Shpirt Shqiptari

Historia më e rëndësishme në historinë e njerëzimit është historia e Jisu Krishtit. Plot 80 breza të njerëzimit në 2000 vjetët e fundit e kanë dëgjuar, lexuar apo panë me sytë e tyre atë në afresket e ikonat e Kishës. Tre fetë më të përhapura në botë, judaizmi, krishtërimi dhe islami kanë emërues të përbashkët pikërisht Jisu Krishtin. Ekzistenca e tyre si fe është e lidhur në mënyrë të pazgjidhshme me Jisu Krishtin. Judenjtë njohin historinë e Jisu Krishtit por nuk njohin atë si Bir të Perëndisë dhe Mesiah - shpëtimtarin e shumëpritur - të popullit të Izraelit. Islami e pranon Jisu Krishtin, por jo si Bir Perëndie por si profet. Dhe të krishterët e njoin Jisu Krishtin si Zotin e tyre, Fjala e Mishëruar e Zotit më të cilin Ai krijoi gjithçka që nga fillimi i kohës. Edhe si Perëndi-Njeri: dy natyrat e Krishtit, të pandara dhe të papërziera që jetonin brenda Tij.

Jisu Krishti: "Unë jam e vërteta, udha dhe jeta! Askush nuk shkon dot tek Ati, vetëm nëpërmjet meje!" (Ungjlli sipas Joanit 14:6)

Këto fjalë u predikoi Jisu Krishti popullit të tij hebre. Këto fjalë dëgjuan hebrejtë të dalin nga goja e Tij. Jisu Krishti na mëson se Ai është e vërteta! E vërteta e mishëruar në një njeri me emrin Jisu Krisht! Që do të thotë, që çdo fjalë që doli nga goja e Tij për aq kohë sa ishte mes njerëzve, nuk ishte gjë tjetër veçse një manifestim i së vërtetës. Të gjitha mrekullitë që ai bëri duke iu ardhur në ndihmë njerëzve ishin po ashtu të vërteta. Nga kjo thënie e Krishtit mësojmë edhe misionin e Tij: t'iu sjelli njerëzve të vërtetën e ndaluar, t'iu tregojë udhën e shpëtimit me vetë shembullin e jetës së Tij, në mënyrë që njerëzit të arrijnë atë më të shtrenjtën për njeriun: jetën! Dhe Krishti nuk është duke iu referuar jetës në kuptimin e ngushtë njerëzor: jetës mbi tokë. Eshtë duke iu referuar jetës së vërtetë, jetës që nuk ka fund, jetës së amëshuar përtej varrit. Eshtë duke iu referuar jetës që është dhuratë e Frymës së Shenjtë të Perëndisë! Dhuratë që Perëndia ia dhuroi vetëm krijesës së Tij të dashurisë, njeriut.

Ajo thënie e Krishtit, mbart edhe një ftesë të jashtëzakonshme dhe të paperceptueshme dot nga natyra e njeriut. Jisu Krishti na mëson me pjesën e fundit të asaj thënie, me referencën e Atit, se Ai (Biri) është dërguar nga Ati për të ftuar gjithë njerëzit në Mbretërinë Qiellore të Atit. Pra ardhja e Tij është një ftesë për të marrë pjesë në jetën e amëshuar në praninë e Zotit Triun: Atit, Birit e Frymës së Shenjtë. Dhe si çdo ftesë, ngelet në vullnetin e secilit prej nesh ta pranojmë apo refuzojmë ftesën. Ta besojmë ose mosbesojmë Krishtin! Pra zgjedhja që ne bëjmë karshi Jisu Krishtit do të vulosë edhe fatin e shpirtit tonë të pavdekshëm.


Përse e kryqëzuan Jisu Krishtin judenjtë?

Të gjithë e dimë historinë se si Jisu Krishti u tradhëtua nga një prej 12 nxënësve të Tij, Juda Iskarioti, i cili e dorëzoi atë tek kryepriftërinjtë, skribët dhe farisejtë e Tempullit në Jeruzalem. Në këmbim të tradhëtisë ndaj Krishtit Juda Iskarioti u shpërblye me 30 monedha argjendi. Dhe pasi e gjykuan Krishtin, e dorëzuan tek Ponti romak Pilat, e i kërkuan që ta kryqëzonte. Po përse vallë elita e popullit të Izraelit në atë kohë, kryepriftërinjtë, skribët, farisejtë e saducenjtë kërkonin me çdo çmim të hiqnin qafe Krishtin? Përgjigjen e mësojmë më poshtë:

Ungjilli sipas Joanit 8:12

12 Dhe Jisui u foli atyre përsëri duke thënë: “Unë jam drita e botës; kush më ndjek nuk do të ecë në errësirë, por do të ketë dritën e jetës.”

13 Atëherë farisenjtë i thanë: “Ti dëshmon për vetveten; dëshmimi yt nuk është i vërtetë.”

14 Jisui u përgjigj dhe u tha atyre: “Edhe pse dëshmoj për vetvete, dëshmimi im është i vërtetë, sepse unë e di nga kam ardhur e ku po shkoj; ju, përkundrazi, nuk e dini as nga vij dhe as ku po shkoj.

15 Ju gjykoni sipas mishit, unë nuk gjykoj asnjeri.

16 Por, edhe kur gjykoj, gjykimi im është i vërtetë, sepse unë nuk jam vetëm, por jam unë dhe Ati që më dërgoi.

17 Edhe në ligjin tuaj është shkruar se dëshmimi i dy njerëzve është i vërtetë.

18 Unë jam ai që dëshmoj për vetvete dhe Ati që më ka dërguar dëshmon për mua.”

19 Atëherë i thanë: “Ku është Ati yt?.” Jisui u përgjigj: “Ju nuk më njihni as mua, as Atin tim; po të më njihnit mua, do të njihnit edhe Atin tim.”

20 Jisui i shprehu këto fjalë në vendin e thesarit, duke mësuar në tempull dhe askush nuk e kapi, sepse nuk i kishte ardhur akoma ora.

21 Jisui, pra, u tha atyre përsëri: “Unë po shkoj dhe ju do të më kërkoni, dhe do të vdisni në mëkatin tuaj. Atje ku shkoj unë, ju nuk mund të vini.”

22 Prandaj Judenjtë thoshnin: “Mos don të vrasë veten, sepse thotë: "Ku shkoj unë, ju nuk mund të vini"?.”

23 Dhe ai u tha atyre: “Ju jeni nga këtu poshtë, kurse unë jam nga atje lart; ju jeni prej kësaj bote, unë nuk jam prej kësaj bote.

24 Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja.”

25 Atëherë ata i thanë: “Kush je ti?.” Dhe Jisui u tha atyre: “Pikërisht atë që ju thashë.

26 Shumë gjëra kam për të thënë e për të gjykuar lidhur me ju; por ai që më ka dërguar është i vërtetë dhe gjërat që kam dëgjuar nga ai, ia them botës.”

27 Ata nuk e kuptuan se ai po u fliste atyre për Atin.

28 Atëherë Jisui u tha atyre: “Kur ta keni lartuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej vetvetes, por i them këto gjëra ashtu si Ati më ka mësuar.

29 Dhe ai që më ka dërguar është me mua; Ati s’më ka lënë vetëm, sepse bëj vazhdimisht gjërat që i pëlqejnë.”

30 Ndërsa ai thoshte këto gjëra, shumë veta besuan në të.

31 Atëherë Jisui u tha Judenjve që besuan në të: “Nëse do të qëndroni në fjalën time, jeni me të vërtetë dishepujt e mi;

32 do ta njihni të vërtetën dhe e vërteta do t’ju bëjë të lirë.”

33 Ata iu përgjigjën: “Ne jemi pasardhës të Abrahamit dhe s’kemi qenë kurrë skllevër të askujt; si mund të thuash ti: "Do të bëheni të lirë"?.”

34 Jisui u përgjigj atyre: Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush bën mëkatin është skllav i mëkatit.

35 Por skllavi nuk rri përgjithmonë në shtëpi; ndërsa biri rri përgjithmonë.

36 Pra, nëse Biri do t’ju bëjë të lirë, do të jeni me të vërtetë të lirë.”

37 “Unë e di se jeni pasardhësit e Abrahamit, por ju kërkoni të më vrisni, sepse fjala ime nuk gjen vend në ju.

38 Unë flas për ç’kam parë tek Ati im, dhe ju bëni gjërat që keni parë tek ati juaj.”

39 Ata, duke u përgjigjur, i thanë: “Ati ynë është Abrahami.” Jisui u tha atyre: “Po të ishit bij të Abrahamit, do të bënit veprat e Abrahamit;

40 por ju tani kërkoni të më vrisni mua, që ju kam folur të vërtetën që kam dëgjuar nga Perëndia; Abrahami këtë nuk e bëri.

41 Ju bëni veprat e atit tuaj.” Prandaj ata i thanë: “Ne nuk lindëm nga kurvërimi; ne kemi një Atë të vetëm: Perëndinë.”

42 Atëherë Jisui u tha atyre: “Po të ishte Perëndia Ati juaj, ju do të më donit, sepse kam dalë dhe kam ardhur nga Perëndia; nuk kam ardhur, pra, nga vetja ime, por ai më ka dërguar.

43 Përse nuk e kuptoni thënien time? Sepse nuk mund të dëgjoni fjalën time.

44 Ju jeni nga djalli, që është ati juaj, dhe doni të bëni dëshirat e atit tuaj; ai ishte vrasës që nga fillimi dhe nuk qëndroi në të vërtetën, sepse në të nuk ka të vërtetë. Kur thotë të rrema, flet nga vetvetja, sepse është gënjeshtar dhe ati i rrenës.

45 Kurse mua, duke qenë se ju them të vërtetën, nuk më besoni.

46 Cili nga ju më bind për mëkat? Nëse flas të vërtetën, përse nuk më besoni?

47 Kush është prej Perëndisë, i dëgjon fjalët e Perëndisë; prandaj ju nuk dëgjoni, se nuk jeni prej Perëndisë.”

48 Atëherë Judenjtë iu përgjigjën dhe i thanë: “A nuk themi me të drejtë se ti je Samaritan dhe se ke një demon?.”

49 Jisui u përgjigj: “Unë s’kam një demon, por nderoj Atin tim; ju përkundrazi më çnderoni.

50 Tani unë nuk kërkoj lavdinë time, ka kush e kërkon dhe gjykon.

51 Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se ai që zbaton fjalën time, nuk do ta shohë kurrë vdekjen, përjetë.”

52 Pra Judenjtë i thanë: “Tani njohim se ti ke një demon. Abrahami dhe profetët kanë vdekur, kurse ti thua: "Kur njëri zbaton fjalën time, nuk do ta shijojë kurrë vdekjen, përjetë".

53 Ti qenke më i madh se ati ynë Abraham, i cili ka vdekur? Edhe profetët kanë vdekur; kush pretendon se je?.”

54 Jisui u përgjigj: “Në qoftë se unë e përlëvdoj veten, lavdia ime s’është asgjë. Éshtë Ati im ai që më përlëvdon, për të cilin ju thoni se është Perëndia juaj.

55 Por ju ende s’e keni njohur, kurse unë e njoh dhe, po të thoja se nuk e njoh, do të isha një gënjeshtar si ju; por unë e njoh dhe e zbatoj fjalën e tij.

56 Abrahami, ati juaj, ngazëllohej në shpresën që të shihte ditën time; e pa dhe u gëzua.”

57 Judenjtë, pra, i thanë: “Ti ende nuk je pesëdhjetë vjeç dhe e paske parë Abrahamin?.”

58 Jisui u tha atyre: “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: para se të kishte lindur Abrahami, unë jam.”

59 Atëherë ata morën gurë, që t’i hidhnin kundër tij; por Jisui u fsheh dhe doli nga tempulli, duke kaluar midis tyre; dhe kështu u largua.


Bekimi dhe Mallkimi i Zotit

Ungjilli sipas Mateut 5

Dhe ai, kur pa turmat, u ngjit në mal dhe, pasi u ul, iu afruan dishepujt e tij.

2 Atëherë ai hapi gojën dhe i mësoi duke u thënë:

3 “Lum skamësit në frymë, sepse e tyre është mbretëria e qiejve.

4 Lum ata që vajtojnë, sepse ata do të ngushëllohen.

5 Lum ata që janë zemërbutë, sepse ata do ta trashëgojnë tokën.

6 Lum ata që janë të uritur dhe të etur për drejtësi, sepse ata do të ngopen.

7 Lum ata që janë të mëshirshëm, sepse ata do të gjejnë mëshirë.

8 Lum ata që janë të pastër në zemër, sepse ata do ta shohin Perëndinë.

9 Lum ata që përpiqen për paqen, sepse ata do të quhen bij të Perëndisë.

10 Lum ata që janë përndjekur për hir të drejtësisë, sepse e tyre është mbretëria e qiejve.

11 Lum ju kur do t’ju shajnë dhe do t’ju përndjekin dhe, duke gënjyer, do të thonë të gjitha të zezat kundër jush, për shkakun tim.

12 Gëzohuni dhe ngazëllohuni, sepse shpërblimi juaj është i madh në qiej, sepse kështu i kanë përndjekur profetët që qenë para jush.”

13 “Ju jeni kripa e tokës; por në qoftë se kripa bëhet e amësht, me se mund ta rifitojë shijen? Nuk vlen për asgjë, veçse për t’u hedhur dhe ta shkelin njerëzit.

14 Ju jeni drita e botës; një qytet i ngritur në majë të malit nuk mund të fshihet.

15 Po ashtu nuk ndizet një qiri për ta vënë nën babunë, por për ta vënë mbi shandan, dhe t’u bëjë dritë të gjithë atyre që janë në shtëpi.

16 Ashtu le të shndritë drita juaj para njerëzve, që të shohin veprat tuaja të mira dhe ta lëvdojnë Atin tuaj që është në qiej.”

17 “Mos mendoni se unë erdha për të shfuqizuar ligjin ose profetët; unë nuk erdha për t’i shfuqizuar, po për t’i plotësuar.

18 Sepse në të vërtetë ju them: Deri sa qielli dhe toka, të kalojnë asnjë jotë a asnjë pikë e ligjit nuk do të kalojnë, para se të plotësohet gjithçka.

19 Ai, pra, që do të shkelë një nga këto urdhërime më të vogla, dhe do t’u ketë mësuar kështu njerëzve, do të quhet më i vogli në mbretërinë e qiejve; kurse ai që do t’i vërë në praktikë dhe do t’ua mësojë të tjerëve, do të quhet i madh në mbretërinë e qiejve.

20 Prandaj unë po ju them: në qoftë se drejtësia juaj nuk është më e lartë nga ajo e skribëve dhe e farisenjve ju nuk do të hyni fare në mbretërinë e qiejve.

21 Ju keni dëgjuar se u qe thënë të lashtëve: "Mos vrisni"; dhe: "Kushdo që vret do t’i nënshtrohet gjyqit";

22 por unë po ju them: "Kushdo që zemërohet pa shkak kundër vëllait të tij, do t’i nënshtrohet gjyqit; dhe kush i thotë vëllait të vet: "Rraka," do t’i nënshtrohet sinedrit; dhe kush do t’i thotë: "Budalla," do t’i nënshtrohet zjarrit të Gehenës.

23 Nëse ti, pra, po paraqet ofertën tënde te altari, dhe atje kujtohesh se yt vëlla ka diçka kundër teje,

24 lëre atje ofertën tënde para altarit dhe shko pajtohu më parë me vëllanë tënd; pastaj kthehu dhe paraqite ofertën tënde.

25 Bëj një marrëveshje miqësore me kundërshtarin tënd, sa je në një rrugë me të, që kundërshtari yt të mos të dorëzojë te gjykatësi dhe gjykatësi të të dorëzojë te rojtari dhe ti të futesh në burg.

26 Në të vërtetë të them se nuk do të da-lësh prej andej pa e paguar edhe qindarkën e fundit.

27 Ju keni dëgjuar se të lashtëve u qe thënë: "Mos shkel kurorën".

28 Por unë po ju them se kushdo që shikon një grua për ta dëshiruar, ka shkelur kurorën me të në zemrën e vet.

29 Në qoftë se syri yt i djathtë të çon në mëkat, hiqe dhe flake larg teje, sepse është më mirë për ty që të humbësh një nga gjymtyrët e tua se sa të hidhet në Gehenën gjithë trupi yt;

30 dhe në qoftë se dora jote e djathtë të çon në mëkat, preje dhe hidhe larg teje, sepse është më mirë që të humbësh një nga gjymtyrët e tua se sa të hidhet në Gehena gjithë trupi yt.

31 Qe thënë gjithashtu: "Kush e lë gruan e tij, le t’i japë letrën e ndarjes".

32 Por unë po ju them: Kushdo që e përzë gruan e tij, me përjashtim të rastit të kurvërisë, e bën atë të shkelë kurorën; dhe kushdo që martohet me një grua të ndarë, shkel kurorën.

33 Keni dëgjuar gjithashtu se të lashtëve u qe thënë: "Mos bëj betim të rremë; por plotëso premtimet për të cilat je betuar para Zotit".

34 Por unë po ju them: "Mos u betoni fare, as për qiellin, sepse është froni i Perëndisë,

35 as për tokën, sepse është stol i këmbëve të tij, as për Jeruzalemin, sepse është qyteti i Mbretit të madh.

36 Mos u beto as për kokën tënde, sepse nuk ke fuqi të zbardhësh ose të nxish qoftë edhe një fije floku;

37 Por fjala jote të jetë: Po, po; jo, jo; gjithçka më tepër vjen nga i ligu.

38 Ju keni dëgjuar se qe thënë: "Sy për sy dhe dhëmb për dhëmb".

39 Por unë po ju them: Mos i rezisto të ligut; madje, në qoftë se dikush të qëllon mbi faqen e djathtë, ktheja dhe tjetrën,

40 dhe në qoftë se dikush do të të nxjerrë në gjyq për të të marrë tunikën, jepi edhe mantelin.

41 Dhe në qoftë se dikush të detyron të ecësh një milje, ti bëji dy me të.

42 Jepi atij që të kërkon, dhe mos refuzo t’i japësh atij që të kërkon hua.

43 Ju keni dëgjuar se qe thënë: "Duaje të afërmin tënd dhe urreje armikun tënd".

44 Por unë po ju them: "Duani armiqtë tuaj, bekoni ata që ju mallkojnë, u bëni të mirë atyre që ju urrejnë, dhe lutuni për ata që ju keqtrajtojnë dhe ju përndjekin,

45 për të qenë bij të Atit tuaj, që është në qiej, sepse ai bën të lindë diellin e tij mbi të mirët dhe mbi të këqijtë, dhe bën të bjerë shi mbi të drejtët dhe të padrejtët.

46 Sepse, po të doni vetëm ata që ju duan, çfarë shpërblimi do të keni? A nuk bëjnë kështu edhe tagrambledhësit?

47 Dhe nëse përshendetni vetëm vëllezërit tuaj, çfarë bëni të veçantë? A nuk bëjnë kështu edhe tagrambledhësit?

48 Jini, pra, të përkryer, ashtu siç është i përsosur Ati juaj, që është në qiej.”