Johan Cruyff
Johan Cruyff (në gjuhën holandeze shkruhet Johan Cruijff ) është një trajner dhe ish-futbollist holandez. Ai është pa dyshim një nga strategët më të mirë të futbollit bashkë me brazilianin Pele, argjentinasin Diego Maradona, francezët Michel Platini dhe Zinedine Zidane apo gjermanin Franz Beckenbauer. Ai është një nga animatorët e «futbollit të plotë» në fillim të viteve ‘70 kur luante në radhët e Ajaksit të Amsterdamit. I quajtur “Pele i bardhë”, para Maradonës, por edhe para Platinit, në Evropë rrezatoi në radhët e lojtarëve më të mirë.Ishin pikërisht vitet shtatëdhjetë kur ai quhej mbret i futbollit dhe i portokallinjve që përfaqësonin skuadrën kombëtare holandeze. Historia e tij ka shumë ngjarje të pabesueshme. Në fakt, Cruyff sapo ishte larguar nga shërbimi ushtarak për faj të këmbëve të tij, shumë të sheshta dhe me kavilje të deformuar. Pikërisht këmbët e tij, të veçanta për formën e tyre kontribuuan që ai të bëhej i famshëm në botë. Ky djalë, që ishte fryti i një shitësi frutash dhe një pastrueseje, të cilin mësuesi Gianni Brera e përkufizoi si më të mirë se Di Stefano, ylli i Real Madridit, dhe që më pas e pagëzon "Pelja i bardhë ". nuk është një vetëm që Cruyff merr në karrierë tre herë çmimin “Topi i Artë" që janë të barabartë me çmimet Oskar që jepen në botën kinematografike.
Fillimet e karrierës
Johan Cruyff ka lindur në Amsterdam më 25 prill të vitit 1947. Prindërit e tij, tregtarë frutash, banonin pikërisht para stadiumit të Ajaksit. Johani i vogël ishte vetëm 12 vjeç kur babai i tij vdiq një atak kardiak. Në atë kohë mamaja e tij gjen një punë në klubin e futbollit si pastruese me qëllim që të siguronte të ardhura për familjen. Jeta u bë shumë e vështirë për të dy, tashmë të mbetur vetëm pas vdekjes së kryefamiljarit. Mamaja e regjistron Johanin në seksionin e futbollit të Ajaksit. Johan hyri në moshë shumë të re në skuadrën e tulipanëve të Ajaksit dhe në moshën 12-vjeçare dinte tashmë të pozicionohej shumë mirë në fushë. Që në hapat e parë ai dukej që ishte një fëmijë i talentuar në futboll. Arrinte të mbante topin me këmbë deri në njëqind e pesëdhjetë pasime radhazi, një rast i rrallë dhe një specialist i topit duke llogaritur moshën që kishte. Për të forcuar fizikun e tij, që ishte larg atij të një atleti, stërvitej me disa thasë të mbushur që peshonin katër kilogram secili. Në gusht të vitit 1963, ai nënshkruan në moshën 16-vjeçare kontratën e tij të parë më Ajaksin. Ai luan ndeshjen e parë më 15 nëntor të vitit 1964 kundër Groningen, edhe pse ekipi e tij humb këtë ndeshje, ai shënon aty golin e tij të parë. Ai hyn në përzgjedhjen holandeze më 7 shtator të vitit1966 gjatë një ndeshjeje kundër Hungarisë, e cila përfundoi e rezultatin 2 me 2. Ai nënshkruan golin e barazimit. Më vonë, Holanda kryen një ndeshje më Çekosllovakinë. I lodhur nga një shënim golash shumë i dhunshëm, Cruyff vendos “drejtësi” në veten e tij. Arbitri i jep kartonin e kuq dhe Cruyff ishte lojtari i parë holandez që u përjashtua. Ajaksi fiton për herë të parë në finale Kupën e Evropës, që ishte data 28 maj e vitit 1969, por përulet para Milanit AC me rezultatin 4 me 1. Pasi u përjashtua nga fusha e blertë, Cruyff largohet nga skuadra e Ajaksit. Ashtu si Gerrie Muhren ka mbajtur numrin 9, ai mbajti numrin 14, numër që do t’i ngjitej pas kurrizit gjithë jetën e tij futbollistike. Ajaksi bëhet kampion i Botës pas fitores në finale në Wembley kundër Panathinajkos të Athinës, më 2 qershor të vitit 1971. Cruyff fiton këtë vit çmimin Topi i Artë. Më 31 maj të vitit 1972 Ajaksi fiton për herë të dytë Kupën e Evropës përballë Interit falë dy golave të Cruyff. Ekipi i tij fiton njëkohësisht titullin e Kampionit të Botës së Klubeve më 28 shtator të vitit 1972 përballë Indepediente. Cruyff luan ndeshjen e tij të fundit në ekipin e Ajaksit më 19 gusht të vitit 1973 dhe më pas destinacioni i tij është ekipi i Barcelonës.
Ekipi i Barcelonës
Cruyff u transferua në Klubin Sportiv të Barcelonës në fund të verës së vitit 1973 për një kontratë rekord. Ardhja te ekipi i Barcelonës dhe jo te Reali i Madridit të lojtarit më të mirë të botës, duket si një triumf katalan. Klubi ka fituar në Ligën e Kampionëve që prej vitit 1960 dhe ishte në prag të festimit të 75-vjetorit. Presioni i popullit ishte shumë i madh, Cruyff konsiderohej si shpëtimtar që do t’i jepte klubit famë nga ajo i tij. Atij i lejohej gjithçka, përfshi këtu faktin e të pirit cigare Camel pa filtër në kohën e pushimit mes dy pjesëve të ndeshjes. Ekipi i Barcelonës, i drejtuar nga Rinus Michels (një tjetër ish-lojtar i Ajaksit), nuk mund të besonte te reduktimet që në fillim të sezonit, por kjo ndodhi pasi e detyruan disa probleme politike dhe administrative. Cruyff luan për herë të parë, pra nën fanellën e re me ngjyrat e kësaj skuadre, më 28 tetor të vitit 1973. Në këtë ndeshje ai shënon dy gola përballë Granadës. Ai fiton përsëri çmimin Topi i Artë në vitin 1973. ai bëhet idhulli i katalanëve. Gjithashtu ekipi po bënte ndeshje me vlera duke mos pësuar asnjë humbje. Jo më larg se një vit më pa,s skuadra e Barcelonës arrin të jetë shumë në formë duke fituar derbin përballë Real Madridit, në Santiago-Bernabë, me rezultatin 5 me 0, më 17 shkurt të vitit 1974. Kështu skuadra e Barcelonës udhëton drejt titullit kampion që kishte 14 vjet që e priste. Më 7 korrik të vitit 1974, Holanda sfidoi Republikën Federale Gjermane “në shtëpinë e saj” në finalen e Kupës së Botës. Por atë ditë gjermanët ishin më të fortë dhe më të zotë, por fati nuk i ndihmoi që të fitonin. Këtë herë i talentuari Cruyff fiton për herë të tretë çmimin Topi i Artë, duke u bërë kështu lojtari i parë që fiton këtë çmim tre herë radhazi. Me ekipin holandez ai arriti në gjysmëfinalen e Kupës së Kombeve, por ai mundet para Çekosllovakisë me rezultatin 1 me 3. Në përfundim të ndeshjes mes Holandës dhe Belgjikës, ai njoftoi se nuk do të kthehej në Argjentinë për të luajtur në fazën finale të Kupës së Botës në vitin 1978. Ai arrin të ketë një tipar përcaktues në karrierën e tij ndërkombëtare më 26 tetor të vitit 1977. Ai kryen ndeshjen e tij të fundit në skuadrën e Barcelonës më 7 maj të vitit 1978. Cruyff qëndroi 5 sezone në këtë klub dhe e mbylli karrierën e tij me të në vitin 1978 me një fitore si Mbret i futbollit. Nga pikëpamja sportive, bilanci i kalimit të tij te skuadra e Barcelonës është i pakët: dy tituj, por pasioni që lidh popullin katalan me të shkon përtej titujve dhe çmimeve. Në këta vite klubi ishte një vitrinë politike dhe stadiumin një vend kërkesash.
