagabueshmerise tek papa, dhe te vihet nen pagabueshmerine e Romes se lindjes tashme te veteperceptuar si nje Rome perendimore.


Kisha Ortodokse ka te verteten, por nje te vertete qe eshte e shprehur brenda koncepteve dhe mentalitetit lindor bizantin-grek dhe me kolonizim edhe ai sllav, i cili nuk eshte mentaliteti ekumenik i ish perandorise romake, pasi ne te ka ekzistuar edhe mentaliteti perendimor-latin me kolonizim edhe ai gjerman.

nje latini edhe nje gjermani nuk ka pse tu duhet qe ne menyre qe te jene ortodokse ne doktrine te behen edhe greke, sepse as qe behen dot, sikurse ngjet edhe me te kunderten.
keshtu qe kisha, sikur 1000 vjetet e pare, eshte e detyruar te gjeje menyren te qeveriset me te dyja mentalitetet njekohesisht.

Gjetja e kesaj menyre perben edhe thelbin e bashkimit te Kishes Katolike edhe asaj Ortodokse.

[ilia spiro]

Pikerisht, kjo, te qendruarit ne catine tone dhe thirrja e te tjereve ne kete cati, eshte ajo cfare kisha s'ka qene gjate mijevjecarit te pare.
Tradita ka qene e ndryshme, si rituale por edhe ajo teologjike, packa se ne formulim kishat bashkoheshin ne vendimet e sinodeve te njohura si ekumenike. Keto formulime shpesh ishin formale dhe teologjikisht ato kishin ngjyrime nga perendimi ne lindje. Pra formulimi i njejte nuk do te thosh patjeter se kemi te bejme me te njejten teologji dhe menyre te kuptuari.

Pastaj, sa i pergjigjen realitetit dhe cfare nenkuptojne koncepte si "qendrimi ne catine tone", "te persosurit e besimit tone"....?!

Kjo te le pershtypjen e vetebesimit te disa lindoreve se pagabueshmeria, kaq e diskutueshme kur vjen puna tek papa si individ, gjendet ekskluzivisht ne lindje me qendrat Ko.poje edhe Moske, pra qe kemi te bejme me nje zhvendosje te konceptit te Romes per ne lindje, dhe se ne kete rast, ku kemi tjetersism rolesh, disa lindore i kerkojne Romes perendimore qe te behet lindore, dmth te mos besoje ne ekskluzivitetin e pagabueshmerise tek papa, dhe te vihet nen pagabueshmerine e Romes se lindjes tashme te veteperceptuar si nje Rome perendimore.


Kisha Ortodokse ka te verteten, por nje te vertete qe eshte e shprehur brenda koncepteve dhe mentalitetit lindor bizantin-grek dhe me kolonizim edhe ai sllav, i cili nuk eshte mentaliteti ekumenik i ish perandorise romake, pasi ne te ka ekzistuar edhe mentaliteti perendimor-latin me kolonizim edhe ai gjerman.

nje latini edhe nje gjermani nuk ka pse tu duhet qe ne menyre qe te jene ortodokse ne doktrine te behen edhe greke, sepse as qe behen dot, sikurse ngjet edhe me te kunderten.
keshtu qe kisha, sikur 1000 vjetet e pare, eshte e detyruar te gjeje menyren te qeveriset me te dyja mentalitetet njekohesisht.

Gjetja e kesaj menyre perben edhe thelbin e bashkimit te Kishes Katolike edhe asaj Ortodokse.

Kur permend "catine tone" kam parasysh faktin se sot per sot Orthodhoksia eshte perfaqesuese me e mirefillte e besimit te Krishtere dhe e zbatimit praktik te tij. Kur flas per persosje te Orthodhoksise flas edhe per elemente te ndryshem qe jane deformuar ne shekuj aq sa kane dale edhe jashte Ungjillit, sikurse eshte pagezimi i femijeve, etj...qe nuk po i permend.

Jam keqkuptuar, sepse une nuk kam patur parasysh levizjen e qendrave te Krishterimit nga Papa ne Lindje dhe aq me pak pozicionin etnik. Nuk e kam fjalen as per perzjerje te strukturave kishtare ne politike, qe eshte nje gabim i rende i tyre, mendoj.

E kam fjalen per t`u kthyer ne ate Krishterim qe ka qene edhe Krishterimi i vertete i themeluar dhe i persosur ne 7 sinode, e qe nuk ka te beje me faktin se nga anon peshorja nga "lindja" apo nga "perendimi", pasi Kisha eshte Nje, Katholike dhe Apostolike. Ne Kishe nuk ndarje nese je grek, shqiptar apo italian.

Ose nuk jam kuptuar nga autori i postimit te mesiperm, ose ky perpiqet te ngaterroje besimin e vertete te Krishtere me fallsitetet e ndarjeve mes Kishave te ndryshme. Ketu nuk kemi te bejme me "mentalitete", apo fraza te tjera mjerane por me besimin e vertete e bazuar ne Shkrimin e Shenjte, traditen e shendoshe te krijuar nga Shenjtoret dhe 7 sinodet.

Nuk besoj se postuesi eshte aq naiv sa te mos kuptoje ato qe shkruan, por ka marre dashur apo padashur pozicion politik, per aresye qe ai i di. Dhe duke qene i molepsur me frymen e politikes se ndarjes, i trajton edhe te tjeret si veten.
Une nuk jam aspak i tille. Une nuk kam pune me strukturat Kishtare dhe me trajtimet e Krishterimit si perandori, ku problemi na qenka kush e ka pushtetin, Papa apo Anastasi, perendimi apo lindja.
Une flas si besimtar sepse besoj vetem ne Nje Zot, Jisu Krishtin, Birin e Perendise.....", e nuk besoj ne zotra te tjera sic mund te jete papa apo qofte edhe strukturat orthodhokse kur keto fryhen as shume sa Kryepiskopi thirret "Kryezot", apo herezi te tjera, qe fatkeqsisht ka sa te duash edhe brenda Kishes Orthodhokse.

Kur flas per persosje te Orthodhoksise kam parasysh edhe clirimin e saj nga politika e plot te tjera. Dhe vetem pasi te purifikohemi plotesisht mund t`i ftojme te tjeret te hyjne ne catine tone. Kjo nuk eshte nje "cati" politike, etnike apo budallalleqe te tjera. E kam fjalen per "catine" e besimit te paster te Krishtere, pa perzjerje te helmeta "traditash" lloj lloj te, cilat zhvillohen dhe nuk hiqen sepse keto u pelqejne grupimeve te caktuara, dhe me e keqja fare kur edhe na i "shenjterojne", pa e kuptuar se ne keto raste kundershtojne vete Shkrimin e Shenjte dhe marrin pozicionin e qoftelargut (kuptohet qe ky i fundit nuk ka c`i ben Kishes megjithate).

Bashkimet artificiale Katolicizem-orthodhoksi qe synohet te behen nga lart nepermjet takimeve te "strukturave" udheheqese jane nje "sallate ruse" dhe nuk kane per te sjelle asgje, sepse te dyja keto struktura kane "mekatet" e tyre dhe mbajne pergjegjesine e tyre per percarjen e Kishes.
Mendimet e mia me mendimet e postuesit ndryshojne esencialisht, pasi keto te fundit kane te bejne pikerisht me faktin qe Episkopet thirren padrejtesisht edhe "Dhespot", d.m.th. sundimtar, ne shkelje te hapur te Shkrimit te Shenjte dhe tradites se shendoshe.
Kisha dhe Shteti jane dy nocione te ndara esencialisht, ne te gjithe kuptimet dhe drejtimet.
Gjithe sa po them eshte ne te mire te Kishes Orthodhokse dhe jo ne dem te saj apo me keq te percarjes se saj. Prandaj duhet te diskutohen keto problematika mes orthodhokseve dhe prandaj eshte edhe ky forum. Po te futim koken si struci, sikur jemi ne rregull me cdo gje kjo nuk do te na sherbente per gje.

[Seminarist]

Me aq sa kam pare une edhe ne postime te tjera, si edhe ne kete te fundit, ke dhene mendime paksa (teper) te vagullta, si per ceshtjen e mbuleses se kokes per grate ne kishe, pasi kete e thote edhe letra e korintasve prandaj kisha ortodokse eshte e detyruar ta zbatoje; tashti na thua qe peshkopet nuk mund te quhen dhespote apo kryezot, duke mare persiper te thuash (pa e njohur mire shkrimin e shenjte) se kjo qenka kundra bibles!!!!

Ne fakt, pushteti i vertete ne Bibel u jepet apostojve edhe pasardhesve te tyre, peshkopeve. U jepet pushteti shpirteror, te lidhin e te zgjidhin, madje edhe te gjykojne boten. Nuk eshte nevoja besoj tia hyjme vargjeve per kete pune!

Dhespot, si pushtet konsiston pikerisht ne kete lloj pushteti shpirteror, packa se titulli historikisht eshte i lidhur edhe me konjukturat politike, paralel me te cilat ecte edhe ndarja e juridiksioneve kishtare.

Tjeter, si na qenka, sipas teje, pagezimi i femijeve kundra Bibles? Hajde e na i shpjego njehere, ta shohim...!

Ti paske me te verete nevoje te persosesh ne besim, ti, por jo kisha!

[Seminarist]

Ketu nuk kemi te bejme me "mentalitete", apo fraza te tjera mjerane por me besimin e vertete e bazuar ne Shkrimin e Shenjte, traditen e shendoshe te krijuar nga Shenjtoret dhe 7 sinodet.

Nuk jam i sigurte nese ti e di se per cfare je duke folur, se zakonisht ata qe i thjeshtojne gjerat e qe i kategorizojne lehte ato jane pikerisht ata qe si dine mire ato gjera.
Te flasesh mbi traditen si e shendoshe (e 7 sinodeve), nuk eshte mjaft, as interesante, per tu spjeguar!

[Albo]

Vazhdon vizita zyrtare në Vatikan, dt 5-7 dhjetor 2009

Në datën 5 dhjetor, Fortlumturia e Tij Anastasi dhe delegacioni që e shoqëronte, bëri një vizitë në Kongregacionin Pontifikal për Promovimin e Unitetit të Krishterë, të drejtuar nga kardinali Walter Kasper. Gjatë këtij takimi Kryepiskopi bëri një ekspoze të zhvillimeve të fundit kishtare në Shqipëri, të vështirësive të panumërta gjatë ringritjes së saj dhe të bekimeve të dhuruara nga Perëndia për popullin e Kishës sonë të martirizuar. Në mënyrë të veçantë, Kryepiskopi shtjelloi realitetin e marrëdhënieve midis orthodhoksëve dhe katolikëve në Shqipëri, duke pohuar se ato janë shumë të mira dhe vëllazërore në të gjitha drejtimet dhe kjo lidhje përbën një kontribut të rëndësishëm në mbarë ecurinë e dialogut ndërfetar në Shqipëri midis të krishterëve dhe komuniteteve myslimane suni dhe bektashi në Shqipëri dhe në krijimin e një klime jo vetëm tolerance, por edhe bashkëjetese në bazë të parimit të reciprocitetit dhe mirëkuptimit të ndërsjellë.
Nga ana e tij kardinali Walter Kasper vlerësoi kontributin e jashtëzakonshëm të Kryepiskopit Anastas në promovimin e unitetit të të krishterëve, aktivitetin e tij të një rëndësie parësore në Këshillin Botëror të Kishave dhe në organizma të tjera dhe rolin e Kryepiskopit në dialogun midis orthodhoksëve dhe katolikëve, duke nxjerrë në pah vizionin tepër të gjerë dhe realist që Kryepiskopi Anastas ka shfaqur me anë të fjalimeve dhe shkrimeve të tij. Ai shprehu edhe një herë faktin se ndihet shumë i lumtur për faktin se sot marrëdhënie midis të krishterëve orthodhoksë dhe katolikë janë vëllazërore dhe tepër të ngrohta dhe shpresën se në të ardhmen do të zhvillohen akoma edhe më shumë, në kah pozitiv.
Po atë ditë Kryepiskopi Anastas bëri një vizitë edhe tek kardinali Leonardo Sandri, drejtues i Kongregacionit Oriental dhe në Kolegjin Pontifikal Oriental. Ndërsa në mbrëmje, i shoqëruar nga kardinali Walter Kasper, Kryepiskopi bashkë me delegacionin vizituan bazilikën e Apostull Pavlit jashtë mureve të Romës, ku ndodhen lipsanet e apostullit të madh të kombeve.
Ditën e diel, 6 dhjetor, të kremten e shën Nikollës, Kryepiskopi Anastas ishte i pranishëm në Liturgjinë Hyjnore me këtë rast në kishën e eksarkisë së Patriarkanës Ekumenike të shën Theodhorit në Romë. Pas mbarimit të Liturgjisë, Kryepiskopi Anastas përshëndeti besimtarët orthodhoksë të mbledhur aty me këtë rast.
Pasdite, Kryepiskopi bashkë me delegacionin, i shoqëruar nga imzot Elefterio Fortino dhe imzot Farel, bëri një vizitë në manastirin e Grotaferatës, që siç dihet është një manastir me rit lindor dhe zbaton rregullën e shën Vasilit të Madh. Kryepiskopi u takua me abatin e këtij manastiri, atë Emilianin, një arbëresh i Siçilisë, si edhe me vëllezërit e këtij manastiri të famshëm, po arbëreshë, qendër e kulturës bizantine në Itali, një qendër e shenjtë për bizantinët e kohës e tani për grekët dhe arbëreshët e jugut, e njohur në mbarë botën për dorëshkrimet dhe reliket e ruajtura me kujdes nga shekujt e parë të Krishterimit. Kryepiskopi vizitoi kriptin e shën Nilit (910-1004), që është një nga shenjtorët e mëdhenj të Italisë së Jugut, në kohën kur këto vise ishin nën administrimin e Perandorisë Romake të Lindjes(Bizantine). Kryepiskopi përgëzoi murgjit për kontributin e tyre të jashtëzakonshëm në ruajtjen e kulturës shqiptare Orthodhokse bizantine dhe lavdëroi për përpjekjet e mëdha të bëra në restaurimin e dorëshkrimeve të hershme, që kanë një vlerë të pallogaritshme për kulturën e mbarë njerëzimit. Më pas, sipas traditës murgërore bizantine, u shtrua një tryezë e pasur për nder të Kryepiskopit dhe delegacionit.

Dhjakon Anastas Bendo

[Albo]

Papa Benedikt, qe nga fronezimi i tij, e ka kthyer vemendjen nga bota e krishtere orthodhokse. Si me viziten e tij ne Patriarkanen e Shenjte ne Konstandinopoje, edhe ne perpjekjet e perseritura per te bere nje vizite ne Patriarkanen e Moskes. Vizita e Kryepeshkopit Anastas ne Vatikan behet po ne kete fryme, qe ka per qellim jo vetem vendosjen e linjave te komunikimit midis komuniteteve, por ka edhe per qellim edhe ekspozimin e Orthodhoksise ne mbare boten romano-katolike. Teksa besimi i krishtere katolik eshte duke vdekur ne Evropen Perendimore dhe Vatikanit i duhet te perballet me kete realitet, besimi i krishtere orthodhoks eshte duke perjetuar ringjallje pas plot 80 vjetesh persekutimi satanist komunist ne Evropen Lindore. Vizitat e Papes dhe krereve te Kishes Orthodhokse ne Vatikan behen pikerisht per te adresuar kete problem: ringjalljen e besimit te krishtere ne mbare kontinentin evropian. Shembulli i ringjalljes se KOASH dhe besimit orthodhoks ne Shqiperi ne keto dy dekada, eshte shembulli me i mire per mbare kontinentin plak evropian.

Aspekti i dyte i vizites dhe ndihmes qe Papa kerkon nga bota e krishtere orthodhokse, eshte ndihma ne kuadrin e dialogut me boten islame. Vatikani nuk ka pervojen dhe njohjen e Kishes Orthodhokse kur vjen fjala tek Islami dhe bota Islame. Vatikani ka nevoje per pervojen orthodhokse ne bashkejetesen dhe komunikimin me boten islame. Vatikani e ka te qarte qe u takon njerezve te besimit qe te marrin inisiativen per te krijuar dialog me boten islame, por deri me sot Vatikani e ka patur te veshtire komunikimin me boten islame, te cilen e njeh nga larg e jo nga afer. Duke qene se Shqiperia eshte nje shtet me shumice myslimane, dhe nje shtet ku ekziston nje harmoni e admirueshme fetare, roli i KOASH dhe komunitetit katolik ne Shqiperi jane esencial ne krijimin e urave te komunikimit.

Aspekti i trete i vizites se Kryepeshkopit Anastas, eshte po aq historik sa takimi i Kryepeshkopit me Papen. E kam fjalen per takimet qe Kryepeshkopi Anastas zhvilloi me komunitetin arberesh ne Itali. Ky komunitet, duke qene edhe minoriteti me i madh tradicional orthodhoks(uniat) ne Itali, ia ka shprehur hapur deshiren Papes se Romes, deshiren e rivendosjes se kungimit me Patriakanen e Konstandinopojes, edhe pse administrativisht nen juridiksionin e Vatikanit. Vizita e Kryepeshkopit dhe pritja e ngrohte qe iu rezervua nga komuniteti arberesh, duhet te pasohet nga ndihma konkrete per ti rikthyer ne kungim me Kishen Meme, Kishen Orthodhokse.

Albo

[Matrix]

...apo herezi te tjera, qe fatkeqsisht ka sa te duash edhe brenda Kishes Orthodhokse.

Ilia cilat jane keto herezi qe jane brenda Kishes Orthodhokse?

[ilia spiro]

Me aq sa kam pare une edhe ne postime te tjera, si edhe ne kete te fundit, ke dhene mendime paksa (teper) te vagullta, si per ceshtjen e mbuleses se kokes per grate ne kishe, pasi kete e thote edhe letra e korintasve prandaj kisha ortodokse eshte e detyruar ta zbatoje; tashti na thua qe peshkopet nuk mund te quhen dhespote apo kryezot, duke mare persiper te thuash (pa e njohur mire shkrimin e shenjte) se kjo qenka kundra bibles!!!!

Ne fakt, pushteti i vertete ne Bibel u jepet apostojve edhe pasardhesve te tyre, peshkopeve. U jepet pushteti shpirteror, te lidhin e te zgjidhin, madje edhe te gjykojne boten. Nuk eshte nevoja besoj tia hyjme vargjeve per kete pune!

Dhespot, si pushtet konsiston pikerisht ne kete lloj pushteti shpirteror, packa se titulli historikisht eshte i lidhur edhe me konjukturat politike, paralel me te cilat ecte edhe ndarja e juridiksioneve kishtare.

Tjeter, si na qenka, sipas teje, pagezimi i femijeve kundra Bibles? Hajde e na i shpjego njehere, ta shohim...!

Ti paske me te verete nevoje te persosesh ne besim, ti, por jo kisha!

Mendimet e mia nuk kane qene te vagullta, se paku persa i takon mbulimit te kokes se grave ne Kishe, pasi kjo thuhet shprehimisht ne Bibel dhe nuk diskutohet me pas kjo ceshtje.
Askush nuk ka pushtet shpirteror dhe gjykimi mbi boten vec Zotit tone Jisu Krisht. Shprehja "lidhni e zgjidhni" duhet trajtuar me kujdes mendoj, sepse ka te beje me misterit e Pendim-Rrefimit, ku vete ati shpirteror eshte prezent dhe avokat (jo gjykates) i yni kur ne i rrefejme fajet Zotit.
Te gjitha rangjet e Prifterinjve kane funksion te pare te bejne evident dhe te njohur prezencen e Zotit tone Jisu Krisht gjate Liturgjise Hyjnore.
Pagezimi behet vetem kur nje person beson se Jisu Krishti eshte i Biri i Perendise dhe per kete njeriu duhet te kete pjekuri (Filipi dhe Administratori etiopas)
Pervec kesaj nuk jam dakord as me titullin "At" per prifterinjte, sepse vetem nje At kemi, Sepse "Besoj ne nje Perendi, Ate te terefuqishem...".
Nuk besoj se je i paditur dhe nuk i di keto, por ke aresyet e tua te kundershosh.