NJË DISKUTIM I VESHTIRË me sektarët heretik...!

[toni77_toni]

Rrena dhe shpifja nuk e bën njeriun të krishter...!

Kur sektarët të ashtuqujatur "kirstian", deshmuesi, paniel me com..., nga komuniteti protestant, gënjejnë, shpifen dhe etiketojnë Kishen e Krishtit, ndersa në anën tjetër, nëse dikush u pergjigjet duke u dhënë deshmi biblike dhe teologjike, ata i fshijnë shkrimet, veq sa e paraqet fytyren e tyte djallzore.


Të dashur lexues – anëtar ne forumit shqiptar, po hapi ketë teme këtu, pasi qe atje ku u zhvillua ky debat, respektivisht ne forumin e komunitetit protestant ishte e pa mundur. Unë e kam te njohur se ne një komunitet tjetër nuk mund edhe te shkruajmë, mirëpo, arsyeja ishte se ata vet na ftuan, poashtu, edhe pse unë u terhjeka njëher per arsye te sjelljeve te tyre te padrejta dhe të njëanshme, por ata prap filluan te shkruajnë dhe ti komentojnë shkrimet e mia sipas dëshirës. Keshtu qe si përfundim, u bë e pa mundur te zhvillohet një debat te frymë te Zotit.
Vërtetë u be e pa mundur për arsye te djallzimit te tyre te cilët vet na ftuan ne ketë debat dhe filluan te akuzojnë Kishën e Krishtit dhe besimin e Kishës te cilën e themeloj vet Jezusi – pra Kishën katolike dhe ortodokse, kështu qe edhe pse ishin te pa drejt dhe shume me tendenca, disa her edhe pati ndërhyrje nga moderatori i cili u sjellke me një krenari shpirtërore thuaja se është ai vet Krishti, dhe me kërcënime dhe neqmime, por ma e keqja ishte se mu fshin shkrimet, aty ku kishin goditje ne debat nga argumente – ata i fshinë shkrimet, kështu qe kjo na e bën te pa mundur debatin sepse kur fshihen shkrimet as qe behet fjale qe mund te debatohet. Ma e keqja dhe shume e poshtër ishte kur u fshi shkrimi i fundit i cili nuk kishte asnjë fjali tjetër pos dëshmive biblike dhe teologjike qe i goditi rrenat e tyre, ketë shkrim secili mund edhe ta lexoj pasi do te jete ne vijim dhe ka te bej se “pse kisha katolike e quan papën “atë”!

Tema kishte shkrime te ndryshme por ata asnjëherë nuk i janë përgjigjur pyetjeve as shkrimeve qe nuk ishte ne përputhje me doktrinat tyre si SEKT i devijuar qe janë.

Disaher, ne kemi dhënë sqarime dhe shpjegime lidhur me pagëzimin ne Kishën katolike por edhe për sakaramente te tjera. Kështu qe disa nga mund të lexohen ne vijim.

Ne vijim do te postohet nga ato shkrime qe është DEABATUAR dhe nga ato që ME JANË FSHI nga këta njerëz te pa ndërgjegjshëm që urrejmë Kishën e Krishtit.


vazhdon--->

[toni77_toni]

E lexova shkrimin tend Toni77, dhe mendoj se duhet te bejme nje diskutim frytdhenes.

Ceshte PAGEZIMI..

Këtu do ta jap pergjigjen se çka është PAGËZIMI në Kishen katolike.

Çfarë është Pagëzimi?

Shën Pali në letrën drejtuar Romakëve shkruan:
“Po a nuk e dini se të gjithë sa jemi pagëzuar në Jezu Krishtin, jemi pagëzuar në vdekjen e Tij? Me anë të Pagëzimit, pra, bashkë me Të jemi varrosur në vdekje që, sikurse Krishti u ngjall në lavdinë e Atit prej të vdekurve, po ashtu edhe ne të jetojmë në jetën e re” (Rom 6, 3-4).

Pagëzimi është jeta e re, është dalja prej varrit, është ringjallje, është përkujtim i së kaluarës vepruese në të tashmen, mund të ecet në një rrugë të re, mund të rifillohet sot, tani, një jetë e re.

Katër Gjendje për ta jetuar Pagëzimin
Mes të tjerash po përmend katër gjendje në të cilat bëjmë apo mund të bëjmë përvojën e Pagëzimit dhe jetën e re që buron prej tij.

1. Sa herë e thërras Hyjin me emrin e Atit, sa herë që them lutjen ATI YNË unë përjetoj Pagëzimin tim. Ky është Pagëzimi im: Hyji Atë më ka bërë bir të Vetin; kur unë e thërras me këtë emër aktualizoj, shpall dhe jetoj Pagëzimin tim.

2. Sa herë që në realitetin e përditshëm zgjedh sipas Jezusit. Sa herë zgjedh si i krishterë arrij ta bëj këtë vetëm në saje të Pagëzimit tim.

3. Kur gjej forcën për të varrosur të kaluarën time dhe të shikoj përpara mund ta bëj vetëm duke u rrënjosur në Pagëzimin tim: ky sakrament ma jep forcën për ta bërë këtë gjë. Vëlla Roger, themelues i bashkësisë së Taizè (Francë), shkruan: “Nëse ndonjëherë do të më pyetësh se ku është burimi, se ku qëndron gëzimi i shpresës do të të përgjigjem se krejt e kaluara jote, madje edhe çasti që sapo kaloi, është varrosur dhe është zhytur tashmë me Krishtin në ujin e Pagëzimit tënd. Heq dorë së shikuari prapa. Nëse imagjinata jote të paraqet pamjet shkatërruese të së kaluarës, dije se Hyji nuk i llogarit më dhe kjo sidomos falë Pagëzimit”.

4. Shën Pali në letrën e parë drejtuar Korintianëve shkruan: “Vërtet, në një të vetmin Shpirt Shenjt të gjithë jemi pagëzuar për të qenë një trup i vetëm” (1 Kor 12, 13a). Kur jetojmë bashkësinë në Kishë jemi të sigurt se një lidhje e tillë solidariteti, që na bën vëllezër dhe bij të Hyjit është më e fortë se çdo lidhje etnike, civile, farefisnie dhe që për këtë lidhje jemi të gatshëm ta japim edhe jetën, ashtu siç kanë bërë martirët e djeshëm e të sotëm. Pagëzimi ka bërë që burra e gra me prejardhje, origjinë, karakter dhe kulturë të ndryshme të formojnë dhe të jenë një familje e vetme.

Pagëzimi është thjesht Dhuratë
Në Librin e Veprave të Apostujve gjejmë disa pjesë që flasin për sakramentin e Pagëzimit:

- “Gjoni ka pagëzuar me ujë, ndërsa ju pas pak ditësh, do të pagëzoheni me Shpirtin Shenjt” (Vap 1, 5).

- “Kthehuni dhe secili prej jush le të pagëzohet në emër të Jezu Krishtit që t’ju falen mëkatet e atëherë do ta merrni dhuratë Shpirtin Shenjt” (Vap 2, 38); “Pranuan të pagëzohen trima e gra” (Vap 8, 12).

- “Dhe aty për aty i ra diçka syve si pare peshku dhe menjëherë iu kthye drita e syve, u ngrit dhe qe pagëzuar” (Vap 9, 18).


Foljet janë në formën pësore. Domethënë asnjë njeri nuk mund ta pagëzojë vetveten: ky është ajo që konstatojmë në krejt Shkrimit e shenjtë, qysh prej fillimit. Edhe nëse do të zhytesha në ujë dhe do të thoja: “Unë po pagëzohem…” në realitet nuk kemi të bëjmë me një Pagëzim të mirëfilltë e të vërtetë. Këtë sakrament duhet t’ia kërkoj dikujt tjetër, dikush tjetër duhet të më zhysë në ujë.

Nevoja e një personi tjetër që të më japë Pagëzimin dhe që përfaqëson Krishtin, dëshiron të shprehë se jeta hyjnore e dhënë në Pagëzim as nuk fitohet dhe as nuk blihet: është thjesht dhe vetëm dhuratë. Hiri i Pagëzimit jepet falas prej Krishtit.

Duhet të jemi të vetëdijshëm se jeta hyjnore është thjesht dhe vetëm nismë e Hyjit, se gjithçka na është dhuruar dhe gjithçka marrim prej Hyjit Atë, i cili me dashuri na bën bij në Jezusin. Detyra jonë është ta falënderojmë dhe ta lavdërojmë Zotin, vetëm duke vepruar kështu mund ta jetojmë Pagëzimin si hir: “Të falënderojmë, o Atë, për dhuratën e sakramentit të Pagëzimit”.

Ajo që ka rëndësi pra, nuk është aq kujtimi i Pagëzimit si ngjarje e së kaluarës sesa ndërgjegjësimi i dhuratës së pafundme dhe hyjnore që tashmë është në ne dhe që na jepet falas prej Atit, i cili lidhet me secilin prej nesh në Jezusin, me një besnikëri të amshueshme. Për këtë mund të them: “O Hyj, Ti je Hyji im për amshim. Kjo dhuratë vjen prej Teje, nuk do ta heq më kurrë. Unë jam Yti dhe asgjë e askush nuk mund të më ndajë prej Teje!”. Dhe gjithë këtë arrij ta bëj vetëm falë hirit të vetëm, të amshuar, të papërsëritshëm të Pagëzimit që më bashkon me Trupin e Jezusit.


Kremtimi i Sakramentit të Pagëzimit
Çdo sakrament i kremtuar prej Kishës katolike ka një liturgji të vetën, e cila gjatë shekujve ka pësuar ndryshime derisa ka marrë formën e saj të sotme. Qëllimi i kremtimit është ai i përjetimit të misterit të Krishtit, domethënë i misterit të Pashkëve, i misterit shpëtimtar që realizohet në Kishë nëpërmjet veprimit sakramentor.

Liturgjia ka nevojë për një përgatitje katekistike me qëllim që nëpërmjet shenjave ta çojë njeriun në prag të misterit të krishterë ku mund ta takojë Krishtin e ringjallur. Për sa i përket shenjave shën Agustini thotë: “Realiteti i sakramenteve është që kush dëgjon, duke dëgjuar të besojë, kush beson shpreson dhe kush shpreson do dhe dashurohet”. Për këtë është shumë i rëndësishëm mësimi i domethënies dhe i gjuhës së shenjave që të kuptohet dhe të kërkohet në këtë mënyrë burimi dhe realiteti i sakramenteve të shprehura dhe të realizuara.

Pedagogjia e Shenjave të Pagëzimit
Sipas dokumentit Rinnovamento della Catechesi, shenjat duhet të përdoren në këtë kuptim:

1. të mundësojnë që e vërteta hyjnore t’i shprehet dhe t’i komunikohet njeriut;

2. duhet të shqiptohen, të aktualizohen dhe të lavdërohen për njeriun;

3. ajo që vlen është e vërteta shpëtimtare që kujton dhe në mënyrë të mistershme realizon atë që thotë.

Pedagogjia e shenjave kërkon të bëjë të kuptueshëm kalimin e shenjave të dukshme në ato të padukshmet. Edhe Pagëzimi si çdo sakrament tjetër ka pjesën e vet të dukshme: lëndën dhe formën. Shenjat e dukshme janë: uji, shenja e kryqit, lyerja me vaj, dorëzimi i qiriut të ndezur dhe i veshjes së bardhë.

Qysh prej fillimit Kisha ka praktikuar Pagëzimin me zhytjen në ujë: «Duke udhëtuar kështu, arritën te një ujë dhe oborrtari tha: “Qe ujët! Çka më pengon të pagëzohem”?» (Vap 8, 36).

Kemi edhe Pagëzimin me hedhjen e ujit. Si në Perëndim ashtu edhe në Lindje, Pagëzimi bëhej me zhytjen tri herë në ujë dhe kishte domethënien e Pagëzimit në mundimet, vdekjen dhe ringjalljen e Krishtit të paktën deri në shekullin XIV. Pas këtij shekulli në Perëndim, Pagëzimi filloi të bëhej me derdhjen e ujit, ndërsa në Lindje mbeti tradita e zhytjes në ujë.

Në lidhje me të vërtetën e Pagëzimit shën Pali thotë: “Me anë të Pagëzimit, pra, bashkë me Të jemi varrosur në vdekje që, sikurse Krishti u ngjall në lavdinë e Atit prej të vdekurve, po ashtu edhe ne të jetojmë në jetën e re” (Rom 6, 4).

