I verberi i Jerikose.

[deshmuesi]

Tek ungjilli pas Mark:10:46-52, hasemi me ngjarjen e nje te verberi, emri i te cilit ishteartimeu. Le te shohim shkurtimisht kete histori.
Pasi JEzusi po dilte nga Jeriko me dishepujt e tij dhe me nje turme te madhe qe e ndiqte nga pas, Bartimeu nje njeri i verber i cili ishte duke lypur pyeti: Kush po kalon? I thane se po kalonte Jezusi i Nazaretit, atehere ai filloi te bertase dhe te thote: Jezus bir i Davidit, ki meshire per mua, por disa nga ata qe ndiqnin Jezusin, e qortuan ate duke i thene qe te heshte. Por ai thirri edhe me fort: bir i Davidit, ki meshire per mua. Atehere Jezusi e digjoi dhe urdheroi qe te therrasin. Ata e thirren te verbrin duke i thene: Mer zemer, cohu ai po te therret. Atehere i verbri pasi u cua, hodhi tej rroben e tij dhe erdhi tek JEzusi, dhe JEzusi i tha: Cfare do qe une te te bej? I verberi tha: Te me kthesh shikimin. Dhe JEzusi i tha: Shko besimi yt te shpetoi. Dhe ne cast te verberit ju kthye drita e syve.
Kjo eshte pak a shume historia e te verberit te Jerikose dhe Jezusit te Nazaretit.
Ashtu sic e kam theksuar edhe ne shume shkrime te mija se, bibla eshte nje liber i vecante nga te gjita librat tjere, per faktin se ne thelb te vet ky liber ka mesazhin dhe zbulesen e Perendise. Historite dhe ngjarejt e bibles, jane gjithemone te njejtat, dhe nuk ndryshojne, por permes tyre Fryma e Perendise na jap mesazhin dhe mesimin e duhur, prej ku ushqehet besimi yne dhe krijesa e re ne Krishjtin Jezus.
Nese do te ndalemi me thelbesisht ne kete histori te te verbrit te Jerikose, permes zbuleses se Frymes se Shenjte ne do te marim mesime shume te vyera, te cilat i vlejne njohurise dhe beses sone ne Krisht. Tek verberia e te verberit te Jerikose, konkretizohet ne menyre reale njeriu pa Perendi. Fjala profetike ne bibel na deshmon se, njeriu ne thelb te tij, eshte nje qenie plotesisht mekatare, e cila nuk eshte ne gjendje qe te 'Shohe" dhe te ndjeke Perendine. Vete Zoti Jezus ju thote Judenjve se, une erdha per te dhene drite te verberve, ne menyre qe ata qe nuk shohin te kene mundesi te shohin Perendine, dhe ata qe mendojne se shohin te verbohen. Pra nese Perendia nuk te jep kete DRITE ne veten tende, verberia( mekati) nuk te lejon qe te shohesh dhe te ndjekesh Perendine. Le te rikthehemi tek i verberi i Jerikose.
I verberi i Jerikose pasi mesoi se kush ishte ai qe po kalonte aty prane, thirri: "Jezus Biri i Davidit, ki meshire per mua."
Kush ishte ky i verber, cfare ai kerkonte dhe perse besonte se vetem Jezusi kishte pushtet dhe fuqi per ti dhene driten e syve?
I verberi ishte i bindur ne vete te tij per dy gjera: Se pari, ai pranonte te qenit e tij i verber. Dhe se dyti, pranonte se vetem Krishti kishte pushtet dhe autoritet per ti dhene driten e syve. Qellimi im ne kete shkrim, ashtu sic thashe edhe me lart, nuk eshte te tregoj per mrekullite qe Krishti beri ne Izrael. Qellimi im eshte qe, permes ketij te verberi te shohim rrugen qe mekateri ndjek per tu bashkuar me Krishtin. Nese dikush deshrion te vije ne Paqe me Perendine, ai duhet te jete i bindur ne vete te tij dhe te dije se, eshte plotesisht nje qenie e verber ne erresire te mekatit. Pra kjo "verberi" nuk e lejon ate qe te shohe dhe te ndjeke Perendine.
Kur i verberi i Jerikose thirri Jezusin per ndihme, shume prej turmes qe ndiqnin Jezusin e qortuan, duke e ndaluar te therrase. Por cfare beri i verberi, mos valle HESHTI? Shpesh here ndodh qe shume nga ate qe pretendojne se jane "ndjekes" te Krishtit, me veprimet e tyre perpiqen te ndalojne mardhenien tone me Perendine. Keta jan fetaret dhe religjionozet, te cilet per shkak te doktrinave te pafrytme, perpiqen te dobesojne besimin dhe njohurine tone ne Krishtin Jezus. Dotrkinat religjionoze dhe vete ndjekesit e tyre, shume lehte mund te behen nje pengese serioze te beses tone ne Krishtin. Shpeshher i sjell nder mend vitet e para te demokracise ne Shqiperi, kur evangjelistet e pare erdhen ne Korce dhe filluan te shperndajne biblen e Perendise, si dhe te predikonin lajmin e shpetimit. Por aty ata gjeten nje reaksoin shume te madh relogjinoz, te cilet pretendonin se "ndiqnin" Krishtin. Keta religjionoze u perpoqen ti ndalojne njerezit, duke ju thene se keta evangjelistet jane nje fe kunder Krishtit. Kete fakt e verejme me se miri ne historine e te verberit te Jerikose. Disa pjestare te turemes qe ndiqte KRishtin, e QORTUAN TE VERBERIN ne menyre qe ai te heshte. Por cfare do te sillte tek i verberi HESHTJA e tij? Nese ai do ti bindej qortimit te tyre, perfudnimisht ai do te mbetej i VERBER. Pyetja me e rendesishme ketu eshte: A ju bind i verberi zerit qortues? Tek vargu 48, thuhet:
" ... por ai BERTISTE EDHE ME FORT: Biri i Davidit, ki meshire per mua."
Ketu kemi te bejem me nje kembengulje permes se ciles arrihet qellimi i caktuar. Qellimi i te verberit ishte: te rimerte driten e syve. Pra ky i verber nuk u zmbraps per asnje cast nga qellimi tij, edhe pse pati PENGESA per ta detyruar qe te heshte. Te njejten kembengulje drejt qellimit te caktuar ne e shohim edhe tek Zakeu. Qellimi i Zakeut ishte, te SHIHTE Jezusin Shpetimtar. Zakeu beri cmos deri sa me ne fund arriti te shohe Jezusin Shpetimtar. Edhe pse "njerezit" ishin nje "pengese" per te, ai "hipi" ne nje peme te larter, ne menyre qe te arrinte qellimin e tij. Pra Zakeut ju desh te dilte "mbi pengesen njerzore" sepse vetem keshtu syte dhe zemra e tij do te shihnin dhe peranonin Krishtin Shpetimtiar.
I verberi i Jerikose eshte nje shembulli gjalle per cdo njeri qe kerkon te vije ne Krishti. Ky i verber nuk heshti para "qortimit", por perkundrazi e NGRITI zerin e tij, duke thirur edhe me FORT, edhe me me SHPRESE. Por cfare ndodhi?

[ademur]

Tek ungjilli pas Mark:10:46-52, hasemi me ngjarjen e nje te verberi, emri i te cilit ishteartimeu. Le te shohim shkurtimisht kete histori.
Pasi JEzusi po dilte nga Jeriko me dishepujt e tij dhe me nje turme te madhe qe e ndiqte nga pas, Bartimeu nje njeri i verber i cili ishte duke lypur pyeti: Kush po kalon? I thane se po kalonte Jezusi i Nazaretit, atehere ai filloi te bertase dhe te thote: Jezus bir i Davidit, ki meshire per mua, por disa nga ata qe ndiqnin Jezusin, e qortuan ate duke i thene qe te heshte. Por ai thirri edhe me fort: bir i Davidit, ki meshire per mua. Atehere Jezusi e digjoi dhe urdheroi qe te therrasin. Ata e thirren te verbrin duke i thene: Mer zemer, cohu ai po te therret. Atehere i verbri pasi u cua, hodhi tej rroben e tij dhe erdhi tek JEzusi, dhe JEzusi i tha: Cfare do qe une te te bej? I verberi tha: Te me kthesh shikimin. Dhe JEzusi i tha: Shko besimi yt te shpetoi. Dhe ne cast te verberit ju kthye drita e syve.
Kjo eshte pak a shume historia e te verberit te Jerikose dhe Jezusit te Nazaretit.
Ashtu sic e kam theksuar edhe ne shume shkrime te mija se, bibla eshte nje liber i vecante nga te gjita librat tjere, per faktin se ne thelb te vet ky liber ka mesazhin dhe zbulesen e Perendise. Historite dhe ngjarejt e bibles, jane gjithemone te njejtat, dhe nuk ndryshojne, por permes tyre Fryma e Perendise na jap mesazhin dhe mesimin e duhur, prej ku ushqehet besimi yne dhe krijesa e re ne Krishjtin Jezus.
Nese do te ndalemi me thelbesisht ne kete histori te te verbrit te Jerikose, permes zbuleses se Frymes se Shenjte ne do te marim mesime shume te vyera, te cilat i vlejne njohurise dhe beses sone ne Krisht. Tek verberia e te verberit te Jerikose, konkretizohet ne menyre reale njeriu pa Perendi. Fjala profetike ne bibel na deshmon se, njeriu ne thelb te tij, eshte nje qenie plotesisht mekatare, e cila nuk eshte ne gjendje qe te 'Shohe" dhe te ndjeke Perendine. Vete Zoti Jezus ju thote Judenjve se, une erdha per te dhene drite te verberve, ne menyre qe ata qe nuk shohin te kene mundesi te shohin Perendine, dhe ata qe mendojne se shohin te verbohen. Pra nese Perendia nuk te jep kete DRITE ne veten tende, verberia( mekati) nuk te lejon qe te shohesh dhe te ndjekesh Perendine. Le te rikthehemi tek i verberi i Jerikose.
I verberi i Jerikose pasi mesoi se kush ishte ai qe po kalonte aty prane, thirri: "Jezus Biri i Davidit, ki meshire per mua."
Kush ishte ky i verber, cfare ai kerkonte dhe perse besonte se vetem Jezusi kishte pushtet dhe fuqi per ti dhene driten e syve?
I verberi ishte i bindur ne vete te tij per dy gjera: Se pari, ai pranonte te qenit e tij i verber. Dhe se dyti, pranonte se vetem Krishti kishte pushtet dhe autoritet per ti dhene driten e syve. Qellimi im ne kete shkrim, ashtu sic thashe edhe me lart, nuk eshte te tregoj per mrekullite qe Krishti beri ne Izrael. Qellimi im eshte qe, permes ketij te verberi te shohim rrugen qe mekateri ndjek per tu bashkuar me Krishtin. Nese dikush deshrion te vije ne Paqe me Perendine, ai duhet te jete i bindur ne vete te tij dhe te dije se, eshte plotesisht nje qenie e verber ne erresire te mekatit. Pra kjo "verberi" nuk e lejon ate qe te shohe dhe te ndjeke Perendine.
Kur i verberi i Jerikose thirri Jezusin per ndihme, shume prej turmes qe ndiqnin Jezusin e qortuan, duke e ndaluar te therrase. Por cfare beri i verberi, mos valle HESHTI? Shpesh here ndodh qe shume nga ate qe pretendojne se jane "ndjekes" te Krishtit, me veprimet e tyre perpiqen te ndalojne mardhenien tone me Perendine. Keta jan fetaret dhe religjionozet, te cilet per shkak te doktrinave te pafrytme, perpiqen te dobesojne besimin dhe njohurine tone ne Krishtin Jezus. Dotrkinat religjionoze dhe vete ndjekesit e tyre, shume lehte mund te behen nje pengese serioze te beses tone ne Krishtin. Shpeshher i sjell nder mend vitet e para te demokracise ne Shqiperi, kur evangjelistet e pare erdhen ne Korce dhe filluan te shperndajne biblen e Perendise, si dhe te predikonin lajmin e shpetimit. Por aty ata gjeten nje reaksoin shume te madh relogjinoz, te cilet pretendonin se "ndiqnin" Krishtin. Keta religjionoze u perpoqen ti ndalojne njerezit, duke ju thene se keta evangjelistet jane nje fe kunder Krishtit. Kete fakt e verejme me se miri ne historine e te verberit te Jerikose. Disa pjestare te turemes qe ndiqte KRishtin, e QORTUAN TE VERBERIN ne menyre qe ai te heshte. Por cfare do te sillte tek i verberi HESHTJA e tij? Nese ai do ti bindej qortimit te tyre, perfudnimisht ai do te mbetej i VERBER. Pyetja me e rendesishme ketu eshte: A ju bind i verberi zerit qortues? Tek vargu 48, thuhet:
" ... por ai BERTISTE EDHE ME FORT: Biri i Davidit, ki meshire per mua."
Ketu kemi te bejem me nje kembengulje permes se ciles arrihet qellimi i caktuar. Qellimi i te verberit ishte: te rimerte driten e syve. Pra ky i verber nuk u zmbraps per asnje cast nga qellimi tij, edhe pse pati PENGESA per ta detyruar qe te heshte. Te njejten kembengulje drejt qellimit te caktuar ne e shohim edhe tek Zakeu. Qellimi i Zakeut ishte, te SHIHTE Jezusin Shpetimtar. Zakeu beri cmos deri sa me ne fund arriti te shohe Jezusin Shpetimtar. Edhe pse "njerezit" ishin nje "pengese" per te, ai "hipi" ne nje peme te larter, ne menyre qe te arrinte qellimin e tij. Pra Zakeut ju desh te dilte "mbi pengesen njerzore" sepse vetem keshtu syte dhe zemra e tij do te shihnin dhe peranonin Krishtin Shpetimtiar.
I verberi i Jerikose eshte nje shembulli gjalle per cdo njeri qe kerkon te vije ne Krishti. Ky i verber nuk heshti para "qortimit", por perkundrazi e NGRITI zerin e tij, duke thirur edhe me FORT, edhe me me SHPRESE. Por cfare ndodhi?

Interesant!Kujt i duhen sot këto përralla...ka thënë ky kështu...ka thënë tjetri ashtu...o të mjerë shiqoni dhe përpiquni të thoni e të punonii vet diçka!

[deshmuesi]

Se pari do ju luetesha te gjithe atyre personave, te cilet nuk jane pjese e besimit tone ne Krisht, te mos bejne shkrime, te cilat, nuk bejne gje tjeter, vecse prishin qellimin e ketij forumi te krishtere.
Le te rikthehemi edhe njehere tek i verbri i Jerikose.
E megjithse disa prej turmes u perpoqen te ndalonin thirjen e te verberit te JErikose, ky i verber nuk hoqi dore nga qellimi i tij. Ketu shume mire cdo i krishtere mund te shohe dy gjera: QELLIMIN, dhe KEMBENGULJEN ne Krishtin JEzus. Ashtu sic e thashe edhe me siper, i verberi i Jerikose beri QENDRESE ne kerkesen e tij, duke mos lejuar "ndikimet e njerzve", qe te prishin sado pak qellimin e tij ne Krishtin. Shpesh here te krishteret, per shkak te ndikimit dhe influences njerezore, demtojne qellimin e tyre ne Krishtin Jezus. Ne ne shume raste na duhet, qe te dalim mbi njerezit dhe mbi cdo influence e kapacitet njerzor, ne menyre qe te arrijme qellimin tone ne Krisht. Mos haroni se ne nuk i perkasim botes , pra bota nuk duhet te jete influenca jone. Jezusi ja u tregoi kete fakt apostujve te tij, pergjate gjate kohes kur Ai u lut per ta. Gjon:17. Midis te tjerave JEzusi ne lutjen e tij tha: " Ata nuk jane nga bota, sikurse dhe une nuk jam nga bota."
JEzusi ketu na tregon fondamentalisht se, ne nuk i perkasim me botes, pasi u lindem prej se lartmi, permes Frymes dhe Ujit. Pra qe nga ky cast ne vdiqem per boten, duke u ber te gjalle per Perendine. Me pak fjale kjo do te thote: ne nuk i perkasim me botes, por i perkasim Atit tone Qiellor.
Fakti tjeter qe ne shohim tek i verberi i Jerikos, eshte dhe KEMBENGULJA qe ai pati ne realizim te qellimit te tij. Permes kembenguljes se tij, ai arriti te realizoje qellimin. Kembengulja jone, lidhet me qendresen tone ne besen e Krishtit. Nuk mund te kete kembengulje te fuqishme, nese besa jone eshte e paket ne Krishtin Jezus. Pra me kete dua te them se, sa me e fuqishme te jete BESA jone ne KRishtitn, aq me e madhe eshte dhe KEMBENGULJA jone ne realizim te QLLIMIT tone ne Krishtin.
Kembengulja nuk eshte thjesht nje tregim i vullnetit tone, ajo eshte nje QENDRESE ne realizim te vullnetit tone ne Krishtin JEzus. LE ti referohemi nje shembelltyre te Krishtit, ku midis te tjerash Zoti Jezus na tregon rezultatin qe jep kembengulja tek besimtari i Krishtere. Jezusi ne shembelltyren e tij thote se, njerit i erdhen disa miq ne shtepi, dhe meqense ishte ore e vonte e nates, ai nuk kishte se cfare tju nxirte per te ngrene. Keshtu ai shkoi tek shtepia e nje MIKU te tij, per ti kerkuar buke. E megjithse ishte ore e vonte e nates, ai trokiti tek porta e MIKUT te tij, pasi miqte qe i kishin ardhur, kerkonin buke. Miku i tij sapo digjoi te trokitura ne porte te tij, i tha gruas: dil e shih kush eshte. Pasi gruaj thiri :kush eshte? Ky u pergjigj: Jam une. Kam ardhur te me japesh pak buke, se me kane ardhur disa miq dhe nuk kam se cfare tju nxjer. Por miku i tij nga brenda i tha: Tani eshte shume vone dhe ne kemi rene te fleme, hajde neser. Por ky KEMBENGULI NE QELLIM E TIJ, pasi kishte BESIM tek MIKU i tij i mire. Ateher kur miku i tij digjoi perseri trokitje ne dere, tha: te ngrihem e ti jap buken, sepse me siguri ai nuk do te largohet, dhe keshtu do te me lere pa gjume tere naten. Dhe u cua e ja dhe buken.
NE kete shembelltyre te KRishtit ka mjaft mesime te mrekullueshme, por ne menyre te vecante ne shohim rezultatin qe jep KEMBENGULJA, ne realizim te QELLIMIT tone ne Krishtin Jezus. Ajo qe shihet qarte ketu eshte fakti se, Kembengulja ne kerkese te realizimit te qellimit tone, varet plotesisht nga TE BESUARIT ose KOVIDENCA qe ne kemi ne Krishtin Jezus. I verberi i Jerikose, ishte plotesisht i bindur ne nje gje: ai BESONTE se VETEM JEzusi kishte plotesisht pushtet per ti dhene atij driten e syve. Pra persa i perket ketij fakti, ky i verber ishte i palekundur . Kjo beri qe ai te kundershtoje ne menyre te hapur dhe te fuqishme, te gjitha zerat qe vinin prej "turems", duke mos ju bindur "qorteses" se tyre. Kembengulja ne realizim te kerkesese tij, beri qe i verberi i Jerikose te mbeshtetej plotesisht ne JEzusi.
Para te verberit te Jerikose ishin dy alternativa: Jezusi dhe Turma. Ke duhet te ndiqte ai? Qellimi tij final ishte: te rimerte driten e syve. Pyetja ime eshte: A mund tja realizonte "Turma" kete qellim? Apsolutisht jo. Pekundrazi "turma" u be nje pengese ne realzim te qellimt te tij. Eshte zgjuarsi te dallosh "turmat" ne jeten tende, kur ato behen pengese ne besimin tuaj te krishtere. I verberi diti te dalloje me zgjuarsi alternativen, permes se ciles ai do te rimerte driten e syve. Pra ai pranoi dhe besoi se, vetem JEzusi eshte Ai i cili mund ti jepte atij driten e syve. Ky fakt eshte fondamental ne besn tone te krishtere. Ka plot te krishtere, te cilet nuk e kane te qarte kete fakt ne jeten e tyre te krishtere. Ata e fokusojne veten e tyre ne mesime traditash, ne mesime religjionoze dhe fetarizma te kota, duke menduar se keshtu realizohet qellimi i jetes se tyre. Nese perzgjedh kete rruge, atehere o i krishter (kushdo qofsh ti), dije se, ne jeten tende jane "turmat" ato qe drejtojne besen tende te vakur. Ti kure nuk ke per te rimare driten e syve te zemres, ne menyre qe te shohesh dhe te ndjekesh Krishtin. Mos haroni se, i "VERBERI" nuk zgjodhi turmen, por zgjodhi Krishtin.

[deshmuesi]

Ketu kemi arritur ne momentin me final te ngjarjes. Me ne fund Jezusi digjoi thirrjen e te verberit te Jerikose. Jezusi ndaloi dhe urdheroi dishepujt e tij, qe ta theresin dhe ta sillin ate prane Tij. Ketu shohim dicka, qe mbase ne pamje te pare nuk duket shume e rendesishme. Fakti eshte se, Jezusi ndaloi dhe kerkoi qe ta sillnin te verberin prane tij, vetem pasi ky i verber thirri dy here emrin e Krishtit.
Kjo nuk do te thote se, mjafton te theresesh Jezusin dy here, dhe ai do te te digjoje. Pra ketu nuk kemi te bejme me nje regull numerik, prandaj nuk dua qe mendimi im te keqinterpretohet. Veshet dhe syte e Perendise, jane gjithmone mbi kedo qe kerkon Jezusin me gjithe zemer. Pra kjo nuk varet nga numri i thirjeve tona, por nga perzgjedhja dhe vendosmeria jone, per tu bashkuar me Krishtin. Ajo qe une dua te them ne lidhje me thirjet e te verberit te JErikose, ka te beje me QELLIMIN dhe VENDOSMERINE qe ky i verberi kishte mare ne zemer te tij, ku gjithshka ishte vetem Krishti. Fokusimi i tij vetem tek Krishti, eshte nje mesim mjaft i vlefshem per cdo te krishtere. Nje fakt i tille me con tek ngjarja e apostujve ne det. Nje nate apsotujt ishin duke udhetuar me varke ne det, dhe pane nje njeri qe ecte mbi ujet e detit, dhe ata u tmeruan duke menduar se eshte nje fantazme. Por Ai ishte Jezusi. Jezusi pasi njohu tmerin dhe friken e tyre ju tha: Jam une. Pjetri, i cili ishte dhe nje nder me te guximshmit ne rethin e apsotujve i tha JEzusit: nese je ti, bej qe dhe une te vij tek ty duke ecur mbi ujra. Dhe JEzusi i tha: Eja. Pjetri u ngrit e filloi te ece mbi ujra, duke ecur me shikim drejt Krishtit. Por sapo ai ktheu shikimin drejt dallgeve te detit, filloi te fundosej dhe thirri: Zot po mbytem. Atehere Jezus zgjati doren e tij dhe e ngriti lart, mbi ujrat.
Tek Pjetri shohim se, per sa kohe qe ai ishte i FOKUSUAR me shikim drejt Krishtit, ai ECI mbi ujrat e detit. Por kur ai hoqi SHIKIKMIN nga JEzusi dhe u FOKUSUA tek dallget e detit, atehere filloi te fundosej. Pra persa kohe qe i krishteri mban FOKUSIMIN e tij me shikim tek Jezusi, ai ecen i sigiurte ne rrugen e Krishtit. Po i verberi i Jerikose si veproi? Ai e mbajti "Shikimin" e tij vetem tek Jezusi. Nje fakt bindes na e jep i verberi i Jerikos. Edhe pse "turmat"(dallget) u bene nje pengese reale ne qellim te tij, ai perseri e mbajti FOKUSIMIN e tij tek Jezusi, prandaj i THIRRI edhe me FORT, duke bere te mundur qe Jezusi te ndaloje dhe ta therrase ate prane vetes se tij.
Perendia, ashtu sic thashe edhe me lart, e pranon thirjen tone, kur ajo vjen si rezultat i perzgjedhjes dhe pranimit me plot besim te Krishtit ne zemer. Por le te vazhdojme me tej, dhe te shohim se cfare ndodhi midis te verberit te Jerikose dhe JEzus Krishtit. Jezusi pasi digjoi thirjen e te verberit te Jerikose, urdheroi qe ta sillnin ate pran tij. Ateher dishepujt i nisen drejt te verberit dhe i thane:
" Mer zemer, cohu, Ai po te therret."
Ne kete varg kemi nje mesim te mrekullueshem, i cili ka te beje me bashkimin tone me Krishtin Jezus. Bashkimi yne me Krishtin, kerkon nje vendim te zemres tone, dhe jo nje vendim thjesht te mbeshtetur ne intelektin tone mendor. Jezusi ju zbuloi judenjve se, mendimet tek njeriu vijne nga zemra. Po keshtu Ai ju tregoi apostujve duke ju thene se, une trokas ne cdo porte , dhe kushdoqe do te me hape porten une do te hyj ne te. Pra dyert e protes fillojne ne zemren tone, sepse bastjoni i njeriut eshte zemra jone.
(vazhdon)

[deshmuesi]

Tani le te ndalemi tek veprimet qe beri i verberi i Jerikose, pasi dishepujt e Krishtit i thane qe te merte zemer dhe te cohej, se Jezusi e thirri.
Konkretisht tek vargu 50 thuhet:
" Atehere i verberi HODHI TEJ RROBEN E TIJ, U NGRIT dhe ERDHI tek Jezusi".
Ne vargun e mesiperm pame se, qe i krishteri te vije drejt Jezusit, se pari duhet te marre "ZEMER"( vendim me zemer), sepse kush me kerkon me gjithe ZEMER do te me gjeje, thote Perendia. Tashme para te verberit te JErikose, RRUGA ishte e HAPUR. Jezusi e thirri, dhe apostujt i treguan se te ecesh drejt thirjes se Perendise, nevoitet nje vendim i Zemres. Ateher cfare beri ky i verber perballe nje fakti te tille? Une do ti permblidhja ne tri pika veprimet e tij. Se pari: Hodhi tej RROBEN e tij. Se dyti: u NGRIT. Dhe se treti:ERDHI prane Jezusit.
Ketu kemi te bejme perseri me nje mesim te mrekullueshem, per te gjithe ne te krishteret. Permes te verberit te Jerikose, cdo kush prej nesh eshte ne gjendje qe te shohe njeriun e mishit, i verbuar nen mekat. Kur JEzusi na theret prane vetes se tij, i gjithe qellimi i Tij eshte: te na shpetoje, duke na dhene jeten e perjeteshme. Duke ndjekur veprimet e te verberit te JErikose, ne shohim se, perpara se ai te ngrihej e te shkonte tek JEzusi, "HODHI TEJ RROBEN E TIJ". Cfare do te thote ky veprim per ne te krishteret? "Rroba", ne bibel na jep simbolizimin e jetes. Psh. Pali tek Efesianet midis te tjerash thote: Nese jeni mesuar simbas Krishtit, duhet te ZHVISHNI njeriun e vjeter mekater, dhe ne vend te tij te VISHNI njeriun e ri, te krijuar simbas Perendise. Po keshtu vete Zoti Krisht, tek shembelltyra e djalit palngprishes, na tregon se, kur Ati e futi ne shtepi djalin e penduar, ai urdheroi qe ti ZHVISHNIN RROBAT E VJETRA, dhe ne vend te tyre ti vishnin RROBAT E REJA. Ka dhe plot shembuj te tjere, por une mendoj se keto jane mjaft. Pra permes te verberit te Jerikose, ne marim nje shembellese te qarte te zbuleses se fjales se Perendise, rreth "flakjes" qe i verberi i beri "rrobes" se tij, perpara se ai te vinte ne Krishti. Ky shembell na deshmon qarte se, nuk mud te vish prane Krishtit, nese ende nuk e ke FLAKUR RROBEN e VJETER, qe do te thote, jeten e vjeter nen mekat. Mekatari nen mekat, nuk mundet kuresesi te qendroje ne prani te Perendise ( aq sa mund te qendroje benzina prane zjarrit). Kur ne vijme tek Perendia, e kemi flakur njehere e pergjithmone jeten e vjeter nen mekat, duke VDEKUR me Krishtin, ne nje pagezim me te. Pra kjo "RROBE", tashme eshte e zhvleftesuar, dhe nuk ka asnje vlere per ne. Tek shembelltyra e dasmes, Jezusi na jep nje mesim te qarte rreth "rrobes se vjeter". Jezusi thote se, pasi mbreti doli te shikoje te ftuarit ne salle, pa se njeri nuk kishte VESHUR RROBEN e dasmes. Pra ky njeri kishte ardhur ne dasme me "rrobat e vjetra". Mereni , ju tha mbreti sherbetoreve, dhe hidheni atje ku eshte kercitja e dhembeve. Me kete fakt JEzusi na tregon se, nuk mund vesh ne prani te Perendise, nese nuk ke veshur VESHJEN e re, Krishtin JEzus.
Te vdesesh se bashku me Krishtin dhe te ringjallesh se bashku me te, do te thote: te zhveshesh njeriun e vjeter mekatar, dhe te veshesh njeriun e Ri, te perjetshem, te krijuar simbas shembelleses se KRishtit.
I verberi i Jerikose, perara se te vinte drejt Krishtit, e flaku rroben e tij, dhe me pas ai U NGRIT, per te ecur drejt Krishtit. Pas flakejs se "ROBES" , ne shohim se i verberi tashme ishte i gatshem per tu bashkuar me Krishtin. AI ishte plotesisht nen urdher te JEzusit. Dmth ishte plotesisht i neneshtruar ndaj Zotit Krisht. Ky eshte njeriu i i "thyer" , zemra e te cilit dorrzohet ne doren e Zotit Krisht. Qe nga ky moment, i krishteri pret te shohe MREKULLINE. Por dikush thote: kush eshte mrekullia? Te shpetohesh prej mekatit dhe vdekjes, eshte MREKULLIA ME E MADHE QE ZOTI BERI PER NJERIUN. Shpesh here mrekullite i lidhim vetem me faktin e sherimeve apo te perjetimeve ndaj gjerave te jashtezakonshme. Po, edhe keto jane mrekulli, por per ne te krishteret mrekullia me e madhe qe Zoti beri per ne, eshte: Dhurata e jetes se perjetshme. Nese dikush ende nuk e ka perejtuar ne vete jeten e tij kete Mrekulli te Perendise, le te hedhe tej "rroben" e tij, dhe le te cohet e te vije para Krishtit. Vetem ne prani te Tij, ne mund te shohim dhe marim kete Mrekulli. Shihni te verberin e Jeriokose. Pasi ai hodhi "rroben" e tij, u "ngrit" dhe shkoi tek Krishti. Tani ai priste me zemer te hapur qe Perendia te VERPONTE. Pra qe nga ky cast, ai ishte duke pritur mrekulline e Perendise.
Je se si i tha Jezusi: Cfare deshrion qe une te bej per ty?
(Vazhdon)

