Mjeshtri i Muzikes - Agim Krajka

[BOKE]

Mjeshtri i muzikës rrëfen rastësinë që e takoi me Kris North


Agim Krajka: Unë në filmin “Sex and the City”


Anila Mema

Ndoshta nuk e kishte menduar që do të ishte pjesëtar në serialin më të njohur amerikan “SEX and the City”.

Por fati nuk e braktisi, edhe pas gjithë asaj kohe stërmundimi për t’u futur në punë si muzikant në një restorant shqiptarësh në Amerikë. Aty u njoh me Kris North, aktorin kryesor të këtij seriali. Agim Krajka, për të ishte mjeshtri më i mirë shqiptar që kish njohur ndonjëherë, dhe kështu që nuk mund të rrinte indiferent ndaj tij. I propozoi Krajkës ta shoqëronte me muzikë gjatë xhirimeve për serinë e tretë të këtij filmi. Dhe ashtu u bë. Tashmë në repertorin e kompozitorit të njohur renditet edhe seriali “SEX and the city”. Për gazetën “Panorama” Agim Krajka rrëfen, gjithë pasion, pjesëmarrjen e tij në këtë serial; jetën prej trembëdhjetë vitesh në Amerikë, familjen dhe kthimin në Shqipëri.

Si ndodhi që ju e latë Shqipërinë dhe prekët tokën amerikane?
Ika nga Shqipëria në vitin 1991. Vitet e para, kur shkova në Amerikë, mendoja se gjërat mund të ishin të thjeshta dhe të lehta, si dhe mendoja se edhe atje, ndoshta një në dhjetë apo njëzet veta, mund ta kish dëgjuar emrin Agim Krajka. Megjithatë, kjo nuk ishte e vërtetë. Popullata më e madhe aty ishte nga Kosova, Mali i Zi... Madje, ishte jashtëzakonisht e vështirë për të punuar në profesionin që unë kisha, se muzikën, kulturën, folklorin, e konsideronin 100 për qind ndryshe nga ne. Një ditë shkova në një restorant shqiptar ku edhe këndohej shqip. Quhej “Damarino” dhe ishte vetëm 20 metra larg vendit ku luhet ende “Show Çikago”. Pyeta nëse kërkonin për punë; edhe pse këndova muzikën më të mirë që kisha mësuar në Shqipëri, gjithsesi nuk më pëlqyen. Shkova të nesërmen dhe sërish e, kështu disa ditë me radhë, saqë mendova me vete t’i bija pjesëve muzikore më të mira shqiptare, pavarësisht nëse do ta dëshironin apo jo. Hapa një regjistër të madh dhe nisa t’i bija tarantelës italiane. Atë moment, pashë se të gjithë kthyen kokën dhe mbetën të shtangur. Më fund, bosi më tha se jo vetëm që do të punoja, por edhe do të paguesha që atë ditë.

Si u gjendët në serialian e njohur “Sex and the City”?
Në këtë restorant vinin mjaft emra të njohur. Pronari i restorantit kishte miqësi të madhe me Kris North, që është aktori kryesor te “Sex and the City”. E shihja se vinte shumë në restorant, por nuk e dija se kush ishte ai. Ishte një burrë mjaft i pashëm, që binte shumë në sy dhe ishte e pamundur të qëndroje indiferent kur e shikoje. Por mbi të gjitha, tashmë që unë e njoh, më tërbon formimi i tij. Ka një formim të jashtëzakonshëm, që të lë pa mend. Aty vinte gati një herë në dy-tri netë. Pas disa kohësh, pasi unë kisha nisur punë në restorant, Kris North më afrohet dhe më pyet: ”Where are you from? ( Nga jeni)”. Ju përgjigja: “From Albania”. “No, no, - tha, - jeni me të vërtetë i shkëlqyer, - shtoi më tej ai, dhe vazhdoi të më thoshte: “Do t’i them bosit që do të vij tashmë, katër herë në javë”.

Më vonë mësova se Kris North kishte një rol te seriali “Sex and the City”, të cilin do ta luante, së bashku me të dashurën e tij, në një restorant. Vjen aty me regjisorin dhe i thotë bosit të restorantit se filmin do ta xhironte në atë restorant dhe dëshironte të më xhironte vetëm mua, pa orkestrën. Unë atë natë kam kënduar një këngë të Frenk Sinatrës. Nuk më kujtohet mirë, por më duket se është seria e tretë apo e katërt e serialit “SEX and the City” ku jam edhe unë për tri a katër minuta. Ishte një kujtim shumë i bukur, sepse ishte një nga serialet më të ndjekura.

Domethënë, kjo ishte një rastësi që ju u gjendët aty?
Nuk mund ta quaj rastësi, por ajo që unë e meritova. Dhe ai ishte vërtet i bindur se unë mund të isha i përshtatshëm në xhirimet e tij. Kishte kohë, shumë kohë që më dëgjonte dhe më ndiqte në muzikën që unë bëja çdo natë në atë restorant. Unë isha favoriti i tij. Sapo hynte në restorant, më thërriste me të madhe: “Hi, maestro!”. (Edhe jam, ndërkohë) Një natë tjetër erdhi më një regjisor, të cilit i kishte folur gjatë për mua. Ai m’u afrua dhe më tha se dëshironte të më xhironte për në filmin e tij, por vetëm muzikën që bëja unë, dhe jo mua si figurë. Ashtu bëmë. Dëshironte tarantelën siçiliane. Gjithçka u bë, dhe kur filmi mbaroi, ai kishte vendosur në titrat “Acordon player Agim Krajka”.

Si është jeta juaj në Amerikë?
Në vitin 1991, kur shkova në Amerikë, isha komplet i panjohur. Pas kaq vitesh, do të them se jam integruar tërësishtë në jetën amerikane. Shkova me gruan e me dy fëmijët e mi. Ata shkuan në shkollë. Në fillim kishim mjaft nevojë për gjithçka, por me kalimin e kohës, kemi arritur të integrohemi në jetën amerikane. Gruaja dhe djali i madh punojnë në shkollën private të muzikës “Krajka”, që ne e kemi hapur aty.

Cila është hera e fundit që keni ardhur në Shqipëri?
Herën e fundit në Shqipëri kam qenë para një viti. Vij çdo vit, sepse shpesh them atë shprehjen që “breshka në ferrën e vet qëndron gjithmonë”. Dhe gjithmonë do të vij në Shqipëri me pushime.



Një shkollë muzike në SHBA me emrin “Krajka”

Veç muzikës, që luan në restorantet e natës, Krajka ka kohë që ka hapur një shkollë private muzike. Quhet shkolla “Krajka” dhe tashmë ka bërë mjaft emër për profesionalizëm. Madje, është një nga obligimet kryesore të familjes Krajka. E ndërtuar disa vite më parë, tashmë kjo shkollë private ka filluar të ketë një emër të mirë në lokalitetet vendase. Aty jep mësim ai, gruaja e tij, Semiramiz, dhe djali i madh, Uliksi. Me një komunitet prej 35 nxënësish të kombësive të ndryshme, kjo shkollë synon të nxisë ndjesitë muzikore te nxënësit, duke i bërë ata më të aftë për të studiuar muzikë. Për kompozitorin kjo shkollë është edhe një mënyrë për të qenë sa më pranë profesionit të tij, dhe për të dhënë atë eksperiencë të madhe, të akumuluar gjatë gjithë këtyre viteve punë, një brezi të ri. Krajka tregon se në këtë shkollë studiojnë, përveç nxënësve amerikanë, edhe kinezë, por edhe shqiptarë. “Kur sheh se shqiptarët afirmohen, nëpërmjet një edukimi të mirë, kjo është diçka që të bën të ndihesh mirë”, thotë ai.



Kush është Agim Krajka

Karriera 30-vjeçare në muzikën shqiptare e ka bërë Agim Krajkën një nga emrat më të pëlqyer për publikun shqiptar. Edhe pse Krajka jeton prej vitesh në Amerikë, këngët e tij kanë një vlerë të padiskutueshme, të cilat janë vlerësuar dhe ende mbeten këngët më të preferuara në tempullin e muzikës shqiptare. Lindi në Kavajë, më 3 maj 1937, në një familje me origjinë dibrane. Babai i tij ishte i apasionuar pas muzikës, dhe si amator luante në disa instrumente muzikore si violinë, mandolinë, fizarmonikë. Dashuria dhe pasioni për muzikën tek Agimi lindën që në fëmijëri, të cilën ia ushqeu edhe vetë babai i tij. Fizarmonika u bë shkak që vajti në Shtëpinë e Pionerit ku filloi të merrej seriozisht me të. Në vitin 1963 Agimi fillon studimet për teori e kompozicion. Degën e Kompozicionit e ka kryer nën drejtimin e të madhit Çesk Zadeja. Në vitin 1964 kalon pranë Ansamblit të Këngëve dhe Valleve Popullore; në fillim si instrumentist e më pas si kompozitor e drejtues orkestre. Krijimtaria e tij muzikore është shumë e gjerë dhe përfshin një periudhë prej tri dekadash. Ka shkruar muzikë në shumë lloje dhe është bërë i famshëm si me muzikën e lehtë ashtu edhe më atë popullore, të përpunuar e orkestrale. Ka kompozuar mjaft pjesë orkestrale për fizarmonikë dhe me qindra këngë të muzikës së lehtë. Ka marrë pjesë në shumë festivale të muzikës deri në festivalet e fundit të pasviteve ‘90. Që nga kënga e famshme “Lemza”, e kënduar nga Vaçe Zela në Festivalin e Parë të Këngës në Radio më 1961. Ai është nderuar me mbi 15 çmime të dyta, 3 çmime të treta dhe vetëm një çmim të parë në Festivalin e vitit 1987, me këngën “Nuk e harroj”, të kënduar nga motrat Libohova.

[Veshtrusja]

Dikur kam marre pjese ne nje shfaqje muzikore te Agim Krajkes dhe e kam pelqyer shume. Do kisha deshire te dija cfare behet me te dhe nese vazhdon te japi koncerte ne Amerike.

Flm.

[vagabondo_nyc]

Krajka gjithe diten ne kafe rri bile aq shume rri sa qe e keputen policet me gjoba parkingu....cuni i vet ne rruge te babit po se di a do mund te arrij te behet i MADH
SI AGIM KRAJKA. Beri djali vet nje koncert para ca kohesh dhe doli me sukses.

[BRADYKININ]

Dikur kam marre pjese ne nje shfaqje muzikore te Agim Krajkes dhe e kam pelqyer shume. Do kisha deshire te dija cfare behet me te dhe nese vazhdon te japi koncerte ne Amerike.

Flm.

Me sa di une, Agim Krajka punon ne nje shkolle muzike ketu ne NY. Hera e fundit qe e kam pare ishte Mars 2005 dhe atehere shprehu mendimin se deshironte te kthehej ne Shqiperi. Nuk i ve faj...sikur i kishte ai shkelqimi/deshira/vullneti qe kishte dikur..nga jeta ne mergim.

[Davius]

"Do rikthehem përgjithnjë në Shqipëri"

Si gjithmonë plot batuta, hokatar dhe i vëmendshëm ndaj së bukurës. I emocionuar, por veten e ndjen ende borxhli ndaj popullit të tij. Kompozitori i njohur, Agim Krajka, është vlerësuar mbrëmjen e së mërkurës me një çmim special në natën gala të festivalit.

Eshtë çmimi më i dashur për të dhe këtë e tregon në çdo veprim, në çdo fjalë dhe frazë që thotë. Ndodhet vetëm për pak ditë në Tiranë, por në muajt e parë të vitit të ri do të jetë në Shqipëri. Këtë herë përgjithnjë, duke "braktisur" Nju Jorkun, ku jeton prej mëse 15 vjetësh. "Nuk kam ç'të bëj më atje, por edhe ardhja ime këtu nuk do të jetë një imponim ndaj të tjerëve. Nëse kanë nevojë për mendjen time, jam i gatshëm dhe më i sofistikuar", shprehet kompozitori gjatë një interviste të dhënë për gazetën.

Mbrëmjen e djeshme, me rastin e 45-vjetorit të festivalit u vlerësuat me çmimin special. Sa vlen ky çmim në morinë e çmimeve të tjera që mbani prej vitesh?

Eshtë shumë më i vlefshëm se sa çmimet e dyta, që merrnim në atë kohë gjatë viteve të festivalit. Atëherë më kanë marrë nga rruga, më futën në shkollë, mbarova mirë a keq dhe u bëra Agim Krajka. Falënderoj popullin për këtë çmim, pasi kam bërë kam bërë shumë pak për të. Duke menduar që një popull i tillë me fukarallëk klasik të nxjerrë kaq artistë, të cilët kudo që kanë shkuar i kanë ngritur emrin Shqipërisë, them se akoma nuk i kam shlyer borxhet që kam ndaj tij. Në këtë kontekst jam shumë krenar që jam derivat i këtij populli. Më vjen mirë që më vlerësuan, pasi kam vite të tëra që s'i jap më popullit tim. Por kur më kujtojnë dhe më thërrasin në raste të tilla, emocionohem jashtëzakonisht shumë.

Festivalet dhe ju keni ecur paralelisht deri 15 vjet më parë. Si do ta cilësonit ecurinë e muzikës shqiptare gjatë mungesës suaj?

Jam larguar nga vendi im në vitet '90. Nuk them se duhet të evokohet koha ime, por atëherë nuk mund të mos i jepje ngjyrime politike artit. Atëherë çdo shqiptar nuk mund të mos gjente te kënga diçka të vetën. Kjo ishte në principet e atij realizmi socialist. Nuk na u desh shumë të rrimë net të tëra pa gjumë, të gjejmë motivin, të bëjmë zgjidhjen; unë mbështetsha në popull. Por sot nëse polifonisë labe ia heq fjalët, ajo s'ka nevojë për to, se vetë është një mrekulli. Ne jemi të pavetëdijshëm se derivat i kujt kulture jemi. Ndërsa në muzikën e sotme sheh një lloj majmunllëku artificial. Mendoj se s'ka nevojë të nxjerrësh as gajden e as culen në skenë. Këto marrin melosin nga fundërrinat e tavolinave ballkanike, rrome, greke dhe pastaj për ta shqiptarizuar i fusin një gajde, gjasme me fustanellë. Këto janë me të vërtetë simptoma amatoreske. Dhe mesa shoh ky popull po i ha. Sepse nuk ka organe të atilla, që vënë para përgjegjësisë një krijues.

Komercializmi sot është më i shituri, shoqëruar bashkë me performancat gjysmënudo...

Kjo gjë helmon diçka kombëtare. Ne kemi kulturë popullore më të avancuar se ajo e Evropës. Tani më bën përshtypje kur shoh se kërcehet në Shqipëri. Më falni, se nuk kam asgjë kundër çfarëdolloj rryme që ekziston në botë, por të gjitha këto rryma që dalin kanë një fondament, një arsye. Amerika është një vend që është shtet, por jo komb dhe si e tillë ia ka dhënë të drejtën çdo qytetari të kultivojë kulturën e tij, por të këndojë shqiptari rrep... Për shumë analistë në Amerikë është faza e parë e shkëputjes nga majmuni.

Keni nostalgji për të qenë edhe njëherë pjesë e festivalit të muzikës së lehtë?

Unë e kam pasur zakon gjithmonë, kur kam marrë pjesë në festivale, të përgatisja këngën, të punoja më të, të më pranohej, ta dëgjoja njëherë në orkestër dhe pastaj nuk e ndiqja më. Tani që nuk jam vetë s'kam ndërmend të shkruaj për të qenë pjesë e festivalit. Besoj, shpresoj dhe jam i bindur, se do të kthehem në muajt e parë të vitit që vjen. Këtë herë përgjithmonë. Nuk kam ç'bëj më në Amerikë. Dy fëmijët kanë mbaruar shkollat e larta, kanë jetën e tyre aty. Por edhe këtu nuk vi t'u imponohem të tjerëve. Unë jam Agim Krajka dhe nëse kanë nevojë për mendjen time, jam i gatshëm dhe më i sofistikuar.

Kë do të veçonit si bashkëpunimin tuaj më të mirë ndër vite?

Në festivalin e parë dhe të dytë kam punuar me Vaçe Zelën. Ishim mjaft miq dhe e desha shumë si këngëtare. Por edhe ajo e deshi formimin e një firzamonicisti. Këtë miqësi me të e kam ruajtur gjatë, deri në ato kohë kur nuk kishim më mundësi të shiheshim. Ka qenë një këngëtare idhulli për mua. Shpeshherë kur nuk gjeja motive në krijimtarinë time, i gjeja tek mënyra e interpretimit të saj. Pastaj me këngëtarë të tjerë nuk kam pasur relacione si me Vaçen, por të mira.

Kompozitori i njohur

Karriera 30-vjeçare në muzikën shqiptare e ka bërë Agim Krajkën një nga emrat më të pëlqyer për publikun shqiptar. Edhe pse Krajka jeton prej vitesh në Amerikë, këngët e tij kanë një vlerë të padiskutueshme, të cilat janë vlerësuar dhe ende mbeten këngët më të preferuara në tempullin e muzikës shqiptare. Lindi në Kavajë, më 3 maj 1937, në një familje me origjinë dibrane. Babai i tij ishte i apasionuar pas muzikës, dhe si amator luante në disa instrumente muzikore si violinë, mandolinë, fizarmonikë

[vagabondo_nyc]

I modh eshte Krajka. Kam patur knaqesine ta njoh nga afer ktu ne New York dhe me ka lene pershypjet e nje aritisti te madh. Megjithese kemi mosha te ndryshme benim muhabet me ore te tera.

Davius flm qe e solle kete postim

[Dita]

Kompozitori Agim Krajka ben pjese tek me te medhenjte e muzikes se lehte shqiptare. Kjo teme le t'i kushtohet krijimeve te tij.

Une po e nis duke sjelle nje lidhje qe con te youtube. Nje njeri ka bere sevap e ka sjelle aty kenge shkeputur nga emisioni "Top Show", ku jane paraqitur hitet e kompozitorit ne vite.

http://www.youtube.com/results?search_query=agim+krajka

E urova dhe tek tema me pershendetjet, e uroj serish ketu: ndoshta me kete sjellje dhe njehere ne kujtesen e njerezve kompozitori Agim Krajka gjen motiv t'i kthehet serish festivaleve shqiptare. I ka munguar atyre e publikut!

Ka pasur para me shume se nje muaji nje artikull ne gazeten TemA, ne fakt interviste me djalin e vogel te kompozitorit, Fatrinin, ne te cilin ai tregonte per arritjet e veta dhe per jeten e te atit ne mergim ne SHBA.

[Dita]

nga arkivi i gazetes TemA...


Agim Krajka do të kthehet përfundimisht në atdhe

Dhurata Hamzai

Ka qenë këto ditë në Tiranë pianisti Fatrin Krajka, me banim në Amerikë. Ai është i biri i kompozitorit të shquar Agim Krajka që ka mërguar që në vitin 1992. Fatrini duke kujtuar ikjen e babait drejt Amerikës, pas rënies së komunizmit në Shqipëri, rrëfen se synimi i tij ishte që të shkollonte fëmijët dhe t’u krijonte një të ardhme më të mirë. Duke rrëfyer peripecitë e familjes Krajka që në atë kohë kishte fëmijë ende të parritur dhe të tjera vështirësi që ndihen kur profesioni i të gjithë familjes është vetëm arti dhe muzika, Fatrin Krajka do ta quante këtë aventurë mërgimi të familjes së tij si një mbyllje në vetvete. Ai mendon se edhe pse i ati kishte një lloj emri mes shqiptarëve të diasporës, ka humbur shumë vite krijimtarie të cilat do t’ia dedikonte një muzike të mirëfilltë kombëtare. Kjo e ka bërë jetesën e Agim Krajkës në Amerikë këto vitet e fundit disi të padurueshme. Tashmë që fëmijët u rritën dhe kanë fituar pavarësinë e tyre artistike, Agim Krajka do të kthehet përfundimisht në Shqipëri, për ta bërë jetën artistike këtu. Kështu pohon dhe biri i tij pianist, Fatrin Krajka, një djalosh i hijshëm, inteligjent, dhe i dashur. Fatrini tregon ndryshimet e jetës që bënin artistët Krajka këtu dhe asaj që bëjnë në Amerikë. „Eshtë e vështirë të dalësh e të ndiesh se në rruge nuk të njeh asnjeri. Eshtë një lloj vetmie që në hapat e parë të jetës në Amerikë të terrorizon“, thotë ai „dhe unë besoj se pas kaq vitesh im atë e ndjen akoma këtë lloj vetmie“. I mësuar të punojë gjithë jetën e vet për popullin e vet, misionin e tij të muzikantit nuk do ta përmbushnin dot as koncertet e ndryshme që ai jepte në Amerikë, dhe as ndihma e bashkëshortes së tij Semiramis Krajka (Ami) që e shoqëronte në një grup muzikantësh shqiptarë, ku pikërisht ai Agim Krajka ishte lideri i orkestrës. I biri Fatrin Krajka shkoi në Amerikë që në moshën 13 vjeç, sa mbaroi klasën e tetë dhe ai futet në një shkollë atje. Ishte në moshën e adoleshencës dhe e gjeti veten krejt të papërgatitur për t’u integruar në një shoqëri amerikane, ku raca, gjuhë e kultura të ndryshme krijonin një konfuzion në kokën e pianistit. Edhe pse sot është një qytetar i mirë amerikan dhe një pianist i talentuar Fatrin Krajka nuk ngurron të thotë se e ndjente veten të humbur në Amerikë. Për këtë që ka ndjerë në fillim, ai është në gjendje të kuptojë dhe të përkrahë edhe kthimin përfundimtar të të atit Agim Krajka në Shqipëri, në vendin ku populli i tij e ka konsideruar si një artist të famshëm. Agim Krajka nuk ka mbërritur ende në Tiranë, por „mirëseardhja“ për të është shkruar diku. Ministria e Kulturës i ka propozuar Presidentit të Republikës për dekorimin e tij me urdhërin “Mjeshtër i Madh”, sepse karriera 30-vjeçare në muzikën shqiptare ende nuk e ka shuar jehonën e emrit te tij në veshët e publikut shqiptar. Edhe pse Krajka jeton prej vitesh në Amerikë, këngët e tij kanë një vlerë të padiskutueshme, të cilat janë vleresuar dhe ende mbeten këngët më të preferuara në tempullin e muzikës shqiptare. Agim Krajka u lind në Kavajë, më 3 maj 1937, në një familje me origjinë dibrane. I biri Fatrini rrëfen se gjyshi ishte i apasionuar pas muzikës, dhe si amator luante në disa instrumenta muzikore, si violinë, mandolinë, fizarmonikë. Kështu vazhdoi kjo traditë, dashuria dhe pasioni për muzikën tek Agimi lindën që në fëmijëri. Fizarmonika u bë shkak që Agim Krajka vajti në Shtëpinë e Pionierit, ku filloi të merrej seriozisht me muzikën. Në vitin 1963 Agimi filloi studimet për teori e kompozicion. Degën e kompozicionit e ka kryer nën drejtimin e Çesk Zadesë. Në vitin 1964 kalon pranë Ansamblit të Këngëve dhe Valleve Popullore në fillim si instrumentist e më pas si kompozitor e drejtues orkestre. Krijimtaria e tij muzikore është shumë e gjerë dhe përfshin një periudhë prej tri dekadash. Agim Krajka, babai i Fatrinit, ka shkruar muzikë në shumë variante interpretimi dhe është bërë i famshëm si me muzikën e lehtë, ashtu dhe me atë popullore, të përpunuar e orkestrale. Ka kompozuar mjaft pjesë orkestrale për fizarmonikë dhe me qindra këngë të muzikës së lehtë. Ka marrë pjesë në shumë festivale të muzikës deri në festivalet e fundit të pasviteve ‚90. Fatrini kujton shumë pak nga krijimtaria e të atit, sepse nuk e ka jetuar kohën artistike në Shqiperi, por mjafton që të pohoj se kënga e famshme „Lemza“, e kënduar nga këngëtarja e madhe Vaçe Zela, në Festivalin e Parë të Këngës në Radio më 1961, ka qenë kompozim i Agim Krajkës dhe fill pas kësaj do të ndjehet mungesa e tij më shumë në Tiranë. Në Shqipëri, Agim Krajka është nderuar me 15 çmime të dyta, 3 çmime të treta dhe vetëm një çmim të parë në Festivalin e vitit 1987, me këngën „Nuk e harroj“ të kënduar nga motrat Libohova.

[Dita]

Pervec titullit "Mjeshter i Madh" Agim Krajka do te meritonte dhe titullin "I persekutuar me cmime te dyta ne festivale" per shkak te motiveve dhe ritmeve jo-komuniste ne kenget e tij te paharrueshme te festivaleve. Po pikerisht ato ritme e kane bere qe ne popull kenget e tij te duheshin gjithmone si fituese te festivaleve.

[Brari]

gjithashtu Ai meriton titullin.. " i denuar me mbajtjen e fizarmonikes ne supe gjat ekzekutimit te valleve te stermerzitshme e te sterzgjatura tematiko politiko bombastiko folkloriko plenumore.."..
lol..

do jet njeri i ndershem i ngrati e prandaj nuku vjen ne tirane..

dallkauket nga bota e artit.. u ben miljardere.. aty ..

LLaka agron psh sdi ku ti coje parate qe fiton me humorin politik..
Shko ne Shqiperi mo Agron se atje eshte vendi inë..
Jan bere bosa nxensit e Mjeshtrit te Madh..
Po Shteti duhet tu jape doren Artisteve si Krajka..