Postuar mė parė nga
Hattabi
Lidhja midis Ēifutėve dhe Shiave
[Njė vėshtrim mbi ngjashmėritė nė akijden e Shiave Rafidij me Ēifutėt dhe tė Krishterėt]1
Nga Xhemal Ibn Furajhan el-Harithi
Falėnderimi i takon vetėm Allahut dhe selami dhe salati qofshin mbi atė, pas tė cilit nuk ka profet tjetėr. E mė pas:
Kėto janė shkurtimisht disa ēėshtje qė kanė tė bėjnė me akijden e Rafidave2 dhe ngjashmėrisė sė tyre me Ēifutėt dhe me tė Krishterėt, bashkė me thėniet e njerėzve tė dijes, tė cilėt janė tė mirinformuar rreth gjendjes sė tyre.
Tė gėnjyerit ėshtė pjesė e fesė sė Shiave Rafidij:
Tranmetohet nga ‘Asim Ibn Bahdele, i cili ka thėnė:"I thashė Hasenit, tė birit tė Aliut: “Shiat pretendojnė se Aliu do tė kthehet.” Ai tha: “Kanė gėnjyer kėta gėnjeshtarė. Sikur ta kishim ditur kėtė gjė, gratė e tij nuk do tė ishin martuar dhe ne nuk do ta kishim ndarė trashėgiminė e tij."3
Shejkhul-Islam Ibn Tejmije (v.728H), Allahu e mėshiroftė, ka thėnė:"Vėrtet, njerėzit qė kanė dije rreth teksteve, transmetimeve dhe zinxhirit tė transmetimit kanė rėnė nė njė mendje se Rafidat janė gėnjeshtarėt mė tė djallėzuar nga tė gjitha grupet e tjera. Gėnjeshtra ėshtė njė gjė e vjetėr mes tyre. Pėr kėtė arsye, Imamėt e Islamit e kanė kuptuar ndryshimin e tyre, nėpėrmjet tė gėnjyerit e vazhdueshėm."
Ebu Hatim er-Razij (v.277H) ka thėnė: “E dėgjova Junus Ibn Abdul-‘Ala duke thėnė: Ash’hab Ibn Abdul-Azijz ka thėnė: Malik (v.179H) u pyet pėr Rafidat dhe ai tha: “Mos u flisni dhe mos transmetoni prej tyre, sepse ata gėnjejnė.” Dhe Ebu Hatim tha: Hermelah na transmetoi duke thėnė: E dėgjova Shafi’un (v.204H) duke thėnė: “Nuk kam parė ndonjė duke dėshmuar qė tė jetė i mė i keq sesa Rafidat.”
Dhe Mu’mel Ibn Ihab ka thėnė: Dėgjova Jezid Ibn Harun (v.206H) duke thėnė: “Transmetimet e ēdo personi tė bidatit mund tė shkruhen, pėr sa kohė qė ai nuk thėrret pėr nė tė (pėr nė bidat), pėrveē Rafidave, sepse ata janė gėnjeshtarė."4
Shejkhul-Islam Ibn Tejmije ka thėnė gjithashtu: “Kurse Rafidat, bidati i tyre doli nga devijimi dhe kufri, dhe mbėshtetja mbi gėnjeshtrėn ėshtė shumė e pėrhapur mes tyre. Dhe ata e pohojnė vetė kėtė gjė kur thonė: Feja jonė ėshtė takije. Dhe ajo ėshtė kur njėri prej tyre thotė diēka me gjuhėn e tij, e cila ėshtė nė kundėrshtim me atė qė gjendet nė zemrėn e tij. Kjo ėshtė gėnjeshtėr dhe hipokrizi. Dhe ata pretendojnė bashkė me kėtė se ata janė besimtarėt, duke i pėrjashtuar nga Feja tė tjerėt qė nuk janė si ata. Dhe ata i pėrshkruajnė Sahabėt me kufr dhe me hipokrizi. Pėr shkak tė kėsaj, ata janė ashtu siē ėshtė thėnė: “Ajo mė akuzoi me sėmundjen qė e kishte vet dhe ia mbathi.”
Prandaj, asgjė nuk ėshtė mė afėr hipokrizisė dhe kufrit nga ana e jashtme e sjelljes nė Islam sesa ata. Dhe nuk ka ndonjė grup tjetėr, brenda tė cilit tė gjenden kaq shumė qafira dhe munafikė sesa mund tė gjenden midis tyre. Dhe kjo duke patur parasysh ekstremistėt nga mesi i Nusejrive dhe qafirėt nga Ismailitė dhe tė ngjashmit si puna e tyre".5
Dhe Ibn Tejmija ka thėnė gjithashtu: “Nuk ėshtė parė ndonjėherė ndonjė grup nga grupet e bidatit dhe dalaletit qė tė jetė kaq i poshtėr siē janė Rafidat, nė lidhje me gėnjimin ndaj tė Dėrguarit tė Allahut, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, dhe ngarkimit atij diēka tė cilėn ai nuk e ka thėnė. Ata janė jashtėzakonisht tė poshtėr nė tė gėnjyer. Dhe nėse ka mes tyre nga ata qė nuk e dinė se ajo ėshtė gėnjeshtėr, atėherė ai (qė nuk e di) vuan nga injoranca e tejskajshme, sikurse ėshtė thėnė:
Nėse nuk e dije, atėherė ėshtė fatkeqėsi,
E nėse e dije, atėherė fatkeqėsia ėshtė mė e madhe."
Imam Shafi’ij ka thėnė: “Nuk kam parė mes pasuesve tė epsheve njerėz mė tė kėqij pėr shpifje sesa Rafidat."7
Dhe Shejkhul-Islam Ibn tejmije ka thėnė: “Kurse sa pėr pretendimet e takijes dhe detyrimit, kėto janė shenjat dalluese tė medh’hebit sipas tyre, domethėnė, sipas Rafidave."8
Pėrshkrimi qė i ka bėrė Profeti (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem) kėtij grupi:
Transmetohet nga Ibn Abbasi, radij-Allahu anhuma, i cili ka thėnė: “Isha me Profetin, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, dhe Aliu ishte me tė. Profeti, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, tha: “O Ali! Do tė jetė nė Umetin tim njė popull qė do t’i kalojė kufijtė nė dashurinė pėr familjen time. Ata do tė kenė njė emėr ofendues, ata do tė quhen Rafida. Luftoji, sepse ata janė mushrikė."9
Ahmed Ibn Junus ka thėnė: “Vėrtet, ne nuk e konsumojmė atė qė ėshtė therur nga njė Rafidij, sepse pėr mua ai ėshtė qafir."10
Pėrse u quajtėn Rafida:
Shejkhul-Islam Ibn Tejmije ka thėnė: “Ata u quajtėn Rafida (refuzuesit) dhe u bėnė Rafida (refuzues), kur dolėn kundėr Zejd Ibn Ali Ibn Husen nė Kufa, gjatė kalifatit tė Hishamit. Shiat e pyetėn atė pėr Ebu Bekrin dhe pėr Umerin, kurse ai i respektoi ata, por njė grup mes tyre e refuzuan kėtė. Kėshtu qė ai tha: “Ju mė refuzuat, ju mė refuzuat!” Kėshtu, ata u quajtėn Rafida."11
Sqarim nė lidhje me ligėsinė e Rafidave dhe armiqėsia e tyre kundėr Njerėzve mė tė mirė tė Allahut dhe mbėshtetja qė i japin ata mosbesimtarėve nga Ēifutėt dhe tė Krishterėt:
Ka thėnė Shejkhul-Islam Ibn Tejmije, Allahu e mėshiroftė, nė librin e tij tė begatshėm “Minhaxhus-Sunne fij Nakd Kelamish-Shi’ah uel-Kaderije”: “Ka ardhur nė Sahihun e Muslimit nga A’isha, radij-Allahu anha, se, kur Profeti, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ēohej pėr t’u falur natėn, thoshte: “O Allah! Zoti i Xhibrilit, Mika’ilit dhe Israfilit, Krijuesi i qiejve dhe tokės, i Gjithėdijshmi i Gajbit (tė Fshehtės) dhe tė dukshmes! Ti gjykon mes robėrve tė Tu pėr atė tė qė kanė mosmarrėveshje mes veti. Udhėzomė, me lejen Tėnde, tek ajo qė ėshtė e vėrteta, pėr tė cilėn ata kanė mosmarrėveshje. Vėrtet, Ti udhėzon atė qė do nė Rrugėn e Drejtė."12 Kėshtu, pra, kushdo qė devijon nga Rruga e Drejtė, do tė bėhet pasues i mendimit tė tij dhe asaj qė ia do nefsi atij.
Ata janė tė mbytur nga injoranca dhe nga gjynahet, e tė mos pėrmendim kėtu Rafidat, sepse ata janė poseduesit mė tė mėdhenj tė epsheve, injorancės dhe gjynaheve. Ata i armiqėsojnė miqtė mė tė mirė tė Allahut tė Lartėsuar pas Profetėve, ata nga mesi i tė parėve tė hershėm, si Muhaxhirėt dhe Ensarėt dhe tė gjithė ata qė i pasuan kėta nė mirėsi, Allahu qoftė i kėnaqur me ta dhe qofshin ata tė kėnaqur me Allahun. Dhe ata formojnė aleanca me kufarėt dhe me munafikėt nga mesi i Ēifutėve dhe tė Krishterėve, dhe me mushrikėt dhe grupet e ateistėve, si puna e Nusejrive dhe Ismailive, e me tė tjerė prej grupeve tė humbura.
Ke pėr ta kuptuar se sa herė qė dy kundėrshtarė nga Besimtarėt dhe mosbesimtarėt kanė konflikt nė lidhje me Zotin e tyre, dhe njerėzit janė nė mospajtim nė lidhje me atė qė kanė ardhur Profetėt, saqė ka mes tyre qė besojnė dhe ka mes tyre qė mohojnė, pavarėsisht nėse mospajtimi ėshtė nė lidhje me thėniet apo veprat, siē janė betejat qė ndodhėn mes Muslimanėve dhe Ehli-Kitabėve dhe mushrikėve, atėherė do t’i gjesh ata (Rafidat) ose shumicėn prej tyre duke i ndihmuar mushrikėt dhe Ehli-Kitabėt kundėr Muslimanėve, Njerėzit e Kur’anit.
Po ashtu, njerėzit e kanė pėrjetuar kėtė gjė prej tyre nė mė tepėr se njė rast, siē ishte rasti kur ata i ndihmuan Turqit dhe njerėzit e tjerė kundėr njerėzve tė Islamit nė Khurasan, nė Irak, nė gadishullin Arabik, nė Sham e nė vende tė tjera. Dhe ata i ndihmuan tė Krishterėt kundėr Muslimanėve nė Sham, nė Egjipt dhe nė vend tė tjera, ku mes tyre pati pėrleshje. Dy nga incidentet mė tė mėdha ishin ato qė ndodhėn katėrqind dhe shtatėqind vjet pas ardhjes sė Islamit, kur Turqit kufarė mbėrritėn nė tokat Islame dhe vranė njė numėr Muslimanėsh, qė vetėm Zoti i njerėzimit e di se sa ishte numri i tyre. Ata (Rafidat) ishin njerėzit me armiqėsinė mė tė madhe kundėr Muslimanėve dhe nė pėrkrahjen e kufarėve. Po ashtu, ndihma e tyre pėr Ēifutėt ėshtė njė ēėshtje e mirėnjohur, aq sa njerėzit kanė filluar t’i konsiderojnė ata si gomarėt e Ēifutėve."13
Si i ngjajnė Rafidat Ēifutėve dhe tė Krishterėve:
Shejkhul-Islam Ibn Tejmije vazhdon mė tej: “Pėr kėtė arsye, mes tyre (Rafidave) dhe Ēifutėve ka ngjashmėri nė ligėsi, nė ndjekjen e epsheve dhe nė sjelljet e tjera tė Ēifutėve. Dhe mes tyre (Rafidave) dhe tė Krishterėve ka ngjashmėri nė ekstremizėm, nė injorancė dhe nė sjelljet e tjera e tė Krishterėve. Ata u ngjajnė Ēifutėve nga njėra anė dhe u ngjajnė tė Krishterėve nga njė anė tjetėr, dhe njerėzit nuk kanė rreshtur sė pėrshkruari ata (Rafidat) me tė tilla cilėsi.
Dhe mė i dituri rreth tyre nga njerėzit ėshtė esh-Sha’bij (v.103H) dhe Dijetarėt e Kufas. Vėrtet, transmetohet nga esh-Sha’bij se ai ka thėnė: “Nuk kam parė njerėz mė idiotė sesa Shiat. Nėse do tė ishin shpezė, do tė ishin huta14; nėse do tė ishin bagėti, ata do ishin qenė e gomarė. Pasha Allahu, sikur t’u kisha kėrkuar qė ta mbushnin kėtė shtėpi me ar, me qėllim qė tė shpifja pėr Aliun, ata do ta kishin bėrė kėtė. Pasha Allahun, unė kurrė nuk do tė shpif pėr tė.”
Dhe Ebu Hafs Ibn Shahin transmetoi nė njė libėr tė vyer pėr Sunetin nga Malik Ibn Magul, i cili tha: esh-Sha’bij mė tha: “Po ju paralajmėroj kundėr tė devijuarve, dhe mė tė kėqijtė prej tyre janė Rafidat. Ata nuk hyjnė nė Islam nga shpresa apo nga frika, porse ata hyjnė nga urrejtja dhe nga gjynahet kundėr njerėzve tė Islamit. Vėrtet, Aliu, radij-Allahu anhu, i dogji ata nė zjarr dhe i dėboi nė toka tė ndryshme. Prej tyre ishte Abdullah Ibn Seba’, njė Ēifut prej Ēifutėve, i cili u dėbua nė njė vendkalim me hark dhe Abdullah Ibn Jessar, qė u dėbua pėr nė Detin Kaspik.
Ajo qė dėshmon pėr kėtė ėshtė se sprova e Rafidave ėshtė njėsoj si sprova e Ēifutėve. Ēifutėt thonė se prijėsi nuk mund tė jetė askush, pėrveēse nga familja e Davudit alejhis-selam, dhe Rafidat thonė se Imamati nuk ėshtė i saktė, pėrveē nėse ai ėshtė nga pasardhėsit e Aliut, radij-Allahu anhu. Dhe Ēifutėt thonė se nuk ka Xhihad nė rrugė tė Allahut, derisa tė vijė Dexh-xhalli dhe njė shpatė tė zbresė nga qiejt, dhe Rafidat thonė se nuk ka Xhihad nė rrugė tė Allahut, derisa tė vijė Mehdiu dhe njė thirrės tė thėrrasė nga qiejt. Dhe Ēifutėt e vonojnė Namazin, derisa tė duken yjet. Po ashtu, Rafidat e vonojnė Akshamin, derisa tė duken yjet. Dhe ka ardhur nė hadith nga Profeti, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, se ai ka thėnė: “Umeti im nuk do tė pushojė sė qeni nė fitre (natyrshmėri), pėr aq kohė qė ata nuk do ta vonojnė Akshamin, derisa tė duken yjet."15
Ēifutėt largohen pak nga Kibla dhe po kėshtu bėjnė edhe Rafidat. Ēifutėt lėvizin para-mbrapa nė Namaz dhe po kėshtu bėjnė edhe Rafidat. Ēifutėt i zgjasin rrobat e tyre nė Namaz dhe po kėshtu bėjnė edhe Rafidat. Ēifutėt thonė se gratė nuk kanė idet16 dhe po kėshtu thonė edhe Rafidat. Ēifutėt e shtrembėrojnė Teuratin dhe po njėsoj Rafidat e shtrembėrojnė Kur’anin. Ēifutėt thonė se Allahu na ka obliguar pesėdhjetė Namaze dhe po kėshtu thonė edhe Rafidat. Ēifutėt nuk janė tė sinqertė, kur i pėrshėndetin Besimtarėt, dhe ata thonė es-samu alejkum, dhe sam ėshtė vdekja (domethėnė ata thonė vdekja qoftė mbi ty). Rafidat thonė tė njėjtėn gjė. Ēifutėt nuk e hanė peshkun mace… njėsoj edhe Rafidat nuk e hanė kėtė peshk. Ēifutėt nuk e pranojnė dhėnien mes’h mbi khufe (ēorape prej lėkure) dhe as Rafidat nuk e pranojnė kėtė. Ēifutėt e shpallin tė lejuar pasurinė e tė gjithė njerėzve dhe kėshtu bėjnė edhe Rafidat. Vėrtet, Allahu na ka njoftuar pėr ta nė Kur'an kur thotė:
“Ata thonė: “Nuk ėshtė turp e gabim pėr ne t’u marrim pasurinė analfabetėve.” Por ata flasin gėnjeshtėr ndaj Allahut duke qenė se e dinė.” [Ali-Imran, 3:75]
Dhe Rafidat bėjnė tė njėjtėn gjė. Ēifutėt ulen nė Namaz me majat e kokave tė tyre dhe kėshtu veprojnė edhe Rafidat. Ēifutėt nuk ulen, derisa t’i lėkundin kokat e tyre para e mbrapa shumė herė, duke i ngjasuar rukusė, dhe po kėshtu veprojnė edhe Rafidat. Ēifutėt e urrejnė Xhibrilin alejhis-selam dhe thonė “Ai ėshtė armiku ynė mes Melaikeve.” Po ashtu, Rafidat thonė se Xhibrili tradhtoi, duke ia dhėnė shpalljen Muhamedit, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem.