PER MË SHUMË INFORMACIONE, JU LUTEM LEXONI KËTU:
http://www.forumishqiptar.com/thread...%AB-ndryshe%29

vazhdon--->

[toni77_toni]

Keta shembuj Toni77, ti solla jo se ti nuk i di, por qe te te deshmoj se cfar na meson shkrimi ne lidhje me pagezimin. Po keshtu duhet thene se, edhe ne ate kohe kishte femije te vegjel, ashtu si dhe sot. Por nuk shohim asnje lloj mesimi dhe shembulli te pagezimit te femijeve. Mendoj se nuk qendron mendimi se, kisha e dha kete mesim me vone (pagezimin e femijeve), sepse ju duk e domosdoshme. .

Pergjigje:

deshmuesi

A ishin 12 Apostujt te pagëzuar para qe Jezusi te bie ne kryq dhe ngjalljes së Tij?
A shkruhet ne Bible qe u pagëzuan ata?
A mund ta merr njeriu pagëzimin por qe Fryma e Shenjt ende te mos jete zbrite ne ta dhe kjo te ndodhe ma vonë?

Deshmuesi, aq shume i ke komplikue gjerat sa ne ketë shkrimin e fundit ke hapur aq debat te gjate sa edhe nëse bisedojmë se bashku tre muaj nuk mund te vijmë ne një përfundim.

Zotëri, Kisha pagëzon fëmijët ne emër te Krishtit dhe bën mire, është shume ma mire nëse njeriu rritet me Frymën e Zotit duke ndërtua veten ne Krishtin, se sa te mbetet pa DRITEN e Zotit ku edhe mund te vdes ne ADAM.

Pagëzimi është si puna e pemës se shortuar, çdo pemë e egër është ma mirë qe sa ma e re te shortohet. Bile nëse vonohesh është edhe ma vështirë ta fitoj shëndetin dhe zhvillimin sepse trungu i pemës se vjetër është e rritur dhe e fuqishëm, kështu qe sa ma e re qe te shortohet, aq ma mire është, edhe te pagëzimi, sa ma i ri qe te pagëzohet njeriu është ma mire – me qellim qe te rritet DRITA ne personin e pagëzuar dhe te çlirohet nga njeriu i vjetër duke u rrite dhe përsosë njeriu i ri ne Krishtin.

Unë e kam dhënë edhe një shembull se si fëmija posa i lindur, edhe pse ai nuk ka bere asnjë mëkat, por, ai e trashëgon mëkatin e rrjedhshem nga prindërit. Edhe pagëzimi, nuk merret pse fëmija beson, por në besimin e prindërve. Nëse vlenë mëkati te trashëgohet nga prindërit, sigurisht se duhet te velne edhe besimi i prindërve, por me një dallim, sepse ne Kishën katolike, fëmija posa te rritet, ai (besimtari) e merr sakramentin e përforcimit – (Krezmimi) është “Krizma” – ku personi forcohet ne Frymën e Shenjt.

Te fala dhe cdo te mirë.

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi
I nderuar Toni77. te pershendes.
Apsotuj ishin judenj edhe pse nuk thuhet per pagezimin e tyre, ata ishin te pagezuar.

Pergjigje:

Postuar më parë nga toni77_toni
E pra paska dicka qe nuk thuhet ne shkrime, nese nuk thuhet ne shkrime per femije dhe ti kerkon qe te respektohet, prandaj ky përfundim i yti nuk mund te kaloj bash qashtu sepse duhet te respektohet Bibla tërësisht, sepse nuk po thuhet. Nga e more ti kete pergjigje nese nuk thuhet kjo ne Bible?

Postuar më parë nga deshmuesi
ata ishin te pagezuar qysh ne momentin qe Gjon pagezori

Pergjigje:

Postuar më parë nga toni77_toni
Kush na thote kete? Ku eshte e shkruar? Ku e thote Bibla??? Ketë nuk e thotë askund. Prandaj kur thirresh ne shkrime – te cilat une i respektoj, duhet ta keni kete rresht ose duhet te largosh nga teoria.

Postuar më parë nga deshmuesi
Bile dhe Vete Jezusi shkoi drejt pagezimit, ne menyre qe te permbushej shkrimi.

Pergjigje:

Ashtu eshte, per Jezusin eshte e shkruar mirepo per anje apostull nuk thuhet. Me duhet ta kujtoj zotëri se ne kete rast tradita flet, Kisha ungjillizoj popullin edhe ne tradite e jo vetem ne ato qe shkruhen.
?

Lidia, shitësja e stofave të purpurtë nga qyteti Tiatir, ajo e cila “i besonte Hyjit e vërtetë”, e kishte pranuar Palin apostull në rrugën e tij, kurse ai e ka pagëzuar jo vetëm atë, por edhe mbarë familjen e saj, pa marrë para sysh moshën (Vap 16,15). Një dokument nga viti 215, të cilin e citon teologu italian Silvano Sirboni, shkruan: “Pagëzoni në rend të parë fëmijët: të gjithë ata që mund të flasin vetë, le të flasin; për ata që nuk mund të flasin vetë, le të flasin prindërit apo dikush prej familjes së saj.”

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi
Ja pra mos kuptimi i drejte i mekatit, ku ti thua se femija e trashegon ate nga prinderit, ben qe te mendosh gabim dhe te thuash se, "Edhe pagëzimi, nuk merret pse fëmija beson, por në besimin e prindërve. Nëse vlenë mëkati te trashëgohet nga prindërit, sigurisht se duhet te velne edhe besimi i prindërve...."

Pergjigje:

Postuar më parë nga toni77_toni
deshmuesi, sinqerisht të them se je shume i pa drejt ne debate, pos asaj, mendon se po din, por kjo qe del nga ti eshte vetem nje lloj simpatije per vetveten duke mendue se je mire dhe njohes i shkrimeve, e nuk je pavarsisht se sjell rreshta biblik ....... por ti je i ndikuar gabimisht edhe pse citon nga rershtat e shkrimeve. Mos harro se edhe kjo qe duket ne ty eshte nje ganim shume i madh sepse i shfrytezon rershtat ne kontest te kundert si D.J. Ti shoq ike nga tema duke me shpjegue mue rershta te bibles koder pas bregu. Nuk je pergjigje ne shkrimet e mia, keto qe sjelle tash ishin para dy diteve te shkruara, as pergjigje nuk jep. Shkrimin tim ma keqperdor duke i dhene kahje te tjeter...
Ti mos u ngut as mos i shperndaj shkrimet sepse nese kerkohet nje vit do te debatojme, por mos u ngut dhe secilen gje po e shqyrrtojme dhe debatojme. Mirepo korrekt dhe me qetesi dhe ndikim te Krishtit.

lexoje shoq dallimin dhe ndryshimin e shkrimit qe me bere:

Une kam thene:

Postuar më parë nga toni77_toni
deshmuesi
Unë e kam dhënë edhe një shembull se si fëmija posa i lindur, edhe pse ai nuk ka bere asnjë mëkat, por, ai e trashëgon nga prindërit mëkatin. Edhe pagëzimi, nuk merret pse fëmija beson, por në besimin e prindërve. Nëse vlenë mëkati te trashëgohet nga prindërit, sigurisht se duhet te velne edhe besimi i prindërve, por me një dallim, sepse ne Kishën katolike, fëmija posa te rritet, ai (besimtari) e merr sakramentin e përforcimit – (Krezmimi) është “Krizma” – ku personi forcohet ne Frymën e Shenjt.
Ja dallimi, dhe quditrisht ti citon rreshtin time te cunguar duke i dhene kahje te pa kuptim - duke i ikur rreshtit ku une flas per Sakramentin e perforcimit qe behet ne moshe te rritur, kjo ka shume rendesi:

Edhe nje pyetje e kam;
mallkimi i prindit, a trashigohet te femija? Fryma e keqe kur eshte ne mes te prinderve, a ndikohet te femija?

Në ketë pyetje kurr nuk më është pergjigjur!!

[ilia spiro]

Toni po te shoh te merzitur dhe te revoltuar, te keshilloj shoqerisht te qetesohesh, pasi ne debat jemi, dhe ngandonjehere ashpersohen tonet dhe ndermerren edhe veprime jo te denja..
Une kam marre pjese nje here ne nje debat, kam dhene mendimin e Kishes qe perfaqesoj, dhe me nuk kam dashur ta vazhdoj debatin "brenda per brenda", pasi nuk do te kishte dobi, se nuk kemi dale ne forum per t`i mbushur mendjen njeri tjetrit, por per te paraqitur tonin..
edhe nje here, te keshilloj te mos vazhdosh debatin,...
pershendetje
ilia spiro

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi

Pergjigja ime toni77, ndaj kesaj qe ti shkruan.

Ti thua, ku thtoe bibla se apostut u pagezuan nga Gjoni. Por nese ec me llogjiken tende te them: Ku e thote bibla qe apsotujt nuk u pagezuan nga Gjoni? Kjo lloj menryre me te cilen ti argumenton biblen, nuk eshte nen zbulese te Frymes. Kjo eshte thjesht llogjike njerzore.

Pergjigje:

Kqyre...! Pash zotin a?! Sa çudi!!
Dëshmuesi, është e dukshme se krejt ato qe i flet ti, ty te duket se ke te drejt dhe është nga fryma, ndërsa ajo çka flet tjetri te duket se është nga mishi "njerëzore"! Ty te duket ne rregull, por nëse behet një analize e pavarur, shihet shume mire se nuk është ashtu.

Nëse për ty vlenë diçka qe nuk është e shkruar ne Bibël, pse përpiqesh ta bindësh dikë të hekë dorë nga diçka qe nuk shkruan ne Bibël.
Deri ne vitin 2014 ne mund te bëjmë qefin vetit, te logjikojmë dhe te japim arsye te ndryshme, por si përfundim vjen një rrezulltar se; NE BIBEL, ASNJE RERSHT NUK SHKRUAN SE U PAGEZUAN APOSTUJT. Prandaj ti kurr ma mos u thirre kinse po vepron vetëm ne shkrime por është tradita ajo qe po e zbaton ne ketë rast. Kjo, nëse vlen për apostuj te cilët unë besoj se ishin te pagëzuar por qe nuk shkruan ne Bibël, natyrisht se vlen edhe për tjetrin - pagëzimi i foshnjave. Mund te mos ta zbatosh, as mos ta besosh, apo..., mirëpo nuk ke te drejt ta forcosh qëndrimin tënd lidhur me pagëzimin e apostujve deri sa nuk është rreshti për ta dëshmuar. Edhe ma pak ke te drejt qe te thuash tjetrit se; “Kjo lloj mënyrë me te cilën ti argumenton biblën, nuk është nen zbulese te Frymes”! Kush na je ti dhe nga e merr ti ketë siguri qe i drejtohesh një te krishteri? Mendon se kjo shprehje e jotja është nga FRYMA? JO. Te siguroj se është nga krenaria e jote frymore e cila nuk është e mirë. Heke pak at krenari dhe mëso edhe diçka qe po shoh se nuk je duke e menduar; mos harro se fakti qe dikush sjellë ma shumë rreshta nga Bibla duke menduar se i njeh ma mirë - por ne kontest te gabuar dhe te pa vend, nuk e bën njeriun te krishter me te mire. Vetëm ai qe përvujtnohet, lexon dhe shtjellon shkrime ne dashuri, e duke ecur ne gjurmët dhe vullnetin e Jezusit, qe pranon Kryqin e Tij - pra qe është i gatshëm gati te humbase gjithçka për hir dhe dashuri te Tij, mund te thuhet se është përngjatë RRUGES dhe behet një shembull i mire qe t'i tërheqë te tjerët ne besim. Duke i thënë tjetrit: "Sa gabim qe e ke!,” dhe ne secilën shkrim ti thuash një te krishteri se “Kjo është thjesht logjikë njerëzore, ndërsa e imja nga FRYMA " jo vetëm nuk e afron tek Krishti njerëzit, por mund ta largosh edhe me shume. Mendo mire se çka te thash. Mos u sjelle me te krishterët me shembujt kinse po imiton Jezusin siç u tha Ai atyre qe e urrenin dhe nuk e njohën si Bir të Perëndisë, mos harro se je duke bashkëbisedua me njeriun – Kishën e Krishtit të cilën Jezusi e do shumë.

Postuar më parë nga deshmuesi


Kjo do te thote se pa Besim nuk ka marje te Frymes se Shenjte. Kete mesojne apostujt, kete meson fjala profetike e Perendsie ne bibel. Ndersa ti thua se, foshnja e mer Frymen, nga besimi i prinderve dhe pagezimi, dhe nuk duhet as PENDESE, as BESIM dhe as PRANIM. Kjo eshte rrezikshme dhe me pergjegjesi para Perendise.

Pergjigje:

I rrezikshëm është ajo qe ju bëni, bile shume rrezik, edhe për ju edhe për te tjerët qe ua ndaloni DRITEN e Zotit kinse po dini diçka duke u bazuar se “ne bibël nuk shkruan t e pagëzohen fëmija”! Shoq, kur ti i drejtohesh dikujt duke ja vlerësuar besimin e tij qe ka në Zotin, përgatitu se njerëzit te tregojnë kjarte se ku është rreziku. Rreziku është pikërisht ne ty dhe bindjet tua kundërthënëse.
Pse kundërthënëse? i ngulë këmbët duke cituar rreshta te shkrimeve dhe kinse je i vendosur ne shkrime, a, ne anën tjetër je i vetëdijshëm se ne asnjë rresht nuk na thuhet qe të lutemi te Birit, asnjë rresht nuk na thuhet qe ti lutemi Frymës se Shenjt..... e pra këto i bën ti dhe unë. Nga na erdhi kjo? Kjo na erdhi nga këta se ti i quan “te rrezikshëm” por ja qe ti Frymën e Zotit e quan rrezik. Kisha drejtohet FRYMA e Zotit, e bazuar ne shkrime dhe traditë. Por sigurinë e ka ne ZOT qe zbriti ne Kishe ditën e rrëshajave.
Unë e kam thënë disaher, se pagëzimi i fëmijëve bëhet në besim dhe përkujdesje te prindërve dhe nunave. Mirëpo, nuk është e tera, fëmija i paso i pagëzuar, ai kur rritet e behet 7 vjeç fillon rregullisht në Kishë, mësim nga mësimet biblike dhe katekizëm te kishës katolike, 8 vite zgjate kjo, pasi te rritet, ai sigurisht se do ta dëshmoj dhe rrëfej besimin e vet para Kishës duke pranuar përforcimin në Shpirtin e Shenjt.
Gjithsesi, edhe pse te gjitha këto behën, përgatitje ne mësime, lutje dhe urate, besim dhe pendese, edhe pse ndoshta ti apo tjetri mendoni se është një merite dhe aftësi besimi duke u shit mend te tjerave ne besim, mos harro se rilindja e njeriut ne Zotin, sigurisht se nuk është i vetmi faktor akti i dëshmimit para Kishës, apo *veshja e juaj me kostume e me kollare, te thanit faleminderit dhe duke menduar se e arrite Zotin..., qe e quan pjesëtarin e asaj bashkësi vëlla e i dashur, apo duke rrite e shtua dhe krijuar miq si vetja.... Por Rilindja është Akti i t ‘MADHIT ZOT qe u përvuajtua dhe mori natyren e njeriut, mori mbi veti te këqijat dje mekatet tona, i cili, asnjëherë nuk e refuzon fëmijën e paso lindur te behet gjymtyre e Tij sepse ketë e do ZOTI. Dhe, miku dëshmuesi – miku im, sikurse Zoti *do te priste vendimin e njeriut, Ai ndoshta nuk do te misherohej kurrë ne njeri, sigurisht se *as nuk do te na shpetonte dot kurrë njeriun, pikerisht sepse ai Akti varet vetem nga Zoti – Ati ynë qiellior.

Postuar më parë nga deshmuesi

Pergjigja ime toni77, ndaj kesaj qe ti shkruan.

Toni77. une kisha dhe dicka ne lidhje me pagezimin e femijeve. Ti thua se jo te gjitha thuhen ne bibel. duhet te dish se, ky mendim eshte gjithmone tek ata njerez, te cilet nuk e kane Biblen "etalonin mates", dhe e quajne ate te paplote. Por une nuk ndalem ketu, sepse ky eshte problemi juaj.

Pergjigje:

Jo duhet te ndalemi, dhe bile asnjë hap nuk do ta bëjmë ma pa u sqaruar.
Na thuaj ti qe mendon se e ke Biblën "etalonin mates", nga e more ti dhe ku e lexove ne Bibël qe duhet ti lutemi Frymës se Shenjt? apo te Birit? Ndërsa Atit po.

Ketë e BESOJ unë plotësisht dhe lutna Frymës dhe dhe në FRYMË, edhe te Birit i lutna dhe besoj dhe i jam dorëzuar me bindje dhe dashuri te Birit të Atit tonë qiellor, dmth e BESOJ edhe pse askund kjo nuk është e shkruar ne Besëlidhjen e Re, mirëpo Ati, Biri e Fryma janë Një. Kështu qe lutja ndaj Birit apo Frymës kuptohet vetëm nga konteksti dhe KISHA ka vendosur edhe pse nuk është e specifikuar ashtu siç ti e kërkon. Ma habite, thirresh kaq shume ne Bibël ne anën tjetër beson diçka qe ne asnjë rresht nuk shkruan.

Prandaj, pasi disa her ne këto shkrime tua, e quajte besimin e Kishës katolike dhe ortodokse si “rrezik”, na thuaj zotëri, çfarë don ti me Kanonin se sotëm te Besëlidhjes se Re, kur dihet se ajo është përpiluar nga Kisha perfundimisht ne kohen e Konstandinit te Madh?

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi
Mendoj se Jezusi e kishte fare te lehte tu thoshte prinderve: pagezoini femijet ne emrin tim, por Ai ju tha, LEJOINI Femijet te vijne tek une. ..

Pergjigje:

Postuar më parë nga toni77_toni
Apo, ma mire te themi se Jezusi e kishte fare te lehte tu thoshte "më luti mua dhe Frymes se Shenjt", por ja se askund nuk shkruhet kjo ne BIBEL! Ne kete besim dhe lutje na mësoj Kisha e drejtuar nga Krishti krye - TRADITA e percjelli deri sot. Por une pyes ty, pse lutesh ti Atij kur kjo nuk thuhet ne Bibel te kete thene Jezusi? Jep pergjigje ...

Asnjëher nuk eshte dhene pergjigje....

[toni77_toni]

Toni po te shoh te merzitur dhe te revoltuar, te keshilloj shoqerisht te qetesohesh, pasi ne debat jemi, dhe ngandonjehere ashpersohen tonet dhe ndermerren edhe veprime jo te denja..
Une kam marre pjese nje here ne nje debat, kam dhene mendimin e Kishes qe perfaqesoj, dhe me nuk kam dashur ta vazhdoj debatin "brenda per brenda", pasi nuk do te kishte dobi, se nuk kemi dale ne forum per t`i mbushur mendjen njeri tjetrit, por per te paraqitur tonin..
edhe nje here, te keshilloj te mos vazhdosh debatin,...
pershendetje
ilia spiro

Faleminderit shume dhe pershendetje per ju

Natyrisht se nuk eshte qellimi qe tja mbushim menjen dikujte ketu, por ata njerez te pa Zot dhe hipokrit, mi kan fshi shkrimet (DISA nga ato!!)... keshtu qe natyrisht se kur fshihen shkrimet ateher ato edhe e humbin kuptimin e vet. Keshtu qe une i kam te ruajtuara dhe do ti postoj ketu.

respekt per ju

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi
Pra je TI ai qe DIGJON, kur Jezusi troket, dhe je TI ai qe VENDOS te HAP ase jo, deren e zemres tende. Kete smund te beje ASKUSH pervecse ti, qofte ky edhe prinderi yt. Ky eshte mesimi qe vete Jezusi dhe apsotujt ne shkrimin e shenjt na japin.

Pergjigje:

5 Kur Jezusi hyri në Kafarnaum, iu paraqit një centurion dhe iu lut:
6 “ Zotëri, shërbëtori im është i shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë.”
7 Jezusi i tha:
“Do të vij dhe do ta shëroj.”
8 Por centurioni iu përgjigj:
“O Zot, unë nuk jam i denjë të hysh nën pullazin tim, por vetëm jep urdhër e shërbëtori im do të shërohet. 9 Sepse, edhe unë që nuk jam tjetër, veçse një njeri i nënshtruar, kam nën urdhrin tim ushtarë dhe unë i them njërit: ‘Shko!’ dhe ai shkon e një tjetri: ‘Eja!’ dhe ai vjen, e shërbëtorit tim: ‘Bëje këtë!’ dhe ai e bën”
10 Jezusi, kur e dëgjoi, u mrekullua dhe u tha atyre që po i shkonin pas:
“Për të vërtetë po ju them: ende nuk e gjeta te asnjë njeri tjetër në Izrael një fe kaq të madhe! 11 Prandaj po ju them: shumë do të vijnë nga Lindja e nga Perëndimi e do të ulen në tryezë me Abrahamin, Izakun e Jakobin në Mbretërinë e qiellit, 12 ndërsa bijtë e Mbretërisë do të hidhen jashtë në errësirë, ku do të jetë vaj e kërcëllim dhëmbësh.”
13 Atëherë i tha centurionit: “Shko e le të bëhet ashtu siç besove!”
Dhe shërbëtori i tij u shërua po në atë orë.

Sa qudi, veq deshmuesi mund ta dij nese besoj ky sherbetor, apo ishte lutja dhe besimi i centurionit qe e preku HIRI sherbetorin e tij - kjo pa i trokitur fare ne "deren e zemres" por ndodhi ne BESË dhe lutje te centurionit. O Zot, sa te mungon e VERTETA ne besim o deshmuesi, ti nuk e njeh dhe nuk e din cka eshte kur njeriu beson....,

Pas ketij shkrimi ky ishte reagimi i deshmuesit:

Mendoj se ketu mbaron diskutimi yne, mbasi je vertet shume i ashper ne gjykim dhe fyereje. Meso te sillesh dhe te mos fyesh.. dhe respekto diskutantin. .

Kjo mund te lexohet nese nuk e fshijne:
http://www.forumishqiptar.com/thread...=1#post3544233

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi
Por une them: italia eshte gati 100% katolik. Cka do te thote se te gjithe jane pagezuar qysh foshnja, atehere simbas llogjikes tende ne itali nuk duhet te kishte njerz te keqij, sepse te gjithe paperjashtim jane te pagezuar. Bile mafjozet vene nder kisha dhe i ndejekin te gjitha rritet dhe traditat ne menyre shembullore,bile behen dhe kumbare si filmi godfather, cfar do te thuash per keto? . .

Pergjigje:

E pra, kjo ishte ajo qe ta kam thene disaher, por cka me bo se ty te eshte mbushur mendja e se e njeh shkrimin, por, ja qe vertete nuk e njeh. lexoje dhe meso deshmuesi;


1 Jezusi filloi prapë t’u flasë në shëmbëlltyra. Thoshte:
2 “Mbretëria e qiellit është e ngjashme me mbretin që bëri dasmë për djalin e vet. 3 Mbreti dërgoi shërbëtorët e vet për të grishur të ftuarit në dasmë. Por ata nuk deshën të vijnë. 4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: ‘Thuajini të ftuarve: gostinë e kam gati: i preva demat e mi e bagëtitë e majura! Gjthçka është gati! Ejani në dasmë!’
5 Por ata nuk ia vunë veshin e shkuan: kush në arën e vet e kush në tregti të vet. 6 Të tjerët, pastaj, i zunë shërbëtorët e tij, i munduan e i vranë. 7 Për këtë punë mbreti u zemërua, dërgoi ushtrinë e vet, i vrau ata gjakësorë dhe e dogji qytetin e tyre.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: ‘Dasma njëmend është gati, por të ftuarit nuk qenë të denjë. 9 Shkoni, pra, në udhëkryqe e, këdo që të gjeni, thirreni në dasmë!’
10 Shërbëtorët dolën nëpër udhë dhe i sollën të gjithë ata që gjetën: të mirë e të këqij. Kështu salloni i dasmës u mbush me të ftuar.
11 Atëherë hyri edhe mbreti për t’i parë të ftuarit. Vuri re aty njërin që s’e kishte veshur petkun e dasmës. I tha: 12 “Mik, si hyre këtu pa pasur petkun e dasmës?” Ai s’e çeli gojën. 13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: ‘Lidheni këmbësh e duarsh e hidheni jashtë në errësirë, ku do të jetë vaj e kërcëllim dhëmbësh!’ 14 Sepse, shumë janë të grishur, por pak janë të zgjedhur.”

.

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi

I nderuar Toni77

1- A ka PAGEZIM pa PENDESE, pa BESE dhe pa PRANIM PERSONAL te Krishti Jezus ne jeten e besimtarit te krishtere?

Qe te jemi te qarte, do te deshrioja qe cdo mendimin tend rreth kesaj pyetjeje, ta sjellesh me reference nga Fjala dhe mesimi i Perendise. Mendoj se vetem keshtu gjerat behen me te lehta per tu diskutuar. Te njejten gje do te bej edhe une.

Pergjigje:

zoteri cka kam me be une tash pse ty te mungon zbulesa e te së VERTETES në Krishterim? Dhe cka kam me be une pse ti nuk e kupton se Kisha beson fjales se Zotit dhe njeh besnikrine dhe pushtetin e Zotit në Kishen e Tij? Cka kam me be se ty nuk po te shkon ndermend se me besim mundem edhe te vdekurun ta ngjallim? Në krishterim eshet "Zoti me ne" o deshmuesi, cka s'ka kur nejriu vertete i beson Zotit. Ka edhe ngjallje nga vdekja, ja lexoje dhe pastaj bindue se Zoti nuk kufizohet.

".....Pikërisht në ato ditë u sëmur dhe vdiq........ Pjetri u çua e shkoi me ta. Posa arriti, e çuan në dhomën e sipërme. Atëherë e rrethuan duke qarë të gjitha vejushat dhe i tregonin veshjet dhe petkat që i kishte punuar Shuta kur ende ishte me to. Pjetri i nxori jashtë të gjithë, ra në gjunjë në lutje. Pastaj u soll drejt kufomës dhe tha: “Tabitë, çohu!” Ajo hapi sytë, shikoi Pjetrin dhe u ndreq ndenjur. Pjetri i dha dorën dhe e ngriti. Atëherë thirri shenjtërit dhe vejushat e ua tregoi të gjallë. Mbarë Jopa e mori vesh ngjarjen dhe shumë besuan në Zotërinë". (Vap 9; 36-43)

Ky njeri ishte i vdekur dhe u ngjall pa u pendue as pa "trokitur ne zemren e tij" sepse zemra kishte pushue te së rrahuri. Por u ngjall nga lutja e tjetrit. Lere deshmuesi se je krejt aut sa i perket zbuleses se të së VERTETES. Besimi eshte vet Zoti ne njeri - Kishë.

[toni77_toni]

Pas ketij shkrimi erdhi "polici" duke na tregue perralla heretike dhe duke mu kercnue mua kinse po bej mekat. Friken ai le te jau drejton atyre qe i ka per rreth veti duke i zhytur ne hereti e jo Kishes se Krishtit.

Mirepo ky reagim erdhi me qellim dhe pas shume shkrimeve qe u ben pas atij shkrimi qe ky tipi e mori si preteks!! Qellimi ishte vetem ta zhvendose debatin pasi u rendue puna te deshtuesi...!

Ja disa nga fjalet e reagimit te ketij burri kinse po din dicka:

Më vjen shumë keq që lexoj këto rreshta toni77_toni. Kisha e Krishtit nuk është as kisha katolike, as kisha ortodokse

Je duke thënë fjalë shumë të rënda dhe kjo nuk i shkon për shtat një njeriu si ti që pretendon se beson në Krishtin dhe që shpall të vërtetën që është KRISHTI. Mund të të them me bindje të plotë se je duke blasfemuar dhe ky është mëkat. Dhe aq më tepër të ngresh gishtin ndaj njerëzve që ecin me Krishtin

Katolikët pretendojnë se janë Kisha e Krishit, ortodoksët pretendojnë se janë Kisha e Krishtit, ungjillorët heshtin dhe ia lënë gjykimin Perëndisë i cili i njeh të vetët.

Katolikët pretendojnë se Bibla është pjellë e kishës se tyre, ortodoksët pretendojnë se Bibla është pjesë e traditës së kishës së tyre, ungjillorët dëshmojnë se Bibla është Fjala e gjallë e Perëndisë e diktuar nga Fryma e Shenjtë, e shkruajtur dhe e trashëguar nga shenjtorë që ia përkushtuan jetën e tyre Perëndisë gjë që ndodh edhe në ditët e sotme (trashëgimia).

Pergjigje:

Peniel, vlerësimet tua mbi mua janë krejt të pa vlerë, unë ja la Zotit të vlerëson dhe gjykon, ajo qe thua ti nuk me frigojne aspak dhe as qe me behet vonë se cka po thotë dhe si vlerëson tjetri. ..
Ky reagim erdhi disi me vonese, me bere për te qeshur..., nuk u shkrua sot ai shkrim te cilin ti e more si reagim por pas atij shkrimi u shkruan me dhjtera shkrime tjera por ja që sot erdhi reagimi!!! Në anën tjeter, nuk tu duk keq kur tjetri sulmoj dhe etiketoj mua dhe besimin tim! Te duket kjo ne rregull? Apo kjo eshte drejtesia e jote.

Pastaj thua se; “Dhe aq më tepër të ngresh gishtin ndaj njerëzve që ecin me Krishtin...” e me kë ECI unë more i pa drejt? Me Balin? Me Herodin? Me kë sipas teje? Mendon ti se Krishti është vetëm ne xhepin tënd apo si...?
Nuk te shkoj ndërmend ta lexosh se si ai shoqi nuk pushoj ne secilin shkrim duke vlerësuar besimin tim ( fëmijës së Zotit) besim KOT dhe KOT dhe deri edhe “jo nga FRYMA por nga njerëzorja”!! Zotëri, gishti duhet drejtuar drejt të keqes sepse veset sjellin gjithmonë pasoja, bile pasoja fatale, prandaj është ves i keq te mendoj dikush se ai e ka Krishtin ndërsa te tjerët janë mëkatar tash 2000 vite...! Ne vend që ta drejtosh gishtin në mua me ato gjykime dhe vlerësime tua, duhet te ja vesh gishtin kokës dhe të jeni te kujdesshëm ju ne vlerësime ndaj Kishës se Krishtit sepse gaboni dhe dështoni.

Për ndryshe, pa u zgjatur e them edhe diçka pasi keni përfolur; e përsëris se Kisha katolike dhe ortodokse e kompletoj përfundimisht Biblën te cilën ti sot e lexon, jo qe po e them une por e thote e VERTETA. Nuk eshte "pjelle" sic thua ti - por le te mbetet ne ndergjegjen tende ajo qe thua, por eshte veper e madhe e Zotit nepermes Kishes se Tij. Ti e din se Kanonin e sotëm te Besëlidhjes se Re u kompletua ne kohen e Konstandinit te Madh. - kuptohet se e drejtuar nga FRYMA e Shenjt, që d.m.th. ishte Fryma e Shenjt që drejtoj Kishën dje, sot dhe nesër “e deri ne fund te botes”.
Edhe diçka, ju ne shkrimi keni thene dicka edhe per shenjtnoret! As ne keta mos u thirrni asnjeher sepse ata jane pikerisht keta shenjtor qe Kisha ortodokse dhe katolike i respekton dhe nderon ndersa ju i keni perjashtue.
Kisha katolikë është Kishe e Krishtit – Kishë e shenjte, katolike dhe apostolike qe e themeloj Jezu Krishti. Është pikërisht ajo qe Jezusi tha:

“I lumi ti, o Simon, biri i Jonës, sepse këtë nuk ta zbuloi mishi e gjaku, por Ati im që është në qiell! 18 Edhe unë po të them: Ti je Pjetër‑Shkëmb dhe mbi këtë shkëmb unë do ta ndërtoj Kishën time dhe dyert e ferrit s’do të ngadhënjejnë kundër saj!
19 Ty do të t’i jap çelësat e Mbretërisë së qiellit: gjithçka të lidhësh mbi tokë, do të jetë e lidhur edhe në qiell e gjithçka të zgjidhësh mbi tokë, do të jetë e zgjidhur edhe në qiell.” (Mt 16; 17-19)

Kaloja mirë Paniel

[toni77_toni]

Postuar më parë nga deshmuesi
adhurimit te shenjtoreve, adhurimit te ikonave, adhurimit te Marise nenes se Jezusit,.

Pergjigje:

deshmuesi, une uroj qe ne ty te jete e ndezur drita e pegezimit.
Per te saten her te nxuna duke genjye dhe kjo qe shihet ne ty nuk paraqet asgje te mire. Ti po sjellesh si muslimanët qe genjejne dhe akzuojne kinse te krishterët adhurojne kryqin, por te krishteret e dine rendesine e kryqit dhe kryqi merr rendesine e vet në Jezusin, gjithcka ne krishterim e merr nderimin dhe rrolin e vet ne KRISHTIN - Krishti m gjaku i Tij shnejteron gjithcka, pa Krisht s'ka asgje.....

deshmuesi, lexo ...... ben kujdes me ato qe thua sepse po del shume qesharak para lexuesve.

13.) Kisha e Krishtit në tokë - e bashkuar me Kishën e Krishtit në Qiell!

Shenjtërit apo shenjtorët e Kishës!
“Ati ynë që je në qiej...Ardhtë mbretëria jote, ….si në qiej ashtu në tokë”. (Mt 6, 10).
“që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty; edhe ata të jenë një në ne” (Gjn 17, 21).
“Po ju a nuk e dini se jeni Tempulli i Hyjit dhe se Shpirti i Hyjit banon në ju? (1 Kor 3, 10-17).
"Jeni të përkryer siç është i përkryer edhe Ati i juaj që është në qiell". (Mt 5, 48).

Kush jane shenjtërit?
Kisha ka shenjtërit. Nderimi i shenjtërve, në Kishën katolike, ka filluar qysh në kohën e apostujve, duke gjetur në ta pasqyrimin e jetës së virtytshme të krishterë, shembullin e tyre për jetën tonë tokësore. Shenjtërit - vëllezërit dhe motrat tona, janë ata që e kanë pranuar - zbatuar porosinë e Jezu Krishtit: "Jeni të përkryer siç është i përkryer edhe Ati i juaj që është në qiell" (Mt 5, 48) Ata këtë e kanë vërtetuar - dëshmuar me jetë.

Shenjtëria, nuk është e kufizuar në numër dhe individ, por, Kisha ka shpallur shenjtër ata për të cilët, me jetën e tyre janë dalluar në virtytet e krishtera dhe kanë dëshmuar praninë dhe të dashurinë e Zotit në botë, e si të tillë, pas hulumtimeve dhe procedurave kishtare dhe mrekullive, janë shpallur edhe zyrtarisht shenjtër, shembull dhe model shenjtërie. Gjithësi, shenjtërit janë të gjithë ata njerëz qe nëpërmjet pagëzimit dhe thirrjes për shenjtëri qe merret në Pagëzim, kanë bërë një jetë të bazuar në Ungjillin e Shenjt, të kushtuar ekskluzivisht Zotit dhe të afërmit te tyre.
Shenjëtaria, është veçori e Kishës, e njerëzve të Zotit, ftesë për çdo kohë, moshë, vend, rreth.

Mozaiku i shenjtërisë, na parashtron dymijë vjet krishterimi me shumë shenjtër: Papë, ipeshkvi, meshtarë, rregulltarë, rregulltare, shekullarë, fëmijë, rini, prindër, të moshuar. Por, emërues i përbashkët është ZOTI, të cilin aq shumë e kanë dashur dhe jetuar, dëshmuar, dhe njeriu, vëlla - motër, për të cilin aq fort janë munduar edhe janë flijuar.

Shenjëtaria, është shenjë e gjallë dhe bindëse e pranisë së Zoti në botë, e veprës së Tij në çdo kohë, në çdo vend, në çdo popull, fuqia e cila ndërron, lartëson dhe begaton jetën e njeriut.

Thirrja për shenjtëri, i përket çdo besimtari. Ndërkaq, kjo varet nga liria personale, përcaktimi dhe bashkëpunimi i njeriut me hiret dhe dhuratat e Zotit, me Kishën, me njëri-tjetrin, me angazhimin tonë a do ta realizojmë këtë thirrje apo jo?

Shenjtërit, janë pikërisht ata të pagëzuar, të cilët kanë realizuar këtë thirrje në jetën e tyre në Sjpirtin e Zotit.

Si rrjedhoje, për ne që jemi ne ecje në BESË jemi me Krishtin, ata nuk na shërbejnë për “adhurime”, por, para se gjithash, ata na kujtojnë se shenjtëria është e mundshme, jo PR meritat tona, por sepse Jezu Krishti, i vdekur dhe i ringjallur për ne, na shenjtëron. Prej nesh kërkohet të vetëm përgjigjja pozitive. PO- ja Jezusit: unë jam i yti sikurse Ti je i imi.

Pos asaj, shenjtërit, të cilët janë dëshmitarë të Krishtit, njëherësh, janë edhe ndihmëtarët tanë në këtë ecje. Pra, me që ata vetë e kanë përsosur ecjen e tyre dhe gjenden në Trininë Shenjtë për amshim: “që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty; edhe ata të jenë një në ne”,(Gjn 17, 21) me lutjen e tyre drejtuar Trinisë Hyjnore për ne na nxjerrin hiret e nevojshme për ecjen tonë të besimit, pra, për shenjtërimin tonë. Nga kjo kuptohet, se, JO shenjtërit na i japin hiret nga vetvetja, por lutja dhe ndërmjetësimi i tyre në lutje na i nxjerr këto hire nga Hyji, i cili është i vetmi burim i hireve dhe i shenjtërisë.

Puthja dhe nderimi i figurave (ikonave) dhe truporeve në Kishën katolike:
Puthja apo lloje tjera nderimi të ikonave dhe truporeve, nuk është ADHURIMI i shenjtërve, por NDERIMI i tyre dhe i meritave te jetës së tyre të virtytshme, sikurse puthim të dashurit tonë në jetën e përditshme (të gjallë apo ikona). Ne, i puthim të afërmit por nuk i adhurojmë për hyjni. Unë p.sh. e puthi nënën time, por, s’ do të thotë qe unë e adhuroj, mirëpo, ajo është shprehje e dashurisë dhe nderimit qe kam për të. Kështu ndodhë edhe me shenjtërit-dëshmitarët e Krishtit.

Nëse ndodhë nga dikush të puth ikonën apo truporen e cila nuk është diçka tjetër pos punim nga dora e njeriut, në shenjë të adhurimit, duke e zëvendësuar atë me vetë Zotin, ose duke shpresuar dhe pritur automatikisht ndonjë hir, bekim, bile edhe mrekulli, kjo është e gabuar, gjest qe nuk mendoj se i pëlqen aspak Zotit, mos të them se mund të jetë një shenjë idolatrie apo besëtytnie. Bibla, na flet qartë për këtë dhe secili duhet të jetë i kujdesshëm se çka thotë Zoti. Vetëm Zoti e meriton adhurimin tonë dhe Ai jep çdo gjë dhe vepron gjithnjë. Por, nëse ndodhë dhe prekim, puthim ikonën apo truporen e ndërtuar nga dora e njeriut, në dashuri me shenjtërorin, dhe, shenjti në fjalë të jetë shembull jete per secilin nga ne, ajo është krejt diçka tjetër dhe nuk do të thotë adhurim por nderim. Gjithsesi, ne i lutemi Zotit qe përherë të jemi sa më afër Krishtit në Shpirtin e Shenjt qe, sa më mire të na zbulohet e vërteta e Tij, dhe vetëm Zotin ta Adhurojmë dhe ta besojmë.

Pos asaj, edhe atë dashuri qe e kemi me ta (shenjtoret), e gjithë ajo është apo duhet të jetë në emër të Krishtit, gjithsesi Krishti dhe nëpërmes dashurisë që kemi në Jezusin - Zotin tonë; këtë dashuri e shprehim edhe në shërbëtorët e Krishtit qe tani kanë arritur shenjtërinë. Ata, tashmë janë në lumturinë e Hyjit, Kishën qiellore, e cila, asnjëherë nuk ndahet nga Kisha tokësore qe jemi ne. Me vetëdije dhe gjithnjë në falënderim të Atit tonë qiellor, në mënyrë që Ai ia dha botes të Birin e vet Jezusin, si fli pajtimi dhe falje, vetëm këtu është shpëtimi e jo te asnjë person tjetër kushdo qoftë ai apo ajo. SHPETIMI ËSHTË NË JEZU KRISHTIN.

Kisha, kujton shenjtërit, është e bashkuar gjithnjë me ata që Drita e Zotit reflektoi në jetën e tyre tokësore. Jezusi i gjallë veproi në trupin e tyre dhe gjatë gjithë jetës së tyre tokësore këtë e kanë vërtetuar - dëshmuar me jetë, vepra dhe dashuri - Krishtin e gjallë.

Shenjtëria, është Krishti vet, shenjtëria është Krishti I gjallë. Shenjtëria është dhe dëshmon se jemi të përkryer dhe ai ka përgjigjur thirrjes së Zotit: "Jeni të përkryer siç është i përkryer edhe Ati i juaj që është në qiell" (Mt 5, 48). Por jo ADHURIM ndaj tyre, por nderim dhe shembull për te gjithë ne se ecim bashkë me ta, me Nënën e dashur; Zojen e bekuar, me sakramente dhe dashuri për Zotin dhe të afërmin.

Kisha, gjithmonë kërkon shenjtërorë, Krishti kur thotë “jeni të përkryer sikurse Ati” na fton për shenjtëri. Prandaj, Papa Gjon Pali i II, njihet si Papa i Romes, i cili shpalli me shume shenjtori se çdo paraardhës i tij. Kisha ka nevoje për shenjtër. Madje, koha që po jetojmë sot ka nevojë me shume se kurrë për shenjtore, pasi ata janë dëshmia me e plote dhe më e përsosur e Krishtit dhe Krishterimit.

Dikush nuk donë shenjtërorë, dikush i ka mënjanuar nga ambienti familjar, nga zemra, dikush i ka larguar nga Kisha dhe si pasojë, pa dashur të gjykoj, po dyshoj se mos ndodhë ndarja e Kishës së Krishtit, në tokë me Kishën e Krishtit në qiell! Është e vërtetë se dikush ka harruar dhe po e përbuzë Nënën e Kishës, Marinë, Nënën e Hyjit! Nënën e gjymtyrëve të Krishtit! Ka harruar Shtjefnin – shenjtin dhe martirin e pare të Krishtit. Ka harruar të gjithë shenjtërit! Nuk i kujtojnë fare, nuk mendojnë kurrë për ta, ua kanë mbyllur derën e shtëpisë së vet, nuk u jepet mundësia të dëshmojnë për jetën e tyre me Krishtin ne boten tokësore, për ecjen e tyre me Krishtin e gjallë. Jo, nuk është ashtu, nuk meritojnë ata të ndahen nga të vetët, nuk meritojnë të harrohen. Çdo dëshmi, çdo dëshmor, pa marrë parasysh cilës lami i takon, kryefamiljar, art, sport, filozofi, politikë, ushtarak etj., ju ngritën përmendoret dhe lapidarë, shkruhet për ta, kujtohen në ditët përkujtimore, nderohen dhe kujtohen brez pas brezi. Kjo për faktin se secili nga ata është dëshmi në ecje të suksesshme në rrugën që ai kishte zgjedhë. Nga ata, shënohet dhe krijohet historia. Derisa është ashtu, si mund të ndodhë me personat më të ndritshëm, me ata qe dëshmuan Krishtin e gjallë në jetën e tyre? Me ata qe jeta dhe vepra e tyre nuk ishte diçka tjetër pos “laps” i Krishtit? Me ata që ishin “të përkryer sikurse Ati…”?. Me ata se çdo vend, çdo kohë ishin të Krishtit dhe vetëm të Krishtit? Me ata që janë historia e Zotit në token e Tij? Me ata që janë historia e krishterimit? Me ata që bashkë me Krishtin ndërtuan Korpin e Tij? Me ata që gjaku i tyre po vlon në altarin e Shenjt? Me ata që e dashtën dhe e dëshmuan Zotin, deri edhe në flijim? Me ata që janë shenjtërit e t’Madhit Zot? Gabim. Gabim dhe aspak respekt për bijtë e Zotin. Mos të harrohet se Krishti kërkoj të jemi një me të, dhe ata janë një me Krishtin, aty ku është Krishti, aty janë shenjtërit. Aty ku nuk është shenjti, i përkryeri, i vdekuri në mish dhe i ngjallur në Krishtin, kam frikë, dyshoj, aty nuk ka Krisht! Jo pse them unë në bindje të mia, por kjo nga fuqia e lutjes së Krishtit; kjo bindje nuk është nga vetja ime, por nga kjo qe thotë Krishti; “që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty; edhe ata të jenë një në ne”,(Gjn 17, 21).........
.................

[toni77_toni]

Pra simbas tyre, bibla eshte jo e plote, dhe keshtu simbas tyre, mesimet e tradites dhe religjionit e bejne ate te plote..
(thone ata) bibla eshte e "paplote" ne aspektin e SASISE se bemave te Jezusit dhe apsotujve, sepse ishte e pamundur te shkruheshinn dhe te permblidheshin ne nje liber. .

Pergjigje:

Ndal shoq se nuk po flet me ata qe ta kan lëmue koken duke qajtur ne emuciuone kinse jetuan Krishtin nga fjalet tua, por po flet me te VERTETEN e Krishtit KISHË.

Edhe këtu po akuzon padrejtesisht dhe pa mbeshtetje, tash, lexo me kujdes dhe meso se cila eshte e verteta, ajo qe po thua ti, apo ajo qe e thote FRYMA ne BIBEL. Ti nuk duhet te fajsosh Kishen Katolike por perballu me Fjalen e Perendisë - BIBLEN:

"Jezusi bëri ndër sy të nxënësve [të vet] edhe shumë mrekulli të tjera, të cilat nuk u shënuan në këtë libër. Këto u shkruan që të besoni se Jezusi është Mesia, Biri i Hyjit, dhe, që duke besuar, ta keni jetën në Emër të tij..." (Gjn 20;30-31)

"Ka edhe shumë gjëra të tjera që i bëri Jezusi, të cilat po të renditeshin një nga një, më thotë mendja se as mbarë bota s’do t’i zinte librat, që do të duhej të shkruheshin."! (Gjn 21; 25

"Qoftë me anë të fjalës qoftë me anë të Letrës sonë.."! DMTH ka dicka qe nuk u shkrua ne leter por u tha me fjale - nuk e them une por shen Pali - Apostull, ti tash perballu me te e jo me mua.

"Prandaj, o vëllezër, jini të qëndrueshëm dhe mbajini porositë që i morët prej nesh qoftë me anë të fjalës qoftë me anë të Letrës sonë" (2 e Sel 2; 15-17)

[toni77_toni]

Ky shkrim komplet është fshi dhe po e postoj origjinal ashtu sic ishte e shkruar si pergjigje. Habitem sa te lig qe jane keta!!! Kur akuzuan se kinse te quajturit papen "atë" nuk ka baze biblike, dhe une i sjella disa argumente biblike, keta e fshinë shkrimin.

T
te quajturit e papes si ati i shenjte mbi dhe e tjera, mungojne ne bibel, .

Nga Libri:
PSE NË KISHËN KATOLIKE ...?
Përgjigje në disa pyetje që bëhen shpesh
KAPITULLI IX

IX. Pse në Kishën katolike përdoret termi “papë”, “atë” - “ati i shenjtë”?

1. Fjala “papë” rrjedh nga greqishtja “πάππας (papas)”, qe do të thotë “atë”. Disa studiues pohojnë se rrjedhë nga bashkimi i termave latine "PAstor PAstorum", që do të thotë "Bari i Barinjve", ose latinisht "PAter PAtrum" që do te thotë "Atë i etërve", ose po ashtu nga fjalët "Petrus Apostolum Potestatem Agens", "Pjetri Apostull zotërues pushteti") është titulli që gëzon ipeshkvi i Romes në Kishën katolike, përveç patriarkëve ortodoksë të Aleksandrisë (në Egjipt) dhe papëve koptë. Papët gjithmonë kanë ruajtur këtë titull ose janë quajtur edhe Patriarku i Romes, sepse është seli apostolike.

2. “Ati i shenjtë” është titull dhe askush me këtë titull, me të cilin katolikët i tregojnë atij respekt maksimal, nuk dëshiron të thotë se papa është shpallur i shenjtë – të jetë pa mëkat, ose se është njeri më i shenjtë se besimtarët tjerë. Këtë s'mund ta thotë askush, jo vetëm për papen, por për asnjë njeri te gjallë, edhe pse disa besimtarë – qoftë papa, ndonjë prift ose besimtar/e, e jetojnë një jetë njëmend shembullore, por jo edhe jashtë realitetit e të asaj çfarë jemi: njerëz - pasardhës të Adamit që trashëgojmë “njeriun e vjetër” - Adamin – mëkatin në vetveten tonë.
Papa si çdo i krishterë shenjtërohet me gjakun e Jezu Krishtit. Ata shenjtërohen në saje të Mëshirës së Zotit, meritave të Krishtit – mishërimit te Tij, nëpërmes Jezusit dhe në Jezusin rilindim në Zotin. Neper Krishtin të gjithë jemi bij dhe bija të një Ati të vetëm. Dhe Ai është Ati i gjithë-Shenjtë dhe i Gjithëpushtetshëm.

Gjatë historisë së kishës katolike, shumë papë më vonë edhe janë shpallur të shenjte, por për asnjë njeri, akoma deri sot, brenda kishës katolike nuk është thënë se është i shenjtë derisa është gjallë. Pra thjesht “ati i shenjtë” është vetëm një titull.

Kisha katolike kur përdor termin "atë" për papen dhe për meshtarët, është titull si barinjtë shpirtërore e jo diçka tjetër! “Kulloti qengjat e mi! ‑ i tha Jezusi.

Ndodhë dhe ka edhe keqinterpretime shumëherë lidhur me këtë term apo edhe keqkuptime, por realisht kisha katolike është e vetëdijshme se sikurse na thotë edhe vetë Jezusi në Ungjillin sipas Mateut 23, 8-12: “dhe përmbi tokë mos thirrni askënd Atë, sepse keni vetëm një Atë atë që është në qiell!” . Po ashtu vetëm një Zotëri dhe Mësues e ka Kisha dhe Ai është Jezusi. Por përdorimi i termit “atë” është një titull si bari shpirtëror që është përdorur që në kohen e vet apostujve dhe etërve të Kishës, e kjo jo në kuptimin e Atit të gjithëpushtetshëm. Kjo mundet të jetë në mendjen e dikujt, por nëse ndodhë kështu atëherë është shumë e gabuar dhe nuk përputhet me kuptimin e krishterë.

Në fakt Jezusi në ungjillin sipas Lukës (16,24: shëmbëlltyra e pasanikut dhe Lazrit) e quan "atë" Abrahamin dhe në te njëjtën mënyrë vepron edhe Shën Jakobi (Jk 2,21) dhe Shën Pali (Rom 4,1; 18).

Shën Gjoni i thërret etër dhe udhëheqës të Kishës - krahaso 1 Gjn 2, 13-14, dhe nëse i lexojmë Veprat e Apostujve, kapitulli 7, rreshti 1 dhe 2, shohim sesi shën Shtjefni, martiri i parë, fillon diskutimin e tij te bukur duke iu drejtuar vëllezërve dhe etërve.

Lind pyetja: a është e mundur që Pali, Gjoni, Shtjefni e Jakobi të mos kenë zbatuar urdhërimit e Mësuesit të tyre?

Edhe në Kishat tjera ndodhë kjo, pra në kishën ortodokse përdoret termi “atë” (si psh. ne boten sllave "oče", "otac"...). Po ashtu edhe ne boten anglo-saksone për meshtarët përdoret termi "father", qe do te thotë "atë" ose baba shpirtëror.

Për meshtarët mund te përdoren dy terma: “atë” (nga pater, padre, father ...) ose “don” (nga “dominus”). Ndërsa fretërit mund t`i thërrasim me shume “fra” (nga italishtja fratello) ose "vëlla" për rregulltarët që nuk shugurohen, duke ndjekur shembullin e themeluesit te tyre Shën Françeskun e Asizit.

3. Do të lexojmë edhe në vijim disa rreshta biblik për të kuptuar se përdorimi i titullit "atë" gjendet edhe në Shkrimin Shenjt
Shën Pali fton te krishterët te jenë imitues te Hyjit, pikërisht ne mirësi e dashuri. Imitimi me i madh i Hyjit eshte qe te udheheq shpirterat e te tjereve me dashuri aterore. Shen Pali ishte model i ketij imitimi.(Efezianeve 5; 1).

Jane te njohura fjalet e shën Palit drejtuar besimtareve te Korintit:
"Nuk po jua shkruaj këto që t’ju turpëroj, por që t’ju qortoj si fëmijët e mi të dashur. Sepse, edhe po t’i kishit në Krishtin dhjetë mijë mësues, nuk do të kishit shumë etër, sepse, me anë të Ungjillit, unë ju linda në Jezu Krishtin."(1 Korintasve 4, 14-15)

Shën Pali konsiderohet dhe quhet si atë i te gjithë atyre që ai i ka lindur shpirtërisht në Krishtin. Shën Pali me siguri se ka qenë ne dijeni të fjalëve “atë” në Bibël, apo fjalët e Jezusit Mateun 23,9 që shumëherë merren si shkas dhe arsyetim nga disa njerëz që nuk njohin mirë realitetin. Ose, kush ka guxim t'ia atribuojë Palit këtë injorancë?! Po të kishte kundërthënie në përdorimin e titullit “atë” atëherë si ka mundësi qe s'ka pasur asnjë vështirësi te quante veten “atë”?

Nuk ishte hera e vetme që ai - Pali - shfaqi këtë ndjenje fisnike të atësisë shpirtërore. Duke iu drejtuar përsëri Korintasve, shën Pali shkruan:
“Dhe, ja, tani jam gati të vij te ju për të tretën herë dhe nuk do t’ju bëhem barrë, sepse unë nuk e kërkoj pasurinë tuaj, por ju. Sepse fëmijët nuk janë të detyruar të fitojnë për prindër, por, përkundrazi, prindërit për fëmijët.” (2 Korintasve 12,14).

Pali nuk do që të pranoje nga Korintasit, por do që të japë si një baba i mirë.
Edhe me të krishterët e Galatasve, Pali përdori te njëjtin fjalor: "Fëmijët e mi, që unë ju rilind me dhimbje rishtas derisa Krishti të formohet në ju.”(Galatasve 4, 19)..

Dhe me të njëjtën dashuri atërore Pali thërret biri im, skllavin Onezimin, te cilin e kishte konvertuar e lindur në pranga në Krishtin (Letra drejtuar Filemonit, kapitulli 10).

Pas të gjitha këtyre deklaratave të një atësie shpirtërore nga ana e Apostullit, do të duhej të ishte natyrore, spontane, e drejtë dhe e detyrueshme që bijtë e tij shpirtëror ta konsiderojnë e ta quajnë atë, duke mos menduar aspak që të jetë kundër vullnetit të Zotit. Dhe këtë edhe e kanë bërë!

Duhet të theksojmë se vet shën Pali i fton e do që të sillen në këtë mënyrë. Të lexojmë se si i shkruan shën Pali Bashkësisë se Korintasve:
"Ma shpërbleni edhe ju flas porsi me fëmijët e mi hapeni edhe ju plotësisht zemrën tuaj!”. (2 Korintasve 6, 13).
Kanë ushqyer ndaj tij një ndjenjë te sinqerte si fëmijë shpirtërorë dhe e kane quajtur atë. (krah. 2 Korintasve 12, 15).

4. Ne Shkrimin Shenjt përdorimi i titulli “atë” është shume i përdorur. Ja disa shembuj: Ne librin e Gjyqtareve 17,9-10 e 18-19 lexojmë: Mikea e pyeti se nga vinte. Ai iu përgjigj:

“Jam një levit prej Betlehemit të Judës. Po kërkoj të gjej një vend të përshtatshëm për të banuar”. Mikea i tha: “Rri tek unë dhe m’u bëj baba e prift. Për çdo vit do të të jap dhjetë sikla të argjendta, veshje e mbathje e ushqim”. (17,9-10).

Por prifti iu tha:
"Çfarë bëni ashtu?"
"Hesht", i thane, "vëri kyçin gojës e eja me ne që të të kemi për atë e për prift". (18,19).

Është hera e dytë qe Izraelitet priftit i japin titullin “atë”.

Davidi e thërret atë Saulin, sepse ky është mbret i ligjshëm derisa te jetë gjallë:
"Nuk do ta ngre dorën time mbi zotërinë tim, sepse është i shuguruar i Zotit dhe im atë". (1 Samuelit 24, 11-12).

Edhe mbretërit e Izraelit i quajnë atë profetët, ose më mirë njerëzit e Hyjit, barinjtë e tyre shpirtërorë: Elizeu u sëmua nga një sëmundje prej së cilës edhe vdiq. Joasi, mbreti i Izraelit, zbriti tek ai dhe qante pranë tij e i thoshte:
“ati im! ati im! Karroca e Izraelit e kalorësi i tij". (2 Mbreterve 13, 14).

5. Kisha ka vetëm një Atë – Atin qiellor! Gjithashtu vetëm një Mësues, një Zotëri dhe një Udhëheqës – Krishtin JEZUS!
Kisha katolike pra përdorë termin "atë" për papën dhe për meshtarët, është titull si barinjtë shpirtërorë që është përdorur gjatë gjithë historisë biblike dhe nga etërit e Kishës e deri në ditët e sotme. Gjithsesi, të vetdieshëm se ata kanë vetëm një Atë – Atin qiellor! Gjithashtu vetëm një Mësues, një Zotëri dhe një Udhëheqës – Krishtin JEZUS! (Mt 23; 8-12).

vazhdon----->

[toni77_toni]

Tani po sjell disa konkluzione qe behen ...
Pergjigja e tyre eshte: sepse ne kete liber nuk mund te gjenden te gjitha ato qe Jezusi dhe apsotujt bene. Pra simbas tyre, keto mesime te tradites dhe religjionit, si ai adhurimit te Marise nenes se Jezusit, .

Asgjë më mirë nuk e definon njeriun sa vetvetja. Njeriu vertetë mund të bej gjithcka duke shfrytezue lirinë që ja dha vet Zotim por siç thuhet edhe në shkrimet profetike; "cdo liri edhe nuk na ben mire", dmth, kur njeriu e shfrytezon lirinë duke genjye dhe shpifur, kjo atëher nuk i ben mirë njeriut - kjo i sjellë vuajtje dhe erresirë sepse rrena është gjë e gabuar.

Jezusi e definoj mire se kush është ai që genjen, dmth sipas Krishtit, ai që genjen është "i bri i djallit" - prandaj njeriu duhet te ikë nga kjo veti sepse është rrezik per shpirtin e tij, jo pse po e them unë por ketë e thotë Krishti i cili ne i besojmë.

"Babai juaj është djalli e ju dëshironi të kryeni vullnetin e babait tuaj.
Ai qe vrastar njerëzish që në fillim, nuk mundi të qëndrojë në të vërtetën, sepse në të nuk ka të vërtetë.
Sa herë gënjen, flet prej natyrës së vet sepse është gënjeshtar dhe babai i gënjeshtrës." (Gjn 8; 39-44)

A është mirë të genjej njeriu duke mos qendruar ne të verteten kur dihet se Krishti tha; "dhe e vërteta do t’ju bëjë njerëz të lirë"! E dmth, kur njeriu genjen dhe shpifet, ai nuk po degjon dhe nuk po mbane fjalen e krishtit i cili tha: “Nëse do ta mbani fjalën time, vërtet do të jeni nxënësit e mi, do ta njihni të vërtetën dhe e vërteta do t’ju bëjë njerëz të lirë.” Ne ketë rresht deshmohet se cili është nxenës i Krishtit, dmth cili është i KRISHT/eri dhe besniku i Tij. Nuk mund të jete nxënës i Krishtit ai që genjenë. Tadh shtrohet pyetja nëse genjen deshsmuesi dhe deshmuesat e tjere te ketij sekti ne shkrimet e tyre - a jo? Do ta lexojmë në vijim dhe të shohim.

deshmuesi dhe ata heretikët tjerë shperndajnë propagandë mashtruese duke akuzuar Kishen e Krishtit se kinse katolikët adhurojnë shën Marinë!

si ai adhurimit te Marise nenes se Jezusit

Tash te lexojme me kujdes nje pershkrim qe shjegon nese e ADHUROJNE katolikët shen Marine apo eshte nje genjeshter:

Në Kishën (katolike), është rregull nr. 1 i teologjisë shpirtërore qe lutjet t'i drejtohen ZOTIT - Atit tonë qiellor!

(Nga Libri "Pse t'i besojmë Jezusit" kapitulli 14).

Maria, nuk adhurohet, por nderohet në Kishën (katolike), ne anën tjetër, është e vështirë të matet nderimi, pra, të thuhet me shume apo më pak. Ndërkaq, në anën tjetër, është edhe e vërtetë qe nganjëherë mund të ketë aty-këtu edhe teprime, veçmas në përshpirtërinë popullore dhe private. Por, qe ne Kishën katolike, është rregull nr. 1 i teologjisë shpirtërore qe lutjet t'i drejtohen Atit, NEPERMJET Jezu Krishtit, qe me Atin jeton NE bashkimin e Shpirtit Shenjt, kjo është një e vërtetë themelore e pranishme në çdo lutje publike dhe liturgjike.

Mirëpo assesi nuk duhet larguar nga realiteti se, Maria është ajo në të cilën Shpirti Shenjt aktualizon Mishërimin e Birit te Atit. Si rrjedhoje, Maria është vendbanimi i plote i Hirit te Trinisë Shenjte, dhe po kjo Nënë e Jezusit, e mbushur me Hirin hyjnor ("Te falem, o Hirplote, Zoti është me ty" [Lk 1, 28]) Maria është së bashku me apostuj ditën e Rreshajve. Kujdes, ajo vete është e para e mbushur me ketë Shpirt Shenjt qe tani gjallëron Bashkësinë e Apostujve, pra Kishën e sapo themeluar nga Jezusi nëpërmjet Euharistise dhe e vulosur po nga Ai nëpërmjet Kryqit (Ekklesia = Bashkësi = Kishe). Për atë arsye, Maria vlen si Nëna e Kishës dhe Mbretëresha e Apostujve, pra ngase e para e Mbushur me Shpirtin Shenjt dhe Tabernakulli qe ka mbajtur Birin e mishëruar, atë qe tani Kisha e mban në Euharisti dhe Shpalljen e veprës së shëlbimit.

Kështu, Maria, afinohet me shume me Hyjin e, njëkohësisht, afinohet po ashtu edhe me njeriun. Si rrjedhoje, me këtë figure, krijohet një lloje marrëdhënie afektive e menjëhershme. Kjo, është pozitive ne vetvete, nëse me dërgon aty ku vetë Maria donë te me dërgojë, pra, tek qendra e gjithçkahe që është Jezu Krishti. Dhe ne këtë mënyrë, Maria bëhet "ndërmjetësuese", domethënë ajo që me paraqet para Birit te saj. Mirëpo, nëse kjo marrëdhënie afektive frenohet ne kënaqjen e "ndjenjave te mia" religjioze, atëherë se pari nuk është autentike dhe se dyti rrezikohet te kalohet ne teprim , gjë që, sigurisht nuk ka të bëjë më, as me Marinë dhe as me Birin e saj, por me egoizmin tim, i cili, mund të paraqitet edhe si i veshur me një lloj përshpirtërie sentimentale.

Si përfundim, Virgjëra Mari, e cila nëpër lajmin e engjëllit pranoi në zemër dhe në trup Fjalën e Zotit dhe i solli botës Jetën, pohohet dhe nderohet si Nëna e vërtetë e Hyjit - Shëlbuesit. Në mënyrë të lartë shpërblimi, për arsye të meritave të Birit të saj dhe e bashkuar me Të ngushtë dhe pandashëm është e miratuar me rol dhe dinjitet të bëhet Nëna e Birit të Hyjit, dhe për atë arsye bija tejet e dashur e Atit dhe shenjtërorja e Shpirtit Shenjt, nga e cila dhunti e hirit të veçantë i tejkalon shumë të gjitha krijesat qiellore dhe tokësore. Njëkohësisht është e lidhur në gjini të Adamit me të gjithë njerëzit të cilët kanë nevojë për shëlbim, për më tepër; vërtet është Nëna e gjymtyrëve të Krishtit JEZUS, sepse mori pjesë me dashuri që të linden në Kishë besimtarët, të cilët janë gjymtyrët e atij Kreut. Prandaj edhe e përshëndesim si gjymtyrë të shkëlqyeshme dhe të veçantë të Kishës dhe tipar të saj dhe si më të mirin shembull në BESË-Lidhje dhe dashuri, prandaj Kisha Katolike e mësuar nga Shpirti Shenjt, me dashuri femërore e nderon si Nënën tejet të dashur.

http://www.forumishqiptar.com/thread...=1#post2313693

[toni77_toni]

Tani po sjell disa konkluzione qe behen ndaj bibles, te cilat per mua jane te gabuara. Zakonisht ndjeksit e tradites dhe religjionaret, perpiqen te justifikojne mesimet e tyre, duke thene se bibla nuk e permban plotesisht ate cka Jezusi dhe apsotujt bene. Pra simbas tyre, bibla eshte jo e plote, dhe keshtu simbas tyre, mesimet e tradites dhe religjionit e bejne ate te plote.
.

Pse Kisha katolike ka traditen dhe cka eshte tradita?

Fillimisht, dua te kujtoj se në dokumentin e Koncilit të II të Vatikanit, mbi zbulesën hyjnore “Fjala e Hyjit” ja si shpjegohet marrëdhënia midis Traditës dhe Shkrimit:

“Ekziston një lidhje e komunikim i ngushtë midis Traditës së shenjtë e Shkrimit të shenjtë. Sepse të dyja, duke rrjedhuyr nga i njëjti burim hyjnor, shkrihen disi në unitet dhe priren drejt të njëjtit qëllim. Sepse Shkrimi i Shenjtë është fjala e Hyjit meqenëse është kthyer në shkrim nën frymëzimin e Frymës hyjnore. Pasuesve të apostujve, tradita e shenjtë përcjell në pastërti të plotë fjalën e Hyjit, që iu besua apostujve nga Krishti, Zoti dhe nga Shpirti i Shenjtë”
“Prandaj nëpërmjet ndriçimit të Shpirtit të së Vërtetës, këta pasues mund ta ruajnë në predikimin e tyre fjalën e Hyjit besnikërisht, ta shtjellojnë e ta përhapin. E si tradita e shenjtë ashtu edhe Shkrimi duhet të pranohen me të njëjtën përshpirtmëri të njëjtë”.

Por ka nga disa fondamentalistë - sektar që akuzojnë apo edhe arsyetojnë duke u bazuar ne rreshta biblik ne konteste sipas tekeve te vet, dmth pa i analizuar dhe pa i medituar ne menyre te drejt, ata zakonisht akuzojnë pa asnjë lidhje Kishen se kinse Kisha ka shtuar diçka qe nuk eshte ne Bible,. Mirepo ata asnjëherë nuk arrijnë ta kuptojnë se çka dmth kjo qe thotë Jezusi:
“...Ti je Pjetër‑Shkëmb dhe mbi këtë shkëmb unë do ta ndërtoj Kishën time dhe dyert e ferrit s’do të ngadhënjejnë kundër saj!
19 Ty do të t’i jap çelësat e Mbretërisë së qiellit: gjithçka të lidhësh mbi tokë, do të jetë e lidhur edhe në qiell e gjithçka të zgjidhësh mbi tokë, do të jetë e zgjidhur edhe në qiell.” (Mt 16; 17-19)

Unë ne kete rast i them dëshmuesit dhe atyre qe mendojnë si ky, cka d.m.th ky rresht qe flet Jezusi? Apo ne vijim - qe flet shën Pali ne kete rast:
“Prandaj, o vëllezër, jini të qëndrueshëm dhe mbajini porositë që i morët prej nesh qoftë me anë të fjalës qoftë me anë të Letrës sonë”(2 e Sel 2;15)

Këtu mungon fjala “mjaftueshëm”. Apostulli Pal kërkon ndihmën e traditës. Dhe ai bën fjalë për pororsine që i ishin mësuar dhe qe nuk ishin te shkruara, d.m.th kjo eshte TRADITA gojore.

Në fakt Bibla e mohon që është e mjaftueshme si standard i plotë i besimit. Kjo thuhet Te 2 Tim.2:2. ai thotë se shumë mësime të krishtera gjenden në traditën e përcjellë nga fjala e gojës;
“Ti, pra, o biri im, forcohu në hirin që është në Krishtin Jezus, dhe çka dëgjove prej meje në praninë e shumë dëshmitarëve, ato mësojua njerëzve besimtarë, atyre që do të jenë të aftë t’i mësojnë edhe të tjerët.” (2 Tim 2;1-2)

Ky mësim gojor u pranua nga të krishterët, siç pranuan edhe mësimin në shkrim që u erdhi më vonë.
Ne duhet tu kujtojmë se Jezusi u tha apostujve se;te “Kush ju dëgjon, më dëgjon mua; kush ju përbuz, më përbuz mua; dhe kush më përbuz, përbuz atë që më ka dërguar". Luka 10:16)
Kisha pra në personin e apostujve kishte marrë nga Krishti autoritet për të mësuar. Porosia apo mandati iu dha te Mateu 28;19; “Prandaj, shkoni e bëjini nxënës të mi të gjithë popujt! Pagëzoni në Emër të Atit e të Birit e të Shpirtit Shenjt!"

E si do ta bënin apostujt këtë? Me predikim, me udhëzim oral si thuhet ne shkrimin e shenjt; “Kështu, pra, besimi vjen nga predikimi, e predikimi është shpallja e Fjalës së Zotit” (Rom.10:17). Kisha do ishte gjithnjë mësuesja e gjallë.

Kisha ka autoritetin e Zotit mbi tokë!
Së pari është e qartë se Kisha e BR ishte apostolike. Udhëheqja e saj konsistonte nga apostujt, që e kishin marrë këtë pushtet nga Zoti, që përfshinte pushtetin për të lidhur e zgjidhur (Mat.16:9; Mat.18:8)
të falë mëkatet (Gjonit 20:21-23)
per të pagezuar (Mat.28:18-20)
dhe për të bërë dishepuj (Mat.28:18-20).
Ne e shohim të ushtruar në shumë mënyra përgjatë Besëlidhjes së Re, duke përfshirë mësimin se Kisha ndërtohet mbi Krishtin dhe apostujt e tij (Efes.2:19-22),
duke u prononcuar brenda një strukture episkopate mbi një debat teologjik (Vep.15:1-30), duke shpallur se çfarë përbën një marrje të duhur të doktrinës së vërtetë (1 Kor 15:3-11),
duke qortuar dhe shkishëruar (Veprat 5:1-11; Vep. 8:14-24; 1 Kor 5; 1 Tim. 5:20; 2 Tim 4:2; Titit 1:10-11),
duke gjykuar sesa e vërtetë ishte pendesa e besimtarit (2 Kor 2:5-11; 1 Kor 11:27),
të shuguruarit dhe caktimi i ministrave (Vep. 14:23; I Tim 4:14),
duke zgjedhur pasues (Veprat 1:20-26),
dhe duke ia besuar traditës apostolike brezit pasues (2 Thes. 2:15; I Tim 2:2). Cilësitë katolike ishin të gjitha aty, ndonëse në formë embrionike.

Së dyti, kuptimi i plotë i këtyre të “dhënave” që gjendeshin në praktikat e kishës në lindje e sipër përgjigjen më qartë nga brezi i dytë i të krishterëve dhe pasuesve të tyre. Përveç dëshmive të Shën Ireneut dhe Tertulianit, siç është vënë re më lart, ka të tjerë si Shën Klementi i Romës, Shën Cipriani i Kartagjenës dhe Shën Augustini i Hipos. Kisha Katolike përqafon po ashtu përparësinë e Peshkopit të Romës dhe doktrinën e pagabueshmërisë papnore.

Ne lidhje me TRADITEN gojore ka edhe të dhëna tjera biblike; si tradita izraelite jashte-biblike e bekimit te bukes per shembull, le te shohim ne BR, disa referenca te Juda: Juda 1;9:
"Por kryeengjëlli Mikael, kur në kundërshtim me djallin debatonte për trupin e Moisiut, nuk guxoi të shqip tojë një gjykim fyes, por tha: "Zoti të qortoftë!". (Jude 1:9) Askund kjo nuk është e shkruar ne Belsidhjen e Vjeter, e tash shtrohet pyetja se e mori Juda ketë qe thuhet ne Beslidhjen e Vjeter? Pas asnjë diskutim, Juda ne kete rast përdori TRADITEN gojore për të shtjelluar doktrinën e krishterë.

Po ashtu edhe Juda q; 14-15 - Dhe për këta profetizoi edhe Enoku, i shtati pas Adamit, duke thënë:
"Ja, Zoti erdhi me mijërat e tij të shenjtë, 15 për të bërë gjyqin kundër të gjithëve dhe për të bindur të gjithë të pabesët në mes tyre për të gjitha veprat e paudhësisë dhe për të gjitha fjalët fyese që mëkatarët e pabesë folën kundër tij".(Jude 1:14-15)
Kjo reference gjendet edhe te libri jo-biblik i 1 Enok (1:9). Ja pra një traditë, një zbulesë profetike që është kaluar gojarisht gjatë mijëra viteve para se të fiksohej në një document të shkruar jot ë frymëzuar dhe më tej në një dokument të frymëzuar. A e konsideronin pra autorët e Beslidhjes së Re traditën orale si zbulesë hyjnore? Përgjigja është mëse e qartë dhe këto dy shembuj janë vetëm pak nga referencat e shumta që provojnë të njëjtën gjë.

Kështu që, ata qe provojnë të akuzojnë Kishën e Krishtit për TRADITEN gojore, e cila është një lidhje e komunikim i ngushtë midis Traditës së shenjtë e Shkrimit të shenjtë. Është më e nevojshme të ulin kokën dhe ta sundojnë vetveten duke ikur nga krenaria frymore – kinse po dimë diçka, e ti bashkohen te së VERTETES Kishë katolike duke dëgjuar Jezusin qe i porositë apostujt se; “Kush ju dëgjon, më dëgjon mua” e ta shpëtojnë veten nga dënimi dhe hidhërimi i gjyqit.

vazhdon-->

[ilia spiro]

Faleminderit shume dhe pershendetje per ju

Natyrisht se nuk eshte qellimi qe tja mbushim menjen dikujte ketu, por ata njerez te pa Zot dhe hipokrit, mi kan fshi shkrimet (DISA nga ato!!)... keshtu qe natyrisht se kur fshihen shkrimet ateher ato edhe e humbin kuptimin e vet. Keshtu qe une i kam te ruajtuara dhe do ti postoj ketu.

respekt per ju

Seicili perpiqet te mbroje bindjet e tij Toni, natyrisht qe nuk eshte mire te ftosh te tjeret ne debat dhe te shuash gjurmet,..., sepse ne nuk po bejme lufte me njeri-tjetrin thjesht pe ndajme mendime,...
Une, preferoj te mos futem ne debate me protestantet dhe bile as me juve si katolike, per disa ceshtje me pikeveshtrime te ndryshme,..pasi jemi ne fushen shpirterore dhe do kujdes ne komunikim, qe te mos behemi skandal per njeri tjetrin..
pershendetje!

[toni77_toni]

Që shkrimi yt ishte komplet jashë teme këtë nuk e vë në dyshim. .

Nuk eshte e vertete, une e dhash pergjigjen shkrimit te deshmuesit i cili kishte shkrue se katoliket adhurojne shenjtnoret dhe lidhur me titullin e Papes - ipeshkvit te Romes, prandaj pergjigja ime nuk ishte jasht atyre korrnizave, por ti po genjene.
Kliko ketu dhe shihe sepse ky ishte shkrimi qe e keni fshi:
http://www.forumishqiptar.com/thread...=1#post3556824

Nuk kemi nevojë për teologji dhe propagandë katolike .

Ky ishte problemi a? Per at arsye i fshine shkrimet? Mendove ti qe une do jap pergjigje sipas deshires juaj? Jo, une pergjigjna nga doktrina katolike sepse aty eshte e VERTETA. Por ti ne vend qe ta fshishe shkrimin, u dasht te japesh pergjigje duke argumentuar te kunderten, dmth ta argumnetosh se ajo qe une kam thene eshte "proagande" e jo ta hupesh shkrimin. E dij, eshte sfide e VERTETA per ju.

Heretikë na keni cilësuar që në fillimet e këtij Forumi dhe nuk është diçka e re dhe as e çuditshme për ne. Nuk ka problem. Jeta dhe dëshmia jonë si Komunitet Ungjillor ka dëshmuar atë që kemi besuar dhe besojmë, dhe mbi të gjitha jetojmë: KRISHTIN E GJALLË.

Ju mund te jeni "shenjter", edhe shume shume ma te mire se une dhe te tjeret, por nga shkrimet qe shkruani dhe doktrina e juaj u percakton juve se jeni heretik dhe nga ai budallak qe keni - ju fyeni dhe etiketoni Kishen e Krishtit.
Pastaj, Krishti i gjalle duhet te shihet ne sjelljet e juaja dhe te shprehet ne besim - e cila te ju verehet e kunderta, nuk eshte Krishti i gjalle duke fye Kishen dhe duke shpifur per Kishen e Tij...! Apo, mendon ti se perfundoj gjithcka me teori boshe e pa FRYME, duke thene "une besoj" - jo jo, mos e mashtro vetveten tende.

Atje tek Komuniteti Katolik mund të hapësh me mijëra tema dhe të shkruash çfarë të duash për ne. .

Apsolut, per kete pune nuk te pyeti ty, nuk e dij pse e thua kete. Prandaj, mos harro se kur ti lejon qe ne grupimin tend te fyhet Kisha dhe besimi i Krishtit nga heretiket, natyrisht se katoliket shkruajne dhe e deshmojne te vERTETEN e besimit te tyre, si dhe deshmojne se ju jeni te pa drejt deri sa i ftoni njerezit ne debat, dhe, kur nuk mund u perballoni deshmive argumentuese ne shkrimin e shenjt, ju i fshini! Marre duhet te keni...!

Drejtësia është në dorën e Perëndisë tek i cili edhe dorëzojmë gjithë çështjen në fjalë.
.

AMEN. Mirepo ne doren dhe sy te Hyjit jane edhe herezite e juaja qe shperndani kunder kishave te Tij...

Dhe po, bën mirë të mos shkruash më këtu në këtë Forum. .

Kot flet, je i vonuar me kete qe thua, apo flet nga krenaria qe te sundon. Une e kam thene kete me kohe, bile ne at minut qe e kam verejtur se me jane fshi shkrimet e debatit te cilat e goditen shpifjen e juaj. Nuk duhet ta thuash hiq asgje sepse ja ku eshte ajo qe une veq e kam thene vet:

Shkrimei i fundit qe ishte ketu, i cili u fshi nga ju, nuk kishte asnje arsye te fshihet. Asnje fjali as rresht nuk kishte jasht rregullores pos qe sjella argumente biblike dhe teologjike ndaj akuzes se pa te drejt qe beni, ishte e rruges te pergjigji ne ata rreshta te shkruar dhe te cituar nga Shkrimi i Shenjt e jo te fshihen. Gjithsesi, ky eshte realiteti i juaj, keshtu jeni ju e jo t etjere!! Une po shkundi pluhurin nga kembet ketu dhe po largohna, natyrisht se nuk do te shkruaj më, kurr ne jeten time, mirepo kjo qe ju beni nuk u deshmom si te krishter. Jam i vetdijshem se ky eshte komuniteti i juaj dhe une nuk duhet te shkruaj, mirepo ne ishim duke debatuar dhe realisht vet me ftuat ne debat.

DMTH, nuk u dasht ta thuash fare sepse une veq shkunda pluhurin nga kembete mia nga ju dhe u thash se kurr ma nuk do te shkruaj ketu. Keshtu qe ajo qe thua mund te sherbej ty qe tua tregosh "pushtetin" tend atyre qe te degjojne se jo mue, une jam largue sepse ndihna shume i fyre nga ju ne veprimet e juaja dhe fyrjen qe ja beni besimit te krishter, duke etiketuar dhe shpifur Kishen per gjera qe nuk jane ashtu..

Erdhe në shtëpinë tonë, të dhamë besë dhe ti thjesht e shkele pa asnjë lloj hezitimi dhe respekti. Kjo tregon mjaft qartë se cili je ti dhe se çfarë ke në zemrën tënde.
.

Fillimisht duhet ta keni te njohur se une nuk desha te shkruaj as te bej debat, por u ftova nga anetaret e juaj dhe kjo mund te vertetohet (nese nuk e fshini).
Ne anën tjeter, pse, a mendove ti se une po qaraveshna duke i zgerdhi dhëmebt kur ti e fyen Kishen dhe besimin tim a? Jo shoq, nuk jam une ai qe mendon ti, apo ai qe te rrin ty nen sund tendin duke te degjuar mesimet tua qe jane teresisht te perkushtuara kunder Kishes se Krishtit, por une jam gjymtyre e nje TRUPI - TRUP i Krishtit, keshtu qe gjymtyra e Krishtit nuk eshte e vdekur - ajo nuk rrin pasiv. Hjeke nga mendja se nje besimtar i informuar mire, rrin duar kryq ndaj nje heretiku e nuk te jep pergjigjen e merituar.

Lutem dhe uroj që Perëndia të të ndriçojë në jetën tënde që të kuptosh se Kisha e Krishtit nuk është as kisha katolike, as kisha ortodokse,

Per marri eshte lutja jote, por Zoti e degjon lutjen vetem te atyre qe i besojne, mos harro se edhe djalli kerkon nga Zoti ne lutje per ta mohuar Ai Kishen e Tij por Ai nuk e degjon. Kot eshte kjo lutje; sepse kete "pleqeri" e ndau Krishti dhe ajo eshte e shkruar, ja lexoje dhe kuptoje se Zoti nuk e degjon lutjen e armiqve te Kishes se Tij por Ai i premtoj Kishes:
"Ti je Pjetër‑Shkëmb dhe mbi këtë shkëmb unë do ta ndërtoj Kishën time dhe dyert e ferrit s’do të ngadhënjejnë kundër saj!
Ty do të t’i jap çelësat e Mbretërisë së qiellit: gjithçka të lidhësh mbi tokë, do të jetë e lidhur edhe në qiell e gjithçka të zgjidhësh mbi tokë, do të jetë e zgjidhur edhe në qiell.” (Mt 16; 17-19)

Kisha e Krishtit nuk është as kisha katolike, as kisha ortodokse,

Nese keto nuk qenkan, ateher diskotekat qenka Kisha - sipas teje! Aq din dhe aq flet ti, te ka verbue djalli i mallkuar dhe ke krijuar bindje kunder Kishes per te cilen vdiq Krishti..! Me vjen keq per gjendjen tende!

Të mësosh Biblën përmendësh dhe të shkosh në një kishë nuk të bën të krishterë dhe as nxënës të Krishtit.
.

Njeriu duhet ta duaj dhe besoj Zotin, te lexoj nga shkrimet, te shkoj ne Kishe dhe te degjoj mesimet e Kishes qe jane mesimet e Shkrimit te Shenjt te drejtuara nga Zoti qe u premtoj dhe zbatoj ardhjen e Tij ne Kishen e Tij. Nese eshte ajo qe thua, atëher shkrimet po genjejne, ose ti ose shkrimet po shpallin te VERTETEN, une dua te besoj se shkrimet jane te VERTETA te cilt na mesojne se Zoti zbriti ne Kishe kur; "të gjithë ishin së bashku në të njëjtin vend", keshtu qe per ma mire lexoje vet:
"Kur erdhi dita e Rrëshajëve, të gjithë ishin së bashku në të njëjtin vend. Dhe, ja, papritmas, u ndie një ushtimë nga qielli si shungullimë e erës së fortë dhe e mbushi të gjithë shtëpinë, ku ata ishin. Atyre atëherë iu dukën gjuhë, si të ishin prej zjarri. Këto u ndanë e zunë vend nga një mbi secilin prej tyre. Të gjithë u mbushën me Shpirtin Shenjt..."!

Ne duhet tu kujtojme se Jezusi u tha apostujve se; “Kush ju dëgjon ju, më dëgjon mua; kush ju përbuz ju, më përbuz mua; dhe kush më përbuz, përbuz atë që më ka dërguar". Luka 10:16) NUK E MARR ME MEND SI TE KALOJNE TY KETA RRESHTA PA I LEXUAR!!
Kisha pra ne personin e apostujve kishte marrë nga Krishti autoritet për të mësuar..., eshte KREJT e kunderta me ato qe ti thua!
Problemi eshte te ju, eshte pikerisht ajo qe duhet te jep mesim ty dhe atyre si ty, sepse keni arritur te mesoni dy tre rershta biblik dhe jeni mbushur me krenari frymore, e tash mendoni se Kisha nuk vlene asgje por jeni ju qe duhet tu degjoj bota... Mohoni cdo gje qe Krishti dhe Apostujt ndertuan ne Kishen e Tij...! Vertete jeni per keqardhje - jeni jasht frymes hyjonore dhe ungjillore.

Ky diskutim është me të vërtetë i vështirë për ata që mendjen dhe zemrën e kanë të mbyllur ndaj dritës së Perëndisë por jo për ata që ndriçohen në shtigjet e tyre nga Fryma e Shenjtë.
.

Shpirti i Shenjt erdhi ne nje TRUP - qe dmth KISHË e jo ashtu sic e imagjinon ti. Mos u thirr ne Shpirtin e Zotit sepse asnje rresht i Shkrimit te Shenjt nuk ta jep mbeshtetjen e iluzionit tend. Shpirti i Zotit - Zoti eshte ne Kishe e jo jasht saj.

Ne anën tjeter, "problemi i diskutimit" titull i emeruar nga ju, si perfundim rrezulltoj se problemi doli te ju.
Ky eshte edhe problemi te ju, nuk shihni ju mire, ju quani problem kur nuk keni pergjigje, i fshite shkrimet pra e nuk u pergjigjet per ta deshmuar te kunderten e asaj qe them? Natyrisht se eshte "diskutim i veshtire" per ju, filluar njeher me Albon dhe pastaj vazhduat me katolik duke provuar ta mohoni te VERTETEN, por u doli "i veshtire" debati pasi qe u mungoj Hiri dhe e VERTETA. E kuptoj sikletin e juaj - nuk eshte lehte te rezistoj genjshtra para te VERTETES.

Kalofsh mirë.

Edhe ti kaloja mire, une uroj qe ta kuptoni mire vullnetin e Zotit, e vullneti i Zotit eshte qe te qendrojme ne TRUPIN e Tij. TRUPI i ka gjymtyret e veta, nese nje gjymtyre ndahet nga TRUPI - ajo gjymtyre nuk funksionon, ajo vdes sepse eshte jasht TRUPIT qe ka SHHPIRT dhe JETE....