[deshmuesi]

I verberi i Jerikose, me se fundi arriti qellimin e tij. AI erdhi ne prani te Krishtit dhe i perunjiur qendori para tij. Ne shkrimet e mesiperme, une shpjegova ne menyre te detajuar, te gjitha verpimet e ketij te verberi, ku prej te cilave ne marim mesime te mrekullueshme, rreth ecjes dhe qellimit tone ne Krishtin Jezus. Por tani le te ndalemi tek fjalet e JEzusit. Pasi JEzusi thirri te verberin e Jerikose, dhe i verberi erdhi ne prani te tij, Jezusi i tha: Cfare do qe une te bej per ju?
Keto fjale te JEzusit i drejtohen cdi nejriu, i cili perzgjedh Jezusin si te vetmin Zot e Shpetimtar te jetes se tij. Une nuk dua te ndalem thjesht tek historia e te verberit te JErikose, por per me teper, une dua te deshmoj nepermejt kesaj ngjarje, ate cka JEzusi ofron kur ne ecim me besim dhe vendosmeri ne prani te tij. I verberi i Jerikose, pasi digjoi fjalet e JEzusit tha: "Mesues, te hap syte." Cfare ishin syte per kete te verber? Ato ishin per ndricuar trupin e tij. Cfare mesazh na jep ky shembull ne te krishtereve? Ja se cfare tha JEzusi rreth ketij fakti:
" Llamba e trupit eshte syri, nese syri yt eshte i shendoshe, i gjithe trupi eshte i ndricuar. Por nese syri yt eshte i semure( dmth nuk funksionon), i gjithe trupi yt do te jete plot me erresire."
Pra JEzusi na tregon konkretisht rendesine fondamentale qe ka "syri" tek besimtari i Krishtere. Mund te jesh i krishtere, mund te thuash se besoj ne Krishtin, por nese nuk ke Driten e Perendise, atehere "syri" yt eshte i verber dhe pa funksion. Nje rezultat i tille deshmon se, ne jemi ende ne erresire te mekatit. Nje kristjan i tille eshte krejt i pavlefshem ne sy te Perendise, sepse ai nuk eshte ne gjendje te ece, te njohe dhe te beje vullnetin e Zotit tone Jezus Krisht.
Nese ndalemi tek i verberi i Jerikose, shohim se ai i priti me plot besim fjalet e JEzusit. Por duhet thene se, ai mori SHIKIMIN prej Jezusit jo thjesht ne saje te perpjekjeve te tij, por ne saje te Beses se tij ne Krishtin. Perpjekja e te krishterit, nuk vlen nese ne te nuk ka nje besim te gjalle. I verberi i Jerikose, tregoi perpjekjet e tij permes qellimit dhe kembengujes qe ai kishte per te ecur drejt Krishtit, por te gjitha keto motivoheshin nga BESIMI ose KOVIDENCA qe ai kishte ne Zotin Krisht. Pra cdo besimtar i krishtere duhet ta kete te qarte nje fakt te tille. Shikoni si i tha JEzusi te verberit te Jerikose:
" Shko, BESA jote te sheroi".
Kjo deshmi e Jezusit eshte nje fakt i gjalle per cdo te krishtere. Jezusi na tregon se, GJITHSHKA qe ne bejme duhet te mbeshtetet ne BESEN e Krishtit. Besimi na jep mundesine qe te behemi NJE ne Krishtin, dhe keshtu te mund te marim prej tij GJITHSHKA qe ai ka pregatitur per ne. Ne pame me siper se sa kembengules ishte i verberi i Jerikos ne qellim te tij, por kjo qendrese e tij ne plotesim te qellimit, varej definitivisht vetem nga BESIMI qe ai kishte ne Krishtin, prandja dhe Jezusi i tha: Shko besa jote te sheroi. Dikush mund te pyese: Si mund te te sheroje besa?
(Vazhdon)

[deshmuesi]

Cfare kuptim kane fjalet e JEzusit: "shko se besa jote te sheroi"?
Permes ketyre fjaleve, JEzusi na tregon definitivisht se, gjithshka behet e mundur per ne, ne saje te BESES sone ne Krishtin. Fjala BESE, nuk ka thjesht vetem kuptimin te besosh qe JEzusi ka fuqi dhe autoritet te beje kete apo ate gje. Te besosh ne Krisht do te thote, te kesh dorezuar gjithshka, si dhe vete jeten tende ne dore te Krishtit. Mbase dikush mund te thote, c'lidhje ka besa me dorezimin ne Perendia? Pikerisht ketu qendron fuqia e BESIMIT te gjalle, dhe ky BESIM vjen prej Perendise, perems Frymes se Shenjte.
Te dorezohesh do te thote: te shohesh dhe te pranosh definitivisht te qenit i HUMBUR dhe i SHKATRUAR ne vdekje te perjetshme. Shembuj te tille ne bibel jane te shumte, duke nisur qe nga shembelltyra e djalit plangprishes, historia e Zakeut, apsotulli Pal ne rugene damaskut, e plot shembuj te tjere nga vete jeta e apsotujve. Dorezimi yne ne doren e Krishtit, vjen per faktin se ne jo vetem qe pranuam humbjen tone ne shkatrim te plote, por edhe sepse, pranuam Krishtin si te vetmin Zot e Shpetimtar te jetes sone. Pikerisht Perendia duke pare kete akt te kryer prej nesh, na jep BESEN e Krishtit, permes se ciles ne te mund te ecim, duke e bere realitet BASHKIMIN tone me Krishtin, dhe duke u dorezuar perfundimisht ne dore te Tij. Keshtu, pasi ne jemi DOREZUAR pa KUSHTE ne dore te Krishtit, atehere ne jemi te shpetuar nga vdekja e perjetshme, duke mare ne kembim te saj, DHURATEN, jeten e Perjetshme.
Meqenese jemi tek historia e te verberit te Jerikose, kete gje mund ta shohim edhe me qarte. I verberi i Jerikose, "PERSHKOI " nje rruge plot kembengulje deri sa erdhi ne prani te Krishtit, i cili ishte dhe qellimi i tij. Ashtu sic thashe edhe me lart, ky i verber ishte katerciperisht i bindur per gjendjen e tij te verber, pra ketu kemi te bejme me nje konstatim dhe pranim nga ana e te verberit, rreth njohjes dhe pranimit pa kushte te gjendjes se tij ne erresire. Ky fakt eshte analog me njohjen dhe pranimin qe i krishteri i ben vete jetes se tij, duke pranur pa kushte se ai eshte vecse nje i HUMBUR ne mekat dhe ne vdekje te perjetshme. Njohja dhe pranimi i ketij fakti, eshte vendimtar ne jeten tone te krishtere. Por gjithashtu ne shohim se, i verberi i Jerkiose nuk u mjaftua vetem me pranimin e te qenit te tij i verber. Ai eci drejt Krishtit, jo si nje fitimtar, por si nje njeri i humbur dhe i zhytur ne erresire te plote. Ajo qe duhet theksuar eshte fakti se, ecja e tij drejt Krishtit, vinte vetem per shkak te BESES qe ai kishte ne Krishtin, duke besuar dhe pranuar, se, vetem Zoti Jezus ishte i plotfuqishem per ti dhene atij driten e syve. Kur ne ecim drejt bashkimit me Krishtin (dhe ky eshte DOREZIMI yne ne dore te Krishtit), kjo ndodh per shkak te BESES se Perendise qe ne kemi ne Te. Le te rikthehemi per nje cast tek krimineli ne kryq. Cfare i tha krimineli JEzusit? " Zot kujtohu per mua kur te vish ne mbreterine tende."
Ketu kemi dorezim pa kushte, te cilen krimineli e beri ne fund te jetes se tij, i mberthyer ne kryq. Jezusi, i cili sheh zemren e njeriut, pa se krimineli e pranoi me ne fund JEzusin si te vetmin Zot e Shpetimitar te jetes se tij. Ai pa se zemra e ketij krimineli u dorezua pa kushte ne doren e Krishtit, prandaj dhe i tha: Qysh SOT do te jesh me mua ne Paradis."
Pergjigja e JEzusit eshte pikerisht rezultati i BESES qe ne kemi ne Krishti. Te njejten gje e shohim edhe tek pergjigja qe JEzusi i dha te verberit te JErikose. "Shko, i tha JEzusi, BESA jote te SHEROI." Pra ky fakt eshte shume fondametal ne jeten tone te krishtere. Kur ne afrohemi tek kembet e JEzusit, dhe me pendese pranojme mekatet dhe te qenit tone te humbur per Perendine, Jezusi permes BESEs se tij, na jep plotesisht mundesine qe te Pranojme Ate si te vetemin Zot e Shpetimtiar te jetes sone. Ai na jep ne kembim te humbjes sone, JEten e perjetshme. Vetem Ai mund ta jape jeten e Perjetshme, sepse vetem Ai eshte Jeta dhe e Verteta.
Cfare ndodhi me pas me te verberin e Jerikose, pasi ai mori driten e syve?
Vazhdon

[deshmuesi]

Pasi Jezusi e sheroi te verberin e Jerikose, ai filloi te ndjeke Krishtin si dhe ta adhuroje Perendine. Pak a shume ky eshte perfundimi i gjithe kesaj historie, por une do te ndalem ne nje ceshtje teper te rendesishme, dhe pyetja ime eshte: Cfare solli sherimi tek i verberi i jerikose? Fare thjesht mund te pergjigjemi: Ai fitoi shikimin. Pra me ne fund ai mori driten e syve. Te mjaftohesh vetem me nje perfundim te tille, do te thote te mos kesh mare mesazh te plote, me te cilin Fryma e Perendise na meson. Eshte plotesisht e vertete se ky i verber e mori driten e syve, po keshtu eshte e vertete qe kjo mrekulli u krye prej Krishtit. Por: cili ishte qellimi i kesaj mrekullie, dhe cfare solli ajo ne jeten e ketij te verberi? Pikerisht vargu i fundit i kesaj historie, na zbulon qellimin e Perendise per njeriun.
Perendia perdor menyra te ndryshme , per te thirrur njerzit ne paqe me Te. Te verberit te Jerikose ju desh te rimerte driten e syve, ne menyre qe me pas, ai te NDIQTE dhe te Adhuronte Zotin Krisht. Pra permes kesaj mrekullie, ky i verber jo vetem qe arrti te shohe boten qe e rrthonte , por ai arriti edhe me tej. Ai arrti te shohe Birin e Perendise, Shpetimtarin e perejtshem, Zotin Krisht. Ky eshte qellimi final i cdo te krishteri, qe kerkon te shohe dhe te ndjeke Krishtin. I verberi i Jerikose, mbase si fillim kishte qellimin, sherimin e tij nga verberia, por JEzusi permes mrekullise qe kreu ne te, i tregoi se, qellimi i perjetshem tek cdo i krishtere duhet te jete bashkimi dhe paqja me Perendine. Une e mbeshtet kete konkluzion ne vete faktin se, i verberi i Jekrikose, nuk u largua duke u mjaftuar vetem me marjen e drites se syve. Ai perkundrazi u BASHKUA ne nje UDHE me Krishtin. Ai qysh ne castin qe mori driten e syve, filloi te NDJEKE JEzusin, si dhe te LAVDEROJE Perendine Luka:18:43. Pra ky fakt na tregon se, qellimi i tij final ishte: bashkimi perjetesisht me Krishtin. Por gjithsesi le ta shohim kete shmebull analog ne vete jeten tone te krishtere. Une konkretisht nuk dua te ndalem tek i verberi i JErikose, dhe te analizoj veprimet e tij. Une permes ketij shembulli dua te deshmoj rrugen ne te cilen duhet te ece i krishteri.
Le te ndalemi konkretisht ne perfundimin ne te cilen arriti i verberi i Jerikose. Dy jane pikat kryesore qe shohim tek historia e te verberit te Jerikose. E para: Marja e drites se syve. Dhe e dyta: Ndjekja dhe adhurimi i Perendise. Pikerisht keto jane dy ceshtje shume themelore ne jeten e cdo besimtari te Krishtere. Shembulli i te verberit te Jerikose, eshte nje shembull konkret per cdo besimtar te krishtere, i cili kerkon bashkim te perjetshem me Krishtin. Une ne menyre te detajuar, i kam treguar ne shkrimet e mesiperme te gjithe shembujt analoge, ku permes te cilave jap nje mesazh te qarte te te gjithe rruges sone per tek Krishti. Por perfundimi ne te cilin arrit i verberi i Jerikose, eshte shembulli final i gjithe perpjekjeve tona, drejt bashkimit te perjetshem me Zotin Krisht. I verberi i Jerikose, ne fund e kuptoi se, qellimi final i gjithe jetese tij nuk ishte thjesht marja e drites se syve, por ishte BASHKIMI i PERJETSHEM me Krishtin. Prandja dhe e ndoqi dhe e adhuroi ate, si te vetmin Zot e Perendi Shpetimitar.
Ne kete histori ne pame se, shume njerez e ndiqnin Krishtin, pra ajo ishte nje turme e madhe e cila ecte pas Krishtit. Por une pyes: Te gjithe keta qe ndiqnin Krishtin ishin besimtare te vertete? Me kete pyetje nuk kam qellim te di numrin e besimtareve apo jobesimtareve ne kete turme. Qellimi im eshte, te dime se, jo cdo kush qe thote jam i krishtere eshte njekohesisht edhe ndjekes i devotshem i Krishtit. Nese shohim TURMEN qe ndiqte Krishtin, atje kishte edhe nga ata "ndjekes", te cilet kur i verberi i Jerikose thirri emrin e Krishtit per ndihme, ata u perpoqen ta ndalonin. Nje i krishter i vertet kurre nuk e ben nje gje te tille. Por po keshtu ne kete TURME, kishte dhe nga ata ndjekes, te cilet Lavderonin emrin e Perendise, duke u bashkuar perjete me Te, dhe pikerisht nje nga ata ishte i verberi i Jerikose.
Cfare na tregon konkretisht i verberi i Jerikose permes shembullit te tij? Ai na deshmon ne menyre konkrete se, qe te jesh nje NDJEKES i Krishtit, se pari duhet te maresh "SYTE", ne menyre qe te SHOHESH Krishtin, dhe me pas te Adhurosh dhe te ndjekesh Ate ne UDHEN e Tij. Pikerisht keto jane edhe dy ceshtjet me te rendesishme te kesaj historie. Ai i Krishtere i cili nuk eshte ne gjendje te shohe personalisht me syte e zemres Zotin Krisht, atehere: si do te mund te ndjeke Krishtin ne UDHE?
Vazhdon

[deshmuesi]

I verberi i Jerikose, tashme nuk ishte me i verber. Ai me ne fund arrit te marre driten e syve, jo si nje shperblim prej veprave te tij, por si rezultat i beses se fuqishme qe ai kishte ne Zotin Jezus. Ashtu sic e kam thene edhe me lart, i verberi i jerikose u nsi drejt Krishtit, me qellimin per te mare prej Krishtit driten e syve. Por kur ai shkoi prane Krishtit dhe mori sherim prej tij, ai mesoi se ka gjera edhe me te rendesishme se sherimi i syve te tij. Ai mesoi se gjeja me e rendesishme per njeriun ne ket jete eshte, te pranoje Krishtin si te vetmin Zot e shpetimtar te jetes se tij,dhe keshtu te mare jeten e perjetshme.
Perpiquni gjithsecili, qe nepermejt shembullit te ketij te verberi, te mesoni qellimin final te jetes suaj. Edhe nese je i varfer, kjo eshte e perkoheshme; edhe nese je i dobet fizikisht, edhe kjo eshte e perkoheshme; edhe nese je i semure, kjo eshte e perkoheshme; edhe nese je i pasur, edhe kjo eshte e perkoheshme. Por nese je i ndare nga Perendia, kjo eshte vdekje e perjeteshme. Prandja mos i ndal kembet e tua deri sa te takosh Krishtin dhe te marresh prej tij jeten e perjetshme, ate jete qe nuk shteron asnjehere.
Ati Perendi na do, Ai dhe Birin e tij ne kryq , qe te vdese per ty per mua, ne menyre qe ta kemi jeten, ate jete qe nuk mbaron asnjehere. Amin.
Deshmuesi

[deshmuesi]

Interesant!Kujt i duhen sot këto përralla...ka thënë ky kështu...ka thënë tjetri ashtu...o të mjerë shiqoni dhe përpiquni të thoni e të punonii vet diçka!

Mos e ver veten si shembulli, ku permes asaj qe ti mendon, duhet te mendojne edhe te tjeret. Se kuptoj se pse mer pjese ne nje shkrim, kur nuk ke lidhje me te.
Ketu ftohen gjithata qe duan te besojne, ne Krishtin. Eshte e pazakonte te gjykosh dike, sepse ty nuk te pelqen. E pastaj?? Kerkoj nga moderatori, te ndaloje kedo qe hyn aty ky nuk e ndjen veten i ftuar.