Rafidat pajtohen me tė Krishterėt nė njė karakteristikė, e cila ėshtė e veēantė tek tė Krishterėt: gratė e tyre nuk kanė kontratė martese, ata martohen me to pėrkohėsisht, vetėm pėr kėnaqėsi, dhe kėshtu bėjnė edhe Rafidat; ata martohen me mu’tah (martesė e pėrkohshme) dhe e shpallin atė tė lejuar.
Ēifutėt dhe tė Krishterėt janė mė tė mirė se Rafidat nga njėri aspekt: Kur pyeten Ēifutėt: Kush janė njerėzit mė tė mirė nė fenė tuaj? Ata pėrgjigjen: Shokėt e Musait (alejhis-selam). Dhe kur pyeten tė Krishterėt: Kush janė njerėzit mė tė mirė nė fenė tuaj? Ata thonė: Dishepujt e Isait (alejhis-selam). Dhe kur pyeten Rafidat: Kush janė njerėzit mė tė kėqij nė fenė tuaj? Ata thonė: Shokėt e Muhamedit (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem).
Ata u urdhėruan qė tė kėrkojnė falje pėr ta ndėrsa ata i mallkuan. Kėshtu qė shpata do tė mbetet e ngritur kundėr tyre, deri nė Ditėn e Gjykimit. Asnjė flamur nuk ngrihet pėr ta, nuk do tė qėndrohet nė vend pėr ta, nuk do tė bashkohet fjala pėr ta dhe thirrjes sė tyre nuk i duhet pėrgjigjur. Thirrja e tyre ėshtė e pajustifikueshme, fjala e tyre ėshtė nė mospajtim tė ndėrsjellėt dhe tubimet e tyre janė tė ndara. Sa herė qė ata ndezin zjarrin pėr luftė, ai shuhet nga Allahu.
Ebu ‘Asim Khashish Ibn Asram transmetoi nė librin e tij, dhe Ebu ‘Amr et-Talamanki transmetoi nėpėrmjet rrugės sė tij nė librin e tij qė flet pėr usulet (parimet bazė) se Ebu ‘Asim ka thėnė: Ahmed Ibn Muhamed dhe Abdul-Uarithu Ibn Ibrahim na njaftoi: Sindi Ibn Sulejman el-Farisi na njoftoi: Abdullah Ibn Xhafer er-Rakij na njoftoi: nga Abdu-Rrahman Ibn Malik Ibn Magul, nga babi i tij i cili ka thėnė: I thashė Amir esh-Sha’bij: “Pėrse i ke refuzuar kėta njerėz, pasi ti ke qenė mė parė prijės mes tyre?” Ai tha: “Pashė se ata i ndryshojnė kushtet pėr tė zėvendėsuar njė mangėsi."17
Shirku sipas Rafidave i ngjan Shirkut tė Ēifutėve dhe tė Krishterėve:
Ibn Tejmije, rahimehullah, ka thėnė: “Dhe Islami ngrihet mbi dy parime bazė: [1] se ne nuk adhurojmė askėnd tjetėr pėrveē Allahut; [2] dhe ne e adhurojmė Atė me ēdo gjė qė ka ligjėruar Ai, ne nuk e adhurojmė Atė me bidate.
Tė Krishterėt i braktisėn kėto dy parime bazė dhe kėshtu bėnė edhe bidatēinjtė nga ky Umet, siē janė Rafidat e tė tjerė pėrveē tyre. Gjithashtu, tė Krishterėt pretendojnė se dishepujt qė e pasuan Mesian janė mė tė mirė se Ibrahimi dhe Musa (alejhimes-selam) dhe tė tjerėt, pėrveē dy prej nga Profetėt dhe Pejgamberėt, dhe ata pretendojnė se dishepujt janė tė dėrguarit, tė cilėt Allahu i lejoi qė tė flasin, sepse ata thonė se Mesia ėshtė Allahu dhe ata thonė, gjithashtu, se Mesia ėshtė biri i Allahut.
Rafidat i bėjnė dymbėdhjetė imamėt mė tė mirė sesa selefėt nga mesi i Muhaxhirėve dhe Ensarėve. Dhe shumica e Rafidave thonė se ata (dymbėdhjetė imamėt) janė mė tė mirė sesa Profetėt, sepse ata besojnė se dymbėdhjetė imamėt janė tė hyjnizuar (ilahijat). Po ashtu, tė krishterėt besojnė tė njėjtėn gjė pėr Mesian.
Tė Krishterėt thonė se Feja duhet tė sanksionohet/ tė miratohet nga priftėrinjtė dhe nga murgjit. Kėshtu qė ēdo gjė qė do tė konsiderohet e lejuar prej tyre, ėshtė e lejuar, dhe ēdo gjė qė ata do ta konsiderojnė tė ndaluar, ėshtė e ndaluar, dhe feja ėshtė ēdo gjė qė do tė ligjėrojnė ata. Dhe Rafidat pretendojnė se Feja duhet tė sanksionohet nga imamėt. Kėshtu qė ēdo gjė qė ata do ta konsiderojnė tė lejuar, ėshtė e lejuar, dhe Feja ėshtė ēdo gjė qė do tė ligjėrojnė ata.
Kurse sa pėr ata qė hyjnė nė mendimet mė ekstreme tė Shiave, siē janė Ismailitė, ata qė thonė se udhėheqėsi dhe imamėt janė hyjnorė, dhe ata thonė se Muhamed Ibn Ismail e shfuqizoi Sheriatin e Muhamed Ibn Abdullahut (i Dėrguari i Allahut, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem), dhe tė tjera deklarata ekstreme mes Rafidave, atėherė kėta janė mė tė kėqijtė sesa shumica e kufarėve nga Ēifutėt, nga tė Krishterėt dhe nga mushrikėt. Dhe ata i atribuohen Shiave dhe kapen pas medh’hebit tė tyre.18
Ekstremizmi i Shiave pėr Familjen e Profetit:
Shejkhul-Islam Ibn Tejmije, rahimehullah, ka thėnė: "Rafidat pretendojnė se janė dymbėdhjetė tė pagabueshėm nga gjithfarė gabimi dhe gjynahu. Dhe ata e konsiderojnė kėtė si pjesė themelore (usul) tė Fesė. Dhe dijetarėt ekstremistė mes tyre thonė se ueliu (miku i Allahut) ėshtė i ruajtur dhe Profeti ėshtė i pagabueshėm. Madje, edhe nėse shumė prej tyre nuk e thonė kėtė me gjuhėt e tyre, gjendja e tyre ėshtė si puna e atij qė beson se dijetari dhe ueliu janė tė pėrsosur, pa tė meta. Vėrtet, ata kanė kaluar nė tė tilla ekstreme pėr sa i pėrket dy grupeve (dijetarėve dhe eulijave – miqtė e Allahut), saqė disa prej tyre i kane dhėnė statusin apo pozitėn e Profetit, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, dhe madje mė tė mirė se ai. Dhe sikur tė ishte ēėshtja qė ata tė shkonin mė tej, ata do t’u kishin dhėnė njėfarė hyjnizimi (ilahijat).
Dhe e gjithė kjo ėshtė nga devijimi i xhahilijetit (kohėt e injorancės para-Islamike), i cili i ngjan devijimit tė tė Krishterėve, sepse tė Krishterėt i kalojnė kufijtė sa i pėrket Mesias, priftėrinjve dhe murgjve. Allahu i ka qortuar ashpėr pėr kėtė gjė nė Kur'an dhe e bėri kėtė njė mėsim pėr ne, qė tė mos ecim nė rrugėn e tyre. Pėr kėtė arsye, prijėsi i bijve tė Ademit (alejhis-selam) ka thėnė: “Mos mė lavdėroni mua ashtu sikurse tė Krishterėt e lavdėrojnė Isain, tė birin e Merjemes (alejhis-selam). Unė jam veē njė rob, kėshtu qė thoni: robi i Allahut dhe i Dėrguari i Tij."19 Fundi i fjalėve tė Ibn Tejmijes.20
Kjo ėshtė njė pėrmbledhje e shkurtėr nga libri i cili do tė dalė sė shpejti, inshaAllah, qė do tė arrijė pėrafėrsisht pesėdhjetė faqe.
Dhe salati dhe selami i Allahut qoftė mbi Profetin tonė Muhamed, mbi Familjen dhe mbi Shokėt e tij.
Krijoni Kontakt