Lutjet që devotshmëria e Krishtërve ia ka kushtuar njinisë të Hyjit.

[torrkerry]

LUTJA E JEREMISË.
Ti je i drejtë, o Zot,
si mund të diskutoj me Ty?
Megjithatë do të flas me Ty
lidhur me gjykimet e tua.
Pse udha e të pabesëve shkon mbarë?
Pse jetojnë të qetë
ata që veprojnë me pabesi?

I ke mbjellë
dhe kanë lëshuar madje rrënjë;
rriten dhe mbajnë madje fryte.
Ti je afër gojës së tyre,
por larg zemrës së tyre.

Por Ti, o Zot, më njeh,
më shikon dhe shqyrton zemrën time
në përqasje me ty.
Tërhiqi në therthore si dele
dhe veçoji për ditën e kërdisë!

Deri kur do të mbajë zi vendi
dhe do të thahet bari i çdo fushe?
Nga sjkaku i ligësisë së banorëve të tij,
kafshët dhe zogjitë shfarosen...


Jeremia, 12,1-4

Torrkerry

[torrkerry]

URDHËRIMET E ZOTIT JANË KËNGË GËZIMI

Urdhërimet e tua, o Zot, janë këngë gëzimi,
këngë shprese e lumturie...
Urdhërimet e tua, o Zot,
janë nyjë dashurie:
ku puthen vëllai me vëlla,
e përshëndetët miku me armik,
mëri mes njerëzve s’ka. O Zot.

Me fjalën e vet të ndritur,
ti, o Hyji, e gjëlbëron natyrën,
njerëzve ua ndrit ëndrat,
ua ledhaton fytyrën.

PREN KOLA.

Torrkerry

[torrkerry]

O Hyji, ki mëshirë për ne e na beko,
bëj që të ndriçojë fytyra jote mbi ne,
që në tokë të njihet udha jote,
në të gjitha kombet shpëtimi yt.

Të dhënçin lavdi mbarë popujt, o Hyji,
mbarë popujt e botës ty të lavdërofshin!

Le të galdojnë e le të brohorasin popujt,
sepse popujt i gjykon me drejtësi,
sepse kombet mbi tokë Ti i sundon.

Të lavdërofshin mbarë popujt, o Hyji,
mbarë popujt e botës Ty të lavdërofshin!

Toka e dha frytin e vet:
na beko Ti, o Hyji, Hyji ynë!
Na beko Ti, o Hyji,
frikë e paçin mbarë skajet e botës!

PSALMI 67
(me disa ndryshime)

Torrkerry

[torrkerry]

Torrkerry


O ZOT, A MË DËGJON?

O Zot, a më dëgjon?
Unë vuaj tmerrësisht,
i mbyllur në vetveten,
i burgosur në atë burg
që unë vetë e kam bërë.
E dëgjoj vetëm zërin tim,
i shoh vetëm problemet e mia,
dhe pas meje
nuk ka asgjë,
përveç vuajtjeve.
O Zot, a më dëgjon?
Më liro nga trupi im,
që është krejt lakmi,
e gjithçka ai sheh
me sytë e tij të panumërta,
gjithçka ai prek
me duart e tij të tendosura,
është vetëm për ta marrë
dhe për të kërkuar
që ta shuajë urinë e vet të pangopur.
O Zot, a më dëgjon?
Më liro nga zëmra ime,
krejtësisht plot me dashuri,
sepse kur mendoj që unë dua marrësisht,
shoh i zemëruar, se me të vërtetë
unë e dua veten në të tjerët.
O Zot, a më dëgjon ?
Më liro nga shpirti im,
plot me vetveten,
me mendimet e veta,
me gjykimet e veta:
nuk di të dialogojë
sepse nuk e çudit asnjë fjalë tjetër,
përveç fjalës se tij...
Do të dëshiroja të ngjitem shumë lart, o Zot,
mbi qytetin tim,
mbi botën time,
mbi kohën time.
Do të dëshiroja
ta pastroj shikimin tim
e që ta kem sytë e tu.

MICHEL QUOIST.

Torrkerry

[torrkerry]

LUTJE PËR KOHËN.

Ti, o Zot Hyji im,
që je përtej kohës,
ti buzëqesh, o Zot,
kur na sheh duke luftuar me të,
e Ti e di çfarë ti bën.
Ti nuk bën gabime
kur ia ndan kohën njerëzve.
Ti ia jep çdokujt kohën e mjaftueshme
për të bërë çka ti dëshiron që ai të bëjë.
Por nuk duhet të humbet koha,
të shkojë kot koha,
të vritet koha.
Sepse koha, o Zot Hyji im,
është një dhuratë
që ti vetë na bën,
por një dhuratë që prishet,
një dhuratë që nuk duron.
O Zot, unë kam kohë;
kam kohën që më nevojtet,
kam gjithë kohë që ti më jep,
vitet e jetës time,
ditët e viteve të mia,
orët e ditëve të mia.
Të gjitha janë të mia.
Detyra ime është
që ta përmbush kohën që më jep,
me qetësi,
me durim,
pra që ta mbush të gjithën,
krejtësisht,
me bollëk,
për t’i ofruar ato përsëri,
në mënyrë që ti të mund ta ndërrosh ujin e tyre pa shije
në një verë të fortë,
si ti ke bërë në Kanë
për dasmat njerëzore.
Nuk të kërkoj sot, o Zot,
kohën për të bërë këtë
dhe pastaj edhe atë,
unë të kërkoj hirin
për të kryer
me një vetëdije të plotë,
në kohën që ti do të më japësh,
atë që Ti do që unë ta bëj.

MICHEK QUOIST.

Torrkerry

[torrkerry]

NË HËSHTJE DUKE I KUNDRUAR MALET TONA.

Me fuqinë tënde, ti i ke bërë malet të patundshëm
dhe i ke ngjeshur me forcë Ps 65,6).
O Zot, për hirin tënd e kishe fortësuar malim tim,
ti e fshehe fytyrën tënde dhe unë mbeta i trembur.
Më ke vënë, o Zot, në majën e malit të sigurt,
porse, posa ma fsheh fytyrën tënde, frikësohem. (30,7)
Të dua, o Zot, fuqia ime!
Ti, o Zot, je Qeta ime, Kështjella ime,
Streha ime, Shpëtimtari im!
Perëndia im, Ndihmëtari im, në të shpresoj!
Ai është Mbrojtësi im, fuqia e shpëtimi im, ndorja ime! (18,3).

Sepse kush tjetër është Hyj përveç Zotit?
Kush tjetër Qetë shpëtimi përveç Hyjit tonë?
Hyji që më ngjesh më fuqi, që e bën udhën time të pastër.
Ai m’i dha këmbët e shpejta si të drerëve,
ai më vendosi mbi bjeshkët e larta.
Ai m’i ushtron duart për luftim
e krahet e mi për të përdorur harkun e bronztë. (18,32-34).

Torrkerry

[torrkerry]

KUR GJITHÇKA SHKON MIRË!
Ne po të këndojmë Ty, o Zot, një këngë të re
sepse ke bërë vepra të mrekullueshme!
Ke ngadhënjyer me fuqi të së djathtës tënde,
me fuqi të krahut tënd të shenjtë.

Ti, o Zot, e dëftove shpëtimin tënd,
përpara paganëve e zbulove drejtësinë tënde.
I ke ndër mend dashurinë dhe besnikërinë tënde
ndaj shtëpisë së Izraelit....

Le të buçasë deti me ç’ka në të,
ruzulli me banuesit e tij;
lumenjtë le të duartrokasin
e malet le të gërthasin me hare,

Para teje, o Zot, që po vjen për të gjykuar dheun.
Ti, o Zot, do të gjykosh botën me drejtës
i e popujt me maturi.

NGA PSALMI 98

Torrkerry

[torrkerry]

KUR GJITHÇKA SHKON MIRË! (2)

Ti, o Zot, Hyji im, kujdesesh për tokën dhe e ujit,
e ngarkon me prodhime të begatshme.

Lumi yt është plot me ujë:
Ti bën të rriten drithëra për njerëz!

Tokën Ti kështu e përgatit:
hullitë ia lag, bucat ia imtëson,
me shi e zbrun, të mbjellat ia bekon.

E kurorëzon vitin me mirësinë tënde,
gjurmëve të tua rrjedh begatia,

kullotat e shkretëtirës rijnë njomësi,
mballesat bregoreve ngjeshen me hare,

livadhet janë të veshura me dhen, l
uginat mbulohen me drithëra:
gjithkah këngë e brohoritje me hare!

NGA PSALMI 65

Torrkerry

[torrkerry]

NË KISHËN, ME TY PËR AMSHIM!

O Shpresa ime,
që nga rinia ime,
ku ishe atëherë,
ku ishe fshehur?
A nuk ishe Ti
që më bërë ashtu
siç jam,
të dallueshëm nga katërkëmbëshit,
më të ditur së zogjtë e qiellit,
ndërsa unë ecja nëpër errësirë
mbi një tokë rrëshqitëse,
duke të kërkuar Ty
jashtë vetes
dhe nuk e gjeja dot
Zotin e shpirtit tim?
Kisha zbritur
deri në fund të detit
dhe nuk kisha më
as besim,
as shpresë
për të gjetur të vërtetën.
Ndërkohë erdhi tek unë,
e vendosur në besim të saj,
nëna ime.
E Ti, o Zot i mëshirshëm,
nëpërmjet nënës time,
më ke Thënët: “Djalosh, ty po të them, çohu!”.
U çova,
u ktheva tek Ti,
u shërova,
u shëlbova!
E tani, ja ku jam unë, shërbëtori yt!
Në Kishën të shërbëj Ty, o mëshira e pambaruar!
Në Kishë, të marr Ty, o dashuria e pakufishme!
Në Kishë do të jem me Ty për amshim,
o lumturia e pakrahasueshme.

NGA SHËN AUGUSTINI

Torrkerry

[torrkerry]

N’ SYTË E TU, JEZU, M’ FLEN DASHURIA.

N’ sytë e tu, Jezu, m’flen dashuria,
n’fjalët e tua rritet shtati im;
n’ jetën tënde më pret ardhëmeria
dua të përkasë Ty –yti t’jem n’amshim.

Synimet e mia rritën mirë në ty
unë tash i vogël do t’bëhen burrë
duke rendur n’jetë me dashuri,
prej fëmijërisë s’do të ndahem kurrë.

Si fëmijë ëndrroj lule me erë,
kur në shtrat bie të fle në gjumë
kurrë s’do t’lejoj t’bie n’humnerë,
po me tërë fëmijët t’bëhem fatlum.

Në Malësinë time përgjoj shputat tua
gjiakun e etërve të mi Ty të kushtuar,
m’ngredhet k’shtu zemra për t’ dëshmua’
t’jetoj me nder si shqiptar i ngazilluar.

PREN KOLA

Torrkerry

[torrkerry]

TI E KE FORMUAR QENIEN TIME!

O Zot, je Ti që ke krijuar të gjitha gjëra,
Ti e ke formuar qenien time.
Ti je Hyj, Atë dhe udhëheqës i të gjithë njerëzve.
Je mbizotëruesi i jetës dhe i vdekjes.
Je mburoja dhe shpëtimi i shpirtrave tanë.
Ti bën gjithçka.
Je ti që udhëheq përparimin e të gjitha gjërave,
duke zhgjedhur afatet më të përshtatshme
dhe duke iu bindur urtisë dhe provanisë sate të pakufi
gjithmonë nëpërmjet fjalës sate.

Pranoje në duart tua, o Zot,
vëllain tim më të madh, që na ka lënë.
Na prano edhe ne
pasi të na kesh udhëhequr gjatë shtegtimit tokësor
deri tek caku i përcaktuar nga Ti.
Bëj që të dalim para teje të përgatitur mirë dhe të hareshëm,
jo të tronditur nga frika,
jo në gjendje armiqësie ndaj teje,
së paku në ditën e fundit,
në atë të udhëtimit tonë të fundit.

Bëj që të mos ndjhemi
si të shqyer dhe të shkulur
me fuqi nga bota dhe jeta
e të mos nisemi padëshirë në udhëtim.
Por bëj që të vijmë të hareshëm
dhe të përgatitur mirë,
si ai që niset për në jetë të lumtur që nuk ka fund,
për në atë jetë që është në Krishtin Jezus, Zotin tonë,
të cilit i qoftë lavdi në shekuj të shekujve. Amen.

SËN GREGORI NAZIANCEN.

Torrkerry.

[torrkerry]

O ZOT, KUJTOHU SE JEMI PLUHUR!

O Zot Jezus,
pranoji pranë vetes
vëllezërit tanë të vdekur,
për të cilët ke derdhur gjakun tënd:
kujtohu se jemi pluhur,
dhe jeta jonë kalon
si një lule fushe.

O Zot i mirësisë,
i mëshirës
dhe i dashurisë,
na vjien në ndihmë
neve që jemi pluhur,
dhe jerta e të cilëve
kalon si një lule fushe.

NGA LITURGJIA E ORËVE

Torrkerry

[torrkerry]

FALËMINDERIT PËR UJIN E KULLUAR.

Burimet Ti, o Zot, i kthen në përrenj,
rrjedhin përmidis malesh;
ato ngijnë ujë të gjitha kafshët e pyllit,
ua shuajnë etjen gomarëve të egër.
Përkaj tyre banojnë zogjtë e ajrit,
gem me gem ia thonë këngës së vet.
Ti i ujit malet nga pallatet e tua,
toka ngihet me frytet e duarve te tua.

Ti bërë trë rrjedhë burim e perrua,
ti thave lumenjtë e pashtershëm.
Në shkretëtirë qetën e plasi
dhe u dha të pinë si nga humnera e pafund:
nga shkëmbi nxori përrenj,
bëri të rrjedhë ujët si lumë.
Ja shkëmbit i ra e rrodhi ujë, gurgulluan përrenjtë!

NGA PSALMI 104,10-14 DHE 78,15-16.

Torrkerry

[torrkerry]

DETIT IA KE DHËNË NJË VEND TË CAKTUAR.

O Zot, Hyj im, sa i madh je!...

Tokën e vendose mbi qëndrueshmërinë e saj,
nuk do të lëkundet në shekuj të shekujve.

E mbulove si me petk me ujërat e humnerave,
majat e maleve i mbulonin ujërat.

Ti u kërcënohesh e ato tërhiqen,
dridhen nga zëri i bubullimës sate:

ngjiten në male, zbresin në lugina
drejt vendit që ti u cakton:

u ke vënë cakun që s’guxojnë ta kalojnë,
që përsëri të mos e mbulojnë tokën.

NGA PSALMI 104

Torrkerry

[torrkerry]

MË I PËRFRIGUESHËM SE DETI I TËRBUAR.

Ti, o Hyji im, mbretëron, ti je i madh!
Ti je veshur me fuqi, me madhëri.
Të palëkundshme e bëre botën:
assesi nuk do të trandet!

I patundshëm është froni yt qysh prej fillimit,
Ti je i amshueshëm!

Lumenjtë u ngriten, o Zot,
lumenjtë u ngriten zërin e vet,
lumenjtë u ngriten ushtimën e vet shurdhuese!

Më i fortë se ushtima e ujërave të mëdha,
më i përfrigueshëm se deti i tërbuar:
i madhërueshëm je ti, o Zot, në lartësi!

Dëshmitë e tua janë plotësisht të besueshme,
shenjtëria i përket Shtëpisë sate
përgjithmonë e jetës, o Zot.

PSALMI 93
(me disa ndryshime)

Torrkerry

[torrkerry]

U ÇOPËTOVE KOKËN PËRBINDËSHAVE TË DETIT.

Të panë ujërat, o Hyj, të panë ujërat e u zmbrapsën,
u trazuan deri edhe humnerat!

E pra Ti, o Hyj ynë, je mbreti ynë që nga fillimi,
Ti na çliron mbi tokë.

Ti me fuqqinë tënde detin e ndave,
u copëtove kokën përbindëshave të ujit.

Ia shtype kryet Leviatanit,
ua dhe për ushqim përbindëshave të detit!

Nëpër det udha jote,
shtigjet e tua nëpër ujëra të mëdha,
gjurmët e tua askush nuk i njeh.

Në sy të etërve të tyre bëre mrekulli,
në tokën e Egjiptit, në fushën Taneos.

E ndave detin dhe ata i kalove,
i ndalove ujërat si të ishin në rrëshiq.

NGA PSALME 74,77, 78.

Torrkerry

[torrkerry]

KU ISHE TI, O ZOT?

Ku ishe Ti, o Zot, atëherë
dhe sa larg ishe?
Ndërsa unë bridhja lart e postë larg teje,
madje, edhe pa lendet e derrave,
sepse me lende ushqehesha atëherë.
Sa të mira ishin
përrallat e letrave dhe të poetëve
me kurthet e tyre!
Por atyre fantazive u besoja.

I mjeri unë!
Sa shkallë zbrita poshtë
drejt fundit të ferrit,
duke gulçuar,
i zhuritur nga mungesa e së vërtetës,
në kohën kur, o Zoti im,
-unë po ta them ty,
që atëherë ishe zemërbutë,
edhe kur unë nuk të rrëfehsha ende, -
të kërkoja me sytë e trupit
dhe jo me zgjuarsinë e mendjes,
me anë të së cilës
ti më deshe mua
më të lartë se kafshët.
Por Ti më ishe më i brendshëm
së vetë brendësia ime,
si dhe shumë më i lartë
se lartësia e vetes sime.

SHËN AUGUSTINI

Torrkerry

[torrkerry]

Le të ngritet para teje , o Zot, lutja ime,
sikurse aroma e kemit.
Pa ndërprerë, o Zot, të madhëroj

NGA LITURGJIA E ORËVE

Torrkerry

[torrkerry]

ERRËSITË TË GJITHA DËBO NGA ZEMRAT!

Lutjeve tona veshët e hyjnueshëm,
o Zot, drejtoji, vetëm nga mëshira;
prano premtimet e shërbëtorëve tu
të përgjërohemi.

Qetësisht kujdesu nga Selia e Shenjtë
me fytyrë t’ëmbël, dhe ndriçoij llambat
e vajit tonë, dhe errësitë të gjitha
dëbo nga zemrat.

Me shumë mëshirë çlirona ne nga krimet,
këputi prangat, laj papastërtitë,
ki ndjesë për mëkate, me të djathtën tënde
ngre të rrëzuarit.

Lavdi i qoftë Hyjit Atë të amshuar,
dhe ty përherë, o Bir lindur prej Atit,
me t’cilin baras sundon Shpirti Shenjtë
nëpër gjithë shekujt. Amen.

NGA LITURGJIA E ORËVE

Torrkerry

[torrkerry]

VETËM TI, O ZOT I MADHËRISHËM.

Kur vetëm ti, o Zot i madhërishëm,
je mbi çdo gjë tjetër,
kur krenaria është një shtirje për madhështi,
atëherë çfarë kërkon dëshira,
përveç nderimeve dhe lavdisë,
kur vetëm Ty, mes gjithë gjërave të tjera,
të detyrohen nderimet dhe lavdia e përjetshme?
Po i duhet trembur egërsisë së të fuqishmëve:
por prej kujt është e nevojshme të kesh frikë, përveç Zotit të vetëm?
Kush është ai që mund t’i shpëtojë,
ose edhe t’u shmanget pushtetit dhe fuqisë tënde,
kur, ku, nga kush, për të ikur ku?
Ndërsa përkëdhelitë e dashnorëve duan të bëjnë që të dashurohen,
nuk ka përkëdheli më të ëmbël se dashuria jote, o Zot,
dhe nuk ka pasion më të mirë se ai për të vërtetën tënde,
të shkëlqyer dhe të bukur mbi çdo gjë tjetër.
Kureshtja mbahet me dëshirën e zjarrtë të njohjes,
kur njohësi më i madh i gjithçkaje je Ti, o Zoti im.
Madje edhe padituria dhe idiotësia
mbulohen me emrin e thjeshtësisë e të pafajësisë,
sepse asgjë nuk është më i thjeshtë dhe i shenjtw se Ti, o Zoti im.

SHËN AUGUSTINI

Torrkerri