super hajduti jep leksione nga amerika..
korrieri
----
Leksioni amerikan per politiken shqiptare
E Hene, 31 Tetor 2005
Nje mesazh i drejtperdrejte per Presidentin Moisiun
Nga Arben MALAJ
Ka kohe qe vemendja publike eshte fokusuar ne emerimin e ambasadores tone ne Shtetet e Bashkuara te Amerikes. Ky eshte nje zhvillim pozitiv, por eshte shume e rendesishme te jete pozitiv rezultati perfundimtar. Shtetet e Bashkuara te Amerikes jane partneri strategjik me i rendesishem, jo thjesht ne mbeshtetjen e demokracise ne vendin tone, por edhe mbeshtetesi kryesor ne harmoni me BE ne proceset e integrimit politik dhe ekonomik te vendit.
Zhvillimet ne rajon, statusi i Kosoves, zgjidhja e problemit te emrit te Maqedonise, zgjidhja definitive per Bosnjen, eliminimi i vonesave te integrimit per vendet e rajonit, jane teresia qe perben nje moment historik per Ballkanin Perendimor. Ne kete kontekst historik, mbetet obliguese nje diplomaci shume aktive dhe profesionale.
Ne pervojen diplomatike cdo qeveri e re me emerimet apo levizjet ne sherbimin diplomatik percjell edhe nje mesazh te vleresimit te raporteve bilaterale. Pare ne kete kendveshtrim, perzgjedhja e ambasadoreve tane ne qendrat kryesore te vendimarrjes politike dhe vendet qe jane partnere te rendesishem politike dhe ekonomike kerkon pergjegjshmeri dhe seriozitet nga ata qe percaktojne linjat e politikes se jashtme, kjo sidomos kur flasim per BE, SHBA, Itali, Greqi,Gjermani, France, Kine, Japoni, etj.
Ambasadori i BE-se ne SHBA eshte sot ish-Kryeministri i Irlandes, Kryeministri i reformave qe ndryshoi historine e ketij vendi. Kryeministri i Rusise eshte ish-ambasadori i Rusise ne BE. Ish-ambasadori i Rumanise ne SHBA u be ministri i jashtem i Rumanise dhe sot eshte lideri i opozites se ketij vendi.
Pra, investimet ne nivel ambasadori dhe ne qendrat kryesore te politikes nderkombetare konsiderohen investime afatgjata. Ndersa, ne vendin tone, ambasadoret me te mire te tete viteve te fundit do te duhet te jene pa pune, ndersa nje pjese e mire e ambasadoreve te rinj do te jene peshqeshe familjare apo dhurata kompesuese politike. Ky eshte rikthim, apo me keq akoma kthim, 8 vite mbrapa.
Performanca dhe kredibiliteti personal i cdo ambasadori ndikon shume ne intensitetin dhe cilesine e marredhenieve dy dhe shumepaleshe. Ndoshta per rastin "Harxhi" nje leksion i drejtperdrejte vjen nga SHBA nepermjet rastit "Miers", kandidate per anetare ne Gjykaten e Larte.
Pak dite me pare ajo i paraqiti doreheqjen Presidentit Bush, i cili e pranoi menjehere. Ne kushtet e fuksionimit normal te bashkepunimit te Presidentit me keshilltaret e tij kuptohet qe doreheqja ka qene e miratuar perpara paraqitjes ne publik. Pra, ne nje sens pozitiv, ajo eshte terheqja e Presidentit Bush nga nje propozim qe ai e mbeshteti shume fort ne publik. Miers deklaron publikisht ne doreheqje se procesi i miratimit te saj kishte rritur ngarkesen ndaj Shtepise se Bardhe (do te verifikohej korrespondenca e saj per te pare profilin e kualifikimit dhe pergjegjesise), kishte rritur stresin ndaj stafit te Shtepise se Bardhe ku ka shume prioritete te mprehta dhe te rendesishme dhe se keto te dyja bashke vleresoheshin nga vete Miers ne leter, nuk ishin ne interes te vendit te saj (kopje e letres gjendet e plote ne internet).
Sipas komenteve te shtypit amerikan, i cili ka qene mjaft i ndjeshem ne kete pike dhe ka ndjekur me shume vemendje debatin, Miers u terhoq per dy arsye kryesore; mungesa e mbeshtetjes dhe mungesa e kualifikimit te nevojshem. Cilat jane mesazhet e leksionit amerikan per kandidaten per ambasadore, per Kryeministrin dhe per Presidentin e vendit tim.
Per kandidaten Harxhi
Ne debatin per perzgjedhjen e anetareve te Gjykates se Larte per vete rendesine e vendimeve te tyre ne jeten e cdo amerikani pati nje investigim shume te imet per gjithe karrieren e tyre, kualifikimin dhe per kredibilitetin. Me konkretisht, per kryetarin e Gjykates se Larte John Robert, u pa ne menyre te studiuar aktiviteti i tij i shkruar prej me shume se 8000 faqe, ndersa Meirs dha doreheqjen sapo u kerkua qe te vleresohej mbi kualifikimin e saj, duke ekzaminuar gjithe korrespondencen e saj gjate sherbimit ne Shtepine e Bardhe.
Ndersa kandidatja per ambasadore ne SHBA (shpresoj te mos e konsideroj debat personal) ka nje arkive botimesh, qe minimalisht e pengon te beje karriere ne sherbimin diplomatik ne nivel ambasadore aq me pak ne SHBA, pa nje prove bindese gjate nje karriere te gjate ne nivele me te ulta ne sherbimin diplomatik. Nje nga goditjet e renda per kandidaten Miers ishte mungesa e koherences ne qendrimet e saj publike per ceshtje te rendesishme te debatit kushtetues ne SHBA. Ndersa kandidatja jone ka qendrime nacionaliste ekstremiste ne vleresimin e zhvillimeve politike ne vendin e saj, duke atakuar rende SHBA, CIA, Greqine, etj.
Kandidatja ka mungesa te theksuara te formimit intelektual (ndoshta vetem ne kete debat) kur perpiqet te justifikoje qendrimet e saj ne shtypin e djathte. Eshte e papranueshme qe te justifikosh qendrimet me thonjezat e referencave, - minimalisht perpara se te shkruash percakton qellimin dhe objektin e shkrimit.
Arshiva e TV, gazetave dhe revistave nderkombetare qe trajtojne ngjarjet e periudhes '96-'97 percakton si deshtues ish-Presidentin Berisha. Keshtu, analiza me thonjeza, me teper sesa objektive dhe realiste, eshte nje perkushtim militant ne preferencen politike. "Thonjezat Harxhi" ishin ne te njejten kohe qendrimi zyrtar politik i diplomacise shqiptare te asaj periudhe.
Perpjekja per t'u justifikuar me argumente qe kane mungese te theksuar te koherences llogjike dhe militantizem ekstrem partiak - ndoshta nuk duhet ta pengojne zj. Harxhi te respektoje leksionin Meirs. Ajo duhet te vetterhiqet, Berisha nuk duhet ta pengoje.
Per Kryeministrin Berisha
Presidenti Bush i zgjedhur drejtperdrejte nga populli amerikan terhiqet perballe nje emerimi, qe mbi te gjitha i krijon veshtiresi shtese ne axhenden prioritare te vendit te tij. Kryeministri yne, qe nuk ka voten popullore, por aleancat ekologjikisht te pista, moralisht dhe politikisht, qe ka sfida shume te medha perpara, qendron stoik ne gabimet e tij te perseritura. Terheqja e Berishes eshte e detyrueshme.
Se pari, sepse eshte rast influencash korruptive dhe cenon rende kredibilitetin e tij dhe filozofine qeverisese, madje eshte rast i perseritur. Se dyti sepse ka treguar mungese vemendjeje, pse jo edhe respekti, per nje nga partneret me te rendesishem strategjik te vendit dhe te zhvillimeve pozitive ne rajon, duke rikthyer ne kete menyre pervojen e '96-'97-s. Se treti, sepse duhet te angazhohet me shume ne problemet kritike te vendit, ku situata ekonomike dhe politike duket se po krijojne veshtiresi shtese per te ardhmen e vendit. Idea se ky debat per te mund te mos perbeje shqetesim eshte nje mesazh akoma me negativ. Mentaliteti i drejtuesit te forte, te ashper, te paterhequr, perben nje risk shume te rende per mentalitetin qeverises te nje vendi qe kerkon te integrohet. Se katerti, kjo eshte mundesi qe jo rralle i vjen individeve apo forcave politike qe kane deshtuar nje here. Stresi per te mos deshtuar eshte i madh dhe tenton te behet i pamenaxhueshem, cka do te demtoje cilesine e qeverisjes. Sa me pak gabime, sa me shume vullnet per te korrigjuar, aq me shume kohe efektive - jo kohe fizike - i mbetet ne dispozicion te prioriteteve te vendit.
Leksioni amerikan, ne rastin kur as kandidatja dhe as Berisha nuk terhiqen, mbetet te vleresohet me shume pergjegjesi nga Presidenti Moisiu. Ka tre momente te rendesishme, ne te cilin autoriteti i Presidentit te Republikes, sipas Kushtetutes se vendit tone, eshte i detyrueshem. Ato jane diplomacia, drejtesia dhe siguria.
Presidenti, jo vetem duhet te ndale emerimet militante ne qendrat e rendesishme te vendimarrjes politike, por duhet te siguroje nje zbatim efektiv te ligjit te sherbimit diplomatik, si nje funksion i rendesishem i cdo shteti. Opozita duhet t'i kerkoje publikisht Presidentit te permbushe detyrimet kushtetuese dhe duhet ta mbeshtese ne sfidat qe Presidenti ka ndaj tendencave antikushtetuese te qeverise se re. Presidenti duhet te negocioje me ministrin e Jashtem dhe Kryeministrin qe investimet 8 vjecare ne sherbimin diplomatik te mos flaken me nje te rene te lapsit.
Cdo ambasador aktual ka nje CV kontributesh, ka nje vleresim efikasiteti nga partneret, ka nje profil publik. Ata mund te angazhohen ne vende te ndryshme apo nivele te larta ne Ministrine e Jashtme, por nuk duhet te detyrohen te largohen nga sherbimi diplomatik. Me zhvillimet antidemokratike ne vend, me luften qe Berisha ka shpallur ndaj sherbimit diplomatik, prokurorise dhe gjyqesorit - autoriteti i Presidentit eshte, jo vetem i rendesishem, por edhe nje mision per demokracine shqiptare. Eshte nje mision me mbeshtetje kushtetuese, eshte nje detyrim qe rrjedh dhe nga formula e betimit si momenti me kulmor i marrjes se pergjegjesise per misionin kushtetues ndaj vendit tend. Momentet e veshtira jane gjithmone nje test, por edhe nje mundesi domethenese per cdo President.
---------
di llafe
sa qejf i ka kjo amerika kta superhajdutet..
me vrap sa pa ju ftohur kolltuku ministrit i tha..eja ben malua shoku inë se te pret amerika.. ja superhajna si ty duam..
Krijoni Kontakt