Loja në Shtetet e Bashkuara
Në vitin 1978, ai niset për në Shtetet e Bashkuara, ku bën një përpjekje në skuadrën Cosmos New York para se të angazhohet në radhët e ekipeve Washington Diplomats dhe Los Angeles Aztecs. Në Shtetet e Bashkuara ai luan 2 ndeshje miqësore në radhët e skuadrës Cosmos New York para se të shkojë te ekipi Los Angeles Aztecas më 23 maj të vitit 1979.
Rikthimi në Evropë
Në vitin 1981 ai rikthehet në kontinentin e vjetër. Më 1 mars të po këtij viti, ai rikthehet në Spanjë për të luajtur në klubin D2 në Levante UD, ku qëndron pesë muaj. Këtu ai luan në dhjetë ndeshje dhe shënon dy gola. Më pas ai kthehet sërish në janar të vitit 1982 te Ajaksi i Amsterdamit, ku qëndroi një vit e gjysmë deri më 13 maj të vitit 1883. Ai angazhohet në ekipin Feyenoord Rotterdam, që ishte ekip rival i Ajaksit dhe kjo ndodhi më 21 gusht të vitit 1883. Në moshën 37-vjeçare ai i jep fund karrierës së tij futbollistike dhe konkretisht pas përfundimit të ndeshjes në Pec Zwolle që përfundoi me rezultatin 2 me 1 nga skuadra e Feyenoord.
Karriera si trajner
Ai e nisi karrierën e tij si trajner në gusht të vitit 1985, me lojtarët e ekipit të Ajaksit. Ai fitoi Kupën e Kupave përballë Lokomotiv Leipzig, më 13 maj të vitit 1987. Më 10 maj të vitit 1988, ai u thërrit nga presidenti Nunez për të marrë në drejtim ekipin e Barcelonës. Cruyff do të qëndrojë në krye të këtij ekipi tetë vjet me radhë, duke fituar të paktën 1 trofe për çdo sezon. Më 26 shkurt të vitit 1991, ai bie viktimë e një sëmundjeje kardiake dhe i duhet të bëjë një ndërhyrje kirurgjikale në zemër. Pas disa muajsh, ai fillon sërish punën e tij si trajner dhe është në formë të mirë fizike ndërsa drejton të rinjtë e skuadrës së Barcelonës. Më 20 maj të vitit 1992, datë historike, skuadra "Dream Team" fiton më në fund shumë famë dhe vlera, duke fituar kështu në finalen e Champions League në Wembley, përballë Sampdoria. Goli i vetëm i ndeshjes u shënua nga Ronald Koeman gjatë minutave shtesë të ndeshjes. Johan Cryuff e lë postin drejtues në fund të sezonit 95-96 dhe zëvendësohet nga anglezi Robson.
Si cilësohet Johan Cryuff
Ai është mbiquajtur edhe “El flanco" (i dobëti), që do të thotë se nuk ka bërë figurë në skenën futbollistike për fizikun e tij të rrallë, por si një talentet e lojës së futbollit. I aftë dhe realizues i "futbollit të plotë ", i formuar në radhët e Ajaksit, ai ka ditur të imponohet si kapiten dhe mbi të gjitha si trajner i Klubit Sportiv të Barcelonës. Ai ka qenë në çdo rast lojtari më i mirë i kohës së tij që u vlerësua me tre herë me çmimin Topi i Artë dhe një herë me Topin e Bronztë, i aftë me dhunti të veçanta teknike. Ai ka ndriçuar Evropën, madje botën, me mënyrën e tij të të luajturit. Ai i ka fituar praktikisht të gjithë trofetë. Ati konkretisht i mungon çmimi më i rëndësishëm që mund të fitojë një lojtar. Ai nuk ka fituar kurrë Kupën e Botës me ekipin kombëtar, Holandën. Në vitin 1974, ekipi "Portokallet mekanike " do të arrijnë në finale pas një kalimi të shkëlqyer. Pesë fitore, dy ndeshje të humbura, njëra që përfundoi me rezultatin 4 me 0 përballë Argjentinës dhe një tjetër me rezultatin 2 me 0 kundër Brazilit. Ndeshja e finales u konsiderua e humbur, por kjo ndeshje nuk bëri që ekipi i Barcelonës t’ia humbte vlerat Johan Cruyff, lojtarit që dha shumë për të.
Ky ekip i detyrohet shumë atij, si talent dhe si person. Fatmirësisht Klubi dhe mbi të gjitha kolegët e vlerësuan shumë dhe e quajtën për nder që e kishin pasur në radhët e skuadrës së tyre. Ata e cilësuan veten me fat që kishin pasur mes tyre një talent të tillë. Shumë urime dhe vlerësime Johan Cruyff ka marrë edhe si trajner. Lojtarët e stërvitur prej tij kishin një përgatitje prej profesionisti. Ai e shndërroi ekipin e Barcelonës në një ndër më të mirët e viteve ‘90. Një takim miqësor ka vënë ballë për ballë pjesëtarët e “Dream Team”, ndër të cilët mund të përmenden Zubizarreta, Koeman, Bakero, Laudrup, Beguiristain, Stoichkov, Salinas..., me ekipin e ri të Barcelonës në vitet 98-99, sigurisht me praninë e Hesp, Kluivert, Figo, Rivaldo, Anderson.... Lojtarë të tjerë kanë ardhur të shtohen në këtë festë, si Cantona, Campos, Joao Pinto. Përfundimi i kësaj ndeshjeje çon në avantazh skuadrën e Barcelonës me rezultatin 2 me 0, por pak rëndësi ka rezultati. Megjithatë miti Cruyff reziston ende sot në mendjen e të apasionuarve pas futbollit. Johan ka një trashëgimtar, djalin e tij që është tashmë i prirur në këtë drejtim. Ai ushqen të njëjtin pasion për futbollin si i ati dhe ka shfaqur dhunti të veçanta. Nuk ka ende plotësisht talentin e të atit, fama e të cilit është pa dyshim më se e merituar, por është goxha profesionist.
Johan Cruyff themelon “Academics International”
Misioni i tij
Fondacioni “Cruyff Academics International” edukon atletë në mbarë botën, duke i pozicionuar ata që të bëhen sa më të aftë dhe produktivë në këtë fushë, por mbi të gjitha që t’u shërbejnë interesave të sportit dhe të shoqërisë.
Ai shprehet :“Sipas mendimit tim, atletët kanë cilësi të shquara dhe të rralla. Ata janë të zgjuar, të formuar, që kanë si synim të ecin përpara dhe janë të orientuar drejt golit. Me këto karakteristika dhe me trajnerin e duhur mbi kokë, këta atletë do të bëhen drejtues të denjë të botën e menaxhimit të sportit. Kush mund t’u shërbejë më mirë interesave të sportit sesa dikush që ka në zemrën e një atleti?”. Ai e themeloi këtë fondacion për t’ju ardhur në ndihmë talenteve të rinj dhe atyre që duhet të merren me menaxhimin e sportit.
Personaliteti i Cruyff
Cruyff ishte një figurë karizmatike edhe jashtë fushës së blerët, i sigurt në vetvete dhe këmbëngulës, por pa dyshim që jo një person që maste fjalët për të shmangur faktin e të bërit armiq të tjerët. Kjo mënyrë e tij nuk luhet gjithmonë në favor të tij, si në kohën kur në vitin 1972 i hiqet titulli i kapitenit të Ajaksit me një votim, në të cilin nga 13 vota ai merr vetëm 3 nga shokët e skuadrës. Pra lidhur me mënyrën e tij të komunikimit, ai ka pasur ulje dhe ngritje në këtë drejtim. Megjithatë kryesisht vlerësohet pozitivisht në këtë pikë. Përveçse luante në kufijtë mes ndershmërisë dhe arrogancës, Cruyff ishte i famshëm për mënyrën e të folurit. Ai ishte i njohur për një logjikë të mendimit që e kishte karakteristikë të tijën, e cila shoqërohej më monologë të gjatë që e çonin në një gjykim të paanshëm dhe në përfundimin dilte se kishte të drejtë, duke lënë kundërshtarin e shpërqendruar. Gjatë kohës që ai luante në radhët e ekipit të Holandës, citimet e tij janë mbledhur në një libër dhe janë përdorur për seminare të ndryshme. Për të qenë një ndër lojtarët më të mëdhenj të të gjitha kohërave, karriera ndërkombëtare e Cruyff ishte relativisht e shkurtër. Filloi të debutojë për herë të parë kombëtaren holandeze kundër Hungarisë në shtator të vitit 1966, me një total prej 48 pjesëmarrjesh me "Portokallinjtë", deri në largimin e tij në tetor të vitit 1977. Suksesi i tij i fundit në skenën ndërkombëtare ishte kontributi në kualifikimin e Holandës për në Kupën e Botës në vitin 1978 në Argjentinë, megjithëse edhe në këtë rast ishte thërritur vetëm për ndeshjet e rëndësishme.
Karriera si lojtar
1964-1973 : Ajaks Amsterdam (Holandë)
1973-1978 : Klubi Sportiv Barcelona (Spanjë)
1979 : Los Angeles Aztecs ( Shtetet e Bashkuara)
1980 : Washington Diplomats ( Shtetet e Bashkuara)
1980-1981 : Levante UD ( Spanjë)
1981 : Washington Diplomats (Shtetet e Bashkuara)
1981-1983 : Ajaks Amsterdam (Holandë)
1983-1984 : Feyenoord Rotterdam (Holandë)
Çmime si lojtar
Kupa e Europës së Klubeve të Kampionëve: 1971, 1972 et 1973 me Ajaksin
Kupa Ndërkontinentale: 1972 me Ajaksin
SuperKupa e Evropës: 1972 me Ajaksin
Kupa e Evropës së fituesve të kupave: 1967 me Ajaksin
Kampion i Holandës: 1966, 1967, 1968, 1970, 1972, 1973, 1982, 1983 me Ajaksin ; 1984 me Feyenoord
Kampion i Spanjës: 1974 me Barcelonën
Kupa e Holandës: 1967, 1970, 1971, 1972 dhe 1983 me Ajaksin ; 1984 me Feyenoord
Kupa e Spanjës: 1978 me Barcelonën
48 seleksionime për 33 gola me Holandën
Topi i Artë: 1971, 1973 dhe 1974
Karriera si trajner
1985-1988 : Ajaks i Amsterdam (Holandë)
1989-1996 : Klubi Sportiv i Barcelonës (Spanjë)
Çmimet si trajner
Kupa e Europës së Klubeve të Kampionëve: 1992 me Barcelonën
Kupa e Europës së fituesve të kupave: 1987 me Ajaksin; 1989 me Barcelonën
SuperKupa e Europës : 1992 me Barcelonën
Kampion i Spanjës: 1991, 1992, 1993 dhe 1994 me Barcelonën
Kupa e Holandës: 1986 dhe 1987 me Ajaksin
Kupa e Spanjës: 1990 me Barcelonën
Skeda personale
Emri: Hendrik Johannes Cruijff
Kombësia: Holandez
Ditëlindja: 25 prill 1947
Vendlindja: Amsterdam
Gjatësia: 1.78 cm
Pesha: 68 kg
Pseudonimi: "El Salvador"
Pozicioni: Sulmues
Krijoni Kontakt