Fortlumturia e Tij Kristofor Kissi nė 50-vjetorin e vdekjes
Kryehirėsia e tij Imzot Kristofor Kissi, Kryepiskop i Kishės Orthodhokse Autoqefale tė Shqipėrisė, lindi nė vitin 1890 nė lagjen Kala tė Beratit. I prirė pėr jetėn shpirtėrore, iu kushtua studimeve fetare. Ato i kurorėzoi me mbarimin e shkollės sė lartė Theologjike tė Halkit (Hejbeli) tė Stambollit, mė 1908.
Pas mbarimit tė studimeve u emėrua profesor nė gjimnazin e Jovan Bangės, nė qytetin e Korēės. Para Luftės Ballkanike, Kryepiskop Kissi u kthye nė Stamboll dhe nė vitin 1916 u hirotonis episkop dhe u emėrua nė selinė episkopale tė Makriqojt tė Konstandinopojės, duke qėndruar aty deri nė vitin 1923. Atė vit u dėrgua nė Stamboll njė komision i posaēėm nga qeveria shqiptare, me autorizimin qė tė zhvillonte negociata me Patrikanėn Ekumenike rreth Autoqefalisė, tė cilat dėshtuan. Pas dėshtimit tė qėllimeve tė kėtij komisioni, pėr ti dhėnė fuqi dialogut dhe mbėshtetje kanonike kėtyre pėrpjekjeve ndėrhyri Patrikana Ekumenike duke dėrguar njė episkop erudit dhe me autoritet, si Imzot Kristofor Kissi. Ai la Stambollin dhe erdhi nė Shqipėri dhe po kėtė vit (1923) u emėrua Episkop i Beratit.
Sė bashku me episkop Jerotheun, me origjinė nga Pėrmeti, i dėrguar edhe ky mė parė si Eksark nga Pa- trikana Ekumenike, mė 21 nėntor 1923 hirotonisėn nė episkop atė Fan Nolin, nė kishėn e Shėn Gjergjit nė Korēė.
Nė vitin 1929 tėrhiqet nė manastir, pėr tė mos marrė pjesė nė veprimet antikano-nike qė po kryheshin. Pas dorėheqjes sė Imzot Visarion Xhuvanit, mė 29 maj 1936, Imzot Kristofori pranon tė vihet nė krye tė atyre qė donin qė Autoqefalia e Kishės Orthodhokse tė Shqipėrisė tė njihej kanonikisht.
Mė 12 prill 1937, Sinodi i Shenjtė i Patrikanės dekretonte njohjen e Kishės Autoqefale dhe po atė ditė, Tomosi Patriarkal i dorėzohej Imzot Kristofor Kissit. (Mė 16 prill edhe Imzot Visarion Xhuvani kėrkoi dhe mori faljen e Patrikanės dhe u tėrhoq nė Manastirin e Shėn Joan Vladimirit).
Pėr shumė vjet nė krye tė Kishės Orthodhokse Autoqefale tė Shqipėrisė, Imzot Kristofori dha njė kontribut tepėr tė madh pėr ruajtjen dhe zhvillimin e Orthodhoksisė nė vendin tonė. Kėshtu, nė vitin 1942 Kryepiskop Kristofor Kisi u thirr nė Luogotenencė nga mėkėmbėsi i ish-mbretit Viktor Emanuel i III, Jakomoni. Ai i bėri presion qė nė vendet episkopale, deri atėherė vakante, tė emėroheshin nė krye tė hierarkisė orthodhokse tė Shqipėrisė episkopė unitė nga Kalabria, tė cilėt vareshin nga Papa, nė pėrpjekje pėr ta kthyer gjithė Kishėn tonė nė unite. Kėtė propozim Kryepiskopi Kristofor Kissi nuk e pranoi dhe thirri menjėherė teologun Ilia Banushi, qė kishte mbaruar studimet teologjike nė Beograd, i cili pranoi tė hirotoniset, duke marrė emrin Irine dhe titullin Episkop i Apollonisė. Hirotonisja e tij Episkop u bė nė manastirin e Shėn Naunit nė rrethin e Pogradecit, i cili nė atė kohė ishte nėn administrimin e Kishės Orthodhokse Autoqefale tė Shqipėrisė.
Nė hirotonisjen e tij morėn pjesė Episkopi i Korēės Agathangjel dhe Mitrofor Atė Vasil Marku. Kėshtu shmangu njė rrezik tė madh pėr Kishėn tonė, qė donte tia impononte pushtuesi. Menjėherė pas ēlirimit tė vendit, regjimi komunist e mėnjanoi Kryepiskop Kristofor Kissin nga Kryetar i Kishės Orthodhokse Autoqefale tė Shqipėrisė, sepse nuk mund ta toleronte autoritetin e tij nė Komunitetin Orthodhoks dhe e izoloi nė kishėn e Shėn Prokopit, ku qėndroi deri sa ndėrroi jetė mė, 17 qershor 1958, nė rrethana tė dyshimta.
Krijoni Kontakt