
Postuar mė parė nga
DI_ANA
Frika eshte dicka teper njerezore dhe fatkeqesisht shfaqet te ne pas nje zgjenjimi,po ndoshta mund te themi edhe fatmiresisht qe e njohim pasi na jep mesime dhe na tregon gabimet e bera ne te kaluaren..
Biem ne pesimizem,kjo eshte mese e vertete dhe nuk eshte e lehte ta zoterosh si te vije per mbare,une personalisht mendoj se nuk mundemi!
Ne dashuri shume nga ne dashurojne ne menyren qe ti pershkruan,dmth ēiltersisht,pafundesisht,marrezisht,me bindje.....dhe jo gjithmone me kontrollim arsyeje dhe llogjike,pasi ndonjehere arrijme te dashurojme ne menyre te verber..
Nuk kemi pse te presim nje ndarje ose zhgenjim per te dashurur ne kete menyre,mendoj se kjo eshte dashuria..
Kjo dashuri qe te con ne nje bote endrrash dhe pastaj ne ate te cudirave..ku as vete ndonjehere nuk e kemi te lehte te ambjentohemi.
Mbase disa njerez siē thua ti "dhimbja i ben me te forte",po shume te tjere i dobeson.
"Jo ēdo gje qe ndrin eshte flori",kete e di por sic thashe ne dashuri ne shumicen e rasteve nuk jemi zoter te vetes dhe veprimeve te kryera,nuk jemi sepse ky shkelqim ka qene aq i forte ne fillim sa nuk duam te besojme qe nuk ishte i tille.
JO nuk them qe skemi te drejten e jetes,por e pranoj qe pas nje disfate,nuk eshte edhe aq kollaj per tu ngritur.
Tragjedia e dashurise teper prekese "Romeo dhe Zhuliete",eshte dicka qe na ka treguar me kohe,qe ndjenja eshte aq e forte,aq e mbinatyrshme,aq e verber,aq e bukur,aq e shkelqyeshme....saqe verteton ato qe thashe me siper..
"Dashuria lind,rritet,zhvillohet,pasurohet....po nuk mund ta zoterojme ne,eshte ajo qe zoteron".
Respekte
Krijoni Kontakt