Shpirt Shqiptari

Një ditë vajza ime më bëri një pyetje të çuditshme për moshën e saj. Ajo është vetëm 9 vjeç. Shpesh në shkollën ku shkon kish dëgjuar mësuesen të fliste për "të mirën" dhe "të keqen". Në mendjen e saj, e mira ishte ajo që mësuesja priste nga nxënësit e klasës së saj. Dhe e keqja ishte diçka e frikshme, e ndëshkueshme si nga mësuesja edhe nga prindërit e rritur të fëmijëve. Me plot kureshtje dhe pafajësi, ajo më pyeti:

- Babi, nga dallon e mira nga e keqja?

Mu desh të heshtja për pak momente për të organizuar mendimet e mia në kokë, dhe për t'ia përshtatur një mendje të brishtë fëmije. Fillova me qetësi t'ia shpjegoj dallimin mes të dyjave.

1. E vërteta përballë gënjeshtrës

E mira, të keqen babi, është gjithmonë e vërtetë dhe asnjëherë nuk të gënjen. Kurse e keqja gjithmonë është e ngritur mbi gënjeshtrën që mundohet të fshehë apo anashkalojë të vërtetën. Kur e mëson të vërtetën, ti je e fortë! Kur të gënjejnë, ti ndihesh e dobët! Dhe jo vetëm kaq. Por edhe ti vetë kur je duke thënë të vërtetën, je duke treguar që je vajzë e mirë. Dhe kur gënjen, je duke treguar që nuk je vajzë e mirë.

- Po kur njerëzit më pyesin dhe unë nuk e di përgjigjen, çfarë përgjigje t'iu jap?

- Kur nuk e di përgjigjen, përgjigju që nuk e di. Nuk ka asgjë të keqe të thuash që nuk e di. Kjo është e vërteta apo jo?

- Po si ta mësoj unë përgjigjen e vërtetë? Si ta kuptoj që po më gënjejnë?

- Të vërtetën ne gjithmonë e marrim nga Zoti ynë Krisht, prandaj na quajnë të Krishterë. Sa herë që shkojmë në Kishë të dielave, sa herë që dëgjojmë predikimin e priftit në Kishë, sa herë që lexojmë Biblën, të gjitha këto janë të vërteta. Janë të vërteta që Kisha na i mëson ne siç ua ka mësuar dhe brezave që kanë ardhur para nesh, babit, gjyshit, stërgjyshit e kështu me rradhe.

Gjëja tjetër që duhet të mbash gjithmonë në mendje është që kur linde ti Zoti të dha një mami dhe një babi, që të kujdesen për ty, të të duan, e të të mësojnë e udhëzojnë për çdo gjë. Dhe është detyra e mamit e babit që të të mësojnë ty të vërtetën.

- Edhe mësuesja në shkollë apo ajo?

Mësuesja të mëson disa të vërteta, por mësuesja nuk të do ty sa të do mami e babi. Pastaj mësuesja nganjëherë është e detyruar nga shkolla e nga shteti që të të mësojë ty gjëra që nuk janë të vërteta, e janë në kundërshtim me mësimet që të ka dhënë mami e babi. Kështu që gjithmonë mbaj parasysh mësimet tona, dhe gjithmonë na pyet ne kur nuk je e sigurt për ato që dëgjon e mëson në shkollë.


2. E bukura përballë të shëmtuarës

E mira, të keqen babi, është gjithmonë e bukur! Kënaqesh kur e shikon dhe e prek. Kurse e keqja është gjithmonë e shëmtuar. Të vjen ndot ta shikosh e prekësh. Kjo është një ndjesi që ne e kemi të gjithë si njerëz. Sytë e tu dhe zemra e mendja jote di të dallojë të bukurën nga e shëmtuara. Dhe gjëja tjetër që duhet të kuptosh, edhe pse je akoma e vogël, është se ka një bukuri të jashtme dhe një bukuri të brendshme. Bukurinë e jashtme e shikon syri. Mënyra se si vishesh dhe e paraqit veten. Por ka edhe një bukuri të brendshme, që e kemi brenda zemrës, dhe kjo është bukuria e të sjellurit të hirshëm. Kur ti e dëgjon mamin e babin e sillesh ashtu si ata të kanë mësuar, ti tregon një bukuri të hijshme të brendshme. Por kur ti nuk e dëgjon mamin e babin e bën të kundërtën e asaj që ata të kanë mësuar, ti e humbet bukurinë e brendshme. Bukuria e brendshme është më e rëndësishme se ajo e jashtme, se bukuria e jashtme të ikën kur rritesh por bukurinë e brendshme e ke gjithmonë brenda zemrës tëndë gjithë jetën tënde.


3. Besimi përballë frikës

Tani ti besoj se je duke menduar në mendjen tënde të vogël: "A duhet të kemi frikë nga e keqja?" Në këtë botë ka dy lloje njerëzish bija ime. Ata që jetojnë me frikën e Zotit. Dhe ata që nuk jetojnë me frikën e Zotit. Ata që jetojnë me frikën e Zotit dhe i luten Zotit, kanë gjithmonë mbrojtjen e Zotit. Zoti është i plotfuqishëm dhe ka nën kontroll gjitçka. Këta njerëz që jetojnë me frikën e Zotit janë njerëz me besim në Zot. Të kesh besim në Zot do të thotë të jetosh jetën tënde ashtu si të mëson Zoti. Kurse ata njerëz që nuk jetojnë me frikën e Zotit, nuk kanë as besim në Zot, nuk kanë as mbrojtjen e Zotit. Këta njerëz frikësohen kollaj dhe i pushton e keqja. Dhe frika i shtyn që të bëjnë gjëra të këqija si për veten e tyre edhe për njerëzit rreth tyre.

- Po pse këta njerëz nuk i besojnë Zotit si ne? A nuk do të ishim të gjithë të mirë po të bënim si na mëson Zoti?

- Po, bija ime. Por disa njerëz kur rriten e bëhen të mëdhenj, i harrojnë ato mësimet e Zotit që mësuan si fëmijë. I harrojnë edhe mësimet e prindërve të tyre. Të vërtetën nuk e marrin më nga familja dhe Kisha, e marrin nga shkolla, nga puna, nga televizori, nga Interneti, nga miqtë e shokët që takojnë. Dhe kjo i bën të huaj jo vetëm për Zotin por edhe për familjen e prindërit e tyre. Në mendjen e tyre ata kujtojnë se janë duke krijuar të vërtetat e tyre, në kundërshtim me mësimet e Zotit dhe prindërve të tyre.

- E kupton tani dallimin mes së mirës dhe së keqes?

- Po.

- (Me të qeshur) Bëhu vajzë e mirë mos u bëj vajzë e keqe!