Close
Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 35
  1. #1
    Lazaratas Maska e Bel ami
    Anėtarėsuar
    17-04-2002
    Vendndodhja
    Lazarat
    Postime
    1,184

    Andon Zako Ēajupi

    Rent, or Marathonomak!
    - Perktheu F.Noli

    Rent, or rent, rent e u thuaj
    Se u ēthur ordi e huaj,
    Se betejėn e fituam
    Dhe qytetin e shpėtuam!
    Rent, or rent,
    Rent, or Marathonomak!


    Kap njė degė prej dafine
    Dhe vėrtitesh ndaj Athine,
    Nėpėr fush' e brek mi brek
    Kėmba tokėn as t'a prek,
    Hip' e zbrit,
    Petrit, Marathonomak!


    Ke njė plagė, po s'e the,
    Djers' e gjak pikon pėr-dhe;
    Do qė ti tė jesh i pari,
    Pėr triumfin lajmėtari
    Flamur-gjak,
    Kuqo, Marathonomak!


    T'u tha gryka, po s'tė pihet,
    T'u mpi kėmba, po s'tė rrihet,
    Se mileti po tė pret,
    Ankthi zėmrat ua vret,
    Vrer e tmerr,
    Shpejt, or Marathonomak!


    Kurrė kaqė s'dogji djelli
    Dhe si plumb s'rėndovi qjelli,
    Kurr' aq ėmbėl' e bukur s'ftoj
    Hij' e lisit edhe kroj;
    Turru tej,
    Tutje, or Marathonomak!


    Vapa mbyt e pluhri nxin
    Ferra ējerr e guri grin
    Afsha gjoksin pėrvėlon
    Syrin avulli verbon;
    Ur' e prush,
    Furr', or Marathonomak!


    Gryka si gjyryk tė ēfryn
    Prej Vullkani flag' e tym
    Se ē'vėngon e se ē'gulēon,
    Zėmra brinjėt t'i ēkallmon
    Me tokmak,
    Mbahu, or Marathonomak!


    Nėna, motra, nusja dalin,
    Ngrehin krahėt tė tė ndalin,
    Mos, se s'janė veē Najada
    Magjistrica dhe Driada;
    Lark, or lark,
    Lark, or Marathonomak!


    Hajde, ja Akropolia,
    Ja qyteti e njerėzia
    Qė tė pan' e qė tė ēquan
    Dhe fuqinė t'a rishtuan
    Ha dhe pak,
    Hajde, or Marathonomak!


    Ja, arrive, ua the:
    Ē'gas e ē'helm qe kjo myzhde!
    "E fituam!", brohorite
    Dhe pėr tok' u-pėrpėlite;
    Vdiq, or vdiq!
    Vdiqe, or Marathonomak!


    Rent kudo, dyke bėrtitur,
    Nėpėr shekuj faqe-ndritur,
    Se i vogli shtrin viganin
    Dhe i shtypuri tiranin,
    Veē e tok,
    Tok, or Marathonomak!
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 14-09-2006 mė 00:31

  2. #2

    Andon Zako Ēajupi

    Poet i shquar dhe patriot. Lindi ne Sheper te Zagorise me 1866. Ne Nivan beri nje pjese te shkolles se mesme, te cilat i plotesoi ne nje lice fracez ne Egjipt, ku jetonte i ati. Me 1887, pasi beri nje vizite ne Sheper, e fundit per te, Cajupi shkoi ne Zvicer. Atje kreu studimet e larta dhe mori titullin e doktorit te drjtesise. Ne Kajro, ku u vendos per gjithnje, punoi per nje fare kohe si avokat. Nga fundi i shek XIX mori pjese gjallerisht ne levizjen patriotike shqiptare. Ne rrethet e gjera atdhetare u be i njohur me nje artikull qe shkroi ne kuadrin e diskutimit rreth ceshtjes se alfabetit ne te cilin doli kunder adoptimit te alfabetit grek per gjuhen shqipe. Me 1909 botoi shkrimin e njohur "Klubi i Selanikut", nje pamflet dermues kunder armiqve te brendshem te levizjes kombetare shqiptare. Patriotizmi i flakte dhe qendrimi i prere ndaj pushtuesve te huaj e nxoren Cajupin ne krye te patrioteve qe vepronin ne Egjipt. Me 1919 u zgjodh kryetari i shoqerise "Vellazeria" me qender ne Kajro. Qe frymezuesi dhe njeri nga hartuesit e memorandumit qe shqiptaret e Egjiptit i derguan Konferences se Paqes me 1919 ne mbrojtje te teresise territoriale te Shqiperise. Me 1920 themeloi "Shoqerine e Miqve".
    Pothuaj ne te njejten kohe me veprimtarine atdhetare Cajupi u mor dhe me letersine. Me 1902 botoi librin "Baba Tomorri" nja nga veprat me te shquara te letersise se Rilindjes. Ne pjesen e pare dhe te dyte te librit jane rradhitur vjersha me temen e dashurise dhe ate patriotike; vjershat me teme shoqerore dhe fabulat e shqiperuara jane perfshitre ne pjesen e trete te librit, qe mbyllet me komedine e njohur "Katermbedhjete vjec dhenderr". Vjersha e gjate "Baba Tomorri" me te cilen hapet permbledhja, eshte nje thirrje per shqiptaret qe te zgjohen dhe te perpiqen per atdheun e roberuar. Disa nga krijimet e tij me te shquara patriotike jane: "Memedheu", "Shqipetar", "C'jemi?..., Ku kemi lere?", "Vaj", "Besa-besen", "Atdheu dhe Dashuria", etj te tjera vjersha me teme shoqerore jane: "Fshati im", "Kurbeti", "Fyelli i bariut", Misiri", "Varferia dhe Liria" etj. Vjershat "Sulltani", "Punerat e Perendise", "Greku dhe Shqiptari" dallohen per elementin satirik. Rreth viteve 1903-1905 Cajupi perfundoi poemen "Baba Musa Lakuriq", qe mbeti doreshkrim. Poeti ne kete veper perdori elementet biblik per te percjelle idete e tij.
    Ne historin e letersise shqiptare, Cajupi eshte dalluar dhe si dramaturg. Vend te vecante zene sidomos komedite e tij "Katermbedhjetevjec dhender" dhe "Pas vdekjes" (shkruar me 1910, botuar me 1937) me te cilat solli nje ndihmese me vlere ne zhvillimj e ketij lloji ne letersine shqiptare. Penes se Cajupit i perket dhe tragjedia "Burri i dheut" (botuar me 1937)
    Cajupi u mor edhe me perkthime. Pervc nje varg vjershash dhe fabulash qe botoi ne "Baba Tomorri", me 1921 botoi "Perralla te zgjedhura te vjershetarit te madh La Fontenit". Me 1922 u botua "Lulet e Hindit" permbledhje me vjersha te poeteve indiane.
    Cajupi vdiq me 1930.

  3. #3
    Dashuria

    ***
    Bukuria jote, lesherat e tua
    porsi pende korbi, te gjata mbi thua,
    ballete si diell, faqete si molle,
    qafa jot' e gjate, mesi yt i holle...
    dora si debore, fjala jote mjalte
    kurmi yt i derdhur, shtrati yt i nalte,
    gjithe me kenaqin, te tera i dua,
    po zemera jote u be gur per mua!

    ***
    Mos shkruaj gjė kur je me nerva, sepse, ndėrsa plaga e gjuhės ėshtė mė e keqe se e shpatės, mendo ē’ka mund tė jetė ajo e pendės

  4. #4
    madmoiselle Maska e angeldust
    Anėtarėsuar
    08-06-2002
    Vendndodhja
    Michigan
    Postime
    1,368
    Postuar mė parė nga shigjeta
    Dashuria

    ***
    Bukuria jote, lesherat e tua
    porsi pende korbi, te gjata mbi thua,
    ballete si diell, faqete si molle,
    qafa jot' e gjate, mesi yt i holle...
    dora si debore, fjala jote mjalte
    kurmi yt i derdhur, shtrati yt i nalte,
    gjithe me kenaqin, te tera i dua,
    po zemera jote u be gur per mua!

    ***
    Shigjeta... per kete poezi u perkujdesa vecanerisht ta merrja save ne nje diskete, se sapo nderrova shtepi dhe e kam braktisur nje kompjuter qe perdorja... Fiksim te madh e kam!
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga angeldust : 23-08-2003 mė 19:54
    In the sweetness of friendship let there be laughter, for that's how heart finds its morning and is refreshed.

  5. #5
    madmoiselle Maska e angeldust
    Anėtarėsuar
    08-06-2002
    Vendndodhja
    Michigan
    Postime
    1,368

    Vaje

    Qė ditėn qė vdiqe, qė kur s'tė kam parė
    Lotėt qė kam derdhur, s'mė janė dhe tharė
    Shumė vjetė u bėnė sot u mbushen dhjete
    Qė kur mė ke lėnė dhe s'tė shoh ne jete!


    Nė ē'kopshte me lule ke qėndruar vallė?
    S'tė vjen keq pėr mua?S'tė vjen mallė pėr djalė ?
    O ėngjėll I bukur mos meno nė botė
    Kthehu tė tė shomė tė na mbeten lotė


    S'rrojmė dot pa tynė ti si rron pa neve?
    Motėmot qė rrojtėm bashkė s'mė urreve
    Atje tek rri janė qipariz' e varre
    Kthehu tė tė shomė mos na lėr pėrfare


    Mos na lėr tė gjorė me zemėr tė ngrirė
    Kthehu tė gėzohesh kur tė shoē tėt birė
    E ke lenė foshnje tani u bė burrė
    S'arrite ta rritje s'tė ka parė kurrė


    Pėr ty shumė herė ēoē do tė mė thotė
    Por s'mund ti pėrgjigjem se mė mbytin lotė
    Kthej kokėn mėnjanė dhe vėshtroj pėrpjetė
    Duke psherėtitur te zot' I vėrtetė


    O zot I vėrtetė s'tė erdhi keq pėr djalė
    Kur i more mėmėn dhe mė le tė gjallė
    Tė mė keshe marrė do tė qe mė mirė
    Dhe tė rronte mėma tė rriste tė birė
    Me se rrojnė foshnjat ēi rrit ēiliminjtė
    Dashuri e mėmės dhe pėrkėdhelitė
    Doje dritė o qiell more dritėn time
    dhe ma mbushe jetėn plot me hidhėrime
    Tani rroj pa shpresė ndaj s'dua tė rroj
    Se dhe perėndinė tani s'e besoj.

    P.S.: Poeti ja ka kushtuar kete bashkeshortes se tij e cila fatkeqesisht i vdiq kur i biri ishte ende foshnje.
    In the sweetness of friendship let there be laughter, for that's how heart finds its morning and is refreshed.

  6. #6
    madmoiselle Maska e angeldust
    Anėtarėsuar
    08-06-2002
    Vendndodhja
    Michigan
    Postime
    1,368
    Vargjet e meposhtme janė marrė nga cikli "Dėshirė". Njė pjesė tė vjershave tė kėtij cikli Ēajupi pohon se i shqipėroi nga vjershėtori romak Tibuli. Vjershat i kushtohen pėrgjithėsisht motivit tė dashurisė, megjithatė poeti ynė gėrshetoi nė to edhe njė varg problemesh tė tjera shoqerore. Midis tyre shquan mendimi pėr dashurinė e sinqertė dhe jetėn e thjeshtė baritore, pėr dashurinė ndaj atdheut, pėr ndarjet e pabarabarta shoqėrore si dhe pėr degjenerimin e njeriut nė shoqėrinė e kohės.

    Deshire

    I

    Kush lė mikenė qė ka
    edhe ndahetė me shokė
    pėr tė fituar para,
    nuk i ka mėntė nė kokė.
    Ikėni, more tė mjerė,
    ikni deti tek t'u nxjerrė,
    se pėr mua dashuria,
    ara, vreshti dhe shtėpia
    mė bėjnė tė rroj me gas,
    se s'dua tė lė gjė pas.
    S'dua tė iki si pėrpara,
    dua tė rroj nėpėr ara,
    mikja pranė tė mė ketė,
    tė punoj aratė vetė.

    Fatmirosh, mot e nga mot
    grur' e misėr tė kem plot,
    tė kem raki, tė kem verė
    tė ėmbėlė si sheqerė.
    Tė vete me bagėti,
    me qe, me dhen e me dhi,
    dhe t'i shpie rrėzė malit,
    tė hanė majėn e barit;
    dhe kur tė pjellė njė dhi
    do t'i vė kecnė nė gji.
    Nuk iki nga Shqipėria
    si punojn' ata qė s'dinė,
    mos e dhėntė perėndia,
    tė ndahem me dashurinė,
    sa tė mund tė rroj mė pak,
    po kėtu tė bėhem plak.
    Dhe nė vuaj, le tė vuaj,
    tė mos vdes nė vėnd tė huaj!
    Tė shoh mėmėn e babanė,
    tė kem dhe motratė pranė,
    dhe kur tė vdes, tė mė qajnė
    pas zakoneve qė kanė.

    Tė mė marrėnė nė duar,
    tė qajnė me lesh lėshuar,
    dhe mikja, kur tė vijė,
    ta qaj' e tė ulėrijė.

    II

    Ku janė vaftet e parė,
    stėrgjyshėt sa mirė qenė
    shkonin jetėnė pa ndarė
    edhe dojnin mėmėdhenė.
    S'kish pampor e s'kish gjemi,
    nukė vinin tė fitonin,
    atdhenė s'e lij njeri,
    po punonin edhe shkonin.

    Kau nukė kishte zgjedhė,
    as fre pėr kalin e fortė,
    dhe si s'kish njeri tė vjedhė,
    shtėpitė qenė pa portė.
    Aratė s'kishnė sinuar,
    s'kish tė pasur e tė varfėr,
    dheu qe i lulėzuar,
    kafsh' e njerz rronin afėr.
    Nukė kishte njerz tė liq,
    se lufta s'kishte dhe dalė
    gjithė bota qenė miq,
    qenė vėllezėr nė ballė.
    Po tani, zot' i vėrtetė,
    njeriu ngjan me arinė!
    Nukė hiqetė kjo jetė,
    se njeriu ha njerinė'
    sot s'mbretėron dashuria,
    nukė kemi dashuri,
    s'na mbeti as trimėria,
    sot rrojmė nė robėri.


    III

    Sot e tutje nė shtėpi
    mikja tė mbretėrojė,
    cilido nga miqt' e mi
    pėr zonjė duhet ta njojė.
    Kur tė vete nėpėr ara,
    kur tė korr e kur tė mbjell,
    tė kem mikenė pėrpara,
    kur tė shij e kur tė vjel
    Dhe nė stan kur tė mė shohė,
    me qe, me dhėn e me dhi
    mikja t'i numėrojė
    se mos m'i vjedhė njeri,
    tė mė zbukurojė stanė,
    tė bėjė djathė tė butė,
    t'u hedhė qėnet tė hanė,
    tė na ruajn' nga hajdutė.
    Edhe nata kur tė vijė
    tė marr mikenė nė gji...
    Dhe hėnėza tė na ndrijė
    dhe tė na kenė zili.

    IV

    O shokė, ē'u prish dynjaja
    si pėr burra dhe pėr gra,
    tani shitetė sevdaja,
    mjer' ai qė s'ka para.
    I pasur, tė palltė varri,
    ti qė bleve dashurinė
    dhe nuk e le si nė pari,
    tė martė djalli shpirtinė!
    Ndėgjoni, more tė ri,
    ndėgjoni dhe ju tė ra:
    duani atė qė di,
    jo atė qė ka para.
    Duani dhe vjershėtorė
    barabar me perėndinė,
    se rri me lule nė dorė
    edhe kėndon dashurinė.
    Ata qė janė lėvduar,
    me kėngė nga vjershėtori,
    janė burra tė ndėgjuar
    dhe rrojėnė sa Tomori
    O ju tė ra e tė ri,
    u lutem tė mė kėndoni,
    qė tė kini dashuri,
    kur tė vdes tė mė kujtoni.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga angeldust : 24-08-2003 mė 17:46
    In the sweetness of friendship let there be laughter, for that's how heart finds its morning and is refreshed.

  7. #7
    in bocca al lupo Maska e Leila
    Anėtarėsuar
    25-04-2003
    Postime
    2,556
    MĖMĖDHEU



    Mėmėdhe quetė toka

    Ku mė ka rėnurė koka,

    ku kam dashur mėm’ e atė,

    ku mė nje dhe gur’ i thatė,

    ku kam pasurė shtėpinė,

    ku kam njojtur Perėndinė,

    strėgjushėt ku kanė qėnė,

    dhe varret q’i kanė vėnė,

    ku jam rritur me thėrime,

    ku kam folur gjunė time,

    ku kam fis e ku kam farė,

    ku kam qeshur, ku kam qarė,

    ku rroj me gas e me shpresė,

    ku kam dėshirė tė vdesė.
    trendafila manushaqe
    ne dyshek te zoterise tate
    me dhe besen e me ke
    dhe shega me s'me nxe

  8. #8
    in bocca al lupo Maska e Leila
    Anėtarėsuar
    25-04-2003
    Postime
    2,556
    Perseri Cajupi




    TRIM’I SHQIPĖRISĖ



    Kush ka qėnė trim njė herė?

    Aleksandr’i Math i vjerė,

    Pirua me shokė tė tjerė

    Nė Shqipėri kanė lerė.

    Po nga tė gjithė m’i Zoti,

    Skėnderbeu Kastrioti.

    O mbret i dashur ku je?

    Ku je, more Skėnderbe?

    Si duron ti nėnė dhe?

    Nukė tė vjen keq pėr ne?

    Qė ditėnė qė na le,

    vėndi yn’ u bė raje!

    Tė lutemi dit’ e natė,

    n’atė jetė ku ke vatė,

    dėrgona shpres’ e uratė

    tė mos rrojėmė si gratė…

    Tė ngriemi tė lėftojmė,

    Turqit kėtejė t’i dbojmė,

    Shqipėrinė ta shpėtojmė

    Dhe lir’ e me nder tė rrojmė.
    trendafila manushaqe
    ne dyshek te zoterise tate
    me dhe besen e me ke
    dhe shega me s'me nxe

  9. #9
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    04-12-2002
    Postime
    112
    Nga cikli DESHIRE ... vazhdim

    - 5 -

    Moj mike, kam bere be
    Te marr syt' e mi te shkoj
    Se me nazet qe ti ke
    Me ty nuk mund te rroj!
    Nuk te bera faj kurre,
    Gje te lige s'te kam bere
    Dhe kur jeshe e semure
    S'me zinte gjumi te flere.
    Lutesha tek perendia
    Me metani dit' dit e nate,
    Te t'ape nga dit' e mia
    te kesh jetene te gjate
    Qysh te bej , more te mjere!
    Qe diten qe u sherua,
    Mikja zuri miq te tjere
    Edhe lot e qesh me mua!
    Nje dite iku e me la
    Se do nje qe ka para,
    Lanet paē moj dashuri.
    Se me trete si qiri!
    Dua te dehem me vere,
    Te mund te harroj qedere
    Dhe te ze mike te ra,
    Te me lene siē me la.
    Po as vera s'me ze kurre,
    As me mike s'benem burre
    Dhe me thone me meri:
    "Te kane bere magji"
    S' me zene magjite mua,
    Po kujtoj ate qe dua...

  10. #10
    nga Dashuria

    H

    Kam dashur lulet, konxhet, trėndafilė
    zoqtė qė kėndojnė, thėllėzat, bilbilė,
    tani s'mė pėlqejnė, mė lėnė tė ftohtė
    se dua njė ēupė si hėnėz tė plotė
    s'ka shoqe nė botė

    Kjo ėshtė pėr mua lule trėndafili
    konxhe, manushaqe, thėllėza, bilbili
    Kur mė shkon nė rrugė, me lule mė dorė
    leshtrat prapa krahve hedhur si kurorė
    e bardhė si borė

    Mė mirrenė mendtė, nga sytė verbohem
    dhe nga dashuria digjem, pėrvėlohem,
    si digjen nė zemėr gjithė sa e njonė
    mashalla i thonė


    I

    Pika - pika bie shiu
    dhe dėbora flokė - flokė
    vetėtin e fryn veriu
    breshėri kėrcet mbi tokė

    Le tė fryjė er' e ftohtė
    s'ka ē'mė bėn dimėri mua:
    dashuria mė mban ngrohtė
    se pushtoj atė qė dua

    Kur fryn era me tallaz
    kur bie dėbor' e shi,
    sa fle njeriu me gaz
    kur ka miken nė gji!
    Mos shkruaj gjė kur je me nerva, sepse, ndėrsa plaga e gjuhės ėshtė mė e keqe se e shpatės, mendo ē’ka mund tė jetė ajo e pendės

  11. #11
    C O B sanguin Maska e whisper
    Anėtarėsuar
    14-11-2004
    Vendndodhja
    Toronto ( perkohesisht ne Tirane)
    Postime
    1,028

    erotike-KENGA E KANDARIT- A.Z.CAJUPI

    Meqenese e kisha premtuar dhe meqe une i mbaj gjithmone premtimet e mija, po sjell ketu kete poezi erotike te A.Z.Cajupit te censuruar per mbi pesedhjete vjete nga diktatura famekeqe e te kuqve. Shpresoj te mos e censuroje stafi drejtues i ketij forumi. Lexim te mbare...





    KENGA E KANDARIT


    Grua po prishet kandari
    S'eshte me ai i pari
    Qe qendronte dite e nate
    Gati si barut i thate
    Qe punonte dimer e vere
    Pa u lodhur asnjehere
    Qe ishte i lehte si flete
    Qe mbante kryet perpjete
    Qe turrej si trim ne balle
    Qe kapte zocken te gjalle
    Qe rropatej neper shpella
    Ku ishin me te thella
    Tani s'e di se cka pesuar
    Here here rri menduar
    Kur ben ftohte e acar shume
    Struket e bie ne gjume
    Ndonese eshte i permalluar
    Gjuetine e ka rralluar
    Kerkon belushka te ngrohta
    Shijon shalushka te plota
    Dhe me to sa guduliset
    Fillon celet kapardiset
    Buckoset e i qesh nuri
    Edhe merr pamje prej burri
    Pastaj fillon nga zanati
    Si e ka bere dhe i jati
    Dhe rreshqet vrull si ngjale
    Drejte vendlindjes nga ka dale


    Kenga e kandarit No2
    Grua, lere se c'me gjeti
    nuk me bindet me aleti
    bandilli qe cante rete
    me s'e ngre koken perpjete


    Vjet si kale turfullonte
    grate e fshatit kur shikonte
    tek i shihte p.icken e zbuluar
    sulej si qen e terbuar
    I pushtonte vete te ghitha
    zgavra, shpella, guva, verra
    fryhej si nje patllixhan
    kur shikonte nen fustan
    Sa i vinte mend zanati
    e uronin grate e fshatit
    po sot c'ka qe eshte i merzitur
    trup e shpirt i rraskapitur?
    Shiko cupat siseplota
    me shale te buta e te ngrohta
    nuset e bardha si bora
    qe s'te shpetonin nga dora
    Grate e reja sisemedhate
    qe i nderroje cdo nate
    dhe s'leviz te behet burre
    po mbeti vetem per shurre


    Ah moj grua, moj e ngrate
    mbeti burri koqethate
    megjithemend nuk te ngop dot
    po dikur s'kam qene si sot
    Isha trim, djale i hedhur
    pak usta dhe per te zgjedhur
    buzeqeshja me te tera
    mjafton qe tu hante verra
    Vec me shume doja grate
    vithegjerat, sisemedhate
    edhe cupat shume i desha
    nuk i lija virgjeresha



    Po te mbeteshin me barre
    i therja, u beja varre
    nuset e reja me naze
    i haja si qofte taze
    U ndukja siset me dhembe
    sa ngrihej fshati ne kembe
    isha bej, me nam e toka
    beja sic me thoshte koka.


    Me Zagori qesh dere e pare
    me sejmen e hyzmeqarit
    kisha kuaj, lope e dhene
    dhe gra me shume se qene
    Vete i ujdisja te tera
    c'me tha koka e s'i bera?

    Ne Europe s'lash vend pa pare
    kuplarate i mora mbare
    Shijova bjondet gjermane
    meskeputurat persiane
    rreth e qark iu solla botes
    po ne France lash ment e kokes
    Kush te doje ta provoje e mernin mikun ne goje
    ne Stamboll mos shkofsha kurre
    bashkohej burri me burre
    Thone se eshte ves i shemtuar
    ah, do vdes pa e provar
    se tani kjo pune e pati
    u mplaka, me la takati
    Te qaj hallin xhan o grua
    nuk ke faj qe s'fle me mua
    te jap fjalen, te betohem
    se neser do vizitohem

    Preje burro, beje pace
    s'vjen rinia me ilace
    brodhe gjersa u kepute
    ku gjete vrime, u fute
    Dhe tani me lot me mpake
    u martove kur u plake
    hiqmu qafe, nuk te dua
    s'meriton te flesh me mua
    Jam e re, me zien gjaku
    s'me ngop nepsi i nje plaku
    u mundova te ta ngre
    s'qe e thene, po te le
    Ta lava me uje te ngrohte
    por c'e do, mundim i kote
    ti je plak, te gjithe e dine
    s'ndizet zjarri pa benzine!!!!
    ......dhe Udhe e Qumeshtit ne qiell
    drejt gjinjve te tu me ndjell...

  12. #12
    burnt... Maska e ash
    Anėtarėsuar
    05-12-2005
    Postime
    103

    Nje perle teper domethenese e Cajupit

    A. Z. Cajupi

    "Greku dhe Shqiptari"

    Greku: Pse ju shqiptare
    kini djem te mbare
    te zgjuar, te zote,
    te fort, e te plote?
    Shiko djemte tane
    sikur nuke hane,
    te verdhe, te thate,
    te trembur si grate
    te liq, te pabese,
    pa turp e pa shprese...
    gjak ne zemer s'kane.
    Tuajte pse jane
    trima te vertete ?

    Shqiptari: Se i bejme vete.
    S'na ndihne te tjere
    si ju mor' te mjere.
    gone with the wind...

  13. #13
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    Atdhedashuria

    Fyell' i bariut

    Bariu, shokė, bariu,
    kur gjėmon e fryn veriu,
    ėshtė pėrjashta fatziu,
    e rreh breshėri dhe shiu!
    Barinė, shokė, barinė,
    mos e harroni fatzine,
    se lė gruan e shtėpinė
    t'u kullosė bagėtinė.
    kullotni, moj bagėti,
    ti, ti, ti. . .
    Kullotni, biro, kullotni,
    kur tė vdes te me kujtoni,
    Ndjesė pastė! — tė mė thoni.

    Shikoni barin' e gjore:
    nė diell a nė dėborė,
    bariu me shkop nė dorė
    ruan deshtė me kėmborė.
    Vėshtronje barinė mirė,
    me tė ngrėn' e me tė pirė,
    t'u marrė dhėntė pa gdhirė,
    t'i kullosė me dėshirė,
    tė rrijė bashkė me to,
    to, to, to.
    Hani, moj bagėti, hani,
    kur tė vdes do tė mė qani,
    pėr mua zi do te mbani!




    Besa-besė

    Gjithė vendetė gėzojnė,
    ti, Shqipėri, pse pushon?
    Gjithė njerėzit kėndojnė,
    ti, shqiptar, pse rėnkon?
    Gjithė duanė lirinė
    dhe pa tė njeriu s'rron;

    ti, shqipėtar, Shqipėrinė
    nė zgjedhė si e duron?

    Zgjohuni, o shqipėtarė,
    erdhi dita pėr liri!
    Zini luftė me barbarė,
    pėrpiqi pėr Shqipėri!

    Tė krishter' e myslimanė,
    tė tėrė njė sua kemi;
    gegė, toskė, dibranė,
    gjithė shqipėtarė jemi.

    Mblidhuni te bėjmė benė,
    tė gjithė dorė pėr dorė:
    Tė duamė mėmėdhenė,
    edhe malet me dėborė.

    Qė ditėn qė u shkeli
    robėria dhe gjer sot
    nukė bėn mė bar Dhėmbeli
    dhe Tomori qan me lot.

    Male me krye nė qieli,
    si duroni robėrinė?
    Ju qė shihni drit' e diell,
    pse s'ndrini dhe Shqipėrinė?

    Ku janė vaftet e parė,
    qė kini dhėnė yrnek?
    Ku jini, o shqipėtarė,
    pse s'dėgjohet njė dyfek?

    Apo humbi trimėria,
    apo s'doni mėmėdhenė?
    A u shua Shqipėria,
    qė ka pjellė Skėnderbenė?

    Pse rrini lidhur me lak?
    Pse shpėtoni vėnd' tuaj?
    apo s'u mbeti mė gjak,
    se e derdhtė pėr tė huaj?

    Mirri pushkėtė nė duar
    edhe bėni besa-besė:

    Shqipėria do shpėtuar,
    kokė turku tė mos mbese!



    DHEU

    Dheu i gjat' e i gjerė,
    na jep buk' e na jep verė
    pėr tė ngrėn' e pėr tė pirė,
    kush di ta punojė mirė.

    Si njeri i shtrėnguar,
    dheu nukė fal gjė kurrė,
    pa munduar, pa punuar'
    S'na jep as misėr, as grurė.

    Do ta punojė njeriu
    dhe ta vadisė me djersė
    qė tė hajė buk' i ziu,
    nga uria tė mos vdesė!

    Punoni, more tė mjerė,
    se dhe gjėri nė na mbetė,
    pas neve vinė tė tjerė,
    nukė sosetė kjo jetė.



    Fshati im

    Maletė me gurė,
    fushat me bar shumė,
    aratė me grurė,
    mė tutje njė lumė.

    Fshati pėr karshi
    me kish' e me varre,
    rrotull ca shtėpi
    tė vogėla fare.

    Ujėtė tė ftohtė,
    era pun' e madhe,
    bilbili ia thotė,
    gratė si sorrkadhe.

    Burrat nėn hie,
    lozin, kuvendojnė,
    pika qė s'u bie,
    se nga gratė rrojnė!

    Gratė venė nd'arė,
    dhe nė vreshta gratė,
    gruaja korr barė,
    punon dit' e natė.

    Gratė nė tė shirė,
    nė tė vjela gratė,
    ikinė pa gdhirė,
    kthenenė me natė.

    Gruaja pėr burrė
    digjetė nė diell,
    punon es'rri kurrė
    as ditėn e diel.

    0 moj shqipėtarkė,
    qė vet' e nget qetė,
    edhe drek' e darkė
    kthehesh e bėn vetė;

    Moj e mjera grua,
    C'e do burrė zinė
    qė ftohet nė krua
    dhe ti mban shtėpinė!.



    Korriku*)

    Na erdhi korriku prapė,
    me grurė tė ri, me vapė.
    Mirė q'erdhr, o korrik,
    gjithė bota tė ka mik,
    tė duanė varfėria,
    se s'vdes njeri nga uria.
    Korriku, si flak' e drizit,
    na ngroh palcėn e kurrizit.
    0 korrik, o faqezjarr,
    gjithė lule, gjithė bar,
    dhe me pemė barrė-barrė,
    s'dimė ē'tė hamė mė parė.
    Nė korrik piqen me radhė
    pjeshkė, mollė, thanė, dardhė;
    kur afrohet korriku,
    zė tė piqetė dhe fiku.
    Nga gjithė pemėt e tjera,
    fiku na mbiftė te dera,
    se gjersa ka shporta fiq,
    gjithė bota janė miq...
    Me shpresė tė kėtij muaj,
    punėtor, puno e vuaj,
    tė punojmė qė tė gjithė,
    tė mos mbetemi pa drithė,
    se nė kėtė muaj zoti
    na kėrren nga tėrė moti.
    Ata qė kanė punuar,
    nė kornk janė tė gėzuar,
    Se nė kėtė deli muaj
    nuk ka lėmė pa duaj.
    Vjen korriku, punėtorė,
    mirrni drapėrin nė dorė,
    tė korrij kush ka punuar,
    kush ka mbjell' e ka lėruar.
    Dilni, dilni nėpėr ara
    e shihni, ē'ka bėrė fara:
    shikoni njė **** gruri,
    se sa ****, grurė pruri.
    Shikoni kallinjt' e verdhė,
    nė korrik duhenė mbledhė.
    Shihni, shihni kur fryn era,
    kallinjtė, lozin si shqerra;
    me diell, kur fryn veriu,
    si floriri ndrit kalliu,
    fusha, ara, palė-palė,
    duken si deti me valė.
    Fush' e gjatė, fush' e gjerė,
    pse mė bėn tė qaj ngaherė?!
    Me djersėn e varfėrisė
    gjith' arat e Shqipėrisė
    vaditen, e gjė s'kėrrejnė,
    se tė huajt' i rrėmbejnė!
    Shqipėtari, dėm e kotė,
    punon gjithnjė pėr botė;
    arat qė mbjell, ngaherė
    vjen' e i korrin tė tjerė!
    0 korrik, o faqezjarr,
    je dukur dhe luftėtar:
    nė Francė, kush nuk e di,
    u ngre vėndi pėr liri;
    nė korik lufta u zu,
    u bė gjaku gjer nė gju...
    kryengritjet q'u bėnė,
    prej korriku janė zėnė;
    se zjarrė qė ndez korriku,
    nuk' e shuan dot armiku;
    se dielli ėshtė i ngrohtė,
    ndez gjakun nė gjithė botė.
    Gjaku i trimit vėrtetė
    pėr liri ndizetė vetė,
    gjaku yt, o shqipėtar,
    s'tė ndizet as nė behar!
    Tė ndeztė vap' e korrikut,
    t'i biesh nė kok' armikut!



    Ku kemi lere

    Ne c'vend kemi lere?
    Ku na bejne ndere?
    ..................--Ne Shqiperi.

    Po njeriu vete,
    cile do ne jete?
    ..................--Do vend' e tij.

    Ku i duket balta
    m'e e embel se mjalta?
    ..................--Ne vend te tij.

    Ku munt te gezoje
    dhe me nder te rroje?
    ..................--Ne Shqiperi.

    Perse te punoje
    dhe te lakemoje?
    ..................--Per vend' e tij.



    Punėrat e Perėndisė

    Zot i math e i vėrtete,
    ēdo pun' e ke bėrė vetė;
    bėre qiejtė dhe denė,
    bėre yjtė dhe dhenė,
    bėre diellin' me dritė,
    bėre nat, e bėre ditė,
    bėre erėnė dhe retė,
    bėre pemėtė me fletė,
    bėre hėnėzėn me yje,
    bėre fusha, male, pyje,
    bėre zogjtė, qė kėndojnė
    dhe lulet qė lulezojnė,

    bėre dimėr' e beharė,
    bėre kuaj e gomarė,
    bėre misėr edhe grurė,
    po mė shumė bėre gurė.
    Si bėre kaqė tė mira,
    bėre dhe shumė egėrsira:

    bėre arinė dhe derrė,
    bėre... po ē'nukė ke bėrė?
    Bėre botėnė tė tėrė,
    bėre dhe djallė me brirė!
    Ēdo pun' e ke bėrė mirė,
    po njė gjė bėre pa mėnde
    dhe prishe punėn tėnde:

    Kur bėre derr' dhe arinė,
    Ē'deshe qė bėre Turqinė?
    Se tė mos qenkej kjo farė,
    bota do tė vinte mbarė,
    dhe do tė lulėzonte,
    Shqipėria do t'gėzonte.


    Robėria

    E dashura memedhe,
    te dua dhe kshtu si je!
    Po kur te te shoh te lire
    do te te dua me mire.

    Qani pyje, fusha, gure,
    qani male me debore!
    Shqiperia mbet e gjore
    dhe nuke sheh drite kurre;
    nje mjegull e keq’ e shkrete
    e ka mbuluar perjete!

    Nje gazep, nje erresire,
    vetetit edhe gjemon!
    Rrojme me zemer te ngrire,
    nga frika kerkush s’gézon!
    Njerzit kurre s’kendojne
    dhe bilbilete vajtojne!

    Qiameti, shkretetira!
    Zogu vete ze folene,
    njeriu le memedhene,
    se mbreteron egersira!
    Per Shqiperi desherojme
    se ne vend te huaj rrojme.

    Roberine si duron,
    o moj Shqiperi e mjere?
    Shpetove vende te tjere,
    vete nen zgjedhe rron!
    Shqipetare beni bene
    te leftoni per atdhene.

    E dashura memedhe,
    te dua dhe keshtu si je!
    Po kur te te shoh te lire,
    do te te dua me mire!



    Shqipėtar!

    Shqiperin' e mori turku,
    .................. i vu zjarr!

    Shqipetar, mos rri, po duku,
    .................. shqipetar!

    Mjaft punove per te tjere,
    .................. o fatkeq!
    Kujto vendin tek ke lere
    .................. dhe tek heq.

    Te ka bere perendia
    .................. luftetar,
    si s'te lodhi roberia,
    .................. shqipetar!

    Erdhi dita te ngresh koke,
    .................. te kerkosh
    lirine, bashke me shoke
    .................. te leftosh!

    Mos beni si keni bere
    .................. gjer me dje,
    por te leftoni te tere
    .................. per Atdhe.

    Peseqind vjet kemi rruar
    .................. me pahir,
    Lidhure me kemn' e duar
    .................. me zinxhir!...

    Myslyman' e te krishtere
    .................. jemi keq!
    Te ngrihemi qe te tere,
    .................. djem e pleq!

    Te ngrihemi te deftojme
    .................. trimeri;
    ja te vdesim ja te rrojme
    .................. per liri!

    O moj Shqiperiz' e dashur,
    .................. memedhe,
    Te shoh me buze te plasur,
    .................. si me sheh.

    U shkretove anembane,
    .................. Shqiperi,
    se shqiptaret s'kane
    .................. dashuri.

    Gjithe djemte qe ke qare
    .................. dhe mban zi,
    per Morene jane vrare,
    .................. per Turqi!

    Zhvish rrobat e roberise,
    .................. memedhe,
    vish armet e trimerise
    .................. se ke ne!



    Sulltani

    Jam sulltan, mbret i vertete,
    shok té tjere s’kam ne jete;
    gjaketor e zemerderr,
    nga frika me bejne nder!
    Dola nga fund’ i Azise
    si rrebesh’ i perendise:
    Vrava, preva e shkretova,
    boten me gjak e mbulova!’)
    Kur zotova Anadolle,
    erdha mora dhe Stambolle,
    njerezit i shkova ne thike,
    dhe, kush mbeti, rron me frike!...
    Jam i keq si egersire,
    te urtet jane te mire,
    dua te quhem i marre,
    po puna te veje bare.
    Thera greker e bullgare,
    thera ermenet e mjere,
    thera sa munda te tjere!
    Egersire si ariu,
    me fytyre si njeriu,
    me dergoi perendia,
    qe te vuaj’ njerezia!
    Evropa qe me shikon,
    te me beje gje s’guxon,
    se ka mejtime te tjera...
    Prisha, vrava, preva, hera!
    Bera.. po c’nuke kam bere?
    Prisha botene te tere!
    Mysliman’ e te krishtere
    Kam derguar n’ate jete,
    me teper se c’vdiqne vete!
    Jam i zoti, rroj me palle,
    s’dua te shoh njerez te gjalle!
    Nat’ e dite gjak kerkoj,
    pa pire gjak s’munt te rroj!
    Dhe tani q’u beshe plak,
    nuke munt te fryhem gjak!
    Ata qe kam nene zgjedhe,
    te mundije tok t’i mbledhe,
    me dore time t’i vrase,
    te pije gjakn’ e rajase!
    Pse s’u be nga perendia
    me nje koke njerezia,
    qe ta prese menjehere,
    te mos mbeteshin te tjere!
    Te mbetej dheu i shkrete,
    se doje te rroje vete:
    me egersira te rroje,
    pa frike tc mbreteroje,
    se me duan e i dua,
    jemi nje gjak e nje sua!
    S’lash njeri pa te keq!
    Gra e burra, djem e pleq,
    dridhene kur me kujtojne:
    memate me mallekojne,
    me mallekojne te vete
    edhe qajne dit’ e nate!
    Qajne! Po kush nuke qa?
    Qajne burra, qajne gra,
    qajne malete per pyje,
    qajne fushate per lule!...
    Kudo shkela u tha bari,
    c’la pushka e dogji zjarri!...
    Egersire si ariu,
    hengra dhe mish njeriu!
    Si kam dashur kam punuar,
    pse nuke jam i gezuar?
    I lig jam, te liga dua,
    nga kush me vjen frike mua?
    Nuke di se c’kam i ziu,
    nga frika gjaku me ngriu...
    Me punera qe kam bere,
    me duken armiq te tere,
    mysliman’ e te krishtere;
    sa dhe trimat shqipetare
    zun’ e me punojne varre!
    Humba Moren’ e Vllahine,
    Bullgarine me Serbine.
    Bosnjene me Mal’ e Zi,
    Gjiritne me Thesali.
    Keshe kombn’ e Shqiperise,
    direk i gjithe Turqise;
    pse s’me priti sa te vdese
    pa te me dil i pabese!
    Me Shqiperi te leftonem,
    kam frike mos turperonem;
    kam frike nga Skenderbeu
    mos dale prape nga dheu!...
    Se c’mendoj, a c’jam i marri!
    S’me ben dot gje shqipetari
    dhe sa te jem vet’ i gjalle,
    nga zgjedha s’ka per te dale.
    Pas meje ne kete jete,
    guri mbi gure mos mbete!



    Baba Tomori

    Baba-Tomor, kish’ e Shqiperise,
    mal i larte, fron i perendise,
    tek ti vinin njerezit qe moti
    per te msuar se c’urdheron zoti...
    Tek te lutem dhe u duk’ e qare
    te msoj q’thot dhe per shqipetare.
    Kane qene trima te levduar
    dhe ne lufte s’jane turperuar,
    qene trima dhé memedhetare,
    besa, feja s’i kishne dhe ndare,
    Shkonin jeten me pucke ne dore,
    Donin shqipen, s’qene tradhetore,
    lulezonte gjithe Shqiperia,
    s’e s’kish shkelur si sot roberia,
    gra e burra donin Shqiperine,
    djem e cupa kendonin Lirine.
    Sot qysh gjendet komb’ i Shqiperise!
    I permbysur nga zgjedh’ e Turqise,
    shqipetaret, si dhe bagetia,
    zbathur, zhveshur vdesen nga uria!
    Shqipetaret? Sot s’ka shqipetare,
    turku, greku na kane perndare!
    Prifti, hoxha, kisha dhe xhamia,
    Na genjejne... U prish Shqiperia...
    Mal i larte, me krye ne diell,
    fron i zotit q’eshte mbret ne qiell,
    Baba Tomor, o mal’ i uruar,
    c’kane ngjare, gjithe c’kane shkuar,
    i di vete, s’dubet te t’i themi;
    C’do te ngjajne, te lutem rrefemi,
    Sot e tutje, c’thote perendia?
    Do te heqe shume Shqiperia?
    cfaj ka bere, c’gjynahe paguan?
    Nga Turqia te tere shpetuan:
    Greku, serbi, velau, bullgari,
    nene zgjedhe mbeti shqipetari
    cthote zoti per kombine tone,
    do ta lere pene sulltan qene?
    Na shkretoi, na preu, na griu,
    na c’nderoi dhe gjakne na piu,
    na mundoi, shpirtin na nxori!!1
    Fshiu lotet dhe me tha Tomori:

    0 shqipetaret e gjore,
    Ndegjoni Baba-Tomore:
    Kombi tuaj s’vete mbare
    se beset u kane ndare.

    Besa e bashkon njérine:
    Ju pse e ndani perendine?

    Si ungjilli dhe kurani:
    nuke na dihete fundi;
    me qiejte mos u mbani
    se nuke mbahen gjikundi.
    Te krishter’ e myslimane
    gjithe nje perendi kane;
    ini nje gjak, mor te ngere,
    se nde nje vend kini lere.
    Ini gjithe shqipetare,
    s’ini greker a tartare,
    hiqni dore nga rreziku,
    shihi se c’punon armiku
    i pabesi dhe i ligu.

    Mblidhuni te béni bene,
    te kujtoni Skenderbene,
    te duani Memedhene,
    te mos e lini te shkrete...
    Ngrihi ta shpetoni vete,
    se u ndin zot’ i vertete,
    mos e peshoni Turqine,
    mos e besoni Morene
    te duani perendine;
    te duani Memedhene
    Erdhi dita te leftojme
    per lirin’ e Shqiperise;
    ja te vdesim, ja te rrojme
    si burrat’ e trimerise.



    Trim i Shqipėrisė

    Kush ka qene trim nje here?
    Aleksandr’ i Math i vjere,
    Pirrua me shoke te tjere
    ne Shqiperi kane lere,
    Po nga te gjithe m’i zoti, –
    Skenderbeu Kastrioti.
    0 mbret i dashur, ku je?
    Ku je, more Skenderbe?
    Si duron ti nene dhe?
    Nuke te vjen keq per ne?
    Qe ditdné, qé 'na le,
    vendi yn’ u be raje’)...
    Te lutemi dit’ e nate,
    n’ate jete ku ke vate,
    dergona shprese e urate
    te mos rrojeme si grate...
    Te ngrihemi te leftojme,
    Turqit ti debojme,
    Shqiperine ta shpetojme
    Dhe lir' e me nder te rrojme.



    Varfėria dhe liria

    Jam i varfėr, po i lire,
    ndaj mė pėlqen varfėria;
    kush do tė rrojė mė mirė,
    s'urdhėron dot veten e tia.
    Mbreti, sikur tė mė thotė:
    «Hajde nė pallat me mua,
    tė gėzosh dhe ti nė botė^,
    do t'i them: «Zot, nukė dua;
    pėr tė ngrėn' e pėr tė pirė
    nukė mund tė shes lirinė;
    i varferi rron mė mirė
    s'ai qė do madhėrinė.
    S'mė duhet ergjėndi mua,
    dua lirine dhe ndere,
    dua te bej si te dua,
    jo si te duan te tjere.
    Kush mund e ben si do vete,
    ben si thote Perendia,
    nuke ka ne kete jete
    gje m'e vyer se liria.



    Naim Frashėri

    Vdiq Naimi, vdiq Naimi,
    moj e mjera Shqiperi!
    Mendjelarti, zemertrimi,
    vjershetori si ai!

    Vdiq Naimi, po vajtoni
    shqipetarka, shqipetare!
    Naimne kur ta kujtoni,
    mos pushoni duke qare!
    ..................................

    Vdiq Naimi, gjithč thone,
    qani turq, qani kaure!
    Bilbil’ i gjuhese tone
    s’do te degjohet me kurre!

    Vdiq Naimi, qe kendoi
    trimerine, Skenderbene,
    vdiq Naimi, qe levdoi
    dhe nderoi memedhene!

    Vdiq Naimi, po c’te gjeti,
    o moj Shqiperi e mjere!
    Vdiq Naimi, po kush mbeti?
    Si Naimi s’ka te tjeve.

    Vdiq Naimi! Vdekj’ e shkrete,
    pse more te tille burre?
    I ndrite shpirti per jete,
    mos i vdekte nami kurre!



    ATDHEU DHE DASHURIA

    Vitua nje pun' e madhe,
    e bukur si sorkadhe,
    nga gjithe shoqet shquan
    dhe gjithe trimat e duan.
    Per te tille bukuri
    kush nuke ka dashuri?

    Nje dite qe vij ne krua,
    duke ecure mbi thua,
    poqi njč turk, trim te marre
    tjeter here s’e kish pare.
    Rrobate qe kish, i ndrinin
    dhe armet i vetetinin!
    Kur shtiu syt’ e e pa:
    «Vito, te dua! i tha.
    Vito, do te te marr grua!»
    Uitua u turperua,
    po me shum’ u hidherua
    dhe iu pergjegj: «S’je per mua,
    se u’nje tjetere dua,
    jemi nje bes’ e nje sua;
    po merre fjalene prape
    dhe shko ketej me vrape!»
    – Kush eshte me trim se mua,
    qe do te te marre grua?
    – Ai qe jam vluare (fejuar)
    dhe per te martuare;
    eshte trim’ sa s’gjendete,
    i mire sa s’benete;
    ish vet’ i trete vella,
    kush ka qene si ata?
    Trima sa s’i zinte plumbi,
    njeri vdiq, i dyti humbi.
    Jorgjin e la perendia
    shprese per memen e tia;
    eshte i vetem e jetim,
    i dashur’ i shpirtit tim,
    dhe nga te tere me trim,
    perdor pallen e hanxhare,
    eshte i zoti te me marre!
    Ndaj, té lutem, mos me nga,
    te mos biesh ne hata,
    se shejtani pune s’ka!»

    Turku me te tilla fjale,
    qiti te shkretene palle,
    nga inati u verdhua
    dhe thirri posi dragua:
    «N’eshte m’i zoti nga une,
    le te me dale ketune,
    ne me munte, besa-bese.
    Burri yt po le te jete,
    n’e dergofsha n’ate jete,
    dije, do te te marr vete!»
    Vitua shum’u frikua,
    lot i vinine si krua,
    dhe me shtepi, duke qare,
    rrefeu q’i kishte ngjave.
    Po Jorgji, kur e degjoi,
    veshi armete dhe shkoi,
    u ngjit malite perpjete
    ashtu si ngjitene rete,
    dhe me zi te madh si shkembi
    po therret, sa tundet vendi:
    «Kush esht’ ai q’u levdua,
    qe do te mundet me mua?»
    Me ze te math, si gjemimi,
    iu pergjegj ahere trimi.”)
    «Une jam ai qe shtie
    dhe plumbi dem nuk bie.
    U’ jam ai qe kam vrare
    bejlere dhe pashallare,
    dhe kaure, mije vete,
    kam derguar n’ate jete!
    Dhe do te trembem tani
    nga nje fusharak si ti?
    Tani do ta shoq dhe vete
    kush eshte trim i vertete...
    Keto thosh turku dhe vinte,
    po dhe Jorgua e printe;
    hodhi armété perdheze
    dhe zuri te sgjeshe brezč,
    qe kish qepur Vitua vete,
    Si fustan e fermelete.
    Kur e kujtoi, u shemb,
    mos pandehni se u tremb,
    beri kryqn’ e fshiu lote:
    «Jam azer!» hidhet e thote,
    edhe me dore nje thike
    ju vcrsul turkut pa frike.
    Trimi rrembeu hanxhare
    dhe po hidhej si i marre,
    Fryjti era, nga rrembimi
    leshon flokatene trimi,
    Atje ku qe afčruar,
    me gjoks hapet leshetuar,
    ju duk, ne gryke te tij,
    varture nje hajmali.
    Jorgji, kur pa najmaline,
    syte permbi te i ngrine.
    Dale, tha, ashtu me rruash,
    pa leftojme kur tč duash,
    po, ne beson perendine,
    kush ta fali hajmaline?
    – Nenia ne foshnjeri
    ma vari per mbaresi,
    po c’te duhet kjo pune?
    – Nje te tille kam dhe une!
    Shiko! Nena ma ka fale
    dhe mua, kur jesha djale!
    Te dy trimat hapne gjite
    dhe shikonin hajmalite
    qepur me pe te florinjte,
    si njera, si tjetera,
    te dya te vjetera;
    pérbrenda, pshelur') me karte, (mbeshtjelle)
    gjetén nga nje kryq te arte!
    Mbeten te mahniture
    dhe si te goditure!
    te tille pune, kur pane,
    u pushtuan dhe rane,
    Dhe te dy nje fjale thane:
    «Te kam vella, mor i mjere,
    nga njč bark paskemi lere!
    Jemi nje fis e n,je fare,
    jemi te dy shqipetare,
    po besa na paska ndaré,
    Sa na beri pér tč vrare!
    Sot qii dime vetčhene,
    duhet te bejme bene
    te duam memedhene.
    Tani te marreme male,
    te leftojme per lirine,
    te mos kthehemi te gjalle
    pa shpetuar Shqiperine!
    Tani Viton ta harrojme,
    me Turqine te leftojme,
    ta dergojme nga ka ardhe,
    te shome dite te bardhe.»



    Mėmėdheu

    Memedhe quhete toka
    ku me ka renure koka,
    ku me ka dashur mem' e ate,
    ku me njeh dhe gur' i thate,
    ku kam pasure shtepine,
    ku kam njohur perendine,
    stergjyshet ku kane qene
    dhe varret qe kane vene,
    ku jam rritur me therrime,
    ku kam folur gjuhen time,
    ku kam fis e ku kam fare,
    ku kam qeshur ku kam qare,
    ku rroj me gaz e me shprese,
    ku kam deshire te vdese.

  14. #14
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    Dashurisė

    Dashuria

    A
    Do tė lėvdoj dashurinė
    barabar me perėndinė,
    se dashuri e vėrtetė,
    na mban tė gjallė nė jetė.

    S'e kam parė perėndinė,
    shoh ngaherė dashunnė;
    dashuria mbretėron,
    se njeriu pa tė s'rron.
    Cinė tė besoj taninė,
    perėndin' a dashurinė?
    Perėndi nė kėte jetė
    ėshtė dashuria vetė.


    C

    Kur jeshmė tė vegjėl, si moll' e pabėrė,
    putheshim ngaherė, ditėnė tė tėrė;
    vij e tė kėrkojė, vij e tė thėrresė,
    losnim tė dy bashkė, rronim me njė shpresė.
    Mba mend sa tė desha, mba mend sa mė deshe?
    Mba mend si mė thoshe e vogėl kur jeshe?
    Tani qė jam burrė, tani q'u madhove,
    dashurin' e parė pse vall' e harrove?
    Tani q'u poq molla, e hanė tė tjerė,
    mikn' e djalėrisė s'e qas as nė derė!
    Po, si dallėndyshja vete nė vend tjetėr
    dhe kthehctf.' prapė nė fole tė vjetėr,
    Ashtu zėmra jote mundet tė kujtojė
    mikn' e djaleris dhe prapė ta dojė.


    D

    Digjem, pėrvėlohem
    se tė dua shumė,
    ditėnė mendohem,
    natėn rri pa gjume

    Lulete tė dilnin,
    mike, sa tė dua,
    kėtu do tė vinin
    tė qajnė me mua.

    Zogjtė tė dėgjonin,
    do t'mė rrinin prane
    dhe do tė kėndonin,
    tė harroj sevdanė.

    Asnjeri ne jetė
    plagėn s'ma shėron,
    pėrveē mikja vetė,
    qe vjen e lėndon!


    E

    Bukuria jote, leshėrat e tua
    posi pėndė korbi, tė gjata mbi thua,
    ballėtė si diell, faqetė si mollė,
    qafa jot' e gjatė, mesi yt i hollė,
    sisėtė si shegė, dhėmbėt si thėlpėnjė,
    buzėt si burbuqe, sytė si gėshtėnjė,
    dora si dėborė, fjala jote mjaltė,
    kurmi yt i derdhur, shtati yt i naltė;
    gjithė mė kėnaqin, tė tėra t'i dua,
    po zėmėra jote u bė gur pėr mua!


    F

    E mban mėnd, moj Marė,
    dashurin' e parė?
    Njeri nuk e gjegji,
    se jeshmė te vegji.

    Unė pa ty s'rrojė,
    vij' e tė kėrkojė;
    tl pa mua s'rroje,
    vij' e me kėrkoje.

    Nė lule me erė
    putheshim ngahere,
    dhe si burr' e grua
    losnim nėnė ftua.

    Njė ditė, tė dyza
    losnim mbylla-syza:
    U fshyem pa dukur
    Cinė tė besoj taninė,
    perėndin' a dashurinė?
    Perėndi nė kėte jetė
    ėshtė dashuria vetė.


    C

    Kur jeshmė tė vegjėl, si moll' e pabėrė,
    putheshim ngaherė, ditėnė tė tėrė;
    vij e tė kėrkojė, vij e tė thėrresė,
    losnim tė dy bashkė, rronim me njė shpresė.
    Mba mend sa tė desha, mba mend sa mė deshe?
    Mba mend si mė thoshe e vogėl kur jeshe?
    Tani qė jam burrė, tani q'u madhove,
    dashurin' e parė pse vall' e harrove?
    Tani q'u poq molla, e hanė tė tjerė,
    mikn' e djalėrisė s'e qas as nė derė!
    Po, si dallėndyshja vete nė vend tjetėr
    dhe kthehctf.' prapė nė fole tė vjetėr,
    Ashtu zėmra jote mundet tė kujtojė
    mikn' e djaleris dhe prapė ta dojė.


    D

    Digjem, pėrvėlohem
    se tė dua shumė,
    ditėnė mendohem,
    natėn rri pa gjume

    Lulete tė dilnin,
    mike, sa tė dua,
    kėtu do tė vinin
    tė qajnė me mua.

    Zogjtė tė dėgjonin,
    do t'mė rrinin prane
    dhe do tė kėndonin,
    tė harroj sevdanė.

    Asnjeri ne jetė
    plagėn s'ma shėron,
    pėrveē mikja vetė,
    qe vjen e lėndon!

    E

    Bukuria jote, leshėrat e tua
    posi pėndė korbi, tė gjata
    mbi thua,ballėtė si diell,
    faqetė si mollė,qafa jot' e gjatė,
    mesi yt i hollė,sisėtė si shegė,
    dhėmbėt si thėlpėnjė,buzėt si
    burbuqe, sytė si gėshtėnjė,
    dora si dėborė, fjala jote mjaltė,
    kurmi yt i derdhur, shtati yt i naltė;
    gjithė mė kėnaqin, tė tėra t'i dua,
    po zėmėra jote u bė gur pėr mua!

    F

    E mban mėnd, moj Marė,
    dashurin' e parė?
    Njeri nuk e gjegji,
    se jeshmė te vegji.

    Unė pa ty s'rrojė,
    vij' e tė kėrkojė;
    tl pa mua s'rroje,
    vij' e me kėrkoje.

    Nė lule me erė
    putheshim ngahere,
    dhe si burr' e grua
    losnim nėnė ftua.

    Njė ditė, tė dyza
    losnim mbylla-syza:
    U fshyem pa dukur
    nė ferra, nė gurė,
    u fshehm' kaqė bukur,
    Sa s'ugjendm'dot kurrė...

    G

    0 moj lulja manushaqe,
    ndėgjo dashurinė ē'thotė:
    Tė lozėm faqe pėr faqe,
    Tė na pėrzienė lotė.

    I

    Pika-pika bie shiu
    dhe dėbora flokė-flokė,
    vetėtin e fryn veriu,
    breshėri kėrcet mi tokė!

    Le tė fryjė er' e ftohtė,
    s'ka ē'mė bėn dimėri mua:
    Dashuria mė mban ngrohtė,
    se pushtoj atė qė dua.

    Kur fryn era me tallas,
    kur bie dėbor' e shi,
    sa flė njeriu me gas,
    kur ka mikenė nė gji!



    Dėshirė

    Kush lė mikenė qė ka
    edhe ndahetė me shokė
    pėr tė fituar para,
    nuk i ka mėntė nė kokė.
    Ikėni, more tė mjerė,
    ikni deti tek t'u nxjerrė,
    se pėr mua dashuria,
    ara, vėshti dhe shtėpia
    mė bėjnė tė rroj me gas,
    se s'dua tė lė gjė pas.
    S'dua tė iki si pėrpara,
    dua tė rroj nėpėr ara,
    mikja pranė tė mė ketė,
    tė punoj aratė vetė.

    Fatmirosh, mot e nga mot
    grur' e misėr tė kem plot,
    tė kem raki, tė kem verė
    tė ėmbėlė si sheqerė.
    Tė vete me bagėti,
    me qe, me dhen e me dhi,
    dhe t'i shpie rrėzė malit,
    tė hanė majėn e barit;
    dhe kur tė pjellė njė dhi
    do t'i vė kecnė nė gji.
    Nuk iki nga Shqipėria
    si punojn' ata qė s'dinė,
    mos e dhėntė perėndia,
    tė ndahem me dashurinė,
    sa tė mund tė rroj mė pak,
    po kėtu tė bėhem plak.
    Dhe nė vuaj, le tė vuaj,
    tė mos vdes nė vėnd tė huaj!
    Tė shoh mėmėn._ e babanė,
    tė kem dhe motratė pranė,
    dhe kur tė vdes, tė mė qajnė
    pas zakoneve qė kanė:

    Tė mė marrėnė nė duar,
    tė qajnė me lesh lėshuar,
    dhe mikia, kur tė vijė,
    ta qaj' e tė ulėrijė.

    II
    Ku janė vaftet e parė,
    stėrgjyshėt sa mirė qenė
    shkonin jetėnė pa ndarė
    edhe dojnin mėmėdhenė.
    S'kish pampor e s'kish gjemi,
    nukė vinin tė fitonin,
    atdhenė s'c lij njeri,
    po punonin edhe shkonin.

    Kau nukė kishte zgjedhė,
    as fre pėr kalin e fortė,
    dhe si s'kish njeii tė vjedhė,
    shtėpitė qenė pa portė.
    Aratė s'kishnė sinuar,
    s'kish tė pasur e tė varfėr,
    dheu qe i Julėzuar,
    kafsh' e njerz rronin tė afėr.
    Nukė kishte njerz tė liq,
    se Jufta s'kishte dhe daJė
    gjithė bota qenė miq,
    qenė vėllezėr nė baIJė.
    Po tani, zot' i vėrtetė,
    njeriu ngjan me arinė!
    Nukė hiqetė kjo jetė,
    se njeriu ha njennė'
    sot s'mbretėron dashuria,
    nukė kemi dashuri,
    s'na mbeti as trimėria,
    sot rrojmė nė robėri.

    III

    Sot e tutje nė shtėpi
    mikia tė mbretėrojė,
    cilido nga miqt' e mi
    pėr zonjė duhet ta njojė.
    Kur tė vete nėpėr ara,
    kur tė korr e kur tė mbjell,
    tė kem mikenė pėrpara,
    kur tė shij e kur tė vjel
    Dhe nė stan kur tė mė shotė,
    me qe, me dhėn e me dhi
    mikia t'i numėrojė
    se mos m'i vjedhė njeri,
    tė mė zbukurojė stanė,
    tė bėjė djathė tė butė,
    t'u hedhė qėnet tė hanė,
    tė na ruajn' nga hajdutė.
    Edhe nata kur tė vijė
    tė marr mikpnė nė gji...
    Dhe hėnėza tė na ndrijė
    dhe tė na kenė zili.

    IV

    0 shokė, ē'u prish dynjaja
    si pėr burra dhe pėr gra,
    tani shitetė sevdaja,
    mjer' ai qė s'ka para.
    I pasur, tė palltė varri,
    ti qė bleve dashurinė
    dhe nuk e le si nė pari,
    tė martė djalli shpirtinė!
    Ndėgjoni, more tė ri,
    ndėgjoni dhe ju tė ra:
    duani atė qė di,
    jo atė qė ka para.
    Duani dhe vjershėtorė
    barabar me perėndinė,
    se rri me lule nė dorė
    edhe kėndon dashurinė.
    Ata qė janė lėvduar,
    me kėngė nga vjershėtori,
    janė burra tė ndėgjuar
    dhe rrojėnė sa Tomori
    0 ju tė ra e tė ri,
    u lutem tė mė kėndoni,
    qė tė kini dashuri,
    kur tė vdes tė mė kujtoni.


    ----
    1) Vargjet janė marrė nga cikii "Dėshirė". Nė nje pjesė tė vjershave tė kėtij cikli Ēajupi pohon se i shqipėroi nga vjershėtori romak Tibuli. Vjershat i kushtohen pėrgjithėsisht motivit tė dashurisė, megjithatė poeti ynė gėrshetoi nė to edhe njė varg problemesh tė tjera shoqerore. Midis tyre shquan mendimi pėr dashurinė e sinqertė dhe jetėn e thjeshtė bartore, pėr dashurinė ndaj atdheut, pėr ndarjet e pabarabarta shoqėrore si dhe pėr degjenerimin e njeriu t nė shoqėrinė e kohės.




    Kopshti i dashurisė

    0 pėllumb' i shkruar,
    do t'tė marr nė duar
    dhe duke kėnduar
    gjetkė do t'tė shpie:

    Nė njė vend t'uruar
    dhe tė lulėzuar,
    nė uj'tė kulluar
    edhe nėn hie;

    Afėr tek njė lumė
    ku ka lule shumė,
    tė biem nė gjumė,
    hena tė na ndrijė;

    Yjtė tė shikojnė,
    zogjtė tė kėndojnė
    edhe tė na zgjojnė
    dita kur tė vijė.

    Pa ngrėn' e pa pirė
    s'mbetemi, moj Mirė,
    se u'ndaj tė gdhirė
    dėrgoj e na sjellin:

    Qumėshtė tė dhirė
    dhe djathė tė mirė
    pa uj' e pa hirrė,
    dhe rrush kur tė vjehn;

    Ngjalė nga Janina,
    mjaltė nga Kanlna,
    verė nga Voshtina
    ujė nga Sopoti;

    Mollė nga Horia,
    mish nga dhėnt' e mia,
    desh nga Labėrla, —
    na e faltė zoti'



    Kurbeti

    Mitrua, kur u martua
    ndėnji njė muaj me grua!
    Erdhi dita pėr tė ndare
    dhe u ndanė duke qarė!
    Gruaja qėnkej me barrė
    dhe kur polli, bėri djalė.
    Po Mitrua ku ish vallė?
    Motėmot qė qe larguar,
    njė kartė s'i kish dėrguar!
    Ku t'i shkruaj mėm' e mjerė
    pėr djalėnė qė kish lerė?
    Tri vjet, katėr, dhjetė shkuan!
    Mitrua harroi gruan!
    E varfėra se ē'pėsoi,
    tė ritė vetėm e shkoi.
    Ē'e deshi tė tillė burrė,
    qė s'e pati pranė kurrė!
    Gjith' bota ven' e vinė,
    Mitrua harroi shtėpinė,
    nuk e di qė ka dhe djalė!
    Rron a ka vdekur vallė?
    Kėto thosh grua e mjerė,
    po burrit i mbajti nderė.
    E zeza grua se ē'hoqi!
    Humbi shpresėn tek i shoqi:

    kur pa ngrėn' e kur pa pirė,
    punoi e rriti tė birė.
    Kurbeti, shokė, kurbeti,
    kush vate e nukė mbeti?
    Mitrua zuri Misirė,
    po puna s'i vinte mirė.
    Qysh tė vejė puna mbarė
    pėr tė zeztė shqipėtarė?
    Shkretojėnė mėmėdhenė,
    tek perndon dielli venė!
    Ku vini, more tė mjerė,
    se sot s'ėsht' si njėherė, —
    qysh vini nė vend tė huaj,
    kur s'dini as gjuhnė tuaj?
    Lum kush rron nė vend tė tij
    me qe, me dhėn e me dhi.
    Mos u ndani nga shtėpia,
    tė mos mpshojė1) perėndia,
    se perėndia, kur mpshon,
    gjynaqarėt i mundon.
    Puna nukė ka tė sharė,
    po punoi vetė n'arė,
    zini ēapėn e hostenė
    dhe parmėndėn qė ēan dhenė.
    Nga fėmia mos u ndani,
    po punoni qė tė hani;

    Grurėtė qė bėni vetė,
    u harrin pėr kėtė jetė.
    Me zakonetė qė kini,
    kurbenė duhet ta lini,
    tė nderēim jini, tė zotė,
    po nderi sot s'ka te shkuar,
    e drejta nė kėtė botė
    ėshtė fare shtrėmbėruar...

    Nė kurbet venė tė tjerė,
    ata qė s'duanė nderė,
    se zakonet u ndėrruan;
    burri qė fiton, shet gruan,
    burratė rrojnė nga gra!...
    Po pėr Mitro shqipctare
    kėto zakone tė ra
    nuk i dukeshin mbarė.
    Ndaj hoqi e voi shumė,
    kur pa buk' e kur pa gjumė,
    rrahu Misirė tė tėrė,
    nukė la punė pa bėrė,
    gjithė jetėn nen' urdhėr,
    qeseja si kokė hudhėr,
    E shoqja e kish qarė,
    njėzet vjet qė s'e kish parė!
    Dhe nė mos e paftė kurrė,
    djali u rrit, u bė burrė,
    mėmėn do ta mbajė mirė
    me tė ngrėn' e me tė pirė.
    Pas njėzet vjet, nga kursimi,
    Mitros iu shtua fitimi,
    solli ndėr mėnd Shqipėrinė
    gruan e tij dhe shtėpinė;
    psherėtiti zėmėr' e tij
    dhe qau si ēilimi;
    Dhe te nesėrmet, ndaj tė gdhirė,
    Mitrua e la Misirė.
    Ta kish ditur, kur ish ndarė
    qė la gruan me barrė,
    mbase kish ikur mė parė.
    Shtatė dit' e shtatė net
    bėri Mitrua nė det;
    mbaroi udhėn e gjatė
    dhe vate nė fshat me natė.
    Ne shtėpi u afėrua,
    Ndėnji pak e u mendua,
    dhe me vete tė tij thosh:
    «Nė gjeēa shtėpinė bosh?
    Nė mos e gjeēa tė gjallė
    Gruanė!» Me kėto fjalė
    Shikon shtėpinė me dritė
    edhe vate nė fėngjitė1)
    tė shojė kush ėshtė brėnda,
    t'i pėrgjojė ja ka ėnda.
    Djali kuvėndon me mėmė;

    «Pse qan, i thosh, kur ke mua?
    Ē'kanė shkuarė t'i lėmė
    dhe duajmė si tė dua.
    — Tė dua, thosh mėm' e mjerė,
    me shpresė tėnde kam rruar,
    nga ti harrova qederė,
    dhe gjith'ato qė kam vuar,
    dhe sot rroj me shpresė tėnde"

    Kur gjegji kėto kuvėnde,
    Mitrua ngriu nė fėngjitė.
    Fatziu, ē'vuri nėr mėnde!
    Vuri syn' e pa nė dritė,
    pa njė trim tė ri me gruan!
    Mėndja ju turbullua!
    Mitrua kujton Misirė,
    sheh vetėhenė me brirė!?...
    0 Mitro, mendoju mirė,
    mėma pėrkėdhel tė birė,
    nukė tė ka turpėruar,
    se me nder tė madh ka rruar!
    Ē'mendohesh, more fatzi!
    Hyrė brėnda nė shtėpi
    dhe merr djalėnė nė gji.
    «0bobo! sytė ē'mė panė!
    Tha Mitrua si i marrė.
    Pashė gruan me jaranė,
    po tani do t'ju bėj varrė!
    Do t'u bie me kobure,
    t'i lėshoj nė shesh shondure.1)
    Mua tė mė vėnė brirė!»
    Tha, dhe goditi te bire!
    Meme e zeze ulėriti,
    pushtoi djalėn dhe briti,
    po Mitrua nuk priti,
    pushka krisi dhe njė herė,
    ra pėrmbys dhe mėm' e mjerė!2)

    ----
    1) pa shpirt, pa jetė
    2) Ėshtė ndėr baladat mė prokėse, jo vetėm tė Ēajupit, por tė gjithė letėrsisė sonė
    tė traditės. Motivi i fatkeqėsive qė sillte kurbeti nė jetėn shqiptare endej nė krijimtarinė popullore, sidomos tė krahinės sė Zagorisė. Poeti, mbi bazėn e kėtij motivi, krijon njė poemė tė bukur, me tone tė theksuara dramatike. Toni rrėfimtar i saj krijon njė pėrfytyrim tė gjallė pėr heronjtė dhe mentalitetin e kohės. Fundi tragjik i personazheve vjen si njė pikė kulmore me njė ngjyrim emocional drithėrues.Poeti e pėrjeton thellė tragjedinė qė do tė ndodhė,prandaj nė njė ēast tė mprehtė ndėrhyn, kėrkon t'i hapė sytė personazhit tė tronditur, por ėshtė i pafuqishėm tė parandalojė veprimin fatal. Mitroja do tė shkojė drejt kėtij veprimi, sepse nuk mund tė pėrfytyrohet kjo figurė jashtė gjithė mentalitetit tė kohės dhe tragjedisė qė sillte pėr njeriun largimi jashtė atdheut. Prandaj fryma realiste vjen nė kėtė poemė mė e fuqishme se nė gjithė krijimet e tjera poetike tė Ēajupit.




    Vaje

    Vaje

    Qė ditėn qė vdiqe, qė kur s'tė kam parė,
    lotet qė kam derdhur s'mė janė dhe tharė!
    Shumė vjet u bėnė, sot u mbushėn dhjetė,
    qė kur mė ke lėnė dhe s'tė shoh nė jetė!
    Nė ē'kopshte me lule ke qėndruar vallė?
    S'tė vjen keq pėr mua? S'te vjen mall pėr djalė?
    0 ėngjėll i bukur, mos mėno nė botė,
    kthehu tė tė shomė, tė na mbeten lotė.
    S'rrojmė dot pa tynė, ti si rron pa neve?
    Motemot qė rrojtėm bashkė, s'mė urreve.
    Atje. tek rri janė qipariz' e varre. ..
    Kthehu tė tė shomė, mos na le pėr fare!
    Mos na le tė gjorė, me zemėr tė ngrirė,
    kthehu tė gėzohesh kur tė shoē tėt birė;
    E ke lenė foshnje, tani u bė burrė,
    s'arrite ta rritje, s'tė ka parė kurrė!
    Pėr ty shumė herė ēoē do tė mė thotė.
    po s'mund t'i pėrgjigjem, se mė mbytin lotė:
    Kthej kokėn mėnjanė dhe vėshtroj pėrpjetė,
    duke psherėtitur te zot' i vėrtetė.
    0 zot i vėrtetė, s't'erdhi keq pėr djalė,
    kur i more mėmėn dhe mė le tė gjallė?
    Tė mė keshe marrė, do tė qe mė mirė
    dhe tė rronte mėma, tė rriste tė birė.
    Me se rrojnė foshnjat? Ē'i rrit ēilimitė?
    Dashuria e mėmės dhe pėrkėdhelitė.
    0 zot, tė jam falė, mos mė le tė mjerė,
    dėrgom' Evgjeninė ta shoh dhe njė herė!
    «Pse s'kuvėndon mirė, more punėbardhė,
    cili vdiq njėherė dhe prapė ka ardhė?
    Gjith' humbasėn gruan, mėmėn e babanė,
    po ata qė mbetėn si ti nukė qanė:
    tė vdekurin lotėt s'e bien nė jetė,
    po lutu dhe falu tė rriē djalėn vetė.
    Doje drit, o qiell, more dritėn time
    dhe mė mbushe jetėn plot me hidhėrime!
    Tani rroj pa shpresė, ndaj s'dua tė rroj,
    se dhe perendine tani s'e besoj!

    I I

    Diten c vitit tė parė
    U be qiameti i math:
    nga dėbora qė ka rarė
    faqez e dheut u zbarth.
    Cingėrim' errėsirė,
    jashtė veriu pėllet,
    bie bor' e breshėrirė
    dheu duketė, si. det!
    Ėshtė natė, nat' e zisė,
    Vetėtit edhe gjėmon,
    njė ėngjėll i perėndisė
    dergjet sėmur' e rėnkon!

    Ka tri dit' qė po mundohet
    dhe me vdekjpn qėrton,
    po vdekja s'do tė mėrgonet
    se shpirtin e saj kėrkon!
    Perėndi, lėmė tė gjallė,
    po lutetė mėm' e mjerė,
    tė mund tė rrit kėtė djalė,
    s'ka njė javė qė ka lerė.
    Kush do ta marrė ta rrisė?
    Jetim qysh do tė rrojė?
    Kush do t'i japė tė pijė,
    si unė kush do ta dojė?
    Kush do ta dojė Stefanė?
    Mė ndje, o zot i vėrtetė.
    se Stefani ka babanė
    dhe do ta rritijė vetė.



    Zolejka

    Nga gjithė vėndet, Misiri,
    ka qen' e ėshtė m'i miri:
    gjithmonė jeshil bari;
    s'ka tė sosurė behari. ..
    Pem' e lule gjithė moti,
    e ka bekuarė zoti.
    Piramidhetė me diell,
    kanė kokėnė nė qiell.
    Buēit Nili nat' e ditė,
    bie uje tė floritė. ..
    vadit fushėnė tė tėre
    nukė ka vėnd tė mos zėrė,
    Ujiten dhe hurmadhjetė
    dhe venė, venė pėrpjetė.
    Veriu s'reshtet kurrė,
    kur ze e lot me pelhurė,
    mbanė Nilit punėmbarė
    ka qenė Tani; mė parė,
    ka qėnė kryqyteti
    se kėtu kish fronė mbreti.
    Tani ka qenė njė herė
    qytet i madh e i gjcrė;
    nė mes tė kėtij qyteti
    ka qenė pallat i mbretit,
    se nė kėtė qytet rroi
    Apofi, kur mbretėroi.
    Pranė mbretit, nga veriu,
    rrinte zoti Petefriu,
    i nderuar nė Misir,
    se mbreti e kish vezir.
    Mendjemadh e zemėrmirė
    kishte nė dorė Misirė:
    Petefriu mbretėronte
    se Apofi shum' e donte;
    Apofi me Petefrinė
    bashkė rrinė, han' c pinė. ..
    Petefriu u martua
    mori Xolejkėn per grua.
    Moj Zolejke, nga ke dalė
    qė ke diellin nė ballė?
    Zolejkė, kush tė ka bėrė
    qė manitenė tė tėrė?
    Tė ka bėrė zoti vetė,
    nukė ke shoqe ne jetė!
    Kush pa bukurinė tėnde
    dhe nuk lojti nga mėntė?
    Kur do Zolejka tė dalė
    me karrocė ja me kalė,
    vetėm a me Petefrinė,
    ysmeqarkat pas i vinė.
    Kur del Zolejka merr erė
    dalin dhe shumė tė tjerė,
    nukė rri njeri pa dalė,
    kush ta shojė mė nė ballė!
    Zolejka rri e mentuar
    dhc ve kokėnė nė duar. ..
    ysmeqarkatc s'guxojnc
    te lozin e tė kendojnė.
    Ē'ka Zolejka qė s'gėzon?
    zonjė si ajo kush rron?
    Kush ka tė tilla tė mira?
    Kush ka gjėra tė pavdira?
    Kush ka burrė mė tė mirė?
    Burr' i saj urdhron Misirė'. . .
    Dashuri moj dashuri!
    S'peshon ergjėnt e flori'. . .
    Sa para bėn madhėria?
    Nukė blihet dashuria.
    Duro, Petefri, duro!
    Zolejka nukė tė do'. . .
    Apofi, mbret' i Misirit
    i tha njė ditė vezirit:
    pėr gjah sivjet s'kemi vatė,
    po tė vemi kėtė natė,
    se ditėn bėn shumė vapė;
    nė mėngjes ktheheml prapė,
    Mbreti kėtė fjalė foli,
    Petefriu jashtė doli
    ysmeēin e tij kėrkoi
    te Zolejka e dėrgoi
    t'i thote tė mos e presė.
    Nė pezul tė penxheresė
    rrij Zolejka, si ngaherė,
    kur pa Josifnė mė derė.
    Nukė qe njėzet vjeē djalė.
    mustaqja s'i kish dhe dalė,
    ish i bukurė si ēupė.
    dhe pėr tė pirė nė kupė.
    Arapinka tė kėndonin,
    Zoiejkėnc pergėzonin.

    — Zonjė, mė dėrgoi zoti
    Petefriu fuqiploti,
    kėtė natė mos e pritni
    vetėm tė hani, tė pini:
    pėr gjah sonte do tė venė
    qė tė dy bashkė me mbrenė. —
    Kėto tha djali dhe priti,
    po Zolejka psherėtiti,

    — Pse mban kokėnė mėnjanė?
    Qasu tė rrish kėtu pranė,
    dhe Petefriu me mbrenė
    ku tė duan le tė venė.
    Ti tė rrish sonte me mua,
    Josif, die qė tė dua!
    Tė dua, tė dua shumė
    dhe gdhij natėnė pa gjumė...
    Qė ditėnė qė tė pashė,
    zemėrnė time ta dhashė.
    Dale tė tė puth njė herė!
    Kėtė natė mos mė lerė
    vetėmė me ysmeqarė,
    Josif, bėhu djal' i mbarė!...
    Eja tė rrish kėtu pranė,
    kuvendojmė pėr babanė,
    pėr mėmėn qė tė ka bėrė
    dhe pėr njerzt' e tu tė tėrė.
    Pse ke lėnė mėmėdhenė?
    Kush tė shiti, ku tė gjenė?
    Pse erdhe zure Misirė?

    — Jeshė, foshnjė, s'mba mėnt mirė. ..
    Po vėllezrit qė kam pasur
    si vėlla s'mė kanė dashur,
    dhe mė shitnė pėr tė holla!. ..

    — Faqja jote posi molla,
    goja jote si qershia,
    s'tė ēmonetė bukuria!...

    Tė dua, Josif, tė dua'
    Sonte do tė rrish me mua;
    do tė ham' e do tė pimė,
    tė dy vetėm do tė rrimė!. ..
    Se ėshtė jona kjo natė,
    zoti e bėftė tė gjatė!
    zoq e bilbilė, kėndoni,
    kur tė gdhiet tė na zgjoni...
    Mos ki turp, mos u bėn djalė.

    — Zonjė, zonjė, tė jam falė!
    Jam rob' i zotrisė suaj;
    kėto fjalė mos m'i thuaj!...
    Jetim i shkretė, fatziu,
    mė ka Merė Petefriu,
    si baba mė ėshtė sjellė,
    mė ka rriturė si pjellė,
    mė ka mbajturė me shpresė,
    s'guxoj t'i da! i pabesė'...

    — Nga burri im mos ki frikė:
    mbaj me vete kėtė thikė,
    prapa derėsė tė fshihesh
    dhe kur tė vijė, t'i biesh!...
    Vraje Petefrinė vetė!
    Pastaj tė mė kesh pėr jetė. ..
    0 Josif, mos u largo!
    Josif, Zolejka tė do'
    Rri me mua kėtė natė.. .
    Nukė jam si gjithė gratė:
    Gjithė trimatė mė duan,
    mbreti pėr mua le gruan,
    po si ty s'dua tė tjerė.
    lemė tė te puth njė herė! —
    Edhe e puthi sa deshi.
    Josifi u ngre nga sheshi
    i mjeri kėrkon tė dalė. . .
    Zolejka ju ngjit si ngjalė,
    U zėmėrua sa qau'
    Dhe zu Josifnė nga krau!
    Ky e shtyti me tė fortė
    dhe dolli jashte mė portė.
    Zolejka mbet turpėruar
    me sakon e tij nė duar:
    (Josifi, qė ta lėshojė,
    Qiti sakon tė shpėtojė.)
    Dita s'qe dhe gdhirė mirė,
    Zolejka si egėrsirė
    nga inati. qė kish marrė
    priti burrėn duke qarė!
    Ē'ke qė qan, o shpirt, i thotė
    dhe vate t'i fshijė lotė,
    po Zolejka qa mė shumė.
    — Ku mė le vetem, o lumė?
    Ike mė le me tė tjerė. ..
    Josifi mė prishi nderė?
    Erdhi natėn tė mė zėrė
    Dhe ra me mua tė flėrė!
    Do tė mė kish turpėruar
    sikur tė mos jeshe zgjuar!
    Tė mos keshe kėtė thikė. . .
    kur e pa, i erdhi frikė
    dhe hapi derėn e shkoi
    po sakon kėtu harroi!
    Kur dėgjoi Petefriu
    gjithė kėto fjalė, .ngriu;
    kur pa dhe sakon e tia,
    i erdhi rrotull shtėpia:
    Zolejkėn tė turpėrojė
    Josifi?. .. Tani tė shojė. ..
    Dhe urdhėroi ta zėnė,
    brėnda nė bodrum ta venė!

  15. #15
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    Drama & Komedi

  16. #16
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    Fragment nga drama "Burri i Dheut"

    Murati*)


    Ndėgjo mirė se ē'tė themi,
    Tė duamė gjithė ē'jemi
    sulltana, njė shqipėtarkė,
    tė mban pėr drek' e pėr darkė,
    dhe unė, ti e di vetė,
    tė nderoj me tė vėrtetė,
    tė mirat qė tė kam bėrė
    i di, zonjė, bot' e tėrė.
    Tė dua si time bijė,
    prandaj rende mos te vije,
    Tani nder' i Shqiperise
    dhe madhėri e Turqisė
    njė punė nga ti kėrkojnė
    dhe mir e ndė paq' tė rrojnė.
    Duhetė, ti dhe Selimi,
    q'u rrėfye kaqė trimi,
    me luftėra qė ka bėrė
    q'e lėvdon njė bot' e tėrė,
    duhetė, them tė bashkoni
    dhe qė sonte, tė martoni.
    Tė kam dashur si njė pjellė,
    shumė ligsht mė je sjellė,
    po shumė do tė tė dua,
    zonjė, po tė ndėgjosh mua,
    ndryshe do tė qash me lot,
    se me mua s'e nxjerr dot.

    Mamica
    0 sulltan, mos me trėmb mua,
    se nuk jam si ēdo grua,
    ti e di mirė se ē'jeshė
    dhe ē'jam; bijė mbretėreshė.
    Jam bij' e Kastriotit,
    c atij trimi qė vare,
    mos harro, jam shqipėtare!
    Po ē'mund tė bėj e mjera,
    kur s'mund tė dal dot nga dera,
    kur jam mbyllur ndė pallas
    si njė zog ndė njė kafaz!
    Po ndėgjo, sulltan Murati:
    Kastrioti ē'faj tė pati,
    qė vrave me tė pabesė
    katrė djemt' e vetė pesė?
    Ay tė dha miqėsinė,
    ashtu si kėrkove tinė
    dhe djemtė peng t'i dėrgoi
    fatziu, se tė besoi.
    Me ē'ke bėrė ti pėr mua,
    qahesh se nukė tė dua
    dhe ēuditesh, egėrsirė,
    se nukė tė sillem mirė?
    Qahesh sikur s'e di shkaknė,
    gjaku, sulltan, kėrkon gjaknė!
    Kur s'ka princėr shqipėtarė
    pėr mua mbeti kjo barrė;
    zot, n'ėsht' e rėndė pėr mua,
    me pahir tė vdes, ē'e dua,
    ē'e dua, zot, jetėn time,
    kur jam e shkretė, jetime?
    Zot, ē'e dua kėtė jetė,
    kur s'mund tė marr gjaknė vetė?
    Kur shoh vendė tek kam lerė
    tė zotuar nga tė tjerė!
    Kur shoh armikn' e shtėpisė,
    q'ėshtė mbret' i Shqipėrisė!
    Kur shoh atė qė ka vrarė
    tim at' me fis e me farė;
    kur e shoh ndė kėtė jetė
    tė kėnaqur e tė qetė!
    Kur e ndėgjoj tė mė thotė,
    qė s'ka tjetėr mbret ndė bote
    Gėzohem, sulltan Murati,
    se shoh qė tė zu inati
    pėr njė grua shqipėtare,
    qė nukė tė peshon fare,
    edhe tė shtyn, duke share,
    ta vraē njė ditė mė parė,
    se do tė vdesė mė nairė,
    se tė shoh njė egėrsirė.
    Mė le, duketė tė gjallė
    qė tė mė martosh me djalė,
    edhe, pėr nder tė krushqisė,
    mė fal fron' e Shqipėrisė!
    S'ėshtė jotja Shqipėria,
    Jo! E gjeē nga perėndia!
    Dhe fron' e saj nuk e dua
    me gjak nga duart' e tua!
    Ay qė do tė mė marrė,
    tė lajė gjaknė mė parė...
    Sa pėr Selimnė, tė qoftė!
    Ėshtė djali yt, tė rroftė!
    Murat, tė birė tėnd kurrė
    Mamica s'e do pėr burrė,
    se s'do tė tė bėjė vjehrr,
    se nukė tė bėn dot nder;
    bijė mbreti shqipėtare,
    Mamica s'tė peshon fare.

    Murati
    Me kėto fjalė qė thua,
    sikur tė mos jeshe grua
    do tė mė zinte inati,
    do tė shoje ē'bėn Murati,
    me gjithė ē'fole pėr mua,
    unė pėrsėri te dua.
    Mė vjen keq se gjithė ē'bėra
    pėr ty, vanė dėm tė tėra:
    mė vjen keq se, po tė doje
    tani ndryshe do tė rroje;
    do tė keshe kupėtuar,
    sa mirė tė kam qėndruar,
    tė dua si time bijė,
    Mamica, keq tė tė vijė,
    pėr veten tėnde mė parė,
    ti kuvėndon si e marrė,
    tė lashė thuaj tė gjallė,
    tė tė marr nuse pėr djalė,
    qė tė mė shtohet fuqia
    ndė vend tėnd; po Shqipėria,
    Shqipėria jote trime
    ėshtė sot ndė dorė time,
    atje pėr ty s'ka nevojė
    Selimi tė mbretėrojė.
    Sot shqipėtarėt mė duan,
    sa dhe besėn e ndėrruan:
    myslimanė qė tė tėrė
    sot pak janė tė krishterė;
    Shqipėtarėt myslimanė
    mbret' e pejgamer mė kanė
    dhe pėrgjėrohen pėr mua.
    Me kėto fjalė qė thua
    ti nuk' i di, shqipėtarėt
    nuk janė si tė parėt,
    qė vriteshin pėr lirinė;
    sot janė ndėnė Turqinė,
    kanė zakone tė tjera,
    duan nishane, rytbera,*l) titull, pozitė)
    vetėm njė trimėri kanė
    tė vritenė pėr sulltanė,
    vetėm njė shpėrblim kėrkojnė;
    t'i mburrin e t'i lėvdojnė,
    dhe s'kanė tjatėr dėshirė
    janė shumė zemėrmirė,
    dhe punojnė pėr tė tjerė...
    Nukė janė si njė herė;
    liri s'dinė ē'do me thėnė,
    kėto ndjenja i pėrzėnė,
    se s'e duan Shqipėrinė,
    po luftojnė pėr Turqinė,
    janė kaq trima, burra,
    sa s'u bėn para lėkura
    dhe vriten me njėri-jetrė
    sot, pėr njė gunė tė vjetrė.
    Shqipėria u ndėrrua,
    nga faq' e dheut u shua,
    sot viset e Shqipėrisė
    janė njė cop' e Turqisė.
    Ata njerėz qė mė nderojnė,
    kėtu si duan punojnė,
    vrasėn, presėn, han' e pinė,
    se kanė ndihmė Turqinė.
    Ndonjė prej ta, kur ngre kokė,
    me pak a me shumė shokė
    sot s'mėnojmė ta qėrojmė
    me tė fala q'u dėrgojė...
    Kėtu mbretėroj pa frikė,
    se janė burra besnikė,
    prandaj trimat qė kam pranė
    gjithė shqipėtarė janė,
    s'duan tjatėr mbret, veē mua,
    pastaj zotrote je grua,
    nukė them, se s'je nga sua,
    po yt' at sot u harrua.

    Mamica
    Mendjen time ta rrefeva
    qenke m'i lik seē pandeva,
    nukė paske gjak ndė faqe,
    kur pandeh se mė kėnaqe
    me kėto fjalė qė fole.
    Me kaqė prova qė solle
    pėr trimatė shqipėtarė,
    duke nuk i ke dhe parė,
    i gjete gafil,1) i qeshe
    prandaj punove si deshe;
    po Shqipėria s'u shua
    dhe dita u afrua,
    qė do tė ndizet si zjarr,
    tė shoē ē'punon shqipėtari,
    tė ligatė qė ke bėrė
    ndė turq edhe nė tė krishterė
    edhe gjakn' e Kastriotit,
    njė ditė do ta paguash.
    Friko, mburru sa tė duash.
    prishe, digje Shqipėrinė,
    me shumė ia shton fuqinė,
    mė tepėr ia shton inatnė
    pėr Turqinė, pėr Muratnė,
    sado tė bėsh tė kėqia
    s'humbet kurrė Shqipėria;
    pėr lirinė, shqipėtarėt,
    si tė sotmit2) dhe tė parėt,
    kanė vdekur, do tė vdesėn.
    Mburre, q'u ndėrrove besėn
    dhe pandeh se i ke ndarė?
    Ti nuk i njeh shqipėtarė:
    myslyman e tė krishterė
    janė vėllezėr tė tėrė,
    kanė njė gjak dhe njė shpresė,
    nuk kanė tjetėr besė,
    dėshirė kanė lirinė
    dhe besė shqipėtarinė.
    Leri tė sharat mėnjanė,
    se hie nuk tė kanė,
    Murat, leri qesėnditė,
    se do tė vijė njė ditė,
    dit' e bardhė, dit' e mbarė,
    qė do tė bėjnė varrė
    nukė tė vjen turp njė ēikė?
    Si s'mė binde dot me frikė,
    zure me ca dhelpėrira,
    dhe me ca fjalė tė mira
    tė mė qeē') e tė mė thuash,
    tė punoj si qė tė duash.
    Guxon mė flet pėr tim atė,
    qė vrave vetė me dorė,
    dhe pėr njerzt' e mi tė tjerė,
    qė dėrgove dhe u therė!
    Shihni, shihni gjakėtorė
    qė flet pėr kėta shėnjėtorė!
    Guxon tė mė kėshillojė,
    ju thaftė gjuha nė gojė!...

    Murati
    Ti qėnke vėrtet e marrė,
    nukė lodhesh duke sharė?
    Si guxon e flet pėr mua?
    Nuk e di se, po tė dua,
    tė pres kokėn?

    Mamica
    E di mirė,
    se ti je njė egėrsirė,
    egėrsirė si ariu,
    me fytyrė si njeriu.
    Nuk tė shoh dot pėrpara,
    prandaj dua me tė shara,
    Murat, tė tė ēoj inatnė,
    tė mė vraē si dhe tim atė:
    thermė me duar tė tua,
    pse trėmbesh sot nga njė grua?
    Ti do tė mė lesh ndė jetė,
    se ke njė qėllim tė fshehtė
    do tė m'apsh Selimnė burrė,
    se do tė tė bėhesh urė,
    tė bėhem urė tė shkosh,
    ndė vend tim tė mbretėrosh.
    Jo, Murat, jo! Shqipėria
    s'ėsht' jotja. Perėndia
    e mėrgoftė nga ky tmerr.

    Murati
    N'ėsht' jotja, pse s'e merr,
    kur mund ta marē pa lėftuar,
    kur ta 'fal me tė dy duar,
    ecė zėre, paē uratė,
    fronė qė tė la yt atė.
    Po tė kesh Selimnė burrė,
    Kėtė fron s'e humbet kurrė,
    do ta trashėgosh pėrjetė,
    se ėshtė trim i vėrtetė.
    Mirė, mua mos mė duaj,
    se jam i lik, si mė thuaj,
    se tė verbon zemėrimi,
    po ē'tė ka bėrė Selimi?
    Pse rrėfenesh zėmėrgurtė
    sot pėr njė trim kaqė t'urtė?
    Ka trim ndė kėtė botė
    mė tė mir' e mė tė zotė?
    Ti nga se nuk e do vallė?

    Mamica
    S'e dua. se e ke djalė')
    mos ma trego, e di vetė
    q'ėshtė trim me tė vėrtetė;
    vendet qė ka sot ndėr duar,
    ay trim i ka zotuar;
    tėrė bota e lėvdojnė
    me gisht tė tėr' e tregojnė,
    Selimi shum' u ndėgjua.
    Do tė qe burrė pėr mua,
    tė mos e keshe ti djalė,
    kėtė trim kaqė tė rrallė.
    Murat, preje kėtė shprese,
    hiq dorė nga kjo martesė,
    se Selimi zėmėrmirė
    s'ka sot tė tillė dėshirė,
    dhe di qė s'mund ta marre burre,
    kjo krushqi s'bėhet dot kurrė,
    Mamica, tė thonė, mori
    tė bir' e njė gjakėtori?
    Sot' bij' e Kastriotit,
    o sulltan, s'trėmbet tė vdesė,
    po s'e do kėtė martesė,
    thermė, vramė, e ke nė dorė,
    po me njė turk s'vė kurorė.
    Dua burrė shqipėtar,
    burrė tjetėr nukė marr,
    burri qė do tė mė marrė,
    eshtė mbret per shqipėtarė,
    dhe kėta, sido qė thuaj,
    nuk duan mbret tė huaj,
    Murrat, kete dije mire:
    Ose me ler sot te lire
    dhe m'ep prapė ē'mė ke marrė,
    mbretėri ndėr shqipėtarė,
    a, nė mos ke kėto mėnde,
    thermė sot me dorė tėnde.
    Shqipėria s'pret nga mua,
    s'ka nevojė pėr njė grua.
    Sot lajme tė mira mora:
    tė ka shpėtuar nga dora
    Skėnderbeu Kastrioti.
    im vėlla, me faltė zoti.
    N'ėshtė e vėrtetė kjo fjale,
    nė kam sot vėlla tė gjallė,
    ėshtė mbret' i Shqipėrisė,
    dridhu, sulltan' i Turqisė,
    dhe futu vėtė mbė vėrė,
    se shumė faje ke bėrė.

    Murati
    Ah' Beson kėtė pėrrallė
    qė ke njė vėlla tė gjallė?
    Yt vėlla, moj kokėtrashė,
    ka vdekur, po ti shėndoshe,
    ka njėzet vjet q'u varros,
    tani u tret e u sos.

    Mamica
    Mjaft, se nga fjalėt e tua
    zemėra m'u copėtua.
    E di, kėto janė fjalė,
    e di, kjo ėshtė pėrrallė,
    Murat, unė te di mirė,
    Skėnderbeut ia ke pirė
    gjaknė, qėkur ishte djalė,
    po ay trim qė ka dalė

    Murati
    sot si bir' i Kastriotit,
    duket do tė ketė ngjarė
    dhe gjaknė do t'ia marrė.
    Sot vetė kam pėr tė dalė,
    tė vėrtetoj kėtė fjalė,
    ta gjej kudo qė tė jetė,
    ta njoh pėr vėlla tė vetė;
    shqipėtarėt do besojnė,
    do tė ngrihen, tė lėftojnė.
    Sot duhetė tė pandejnė
    qė shikojnė Skėnderbejnė
    dhe kėshtu, ne ktė mėnyrė,
    o sulltan me dy fytyrė,
    qė nukė fryhesh me gjak,
    mbase t'i vimė pėr hak...

    Murati
    Bushtrė, me kėtė kuvend
    tani do tė tė vė mend.
    Tė ka marrė koka erė,
    do tė bėsh dhe shok tė tjerė,
    dhe me ca fjalė tė rrėme,
    tė mė punoni llagėme?1)
    Me tė sharat qė ndėgjova,
    dosė, shumė tė durova,
    tani t'u mbarua fati
    se tepėroi inati;
    nesėr nisu ja pėr ,varr,
    ja pėr martesė!

    Mamica
    Barbar,
    Mamica s'trėmbet tė vdesė,
    po s'do tė tillė martesė!

    Murati
    Nesėr shomė.

    Mamica

    Ē'do tė shoē?

    Murati

    Burr' a varr do tė kėrkosh.


    ----
    *) Fragmenti ėshtė marrė nga drama nė vargje «Burri i dheut». Drama u mbarua nė vitin 1907. Miku i Ēajupit, Sofokli Ēapi e botoi nė Kajro tė Egjiptit (1937) veprėn e lėnė dorėshkrim. Ēajupi shkruante se kėtė dramė ia kushtoi atdheut dhe njėkohėsisht porosiste tė birin,
    Stefanin, qė tė nderonte pėrherė kujtimin e heroit tė madh, Skėnderbeut:

    Me kėtė vepėr qė shkrova,
    pėr atdhenė them •punova,
    dhe pėr djalėn tim Stefanė,
    qė tė kujtojė babane
    tė nderojė Skėnderbenė
    qė ka nderuar atdhene!

    Subjekti i saj ka tė bėjė me ngjarje qė zhvillohen nė pallatin e sulltan Muratit. Problemi themelor ėshtė njohja e Skėnderbeut tė vėrtetė, «zhdukja» e tė cilit ėshtė ndėrthurur nė njė intrigė disi tė ngatėrruar. Dihet historia e zhdukjes sė djemve tė Gjon Kastriotit, por nė ē'rrethana shpėtoi Gjergji?
    Rreth kėtij shqetesimi Ēajupi thurri nje subjekt, i cili, siē thote vetė nė parathėnie, nuk i pėrgjigjet me besnikėri fakteve historike. Sipas kėtij subjekti, Skėnderbeu shpėtoi nė sajė tė pėrpjekjeve tė Fatimesė, njė grua shqiptare, e cila ka pranuar tė martohet me sulltanin pikėrisht pėr tė kryer kėtė mision tė rėndėsishėm. Nė fshehtėsi tė madhe, ajo ka kėmbyer djalin e sulltanit, Selimin, me Skėnderbeun, qė u rrit sikur tė ishte i biri i sulltanit. Nė njė ēast tė caktuar, kjo e fshehtė del nė shesh dhe fillon hakmarrja e shqiptarėve kundėr sulltan Muratit dhe vėllait tė tij. Nė kėtė fragment do tė ndiqni
    dialogun e ashpėr e tė ten-sionuar midis sulltan Muratit dhe Mamicės, motrės sė Skė-nderbeut. Pėr tė arritur synimet e tij, Murati do ta martojė Selimin (tė cilin e pandeh si birin e vet) me Mamicėn. Ky dialog pėrbėn rastet mė tė arriratė dramės, ku, nė mėnyrė tė vecantė, spikat portreti i Mamicės, vajzės me cilėsi tė larta morale.




  17. #17
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    Fragmente nga komedia "Pas Vdekjes"
    I

    Zeneli, Adham-Uti

    (Hyjne bashke nd’ode te klubit, ku gjenden do karreklla, nje tryeze ne mes,
    ngarkuar me gazeta, me doredoreshkrime. Me te djathte, njč dollap;
    me te mengjer, nje telefon ne mur.)

    Adham-Uti:
    (Me zemerim.): Cude! S’mund te marr vesh! Yt zot, kryetar’ i klubit, me dha fjale
    te piqemi ketu me 8 pasdreke, dhe ti me thua qe s’ka dhe ardhe! I the, bre, se kush
    jam une? A i tregove qe jam une, doktor Adham-Uti, qe po rri e pres?...

    Zeneli:
    (Duke qeshur nen buze.):
    Doktor efendi, nuk’ i thashe gjesendi beut, se s’eshte ketu sot!

    Adham-Uti:
    Dreqi te marrte!...

    Zeneli:
    Qysh! Mos e thuaj prape kete fjale se...

    Adham-Uti: Ma paske gjuhne si bilbil!

    Zeneli:
    (Me vete.):
    Qenka i cmendur!


    Adham-Uti-Zeneli-Vurkua
    Vurkua:
    (Duke hyre me rrembim):
    Zenel, a erdhi Skendo beu?

    Zeneli:
    Jo, zoti Vurko, po s’besoj tč menojé. Prit pakez,ne mos ke pune.

    Vurkua:
    (Duke ndenjur.): Do ta pres te vije.

    Adham-Uti :
    (Madheshtor.):
    Do te rri dhe pakez, sido qe kam pune shume!

    Vurkua:
    (Ne vesh te Zenelit.):
    Kush eshte ky?

    Zeneli:
    (Duke folur fort.):
    Si! S’e njojtke, a? Zotenia eshte doktor
    A-dha-mu-ti nga Frasheri, nga katund’ i Naim beut dhe...

    Adham-Uti:
    (I pret fjalen.):
    Naimi ishte nga katundi im! Msou te flac!...

    Zeneli:
    (Duke qeshur nčn buze.):
    Me ndje, zoteni, po...(Duke ulur kryet) me ndje, doktor Adham-Uti!

    Vurkua:
    (Duke qeshur.):
    Lot a qesh, o Zenel? Cfarč emčr ky, me qafsh?

    Adham-Uti:
    (I vrenjtur.):
    Duket s’te pelqen!

    Vurkua:
    (Me qetesi.):
    Jo, zoteni, fort i bukur, per bese!
    Adham-ati yt’ i pari dhe Uti – emer i dyt’ i Udhisit, si thote Omeri...

    Zeneli:
    (I habitur.):
    Ja se c’domethene te jesh i ditur!Un’ i gjori ket’ emer e pandeje shqip...
    Dhe duke ditur se doktori esht’ i krishtene, po mendoneshe se c’dite
    luset shent Adham-Uti qe te veje ta uroje dhe t’i thoshe: per shume
    mot gezuar!

    Adham-Uti:
    (E rende.):
    Sido qe duket ky emčr, (keqyr Vurkon) un’ e kam nderuar!

    Zeneli:
    (Veshtron Vurkon):
    Včrtet, včrtet! Zotenia eshtč sheronjes i ndegjuar

    Adham-Uti:
    Dhe shkronjetor, vjershetor!

    Vurkua:
    (Duke unjur):
    T’u ngjate jeta, doktor Adham- -Uti! Besa gezonem qe njojta sot zoterine
    tende! Nder i math, per zone! Une jam Vurkua, korres- pondenti i gazetes
    «Rrufeja».

    Adham-Uti:
    A! Qenkej gazetar!

    Vurkua:
    Ndaj te lutem te me thuash c’mendonen njerzt’ e medhenj per Shqiperine
    qé te shkruajme ne gazeten tone.

    Adham-Uti:
    Domethene, ti kerkon sot nga une «interview»?

    Vurkua:
    Po, Zoteni, qe ta botoj te "Rrufeja".

    Adham-Uti:
    Mos thuaj «Rrufeja» po thuaj "Rrufea"! Rrufe, rrufea; liri, liria dhe jo lirija!
    Do t’i them dhe Skendo beut! Kjo gjuhe qe perdorni ju sot s’eshte shqip!
    Pun’ e gjuhes ka rene ne duart te liga dhe kurre s’ka per te vatur mbare!...
    Abe tari qe perdorni ju sot s’eshte per te qene!...

    Vurkua:
    (I mbire.):
    Qysh! Po e ka vendosur Kongres’ i Manastirit...

    Adham-Uti:
    (Me rrembim.):
    Kongres’ i Manastirit. c’eshte Kongres’ i Anastirit? Kush vate? A vajta une?

    Vurkua:
    (Duke qeshur.):
    Pse s’vajte, or zot?

    Adham-Uti:
    A! a! Perpara me thoshe: doktor efendi, tani qenkam vetem zot, se fola te verteten!
    Thash’ ato qe jane! Dhe guxon te me kerkosh «interview»! Jo, jo, s’kam zakon une,
    te jap "interview", jo, per gazetat tuaja.

    Vurkua:
    S’pandeje kurre..., s’te dije per armik te gazetave!

    Adham-Uti:
    Ja ku e- msove tani dhe thuaje ne gjithe bote me ane te «Rrufese», ne ka njerz te
    kendojne te tille flete!... Keto jane fjalet e fundit!

    Vurkua:
    Jane mjaft pir t’u cuditur! aOl-Uti (Me zemerim.): Pse per te quditur?

    Adham-Uti:
    (Me zemerim)Pse per te cuditur? Fundi, fundi, s'me dersin veshi per bote mua!
    Dreq o pune! Ndčgjo. C’fitim do te kem une kur te shkruash ti per mua:
    «Doktor Adham-Uti, sheronjes i ckelqyer, qe ka botuar kaqe vepra te bukura
    ka gjetur nje bar te ri per ethet, nje tjeter me te quditshem, me te nevojshim
    per grate shterpa, ka sot gati per te botuar nje abetar fort te mbaruar per
    shqipen me letra te ra, dhe per abetar eshte munduar dhjete vjet plot edhe
    tre muaj? Gazetat mua s’me ryjne ne pune! Levdata nuke dua nga kerkush!
    Po te kerkoje te tilla gjepura, mor zot, do te marre sot me te mire do te te
    rrefeje se per c’pune kam ardhe ! Skendo beu... t’i tregoj vetem ket’ abetar
    te msoj a mund te jet’ i pelqyer te xhonturqit a u vjen mbare qe te perhapet
    dhe te perdoret nde shkolla te Shqiperise; a duan te ma blejne a mund te
    shpres nga qeveria ne Stamboll pune te mire per kete sherbim te madh!
    Skendo beu me tha ta sjell sot nde klub abetar keqyrin bashke me zonjezen
    Lulushe, q’esht mesonjese per cupa, dhe po te jete kjo per mbare, do ta vere
    perpara nde shke qupave; dhe m’u dorezua per xhonturqit, te kenaqen teper
    dhe dic do te bejne per mua: mund te me dergojne deputet ne Stamboll!...

    Vurkua:
    Po ky abetar pse do te viret vetem nde shkolla te cupave?

    Zeneli:
    Vertet! Pse?

    Adham-Uti
    (Fodulll):
    Po s’e kuptoni, a?

    Vłrkua:
    Per syt’ e ballit, jo!

    Zeneli:
    (Me gaz.):
    Un’ e gjeta! Se cupat jane femra, u pjell mendja!...

    Adham-Uti:
    C’del nga kjo gje?

    Zeneli:
    Qysh? Jane me te zgjuara se nga djemte dhe do te nxene me mire abetarin...
    S’kam arsye!S’eshte e vertet?

    Vurkua:
    Si dy e dy bejne katre.

    Adham-Uti
    (I rende.): U kripsha trute... Shkaku i vertete eshte ky: cupat behen gra...
    dhe burrat bejne si thone grate... Per kete send kam shkruar nje liber te
    gjer’ e te gjate.

    Vurkua:
    Ahere, zoteni, pun’ e abetarit eshte ne dore te zonjezes Lulushe?

    Adham-Uti:
    Edhe ne dore te Skendo beut, se ky e ka fort mire me xhonturqit, i ka miq
    me te vertete.

    Vurkua
    (I habitur.): I ka miq!

    Adham-Uti:
    Prandaj, si te thashe, as pyes fare per njerz te .tjere dhe per lepushkat tuaja!...

    Vurkua
    As per «Bashkimin e Kombit», as per «Diellin»?

    Adham-Uti
    Jo!

    Vurkua:
    As per «Rrufene», as per «Shkopin»?

    Adham-Uti:
    Aspak!... Mor zot, pse ben dem fjalet? S’kerren dot fjale nga une... s’pres
    nder nga njeri kurre... levdata s’dua! Sido qe te thone, sheronjes si une jane
    te rralle: sheroj sy, veshe, hunde, kembe! Cdo lengate druhet nga une!...
    Do te thuash qe s'kam shume «mushterinj»!
    Kurre mos arcin! Leri te vuajne! Kush u ka faj?

    Vurkua:
    Po abetarin pse kerkon ta shec te xhonturqit? Pse s’ia fal Shqiperise?

    Adham-Uti:
    Ah, ta fal!... Te vras mendjen une! Te punoj dhjete vjet dit’ e nate...
    dhe pastaj ta fal... dhe kujt? Shqipetareve!... Dhe te mos ma dine!...
    Sa vjet qe punojne shqipetaret per gjuhen ahqipe dhe s’gjejne dot nje
    abetar per te qene!... Une vetem e gjeta dhe tek e kam nde xhep! Zonjeza
    Lulushe, ne ka dy **** mend, do te cuditet kur ta kendoje! Do te lere mende!...

    Vurkua:
    S’kam dyshim! Do te vije dhe ajo sot ketu?

    Adham-Uti:
    Posi, po! Skendo beu rae dha fjalen.

    Vurkua:
    A e nje zonjezen Lulushe?

    Adham-Uti:
    Po si s’e njo! Tervit kish t’emen me pak ethe. Per kete lengate kam gjetur,
    si te thashe, nje bar te cuditshem: kush esh' per te sheruar sheronet, ne mos po
    vdes ne gjume pa kupetuar, pa u munduar aspak, Keshtu, pra, kur e piu e em’
    e Lulushes...

    Vurkua dhe Zeneli
    (Bashke.):
    U sherua!

    Adham-Uti:
    Vdiq, vdiq ne gjume, si c’keshe thene!...

    Zeneli:
    Bar i mire; nje me nje!...

    Adham-Uti
    (Te Vurkua.):
    Keto jane, zoteni, veprat e mia! Levdata s’dua! Fjalet i merz era!... Pune, pune..
    C’del nga gazetat? Kurrgj':... Prandaj mos u mundo kot, mos'humb kohen: nuke
    kerren dot asnje fjale prej meje!

    Vurkua:
    (Duke qeshur pak.):
    Mjaft jane keto qe fole, zoteni. Tani, t’u ngjate jeta!
    Lamtumire, doktor efendi!..('Del jashte me vrap.)

    Adham-Uti
    (Me inat.): Ah, i mallekuar! Me bere te flas shume! Pa dashur te dhashe
    «interview»! Po te mos me dalc perpara syve tjater here!

    III


    Adham-Uti, Zeneli

    Adham-Uti
    (Shikon oren.): Cudi! Ora 8 1/2 dhe Skendo beu s’duket te vije!... Bre Zenel, po
    as zonjeza Lulushe s’erdhi?

    Zeneli:
    Jo, zot, jo! S’pashe asnje grua te na vije sot ketu!

    Adham-Uti
    (Me zeinerim): C'domethene! Mos qeshin me mua... Dreq o pune! (Rri prane
    tryezes dhe merr e kqyr doreshkrimet qe gjenden mbi tryeze. Pas pak, ngrihet
    me vrap, i habitur, duke thene me rrembim.):
    Vdiq Haxhi Aliu! Dreq o pune. Mos me bejne syte!... Po jo! Paska
    vdekur pa prite e papandyer! Une e lashe mire! Pak i dobet, po jo per vdekje!
    I gjori Haxhi Ali! I mjeri Ali Haxhi! I gjori deputet, e keshe mik! Dhe kerkonte
    te me vinte ne buke te qeverise! Fatziu Haxhi Alil Haxhi! Paska vdekur!

    Zeneli:
    Jo, zot, jo! S’ka vdekur! Po mbase heq shpirt!

    Adham-Uti:
    S’ka dhe vdekur!... Po ahere, c’thoni ketu? (Kendon doreshkrimin.):

    «Me hidherim te math mesuam se deputet i ckelqyer Haxhi Aliu dha shpirtin»...
    (Te Zeneli): Dreq o pune! Ju i vdisni n]erezit me te pahir!.

    Zeneli:
    T’u ngjate jeta, duet te dish se nje gazete me rendesi si «Liria» duhet te kete
    gati shkrime per cdo puni, per cdo gjeme qe mund te takoje nje dite, qe te mos
    ndodhet gafil. Per shembell: kete nate, ne mes te nates, mund te na vije nje
    tel-shkrim te na lajmeroje se Haxhi Aliu henngri buk’ e fiq e vdiq! Drejtor’ i «Lirise »
    s’ka kohe ahere te msoje s’e kur lindi i ndieri, nga kush lindi, ku lindi, c’ka bere
    dhe c’nuke ka bere ne jete te vet. Per kete shkak, Skendo beu ben gati shkri-met...
    dhe keshtu Haxhi Aliu mund te vdese kur te doje, gazeta jone do te shkruaje per te
    gjer’ e gjate q’ate cast.

    Adham-Uti:
    (Keqyr doreshkrimin.): He, he! Pa dyshim, Haxhi Aliu do te kenaqej fort sikur te
    kendonte kete shkrim plot me levdata!... Pra, me thuaj, bre Zenel, sa dit’ jane q’u
    shkrua ky artikull?

    Zeneli:
    Jane mjaft dit’, zoteni, se drejtori i «Lirise » di c’punon kurdohere; per gjithe njerzt e
    ckelqyer kemi gati shkrime te vdekjese! Kemi per mbretret, se jet’ e ketyre varet
    shume here nga nje filxhan me kafe, nga nje thike, nga nje revol!... Kerai shkrime
    gati dhe per deputenjte, se me te shumet jane pleq... kemi per shkronjetore te ndegjuar, per njerz te medhenj, me nje fjale.

    Adham-Uti:
    Per njerz te medhenj?

    Zeneli:
    Po si, po! K per shembull, nje sheronjes i math mund qe te beje kembet bige si cdo
    njeri tjeter...

    Adham-Uti:
    Ashtu bir, ashtu vertet (Si mendohet do pak.). Nuke me thuaj, pag urate, me ke a s’me ke
    per te math, mua Adham-Utin?

    Zeneli:
    Mi pyet ne je plak?

    Adham-Uti:
    Jo, bre bir! Te pyes a me ke mua pe raath?

    Zeneli:
    Ne je fort i gjate?

    Adham-Uti
    (Me betesi):
    Zo, bre Zenel! Dua te me th ne jam dhe une nje njeri i math, domethen jam
    i ndegjuar si sheronjes, si shkronjetor ment?...

    Zeneli:
    Ashtu thuaj, de!...

    Adham-Uti:
    Fole pa ndrim. Une, doktor Adham-Uti a a’jam njeri i math?

    Zeneli
    (Me ndrim):. Ne je?...

    Adham-Uti:
    Njeri i math?

    Zeneli:
    Besa! S’do pyetur: je i math?

    Adham-Uti
    (i kenaqur): Mos qesh me mua!...

    Zeneli:
    Jo, per koke te Skendos, s’ka dyshim qe je i raath!

    Adham-Uti:
    Nga m0 kuptove?

    Zeneli:
    Se nuke je i vogel.

    Adham-Uti:
    Tjeter shkak?

    Zeneli:
    Se ke mjeker dhe s’ke qime ne krye, je shinik, ma ke si kungull! Ndaj them se
    jesh a qeros,a i mencur.

    Adham-Uti
    (I kenaqur):
    Ditke dhe tc tilla?

    Zeneli:
    M’i ka mesuar gjyshja, ndjese paste!

    Adham-Uti:

    Ndjese paste! Paska qenur e mencur. Beut yt, Skendo beu, do te kete bere gati
    dhe per mua nje shkrirm te vdekjes. Fole, bre Zenel, me qafsh!

    Zeneli:
    S’do pyetur! S’ka dyshim; se vertet s’je deputet po s’je sot trim i ri, je burr’ i
    thyer... fjala mos na dalte e dalte e marrte dhene!...

    Adham-Uti:
    Mire, mire! Po, bre Zenel, a mund te te ve bese?

    Zeneli:
    Per c’pune?

    Adham-Uti:
    A mund ti mbash fjale te fshehur?

    Zeneli:
    Sa per kete gje, mos ki frike: Jam si pishku... S'me kerren dot fjale as me dare.
    Shpyrti me del po fjala s’del nga goja ime! (Me vetehe). Nde kish’ e nde xhami...

    Adham-Uti:
    Fort mire! Me kenaqe... Na merr kete mexhite.

    Zeneli:
    Sido qe jam mysliman me vjen te bej kryq me dy duar...

    Adham-Uti:
    Pse?

    Zeneli:
    Thone qe je fort doreshtrenguar.

    Adham-Uti:
    Mos beso boten.

    Zeneli:
    Nje mexhite per mua?

    Adham-Uti:
    Kam dhe dy te tjera per ty, bre Zenel, sikur te me tregonje...

    Zeneli:
    Dreq o pune! E mora vesh, per zone! Do te shoh c’ka shkruar im zot dhe per ty...
    shkrimin qč do te botoje «Liria» kur te na lesh shendene?

    Adham-Uti:
    Te lumte, a ma rrefen?,

    Zeneli:
    Dreq o pune! Pse jo! Po te lutem dhe une, ne vend te mexhiteve te me besh nje
    te mire tjeter qe s’te koshton gjisend prej xhepit, se thone qe jot shoqe t’ep vetem
    pese grosh diten...

    Adham-Uti:
    Ē’kerkon nga une, bre djale?

    Zeneli:
    Ketu, s’kerrej gjesendi, vetem sa jetoj si mos me keq.

    Adham-Uti:
    E?...

    Zeneli:
    Mendonem te vete ne Misir, n’Aleksandrie.

    Adham-Uti:
    E pastaj?

    Zeneli:
    Ty, zotni, s’te behet fjala dy, ndaj te lutem te m’apsh nje leter per kryetarin e
    «Bashkimit» te me vere ne pune.

    Adham-Uti:
    Po a e di emerin e kryetarit?

    Zeneli:
    Besa jo! Emri s’me vjen nder ment, po me kane thene q’eshte nje mustaqemath
    me nje trup atje lart dhe me dy sy...

    Adham-Uti:
    Do te thuash: nje cope mish me dy sy! Ha, ha, ha... doemos qe ka te holla?...

    Zeneli:
    Po, zoteni, ka do ara nga e shoqja; eshte nga ata burra qe rrojne nga grate!

    Adham-Uti:
    S’eshte per te share per kete pune, mor i mallekuar, se dhe une vete... po c’na
    duhen keto fjale? Thuaj pra, c’pune do te kerkosh nga kryetari i «Bashkimit»?

    Zeneli:
    Faqja me nder te me vere tellall nde burse.

    Adham-Uti:
    Po a di ti te besh nje te tille pune?

    Zeneli:
    Po si po! Te kam nje ze si shpelle...

    Adham-Uti:
    Ze te forte ka dhe veshgjati, po s'rryn dot ne burse, bre Zenel. Pastaj sa mund te
    fitoje nje tellal qe te ushqeje vedin dhe familen e vet?

    Zeneli:
    Une, doktor efendi, familje s’kam. Vertet rroj me nje grua disa vjet, po s’e kam
    me kurore.

    Adham-Uti:
    Mos thuaj «kurore», po thuaj ti je mysliman. E mira eshte ta besh grua, qe te
    rrosh rne nder ne sy te botes.

    Zeneli:
    Bota pandeh se une jam i martua: them kurdohere dhe gazeta "Kuvendi"
    keshtu ka shkruar.

    Adham-Uti:
    Po kini genjyer ti dhe "Kuvendin"?

    Zeneli:
    Zoteri, genjeshtra eshte kripa e se vertetes, si me ka thene sekretar’ i
    «Bashkimit» mot qe pat ardhur ne Selenik.

    Adham-Uti:
    Kush, bre dreq?

    Zeneli:
    S’mbajtke ment fare, bre djale, i paske trute si hirre! Per kete lengate
    kam shkruar nje liber fort te cuditshem.

    Zeneli:
    Doktor efendi, e gjeta! E gjeta!

    Adham-Uti:
    S’e thon’ Arkimidhi, jo; sekretar’ i "Bashkimit" quhet zoti Maci!’?

    Adham-Uti:
    E c’te thosh zoti Maqi?

    Zeneli:
    Me thosh se nde Misir gjithe shqipetaret jane te verber dhe vetem ay
    eshte me dy sy, pa i genjen dhe i mjel pareshtur.

    Adham-Uti:
    E verteta eshte se shqiptaret e Aleksandrites kane qene gjithmone
    grekomane te rrepte dhe zoti Maci(Leonidha Naci) ca me teperr,
    njeri i poshter, njeri rrugash, i ka hequr nga hunda, per te tradhetuar
    atdhene, sikurse kane veperuar doktoret e mallekuare Harisi, Harisi, Naumi
    dhe Tru-Tuli(M. Turtulli) qe arriti ne shkalle tč nalte me thashethome, me
    llageme, me djallezira, me dhelperira. Pra dhe Maci yt, bre Zenel, kčte rruge
    ka zenč. Mos me keq, o zot!...

    Zeneli:
    Ahere qenkam krejt budalle qe s’e paskam kupetuar. Te te them te verteten:
    dic rmora erč...por kur e pashe te veshur kaqe bukur, pusho Zenel, thashe me
    vetehe, se ky zoteni do te jete doemos nje shqipetar i ckelqyer.

    Adham-Uti:
    Veshur bukur, po! Por duet te dish se petkat i kish blere duke grabitur arken
    e «Bashkimit»! E di fort mire une kéte faqezi! I duket vedi buall dhe eshte
    vetem nje krimb i dheut. Le te veje pra ne dreq te math bashke me miqte e vet,
    dhe te vime ne punen tone. Ku e kishim f jalen?

    Zeneli:
    Ku e kishim fjalen?

    Adhani-Uti:
    A! Fjala ishte per jeteshkrimin qe do tč botoje «Liria» per mua kur te vdes.
    Qe te ma tvegosh, te faIa nje mexhide.

    Zeneli:
    Dhe mč dhe fjalen e nderit dhe per dy mexhide te tjera.

    Adham-Uti:
    Sa bukur mbajtke ment kur te vjen mbare! Tregoma pra, dhe kur te shkoc
    ne Misir do t’i shkruaj kryetarit «Bashkimit», kushdo qofte, mustaqemath a
    nje cope mish me dy sy, te te ndihmoje,

    Zeneli:
    Besa!

    Adham-Uti:
    Besa-bese, more dreq, vetem te me tregosh shkrirain qe ka bere gati per mua
    Skendo beu.

    Zeneli:
    Pse jo: po tani s’kujtonem dot se ku gj6ndet.

    Adham-Uti:
    Kerko, me rrofsh

    Zeneli:
    Po duet te ma kthesh prape qe ta vloj.

    Adham-Uti:
    S’ka dyshim.

    Zeneli:
    Fort mire! Kur ta gjej, nje dite...

    Adham-Uti:
    C’dite, bre burre! E dua tani.

    Zeneli:
    Tani? (Kercet telefoni dhe Zeneli vete me vrap e pyet me telefon): Allo!...
    Une Zeneli!...Kush? Posi, po; erdhi dhe po te pret ketu doktor Adham--Uti, po zonjeza Lulushe s’ka dhe ardhe. (Te Adham-Uti) Esht’ im zot, Skendo beu.

    Adham-Uti:
    A! Dale te flas vete me bejne. (Shkon ne telefon). Allo!... Jam une Adham-Uti...
    Shume mi-re, po ti qysh je?... o si, po, kur me the i vajta ne shtepi...
    Po, i dhemb nje sy... C’duhet bere? Pas mendjes sime syr’ i semure duet kerryer
    me vrap, qe te mos i dhembe dhe tjetri!... I thashe po nuke kandiset. T’i vete prape?
    Fort mire, po kush do te me paguaje?... A! Zotrote, fare mire!... Kur? Qe kete cast
    vete t’i kerrej syne, ne me lente!... Ashtu po, pas dy ore do te kthenem ketu te flasem
    per abetarin shqip... do te shoq, do té shoq se c’eshte!...Ma, te te gjej vertet nde klub!...
    Po si, po: edhe zonjeza Lulushe duet te gjendet -ketu...
    Te fala shume... Qofsh me shendet!

    Zeneli: Kujt i dhemb syri, doktor efendi?

    Adham-Uti: Si s’e paske mesuar? Mehdiut.

    Zeneli: Mutesarifit?

    Adham-Uti: Skendo beu me lutet ta sheroj.

    Zeneli: Dhe zotnia jote kerkon t’i kerrej syne?

    Adham-Uti:
    Ndryshe s’behet, se i pelcasin qe te dy. Une e kam gjetur kete methode te re: te dhemb
    nje ' dore? Preje qe te shpetoje tjetra! Te dhemb nje kembe? Me vrap sharroe qe te
    shpetosh tjetren! Te dhemb nje sy? Kerre,je qpejt qe te mos se-muret dhe tjetri!
    Keshtu m'ra dhe per time shoqe: i dhembi nje dite syr’ i djathte: me vrap ja qita dhe
    sot syr’ i mengjer eshte shendosh e mire, sa shikon edhe naten...

    Zeneli
    (I habitur):
    Dreq o pune! Sheroke fort bukur! Ahere, zoteni, po te dhembi do kujt koka, i dash'ka prere?

    Adham-Uti:

    Pusho, bre Zenel! Keto gje'ra jane te larta, te thella; ti s’i kupeton dot... une kam ngrenur
    jeten time...Po mos harro, te lutem, fjalen qe me dhe per jeteshkrimin.

    Zeneli:
    As zotrote mos harro te dy mexhidet.

    Adham-Uti:
    Peshin, bre burre! Po kerko te gjesh sa te vete te Mehdiu dhe te kthenem. Ah!
    Po te vije zonjeza Lulushe ketu, thuaj te rrije te me prese.

    Zeneli: Fort mire, doktor efendi. Udha e mbare!... (Adham-Uti del jashte).

    ---
    Fragmenti eshte shkeputur nga komedia "Pas Vdekjes", qe eshte nje nder veprat me te arrira artistikisht dhe me te fuqishme, per demaskimin qe u behet perfaqesuesve me tipike te pseudo patrioteve, atyre qe per interesat vetjake ishin gati te sakrifikonin cdo ceshtje te atdheut.

  18. #18
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    14 Vjeē Dhėndėr

    Pamje e parė: Burrė e grua*)
    (Ėshtė natė. Brėnda nė njė odė pėr tė fjetur, zoti Vangjel e zonja Tanė bėhen hazėr pėr tė rėnur. Nė fund tė odės ndrit njė llambė afėr shtratit.)

    Tana
    Dėgjo, burrė...
    Vangjeli
    C'ke, moj grua?
    T. (Rėnkon.)
    Jam sėmurė.

    V.
    Qė kur! Ē'thua?

    T.
    Ē'them? Ja them qė jam sėmurė,
    koka mė digjet si furrė,
    s'e keshė pėsuar kurrė.

    V.
    Po tani, vallė, ē'pėsove?
    Mė duket se u ftove;
    gjithė natėn u zbulove
    dhe s'mė lė fare tė flėrė!

    T.
    Gjithė ditėn ē'keshe bėrė?
    Ti pėr bar e pėr dru s'vete
    dhe qahesh se nukė flete?
    Tėrė ditėn ngas qetė
    dhe drek' e darkė bėj vetė,
    gjithė puna pėrmi mua!

    V.
    Pėrse tė kam marrė grua?
    Gratė pėr punė po janė.

    T. (Qesėndis.)
    Edhe burratė tė hanė
    dhe tė rrinė nat' e ditė!

    V. (Me inat.)
    Mos mė bėn tė tė godit.
    se zakonė s'e harrova,
    sonte shumė tė durova.
    Nga hunda s'mė heq dot kurrė,
    se nuk' jam si ēdo burrė!
    Jam shqipėtar i vėrtetė,
    do tė bėj si dua vetė!
    Ē'ke qė s'pushon duke qarė?
    Nga une ē'tė ligė ke parė?
    S'tė kam lėnė si tė tjerė,
    Vetėm, tė shkret' e tė mjerė.
    Nukė ika kurrė nga fshati,
    eja, s'tė shkoi inati?
    Ngreu tė biem tė flėmė
    dhe kėto fjalė t'i lėmė.

    T.
    Bjer e fli, mua s'mė flihet.

    V.
    Nesėr, porsa qė tė gdhihet,
    do t'dėrgoj djalėn me vrapė
    tė bjerė jatronė1) prapė.

    T.
    Cinė jatro?

    V.
    Adhamutnė.2)

    T.
    S'e shoh dot me sy ēifutnė,
    as pėr mace s'i vė besė!

    V.
    Le. moj grua, ta thėrresė,
    kokėn mund tė ta shėrojė.

    T.
    Nuk' e dua tė mė shojė!
    Tė bukur jatro qė gjete!
    Mė p'hair tė ruaj qetė.

    V
    Mos kuvėndo kėshtu, moj grua.

    T. (Me inat.)
    Nuk' e dua, nuk' e dua!
    Pse s'shėron gruan e tij?
    Se nga ajo ha e pi. ..
    Ndaj e mori me njė sy,
    i dalēinė qė tė dy.

    V
    Ē'jatro tė tė bie unė?
    Mitrua s'ėshtė kėtunė,
    dhe Naum kokėshiniku
    kėtejė natėn iku. . .
    Nė vende tė tjerė vanė,
    kėtu vetėmė na lanė,
    ikn' e muarė Misirė,
    u hante koka pėr brirė

    T.
    Prapa diellit tė venė,
    se ēnderuan mėmėdhenė,
    s'jam sėmurė pėr jatrua,
    se s'mė ka gjė koka mua,
    Po tė mė ndėgjosh njė fjalė.

    V.
    Folė, ē'do tė thuash vallė!
    Do t'mė lėsh dhe sot pa gjumė?

    T.
    Kemi ara, vreshta shumė. . .

    V.
    Tė gjitha ē'duhen i kemi,
    si do zot vetė jemi;
    si ne s'ka shumė tė tjerė.

    T.
    Sa qe e ndyera vjehrrė,
    pas takatit pleqėrisė,
    bėnte punėt e shtėpisė,
    dhe kur ktheneshė nga ara,
    gjejė darkėnė pėrpara.
    Po tani, ē'tė bėj mė parė,
    nė vrėshtė tė jem a nd'arė?
    Tė tė bėj dhe drek' e darkė?
    Tani s'mund, se jam mė plakė.

    V.
    Plakė? S'je plakė, moj grua,
    po je ashtu si tė dua.

    T. (Me tė lutur.)
    Tė tė vijė keq pėr mua:
    punėtė janė tė rėnda,
    S'punoj dot jashtė dhe brėnda.
    Puno sa tė duash vetė
    arat jepi me tė tretė
    Kjo punė s'bėnetė kurrė,
    po djali na u bė burrė.
    Ndaj tė lutem ta martojmė,
    erdhi dita tė gėzojmė.
    Ne pa nuse pse tė rrimė?
    Kur tė kem nusenė ndihmė,
    punėtė bėnenė vetė,
    nukė rrojmė me jetė!
    Pse s'mė flet?

    V
    Ē'tė them, moj grua?
    Ēuditem me ē'fjalė thua!
    Katėrmėdhjetė vjeē djalė
    do ta martosh?

    T.
    Sa jam gjallė,
    dua tė gėzoj si mėmė!

    V.
    Eja tė biem tė flėmė.

    T.
    T'i ē'mė thua, u ē'tė them!
    Sikur kemi shumė djem!
    Me Gjinė mbeti kjo derė.

    V.
    Qasu tė tė bėj tė tjerė,
    tė pjellē, pa mbushurė moti...

    T. (Duke qarė.)
    Me fjalė je shum' i zoti.

    V.
    Ē'ke qė qa prapė taninė?

    T. (Me lot.)
    Ku tė mos qaj un' e mjera?
    Une tė flas me perėndinė,
    ti mė flet fjalė tė tjera!

    V.
    Eja moj grua nėr mėnde.

    T.
    Ēuditem me kokėn tėnde.

    V.
    Sado qave, ngreu bjerė.

    T.
    S'je baba si tė tjerė!
    Thuajmė, pėr perėndinė,
    pse s'do ta martojmė Gjinė?

    V.
    Ėsht' i vogėlė, moj Tanė!

    T.
    C'thua! Pa shikoi shtanė
    bota nukė shonė vjetė.
    Shihe sa mori pėrpjetė:
    duketė njėzet vjeē djalė,
    kur hipėn e bredh me kalė.
    Me mua kur u martove,
    sa vjeē jeshe, mos harrove?
    Tani pėr djalėnė tonė
    do tė ndėrrojmė zakonė?

    V.
    Mos kėrko ē'bėnim njėherė,
    Po shiko ē'bėjnė tė tjerė:
    Shiko bejnė rrėnjėdalė,
    nukė ka dhe ai djalė?
    Kur i thashė ta martojė,
    «Le tė bėjė si tė dojė,
    s'mė ha malli pėr tim birė,
    u pėr vete tė rroj mirė"
    mė tha dhe mė ktheu kratė.

    T.
    I muarė mėntė gratė!
    Tė bukur njeri qė gjete!
    Ai tė kish mėnt pėr vete,
    nukė shkretonte shtėpinė,
    s'kish marrė porropotinė!
    Mėndjeprishur, zemėrligu,
    la tė shoqenė dhe iku!
    E zeza grua se ē'hoqi'.
    Njėzet vjet e la i shoqi
    dhe nė pleqėri s'e poqi,
    (Tė mos arrij' tė kish ardhė!).
    nukė pa ditė tė bardhė:
    nat' e ditė duke qarė
    nga turpetė qė kish parė.
    E mba mėnt ē'grua ka qėnė?
    S'kishe shoqe nė vėnd tėnė:
    e nderēme, zėmėrmirė,
    punoi e rriti tė birė.
    Ka qenė grua pėr mbretnė.
    burri s'ja diti kimenė.
    Dhe tani nė pleqėri,
    dashuri mė dashuri!
    E gjetė nga perėndia,
    se prishi shtėpin' e tia!
    Gruaja vdiq nga qederi!
    Kėtė kėrkonte dhe derri:
    tani mban disa tė tjera,
    i vaftė shpirti nė ferral

    V.
    Pse kuvėndon kėshtu, moj Tanė?
    Njerezit e mėdhenj kėshtu e kane:
    njerezit e tyre i mundojnė
    duan ata q'i lėvdojnė.

    T
    Nė bėjnė kėshtu tė mėdhenjtė,
    djalli t'i marrė pėr jetė!
    Beu djalėn ta martojė!
    Me sy nukė do ta shojė,
    se nė turpe do tė rrojė,
    si ka rrojturė ngaherė!
    Dhe guxon e mson tė tjerė!
    Ka lojturė nga fiqiri.
    Njė ditė mė thosh i biri:
    "Baban' e mirė nderoje,
    baban' e lik duroje"
    Do tė bėhet djal' i mbarė,
    se me mėmėnė ka gjarė
    Po nė ngjaftė me babanė. ..

    V
    Minji gdhietė, moj Tanė!
    Tani lė bejnė mėnjanė
    dhe hajde tė flemė pranė,
    eja se mė mori gjumi. (Shtrihet.)

    T.
    Dhe mua mė marrtė lumi!

    V.
    Pa dhe nesėr kuvėndojmė

    T.
    Djalėnė do ta martojmė?

    V.
    Pa tė shomė. . .

    T.
    Ēo tė shoē?
    Nukė do tė mė ndėgjoē!
    Ndėgjo dhe mua njė herė.

    V.
    Tė ndėgjoj, po hajde bjerė.

    T.
    Tė vi, po tė mė apē fjalėn,
    qė do tė martojmė djalėn.

    V.
    Puna, s'bėnet me njė natė,
    do menduar gjer' e gjatė.

    T
    Ē'do menduar, pa mė thua?

    V.
    Ē'vajzė do t'i apėm grua?

    T.
    Mos e ki kėtė qeder:
    djalėn tėnė kush s'e merr?
    Kush nuk' e do Gjinon tim,
    q'ėshtė nga trimat mė trim?

    V.
    Trimėrinė s'ja nxė dheu!

    T.
    Nukė ėshtė si djalė beu. ..
    po ėsht' i mir' e i mbarė,
    kush ta rrėmbejė mė parė.
    S'ėshtė ndonjė djal' i mbetur
    unė nusen ia kam gjetur.

    V.
    Ja ke gjetur! Po ē'e thonė?

    T.
    Ēupėn e gjitonit tonė.

    V.
    Cinė ēupė, Marigonė?
    Ēupėn e zotitė Kore?

    T.
    E bukur e .punėtore.
    Mos e pyet ē'grua ėshtė!
    Si pėr ara dhe pėr vrėshtė,
    pun' e saj s'gjėndet nė jetė,
    Punon vetėmci sa dhjetė!
    Nukė them mirė? Ti ē'thua?

    V.
    Nė do tė mė ndėgjosh mua,
    Gjini Katonė tė marrė,
    tė bėhem krushk me korēarė. . .
    Ara, vreshta shumė kanė.

    T.
    Ti pse s'e do Marigonė?
    Ajo nuse bėn pėr mua.

    V.
    Po ėsht' e madhe, moj grua.
    Njėzet vjeēe!...

    T.
    Kaq e dua,
    nukė marr nuse pėr sisė,
    po pėr punėt e shtėpisė;
    tė dijė tė ngasė qetė,
    se nukė mund t'i ngas vetė,
    tė na bėjė dru nga mali.

    V.
    Mirė ti, po ē'thotė djali?
    Gjini me tė do tė rrojė.

    T.
    Doemos qė do tė dojė!
    Pse kuvėndon kshtu, mor burrė?
    Pyeten fėrnija kurrė?
    Ta martojm' ashtu mė rruash.

    V.
    Moj grua, bėn si tė duash
    dhe mė qafė t'i kesh vetė!

    T.
    Em kėtu, em n'at jetė!. . .
    Nesėr do t'vete tė bluaj,
    tė shėtunė tė gatuaj,
    tė diel tė bėjmė dasmė,
    gjithė miqtė t'i gėrshasmė (Qan).

    V.
    Tani pse qa?

    T.
    Qaj nga gazi,
    mė shpėtove nga marazi.
    Tani do tė bėnem vjerrė!

    V.
    Shuaj dritėn dhe shko bjėrė.
    (Tė dy bien tė flėnė nė shtrat. Perdja mbyllet.)



    Pamje e Katėrt; Dit' e Dasmės

    (Ndė odė tė krushqet, sofra plot me mish tė pjekur m
    hell. Burra, gra, ēupa, djem, kėndojnė a hedhin valle.
    Ēoku kėrcet ndonjė pushkė. Burrat e shtrojnė me dolli,
    dhėndri rri mė kėmbė, dhe dy a tri trima qerasin kru,-
    shqit pas urdhėrit "dollibashit". Kėto tė gjitha bėhenė
    mė darkė.)

    I.
    Gratė vetėm:

    A tė pėlqen nusia,
    more djal' o lulia?
    Ėsht' e mir' e shoqe s'ka,
    m'e mirė nga gjithė na.
    Nusia si zogė deti,
    sikur ėshtė bijė mbreti.

    Gra e burra bashkė:

    Ē'mirė ja bėm' krushkėsė,
    q'i muarm tė bijėnė,
    atė mė tė mirėnė,
    Maro gjeraqinėnė.

    Burrat vetėm, nė valle:

    Moj unaza rreth me ar,
    per grua do te tė marr,
    gjithė tė kanė nakar.')
    nakar le tė kishninė,
    sa tė mos pėlcisninė.
    Moj unaza rreth flori,
    gjithė tė kanė zili,
    se do tė tė marr ndė gji.
    Zili le tė kishninė,
    sa te mos pėlcisninė.

    II

    (Burrat rrinė pėrdhe tė pinė me dolli.)

    Nuni:
    Djalė, bjerė,
    shtjerė verė
    shtjerė, shtjert--
    nė tė tjerė.
    Pini vere,
    mor tė mjerė,
    se qederė
    do tua nxjerrė.

    Gjithė burrat:

    Kush e pi kėtė dolli?
    Zoti nun me trimėri,
    i gėzofshim mė shtėpi!

    Nuni te prifti:
    0 prift, tė kam gjetur!
    Pa pirė ke mbetur,
    tė gjej me kupė me verė
    lė ėmbėl si shqerė.

    Prifti
    Tek unė mir' se tė vish.

    N.
    Kėtė ta dish e ta pish
    pėr shėndet tė dhėndėrit,
    qė rri mė kėmb' e dremit.

    Gjithė tok
    Shėndet tė mirė tė ketė,
    tė trashėgohet pėr jetė! (Kėrcet
    njė pushkė).

    P. (Te nuni)
    Zoti, nun, mir' se mė erdhe!
    Po verėn pse na e derdhe?

    N. (Te prifti)
    Mir' se tė gjeta, uratė,
    tė kesh jetėnė tė gjatė.
    Kupėn e piva me fund
    dhe mė tutje, mo e tund.

    P.
    S'e pi dot, jam prift njeri.

    N
    Tė di, uratė, tė di. . .

    P.
    Kur e bėn emėrė vete
    pike nė kupė mos mbete!
    Ti qė vure sot kurore,
    pagezofsh edhe me dore,

    Gjithė tok
    Nuni qė vuri kurorė
    pagezofte e me dore
    urdher, o nun se jam plak
    tė lutem, bėmė konak.

    N
    Konak? Gjej Vangjel' e shkretė.

    P
    Kėtė kėrkojė dhe vete'
    Vangjel, e mira tė gjete.

    V
    Me njė kupe ē'do tė jetė?

    P.
    E di mirė kush martonet?
    Djali tė tė trashėgonet.
    Do ta pi pas urdherit,
    shendet te dhėndnt!

    Gjithė tok
    Dhėndėri tė trashėgonet,
    tė gėzonet e tė shtonet!

    V
    S'e pive tė tėr' uratė!

    P.
    Pėrmbys e ktheva, s'e patė?

    V.
    0 prift, mirė se urdhėrove,
    rrofsh e qofsh qė mė nderove!
    Dhe dollibashi na rrofte,
    dhėndėri ju trashėgofte'
    Gėzofsh dhe nė dere tende'.

    N
    Dhe zoti tė dhėntė mėnte!. ..

    V.
    Unė verėn s'e kam pirė
    qė tė mos kuvėndoj mirė.. .
    Po dilni, paskam mėnt pak,
    tė lutem bėmė konak.

    N.
    Ē'konak kėrkon tė mė thuash?

    V.
    Dėrgomė ku do tė duash!

    N.
    Zotnė Brodanė tė gjėsh
    dhe si tė duash tė bėsh!

    V.
    0 zoti Brodan, tė gjeta!

    B.
    Mir' se erdhe, t'u ngjatė jeta'

    V.
    Kėtė kupėzė, ta dish,
    pėr dhėndėrin plot ta pish.

    Gjithė tok
    Dhėndėri shumė tė rrojė,
    jetė tė mirė tė shkojė!

    B.
    Zotrote qė gjete mua,
    mė shtėpi ta paēa hua!
    Dhe dollibashi me nder,
    u bėftė dhe vetė vjehrr
    dhe rroftė sa shkėmb' i malit.

    N.
    Gėzofsh mė dasmė tė djalit!

    B.
    Ku do t'mė dėrgosh tė pshtetem,
    se do tė pi e mos dejtem.

    N.
    Ecė pshtetu te Abazi,
    s'ka pir' e ju tha gurmazi.

    B.
    Tė gjeta, Abaz i mjerė!

    A.
    Kshtu tė mė gjesh kurdoherė!

    B.
    Kėtė kupė do ta kthej
    pėr shėndet tė kėtij bej.
    (Rrėfen dhėndėrin.)

    Gjithė tok
    Me nuse tė trashėgonet,
    nga e liga tė mergonet!

    A. (Te nuni)
    Dollibash, tė qofsha falė,
    zoti tė faltė njė djalc'

    N.
    Rrofsh e qofsh!

    A.
    Kush mė ka gjetur?

    N.
    S'e ndėgjove? Keshe fletur?
    Tė ka gjetur Brodan Duni.

    A.
    Mė ke gjetur, thotė nuni,
    tė gjet' e mira pėrjetė,
    tė rrosh sa tė duash vetė.

    Gjithė
    S'mba mėnt? U deje pa pirė?

    A.
    Dhe nė mos kuvėndoj mirė,
    un, i mjeri jam ēoban;
    sos jam, i ziu, nė stan,
    dhe sos jini dhėn e dhi,
    tė di pėr cinė tė pi.

    N.
    Ky ėshtė shėndet i parė,
    pėr dhėndėrin, mor i marrė.

    A.
    Sa malet, o nun, tė rrosh!
    Tani ku do t'mė dėrgosh';
    Se dua tė pi njė verė.

    N. (Numėron)
    Njė, dy, tri,. . . s'ka mė tė tjcrė.

    A.
    Numuroi dhėntė mirė.

    N.
    Le tė kollet kush s'ka pirė...
    Me mua, zoti Abaz.

    N.
    Tė gjeēa kurdo me gas.
    Kėtė kup do ta pi
    pėr shėndet. tė dhėndrit tė ri.

    Gjithė tok.
    Shėndet tė mirė tė ketė
    dhe tė gėzojė pėrjetė!
    I zot' i shtėpisė rroftė
    dhe djali ju trashėgoftė!

    (Soset dollia dhe prifti ngrihet e zė vallen me burra,
    duke kėnduar).

    Do tė them njė kėngė vetė,
    kėngė prifti tė vėrtetė,
    rroftė vėshti dhe dhėria,
    rroftė vera dhe rakia,
    q'i ka bėrė pėrėndia.
    Se dhe zoti Krisht njė herė
    mori uj' e bėri verė.
    Moj verė, burim i gjakut,
    gaz' i djalit e i plakut!
    0 raki, moj bukuroshe,
    qė na hedh qoshe mė qoshe!
    Se ē'bėn vera e rakia,
    pin' e dejen trimėria,
    sa vjen rotullė shtėpia!
    Det i madh e det i gjerė,
    pse s'tė bėri zoti verė,
    se do ta pinim pa blerė?

    IV

    (Ėshtė natė: krusliqit zėn' e ikin duke uruar mėmėn
    e dhėndėrit, zonjėn Tanė, qė ėshtė shumė e gėzuar.)

    N.
    Tė tė trashegonen!

    B.
    Si bletė tė shtonen!

    A.
    Me jetė t'u rrojnė!

    P.
    Dhe t'u pleqėrojnė!

    T.
    U paēa, tė rroni,
    gjithė tė gczoni!

    (Njė nga nje ikin tė tėrė dhe mbeten vetėm ndė odė
    Tana me djalė e me nuse.)

    T. (Tek i biri)
    Rri me nusen, djalė,
    dhe doli dy fjalė,
    tė mos ketė frike.

    Dhendėri (i thotė s'ėmės)
    Ngreu mėm' e ikė.

    (Tana ikėn.)

    V.

    (Dhėndri me nusen mbeten vetėm)

    DH.
    Lozėm ndonjė lodėr?
    Tė dua si motėr.

    N.
    Ē'motėr mė ke mua,
    o lum' e pėrrua?
    Ti mė more grua.

    Dh.
    Pse u zemėrove
    dhe u hidhėrove?
    Kur s'lot ndonjė lodėr,
    s'tė dua si motėr,
    tė dua si mėmė!
    Po hajde tė flemė,
    se mė mori gjumi.

    N.
    Fli tė marrtė lumi!



    **************************
    1)Mjek
    2) Ēajupi e ka fjalėn pėr Adhamidh Frashėrin, njė ndėr
    figurat kryesore oportuniste tė lėvizjes sė shqiptarėve tė Egjiptit.


    Fragmenti ėshtė marrė nga Komedia "14 vjeē dhėndėr",e cila ka nė qendėr problemin e martesave midis ēiftesh me mosha tė papėrshtatshme. Tana dhe Vangjeli qė nė fillim dalin si pėrfaqėsues tė mentalitetit patriarkal tė kohės,si bartės tė njė psikologjie tė
    prapambetur. Dialogu midis dy bashkėshortėve ėshtė ndėr ēastet mė tė realizuara nė komedi. Vini re si ndėrthuren nė tė disa gjendje emocionale tė Tanėsrishtimi, gėzimi, mospermbajtja dhe kėmbėngulja pėr tė arritur synimin e saj.Nga ana tjetėr; pėrballe Tanės, ėshtė Vangjeli, indiferent, dembel, i gatshėm tė miratojė martesėn e pahijshme vetėm qė tė ruajė qetėsinė e vet. Kėto dy figura, veēanėrisht Tana, kanė hyrė nė galerinė e portreteve realiste mė tė goditur tė letėrsisė sonė tė traditės.



  19. #19
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    "Baba Musa Lakuriq"

    — Vanė mėnt' e mia, vanė,1)
    njė mejtim mė prishi trutė,
    Glithė profetėt pse janė
    ja arapė, ja~ēi£utė?
    Pse s'ka profetė tė tjerė?
    Kėtė s'e kuptoj dot...
    Gjėrat qu bėnė njė herė
    pse nuk' bėhen dhe sot?
    Gjėra qė s'i kuptoj.

    — Mos u habitni me mua:
    nė duhet qė t'i besoj,
    do t'i besoj, dua s'dua.
    do tė besoj shėn, Mėrinė,
    kėtė grua tė bekuar,
    e cila polli Mesinė1)
    me frymėn e. shėnjtėruar;
    Do tė besoj, or tė mjerė,
    Krishtin qė nuk e kam paro,
    qe slipėtoi njerėz te tjere;
    dhe la tė tjere tė varė.
    Do tė besoj, kur mė thonė:
    Krishti vdiq (gjė e vėrtetė),
    dhe qė tė mos zemėrohi,
    besoj q'u ngjall prapė vetė!
    Si gjithė besoj dhe unė
    sa shėnjtorė kanė qėnė,
    po besoj dhe tjatėr punė,
    besoj mėndja na ka lėnė!

    S'ka si Mesopotamia,1)
    pėrveē, thonė, Shqipėria,
    vėnd' i bukur dhe i mbarė,
    qė nxjerr burra luftėtarė;
    ato fusha, ato male
    ku dhėntė kėrcejnė valle,
    atje ujėt tė ftohtė,
    atje bilibli ia thotė,
    atje leu trimėria,
    atje rnbretėron liria,
    atje do tė dalin trima
    tė flakėt si vetėtima,
    per atdhe, do tė lėftojnc,
    per jete do ta nderojnė,
    Pu ē'ndegjoj? Ē'mė shonė sytė?
    Njerėz tė egėr, njerėz tė ndytė!
    i vinė rrotull paprerė...
    Hapi syt', o komb' i mjerė,
    se armiqtė qė ke pranė,
    pėr tė zotuar tė kanė!
    Dhe tek fryn' er' e lirisė,
    do tė fryj er' e zisė!...
    Eliezer,*) jetėgjatė, (personazh Biblik)
    mos u ēudit, paē uratė,
    me kėto fjalė qė bėra;
    jam profet, i di tė tėra
    Ē'do tė ngjajnė, ē'kanė ngjarė
    tek pashė dritėn e parė.
    Nė kėtė vend tė bekuar,
    tė bukur, tė lulėzuar,
    tė veē e tė kėrkosh mirė,
    tė gjeē nuse pėr tim birė,
    tė zgjedhėsh atė qė tė duash,
    se ne kėtė vend tė mbarė,
    mos harro, ashtu mė rruash,
    kam sua, soj, fis' e farė;
    me tim vėlla, kur u ndashė,
    brenda nė Kanaan e lashė.
    Nahari sot s'ėsht' i gjallė,
    po thonė se la njė djalė,
    Vathuil mė ngjan, i thonė
    dhe nderon shtėpinė tonė.
    Tek ay tė veē nė ballė,
    nga unė bėni tė falė,
    dhe nė do tė gėzojsh mua,
    kėrko ēupė nga ky sua,
    Edhe merre bjere vetė,»
    Eliezer, plak' i gjorė,
    kur foli kėto patriku,
    u ngre e puthi nė dorė,
    q'at dit' u nis e iku.
    mori pesėdhjet' devera
    kurrizdala dhe zverkgjata,
    mori dhe shumė tė tjera
    tė Paēmuara dhurata:
    unazė, komsa dhe vathė,
    lidhur me gur' tė paēmuar,
    pėr devetė mori bathė
    dhe iku duke gėzuar.
    Fatmirosh, sytė ē'i panė
    udhės nuk tregonet,
    se bukuria qė kanė
    kėto vise, nuk ēmonet:
    Brigje, kodra lulėzojnė
    me gjethe dhe me dafinė,
    mali, fusha gjelbėrojnė,
    me bar e me trėndelinė.
    Pėrroj' tė gjat' e tė gjerė,
    me rrėmbim te lumi shkojnė,
    nėpėr pyll tė paprerė,
    ku zogjtė rrin' e kėndojnė.
    Nė kėtė vėnd udhtari
    nukė nginjet nat' e ditė,
    se era qė del nga bari,
    gėzon shpirtin, rrit mėlēitė.
    Eliezeri, plak' i vjetėr,
    betohej pėr perėndinė,
    se nukė kish parė tjetėr
    vėnd si Mesopotaminė.
    Ditėn ēlodhej nė stanė
    dhe hante djathė tė butė,
    natėn e gdhinte nė hanė
    se kish frikė nga hajdutė.
    E vėrteta do treguar,
    ky vėnd i mir' e i mbarė,
    kėto vise tė bekuar
    janė mbushur me kusarė,
    njerėz tė liq ka kurdoherė.
    Udhėtari, pa tė metė,
    nė Kanaan u afrua
    dhe qėndroi me devetė
    jashtė fshatit, tek njė krua.
    "Ti e di Patrikun plak
    dhe barrėn qė mora unė,
    zot, tė lutem nga ky shkak,
    ndimė, qė tė mbaroj punė.
    Ajo ēupė qė tė vijė,
    tė marrė ujė tė ftohtė
    dhe tė rrijė tė mė ndijė,
    t'u ap tė pinė devetė,
    tė flas me mua plaknė,
    ajo nuse le tė jetė
    pėr t'im zot, pėr Isaknė"

    Eliezer' i bekuar,
    lutjen s'e kish dhe mbaruar,
    kur pa njė vajzė nė krua,
    me vrap e iu afrua.
    Dhe qė ta shohė mė mirė,
    lipi ujė pėr tė pirė
    dhe zu qė tė bėjė fjalė.
    E reja u kuq nė ballė,
    pastaj me llėrė pėrveshur
    mbush dorinė duke qeshur,
    Me uj' akull si dėborė
    dhe ia ep plakut nė dorė,
    mė pastaj merr dhe devetė
    njė nga njė i ujit vetė.
    Eliezeri shikon,
    fėrkon sytė, se s'beson,
    kjo ēupė qė ka pėrpara,
    kaq' e bukur, kaq' e mbara,
    e kujt ėshtė do ta dijė.

    — E kujt je ti, moj bijė?
    Sa gėzohem qė tė gjeta.

    — Unė jam, t'u ngjatė jeta,
    e mbes' e Nahorit ndjerė,
    nė Padan-Aram kam lerė,
    Vathuil quhet im atė.

    — Ti si quhesh, paē uratė?

    — Rebeka, tė qofsha falė,
    irn' atė ka dhe njė djalė.
    Po zotrote ē'bėn kėtunė?

    — Nė kėtė fshat kam njė punė,
    rri kėtu, se jam i huaj,
    Nė ka vėnd nė shtėpi tuaj,
    Ec e thuaj; tek yt atė,
    Tė vij tė gdhi] kstė natė.

    — Zot, ē'janė kėto kuvėnde?
    Nė shtėpi kemi plot vėnde
    pėr shumė jo, pėr ty vetė,
    kemi vėnd dhe pėr devetė,
    po t'u jap vetė tė hanė;
    vete tė dėrgoj Llabanė,
    tim vėlla, njė djal' i iTibare,
    tė vijė kėtu t'u marrė,
    Kėto tha vash' e bekuar
    dhe me dy dori nė duar
    u largua si thėllėzė,
    dhe si njė sorkadhe mėze
    U ēudit Eliezeri
    dhe qėndroi si mermeri,
    s'harriti ta ngjatėjetojė,
    mbeti me fjalė nė gojė.
    Llabani nė krua shkoi,
    se Rebeka e dėrgoi,
    Njė orė nukė kish shkuar,
    Eliezeri i bekuar
    brėnda nė shtėpi kish vatė
    me Llabanė, pastė uratė;
    Rebeka mori devetė
    ne oborr i lidhi vete.
    I shkreti Eliezer
    U prit me njė barrė nder.
    Vathuil pėr nder tė mikut,
    pėr shėrbėtor' e patrikut,
    theri dashin mė tė mirė,
    bashkė me njė qėngj tė pirė,
    dhe Rebeka, pa pėrtuar,
    ndėnji bėri njė lakruar,
    po dhe Llabani s'pėrtoi,
    shumė gjellėra gatoi:
    mish me qepė, me patate,
    mish me pras' e me domate,
    njė paēa qė nuk ēmohet
    njė kukurec qė s'tregohet,
    njė pilaf si tė Sulltanit
    pruri dhe nga vėnd' i stanit
    njė pėrshesh mbytur nė gjalpė
    orle, djath, kosė, shtalpė.
    Po dhe Vathuil i ndjerė
    nuk' ndenji kėtė herė
    me duarlidhur, i qetė:
    Nė hell dashin e vuri vetė,
    vetė e poqi, vetė e ktheu,
    vetė kur u poq e preu,
    dhe pastaj, nė darkė herė,
    vet' u nis der' mė derė
    dhe grishi ca miq tė tjerė,
    pėrveē nga Eliezerė. ,
    Kur u mblodhėn gjithė bashkė,
    u pėrshėndoshėn mė ashkė,
    pastaj i zot' i shėpisė
    mori kupėn e rakisė,
    dhe me gjithė miqt' e tjerė
    uroi Eliezerė.
    Dhe me njėri-tjetrin thanė
    Pas zakoneve qė kanė:
    --Mirė se erdhe, t'u ngjatė jeta!
    --Zotėrinj, mir' se ju gjeta!
    Ju qė nderoni sot mua,
    njė ditė ua paēa hua;
    u ardhsha dhe pėr tė mirė,
    tani s'jemi dhe pirė,
    as me raki, as me verė,
    ndėgjoni Eliezerė...
    Tė mėsoni pse kam ardhė,
    nė kėtė ditė tė bardhė.
    Abraam, imzot i ndjerė,
    nė kėtė katund ka lerė,
    dhe Nahorė, pastė ndjesė,
    e kishte vėlla me besė.
    Kur shkoi nė dhe tė huaj,
    kėtu la babanė tuaj,
    kur u largua kėtejė,
    nuk' la vėnd tė mos vejė,
    sa dhe nė Misir ka vatė
    me nipin e tij dhe me gratė,
    dhe nė kėtė vėnd, si thonė,
    u njoh dhe me faraonė;
    nuk' di ē'punė punoi,
    po shumė para fitoi.
    Duke qėnė shumė vapė,
    nga Misiri iku prapė,
    u kthye nė Kanaan,
    q'atė ditė rron nė stan.
    S'i numėrohen devetė,
    kuajt, lopėt dhe qetė,
    dhen e dhi tri mijė kokė,
    zemėrmirė qė s'ka shokė.
    Nga tė mirat qė ka bėrė
    e nderon bota e tėrė.
    i dha zoti dhe njė djalė,
    Qė nuk' ēmohet me fjalė,
    mė i mėnēur burrė s'ka lerė
    nė kėtė botė tė gjerė.
    Isaku, po tė rrojė,
    far' e fis do tė nderojė,
    trim qė nuk' ka tė sharė,
    lum ēupa qė do ta marrė;
    kush ka vajzė pėr martesė
    Gėnjehet me kėtė shpresė.
    Nė Kanaan, ku vdiq Sara,
    tė tėra shtėpitė e para
    te patriku ven' e vinė,
    pėr tė mbaruar krushqinė,
    po Abraami, plak me mėnd,
    s'pėlqen nuse nga ky vėnd.
    Njė ditė dolli mė thirri
    dhe me tha, veē nga i biri:

    «Dua, sa jam vet' i gjallė,
    o Eliezer, paē uratė,
    tė gjesh njė nuse pėr djalė,
    Se jeta s'hiqet pa gratė.
    Doje tė mos ta martojė
    me turpet qė shoh nė botė;
    tė tjera thash me gojė,
    tė tjera zemra mė thotė.
    Me njė kėmbė nė varr jam,
    dit' e fundit kur tė vijė,
    djalin e vetėm qė kam
    ta le prapa me fėmijė.
    Mė ke shėrbyer me besė,
    dyzet vjet qė je tek unė,
    ndaj tek ti vetėm kam shpresė
    tė mbarosh dhe kėtė punė.
    Po kėtu nė Kanaan,
    tė lutem grua mos kėrko,
    se je rritur nė stan,
    nuk' shkojm dot me to.
    Tė veē nė Padan-Aram,
    vend' i bukur dhe i mbarė,
    se atje shumė njerėz kam,
    nga njė fis e nga njė farė.
    Me tim vėlla kur u ndashė,
    me Nahor, ndjesė tė ketė,
    brenda nė Haran e lashė,
    sot s'ėshtė nė kėtė jetė,
    po tė veē tė gjeē tė birė
    Vathuil, falju nga mua,
    dhe do bėsh shumė mirė
    tė. zgjedhėsh ēupė nga ky sua
    Zotit Vathuil i thuaj:
    dua ta martoj me Isakne,
    po ēupė s'dua tė huaj,
    se s'dua tė trazoj gjaknė,
    tė lutem mos kėrko shumė
    bukuri, ar dhe ergjend,
    tė gjitha venė pėr lumė,
    kur s'ėshtė nderi nė vėnd.
    Kush do tė rrojė me grua
    jetė tė mirė tė ketė,
    lė marrė ēupė nga sua,
    pra e varfėr le tė jetė,
    vash' e mirė, ē'e do gjėnė?
    Burrat qė rrojnė nga gratė,
    s'janė burra pėr tė qėnė,
    turpėrohen dit' e natė...»
    Abraami, kėto fjalė
    tha dhe mė puthi nė ballė,
    e putha dhe un' nė dorė
    dhe ika pas dy-tri orė.

    ******************

    Vathuil, t'u shtoftė nami,
    tė bėn tė fala Abraami,
    Ai tė do si yt atė,
    tė dėrgon njė barr' uratė,
    dhe tė lutet me dėshirė
    t'i apėsh nuse pėr birė,
    Rebekėn, rroftė pėr jetė,
    se kėshtu do zot' i vėrtetė.»

    ******************

    Vathuili me Llabanė
    Eliezerit i thanė:
    «Rebeka juaja qoftė,
    me Isakn' u trashėgoftė !»•

    Kur u bėnė kcto fjalė,
    u shtruan nė mėsallė,1)
    gjithe tok hėngrėn e pine,
    duke kėnduar u gdhinė.
    Nė mėngjes. pa ardhė dreka,
    u nis pėr udhė Rebeka,
    bashkė me Eliezerė.
    Sa lot qė derdh mėm' e mjerė,
    Po qysh tė mos qaj e mjera?
    Sos ka dhe ēupa tė tjera.
    Dhe Rebeka nuk' mbahet,
    se nga mėma s'mund tė ndahet.
    I ati u fshin lotė,
    i kėshillon dhe u thotė:
    Ē'janė kėto qė punoni?
    S'ju vjen turp qė turpėrohi?
    Gra si ju nuk' kam parė;
    S'ėshtė ditė pėr tė qarė.
    Ē'vajzė nuk' ėsht' e gėzuar,
    kur niset pėr t'u martuar?
    Dhe cila mėmė s'gėzohet,
    e bija kur i martohet?
    Po dhe ty, moj jetėgjatė,
    tė vetėm tė kish yt' atė,
    kur tė martoi me mua,
    jot ėmė sa u gėzua;
    Vajza s'na vete, si thuaj,
    nė vėnd dhe nė njerz tė huaj,
    Isaku, moj punėmbarė,
    mė ka kushėri tė parė.
    Tani, tė lutem, fshij lotė,
    dhe kujto ē'bėhet nė botė:
    njeri nuk' vė kurorė,
    pa marrė pajė nė dorė.
    Njė burrė qė s'ka tė hajė
    s'pėlqen ēupė qė s'ka pajė;
    sot nuk' ėshtė si njė herė,
    burrat dalin pėr tė blerė...
    Ke tė holla, burra shumė,
    le tė jesh lum' e pėr lumė,
    le tė jesh e ēalė e qorre,
    thuaj se burrėn e more;
    Je faqekuqe, si molla,
    e bukur, po s'ke tė holla?
    Tė rruatė bukuria,
    s'tė nxjerr njeri nga shtėpia;
    nė mos daltė ndonjė plak
    tė ranė dhėmbėt nė prak...
    Ēupa jonė kėmbėmbarė,
    merr burrė qė s'ka tė sharė,
    dhe ē'burrė, njė bir patriku;
    shėndoshė na qoftė miku;
    martoj vajzėn pa njė grosh;
    kėto gjėra tė mendosh,
    se s'ėshtė fitim i pakė,
    mendoju si grua plakė,
    mos qaj se lotė dėm venė,
    mos i prish ēupės kėsmenė,
    po ngrehu epi uratė
    tė ketė jetė tė gjatė,
    0 bijė, pushoi lotė,
    se jot ėmė s'di se ē'thotė,
    eja tė tė puth dhe vetė,
    tė trashėgohesh pėrjetė"

    Rebeka me kėto fjalė,
    u bė gati pėr tė dalė.
    Gjithė fshati pėr tė dolli,
    gjer te kroi e pėrcolli,
    gra e burra tė gėzuar
    tė tėrė duke kėnduar:

    — Ku je nisur pėr tė vatė,
    shelege bejk' e ēobanit?
    Ku lė jot ėm' e tyt atė
    dhe gjithė shoqet e stanit?
    Thėllėza gurė mbi gurė,
    trimat rėnkojnė pėr tynė,
    nga foleja mos dil kurrė,
    se ta kanė vėnė synė...

    — Moll' e kuqe bukuroshe
    pse tė dalē e pabesė?
    Kur s'na doje pse s'na thoshe,
    po na gėnjeje me shpresė?
    S'tė dinim kaqė fodulle,
    manushaqe qė mban erė,
    tani qė lėshove lule,
    tė trashėgojnė tė tjerė.

    — Ndėgjoni shoqet e mia,
    diē t'u them e diē t'u qahem:
    do tė ndahem nga shtėpia,
    nga njerėzit e mi do tė ndahem.
    Obobo, ē'ėshtė kjo punė?
    Moj nėnė pėr ku mė nise?
    Pse s'mė martoni kėtunė?
    Ē'mė vjen keq pėr kėto vise!

    — Ikė, zogė, se pret zogu,
    qė kėndon pranė folesė,
    rnbi njė degė borziloku
    dhe shikon udhėn me shpresė.
    Ikė, bėfsh udhėn e mbarė,
    tė pret miku tė martoni,
    tė dy bashkė tė pandarė,
    pėr jetė tė treshėgoni!

    *
    * *
    — As kėndoni tė kėndojmė,
    ju e dini kė martojmė;
    0 Isak, jeta t'u ngjatė
    si mbret tė marton yt atė,
    more nuse si je vetė,
    tė trashėgohenė pėrjetė.
    Nuni qė vuri kurorė
    pagėzoftė edhe me dorė.
    Dhėndėr, o lule lejmon,
    hip e rri nė kėtė fron.
    Tė tė laj, tė tė ndėrroj
    te nusja tė tė dėrgoj.
    A tė pėlqen nusja,
    more djal' o lulja?
    Ėshtė' e mirė, shoqe s'ka,
    m'e mirė nga gjithė na.
    Moj nuse buzėqershia,
    S'tė ēmonet bukuria,
    Tė lėvdon bot' e tėrė.
    Lum mėma qė tė ka bėrė.

    — Thėllėza, gurė mbi gurė,
    me gojė s'mė fole kurrė,
    mė, do a s'mė do pėr burrė?
    Moj, nė mė do sa tė dua,
    lė jot' ėm e rri me mua.

    — Moj lulja vergje, vergje,
    tė fola, pse s'm'u pėrgjegje?
    Moj, mos je sėmur' e dergje?
    As sėmurė s'jam, as dergjem,
    po s'dua tė tė pėrgjegjem,
    se kam frikė nga im atė,
    qė pėrgjon nat' pėr natė.

    — Borziloku fletėgjerė,
    ēuditem se kur u rrite,
    ditėn qė tė mora erė,
    m'u nė zemėr mė godite...

    — Shum' e bukur je, moj vashė,
    u ēuditēė kur tė pashė,
    cullufet fije-fije,
    besa sa tė kanė hije;
    faqet si moll' e kuqe,
    goja jote si burbuqe,
    mesi yt unazė dore,
    sa mėnd qė kesh' m'i more,
    me dy sy tė zezė nė ballė
    si dielli mė tė dalė.
    Vetullat pse t'u nxinė?
    Mos u ke vėnė mazinė?
    Jo, besa, pėr perėndinė,
    e kam vetė bukurinė,

    — Vura njė kopsht me mollė,
    nusja si selvi e hollė;
    falmė, falmė, moj selvi,
    mollėt qė ke nė gji...
    Vura njė kopsht me dardhė,
    nusja jonė fort e bardhė;
    nėmė, nėmė, moj selvi,
    dardhėtė qė ke nė gji...
    Vura njė kopsht me pjeshkė,
    nusja jonė njė syzezkė,
    eja, eja, moj selvi,
    eja me pjeshkė nė gji!...

    — 0 shoko, more shoku,
    dhėnt' e mia kush i do?
    Se s'mund tė vete me to;
    me miken dua tė rri
    nat' e ditė nė shtėpi,
    tė los e ta marr nė gji.
    Do tė los ballė pėr ballė,
    Posi luga nėpėr dhallė,
    do tė los faqe pėr faqe,
    tė marr erė manushaqe,
    do tė los gushė pėr gushė,
    posi shtjerratė nė fushė.

    — Moj nuse ē'ėshtė kjo punė,
    qė ditėn qė je kėtunė,
    pse na rri duke menduar?
    Vallė, kush tė ka qortuar?
    Pse na mban sytė pėrdhe,
    turp tė vjen a frikė ke?
    Mos u mendo, paē uratė,
    harro jot' ėmė e yt' atė;
    kėtu rrotull sa jemi
    gjithė far' e fis tė kemi,
    dhe burrin qė more vetė
    nukė ka shokė ndė jetė.
    0 zot, shitet njeriu
    si njė lopė, si njė kalė!
    Ē'janė kėta qė rėnkojnė?
    Nuke janė njerėz tė tėrė?
    Po si njerėz pse nuk' rrojnė?
    Zbathur e zhveshur pse janė?
    Pse punojnė pėr tė tjerė?
    Pse nukė kanė tė hanė?
    Ē'janė kėta njerėz tė mjerė?
    Ku i shpienė si dhėntė?
    Nė treg pse duan t'i shesin?
    E tillė jetė mos qėntė,
    Mė pahir ėshtė tė vdesin.
    Skllav! Kjo fjalė na tregon
    njerinė si njė gomar,
    tjatėr njeri e mundon
    e blen, e shet a e var.
    Ju qė mbroni skllavėrinė,
    ju qė bėni tė kėqija,
    ju qė mundoni njerinė,
    e gjeēi nga perėndia!


    ---------
    Ėshtė poemė e gjatė, me mbi 6000 vargje, e ndarė nė 49 kėngė. Poema mbeti pėr shumė kohė dorėshkrim, me gjallje tė poetit nuk u botua dhe deri vonė nuk njihej. Fillimisht poeti i vuri titullin «Dhjai.' e vjetėr e cfacune», por mė vonė e korrigjoi duke e emėruar "Baba Musa lakuriq".. Ky ndryshim lidhet me synimin e Ēajupit pėr tė paraqitur plagėt e shoqėrisė sė kohės, ashtu lakuriq, siē ndesheshin nė realitetin e atyre viteve. Nė vitin 1903 Ēajupi i shkruante mikut tė tij, poetit tonė Asdrenit: «Sa pėr njerėzit e liq dhe pėr tradhtarėt e kombit, nuk do tė rreshtem kurrė t'i rrėfej nė botė e tė pėrēaj ashtu si duhet, pėr tė mirėn e shqiptarisise,dhe nga ky shkak po bėj gati njė tjetėr librė shqip me emrin "Dhjat' e vjetėr".

  20. #20
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    Fabula (shqiperime + origjinale)

    -Bretkosa qe desh te fryhej sa nje ka
    -Cinxrri dhe milingona
    -Dhelpra dhe cjapi
    -Djali dhe dhaskali
    -Gjeli dhe dhelpra
    -Lopa, dhia, delja dhe luani
    -Luani dhe miu
    -Macoku dhe miu plak
    -Ujku me dhelpren gjykohen nga majmuni
    -Millonai i biri dhe nje gomar
    -Njeriu dhe fytyr' e vet
    -Ujku dhe qengji
    -Korbi dhe dhelpra
    -Ujqrit dhe dhente

Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit

Tema tė Ngjashme

  1. Prof. Dr. Ylli Popa pėr Kryepeshkopin Anastas Janullatos
    Nga Seminarist nė forumin Toleranca fetare
    Pėrgjigje: 93
    Postimi i Fundit: 08-10-2014, 03:11
  2. Poezitė mė tė mira tė shqipes
    Nga Diabolis nė forumin Shkrimtarė shqiptarė
    Pėrgjigje: 172
    Postimi i Fundit: 15-07-2012, 11:21
  3. Centum primus singuli semel
    Nga Diabolis nė forumin Letėrsia shqiptare
    Pėrgjigje: 176
    Postimi i Fundit: 12-03-2005, 20:16
  4. Treni Bllaces
    Nga Kosovari_78_Ca nė forumin Humor shqiptar
    Pėrgjigje: 9
    Postimi i Fundit: 29-02-2004, 08:28

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •