copy-pasted from "Yahoo!"
From: parid1@m...
Date: Thu Nov 4, 1999 8:51 am
Subject: [bota letrare] Poezi nga M.C
Ka te bukura ka dhe te egzagjeruara, megjithate...
KOHET PA TY
Perqafuar me mua thua
"ndihem mire"
dhe me duket vetja I madh I madh
e me vjen te qaj e te qesh...
Ti s'pyet me "pse"
Syte mbyll e pas pak
Fle
Fle e dashuruar dhe udheton,
Udheton se ke nevoje
Per horizonte te kapercyera,
Une do te jap fantazine time
bilete kthimi per tek une,
qe kur te zgjohesh te
"ndihesh mire"...
Dhe une do te qaj
E do te qesh
Si kam mundur ato kohe pa ty
ti quaj jete?
Vazhdimesi
Ngyre shume e zeze
drita ne ekstremine syrit te pafjetur
kerkon (kushedi)
ekzistencen
Kam puthitur fort
fytyren ne pallton e zeze.
dhe ti vazhdon te qash
kur kujton se une fle
Vetes
"Pastertia eshte profeti
qe vrame
me guret e pendimit tone
dhe lotet e dikujt tjeter
Te isha i padukshem,
mbase si nje neutron
pa gjykim e pa denim.
i pasgjesueshem, mbase...
si nje thrime e veēuar e hapesires
bukes qe peshtyejne te gjithe
Mbase...mallkimi i profetit
s'do me bente te flisja sonte me veten
ne heshtje si demon.
MALLKIMI
Hije qe zvarrisin njerezit
Sheh kudo nen toke...
Mbi toke vetem une hije
E njekohesisht njeri...
Pa ditur ku t'I zbraz
Te keqiat e botes e timet
Mbart kete shprese qiellore si mallkim.
***
S'dua t'i nderroj kepucet e vjetra,
Te grisurat kepuce te vjetra
Me mire vuajtja e nje dite-jete
Se te eci njemije vjet pa ...jete.
Kaos me thonj, ekzistenca me vret.
Mallkim a bekim ndergjegja?
Ne kosmos ended nje krimb
Vetem nje krimb.
S'me vjen ndot nga vetja.
Vetja c'eshte ... s'e di.
Me gezime te qelbura ; jeta.
S'me behet t'I nderroj kepucet e vjetra
Te grisurat kepuce te vjetra.
***
Si hene.
Gjakpiresit supeve shkundin dhene,T
e vdekshmit
Perzune jeten e zerat vene te flejne
Sa ankthe kam aq hije jam
Perfundimisht.
"Nirvanen " ne dimensione te erreta kap.
Absent...
Te jem a te mos jem nje Hamlet
Absente...Ofelia s'flet...
Te vdekshmit
Perzune jeten dhe zerat vene
te flene...
Nata si njeri, absente
Dashuron.
MIDIS HESHTJES
I heshtur , mbas nje dritareje
Mendimi.
I vetmuar, nen shi
Shikimi.
I asfiksuar ne sy te zbehte
Zgenjimi.
Te paftuar,
Ketu jane te gjithe!
Po kush harrimin
Harroi te ftonte?
Pelegrine, midis shpirtit e heshtjes
Nostalgjia.
***
Une jam kjo dhome e vogel
ku papandehur zgjohem vetem
C'do muzg ndjej se,
Jam une
Me murre -kermij gri...
(I mpire si njekujtim...)
perplasem ne cdo cep
I revoltuar si shpirt.
C'kerkoj,
Mendimet e perseritura
A nostalgjite e strukura?
Ata tremben prej meje
E une prej teje.
Une jam kjo dhome e vogel
Qe mund te jete nje liber
Nje liber I porsanisur
E njekohesisht I grisur;
Ku ti shkruan imazhe femre,
E une gris dhimbjen time
Ne muzgje e murre.
Krijoni Kontakt