Close
Faqja 0 prej 4 FillimFillim 12 ... FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 73
  1. #1
    The World Is Yours Maska e J@mes
    Anëtarësuar
    27-05-2002
    Vendndodhja
    Tiranë
    Postime
    1,966

    Koncepti i fesë i vëzhguar nën dritën psikanalitike.

    Do mundohem t'ju jap një përshkrim dhe një krahasim të pikëpamjeve të Frojdit, Jungut dhe Fromit mbi besimin fetar dhe format e shfaqjes së tij.

    Do të fillojmë diskutimin tonë duke parashtruar idetë e Zigmund Frojd në lidhje me religjionin.
    Frojdi analizon thellësisht problematikën e fesë tek libri “ E ardhmja e një iluzioni “, i botuar me 1927 dhe që për Fromin mbetet një ndër librat më të mirë të Frojdit (mjerisht i papërkthyer në shqip - shënim J@mes_Douglas). Kujtojmë se besimi fetar dhe sidomos krishtërimi, kishin filluar të sulmoheshin në Evropë që nga periudha e iluminizmit.

    Filozofë iluministë si Volteri apo Dideroi nën emrin e arsyes kritikonin fort fenë si shfaqje të injorancës dhe paditurisë së popullit. Trashëgimtarë të kësaj prirje ishin edhe Nice dhe Marksi. Kështu për Nicen “Zoti ishtë një përgjigje e rëndomtë dhe e vrazhdë, një mungesë delikatese kundrejt mendimtarëve”. Ndërsa për Marksin “religjioni është opium për popullin” (frazë aq shumë e cituar edhe gjatë të kaluarës sonë socialiste - shënim J@mes_Douglas).

    Frojdi i përthith këto mendime ateiste duke i përshtatur dhe i vendosur nën kornizën e sistemit psikoanalitik. Kështu për Frojdin besimi nuk është gjë tjetër veçse pasqyrim i konflikteve dinamike mes idit, unit dhe mbiunit të studiuara nga psikanaliza tek individi dhe të shfaqura tek feja në një skenarë më të gjërë.
    Për Frojdin feja lindte nga nevoja e njeriut për të bërë të durueshme mjerimin dhe palumturinë e tij. Për disa individë feja mund të ishte një përgjigje ndaj ankthit, por në të njëjtën kohë, sipas Frojdit, ajo ishte e dëmshme për mendjen njerzore. Kështu Frojdi arriti në atë pikë sa të përcaktonte fenë si “një narkotik me të cilin njeriu kontrollon ankthin e tij, por mpin mendjen e tij”.

    Feja nuk ishte në gjendje të përballonte kritikat e shkencës dhe ishte e detyruar të dukej gjithmonë e më shumë një iluzion. Ndërsa shkenca moderne për Frojdin, nuk ishte një iluzion pasi ajo ishte e vetëdijshme për kufijtë e veta.
    Besimi fetar e kishte fillesën e tij në pafuqishmërinë e njeriut përpara forcave të jashtme të natyrës. Ai lindte në stadet e hershme të zhvillimit njerzorë, kur njeriu akoma nuk mund të përdorte arsyen e tij për t’u bërë ballë forcave të jashtme të natyrës, dhe duhet t’i mposhte ato me ndihmën e forcave afektive. Duke u ndeshur me forca të rrezikshme dhe të pakontrolluara, njeriu kishte nevojë të ndihej nën mbrojtjen e dikujt, nën mbrojtjen e “Babait” i cili zotëronte një forcë dhe urtësi shumë të lartë të cilën njeriu mund ta meritonte vetëm nëse i nënshtrohej atij dhe duke iu shmangur thyerjes së rregullave të tij.
    Në këtë mënyrë, sipas Frojdit feja është një përsëritje e përvojës jetësore fëminore. Njeriu u bën ballë përvojave kërcënuese si fëmija që i bën ballë pozitës së tij të pambrojtur duke u mbështetur te babai, duke u mahnitur për forcën e tij dhe duke e pasur frikë atë. Feja për Frojdin bazohet mbi koncepte të vdekura përderisa ato janë iluzione të bazuara tek dëshirat e njeriut.

    Mirëpo Frojdi nuk kufizohet vetëm duke thënë se feja është një iluzion. Ai mendon se feja është e rrezikshme, sepse shenjtëron institucionet të pavlera njerzore dhe më keq akoma, i mëson njerëzit t’ju besojnë iluzioneve dhe u ndalon që të mendojnë në mënyrë kritike. Frojdi madje përgjithson duke pohuar se pengesa për të menduar në mënyrë kritike në lidhje me ndonjë objekt apo fushë të caktuar, shpie në dobësimin e të menduarit kritik edhe në fusha të tjera dhe në të njëjtën kohë në uljen e aftësisë së arsyes në tërësi.

    Një tjetër e metë e fesë sipas Frojdit është se ajo e mbështet moralitetin në parime shumë të paqëndrueshme. Në qoftë se domethënia e normave etike bazohet në atë se ato janë porosi të perëndisë, atëherë e ardhmja e etikës vihet në varësi nga besimi tek Zoti. Mirëpo duke qënë se sipas Frojdit të qënurit fetar të njerëzve do dobësohej gjithnjë e më shumë atëherë bashkë me fenë do shkatërrohen edhe vlerat tona morale (duket ndikimi i qartë i Nices, i famshëm për shprehjen e tij “ nëse Zoti vdes kush do na i japi Urdhëresat Morale - shënim J@mes_Douglas).

    Rreziku që Frojdi sheh tek feja ka të bëj me faktin se idealet e tij vetiake janë pikërisht ato koncepte të cilat, sipas mendimt të tij, i kërcënon feja: arsyeja, pakësimi i vuajtjeve njerëzore dhe moraliteti.

    Qëllimi i vërtetë i zhvillimit të njeriut për Frojdin është arritja e të vërtetës nëpërmjet lirisë dhe kjo gjë bëhet e mundur duke parë me guxim realitetin në fytyrë dhe duke kapërcyer fiksimin fëmijërorë. Njeriu duhet të heqë dorë nga iluzioni i ekzistencës së Zotit dhe të bëhet një i rritur që lë shtëpinë prindërore.
    Vetëm njeriu i lirë dhe i rritur, i cliruar nga pushteti i autoritetit, mund ta kuptojë drejt botën rrethuese. E vetëm në këtë rast,sipas Frojdit, nëse do të bëhemi të rritur dhe te cliruar nga autoriteti do të fillojmë të mendojmë për veten.
    »« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«

  2. #2
    The World Is Yours Maska e J@mes
    Anëtarësuar
    27-05-2002
    Vendndodhja
    Tiranë
    Postime
    1,966
    Tani le të kalojmë te pikëpamjet e Karl Gustav Jungut në lidhje me besimin fetar. Pikëpamjet e Jungut janë krjetësisht të kundërta me ato të Frojdit.
    Për Jungun ndjenja fetare është një gjendje e shkaktuar nga një forcë që ndodhet jashtë nesh. Jungu më pas e interpreton konceptin e të pandërgjegjshmes si koncept fetar.
    Sipas tij e pandërgjegjshmja nuk mund të jetë thjesht pjesë e psikikës individuale, ajo nuk i nënshtrohet kontrollit të kurrkujt dhe na jepet neve nga jashtë. Si rrjedhojë e kësaj Jungu arrin në konkluzionin se për shkak të vetë natyrës së të pandërgjegjshmes ndikimi i saj te ne është vetë fenomeni fetar.

    Duket e habitshme, por faza e parë e interpretimit jungian të Zotit është si të thuash një zgjatim i teorisë se Frojdit mbi fenë. Ashtu si tek Frojdi, feja si nënshtrimi i plotë ndaj Zotit, është në një farë mënyre, një rikthim në barkun e nënës për të bërë ankthin më të durueshëm.
    Por në një fazë të dytë projektimet fetare tek psikikja shtrihen përtej të kaluarës personale të individit duke shkuar drejt një faze teleologjike që ka të bëjë më shumë me të ardhmen.

    Imazhi i Zotit nuk është i prodhuar nga përvojat psikike si imazhë i përvojës atërore. Përkundrazi marrëdhënia me babain tokësor mund të marrë një kuptim fetar sepse është e ndërtuar mbi një model që sipas Jungut ka ekzistuar më parë, si të thuash një trashëgimi e marrëdhënies së Zotit me njeriun. Kjo është një pikëpamje krejtësisht e kundërt me pikëpamjet e Frojdit i cili e sheh marrëdhënien Zot-njeri si model i ngritur mbi marrëdhënien atë-bir, dhe jo anasjelltas sic e sheh Jungu.
    Në rrafshin e psikikës njerzore, sipas Jungut mundemi të kemi vetëm intuitën e absolutes, duke qënë se ne jemi të kufizuar si qënie. Pra intuita e absolutes është një aftësi e psikikës sonë. Si rrjedhim njerëzit janë “esencialisht fetar”, tek ata është i pranishëm një instikt fetar, që është pjesë integruese e strukturës së tyre psikike.
    Të mohosh inkstiktin fetar do të thotë të kuptosh vetëm pjesërisht jetën psikike dhe do të sillte si rrjedhim shqetësime psikike me pasoja serioze për shëndetin e njeriut.
    Për Jungun, jeta psikike është një ndërthurje e shumë instikteve që mund t’i ndajmë në instikte ruajtëse dhe instikte shpirtërore, mes të cilave edhe etika dhe religjioni.
    Dominimi i njëanshëm i njërit prej tyre do të conte në prishjen e ekuilibrit dhe kjo do të conte në prishjen e strukturave të personalitetit.
    Me një të tillë pohim Jungu nënvizon një prej aspekteve karakteristike të sistemit të tij interpretativ, pra origjinën shpirtërore të shqetësimeve tona psikike.

    Jungu jep një koncept interesant edhe për ëndrrën. Në jetën e njeriut ëndrra shërben si një mesazher i të pandergjegjshmes dhe i “arketipit të vetes” që është qëndra e përgjthshme e personalitetit të ndërgjegjshmëm dhe të pandërgjegjshëm. Ëndrra për Jungun përfaqëson një prej ndodhive më të pasura dhe aktive. Nëpërmjet ëndrrave arrihet drejt imazhit hyjnor, duke kaluar përmes botës së pulsioneve. Ajo na tregon nëpërmjet të folurës simbolike, rrugën për të shprehur në mënyrën më të mirë të mundshme potencialet tona njerzore dhe shpirtërore. Të mos e dëgjosh “zërin” e ëndrrës, ta harrosh apo ta zhvlerësosh atë sjellë një humbje energjie dhe merr kuptimin e një rezistence ndaj një thirrje që shpesh ka përmbajtje specifikisht hyjnore. (J@mes_Douglas)
    »« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«

  3. #3
    The World Is Yours Maska e J@mes
    Anëtarësuar
    27-05-2002
    Vendndodhja
    Tiranë
    Postime
    1,966
    Pasi pamë këndvështrimet e papajtueshme mes Zigmund Frojdit dhe Karl Jungut në konceptimin e fesë le të kalojmë tani te një tjetër emër i madh i psikanalizës, Erik From. Fromi mes opozitës së papajtueshme dhe përputhjes së plotë të interesave dhe qëllimeve të psikanalizës dhe fesë zgjedh një pozicion të ndërmjetëm duke treguar se raportet midis këtyre dy fushave janë shumë të ndërlikuara për t’i futur në një zgjedhje aq të thjeshtuar.
    From quan “besim fetar” çdo sistem mendimi dhe veprimi, të bashkëndarë nga një grup, në të cilin individi gjen orientim dhe një objekt adhurimi.

    Sipas Fromit çdo njeri ka nevoja fetare, pasi çdo njeri ka nevojë për një sistem orientimi dhe një sistem adhurimi që manifestohen në mënyra të ndryshme, prandaj sipas tij pyetja nuk është nëse një njeri është apo jo fetar, por cila është feja e tij.

    Fromi braktis konceptin e përgjithshëm të fesë dhe bën një dallim të formave të ndryshme fetare. Ai arrin të ndajë besimet fetare në dy forma: religjone humaniste dhe religjone autoritare.
    Tek religjonet humaniste virtyti parësor është kapaciteti i vetrealizimit, jo ai i nënshtrimit .
    Ndërsa tek fetë autoritare kemi njohjen nga ana e njeriut të një fuqie mbizotëruese prej së cilës varet fati i tij dhe ndaj së cilës duhet të nënshtrohet dhe ta adhurojë.
    Tek fetë autoritare kemi të theksuara konceptet e mëkatit, vuajtjes, fajit dhe bindjes ndërsa tek fetë humaniste theksohen gëzimi dhe liria.
    Tek fetë autoritare kemi imazhin e një Zoti kërcënues dhe hakmarrës që i shtohen idhujtaria dhe adhurimi i verbër. Ndërsa fetë humaniste na paraqesin imazhin e një Zoti të dashur dhe mëshirplotë, që do të mirën e njeriut dhe mbështet lirinë e tij.
    Përfundimisht, duke reflektuar mbi sistemet e ndryshme fetare dhe mendimtare, të zhvilluara gjatë historisë njerzore, Fromi mendon se teologjia kalviniste, dhe pjesa e parë e Testamentit të Vjetër janë sisteme autoritare. P.sh, Fromi i bën një interpretim interesant “mëkatit fillestar”, duke e parë Zotin si një qënie xheloze dhe egoiste që ndëshkon përpjekjet e njeriut për të njohur “të mirën” dhe “të keqen”.
    Ndërsa sistemet mendimtare dhe fetare humaniste sipas Fromit janë: Budizmi, Krishtërimi, Sokrati, Spinoza, Isaia, Taoizmi, misticizmi në hebraizëm dhe krishtërim etj.

    Duket sikur Fromi mban një pozicion agnostiku, ku nuk shprehet qartë dhe madje s’i intereson edhe aq pohimi apo mohimi i ekzistencës së Zotit por më shumë pohimi apo mohimi i “Njeriut” si qënie e plotë dhe e realizuar dhe këtë e shpreh mjaft mirë në fjalitë e mëposhtme:
    “Jemi apo s’jemi ne besimtarë, besojmë vallë në domosdoshmërinë e fesë së re, apo të fesë pa fe, apo në ruajtjen e traditës judeokristiane, të gjithë ne nëse na intereson thelbi dhe jo lëvozhga, njeriu dhe jo kisha, mundemi të bashkohemi për mohimin e vendosur të idhujtarisë dhe në këtë pohim do të gjejmë më shumë besim se sa në cfarëdo gjykimi pohues mbi Zotin. Dhe atëherë, pa dyshim do të ketë më shumë bindje dhe dashuri vëllazërore” (J@mes_Douglas)
    »« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«

  4. #4
    The World Is Yours Maska e J@mes
    Anëtarësuar
    27-05-2002
    Vendndodhja
    Tiranë
    Postime
    1,966
    Pasi kemi bërë një përshkrim dhe një krahasim të pikëpamjeve të Frojdit, Jungut dhe Fromit mbi besimin fetar dhe format e shfaqjes së tij, mund të kemi një panoramë të qartë të konceptit të religjonit të vëzhguar nën dritën psikanalitike.

    Nëse keni mendime në lidhje me pikëpamjet e këtyre tre autorëve në lidhje me fenë jeni të lirë t'i shprehni ato.
    Mund të shprehni lirisht mendimin tuaj, gjithashtu, në lidhje me besimin fetar nga një këndvështrim psikologjik apo filozofik.
    »« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«

  5. #5
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    16-11-2005
    Postime
    8,691
    Shume teme interesant J@mes.

    Une mendoj si Jung dhe Fromi marre se bashku, ose te pakten keshtu me duket, po ta le ty te gjykosh se nga cili anoj me teper.

    E ke parasysh ate thenien e budistave "Pergjigja eshte brenda teje", epo per mendimin tim kane te drejte. Njeriu eshte si nje bote me vete, dhe eshte Zot i botes qe ndodhet brenda tij. Nje bote e ndryshme fizikisht nga ajo ne te cilen bejme pjese , por konceptualisht shume shume e ngjashme. Po e nis kete analizen me vete qenien njerezore, duke patur parasysh ate qe thashe me siper, njeriu si Zot i botes qe ndodhet brenda tij, dhe nisur gjithashtu nga besimi personal bazuar ne misticizem mbi "botet" dhe natyren fraktale dhe holografike te botes me te gjitha te dukura e te padukura, materiale dhe ate psiqike...

    Le te shohim faktet, le te shohim veten. Kush jemi ne, kush jam une, ose me mire te them çfare jam?
    Nga ana materiale do thoja se jam nje organizem biologjik, pra nje organizem, nje grupim kompleks i miliona qelizave individuale te specializuara ne pune te ndryshme. Grupimet e qelizave krijojne organe,dhe teresia e organeve perben organizmin. Gjera qe dihen nga klasa e gjashte e fillores. Pra une ne te vertete qenkam rezultat i bashkepunimit ne menyre te organizuar te nje popullsie te madhe qelizash individuale.
    Ajo qe verej eshte se çdo qelize ne thelb perpiqet te mbijetoje per veten, dhe se vete fakti qe jane ne grup eshte funksional i qellimit te rritjes se probabilitetit per mbijetese, probabilitet ky shume i vogel per te mos thene jo-ekzistent nese do perballonte ambientin e vetme. Pra ne thelb çdo qelize individuale punon per mbijetesen e vet, me aq sa mund ta lejoje natyra e nje qelize, eshte egoizmi per mbijetesen vetjake ajo qe e shtyn te jetoje ne koloni qelizash te tjera. Megjithate , edhe pse arsyeja e pare eshte krejtesisht egoiste, ne momentin qe nje qelize eshte pjese e nje organizmi vetiu lind nevoja e respektimit te disa rregullave qe nuk i sherbejne asnje individi ne veçanti por vete organizmit, pra te gjithave bashke. Lind nevoja e parimeve qellimeve te perbashketa, dhe kjo arrihet nepermjet nje ideali te perbashket , nepermjet nje besimi tek nje ideal.

    Pikerisht qellimi i perbashket i te gjitha qelizave te organizmit tim bejne ate qe une jam, krijojne ndergjegjen time qe megjithese eshte produkt i shume qelizave shfaqet si UNI, une jam UNE dhe nuk jam NE, sepse UNE jam interesat e berbashketa te te gjithe qelizave qe banojne trupin tim. Vendimet qe marr per mireqenien time, qofte instiktivisht qofte duke perdorur arsyen, tejkalojne interesat individuale te çdo qelize apo grupi qelizash. Mjafton te kujtoj se me sa moskokeçarje injorojme plaget e lehta ne lekure apo derrmimet e muskujve kur behet fjale per te punuar, megjithese ne çdo plagosje sado e lehte qofte vdesin me mijra qeliza, kjo nuk eshte aspak problem, sepse sakrifikimi i nje pakice per te bere te mundur vazhdimin e shumices eshte ne fakt normaliteti per organizmin tone. Sepse une nuk jam ato qeliza qe u vrane, une jam teresia e tyre, sado ato jane pjese e imja, ato nuk jane UNE. Apo vendimet e arsyetuara nga vete ne kur per hir te gjithe trupit detyrohemi te presim nje kembe apo nje dore te infektuar, vendim i dhimbshem por i nevojshem.
    Apo apo rastin me te zakonshem, gjate nje mardhenie seksuale, thjesht per qef, sa mijra qeliza vdesin?
    Valle si arrihet kjo shkalle vetemohimi i banoreve te trupit tone? A ekziston dhe brenda nesh nje lloj "feje" ku zoti jemi ne, ku ne te njejten kohe jemi burimi i kesaj "feje", por jemi dhe produkti i kesaj "feje"? Besoj se po.

    Si perfundim ne jemi nje IDE, nje ideal, jemi po aq qenie fizike si produkt i njesive biologjike qe na perbejne, po dhe aq shpirterore. Vetedija jone eshte ne fakt pavetedija e çdo qelize qe pa u kuptuar drejton jeten e nje qelize ne dobi te te gjithe organizmit.

    Dhe ja une jam nje individ, qe jetoj mes nje grupi njerzish, jetoj sepse vetem do kisha shume pak probabilitet te mbijetoja, ne thelb une jam egoist dhe mendoj per mbijetesen time, por duke qene se jetoj ne nje shoqeri te organizuar jam i detyruar ti nenshtrohem disa rregullave qe nuk jane per te miren e askujt ne veçanti por te te gjitheve ne pergjithesi.
    E keshtu historia perseritet... nuk eshte e veshtire te behet lidhja mes meje si individ ne shoqerine njerezore dhe nje qelize ne organizmin tim.


    Si perfundim, a ekziston zoti fetar? Po ekziston si produkt i pavetedijes masive te besimtareve te nje feje te caktuar, ekziston si nje organizem shoqeroro-kulturor. Ashtu si nje organizem biologjik rritet dhe zhvillohet, ashtu dhe nje organizem shoqeror rritet dhe zhvillohet me anen e rekrutimit te sa me shume besimtareve, sa me shume pasues, aq me i fuqishem ky organizem shoqeror.
    Ne stadin e tanishem te shoqerise njerezore nuk ekziston akoma nje organizem qe i bashkon te gjithe rracen njerezore ne interesa te perbashketa, por jemi akoma ne nje faze primitive ku shume organizma qe jane ne fakt ideale apo ideologji, luftojne me njeri tjetrin per dominim dhe asimilim te tjetrit. Mjafton te shohim shoqerine njerezore, ne fillim i ndare ne fise, pastaj fiset ne popuj, pastaj popujt ne shtete, dhe tani po shohim ate qe quhet globalizimi, nje shtet i madh boteror. Cili "zot" do asimiloje te tjeret dhe do fitoje luften per ekzistence?

    Meqe me ra ndermend, besoj se eshte pikerisht kjo ajo qe masonet si dhe vete Aleister Crowley quante "The Great Work"(Vepra e Madhe), New World Order(Rendi i Ri Boteror), nje shtet, nje fe, nje zot, nje organizem gjigand ne te cilin ne jemi dhe do jemi qelizat.
    Heret ose vone ky eshte drejtimi i evolucionit te organizmave shoqerore, nje rend global, nje ideal global. Sigurisht qe menyrat per te arritur ne kete rend jane te ndryshme, ose ato autoritare, ose ato bazuar ne lirine njerezore. Por duke patur parasysh natyren abuzuese qe njeriu ka kundrejt lirise, zgjidhja e vetme eshte ajo autoritare.

    Faleminderit per durimin kush e ka lexuar deri ne fund.
    xfiles ©
    Ndryshuar për herë të fundit nga xfiles : 25-07-2008 më 18:38

  6. #6
    Caesar Tulipanus Maska e Julius
    Anëtarësuar
    21-05-2003
    Vendndodhja
    ne boten e cudirave.
    Postime
    1,767
    Përgëzime James dhe Xfiles. Temë e bukur. Ky postim shërben për abonim te tema :P do i kthehem më vonë.
    Ezekiel 25-17.

  7. #7
    Moderator Maska e Pratolini
    Anëtarësuar
    10-01-2007
    Vendndodhja
    Tirane
    Postime
    724
    Pergezime per temen !
    Po jap edhe une nje mendim te pare timin duke menduar ti rikthehem ndoshta me vone te njejtit diskutim.

    Me shume se sa nje ide timen rreth fese, do te doja te shprehja idete e mia rreth ideve te trios se lartpermendur.
    Personalisht e shof Froydin me pragmatik ( per aq sa mund te jete nje psikolog ) se sa dy te tjeret, keshtu qe jam i prirur te kem me shume pika te perbashketa me idete e tija. Mendoj se me kapacitetet e sotme te njeriut dhe me "kufizimet" perceptuese te tij, eshte me e pranueshme te mendohet se Zotit i jane veshur atribute te figures aterore se sa e anasjellta. Theksoj se kjo ka nevoje per diskutim ne vetvete pa anashkaluar Jungun, por gjithsesi mbetet me e perceptueshme.
    Nga ana tjeter, me lejoni te them se Jungu me duket me interesant dhe origjinal ne menyren se si i parashtron idete e tij mbi fene ( nenvizoj se nisem nga materiali i James Douglas pasi nga Jung nuk kam lexuar ) Pra shpjegimet Jungiane me duken me te fantazuara se sa survejime praktike shkencore.

    Per sa i perket Fromit, instiktivisht jam i prirur ta mendoj ndryshe, ose me mire ta anashkaloj nen aspektin fetar. E them kete sepse mua nuk me intereson nje ide e cila ngrihet mbi perkufizime dhe atribute te tjera te konceptit te "fese", por idete e ngritura mbi konceptin tradicional. E pra, nese Fromi me perkufizimet e tij ma quan Krishterimin si nje fe Humaniste, atehere une thjesht jam totalisht indiferent ndaj kesaj ideje.

    Shpresoj qe tema te vazhdoje nen kete debat konstruktiv !

  8. #8
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    16-11-2005
    Postime
    8,691
    Pergjigje ndaj dikujt qe me pyeti me MP:
    nese bota jone e brendshme, aftesite tona trashegohen, pra, jane te limituara, une nuk e di se si njeriu mund te jete Zot i botes se tij kur vepron VETEM brenda potencialit dhe kapacitetit te trasheguar. Rrjedhimisht, njeriu nuk eshte Zot i botes se tij pasi bota e tije sipas kendveshtrimit tend eshte e para-caktuar se cfaredo te jete.
    Pergigje:

    Tani, varet se çkupton me Zot.
    Per mua Zoti absolut dhe i gjithedijshmi dhe i gjithefuqishmi nuk ekziston si nje qenie e veçante qe ka krijuar boten dhe tani rri e ben sehir .
    E kam shprehur ne tema te tjera kete punen e zotit, se si e mendoj une. Ne fakt evolucioni jone eshte i shkruar qe ne atom, qe ne njesine me te vogel te universit, si nje fare e vogel dhe e padukshme, nje algoritem apo informacion i thjesht dhe elementar qe ne vetvete nuk permban aspak informacionin e asaj qe do te behet, por potencialin per tu bere ajo qe do behet. Ne atom eshte shkruar me anen ligjeve elementare te kimise qe jane "ADN" nese mund ta quajme keshtu te krijimit te molekulave te thjeshta organike dhe inorganike. Ne keto molekula organike dhe inorganike marra se bashku eshte "ADN" per te krijuar qelizat e para te thjeshta. Ne keto qeliza te thjeshta ndodhet ADN ajo qe njohim ne qe ka potencialin te na krijoje ne si qenie kaq komplekse. Me siguri ne ADN nuk eshte shkruar me perpikmeri çdo tipar i yni, por eshte shkruar rruga dhe ligjet qe qelizat duhet te ndjekin per te krijuar nje qenie komplekse si ne.
    Ne vete kemi "ADN" te nje niveli me te larte qe na jap nje sere karaksterishtikash qe na lejon te krijojme organizmat shoqerore, e keshtu me rradhe ne pafundesi.
    Mirpo ashtu si ne nuk jemi aspak te ndergjegjshem mbi ate qe ndodh ne trupin tone, ashtu dhe "Zoti" nuk eshte i ndergjegjshem mbi ate qe ndodh ne te. Me kuptimin ne te cilin perdora konceptin ZOT nuk e kisha llafin per nje qenie absolute dhe te gjithefuqishme. Nje qenie e tille eshte thjesht ideali qe çdo atom dhe qenie e gjalle apo e vdekur ka per te krijuar organizma gjithnje e me kompleks dhe gjithnje e me inteligjente per te arritur kete ideal.
    Ekzistojne vetem zotat lokal, me shtresa, ne jemi nje lloj zoti per boten tone te brendshme, dhe jemi thjesht nje qelize per boten e jashtme. Por te lutem mos e keqkupto kete "zot" , kete koncept qa kam une me konceptin mbi zotin qe kane fetaret. Per mua zoti fetar eshte produkt i shoqerise njerezore, as qe ka lidhje me krijimin e universit, eshte thjesht nje inteligjence qe me shume mundesi nuk ka dijeni per ekzistencen tone si njerez, eshte nje inteligjence produkt i psikologjise masive, produkt i vete njeriut, por qe ne te njejten kohe ndikon ne jeten e besimtareve te asaj feje apo, nese mund ta pergjithesojme, ne jeten e anetareve te asaj shoqerie apo kulture.
    Nuk ekziston asnjehere varesia ne nje drejtim te vetem, pra nuk mund te themi qe ky "zot" eshte thjesht produkt i jone dhe nuk ka asnje ndikim tek ne, ose qe ne jemi produkt i tij dhe nuk kemi asnje ndikim mbi te, natyrshem lidhja eshte e dyanshme, zoti i njerezve (nese mund ta quaj keshtu) nuk mund te ekzistoje pa njerezit , dhe njerezit vetiu nuk do mbijetonin dot te organizuar pa nje "zot" qe ti bashkoje ne qellime te perbashketa.

    Zoti i gjithesise ai absoluti eshte thjesht pavetedija e te gjithe materies perfshire boten e gjalle, por kjo pavetedije e jona eshte vetedija e tij, dhe anasjelltas, pavetedija e tij eshte vetedija jone, me shume mundesi ai nuk e ka idene se çfare ekziston brenda tij, , ashtu si ti nuk je aspak i ndergjegjshem se çfare proçesesh ndodhin realisht ne trurin tend qe bejne te mundur mendimin, fantazine, etj etj dhe kete inteligjence superiore.

    Dhe ne kete menyre me shtresa vazhdon ky evolucion i pafund inteligjencash dhe "zotash".
    Shpresoj te kem qene sadopak i qarte.

    P.S.Per ate punen e zotit te pavetedijshem jam frymezuar nga Baptist(mos me thuaj qe nuk i respektoj te drejtat e autorit ), edhe pse ne fakt del vetiu si karakteristike kur bejme analogjine me veten tone, pavetedija e proçeseve fiziko-psiqike qe krijojne vetedijen tone.
    Ndryshuar për herë të fundit nga xfiles : 26-07-2008 më 07:21

  9. #9
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    16-11-2005
    Postime
    8,691
    Pratolini,
    kam pershtypjen se ti vret me shume se sa duhet mendjen mbi menyren se si e shohin besimtaret fene e tyre, se sa mbi arsyet se pse feja apo kultura lind, apo mbi natyren e saj.

    Eshte mese e kuptueshme dhe e ne fakt e domosdoshme qe anetaret e nje kulture te caktuar te kene besim dhe devotshmeri te plote tek ato rregulla dhe ideale qe perbejne ate kulture, qofshin ato ideale te genjeshterta apo absurde, nga pikpamja e kultures rendesi ka bashkimi i forcave te anetareve ne nje drejtim te vetem. Qellimi i nje kulture nuk eshte e verteta, eshte thjesht "mbijetesa" me te gjitha menyrat e mundshme duke ndikuar ne pasuesit e vet ne ate menyre qe te lejoje mbijetesen e kesaj kulture, qofte kjo me idelogji fallce, apo luftra te pergjakshme.
    Ndryshuar për herë të fundit nga xfiles : 26-07-2008 më 07:29

  10. #10
    Moderator Maska e Pratolini
    Anëtarësuar
    10-01-2007
    Vendndodhja
    Tirane
    Postime
    724
    Citim Postuar më parë nga xfiles Lexo Postimin
    Qellimi i nje kulture nuk eshte e verteta, eshte thjesht "mbijetesa" me te gjitha menyrat e mundshme duke ndikuar ne pasuesit e vet ne ate menyre qe te lejoje mbijetesen e kesaj kulture, qofte kjo me idelogji fallce, apo luftra te pergjakshme.
    Praktikisht jam dakort me kete, por do te shtoja se ky mbetet qellimi i nje kulture, ndersa qellimi i nje individi ( ndoshta edhe i trios se lartpermendur ) mbetet e verteta dhe jo shpjegimi sociologjik i pasojave qe sjell feja.
    Nen kete kontekst, mua me intereson fare pak nese mbijeton apo jo, si mbijeton dhe si evoluon etj. Me intereson me shume nje shpjegim origjinal i psikozave njerezore per te krijuar formen e Zotit ( disa here dhe antropomorfe )

  11. #11
    The World Is Yours Maska e J@mes
    Anëtarësuar
    27-05-2002
    Vendndodhja
    Tiranë
    Postime
    1,966
    Jam i ndërgjegjshëm që tema të tilla është e vështirë të bëhen tërheqëse nga një masë e gjerë, kjo edhe për faktin që "Ne jemi qënie përtace". Jam koshient që përgjithsisht masa kërkon shkrime të shkurtra dhe nga kjo pikëpamje unë jam munduar të bëj të pamundurën që t'i sjell lexuesve esencën.

    Kalojmë më tutje. Forma dhe krahasimet që ka zgjedhur xfiles për të trajtuar temën dhe mbi të gjitha për të na dhënë konceptin e tij mbi fenë, më ka pëlqyer jashtë mase.

    Duhet theksuar se: "nuk është aq e rëndësishme njohja dhe të kuptuarit në detaje të këtyre autorëve në mënyrën se si e shikojnë dhe konceptojnë ata besimin fetar, sesa vetë pikëpamjet e juaja personale, të kulluara mbi besimin fetar". Rrugës ndonjëri mund të gjej ndonjë përngjasje të koncepteve të tija me ndonjërin prej autorët.

    P.S. Tani që kam shtuar shqipen në tastjerën e Laptopit do përdorim me raste edhe (ëË & çÇ)
    »« ¤ »«Ê£ÐØ®ÂÐØ»« ¤ »«

  12. #12
    Hyllin Maska e Hyj-Njeriu
    Anëtarësuar
    22-07-2007
    Vendndodhja
    Fatkeqesisht mes ndergjinoresh
    Postime
    2,945
    Citim Postuar më parë nga Julius Lexo Postimin
    Përgëzime James dhe Xfiles. Temë e bukur. Ky postim shërben për abonim te tema :P do i kthehem më vonë.
    Po e bej edhe une si ti, po abonohem per vitin tjeter

    Njeriu i ka borxh fese evoluimin nga njeriu i shpellave tek njeriu i Kullave Binjake(si ne kuptimin e njeriut amerikan qe ndertoi kullat ashtu edhe te njeriut arabik qe i hodhi poshte).

    Feja ka pasur vazhdimisht ne dore dijen,pasi prifterinjte antike pagane ishin njerezit me te ditur te fisit , mjaft te shohim shamanet e sotem qe jane njerezit me te ditur te fiseve mongoloide qe akoma jetojne si ne kohen e qepes.

    Cdo zhvillim i racionalitetit njerezor ka ardhur nga prifterinjte pagane derisa ky racionalizim kaloi ne duart e filozofeve antike ( ne fakt gati te gjithe ishin edhe teologe) e derisa ky racionalizim i zotit(ne paganizem zoti eshte natyra, pra eshte racionalizimi i natyres i vete jetes qe benin prifterinjte pagane) u frenua me kristianizmin e islamik, e ne kete menyre vete arsyeja u fut ne frigorifer, ne zonen e akullit.

    Triumfi i racionalizimit te natyres( ndryshe ; hyjnive pagane te se kaluares ) ne shek 16-19 eshte tentative per tu rikthyer ne periudhen parakristiane, e pikerisht greqia e lashte sherbeu jashte mase ne stervitjen e racionalisteve te asaj periudhe.
    Shqiptari e ka care rrugen e historise me Palle ne dore!

  13. #13
    Caesar Tulipanus Maska e Julius
    Anëtarësuar
    21-05-2003
    Vendndodhja
    ne boten e cudirave.
    Postime
    1,767
    Po e bej edhe une si ti, po abonohem per vitin tjeter
    Unë po e bëj ndryshe, dmth po e filloj nga fundi.


    Njeriu i ka borxh fese evoluimin nga njeriu i shpellave tek njeriu i Kullave Binjake(si ne kuptimin e njeriut amerikan qe ndertoi kullat ashtu edhe te njeriut arabik qe i hodhi poshte).
    Ky është mendim tejet abstrakt. Ti mund të thuash që u kemi borxh njerëzve të shpellave mbijetesën. Mund të thuash që u kemi borxh majmunëve, nëse merr parasysh teorinë e Darwinit.
    Mund të thuash që u kemi borxh gjithkujt...psh edhe xhaxhit sepse bëri hidrocentralet.

    Po unë s'arrij ta pëcaktoj drejt kuptimin e "borxhit' në mënyrën si e trajton dhe e përcjell ti atë.
    Kështu që bëji një përkufizim, përcaktim dhe interpretim borxhit fillimish që të ecim më tej mëpastaj.



    Feja ka pasur vazhdimisht ne dore dijen,pasi prifterinjte antike pagane ishin njerezit me te ditur te fisit , mjaft te shohim shamanet e sotem qe jane njerezit me te ditur te fiseve mongoloide qe akoma jetojne si ne kohen e qepes.
    Të marrësh si shembull një fis të degjeneruar mongol që u ka ngel "besnik" traditave të veta, veç kjo nuk të ndihmon hiç.
    Kush e ka sot në dorë dijen?
    A shikon ndonjë ndryshim midis dijes së djeshme dhe të sotmes?
    Emrin e trëndafilit të Ecos e ke lexu?

    Cdo zhvillim i racionalitetit njerezor ka ardhur nga prifterinjte pagane derisa ky racionalizim kaloi ne duart e filozofeve antike ( ne fakt gati te gjithe ishin edhe teologe) e derisa ky racionalizim i zotit(ne paganizem zoti eshte natyra, pra eshte racionalizimi i natyres i vete jetes qe benin prifterinjte pagane) u frenua me kristianizmin e islamik, e ne kete menyre vete arsyeja u fut ne frigorifer, ne zonen e akullit.
    Në të kundërt. Filozofët antikë ishin antifetarë dhe antiteologë. Madje ishin anti-sistemit të atëhershëm.
    Më thuaj çfarë racionaliteti gjen në flijimet njerëzore, apo të kafshëve për nder të zotave?

    Triumfi i racionalizimit te natyres( ndryshe ; hyjnive pagane te se kaluares ) ne shek 16-19 eshte tentative per tu rikthyer ne periudhen parakristiane, e pikerisht greqia e lashte sherbeu jashte mase ne stervitjen e racionalisteve te asaj periudhe.
    Edhe kjo interpretohet më së miri si kundërvënie ndaj sistemit të atëhershëm filozofik të bazuar në kristianizëm dhe mazllëmizëm.
    Që sistemi antik u mor si referim, kjo nuk do të thotë se ajo periudhë, për të cilën pak dimë në të vërtetë, ishte...vetë e vërteta, apo racionalja.
    Ka një gap të tmerrshëm llogjik në këtë përqasje.
    Psh...atëherë ekzistonte skllavëria, dhe ishte e pranueshme. Artistoteli i madh, i marrë si referim nga filozofët e kohës moderne, i konsideronte skllevërit "vegla që mund të flisnin".

    Normal ti si tejet konservator te evokimi i të kaluarës gjen "arin" e jetës. Kur ata e pranonin vetë se nuk e kishin gjetur. Di diçka që nuk di asgjë, thotë Sokrati - modern për kohën kur jetoi.
    Ezekiel 25-17.

  14. #14
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    16-11-2005
    Postime
    8,691
    Jam dakord me Julius,
    Hyj-Njeriu, nuk mund ti kemi asgje borxh fese, sado feja ka pat ndikimet e saj ne historine e njerezimit, feja ne fund te fundit eshte produkt i njerezimit, nuk eshte diçka e jashtme qe na ka "ndriçuar". Feja eshte nje sistem kulture, qe lind dhe zhvillohet dhe pasurohet e ushqehet me kultura te tjera. Por burimi i kesaj kulture eshte gjithmone tek njerezit, sado dituria thua ti ka qene e perqendruar tek kleriket, kjo nuk do te thote aspak qe i detyrohemi fese. Ajo dije ne duart e udheheqesve shpirterore ka qene nje dije e mbledhur dhe e kultivuar me kohen, qe percillej mes ketyre udheheqesve shpirterore, por burimi i asaj dije eshte rezultat i te gjithe njerezimit.
    Nga nje ane jam dakord qe ti e shikon fene si nje "qenie" te veçante(nisur nga menyra se si shprehesh se ne i detyrohemi fese, sikur te ishte diçka e veçuar), por nuk jam aspak dakord qe ne i detyrohemi fese. Ne i detyrohemi asaj po aq sa ajo na detyrohet ne.
    A do kishte Fe pa njerezit? Dyshoj se tepermi .

  15. #15
    Hyllin Maska e Hyj-Njeriu
    Anëtarësuar
    22-07-2007
    Vendndodhja
    Fatkeqesisht mes ndergjinoresh
    Postime
    2,945
    Ne stadin e tanishem te shoqerise njerezore nuk ekziston akoma nje organizem qe i bashkon te gjithe rracen njerezore ne interesa te perbashketa, por jemi akoma ne nje faze primitive ku shume organizma qe jane ne fakt ideale apo ideologji, luftojne me njeri tjetrin per dominim dhe asimilim te tjetrit. Mjafton te shohim shoqerine njerezore, ne fillim i ndare ne fise, pastaj fiset ne popuj, pastaj popujt ne shtete, dhe tani po shohim ate qe quhet globalizimi, nje shtet i madh boteror. Cili "zot" do asimiloje te tjeret dhe do fitoje luften per ekzistence?

    Bere nje pershkrim shume me vlere para se te nxirrje kete 'bllofin'

    Me arsyetimin qe bere para kesaj pjese qendrove brenda ligjeve te natyres me persosmeri, e shpjegove deri diku natyralitetin e fese, kurse ketu dole kunder si pasoje e keqinterpretimit te natyres.
    Natyra nuk kerkon nga njeriu te mblidhet ne nje organizem te vetem, pasi kjo do ishte fatale per permiresimin e njeriut .
    Nje organizem shoqeror(po edhe politik) behet me i dobet sa me shume zgjerohet e faktikisht kjo eshte mese e provueshme si ne nivelin e ngushte shoqeror, pra kur ti ke 10 shoke, do kesh shoqeri me te dobet (lidhjet do jene me te dobeta) sesa kur ke 3-4 shoke(lidhjet behen me te forta), po ashtu edhe ne nivelin e larte shteteror. Nje perandori eshte me e dobet sesa nje mbreteri homogjene, pra jeton me pak e sa me shume e shpejt zgjerohet aq me shpejt Perandoria vdes.

    Njeriu me kombin , ka homogjenitetin me te dobet qe i lejon mbijetesen ne kohe, nderkaq homogjeniteti forcohet kur kalon poshte kombit, pra tek flamuri(bajraku), forcohet akoma tek fisi e me tej tek vllaznia e familja.

    Pra siper kombit organizimi eshte deficitar e antinatyre. Kjo shihet tek organizmat nderkombetare sesa te dobet qe jane.

    Feja nderkombetare vuan te njejtin proces. Sa me shume kombe perfshin nje fe nderkombetare aq me shume ndarje krijohen. Shiko kristianizmin sa ndarje ka apo edhe islamin e sesi jane masakruar e po masakrohen ata qe besojne tek i njejti Jezus(katolike e protestane kane dhene spektakel me vrasjet makabre te njeri-tjetrit) apo tek i njejti Allah( shiko irakun ku shiite e sunite po hedhin ne ere njeri-tjetrin perdite).

    Pra nje sistem unik boteror, nje Rend i Ri Boteror eshte antinatyre e do shkaterrohej shpejt, po ashtu sikurse nje Fe mbareboterore do shperbehej ne sekte te panumerta.

    Duhet te marresh parasysh, instiktin e anarkise qe ka individi.

    Une paskam qene me Frommin se prej shume kohesh mbroj te njejtin opinion:

    Sipas Fromit çdo njeri ka nevoja fetare, pasi çdo njeri ka nevojë për një sistem orientimi dhe një sistem adhurimi që manifestohen në mënyra të ndryshme, prandaj sipas tij pyetja nuk është nëse një njeri është apo jo fetar, por cila është feja e tij.

    Feja ime eshte Shqiptaria ( tash te mos guxoje njeri mos ta quaje fe Shqiptarine )
    Ndryshuar për herë të fundit nga Hyj-Njeriu : 27-07-2008 më 10:26
    Shqiptari e ka care rrugen e historise me Palle ne dore!

  16. #16
    Moderator Maska e Pratolini
    Anëtarësuar
    10-01-2007
    Vendndodhja
    Tirane
    Postime
    724
    Une po e ndjek debatin me vemendje dhe mendova te bej nje nderhyrje pikerisht tani sepse kam pershtypjen qe tema po merr nje drejtim te gabuar ( me mire qofsha une i gabuar )

    Ne te gjitha rastet qe perpiqet te diskutohet per te tille ceshtje, kam vene re qe lindin tendenca per te barazuar Fene si nje kocept ne vetvete dhe perdorimin e saj nga ana tjeter.
    Personalisht mendoj se ne momentit qe diskutimi merr trajta te nje niveli me shume konkret sesa parimor, problematika degjeneron. Nuk e kuptoj perse duhet te ngaterrohet kleriku,prifti,hoxha apo te tilla budallalliqe ne debat. A thua se vete feja valle eshte a-priori e pakuptueshme pa te tille elemente ?

    Gjithmone e kam pasur me te thjeshte te konceptoj fene si nje ndjenje te brendshme te individit ( padyshim e ushqyer prej faktoreve te jashtem dhe aspak e lindur sikurse mendon Frommi ), por gjithmone gjerat me ngaterrohen kur argumentat jane te tipit : jo ata vrane kaq, jo ata vodhen kete, jo filozofet ishin teologe apo ku di une.

    Mendoj se duhet bere nje distancim kategorik ne ate se cka perfaqeson feja si fenomen dhe ne ate se cka justifikohet apo perdoret ne emer te fese.

  17. #17
    Caesar Tulipanus Maska e Julius
    Anëtarësuar
    21-05-2003
    Vendndodhja
    ne boten e cudirave.
    Postime
    1,767
    Ka shumë gjëra nga Frojdi që duhen marrë parasysh, po unë ju them vetëm një gjë: ateistët më të mëdhenj kanë pasur edukim fetar. Kjo nuk është e rastësishme.

    Njohja me botën fetare nxjerr në pah të gjitha dobësitë e saj si një ndërtesë e pastër dhe e qartë në sipërfaqe po e krimbur përbrenda.

    Pikat kryesore në të cilat unë bie dakort me Frojdin janë këto:

    Zoti ishtë një përgjigje e rëndomtë dhe e vrazhdë, një mungesë delikatese kundrejt mendimtarëve”
    Është pikërisht kjo e fshehura, e fshehta, esenca. Njerëzit janë të prirur që të gjejnë dikë si udhërrëfyes, si shpjegues i botës, si dikush që i di të gjitha dhe vullnetit të tij do i binden.

    Siç flet Hegel për një udhëheqës kur e quan atë "të fortë dhe të imponueshëm sipas karizmës së tij dhe jo forcës e mjeteve që përdor".

    Roli i këtij udhëheqësi dhe udhërrëfyesi, merr trajta të ndryshme sipas përkatësisë së moshës, edukimit dhe intelektit të dikujt. Është interesante që Frojdi më tej i jep kuptimin e babait. Dhe që fëmijës me të vërtetë i duhet të dalë jashtë lidhjes emocionale e shpirtërore me të, për të gjetur rrugën e vet por dhe një ditë do i duhet të zërë vendin e të atit duke u bërë vetë baba. Ndërtesa filozofike e Frojd -Niçes është brilante.
    I pari duke zbërthyer nëpërmjet psikanalizës babain si pikë referimi në jetën e dikujt dhe i dyti duke marrë përsipër ta çojë më tej këtë duke u shprehur: Zoti ka vdekur. Është njësoj sikur të thuash babai vdiq. Tani e ke rradhën ti të bëhesh i tillë.

    Nëse dikush refuzon të rritet, të bëhet baba, atëherë ai do bjerë pre e demagogëve. të veshur fetarisht, që marrin përsipër të interpretojnë botën, ligjet e natyrës, shkencën etj etj. Gjëra që normalisht nuk i dinë e nuk mund të jenë gjë tjetër veç demagogë. Përralla e gjenezës thuhet përditë në kisha e xhami dhe vegjëlia (sa fjalë e bukur prej Fan Nolit) rri e i dëgjon.
    Një tjetër e metë e fesë sipas Frojdit është se ajo e mbështet moralitetin në parime shumë të paqëndrueshme. Në qoftë se domethënia e normave etike bazohet në atë se ato janë porosi të perëndisë, atëherë e ardhmja e etikës vihet në varësi nga besimi tek Zoti. Mirëpo duke qënë se sipas Frojdit të qënurit fetar të njerëzve do dobësohej gjithnjë e më shumë atëherë bashkë me fenë do shkatërrohen edhe vlerat tona morale (duket ndikimi i qartë i Nices, i famshëm për shprehjen e tij “ nëse Zoti vdes kush do na i japi Urdhëresat Morale - shënim J@mes_Douglas).
    Pikërisht. Ja dhe vazhdimi i teorisë së tyre.
    Problemi është i dyanshëm këtu. Së pari eksluzivitetin e mbartësit të vlerave morale e kanë (deri diku) institucionet fetare.
    Mirëpo siç thotë Sam Harris, filozof modern ateist, problemi qëndron se feja ofron vlera morale të mira me një arsyetim të keq.
    Psh kur themi se do duhet të ndihmojmë të varfërit sepse zoti na ka thënë kështu. Ndryshe do shkojmë në ferr. Në plan të parë vihet frika te zoti. Dhe fetarët si foshnje mendore kanë frikën e zotit. Një koncept i papranueshëm llogjik.
    Çfarë ndodh me një njeri të mirë që nuk beson te zoti? Por beson se vlerat morale që duhen ruajtur, janë pjesë e natyrës njerëzore e cila duhet respektuar?
    Pse kuotohet gjithnjë Krishti , kur këto vlera morale i ka mbështetur dhe Konfuci? Apo të tjerë filozofë më parë dhe më pas tij?
    Këtu vijmë te besimet si vlera vetëpërmbushëse të njeriut. Dhe pikërisht kufizimin e lirisë që ofron kjo apo ajo dogmë e caktuar.

    Që na çon më tej te globalizimi. E ka përmend ca më sipër xfiles. Vërtet që globalizimi është për mua një sistem i pranuar vlerash morale më së shumti se gjithçka tjetër.
    Pra është një sistem i njehsuar vlerash të pranuara prej të gjithëve. Dhe në këtë luftë vlerash do gjenden përballë me vlerat lokale fetare të cilat janë shumë herë të kundërta me parimoret. Nuk do ketë një fe globale, ose më saktë, nëse do ketë një fe globale, atëherë ne do jemi pjesë e sistemit autoritar.
    Nëse do jetë ky sistem autoritar apo jo, nuk di ta them. Ka mundësi që të vetëshkatërrohemi (përderisa disa janë të gatshëm që të hedhin veten në erë për zotin e vet asgjë nuk është e pamundur). Mirëpo jam optimist ndaj racës njerëzore. Nuk besoj se do shkojnë deri në vetshkatërrim.

    Të vazhdojmë me pikën e dytë të vlerave morale dhe lidhjen e tyre me fenë; vërtet sipas thënieve të Frojdit dhe Niçes, këto vlera degradojnë me degradimin e atyre që i mbajnë. Nëse mbajtësit e x feje me qëndrimin e tyre degradojnë veten, kanë degraduar dhe fenë përkatëse. Nëse sjellja e besimtarëve degradohet, degradohet dhe feja përkatëse dhe pastaj kalojmë në përdorimin e pashmangshëm të stereotipave, gjë që e bën studimin dhe evolimin njerëzor akoma më të vështirë. (me të njomin digjet dhe i thati)

    Më tej e shikoj si vetëfshikulluese këmbënguljen e njerëzve të besojnë në zot.
    Dëmi i shpërfytyrimit të këtyre vlerave po shikohet sot në qëndrimin ndaj ateistëve. Ateistët e kanë kuptuar se problemin kryesor që përballojnë sot është paragjykimi ndaj tyre.
    Dhe këtu po punojnë, për të rrëzuar këtë paragjykim që si një trend i ri shihet kërcënues ndaj mbartësve të moralit - fetarëve, siç ata pëlqejnë të identifikohen.

    E parë nga ana sociale, besimi në zot, është i dëmshëm në vlerën e kërkesës ndaj shoqërisë. Në kërkesë ofertën e vlerave njerëzore. Kur këto nuk bëhen arbitrarisht-fetarisht, atëherë njeriu social mbrohet më mirë në mekanizmat shoqërorë të ofruar.
    Nuk është rastësi që në vendet me popullsi ateiste, kultura sociale dhe shërbimet janë të nivelit më të lartë të mundshëm. Vlera e lirisë, demokracisë, shtypit, po ashtu.
    Kanë ushtruar në mënyrë sistematike dhe të qëndrueshme veten për të arritur në atë fazë zhvillimi. (shikoni gjithë shtetet nordike)
    Ezekiel 25-17.

  18. #18
    Hyllin Maska e Hyj-Njeriu
    Anëtarësuar
    22-07-2007
    Vendndodhja
    Fatkeqesisht mes ndergjinoresh
    Postime
    2,945
    Ky është mendim tejet abstrakt. Ti mund të thuash që u kemi borxh njerëzve të shpellave mbijetesën. Mund të thuash që u kemi borxh majmunëve, nëse merr parasysh teorinë e Darwinit.
    Mund të thuash që u kemi borxh gjithkujt...psh edhe xhaxhit sepse bëri hidrocentralet.

    Po unë s'arrij ta pëcaktoj drejt kuptimin e "borxhit' në mënyrën si e trajton dhe e përcjell ti atë.
    Kështu që bëji një përkufizim, përcaktim dhe interpretim borxhit fillimish që të ecim më tej mëpastaj.


    Ti do me cosh ne ferr para kohe mua...
    Imja ishte hyrja e me pas behej shpjegimi se ku konsistonte borxhi.
    Borxhi ne kuptimin joekonomik perdoret ne kuptimin e 'detyrimit'. I ke borxh fese, do te thote i detyrohesh fese per kete qe je.

    Të marrësh si shembull një fis të degjeneruar mongol që u ka ngel "besnik" traditave të veta, veç kjo nuk të ndihmon hiç.
    Kush e ka sot në dorë dijen?


    Po jo mo tulipo, dhashe shembull per te sqaruar realitetin antik te cilin shumepak e ka parasysh, perfshire ti. Shamanet jane prifterinj e ashtu si eshte struktura e shoqerive te sotme shamanike ka qene krejt njerezimi ne te kaluaren e larget, pra shamani ishte dijetari i fisit e pastaj te pakten historia, matematika e astrologjia kane lindur neper tempuj,pastaj u bene laike. Historia ka lindur nga Mitologjia, kurse astronomia(e sotme) nga astrologjia antike.

    Në të kundërt. Filozofët antikë ishin antifetarë dhe antiteologë. Madje ishin anti-sistemit të atëhershëm.
    Më thuaj çfarë racionaliteti gjen në flijimet njerëzore, apo të kafshëve për nder të zotave?


    Mos trego padituri te theksuar. Platoni eshte marre per baze nga vete krishterimi, saqe krishterimin e quajne fe platonike.
    Sokrati ka dhene leksione teologu te pashembullta, po ashtu aristoteli u mor gjate me ndikimin e hyjnive ne jeten e njeriut.
    Epikuri qe ca e ca e quajne Atin e materializmit( e keshtu ateizmit) ne fakt e ka bere te qarte se njeriu duhet te marre shembull nga hyjnite.

    Nuk gjej racionalitet ne therje, por ne gjakun qe del. Gjaku ka qene dhe eshte ngjizes i llahtarshem i nje grupi, si ne kuptimin gjak i njejte ashtu edhe ne sakrifikimin duke derdhur gjakun per grupin (keta quhen deshmore). Vellameria shqiptare bazohet tek pirja e Gjakut.

    Edhe kjo interpretohet më së miri si kundërvënie ndaj sistemit të atëhershëm filozofik të bazuar në kristianizëm dhe mazllëmizëm.
    Që sistemi antik u mor si referim, kjo nuk do të thotë se ajo periudhë, për të cilën pak dimë në të vërtetë, ishte...vetë e vërteta, apo racionalja.
    Ka një gap të tmerrshëm llogjik në këtë përqasje.
    Psh...atëherë ekzistonte skllavëria, dhe ishte e pranueshme. Artistoteli i madh, i marrë si referim nga filozofët e kohës moderne, i konsideronte skllevërit "vegla që mund të flisnin".


    Po jo mo lale, merru ca me hobsa e Nice, se ste bejne dem e merru me pak me voltera edhe pse Volterat vdisnin per gerqine e lashte po aq sa hobsat e Nicet.

    Sipas ketyre europa duhet te kthehej ne epoken e shkelqyer greko-romake ku triumfonte racionalizmi e deshira per dijen biles me qyfyrja ishte se aristokrateve angleze u pelqente te krahasoheshin me senatoret romake saqe sipas tyre anglezet ishin romaket moderne e ashtu si Roma, Anglise i takonte civilizimi i Europes e biles me gjere.

    Skllaveria eshte indiferente ne vleresimin e racionalitetit te pergjithshem te nje epoke. Vete ameriket kur bene kushtetuten e quajten legjitime skllaverine, po kjo nuk i ben me pak racionale , benxhaminat e franklineve apo xhorxhat e washingtoneve, apo kjo nuk hedh balte mbi shprehjen se Amerika ka 230 vjet DEMOKRACI.

    Normal ti si tejet konservator te evokimi i të kaluarës gjen "arin" e jetës. Kur ata e pranonin vetë se nuk e kishin gjetur.

    Ata kush mo dhe per cfare ari behet fjale? I vetmi ar qe ka e kaluara quhet eksperience.
    Shqiptari e ka care rrugen e historise me Palle ne dore!

  19. #19
    Hyllin Maska e Hyj-Njeriu
    Anëtarësuar
    22-07-2007
    Vendndodhja
    Fatkeqesisht mes ndergjinoresh
    Postime
    2,945
    Nuk e kuptoj perse duhet te ngaterrohet kleriku,prifti,hoxha apo te tilla budallalliqe ne debat. A thua se vete feja valle eshte a-priori e pakuptueshme pa te tille elemente ?

    Sigurisht qe eshte e pakonceptueshme , kjo dihet. Njeriu mund te kete nje 'instikt fetar' si thote Fromm, por ama duhet te mesoje e mesuesi eshte prifti. Eshte njesoj si te thuash njeriu e ka logjiken natyrore prandaj ci duhet mesuesi( babai, profesori, libri etj). Kuptohet qe kjo ska kuptim.
    Shqiptari e ka care rrugen e historise me Palle ne dore!

  20. #20
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    16-11-2005
    Postime
    8,691
    Citim Postuar më parë nga Hyj-Njeriu Lexo Postimin
    Bere nje pershkrim shume me vlere para se te nxirrje kete 'bllofin'
    Per nje moment desh me binde se ishte bllof, por me vjen keq qe nuk eshte ashtu .
    Me arsyetimin qe bere para kesaj pjese qendrove brenda ligjeve te natyres me persosmeri, e shpjegove deri diku natyralitetin e fese, kurse ketu dole kunder si pasoje e keqinterpretimit te natyres.
    Natyra nuk kerkon nga njeriu te mblidhet ne nje organizem te vetem, pasi kjo do ishte fatale per permiresimin e njeriut .
    Nje organizem shoqeror(po edhe politik) behet me i dobet sa me shume zgjerohet e faktikisht kjo eshte mese e provueshme si ne nivelin e ngushte shoqeror, pra kur ti ke 10 shoke, do kesh shoqeri me te dobet (lidhjet do jene me te dobeta) sesa kur ke 3-4 shoke(lidhjet behen me te forta), po ashtu edhe ne nivelin e larte shteteror. Nje perandori eshte me e dobet sesa nje mbreteri homogjene, pra jeton me pak e sa me shume e shpejt zgjerohet aq me shpejt Perandoria vdes.

    Njeriu me kombin , ka homogjenitetin me te dobet qe i lejon mbijetesen ne kohe, nderkaq homogjeniteti forcohet kur kalon poshte kombit, pra tek flamuri(bajraku), forcohet akoma tek fisi e me tej tek vllaznia e familja.
    Jam shume dakord me ty per arsyetimin dhe faktin se sa me shume rritet niveli organizimit aq me e dobet behet kjo lidhje. Madje mund ta shohim kete dhe ne natyre, psh, eshte tejet e veshtire te ndash atomet qe perbejne nje molekule, po aq e veshtire te copetosh nje bakter apo virus, aq me teper te eliminosh koloni bakteresh, per vete natyren e pavarur qe kane keto mikro organizma, vret 1000 shpetojne 1000000000. Mirpo sa me shume rritet shkalla e kompleksitetit dhe organizimit aq me delikat behet stabiliteti per kete organizem. Shembulli me i mire eshte njeriu, apo dhe gjitaret e tjere ne pergjithesi, mjafton nje shigjete apo plumb ne nje vend delikat, edhe pse pjesa tjeter e trupit eshte e paprekur sjell vdekjen e menjehershme dhe te pakthyeshme te te gjithe organizmit. Pra duke gjet nje analogji dhe me natyren vete jam mese dakord me arsyetimin tend.
    Pra siper kombit organizimi eshte deficitar e antinatyre. Kjo shihet tek organizmat nderkombetare sesa te dobet qe jane.
    jam dakord dhe ketu, eshte deficitar, dhe ke sjell shembull te mire me organizmat nderkombetar. Por ajo fjala "antinatyre" nuk me bind, ne fakt duhet hequr fare nga fjalori, sepse duke qene se jemi pjese e natyres, dhe pa e kuptuar ne jemi ne "gracken" e saj, sado "antinatyror" mund te duket nje veprim apo nje diçka kurrsesi nuk mund te jete anti-natyre, sepse nese eshte me siguri natyra e lejoji te ishte. Por edhe nese i shohim keto gjera "antinatyrore" si eksperimente te deshtuara te natyres, perseri edhe pse te deshtuara jane pasoje e vullnetit natyror.
    Feja nderkombetare vuan te njejtin proces. Sa me shume kombe perfshin nje fe nderkombetare aq me shume ndarje krijohen. Shiko kristianizmin sa ndarje ka apo edhe islamin e sesi jane masakruar e po masakrohen ata qe besojne tek i njejti Jezus(katolike e protestane kane dhene spektakel me vrasjet makabre te njeri-tjetrit) apo tek i njejti Allah( shiko irakun ku shiite e sunite po hedhin ne ere njeri-tjetrin perdite).

    Pra nje sistem unik boteror, nje Rend i Ri Boteror eshte antinatyre e do shkaterrohej shpejt, po ashtu sikurse nje Fe mbareboterore do shperbehej ne sekte te panumerta.

    Duhet te marresh parasysh, instiktin e anarkise qe ka individi.
    Ok dakord dhe ketu, faktet jane te tilla qe ty te japin te drejte. Po une shoh nje aspekt tjeter tek keto fakte.
    E para, individi ka instiktin e anarkise, po aq edhe te rregullit. Do e shpjegoj me vone se perse duhen keto dy instikte dhe kur vihen ne pune njeri ose tjetri.
    E dyta, sado te dobeta jane keto organizma fetare nderkombetar kjo nuk hedh posht faktin qe tendencen qe shoqeria njerezore ka per krijimin e organizmave te tille. Jo me kot u shpreha se:
    Ne stadin e tanishem te shoqerise njerezore nuk ekziston akoma nje organizem qe i bashkon te gjithe rracen njerezore ne interesa te perbashketa, por jemi akoma ne nje faze primitive ku shume organizma qe jane ne fakt ideale apo ideologji, luftojne me njeri tjetrin per dominim dhe asimilim te tjetrit. Mjafton te shohim shoqerine njerezore, ne fillim i ndare ne fise, pastaj fiset ne popuj, pastaj popujt ne shtete, dhe tani po shohim ate qe quhet globalizimi, nje shtet i madh boteror. Cili "zot" do asimiloje te tjeret dhe do fitoje luften per ekzistence?
    pra akoma nuk ka dale nje fe apo organizim i suksesshem per bashkimin e te gjithe njerezimit. Jemi ne nje faze primitive, dhe ato faktet qe shohim sot se si feja ka deshtuar jane pjese e ketij evolucioni. Por nuk mund te mohojme faktin se tendenca e evulimit te shoqerise njerzore po shkon drejt rendit boteror, me hir ose me pahir, ndoshta pas 10.000 vjetesh, ndoshta pas 1000 vjetesh, ku i dihet.

    Ti e ke mire qe kombi eshte homogjeniteti me i dobet i mundshem qe lejon mbijetesen ne kohe, por mos le pas dore karakteristiken qe kane kombet(zotat) te "hane" njeri tjetrin duke asimiluar. Nuk di asnje komb te kete ndejtur ashtu ne paqe per te siguruar mbijetesen e vet, çdo komb sapo eshte bere i fuqishem sa duhet eshte perpjekur te rritet duke luftuar dhe asimiluar popuj te tjere. Fundja dhe shqiperia me pare ka qene e ndare ne fise dhe principata qe luftonin me njera tjetren, luftonte shqiptari shqiptarin, por ja qe doli dikush me i forti, Skenderbeu, qe i bashkoi. Po ti mendon se u bashkuan sepse i digjte b** per atdheun apo sepse i digjte per tokat e veta qe u kercenuan prej nje populli tjeter.

    Pra siç e shikon edhe kombet kane tendence te rriten. Kjo per faktin se jeta eshte e kundrta e shtimit te entropise, jeta eshte shtimi i rregullit dhe organizimit. Dhe ky eshte qellimi. Tani, nje komb i vogel mbase eshte me i forte ne brendesi, me i lidhur, por qellimi i evolucionit shoqeror (ashtu dhe çdo lloj organizmi tjeter, pra qellimi i jetes) nuk eshte thjesht te qenit me te forte fizikisht, sepse te ishte per ate pune nuk ka asgje me stabel dhe te forte fizikisht se sa vete atomi, qe arrin te copetohet vetem ne qender te yjeve. Cili ishte qellimi qe prej atomit u krijuan qenie te tilla delikate si njeriu? Qellimi eshte inteligjenca.

    Duhet te vesh re se si sot kombet po shkrihen, emigracioni ben te veten, do vije nje dite ku nuk do kete me popuj te veçuar, por nje popull i madh i perzjere. Se kur nuk i dihet, mund te jete afer, mund te jet larg, mund edhe te mos realizohet fare, por tendenca eshte ajo.

    Keshtu qe ajo qe tu duk si bllof ne fakt nuk bie ne kundershtim aspak me ate qe the ti, por as me ate qe thashe une.

    Si perfundim po jap dhe nje mendim mbi instiktin e anarkise qe ka njeriu.
    Tani, nen kendveshtrimin e evolucionit te organizmave shoqerore, sigurisht qe ekzistojne shume menyra organizimi, shume ideologji, shume sisteme. Disa prej tyre deshtojne, te tjera mbijetojne me shume. Tani, nuk di te kete nje njeri normal qe ne nje shoqeri qe i jep kushte te mira jetese, i jep mireqenie dhe siguri, etj etj, te zgjoje instiktin e vet te anarkise apo te kerkoje anarki, sepse kjo do ishte kunder interesave te veta, anarkia do prishte sistemin qe i lejon atij te kete mireqenie. Ne te kundert, nese ky sistem nuk te jep kushte te mira, ngjall pakenaqesi, aty zgjohet insitkti i anarkise, dhe qe sherben thjesht per prishjen e nje sistemi qe nuk eshte i suksesshem, duke lejuar ri-organizmimin ne nje sistem tjeter qe mund te ofroje me shume mundesi. Pra eshte sigurese per detektimin dhe "vrasjen" e sistemeve te deshtuara, sepse vetem duke u prishur nje sistem mund te ndertohet nje tjeter. Prandaj edhe pse njeriu ka nje instikt anarkie kjo nuk do te thote se e perdor aty ku nuk duhet, eshte nje "test" dhe "sigurese" per gjetjen e nje sistemi shoqeror qe te beje te mundur bashkimin e te gjitheve.

Faqja 0 prej 4 FillimFillim 12 ... FunditFundit

Tema të Ngjashme

  1. Përgjigje: 4
    Postimi i Fundit: 13-06-2009, 06:03
  2. Koncepti i energjise
    Nga Failed Rapper në forumin Filozofi-psikologji-sociologji
    Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 22-04-2006, 10:54
  3. Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 02-09-2005, 17:49
  4. Koncepti i Revolucionit
    Nga kundragazi në forumin Filozofi-psikologji-sociologji
    Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 18-09-2004, 13:57
  5. Përgjigje: 6
    Postimi i Fundit: 11-10-2003, 23:49

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •