shiko pak, nuk mund te thuash qe nje humbje per fshatarin na qenka ndryshe nga humbja per nje njeri qe "di ti vleresoje gjerat".....Postuar më parë nga AuGuSt_
Varet nga lloji i humbjes, por une do thoja se fshatari si me pak ambicioz qe eshte e vlereson me shume ate qe ka se sa ai qe me ambicien e tij(qe keqinterpretohet si vleresim) kerkon gjithnje e me teper me pangopesi.
Ne cfare niveli eshte ambicia dhe egoja e nje fshatari se po paragjykojme por ky eshte realieti i hidhur por qe na ben mire si penicilina?
skerdigodo@hotmail.com
Vuajtja etj, Nuk ka te bej me Humbjen ne ket rast.
Ta definojme qart, pra kush vuan me shume? Thjesht, kjo eshte ceshtja?
Njeriu i thjesht kenaqet me pak dhe natyrisht qe esht me i lumtur, ndersa Gjeniu ose njerezit e till, te per afert, vuajne shume me shume ne cdo aspekt, shpirteror,vetedijesor,etj
PO keta njerez mer, gjithnje jane ne vuajtje, perkujtone si rast i thjesht, paksa, nje Parshikues, siq ka qen NOSTRADAMUS dhe vertetohuniii.
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor, Shall be lifted -- Nevermore!
ah , ketu e shohim pak ndryshe, sepse une mungesen e ambicies e shoh si fisnikeri shpirterore, dhe jo si realitet te hidhur.
Personalisht, isha me i lumtur kur punoja token dhe ndjeja dheun nen kembet e mia, aromen e barit dhe ajrin e paster te fshatit tim.
Po, se nuk e vret shum mendjen per asgje tjeter, punon token, martohesh me nje fshatare aty rrotull, jeton per qejf i ndare nga bota. Nga nje ane eshte mire sepse jeton i qete, por nga ana tjeter, te duket sikur po humb shum ne jete.. ne vend qe te dalesh e te shetisesh neper bote, rri e martohu edhe puno token.. naaa nuk eshte per mua, megjithse duket e embel si jete. lolPersonalisht, isha me i lumtur kur punoja token dhe ndjeja dheun nen kembet e mia, aromen e barit dhe ajrin e paster te fshatit tim.
There is no never ending banquet under the sun. All good things must come to an end.
Dhimbja eshte e barabarte per te gjithe,por çdonjeri e sheh nga bota e tij.
Nese fshatari humb femijen e tij,dhimbja eshte njesoj si e çdokujt,perfshire ketu edhe gjeniun.
Ndoshta fshatari nuk do te shkoje te derdhi lot ne ndonje plazh te vetmuar,i ndjekur nga drita e henes,por do te vuaje ne menyren me te mire qe ai din.Dhimbja e tij eshte e paster dhe asnje liber ose dituri do ta etiketoje.
"Gjeniu" vuan me mendje,te tjeret vuajne me shpirt.Nuk ka ndonje ndryshim
Quod timor cladis.
Sed intuitum amet elit vitae est
Mendoj se me shume vuan ai, te cilin ti e quan Gjeni!
Ne Jete Duhet Te Udhehiqemi Nga Arsyeja Dhe Jo Nga Pasioni
Nga ana psikologjike vuan me shume gjeniu, nga ana fizike me shume malesori,megjithese ne Shqiperi gjeniun nga malesori vetem nje rrug i ndan nga njeri tjetri,si ne asnje vend tjeter ne bote si gjeniu ashtu edhe malesori kane te njejtat probleme apo te njejten semundje politiken.
Gjeniu---Ngaqe ai eshte me i vetmuari. Lind nje ne njeqind vite!
- The rest is silence.
Nese vuajtjen do t'a shikonim si nje "trazim te shpirtit" atehere vuajtjen do e shikoja si nje luhatje te ndjenjave dhe emocioneve njerezore si pasoj e goditjeve te jashtme.
Nese shkon puna deri tek renditja une mendoj se:
- Njerezit qe jetojne ne fshat e ne mal, pavaresisht gjendjes ekonomike kane me pak stres dhe ngarkese emocionale. Me pak.
- Njerezit me nivel te mesem apo mbi mesatare(qe jetojne ne zona urbane/qytet) kane me teper ngarkese dhe goditen rishtazi nga stresoret e jashtem. Me shume.
- Nje gjeni... nuk ka kohe te vuaj.
Nese ky i fundit mendon se eshte i tille atehere kemi te bejme me nje rast psikotiku ose akoma me tej me nje rast skizofrenie.
»« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt