hahahha edhe adet po e nxjerrni shqip a...ne fjalorin turk ekziston vetem kjo fjale kurse ne shqip (eshte edhe zakon/doke)
hahahha edhe adet po e nxjerrni shqip a...ne fjalorin turk ekziston vetem kjo fjale kurse ne shqip (eshte edhe zakon/doke)
Or ti lal, Cameria ashtu i ka thene, e ndoshta para turqeve i ka then Doke, a Zakone shqeto. Apo ndoshta Adet s'eshte turqisht, eshte shqip e na e kane marre borxh neve per nje xhiro (kur kane mare kanunin, pse mos te marrin dhe kete ... pffff llogje me tresh.)
Ti mos iu refero burimeve te tjera. Kjan e pellcit, e nxirre fjalen nga te duash. E do ka-nun, kja-nun, ke-nanun ti? Ta mbash me nder. Mua as me hyn, e as me del nga xhepi.
ahuhaaaaaaaaaaaa ... po ju bre njerz cka po bani ??? ai njeri ka shkrue tane ate liber, sikur asht ai i kanunit dhe ju po bani llafe per fjalen e vetme " kanun", sido qe te jete ma e rendsishmja asht permbajtja apo jo ?!?!?!
Me duket mue se ju nuk keni nge me e lexue dhe po ja futni kot mhabetit ...
Hajd shnet tanve !
"Me mire te pendohesh sesa te te mbetet peng"
Cameria bashke me Thesaline kane qene nder qendrat kryesore te Osmaneve (po flas per trojet shqiptare) pas renjes se dinastise te fisit shpata.Postuar mė parė nga Lioness
Edhe per popullaten ne Cameri se si kane folur nuk eshte shkruar asnje shkrim pakten qe nga shekulli XVII-te (3 shekuj pas pushtimit osman).
adet edhe ne Kosove eshte perdorur dhe perdoret edhe sot...po bre ku gjeten bash turqit me marr pse nuk e morren serbet,latinet,bullgaret,kroatet,rumunet etj? ne me keta kemi jetuar shume ma gjate se turqit? si shpjegohet?
Ne turqisht/arabisht fjalet lidhje me ligjet i kane te perbashketa Adet, Ajet, Sadet etj.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga GL_Branch : 27-08-2008 mė 18:41
Lum alibaba pėr juve, mė jeni bo i racė triumfatorėsh, (shiko mos kjo triumf rrejdh nga numri "tre"baptist e ke perkthyer shkelqyer
ps.alibaba mos ja fut kot,kanun eshte si e thote babtist dhe pik,,,,,,,,,,,,,,,,nuk ka te bej me truq.
Jo bash po kallxon qi prej ndjenjav e ki, se don me kup prej inatit pse na met kjo fjalė kopil nė derė, e tash po munohesh kopilin me ba "djalė tė caranit tė votrės"Qy ani me ndjenja, jo bre Ali s'asht puna te ndjenjat, se ndjenjat s'ti vete kurrkush, po puna asht qi une nuk muj me pranue kur te tjeret thone per nje fjale shqipe na qenka e huaj tu e injorue faktin qi ne t'shumten e rasteve asht e kunderta. P.sh. une nuk muj me pranue qi fjala 'Mykologji' nuk e ka prejardhjen nga shqipja, e per Kanun edhe ma hiq.
Rrjedh nga fjala greke Kanon, por ne e kemi marrė nga turqit nė formė tė turqizuar: Kanun.kurse kan ne turqisht dth gjake po ska lidhje asgje me Kanunin sepse kjo fjale gjendet na fjalorin latin (ndoshta edhe grek) qe do thote ligj.
E tash: NA RROFTĖ KLENUNI ose KLANUNI ose KJENUNI ose KANUNI ose QENUNI ose QENURI ose QĖNURI I LEKĖ DUKAGJINIT
GL, se u be terkuze kjo pune lol. Une nuk thashe tekstualisht na e kane marre turqit, ishte thjesht per sarkazem. Fjala "adet" si "penxherja" mund te jene turqisht. As qe po e ve ne dyshim. Di qe ne Cameri, te pakten nga sa mbahet mend nga tradita gojore i eshte thene "Adeti." Sic u shpreha me lart, per mua shume pak rendesi ka etimologjia e kesaj fjale. Nga do qe te jete, eshte pjese e historise, gjuhes dhe tradites shqiptare.
Po pse nuk e konsideron mundesine qe ne, apo dhe turqit mund ta kemi marre nga "Kanoni/kanonet e Kishes"? Ne hebraisht, ne perendim, pavaresisht rrenjeve etimologjike, cfare kane te perbashket eshte se ajo fjale do te thote "ligj", zakone etj.
Arsyeja qė fillova debatin ėshtė idiotėsia e tipit mė tė ulėt qė ekziston: Se Kanun na paska prejardhje nga folja "me kanun", nė njė kohė kur kjo folje nuk ka ekzistu fare. Tėrė shqiptarėt kudo qė ishin thonin "me klenė".Po pse nuk e konsideron mundesine qe ne, apo dhe turqit mund ta kemi marre nga "Kanoni/kanonet e Kishes"? Ne hebraisht, ne perendim, pavaresisht rrenjeve etimologjike, cfare kane te perbashket eshte se ajo fjale do te thote "ligj", zakone etj.
jaja Kanuni rrjedh prej fjales Katuni
edhe fjala hak (edhe pse eshte fjale turke) hackerat (haker) e kane marr prej neve qe dth ai qe merr hak prandaj quhen haker
- Une per fjalen Kanun nuk di sen, vetem per adet nuk jam dakort qe eshte shqipe atehere po vazhdoni kete menyre do bie edhe besueshmeria e shume fjaleve latino/greke/etj qe kane rrenje shqipe.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga GL_Branch : 27-08-2008 mė 20:13
Nga ajo ane s'ke c'i ben, virtualisht do hasen edhe "etimologe" te tipit "(h)a-mer-ik" eshte shqip
Per Kanunin:Te na forma 'me klenė' apo 'me kjenė' kurre s'ka ekzistue, te na a kan gjithmone 'me kanė' e kjo asht shkurtese e formes se ma hershme/ma arkaike 'me kanun'.
Ps.: Fjala "Canon" e ka origjinen nga fjala shqipe Kįnun, mos e harro kte a
1. Fjala eshte shqip safi (sic mbrojne Baptist & Zeu_s) Per me shume (pata fat qe mbaja mend titullin) lexoni paragrafin e fundit ku thote shqeto qe turqit e kane marre nga Ballkani. (Greket po dihet ata kane folur shqip perhere, por ketu po diskutojme ne se eshte turke apo jo.)
http://books.google.com/books?id=4EV...ZjwJwv0ohz2VwA
Sulltan Kanuni i mbiquajt i tille nga brezat me vone, ndersa terminologjia "kanun" duke nenkuptuar kushtetuten ketu u fut ne perdorim nga turqit e rinj dicka pas mesjetes. (PS. Kam lexuar nje teme te tere dikur per Barbarosen, piratin e famshem, ne kete forum, keshtu qe mos u lodhni verdalle.)
2. Fjala 'me kanun' nuk lidhet me kanun (sic mbron Alibaba) Kam shkruar, qe e para lexohet "me Kaaaaanun" theksi duke rene ne rrokjen e pare, qe lejoi derivimin ne "kan" (duke mos qene mbrojtur nga theksi rrokjet bien). Nga ana tjeter "Kanu-ja" ose "K'nuja" nuk e ka humbur kurre u/uja dhe shqiptohej gjithmone "Kanuuuuuu". Theksi bie ne rrokjen e fundit. Ndyshimi i theksit vjen vetem si pasoje e ndikimit nga gjuhe tjeter, ose nga nevoja e nje populli per te krijuar fjale te reja gjenerata me pas. Kjo e dyta behet duke shtuar rrokje dhe zhvendosur theksin me pas. Rastin e pare (te huazimit nga nje gjuhe tjeter) sapo e perjashtuam (pika1). Rastin e dyte e perjashtoj gjithashtu sepse ne kete variant fjala Kanun do qe me e vonshme se "Kan" me qe e ka theksin me pas, pra ne "u" dhe jo ne "a".
Fjala KnU (kendoj) nga ana tjeter, e ka theksin bash ne rrokjen e pare, fjala kendoj rrenja e e fjales. (dias10) Per me shume, Canon ne kuptimin qe i jep bota perendimore, jane quajtur gjithome kapitujt e nje libri. Psh Canon I , ose Canon XIII te cilat ne shqip pandryshueshmerisht jane perkthyer si Kenga e Pare ose Kanga 13.
Pra Zoti e na kanu i Kanu/n per ne.
Tek kandari nuk dua te hyj sepse dalim ne nje rruge te gjate dhe shteg te ngushte, te ngaterrohemi me qindin, centen, cantena etj, por as qe na vlen per kete teme, kur edhe na shpjegua te jete derivat i llafit Kanu por jo origjinator.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Baptist : 27-08-2008 mė 21:37
Aeneas Dardanus
Lavdi, pasthirrme fosilesh, germadhash e rrenojash vershelluese. -Eja pas meje!...
Ky eshte nje perkthim i shpejte i materialit qe solli Zenith. Te pakten tregon se disa te huaj dijne per vlerat tona kombetare shume me teper se Edemia Shiptare.
"Ne librin e saj “Shqiperia prap nga fillimi” Emmanuela C. Del Re shkruan: “Flasim per Shqiperine ne fillim dhe pastaj perfundojne duke folur per ligjin e pashkruar, per Kanunin.
Cfare eshte kanuni?
Kanuni eshte nje kod zakonesh, i percjelle nga kujtesa njerezore thellesisht i rrenjosur ne ndergjegjen e popullit shqiptar, shkruan Salvatore Villari ne “Zakonet Juridike te Shqiperise”.
Sepse kanuni synon kompleksitetin e brendshem te principeve, institucionet dhe normat tradicionale ne Shqiperi te pavaruara nga e drejta shterore turke apo e qeverive qe e kane pasuar, thote G. Valentini ne “Ligjin e Maleve Shqiptare ne lidhje me misionet e fluturuese/shpejta”.
Kodi i lek Dukagjinit nuk eshte me ne fuqi, por tregon nje histori. Tregon se si eshte ndertuar ne shekuj tradita juridike e institucionale e popullit shqiptar, shkruan Patricia Resta ne perkthimin e “Kanuni dhe bazat morale dhe juridike te shoqerise shqiptare”.
Pastaj afirmon qe : Kanuni eshte shpirti i popullit te shqiponjave, i gdhendur ne shekujt qe ndertuan traditen gojore. Kanuni nuk eshte i lidhur me nje vend qe i perket gjithe Shqiperise.
Kanuni eshte nje ide e formuluar e cila perpunohet gjate nje procesi te gjate, process i cili farketon traditat dhe adopton nevojat njerezore, permes hidherimit te mosbesimit gjeneruar nga pasadhesit/racat e popujve pushtues, dhe ky i ruajtur ne zemren e nje populli nacionalist, te ndergjegjshem per nevojen e krijimit te nje blloku te tradites autoktone per te cilen eshte rene dakord te sugjerohet nepermjet respektimit te rregullave te duhura.
Eshte nje prove qe permbledh bazat morale dhe juridike te shoqerise shqiptare."
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Baptist : 27-08-2008 mė 21:17
Aeneas Dardanus
Lavdi, pasthirrme fosilesh, germadhash e rrenojash vershelluese. -Eja pas meje!...
baptist po mundohem te perkthej ate qe le pergjysem ti por nuk di sa do ja dal mbane.
Nel suo libro “Albania punto a capo” Emmanuela C. Del Re scrive:
Parlando dell’Albania prima e poi si finisce col parlare di legge
consuetudinario, di Kanun.
ne librin '' Shqiperia pike nga e para''ose ''Koka ne shenjester-Shqiperia ( sic e ke perkthyer ti) Emmanuela Del Re thote: qe kur behet fjale per Shqiperine , heret a vone do te flitet gjithmone per ligjet e kodit zakonor-Kanunin
Cos’č il Kanun?
Il Kanun era un codice di consuetudini, tramandate a memoria d’uomo
profondamente radicato nella coscienza del popolo albanese, scriveva
Salvatore Villari in “Le Consuetudini giuridiche dell’Albania”.
Salvatore Villari shkruante ne ''traditat juridike te shqiperise'' : Cfare eshte Kanuni?
Kanuni ishte kodi i traditave popullore i trasheguar nga memorja e njerezvedhe thellesisht i ngulur ne ndergjegjjen e popullit Shqiptar.
Per Kanun s’ intende l’intero complesso dei principi, delle istituzioni e
delle norme tradizionali in Albania indipendenti dal diritto statale, fosse
quello turco o dei governi che lo seguirono, dice G. Valentini in “La legge
delle montagne albanesi nella relazione della missione volante”.
G.Valentini ne ''Ligji i maleve shqiptare ne relacionin e misionit fluturues'' ( kete e perktheva ashtu sic eshte shkruar) shkruan qe : Kanun do te thote nje permbledhje e parimeve te istituzioneve dhe normave tradicionale shqiptare te pamvarura nga ligjet dhe normat e shtetit , qofte ai Turk qofte nga ato te qeverive pasardhese.
Il codice di Lek Dukagjini non e pił in vigore, ma racconta una storia.
Racconta di come si e costruito nei secoli la tradizione giuridica ed
istituzionale del popolo albanese, scrive Patrizia Resta nell’introduzione “Il
Kanun Le basi morali e giuridiche della societą albanese”.
Patrizia Resta ne hyrjen e '' Kanuni dhe bazat morale e juridike te shoqerise shqiptare'' shkruan : Kodi i Leke Dukagjinit nuk aplikohet me , por tregon nje histori. deshmon si eshte ndertuar ne shekuj tradicioni juridik e istitucional i popullit shqiptar.
Poi afferma che: il Kanun č lo spirito del popolo delle aquile,
impresso in secoli di costruente tradizione orale. Il Kanun non e legato ad
un luogo appartiene a tutta Albania. Il Kanun č una idea formulata che si
elabora attraverso un processo lunghissimo, durante il quale si forgiano le
tradizioni e si adattano alle necessita della gente, alle asprezze dei luoghi
alla diffidenza ingenerata fra le stirpe dei popoli conquistatori, ed essa si
conserva nel cuore di un popolo nazionalista, consapevole della necessita
dicreare un corpus di tradizioni autoctone che gli consente di autogestirsi,
rispettando le proprie regole. E’ un testo che racchiude le basi morali e
giuridiche della societą albanese
Kanuni eshte shpirti i popullit Shqiptar qe ne shekuj eshte percjelle nga babai tek i biri me ane te fjales ( i pashkruar).Kanuni nuk i perket vetem nje zone te caktuar ai i perket te gjithe Shqiperise.Kanuni eshte nje ide e formuar dhe e perpunuar ne nje proces te gjate, ku lindin traditat dhe u pershtaten nevojave te popullit, vendit dhe mosbesimit ndaj popujve pushtues. ( kjo fraze nuk e di sa mund te jete e sakte, por nuk dija ta perktheja ndryshe)
Ai ruhet ne zemren e nje populli nacionalist i cili eshte i vetdijshem per nevojen qe ka per te krijuar nje trup te traditave autoktone qe i lejon te vetvendose duke respektuar rregullat e tij. Eshte nje tekst ku jane te permbledhuar bazat morale e juridike te popullit Shqiptar.
shpresoj te kem dhene sadopak idene e saje qe eshte shkruar ne italisht.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga maryp : 27-08-2008 mė 21:16
NESSUNA VITA PUO' DIRSI COMPLETA SENZA UN PIZZICO DI FOLLIA (COELHO)
E mbaja mend vertet qe dikush kishte shkruar per kete. Ja tema per Barbarosen e hapur nga Barat:
http://www.forumishqiptar.com/showth...ight=barbarosa
Barbarosa, gjenral i Sulltan Kanunit (ose ashtu daun te na mbushin mendjen) qe Barbarosa qe luftoi kunder Andra Dorias.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Baptist : 27-08-2008 mė 21:53
Aeneas Dardanus
Lavdi, pasthirrme fosilesh, germadhash e rrenojash vershelluese. -Eja pas meje!...
Pse ty a s'po t'vjen inati qe ta kan flliqe gjuhen shkiet e turqit a ?
Inati po na vjen tutonve, po ajo qe po thue ti se keshe une po munohna me e perhupe ket t'zeze qe na ka ndodhe e po munohna me i ba fjalt e huja shqip pa kane ato hiq, nuk asht e vertet. Kto fjalet e tua jan pallvra, kjo ēka po thue ti asht hajgare, e pur hajgare asht nji nenforum ktu "Argėtim & zbavitje" e jo ktu te kanuni i shejt i shqiptarve qe edhe kte e ka flliq kisha e xhamija.
Fjala Kanun e ka prejardhjen prej atij filmit Konan the Barbarian, se nje shok i tije nga regjioni Kanaan e kishte zakon te fotografoj me kamere Canon, i cili ka qene nje besimtar i perendeshes japoneze Kannon, se kjo e kishte shum merak Kanen per ti ngjyrosur floket me kanun kur a kanun e re.
Pra po na del qe kete fjale te ne e ka sjellur toskja Sarah Konnor kur ka ikur nga terminatori Konon i Athines dhe vellau i tije Conan nga qyteti antik Cartoon-Network.
Po de po se ti at'here moti i ke pas hece t'gjitha trojet shqiptare dhe e pate pa qe krejt shqiptart folshin origjinal si Gjon Buzuku i Venedikut me prejardhje nga Mali i zi.
Shum interesant, ndersa une gjith kam menduar qe Ameriken e ka pagezuar ashtu greku Georgios Kastriotis nga toka greke Vorio Ipiros qe eshte mbushur tash plot turq.
Zakonisht kur nje "barcolete" tregohet me shum se nje here t'qon prapanica gugsim, sidomos kur te kujtohet se si te ka vjellur botha kur i ke lexuar nje here me heret ato fjale femijesh nga nje "grek" shum nacionalist dhe antishqiptar. E kemi ndegjuar kete A-mer-ik nje here nga Tannhauseri, s'ka nevoje ta perserisesh ti edhe nje here, megjithse neve po na duket qe A-mer-ik e ka prejardhjen nga keta "greket" e sotem fallso, se po te ishte shqip do te duhej ta kishte at H-jen qe e ke futur ti ne kllapa.
Ps.: E tash le te te vije ty shum inat dhe me perjashto nga forumi sikur ateher para tri viteve, atehere kur pikrisht per kete fjalen A-mer-ik te shoqruar me fjale tjera ofenduese nga ata, ia pata dhene pergjegjien e merituar ketyre nacionalisteve grek te terbuar dhe shum te inatosur Elena dhe Tannhauser. Naten e mire.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Zėu_s : 28-08-2008 mė 00:09
me ben pershtypje te madhe sesi te huajt merren me kodin tone hyjnor legjislativKANUN.kurse vete ne shqiptaret po e harrojme kete kod madheshtor i cili na ka garantuar mbijetesen ne koherat me te erreta kur rraca jone kercenohej seriozisht
nje artikull i nje studiuesi italian.
Quando Skandenberg si fece carico di rappresentare il culmine della lotta per l’indipendenza del
suo popolo, e nel mito costruito sulla sua persona si consolidņ la volontą di resistere e di reagire
dignitosamente all’aggressore, la comunitą albanese si riunģ ancora intorno al Kanun.
Nessuno, in Albania, sarebbe disposto oggi a credere che quel pugno di precetti, rozzamente
espressi, sia qualcosa di pił dello stringato codice comportamentale degli “abitanti della montagna”.
Eppure, č facile avvertire che una definizione del genere č troppo riduttiva, rispetto al fascino
effettivo e all’attrazione, derivanti dai suoi logori moniti. Ed č evidente che, a volerne leggere il
significato esclusivamente sotto la luce di una testimonianza storica, o di una logica giuridica,
saremmo ben al di fuori del suo migliore insegnamento: un insegnamento, che ci colpisce
immediatamente per la sua spinta all’indietro, perché costringe a fare i conti con l’autorevolezza di
un precedente di “maggior” valore.
E’ chiaro che questa “spinta all’indietro”, avvertita come consenso al ricompattamento delle ragioni
che fanno la morale individuale, ma che fanno anche la religione, l’etica e la politica, per non
lasciare nulla al di fuori dell’unica dimensione esistenziale, segna anche il percorso di un ritrovato
“virtuismo” dell’uomo nella cittą e della societą nell’ordine.
Non credo sia possibile proseguire il discorso del Kanun, senza insistere su questo punto focale, che
accentua, in qualche modo, l’attenzione sulla componente qualitativa (e “divina”) dell’uomo,
richiamando in terra la possibilitą di un atto “perfetto”, e insiste sulla prevalenza di un’anima
comune – sia essa familiare, tribale o “nazionale” – che si fa primo giudice del comportamento
dell’individuo.
Diventa perciņ consigliabile, nella nostra conversazione, non prescindere da talune premesse, che
fanno del Kanun, innanzi tutto, una raccolta di princģpi etici esemplari, appartenente alla stagione in
cui l’esperienza umana si diceva “compatta”, cioč, non era in grado di “differenziare” dalla (e nella)
sua struttura etica, la componente politica, religiosa, guerriera, amministrativa, ma anche estetica,
culturale e moralmente competitiva. Che vuol dire, questo?
Vuol dire che l’uomo, che vive questo genere di esperienza esistenziale, non ha modo per separare
la “teoria” dalla “pratica”, e quindi rivela nel suo gesto, in pari tempo, il risultato della sua
educazione, della sua fede, della sua convinzione, del suo desiderio, della sua convenienza, senza
possibili deviazioni.
In subordine, tutto derivando dal giudizio della comunitą d’appartenenza, nel Kanun si ritroverebbe
il dia-pason dell’accordo sociale, se non proprio lo strumento creatore dell’armonia generale,
estensibile per analogia. Ed ecco che tornano utili alla dimostrazione i tre simboli, cui si č prima
fatto cenno: il sangue, la “Besa”, l’autoritą del capo.
Si tratta di simboli antichi, che uniscono, tuttavia, nell’intimo spirito del popolo albanese, pił di
quanto possa l’auspicio di una legislazione convenzionale. Intendo dire che, per quanto se ne possa
auspicare l’abbandono, il buon senso ci raccomanda di non perdere contatto con questa mentalitą,
cui tutto l’irrazionale – o forse, solo l’a-razionale – (di parte) dello spirito popolare albanese non
intende abdicare.
Nel “mito del sangue”, il Kanun mi sembra contenga l’aspettativa egualitaria della sua gente.
Intendo dire che ivi (nel “mito del sangue”) si narra della provenienza da una “natura comune”, e
paritaria, disposta all’origine dell’uomo, perciņ, garante della sua (“virtuosa”) esistenza:
un’esistenza, garantita dall’essenziale paritą delle condizioni d’origine, a patto che questa si svolga,
per l’appunto, “secondo natura”. Ciņ, che non significa affatto adeguarsi passivamente alle regole
del senso comune, ma entrare nel confronto competitivo anche, e soprattutto, all’interno del gruppo,
ove alle qualitą migliori č dato di emergere dal senso comune. Nessuno scandalo, allora, se i pił
dotati si affermano sui meno dotati, poiché non c’č offesa all’ordine “naturale” delle cose. Anzi,
dalla famiglia alla nazione, la dignitą del sangue dell’individuo e del suo popolo si conferma,
proprio grazie alla spinta migliorativa, che non ha traguardi, né premi, perché trova giustificazione
in sé stessa.
Inscindibile dal sangue e dalle sue implicazioni etiche č il “mito della Besa”. E certo desta
meraviglia riscontrare come, in questo principio di stampo fiduciario, possano condividersi non
pochi elementi di rilievo, con l’idea di foedus e di fides, appartenente al nucleo della pił antica
comunitą romana. Non č un caso, dunque, se gią Cicerone tentava di formulare una definizione
della “fiducia” amicale, tra cittadini, che si richiamava al sentimento fiduciale instaurato nel talamo
di famiglia. Egli partiva cosģ dall’economia della domus, per giungere alla dimensione politica,
della cittą. Fatalmente, in questo disegno, che ricalca, nelle linee di maggior significato, il disegno
stesso del Kanun, conducente dal “sangue” di singole espressioni familiari al “sangue” dell’intera
comunitą, ecco predisporsi il sentiero, che congiunge la patria terrena in sé, e poi questa congiunge
alla patria cosmica.
Siamo perciņ al collegamento ultimo: quello, che pił saldamente lega e stringe nella logica di un
discorso unico, la storia tutta degli uomini del Kanun, in virtł del ricordo autorevole e del mito
delle origini. Questo flusso continuo e ininterrotto, che affonda le sue radici pił vistose nell’antico
popolo degli Illiri, connette anche le ragioni dei personaggi pił recenti, i quali vanno ricercati tra la
discendenza dei Dukagijni nella casa dei Giomarkaj, fino a coloro che, grazie alla saldezza di un
costume preservato da corruzioni di qualsiasi genere, trovarono forza e motivi sufficienti per tenere
testa perfino all’invasore turco. L’autoritą dell’ascendente e la memoria del precedente autorevole
divengono, dunque, punti di spicco in una ipotetica tripartizione dei fili ordinanti del Kanun. Con la
ovvia conseguenza di costruire, intorno alla figura del “capo”, sia esso il “capo-famiglia”, il “capotribł”,
o il “capo-etnia”, la strada del riferimento all’archetipo, al modello di virtł esemplare, che
sta sempre e comunque all’indietro, rispetto a ogni storia.
Tutto questo mi č sembrato di cogliere nel Kanun: suggestioni e rigore, responsabilitą e
“responsivitą”, autoritą dall’alto e legittimazione dal basso.
Sono d’accordo con coloro che vedono in tali caratteristiche l’inutile orpello di passate culture, ma
non sono d’accordo con quanti ne sottovalutano il potenziale. Sono d’accordo con coloro che,
ansiosi di modernizzare, considerano il Kanun come una specie di residuo, anacronistico e persino
nocivo al processo d’integrazione comunitaria in atto, ma non sono d’accordo con quanti, in questo
stesso processo d’integrazione, ritengono di poter fare a meno di certi supporti “spirituali”, che si
sono dimostrati incombustibili.
Perciņ, credo davvero che i contributi, di cui ci faremo consapevoli in questa giornata, saranno
oggetto di molta attenzione e costituiranno una lettura di sicuro coinvolgimento per tutti gli studiosi,
i quali vorranno affrontare il tema del diritto consuetudinario albanese come problema ancora
attuale.
Gian Franco Lami
ps.kam kohe te paket te merrem me perkthime.
UNE JAM TI-TI JE UNE
E LA NOSTRA GIOIA CON NOI
Degjo or mik. Nuk eshte e vertete qe gjuhen shqipe e kane "flliq" shkiet e turqit, as greket e latinet.Huazimet qe ka bere gjuha Shqipe nga keto gjuhe jane thjesht nje dukuri e zakonshme gjuhesore.Edhe shqipja ka ndikimet e veta ne keto gjuhe,mbase jo ne ato nivele qe keto gjuhe kane mbi shqipen per faktin se ne asnjehere nuk kemi pushtuar keto vende dhe nuk kemi ushtuar trysni ne keto popullata.Pushtimi i gjate Latin,ai sllav dhe turk medeomos do te linin gjurme ne gjuhen shqipe.Sot ngadale kemi ndikime nga anglishtja,kjo fal rolit dominues te anglishtes karshi gjuheve te tjera.Mos eshte turp te themi kompjuter,film,celular?
************************************************** *****
Ndersa persa i perkete temes se hapur, deri me tani arsyetimin me bindes e ka dhene Ali Baba. Te kerkosh medemos nje rrenje shqipe percfaredo lloj fjale ne shqip eshte nje nacionalizem i teperuar.
... E ku thuhene ne karte
Fjalet e Gjuhes se Zjarrte!
doja te shtoja se ai qe ka shkruar artikullin ne italisht per kanunin eshte profesor ne universitetin la sapienza te romes
Gian Franco Lami (Roma, 1946) ha insegnato Scienza Politica all’Universitą di Teramo, ora insegna Filosofia Politica all’Universitą di Roma “La Sapienza”. E’ professore visitatore alla Pontificia Universitą Urbaniana.
Dal 1978, cura l’edizione italiana degli scritti principali di Eric Voegelin. E' autore di monografie su Adriano Tilgher, Augusto Del Noce, Angelo Ermanno Cammarata, e di altri esponenti della cultura giuridica e politica contemporanea. Dal 1994 collabora con la Fondazione Julius Evola alla pubblicazione dell’opera omnia evoliana.
UNE JAM TI-TI JE UNE
E LA NOSTRA GIOIA CON NOI
Me sa di unė i vetmi term qė ėshtė i pastėr shqip ėshtė DOKE nga e rrjedh togfjalėshi E DREJTA DOKĖSORE SHQIPTARE.
DOKE = ZAKON
1. Ne kete teme dhe ne lidhje me kete qe ke thene ka nje problem te vockel: NA E KEMI SHPIKE KETE KOMPJUTER!
2. Ne dakodrd me kete qe ke thene une mendoj se te kerkosh secilen fjale a nocion te gjuhes shqipe me rrenje turke sllave greke a latine -eshte antishqiptarizem i tepruar.
Shnet e pare...
Aeneas Dardanus
Lavdi, pasthirrme fosilesh, germadhash e rrenojash vershelluese. -Eja pas meje!...
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt