Mero Baze shkruan..

[Brari]

Është mirë të përballojmë kostot e legjitimitetit dhe jo kostot e zaptimit

Nga Mero Baze

Kam përzgjedhur reagimin e një qytetari të quajtur Stefan Taçi për t’i kthyer një përgjigje publike mes dhjetëra reagimeve që vijnë përditë për komentet e mia. Komenti i zotit Taçi është interesant, pasi, siç shihet, është i interesuar dhe për Ligjin 7501 që mbron Berisha, dhe për minoritetin grek dhe Bollanon, dhe kundër pronarëve legjitimë, dhe kundër qeverisë ‘Berisha’ nga ana politike. Pra, ky reagim reflekton mentalitetin një qytetari tonë të vitit 2008, i cili kërkon që çdo gjë të jetë në favor të tij, qoftë kjo legjitime ose jolegjitime. Ai do të jetë dhe antiqeveritar, dhe pro zaptuesve, dhe pro Bollanos që do t’iu japë në Himarë tokë pronarëve, dhe kundër tij, nëse precedenti ‘Bollano’ prek dikë tjetër në Dropull apo Vurg. Është pak a shumë mentaliteti i një qytetari që nuk do të preket nga asgjë që është ndryshuar me padrejtësi në këtë vend dhe po ashtu nga asgjë që mund të vendosë drejtësi në të ardhmen. Dhe, mes të tjerash, letra pasqyron edhe mentalitetin që zengjinët e rinj të këtij vendi kanë për pronarët e vjetër legjitimë që janë masakruar nga regjimi i baballarëve të zengjinëve të rinj. Ja letra e tij e plotë.


“I nderuar z. Baze, shkrimi yt i sotëm kishte intrigën e nevojshme për t’u blerë gazeta në këto kohë vere. Natyrisht, e lexova, duke shpresuar të befasohesha nga këndvështrimi juaj origjinal i temës së ditës, nëse ia japim këtë atribut thashethemit të Himarës, se po bëhet hataja për organizimin e komunitetit për të marrë pronat e tyre, që urojmë t’i marrin jo si bejlerë, por si fshatarë që kanë qenë përherë në tokën e tyre. Por, siç theksuat edhe ju, zor se do bëhet gjë për të abroguar Ligjin 7501, se pastaj do duhet t’ia japim tokat e Dropullit pronarëve shqiptarë, kështu që, z. Bollano, thatë ju, dëmton pakicën greke që ai mbron, këtu ndoshta kjo fjali mund të merret edhe si presion i tërthortë. OK, mjaft interesante, sepse na intereson ky problem edhe për njohuri xhanëm, po Vrionët do marrin prapë Myzeqenë apo Vërlacët gjysmën e Elbasanit, pastaj jeni i bindur se Dropulli ose më saktë Dhropoli, sepse Dropull është term bastard, pra, i gjithë Dropulli gjithsesi ka qenë në pronësi të këtyre agallarëve, sepse atje në fushë s’ka për be asnjë shtëpi dhe unë nuk di që bujqit të jetojnë nëpër male, të paktën shembulli i Myzeqesë është më klasik për sa i përket bujkrobërisë. Pra, kjo pjesë e shkrimit më ka befasuar, sepse mendova sa thjeshtohet historia, kur paragjykimi është pjesë e sistemit të të menduarit edhe në elitën e gazetarisë pa folur për pjesën bujkrobe të saj apo folklorike. Gjithsesi, më pëlqen fakti që në shkrimet tuaja ka më shumë objektivitet se në të kaluarën, e kam fjalën në përgjithësi, jo thjesht për këtë rast, e kjo jep shpresë se mund të reflektoni.

Ju përshëndes,

Stefan”

I nderuar zoti Taçi.

Nuk jam shumë i interesuar, nëse quhet presion apo realizëm kthimi i pronës tek i zoti. Di të them që është procesi më legjitim. Ne ua kemi marrë pronën të zotëve dhe ua kemi dhënë të tjerëve, dhe tashmë shteti duhet të përballojë pasojat e një veprimi jolegjitim duke bërë veprime të tjera jolegjitime. Tashmë, ne kemi deformuar dhe vetë Ligjin 7501, i cili ka pas parashikuar që kush nuk e punon tokën për tri vjet, i merret nga shteti dhe mund të ishte në dispozicion të pronarëve. Ne tashmë po iu legalizojmë tokën e grabitur pronarëve dhe në vitin 2006 përmes procesit të legalizimit. Ne tashmë po bëjmë telebingo për të kompensuar pronarët legjitimë me shuma qesharake, ndërkohë që nuk është se na e dinë për nder apo po bëjnë eficiente pronat e marra nga ata që i kanë marrë me Ligjin 7501. Do të ishte më mirë që pronat t’i merrnin pronarët legjitimë dhe shteti të përballonte kostot sociale të atyre që ua ka ndarë tokat padrejtësisht. Unë nuk them të zbohen fshatarët nga tokat. As të ngrihen nga shtëpitë që kanë ndërtuar. Por ata duhet të përballojnë kostot e zaptimit me ndihmën e shtetit dhe pronarët duhet të jenë të shpërblyer jo vetëm nga bingot që hedh Komisioni i Kthimit të Pronave, por nga kontributi i përbashkët i shtetit me zaptuesit. Në këtë pikë e çmoj Bollanon, që thotë se toka iu duhet kthyer himarjotëve, qofshin këta progrekë apo proshqiptarë, s’i t’ua ndjejë shpirti i tyre, edhe pse qëllimi i tij nuk është legjitimiteti, por zhvatja e ndonjë toke në Himarë. Unë i njoh Vrionasit, Vlorët, Libohovët, Delvinët dhe Këlcyrët. Njoh pasardhësit e tyre që janë njerëz shumë fisnikë dhe nuk kanë nevojë për lëmoshë, por as të fyhen si zaptues tokash nga njerëz që ua kanë zaptuar tokat dhe i kanë persekutuar 50 vjet. E di që duket çudi që ata kanë shumë toka, por legjitimiteti i tyre është formuar në shekuj dhe përmes një seleksioni natyral. Ata nuk janë bërë milionerë sa hap e mbyll sytë, duke privatizuar apo punuar në dogana. Kanë qenë bërthama të familjeve të mëdha shqiptare dhe kanë bërë historinë e këtij vendi. Historinë, të cilën ne e deformojmë përditë, vetëm të mos dalin emrat e tyre. Ne jemi ata që i kemi ndërruar emrin themeluesit të shtetit shqiptar, Ismail Bej Vlorës, në vitin 1945 dhe i biem gjoksit si patriotë, kur dëgjojmë Bollanon të flasë për pronat e tij në Himarë. Ne jemi ata që i kemi shkelur me këmbë si komunistë familjet e mëdha që e kanë mbajtur gjallë këtë vend dhe tani flasim në emër të kombit. Është mirë që shteti t’i dalë zot popullit të vet me drejtësi dhe jo t’u dalë zot padrejtësive me padrejtësi të reja. Të jesh i sigurt se do të jenë të gjithë të qetë. Dhe ti, nëse ke marrë ndonjë copë toke kot.

Nuk e ndaj problemin në grekë apo shqiptarë. Kam aq shumë miq grekë, sa më mjaftojnë të njoh plot nga mirësitë e tyre dhe aq armiq shqiptarë, sa të njoh plot nga idiotësitë dhe makutëritë e tyre. Di të të them se në Greqi pronat i kanë pronarët dhe nuk kam dëgjuar ndonjë grek të ankohet për këtë gjë. Ne kemi grekë milionerë në Shqipëri dhe jemi krenarë me ta, ashtu sikundër kemi pas shqiptarë milionerë në Greqi që i kanë zbuar dhe s’i lënë as t’i shikojnë tokat e tyre. Është mirë të jemi të drejtë dhe të barabartë në çdo gjë.

E di po ashtu se përfytyrimi yt për ata që luftojnë për legjitimitetin e pronarëve mund të jetë republikani Fatmir Mediu. Këtu të jap të drejtë, pasi, nëse ka një gjë që e ka bërë qesharak përfaqësimin politik të interesave të pronarëve, është partia e tij. Zoti Mediu, i cili ka qeverisur mbi dy vjet si ministër Mbrojtjeje, ka pas në pronësi të dikasterit të tij mijëra hektarë tokë pronarësh dhe reparte të shkatërruara, të cilat me fanatizëm të madh jo vetëm që nuk i dorëzoi t’i merrnin pronarët, por shpiku mijëra rregulla që ata mos t’i marrin më kurrë. Është pikërisht kjo garniturë politike mafioze, që kërkon të jetë zengjinia e re e tokave shqiptare që pronat nuk kthehen te pronari dhe që ne shpikim mijëra marifete që të shpërblejmë zaptuesit dhe të fyejmë pronarët legjitimë.

Sa për shkrimet e mia dhe qëndrimet e mia publike, ato reflektojnë lirinë time dhe jo dëshirat e të tjerëve. Nuk jam i detyruar të ndjek dëshirat apo problemet e të tjerëve, kur shkruaj. Në përpjekje për të qenë i vërtetë, e di që shkel shumë interesa të ngritura nga gjërat e pavërteta që kanë zaptuar këtë vend, por kjo është zgjedhja ime. Unë nuk e kuptoj dot se si në vitin 2008 qeveria ndan ende toka pronarësh me Ligjin 7501, me rekomandim të kryeministrit dhe familjes së tij, kurse pronarët që kanë pesëdhjetë vjet rrugëve, shikojnë se si iu grabiten pronat dhe heshtin. Të jesh i sigurt se, nëse ata që ti i quan me cinizëm bejlerë do të kishin qoftë dhe një për qind harbutërie në gjakun e tyre, tani kokën e Harri Lenës që ka zaptuar në vitin 2008 pronat e familjes Këlcyra, do ta gjeje të prerë në Vjosë, dhe ata që po ndajnë tokat e familjes Vlora dhe po shkelin mbi legjitimitetin e testamentit të Neshat Pashës, nga Pishë Poro në Seman mund t’i gjeje në det t’i hanin peshqit. Por në fakt asgjë nuk po ndodh. Ata vetëm po shikojnë se si pushteti po ua rigllabëron pronat përmes sekserëve dhe ligjeve dhe fatkeqësisht po heshtin. Të paktën çmojuani këtë fisnikëri, edhe pse nuk është e denjë, kur ua ofron harbutëve.

tema

[DYDRINAS]

Thembra e Akilit e qetesimit te te gjithe shoqerise shqiptare eshte dhe do te mbetet rikthimi i prones tek i zoti!
Ligji 7501 i miratuar ne vitin 1991 eshte nje ligj komunist dhe ai legjitimon vendimet e Kongresit te Permetit dhe vendimet e qeverive komuniste nga 29 nentori 1944 deri ne ditet e sotme.
Ne shume zona te vendit nuk eshte respektuar ky ligj, por toka ka shkuar tek i zoti (te pakten ne veri te Shqiperise), ndersa ne pjeset e tjera eshte bere kerdia.
Ne shoqerine njerezore nuk ka dhe nuk duhet te kete barazi, por ka ndarje ne klasa dhe ka shtet qe klasen e dobet e merr ne mbrojtje permes masave sociale.
Shqiperia ne vittin 1991 nuk e kishte mundesine dhe deshiren per te rikthyer pronen tek i zoti.
Mirepo ne vitet ne vazhdim toka duhej kthyer tek i zoti!
Pse vazhdohet ende te mbahet nje qendrim komunist ndaj prones dhe pronarit?
Pse pretendohet te behen pronare, persona dhe familje qe nuk kane patur toke?
Pse kembengulet qe te ligjerohet pushtimi i prones?
Pse lejohet qe te luhet me ndjenjat dhe emrin e familjeve te medha shqiptare?

Prona duhej kthyer tek i zoti dhe ende nuk eshte vone per te bere nje hap te tille ligjor, per te vene ne vend dinjitetin, per te respektuar pronen, per te mos justifikuar te paligjshmen, per t'i hapur udhe investimeve te huaja, per te ulur tensionet sociale, per te fiksuar njehere e mire ne mendjet e gjithesecilit se prona eshte e shenjte!

[juanito02]

Sepse Saliu eshte komunisto-barjaktar i llojit te posecem deri ne psikopati.
Eshte e qarte si drita e diellit se Saliu ska kurrefare interesi ta abrogoje kete ligj.
Sepse kete katrahure e ka gatuar vete thjesht per te sjelle votuesit e tij kryesisht veriore dhe duke i bere pronare te rinj.
E keqja eshte se edhe pushtuesit e tokave rreken se do ti gezojne.
Po saliu sdo rroje sa te jete jeta. Prona rron sa te jete jeta.
Qeveria e pare e djathte reale do vije nje dite e me siguri do ta coje ne vend situaten me pronesite.
Po do ta kemi te gjalle konfliktin e pronave sa te veje ne vend. Saliu do ktheje kembet e do i jene te tjeret qe do te zgjidhin kete katrahure sociale.
Dhe mos kujtoni se do ti beje pronare megjithmend pushtuesit e tokave.
Sic i ka genjyer perhere e i ka perdorur mish per top edhe tani thjesht voten po u kerkon.
Se po u bene pronare te ardhurit direkt Europa do te ne denoje me keq se na ka denuar deri tani. Shume ceshteje kan mberritur deri ne Strasburg per mosdhenien e pronave ne Shqiperi.
Presioni mbi qeverine ke qene maksimal nga Keshilli Europes
Keshtuqe nuk ja mban Saliut ta beje kete vjedhje historike edhe pse do ta deshironte.
Thjesht Saliu ka filluar fushaten elektorale te hajduterise se votave qe tani. Dhe normalisht do votat e te ardhurve.

[Brari]

tema


“Koalicioni i përbërë” dhe fati i dy koalicioneve të mëdha

Nga Mero Baze

Formula e “Koalicionit të përbërë” që pritet të propozohet në Kodin Zgjedhor, do të jetë vendimtare për të përcaktuar fatin e dy koalicioneve të mëdha në zgjedhjet që vijnë. Afrimi taktik LSI- PS dhe urtësia e aleatëve të vegjël të PD vjen nga fakti se Kodi Zgjedhor, i cili është duke u hartuar, mund t’i nxjerrë ata nga historia e politikës, nëse nuk arrijnë të përfitojnë disa vende përmes formulës së koalicionit të përbërë. Por kjo formulë, e cila duhet pranuar se qëndron në bazë të taktikës elektorale të PD në vitin 2005, tashmë mund të vërë në pozita të vështira vetë Berishën gjatë procesit të hartimit të Kodit.

Ku është rreziku real i kësaj formule për Berishën dhe Ramën?

Koalicioni i përbërë presupozon që gjithë partitë e djathta të jenë në një koalicion dhe gjithë të majtat në një koalicion. Koalicioni mund të bëjë një listë paraprake për të futur deputetë në listë, duke përcaktuar parakusht që disa parti të vogla, që në disa qarqe nuk e arrijnë teorikisht pragun, të stimulohen në renditje si deputetë nga votat e partisë së madhe. Kështu, asnjë votë e majtë apo e djathtë nuk del jashtë së majtës dhe së djathtës dhe të gjithë ndahen të kënaqur. Për sa kohë kjo ishte vetëm formulë e së djathtës, Berisha ka pasur shumë interes ta promovonte. Me këtë formulë ai mbajti rreth tij votat në vitin 2005 dhe me këtë formulë ai mbajti rreth vetes dhe aleatët në votimin për ndryshimet kushtetuese këtë pranverë. Por në themel të optimizmit të Berishës ishte sherri LSI-PS. Duke qenë se këto dy blloqe po grindeshin dhe nuk kishin shanse të bashkëpunonin, Berisha dilte i fituar nga ky koalicion. Por, prej dje, aleatët e majtë kanë dhënë shenja se po bashkëpunojnë dhe LSI, siç pritej, mund ta pranojë formulën e koalicionit të përbërë. Kjo formulë i jep të drejtë LSI të konkurrojë me siglën e saj brenda së majtës dhe, nëse është vërtet parti e parë apo e dytë, e tregon elektorati i majtë. Kjo rrit shanset që e majta të fitojë zgjedhjet përballë një të djathte të bashkuar mekanikisht me plot skandale në qeverisje dhe me një fushatë të mbështetur vetëm te reputacioni i Berishës, i cili është vjetëruar në moshën e pensionit. Koalicioni i përbërë, i shpikur prej tij, tashmë mund të kthehet në një mekanizëm kundër tij dhe kjo do të vërë në pikëpyetje negociatat për Kodin Elektoral. Nëse taktikisht e majta bën lojën e bashkëpunimit formal këtë muaj dhe bie dakord për koalicionin e përbërë, përgjigjja e Berishës do të jetë vendimtare për fatin e së djathtës në këto zgjedhje. Ai do të jetë i detyruar ta pranojë, por do të ketë një risk të madh mbi vete, nëse e majta shkon brenda një koalicioni në zgjedhje. Në të kundërt, ai do të kishte më interes të shkonte me një koalicion formal me të djathtën, pa koalicion të përbërë, pra me një koalicion, ku ai të falte disa deputetë për partitë aleate dhe të balanconte LZHK me LSI, natyrisht duke përftuar nga fakti që LZHK i prish atij më pak punë se sa i prish LSI Edi Ramës.

Për Ramën po ashtu ky koalicion i përbërë ka vetëm një rrezik. Rrezikun e mbajtjes në lojë të Ilir Metës dhe faktorizimit të tij. Njohja që ka Meta me strukturat e vjetra të PS, shkathtësia e tij për të manovruar në zonat fshatare, aftësia e tij për t’i menaxhuar më mirë se Rama strukturat elektorale, mund të bëjnë që ai të grabisë plot vota të PS dhe të faktorizohet më shumë se i duhet Ramës të jetë faktor në qeveri. Kjo është një kosto e madhe për Ramën që duket se ka më interes të shpëtojë nga Ilir Meta sesa nga Sali Berisha këtë radhë. E majta e bashkuar mund t’i fitojë zgjedhjet, por Rama mund të mos ndjehet shumë i fituar nga kjo gjë.

Fillimi i shtatorit do të jetë dhe koha kur do fillojnë negociatat për Kodin Elektoral, dhe tema e koalicionit të përbërë është tema vendimtare që do të dominojë thelbin e reformës. Deri tani ajo ka qenë temë në hije, dhe nuk është bërë pjesë e debatit politik. Por tani e tutje gjithë debati mbështetet mbi fatin e koalicionit të përbërë. Në këtë gjendje që është PD, me këta aleatë të rreckosur, ca nga Gërdeci dhe ca nga tenderat, ka më shumë interes t’i shkrijë ata pjesërisht e t’i fusë në PD dhe të dalë e vetme në zgjedhje, pasi nuk ka kundërshtarë seriozë që mund t’i marrin ndonjë zonë se sa t’i japë shans së majtës të bashkohet. Nëse PD do të dalë e vetme me Pollon të shkrirë dhe pa Mediun nëpër këmbë, pasi do ketë punë me drejtësinë, ajo mund të këmbëngulë te parimi për partinë e parë, sipas modelit grek. Kjo do të ishte për të rrugë më e sigurt për një sukses politik sesa koalicioni i përbërë, i cili iu jep shans kundërshtarëve të saj të bashkohen. Dhe, nëse të majtët bashkohen, me këtë sistem proporcional, shanset për PD në pushtet janë thuajse zero.

[Duaje Siveten]

TemA 23 Gushtit 2008

Sistemi elektoral dhe shanset për të zhgënjyerit e PD dhe PS
Nga Mero Baze

Shumica në pushtet mund të përballet me një proces mekanik bashkimi para zgjedhjeve për të imituar një koalicion të gjerë, por do të ketë pak shanse të riafrojë një pjesë të së djathtës historike ish-pronarëve dhe të persekutuarve pranë saj, çka përbëjnë dhe identitetin kryesor politik të së djathtës.

Dashamir Shehi, figura më e besueshme për portretin e pronarëve dhe ish-të persekutuarve në Shqipëri, për shkak të distancës që ka mbajtur nga mandati i dytë i zotit Berisha, dhe qëndrimeve të tij populiste shpeshherë të suksesshme sidomos në Tiranë, i tha dje gazetës “TemA” se nuk ka ndërmend të përfshihet në një koalicion të përbërë si partitë e tjera aleate të PD.

Arsyet e Shehit janë shumë logjike dhe mbi të gjitha shumë politike për të. Ai ka ndërmend të luajë fort me kartën e pronarëve legjitimë të pakompensuar dhe të masakruar nga procesi i rigrabitjes së pronës përmes vazhdimit të Ligjit 7501, procesit barbar të legalizimeve dhe korrupsionit në kthimin e pronave në bregdet. Brenda koalicionit të PD ai do të gjejë mbeturinat e Partisë Republikane, të cilën, dhe sikur të kishte luftuar qoftë dhe një ditë për pronat, do ta kishe të vështirë ta quaje aleate pa u zbardhur historia e Gërdecit. Ai po ashtu do të gjejë aty ministra dhe politikanë që u tallën publikisht me të persekutuarit politikë, iu treguan atyre një çek dhe tallen me ta si me një mace që i tregojnë salsiçen që s’e kap dot. Duke vënë në dispozicion të tyre një shumë qesharake lekësh për dëmshpërblim, ata kanë krijuar një procedurë kafkiane për të aplikuar njëherë, nëse janë ose jo të persekutuar dhe pastaj, nëse mund të marrin ndonjë lek apo jo. Të persekutuarve, që i kanë hyrë kësaj aventure, iu duhen më shumë letra tani të provojnë se kanë qenë disidentë, se sa kanë patur prova kur janë dënuar si të tillë. Kjo tallje me ta dhemb shumë, kur bëhet nga një parti, që ka hapur burgjet e tyre dhe i ka nxjerrë në liri, nga një parti, e cila në zgjedhjet e para të 31 marsit mori thuajse vetëm votat e tyre dhe të pronarëve dhe me atë kapital politik nisi jetën e saj.

Duke ruajtur këtë individualitet politik, Shehi ka mundësi ta zgjerojë LZHK me parti të tjera të vogla historike, me fraksione të Ballit apo Legalitetit, por dhe me parti të reja, pse jo dhe me demokristianët, të cilët duket se janë të zemëruar realisht me qeverinë. Ruajtja e këtij individualiteti prej Shehit e bën atë një pikë referimi për të djathtën e zhgënjyer nga PD dhe i jep asaj mandatin e duhur për ta ndëshkuar politikën e PD ose për ta kushtëzuar atë. Përballë këtij zhvillimi shumica në pushtet do të duhet të bëjë një operacion plastik të vështirë. Ajo do të rikthejë Pollon dhe Shehun në PD, do të fusë në koalicion të përbërë republikanët, Starovën dhe Xhuvelin dhe kësisoj nuk do të prodhojë asnjë vlerë politike me koalicionin. E vetmja gjë e re do të jetë vetë konfigurimi brenda PD, ku Pollo mund të jetë një nga nënkryetarët e PD.

Me të njëjtën logjikë si Shehi për të djathtën, dhe Meta kundërshtoi dje idenë e koalicionit të përbërë me PS. Arsyet për të janë të njëjta si për Shehin. Nëse ai hyn në koalicion të përbërë me PS, e majta realisht mund të bëhet shumicë, por Meta do të ketë shumë më pak argumente për të pasur një profil individual. Ai ka nevojë të marrë të majtën e zhgënjyer prej Ramës dhe për këtë i duhet gara ndaras tij.

Ky zhvillim e çon skemën e fushatës njësoj si në vitin 2005, por me një opozitë të PD më të forcuar nga e djathta dhe me një rrezik më të madh për të për ta dëmtuar në disa qarqe kryesore. Nga ana tjetër, nuk është çudi që pas zgjedhjeve skena politike e prodhuar të jetë e kushtëzuar nga një shumicë që do të formohet me koalicione paszgjedhore, dhe këtu kushtet mund të jenë të rënda për të dy palët.

Nëse Shehi, njësoj si Meta, përpiqet të mbledhë veç të tjerash dhe shumë figura të harruara të PD, të lëna mënjanë dhe të fyera prej pushtetit të ri të saj, si dhe të angazhojë një brez të ri të besueshëm në aspiratat e tyre për një të djathtë të reformuar në Shqipëri, ai mund t’ia dalë të bëhet kushtëzuesi kryesor i fitores të së djathtës në Shqipëri, duke e detyruar atë të rikthehet kokulur tek ajo bazë politike që e futi në histori dhe që mund ta nxjerrë nga historia.

[mondishall]

Koalicione e sterkoalicione, interesa te vegjelish e sus i tyre para te medhenjve, por edhe frike e te medhenjve per vicklat e te vegjelve me pas. Kode e sterkode zgjedhjesh, lista e sterlista, Metushe e Edushe, Sali dhe djathtushe te vegjel qe as kane haber nga e djathta e vertete. E keshtu do vazhdokemi akoma ne me paraden elektorale, parazgjedhore dhe zgjedhore, me bryla e perqafime, me rogoze dhe nenrogoze, me arikuj e kunderartikuj, me me-ra te tilla tragjikomike, ne nje kohe kur pozitesit vazhdojne me te mirat e te keqijat e tyre qeverisjen, shpesh duke kujtuar e fluturuar se po bejne cudira dhe bume ekonomike, kurse opozitesit me zellin e qaramanit "qajne" hallin e madh te popullit per gjendjen e mjeruar ne te cilen e paska futur e djathta. Keputin si per ironi dhe tallje me kete popull nja dhjetra te falura per gabimet e te shkuares dhe mbysin hapesiren njohese te opinionit me konstatime(oh si nuk u lodhen o Zot vetem se konstatuari) per kete dhe ate minus te qeverisjes se djathte, pa kurfare levizjesh konkrete per zhvillimin.
----------------------------------------------------------------
SHIKOJ DHE NUK BESOJ ATE QE SHIKOJ
BESOJ DHE NUK SHIKOJ ATE QE BESOJ(E.SH)