Historia fillon në "Bellaçao" ...!

[CERMENIKASI]

Prit me muej e prit me vjet
pushka Kreksit s'po kerset!!!!!!:

[Kreksi]

Prit me muej e prit me vjet
pushka Kreksit s'po kerset!!!!!!:

...hhaahaaaàààà ! ..po ajo e gjora lori ka pritur 28 vite per te gjetur se ku eshte Vushtrrija, e prit edhe ti pake ore... se edhe une e kam humbur rrugen si Luani..;
Pyte nastredinin te tegon, se edhe ai eshte rrexuar nga gomari si une...
Mos u shqetsoni se do kryhet çdo gje qe eshte nisur... por te perfundehet me ne fund shpresojmi ne hapy -end ? ! por rruga eshte e veshtir....

[Kreksi]

Dikush prej jush me sygjeroi te pershtatet per film ky rrefim ndoshta edhe me te drejte...!

Tani ...po mirrem edhe me skenarin per film...nje rol qe i shkon per shtati taman aktores Arta Dobroshi... do e shofim...pse jo nese ajo pranon, keshtu me nuk lodheni e keni te gatshem edhe perfundimin, pra beni gati faculetat à mindilat !

[urta]

Pershendetje Kreksi, gjithashtu pershendes edhe anetaret e FSH, pasi qe eshte shkrimi im i pare ne ket forum.

Jam ne pritje te vazhdimit Kreksi.....

[exxtreme]

he mo kreksi se na u zgjten veshet si thot populli

[kleadoni]

he mo kreksi se na u zgjten veshet si thot populli

E une qe nisa ta lexoja nga fillim me mendjen qe do e kishte mbaruar rrefimin! Me shkoj mundi kot me sa shoh duhet te pres per vazhdimin!

[Kreksi]

Mos u merakosni motra undin do ia shofim se bashku se shpejti...ju kam premtuar se nje gje qe vehet ne binar patjeter se do te heci edhe Lori do e gjeje mamin e saj porndoshta edhe babaine saj biologjike pse jo edhe plote vlllezer e motra ?
Por shtrohet kurreshtja; pse e braktisi psee la te prroni mami i saj kete bebe aqe te bukur ?
Lorin e paska hedhur koti tek lumi mami i saj ?
Arsueja mund te jete edhe me banale qe egziston ne kete bote te çmendur me plote sakrifia; nderi !

[exxtreme]

ah mor KREKSI

[salihaj]

U bëjë një pyetje. Pse fjala e urtë popullore thotë: "çfarë humbet mos u gjetë!!!

[fegi]

U bëjë një pyetje. Pse fjala e urtë popullore thotë: "çfarë humbet mos u gjetë!!!

Me doket ka hapur forum te ri Kreksi, ska kohe me shkru kete forum?

[dijetari]

U bëjë një pyetje. Pse fjala e urtë popullore thotë:

"çfarë humbet mos u gjetë!!!

Pershendetje,sepse at qe e humbe ,ta ka marre i joti lol ,prandaj thuhet e thuhet ,se te dele belaja lol,

[Kreksi]

Jo jo ketu pari jam ende gjalle jam miq te dashtun...

[PrisHtiNa-Lee]

Kjo teme mos ka te bej me Bollanon ?

[Geri Tr]

Kjo teme mos ka te bej me Bollanon ?

.....................

[goldian]

.....................

hahahahahaah ca ke mo geri hhahahahaaaaaaaaa
te pershendes

kreksi te lumshin duart

[PrisHtiNa-Lee]

.....................

Oh prift, mos u merzit, vetem fore ishte, nuk ta nguc dot Bollanon une.

[Geri Tr]

Oh prift, mos u merzit, vetem fore ishte, nuk ta nguc dot Bollanon une.

Duket sa injorant je,ai gjesti im nenkuptonte se ja fute kot e me kot pa lexo temen,nuk e kuptoj ket manine per me perfshi fene kudo,pse kompleksoheni kaq shume shiheni boten me ngjyra,persa i perket avatarit qe kam vene une,nese nuk e din kush eshte dhe cfare perfaqeson athere mos ha m.u.t kot

[Kreksi]

Zana ditë pas ditesh ia kishte treguar te gjitha dhimbjet shpirtnore Manjës, iu kishte rrefyer asaj në plotë besim se, kishte njohur një djalë disa muaj më parë por asgjë nuk dinte për të prej muajsh...sikur e kishte leshuar toka !
-Po emrin ia di, si quhej ? - i thotë Manja.
- Më ka thënë se e thrrasin Driton, po mbiemrin nuk ia di...as nga cili fshat vinte, smë kujtohet...ne u njoftuam aty tek ura me harqe në Vushtrri, pastaj në mbrëmje shkuam buzë lumit, pelqyem njeri tjetrin që në shikim të parë...u nxehem njehere me puthje te pakontrolluara... bënte vapë, ishte mesi i korrikut dhe dielli ende nuk kishte perenduar, kur pastaj u zhytem te dy në lumë, notuam ashtu me rroba si ishim veshun, unë u hodha ashtu më kemish per tu freskuar, më shpres se do na ikte te nxehtit ..uji ishte i kthjellët si loti dhe merrte ngjyr te gjelbert qe lshonin hije shelgjet dhe gjelbrimi per rreth lumit, mendonim ne ato çaste se perjetonim parajsen.
Kur dolem në bregë pastaj, i zdeshem rrobat e lagura per ti terur nga rrezet e fundit të diellit...
- Dhe aty e humbet durimin ?..shtoi Manja.
- Po, të thëmë të drejten, e humbem kontrollin qe të dy...nuk ishte edhe faji imi as i tij, nuk dua ta fajsoj as ate, nuk di se si ta pershkruaj me fjalë atë pervojen time te parë, ram në dashuri dhe shkuam shumë largë...vetem tani..tani e pyes vehten nganjëhere se çka ndodhi me mua atë ditë, pse më humbi vetëdija, sikur t'isha e mpirë me dukej vehtja, e pamundur, nuk pershkruhen ato qaste me fjalë...Kur perendoi dielli atehere u ndam, më dha puthjen e fundit dhe para se të ndahemi e lam të takohemi të hënën në Prishtinë para shkolles së Medicinës, qe nga ajo mbrëmje më nuk u paraqit fare...më rri ende para syve vetem imazhi i tij tërë kohën...
Manja më një gjest të ngadalësuar ia vuri dorën tek brezi i Zanës, e pregdheli deh ia fshiu lotët që i shkonin faqeve...
- Mos u shqetëso Zana, do ta gjejsh Dritonin së shpejti, do kthehet, ke durim e besim. Nuk ka ku të shkoje, e ndjeje se do martoheni, mos u shqeteso per beben, zoti e ka shkrua keshtu deh parandjej se do behet mirë...
- Po si ta gjejë tani ? Ku është, pse nuk duket më te kalaja, as te ura e vjetër, disa here kam shkua me biciklete andej pari dhe më nuk e shof...nuk ia di as miqesin fare se më ke shoqrohej, asgjë nuk di per te, "me quajn Driton", keshtu më ka thënë, asgjë tjetër, nese nuk më ka genjyer...ku i dihet, mos shkon më dike tjetêr ndoshta dhe më eviton ?
Të lutëm Manja, më ndihmo, çka të bej une tani, ditët po ikin, beba në bark sa here shkelmon ma then zemren, e mjera une, si ta lindi keshtu pa prind, ku ta gjejë Dritonin, a mundesh te me ndihmosh ?
- Ke ndonjë shenjë nga ai ?
- Shenjë, ç'farë shenje po mendon ti...
- Ndonjë dhurat apo ku ta di unë, ndonjë gjë prej tij...s'ke fotografi, ndonjë letër apo... ?
- Jo, çfare fotografije, asgjë, perpos, kur u ndam atë mbremje, kemisha ime ishte e lagur ende, ai me dha një ndrres të kuqe me portretin e një tipit qe e çuajn "çegevara" ... të gjithë djelmt e mbajn kesaj vere, eshtë ne mod...ndoshta e ke parë edhe ti....
- Po, më kujtohet ai mjekrrosh, e ke ruajtur këtë ndrres në shtepi?
- Po, e kam në Prishtinë tek halla, do t'a sjelli nësër, a mund te bejsh diçka permes kesaj ndrrese...thua ti ?
- Patjetër se më duhet një shenjë së paku perndryshe magjia nuk ka kurrfare efekti pa një shenjë se paku.......do e gjejmi më lehtë, të garantoj, mos u bregos tani...

[Eroni_06]

O kreksi Ç'u be me ju nje pjes e shkruan e pastaj pret nje koh mos pret se qpo behet e pastaj te shkruash .
Me respekt !

[Kreksi]

Gati se tetë vite kishin kaluar e Lori ende s'kishte marrur asnjë lajmë  asnjë pregjigjije a  mesazh prej Komunes së Drenasit e as prej ndokujt tjetër rrethë kësaj dosjes. Mentorin e kishte ende në kontakte atje në Kanda, tek Riza në restorantin  Bellaçao në Paris kishte shkuar edhe hera tjera pasi ishte këthyër nga Kosova, e që tani kishte ndrruar edhe emrin e firmes, e kishte bërë  "Dolçe Vita" , kurse Ariun se kishte takuar kurrë më. 

Provimet i kishte kaluar shkelqyshëm në formacionin e saj për aktrim dhe muzikë, i pelqente të luante shpeshëherë  notat e muzikës mbi piano  si soliste dhe që e adhuronte së tepërmi  dhe së fundit deshironte të shfaqej edhe para publikut të vogël në disa shoqata  e koncerte të cilat organizohëshin nëpërmjes  të programit festivë pothuajse nëpër të gjitha kishat e Parisit dhe në të njëjtën kohë   aktronte  me knaqësi role të ndryshme drama e shfaqje teatrale si dhe recitale.

Derisa bëhëj gati të dilte me punë ditore kur  rrethë ores 10 të mëngjesit u dëgjua thirrja e interfonit, ishte postjeri që e lajronte për një letër  të porositur. E hedhi pallton shpejtë krahëve  dhe doli. 
Diçka duhet të këtë ndodhur më rëndesi pas festave të fundvitit, thoshte ajo veteme vete, prite ndonjë pages apo faktura  bankare të shpenzimeve të jetes së perditshëme .…

Posa e mori letren e hapë dhe lexon se, ishte një ftesë urgjente nga Komesariati i policisë françeze. Mirëpo në letër sytë i shkuan tek një adres e pazakonshme; "me udhëzim jeni e thirrur, të jeni prezente në kliniken e Tubingenit Baden- Vutenberg  Gjermani" !
Diçka s'ishte në rregull për mendimin e Lorit. Te mirrte trenin me nxitim apo avionin e të nisej në këtë drejtim pa asnjë informat tjetër, asaj si hynte n'krye  dhe vendosi të paraqitej në komesariatin e lagjes  andej nga i kishte ardhur letra.

Zëvëndës komiseri,  dukej se ishte një agjent  i ri,  e  ftoj Lorin në sallen e pritjes dhe  hyri në zyren, ajo i shpalosi letrën që kishte marrur dhe i kërkon detaje agjentit se, ç'ishte kjo thirrje.
- Zonjushë, ne  jemi në dijeni dhe bashkëpunim përmes kolegëve gjermanë  këtu në  Paris se, gjatë misionit të pëbashkët me forcat e kfor-it në Kosovë para 7 vitësh juve këni hapur  atje një dosje në lidhje me  kërkesen tuaj  në të drejtat e njohjes legjitime  të paternitetit sipas ligjeve nderkombëtare dhe se, tani më dihet se Kosova është shtet i pamvarun, nga atje, ne jemi të informuar mirë, se, juve keni lënë atje ara ca vitësh mostrat e DNA-së suaj bashkangjitur me adresen tuaj në Paris 
Mirëpo rastësishtë apo fati e ka dashur kështu, ne kemi marrrur ëto të dhëna me rëndësi për juve, nënën tuaj që ju e keni kuar atje në Kosovë,  tani është identifikua në Gjermani, rastësishtë pas një aksidenti të komunikacionit, hetuesit kanë gjetur në çantën e të lënduarit analizat e DNA-së tuaj dhe të saj.

Mbeti e habitun Lori për një momentë, sytë i’u zgurgullojshin para agjentit. 
-Si është e mundur kjo, më duket e pabesueshme, i kam lënë këto gjurmë kur isha para 8 vitësh në Kosovë në kërkim të këtij rasti -çka thonë analizat ?
-Pa dyshim se po, ju jeni bija e saj. Jemi të njohëtuar hollësishtë, tjerat detaje ju do ti gjeni atje kur ta vizitoni në Gjermani, se, emri i saj është Zana, është e martuar, kaqë, tjerat informime do ti gjëni ju vetë atje prej gojes së saj,

Rajmondit, t’jatit të saj, ajo vëndosi që këtë herë asgjë mos ti tregonte; se kjo ishte një qështje personale  e saja, dhe mënjëherë bëri disa manipulime të shpejta mbi celular dhe rezervon bileten e trenit për Shtutgart. E kishte vendosur që të nisej mënjëherë pa humbur kohën, prej sa vitësh që ajo priste këtë ditë  më në fund i erdhi një buzqeshje e lehtë Lorit.


Distanca e udhëtimit Paris-Shtutgartë përmes lidhjes hekurudhore sikur se ia kishte qetësuar Lorit mendjen shpejtësija e trenit me rrëshqitje të madhe drejtë kah lindja krejtë në heshtje sikurse mundohej ta veje në gjumë tuj e perkund....derisa me ne fund arrijti ne destinacion, Shtutgart.