Kryepeshkopi u ka ikur autoqefalisė, transparencės dhe arkitekturės sė kishės shqiptare
24 Shtator 2013 | : Kulturė | Autor: Aleksandėr Ēipa
Vasil Gjika/ Ish-deputeti flet pėr pėrplasjen mes kishės sė Pėrmetit dhe Pallatit tė Kulturės sė qytetit… Rolin e kryepeshkopit Janullatus nė humbjen e identitetit shqiptar nė besimin ortodoks dhe pretendimet territoriale tė fqinjit tonė grek…
Aleksandėr Cipa
Janullatos Shoqėria e sotme shqiptare jeton kohėn e “tabuve tė ngacmuara”. Tė tilla janė edhe ato tė religjioneve, tė cilat politika i trajton demagogjikisht. Disa prej ēėshtjeve tona religjionare janė tashmė tė hapura. Tė frikshme nė “nėnkoren” e tyre. Kohėt e fundit, kisha e Pėrmetit, apo Pallati i Kulturės “Naim Frashėri” tė kėtij qyteti janė bėrė temė e ditės dhe objekt i shumė mediave. Ka pasur prononcime shumėpalėshe dhe debati ende ėshtė i hapur. Ndėrkohė qė autoriteti mė i lartė i Kishės Autoqefale Shqiptare e ka pėrcjellė si njė shqetėsim nė dimensione jashtėkombėtare.
…Si pėrmetar dhe ish-deputet i kėtij rrethi nė krye tė kohės sė shpalljes dhe sanksionimit tė pluralizmit politik dhe atij shoqėror, a e keni njė mendim pėr kėtė ēėshtje? Nėse po, cili ėshtė ai?
Pse kaq zell pėr t’u pėrfshirė nė kėtė ēėshtje shumė palė? Pse aq nxitim pėr t’u pėrfshirė edhe nga jashtė dhe si i gjykoni qėndrimet institucionale brenda dhe jashtė vendit, kam parasysh prononcimet dhe deklaratat e Kishės Ortodokse Autoqefale, tė qeveritarėve tanė, qeverisė greke apo ekstremistėve tė Agimit tė Artė, bashkimit panepirot etj.?Me tė drejtė ju e quani ēėshtje. Ky problem ka qenė dikur nė vėmendjen e atij komuniteti tė qytetit tė Pėrmetit, por kohėt e fundit, duke thyer ēdo rregull dhe etikė, janė pėrfshirė shumė palė, qė nuk kanė asnjė pėrkatėsi me qytetin dhe qytetarinė pėrmetare. Kam parė prononcime objektive dhe tė drejta, siē ka pasur dhe “argumente” apo “gjykime” spekulative qė marrin pėrsipėr tė ndajnė njė problem qė ka marrė verdiktin e gjykatave. Kemi parė dhe deklarata tė nxituara dhe tė tejkaluara, qė pėr fat tė keq kanė kapėrcyer dhe kufijtė e Shqipėrisė. Nė kėtė rast tė mos harrojmė se: Problemi i pretendimit midis Drejtorisė Kulturore tė Bashkisė sė Qytetit Pėrmet dhe Kishės Ortodokse tė atij qyteti ėshtė dhe mbetet problem i atij qyteti, i banorėve dhe institucioneve tė tij, si dhe ligjit e gjykatave. Ėshtė njė konflikt banal dhe i rėndomtė, nė kuptimin e pretendimit tė pronėsisė (ka mijėra raste tė tilla nė vend) dhe ėshtė njė pėrgjegjėsi morale dhe qytetare e pėrmetarėve. Nuk kanė asnjė kuptim ndėrhyrjet brutale qė vėrehen nga tė gjitha anėt dhe drejtimet, kur shikojmė tė shoqėrohen me njė zell tė tejkaluar dhe synime tė mbrapshta pėr ta pėrdorur kėtė sebep.
JNULLATUS PERURIM
Mua mė duket pa vend ēdo ndėrhyrje qė nuk bazohet nė pėrkatėsi ndaj ēėshtjes. As besimtari ortodoks qė vjen nga Gjirokastra pėr t’u tubuar nė protestė nė Pėrmet, nuk e ka kėtė tė drejtė. Ne pėrmetarėt i kemi ndėrtuar vetė kishat, teqetė apo xhamitė tona dhe dihet qė dhe gjirokastritėt apo kushdo komunitet tjetėr, i ka ngritur me kontributin e brezave tė vet kėto ngrehina tė shenjta. Akoma mė tepėr, kur pėr kėtė problem janė shprehur gjykatat. Tė gjitha ndėrhyrjet e tjera jo vetėm janė tė palejueshme, por synojnė me qėllim tė mbrapshtė “pėrdorjen e ēėshtjes sė Kishės sė Pėrmetit”. Kemi parė papėrgjegjshmėrinė e zakonshme zyrtare greke, nė deklaratat e Ministrisė sė Jashtme dhe tė ndonjė deputeti (madje eurodeputeti) tė Parlamentit grek. Jemi gjithashtu dėshmitarė tė veprimeve primitive (duhet thėnė dhe zyrtare) fatkeqėsisht tė zakonshme, tė kthimit tė qytetarėve shqiptarė nė pikat kufitare nga pala greke me deklarimet flagrante “ju kthejmė pėr kishėn e Pėrmetit”, madje duke u shkarravitur (siē bėjnė rėndom) dhe pasaportat. Tė gjitha kėto, si dhe veprime tė tjera tė ngjashme, dėshmojnė mungesėn e standardeve europiane tė njė vendi europian, si Greqia. Besoj se nuk ia vlen tė merremi me veprimet, demonstrimet apo fjalimet e ēartura tė “tė artėve”. Nė pėrgjigje tė kėtyre zhvillimeve, m’u duk e drejtė dhe i mbėshtetur reagimi i Kryeministrit tė vendit. Nga ana tjetėr, nuk mund tė mos jem i shqetėsuar pėr deklarimet e Hirėsisė sė Tij, Janullatos, nė emėr tė Kishės Ortodokse Autoqefale tė Shqipėrisė. Akoma mė e gabuar mė duket sidomos trajtimi i kėtij problemi nga ana e Tij.
Keni dalė te personazhi kryesor zyrtar i Kishės Autoqefale Shqiptare nė ditėt e sotme. Njė hierark i kontestuar dhe i shumėdiskutuar nė mjedisin dhe debatin publik shqiptar tė 23 viteve tė fundit. Ju zoti Gjika jeni njė ndėr ish-deputetėt qė e keni mbėshtetur kurorėzimin e Hirėsisė sė Tij, Janullatos si kryepeshkop tė Kishės Autoqefale tė Shqipėrisė… Cila ka qenė arsyeja reale e mbėshtetjes sė atėhershme dhe cili ėshtė vlerėsimi juaj sot?
Ėshtė e vėrtetė. Kur na u paraqit nė grupin parlamentar tė atėhershėm tė PD-sė kandidatura e prof. Anastas Janullatos, u argumentua se vinte si njė figurė me kualifikimin dhe kualitetin e nevojshėm kishtar, si dhe me zotimin e tij tė shenjtė pėr sipėrmarrjen e ringritjes sė kishės ortodokse dhe ruajtjen e respektimin e autoqefalisė sė kishės shqiptare. Nga ana tjetėr, kandidatura alternative nuk u paraqitėn, por u argumentua se nuk kishte mundėsi tė gjendej njė kandidaturė shqiptare me kualifikimin e nevojshėm dhe se nuk kishte ndonjė ndryshim gjetja e ndonjė kandidature tjetėr serbe, ruse apo bullgare.
Po sot, a rezulton e kryer apo e realizuar sipas jush, pritshmėria e besimtarėve ortodoksė tė Shqipėrisė?
Natyrisht qė pyetja juaj i drejtohet njė opinioni mė tė gjerė dhe po ashtu tė specializuar. Pėrgjigjja pėr kėtė pyetje as fillon dhe as mbaron me atė ēka mendoj unė. Ka pasur shumė vlerėsime dhe do tė ketė akoma nė vijim. Por unė them se kemi mbėrritur nė momentin e tė vėrtetės dhe duhet tė shprehemi me pėrgjegjėsi pėr kėtė gjendje tė Kishės Ortodokse tė Shqipėrisė. Nga ana tjetėr, duhet tė shikojmė se ē’thonė korifenjtė e autoqefalisė sonė. Pavarėsisht se ata nuk janė mė, duhet tė shikojmė ato qė kanė bėrė dhe tė lexojmė ato qė ata kanė shkruar. Atje ėshtė dhe pėrgjigjja pėr pyetjen tuaj. Megjithatė puna e Hirėsisė sė Tij, Janullatos, pėr ringritjen e kishės ortodokse ėshtė bėrė dhe nuk mund tė mohohet. Janė njė numėr i konsiderueshėm objektesh tė ngritura nė tė gjithė hapėsirėn e ortodoksisė. Natyrisht njė vepėr e lavdėrueshme ėshtė dhe katedralja nė kryeqytetin e vendit. Do tė ishte me interes jo vetėm pėr besimtarėt ortodoksė, por edhe pėr tė gjithė publikun transparenca e financimit tė kėtyre investimeve, tė cilat pavarėsisht se janė asete tė kishės, duhet tė respektojnė ligjet e Republikės sė Shqipėrisė. Si arkitekt, qofsha i gabuar, por kam pėrshtypjen se tė gjitha kėto realizime janė identike me ato tė kishės greke. Nė mos mė gabon kujtesa e shpjegimeve tė profesorit tim tė historisė sė arkitekturės A.Meksi, “konfiguracioni planimetrik i arkitekturės sė kishės bizantine shqiptare ėshtė ajo e kryqit tė brendashkruar”. Pėr kėtė ēėshtje do tė duhej tė shpreheshin bizantologėt (duhet thėnė se kompetenca e bizantologėve shqiptarė ėshtė e shumė respektuar nė Ballkan dhe mė gjerė), dhe nėse unė kam tė drejtė, do tė kishim njė abstragim serioz dhe tė dėmshėm (madje me pasoja tė rėnda) tė traditės sė kishės shqiptare. Po ashtu, mund tė evidentohet si punė e lavdėrueshme edhe ngritja institucionale e kishės. Njė armatė e tėrė klerikėsh e tė gjithė hierarkisė sot militon nė kėto objekte nė mbarė vendin. Pėrsėri edhe kėtu transparenca e financimit tė kishės ortodokse do tė shpjegonte shumė gjėra qė ndodhin aty. Nga prindėrit e mi dhe gjyshėrit, kam mėsuar se priftin dhe dhjakun e kishės se fshatit i mbanin (paguanin) vetė banorėt e fshatit, qė po ashtu kontribuonin pėr mirėmbajtjen e kishave apo shpenzimeve tė tjera. Le tė na shpjegojnė nėse ndodh ende sot kėshtu! Unė nuk jam i pėrditėsuar me nivelin e njerėzve qė kanė veshur petkun e priftit gjithandej, por nė vendin tim ka raste qė paraqesin mirėsi me kulturėn e nevojshme dhe dinjitet, por ka raste qė nuk e justifikojnė atė veshje dhe aq mė tepėr kėtė shėrbesė. E parė nė mėnyrė sporadike kėto “ndodhi” janė tė justifikuara, por janė tė palejueshme ato raste kur “njeriu i kishės” bėn miting, politikė, apo inskenon pantonima supesh me policinė. Nė kėtė rast duhet tė themi se kėta klerikė kanė shkelur jo vetėm ligjet e shtetit, por edhe ato tė kishės. Kurse autoqefalia ėshtė goditur dhe provokuar rėndė. Tė gjithė e dinė (dhe duhet ta dinė edhe nė Greqi) se shteti shqiptar ėshtė laik dhe besimet fetare janė tė ndara nga punėt e shtetit. Klerikėt kėtu (tė ēdo besimi) nuk kanė ato prerogativa qė kanė homologėt e tyre grekė. Fjala e tyre vlen pėr ushqimin e shpirtit tė publikut, por veēanėrisht tė besimtarėve.
I mėshoni nė mėnyrė eksplicite termit autoqefali. Konkretisht pėr ēfarė e keni fjalėn kur shpreheni: “Autoqefalia ėshtė goditur rėndė”?
Mė duhet tė them se nuk jam njė njohės i hollė i dokumenteve tė Autoqefalisė sė Kishės Shqiptare. Mirėpo nuk ėshtė e nevojshme tė jesh i tillė pėr tė kuptuar se humbja (apo abstragimi) nga identiteti shqiptar i kishės ortodokse ėshtė njė ngjarje e rėndė. Kur segmente tė kishės kthehen nė seksione tė Ministrisė sė Jashtme tė Greqisė, apo “zyra konsullore” greke duke bėrė punėn e komisioneve tė gjetjes dhe konservimit tė eshtrave tė ushtarėve grekė tė rėnė nė trojet shqiptare! Kėtu mė e pakta qė mund tė themi ėshtė se Hirėsia e Tij ka dėshtuar nė konsolidimin dhe shprehshmėrinė e autoqefalisė. Kur njė veprimtari e tillė ndėrshtetėrore realizohet si njė aksion i Kishės Autoqefale, atėherė s’e kuptoj se pse mund tė flasim akoma pėr pavarėsi tė kishės sonė! Kur kisha jonė “Autoqefale” dhe vetė Hirėsia e Tij, Janullatos, sensibilizon njė shtet tė huaj ortodoks pėr “tė mbrojtur kishėn e Pėrmetit”, atėherė kėtu ėshtė shkelur jo vetėm autoqefalia, por vetė kombi ynė dhe shteti, Shqipėria. Pikėrisht kėtu ėshtė dhe fundi i iluzionit se kisha jonė ortodokse mund tė jetė “autoqefale”. Askush dhe askurrė nuk duhej tė guxonte tė sulmonte Pėrmetin. Tė sulmosh Pėrmetin (ėshtė interesante, por njė gjė e tillė nuk ėshtė bėrė historikisht as nė vitet e kaluara, megjithėse nuk kanė munguar as mė parė mendje dhe vullnete “agimesh tė errėta”, si kėto tė sotmet) do tė thotė tė atakosh djepin e kombit, tė qenėsisė dhe formimit shqiptar. Do tė thotė po ashtu se jemi nė epilogun e kėsaj marrie dhe, nga ana tjetėr, duhet tė jemi dhe nė momentin qė Hirėsia e Tij, Janullatos, duhet tė largohet, pasi ka kryer njė vepėr tė rėndė nė dėm tė shqiptarisė. Qytetarėt e Pėrmetit dhe kultura qė mishėron ai popull, nuk mund tė pranojnė kurrė qė tė ulin flamurin qė ngritėn Frashėrllinjtė e mėdhenj, atė Stath Melani dhe Vangjėl Gjika, Sejfulla Malėshova e Stavro Vinjau, Fan Noli e Faik Konica, Nikolla Naēo dhe Tefta Tashko, Odhise Paskali dhe Mentori e Laveri, dhe dhjetėra e dhjetėra emra qė i nderon dhe vlerėson i gjithė kombi ynė. Pėrkundrazi, ėshtė detyrė jo vetėm e pėrmetarėve, por e ēdo shqiptari
ta lartėsojnė atė dhe veprat e kėtyre shqiptarėve tė mėdhenj, duke fshirė ēdo iluzion apo ėndėrr tė megaliidesė, se mund tė ngrenė flamurin grek nė Pėrmet! Kjo gjė s’mund tė ndodhė as me ato pėrpjekje liliputėsh, tė cilėt dikur ngrinin lart pankartat ateiste nėpėr mitingjet dhe programet komuniste pėr shkatėrrimin e kishave dhe xhamive nė Pėrmet, ndėrsa vrapuan nė vitin ’97 tė pushtonin me “grevė urie” pallatin e kulturės “Naim Frashėri” nė emėr tė kishės dhe, duke sfiduar dhe injoruar njė traditė dhe nevojė tė njohur kulturore dhe qytetare tė Pėrmetit dhe pėrmetarėve. Ky ėshtė njė akt i pastėr vetėgjyqėsie qė dėmton dhe keqekspozon sjelljen e klerikėve tė grumbulluar dhe tė vetė Hirėsisė sė Tij.
Matanė arsyetimit tuaj zoti Gjika, ka njė reagim “shqiptar” tė munguar, infatil dhe tė kompleksuar. Njė ndjeshmėri e ulėt reaguese nga qytetarėt dhe nė mėnyrė tė veēantė nga institucionet zyrtare tė shtetit. Ka arsyetime qė e ēmojnė kėtė si maturitet, ndėrsa ka tė tjerė qė e konsiderojnė sjelljen dhe nėnshtrimin e kronikshėm tė institucionalizmit shqiptar. Ju vetė nga pozita e njė ish-ligjbėrėsi si e vlerėsoni kėtė sjellje dhe reagim shqiptar?
Nuk ėshtė kėshtu pėrkundrazi, ka pasur reagim qytetar. Ajo qė ka munguar ka qenė korrektėsia, dinjiteti dhe serioziteti nė qėndrimin e institucioneve dhe shtetit shqiptar. Po tė shikojmė historinė e kėtyre njėzet viteve tė fundit tė marrėdhėnieve dhe politikės sė ndėrsjellėt midis Greqisė dhe Shqipėrisė, ato lėnė shumė pėr tė dėshiruar pėr mungesėn e standardeve dhe nivelit evropian qė i pėrkatėsojmė. Shpesh ngjarjet e rėnda nė pikat kufitare, keqtrajtimin e qytetarėve shqiptarė nga autoritetet policore greke, virusin “antishqiptar” qė prish kompjuterėt grekė, reagimet brutale ndaj emigrantėve sa herė “qė i mbetet qejfi” Greqisė, hapjen dhe mbylljen e portės kufitare jo si njė portė shteti, por si njė derė “buzuku” nga polici grek, kontrollet e imta dhe fyese tė pasaportės shqiptare dhe kthimet pa asnjė kriter tė paralajmėruar tė qytetarėve shqiptarė pse janė ēamė apo “kanė shkruar e folur keq pėr Greqinė”, rėndom janė kualifikuar si “veprime sporadike”, tė qarqeve ekstremiste, tė veēuara etj., etj. Nė fakt, ėshtė e qartė qė kėto veprime janė nė sistem tė njė politike zyrtare greke ndaj Shqipėrisė dhe shqiptarėve. Asnjė gjė nuk ėshtė e rastėsishme, pėrkundrazi ėshtė e pėrgatitur dhe e mirėplanifikuar dhe bėhet me pėrkujdesje. Kush mendoni se urdhėroi tė ktheheshin qytetarėt shqiptarė nė pikėn e “Tri urave” apo Kakavijė, polici grek qė u mėrzit pėr “kishėn e Pėrmetit”? Jo, ajo ėshtė njė portė qė e mbyll dhe e hap shteti grek. Ky qėndrim i autoriteteve greke nuk pėrmbush dhe as pėrmban standardet europiane tė marrėveshjes sė “Shengenit” ku Greqia dhe Shqipėria bėjnė pjesė. “Shengen”-i grek nuk di nė mund tė gjendet kund nė Afrikė! Do tė dėshiroja qė eurodeputeti qė ngriti dhe i kėrkoi hesap qeverisė greke pėr kishėn time tė Pėrmetit, tė vinte dhe tė hidhte njė sy nė Kapshticė, Kakavijė etj., pėr tė parė se ēfarė Europe i ofron Greqia Shqipėrisė dhe s’i trajtohen emigrantėt kur kalojnė pikat kufitare ndėrshtetėrore. Me pak fjalė, po tė perifrazonim Konicėn e madh do tė thoshim se Greqia i sillet Shqipėrisė si ai fshati i madh fshatit tė vogėl. Kur vjen puna pėr tė keqtrajtuar apo “pėr t’u dhėnė mėsim allvanosve” shteti grek shkel ēdo marrėveshje, dokument, apo konventė ndėrkombėtare qė ka firmosur. Pėr fat tė keq, edhe shteti shqiptar i sillet Greqisė si ai fshati i vogėl fshatit tė madh. Nuk ėshtė krenari tė themi se Shqipėria nuk ėshtė nėpėrkėmbur dhe keqtrajtuar kėsisoj nga Greqia as nė kohėn e Zogut, se nė kohėn e diktaturės s’ka pasur shanse. Dhe e gjitha kjo, sepse shtetarėt tanė tė sotėm, si nga “fshati i vogėl” e kanė zgjedhur vetė tė pėrunjen. Kapėrdijnė ēdo megalomani greke “pėr atė tė shkretė Europė” dhe frikėn e vetos greke. Mirėpo nga fshati i madh e kanė zakon qė sa mė shumė tė tulatemi ne, aq mė shumė e ngrenė zullumin. Kėshtu, deputetėt tanė s’kanė kurajė tė lidhin dy fjalė “pėr Ēamėrinė” (brenda kartave dhe tė drejtės ndėrkombėtare), nė njė kohė qė nė Parlamentin grek deputetėt flasin hapur pėr pretendime territoriale dhe “tokė greke” brenda Shqipėrisė! Ishte pėr tė qeshur dhe pėr tė qarė, kur kryedeputetja jonė zbuloi se “e paskemi votuar rezolutėn, por s’i paskemi numėruar mirė votat”, duke e kaluar pa zė dhe pa e lexuar dhe njė herė nė atė sallė tė Kuvendit. Nuk ka asnjė reagim zyrtar pėr shenjat dhe nishanet e Shqipėrisė qė shteti grek i pėrdhos aq lehtėsisht dhe madje duke na kėrcėnuar “shkruajini //////////////gėrqisht kėto toponimet greke paēka se dhiavatirio ėshtė tuaja!” Nuk ka asnjė reagim nga institucionet relevante, apo dhe Avokati i Popullit kur djemtė shqiptarė qė vuajnė dėnimet nė burgjet greke lėshohen natėn si kavie pėr t’u gjuajtur dhe vrarė pyjeve dhe gėrxheve tė Greqisė, duke stėrvitur dhe trajnuar trupat speciale greke. Mos harrojmė se atyre u ėshtė privuar liria, kurse siguria e burgjeve greke ėshtė detyrim i autoriteteve tė atij shteti, qė jo vetėm s’mbajnė pėrgjegjėsi, por s’marrin asnjė konseguencė nga ligji dhe gjykatat, tek i kthejnė tė dėnuarit “me burgim” nė “me pushkatim”! Si shqiptar do t’i kėrkoja shtetit tim dinjitet dhe, tė denonconte nė mbarė Europėn qoftė edhe njė fjalė fyese tė policit grek dhe jo mė akte dhe veprime flagrante antiqytetare dhe antieuropiane si mė sipėr. Nė Europė nuk mund tė shkojmė pa dinjitetin, identitetin dhe ADN-nė tonė shqiptare.
Platforma e pretendimeve territoriale, si dhe organizatat e caktuara greke dhe tė diasporės sė saj, historikisht kanė ekzistuar dhe investohen pėr kėta objektiva tė tyre. Por sa mendoni se ka ceduar Shqipėria pėrballė tyre dhe pse mendoni qė kjo nuk i ka shqetėsuar shtetarėt tanė tė kėtij tranzicioni?
Unė mendoj se njė platformė helenizuese e hapėsirės periferike tė shtetit grek, ka qenė dhe ėshtė institucionale nė Greqi. Kjo platformė ėshtė e vjetėr qė kurse filloi helenizimi i Epirit (nė hapėsirėn e viteve ‘730) dhe pėrfundoi me rėnien e Perandorisė Osmane. Rolin determinues gjithmonė e ka luajtur kisha, e cila ka pasur devizė tė saj “Ortodoksi do tė thotė Greqi”, mbi njė psikologji tė pėrpunuar tė opinionit panhelen si ajo e shekullit tė 18 “kur bullgarėt qenkan ortodoksė, atėherė ē’u duhet njė shtet i tyre!”. Pėrsėri kisha ėshtė flamurtare kėtė radhė edhe e kėsaj nisme nė vendin e shqiponjave, pavarėsisht se ortodoksia shqiptare s’ėshtė greke, pasi shqiptarėt u vunė nėn kishėn lindore tė Kostandinopojės pas shekullit VIII dhe u shpallėn “autoqefale” nė vitet ’30. Nė kėtė kuptim “projekti shqiptar” jo vetėm qė ka rėndėsinė e tij nė programin e helenizimit, por ka marrė pėrparėsi kėta njėzet vitet e fundit. Nga ana tjetėr, lehtėsisht vihet re se ka njė shkallėzim tė kėtij programi. Deri dje flitej dhe pretendohej “pėr minoritetin dhe tė drejtat themelore tė tij”, tani flitet pėr “Ortodoksinė dhe tė drejtat e kishės nė Shqipėri”. Deri dje mitingjet, ceremonitė apo mbledhjet pėrkujtimore bėheshin nė Greqi, tani (prej disa vitesh) ato bėhen nė Shqipėri dhe nė mes tė ditės, madje edhe nga persona tė paligjshėm qė nuk u rezervohet njė liri e tillė as nė Greqi! Deri dje “e ngrinin zėrin” zyrat konsullore dhe zyrtarėt grekė pėr problemet nė hartėn e njohur tė vendndodhjes sė minoritetit, tani flet kisha dhe priftėrinjtė pėr tė drejtat nė hartėn ortodokse! Ahere ē’ka ndodhur, ndėrsa politikanėt tanė “janė tė zėnė” me politikat e mėdha tė ditės qė bėhen kėtu, kemi tė drejtė tė pyesim: ku janė ligji dhe institucionet e shtetit tonė? T’u thuash shqiptarėve se “po shkelin tė drejtat e besimit tė njė komuniteti” kjo do tė duhej tė shėnohej nė “Gines” po tė ishte e vėrtetė, pasi ka mbi dy mijė vjet qė s’ka ndodhur! Nga ana tjetėr, nėn hijen e tolerancės dhe shtetit laik, nuk mund tė mbulohet politika e pėrunjur dhe servile, pėr mė tepėr ajo nuk bėn efekt. (Pėrgjigjja ekuivalente e njė polici shqiptar kur ktheu mbrapa dhe ai disa qytetarė grekė nė frymėn e “reciprocitetit”, pati mė shumė efekt dhe shteti grek e hapi prapė portėn). Nga ana tjetėr, gjėrat po shkojnė nė njė drejtim tė padėshiruar dhe tė rrezikshėm: tek flisja me zyrtarė lokalė nė Pėrmet, me shqetėsim dėgjova shpėrthimin e tyre “kėto i bėjnė disa talebanė”! Pėrballė produkteve tė tilla duhet tė shqetėsohemi seriozisht, pasi kurrė nuk ka ekzistuar ndarja dhe pėrēarja mes nesh pėr motive fetare dhe tė besimit.
http://gazeta-shqip.com/lajme/2013/0...hes-shqiptare/
Krijoni Kontakt