Shpirti është mbret

[Spleen1]

Douleur 1

E dija që dhimbja do jetë e tmerrshme
E fuqishme deri në shkatërrim
Që mund gjithçka,
Edhe frikën,
Edhe gëzimin,

Gjithçka është vuajtje !

E ndieja se si do më shkulte nga qenia ime,
Se si do të me terrorizonte,
Se si do shndërrohesha në avull të zi,
Mu atëherë kur bëhet më kthjelltë,
Në stadin e qartësisë së avancuar,

Prova e ardhshme,
Se shpejti,
Tash që kam kuptuar,
Atë që s’duhet,
T’i shoh misteret edhe në terr
E kam injoruar dhimbjen,

Gjithçka është vuajtje!

[Spleen1]

Douleur 2

Sa e komplikuar është drita,
Dhe shumë misterioze,
Më dhemb,
E derisa më rritet dhimbja, drita zbehet
Sa mund për ta fituar,
E ajo ik, avullohet,
Mungesa e saj më terrorizon,
Do të bërtas me gjithë zë,
Pa dyshim,
Do të bërtas posa do të më jetë e mundur,
Së shpejti,
Besoj,
Do të bërtas nga dhimbja,
Nga hidhërimi gjithashtu,
Ajo po ik tepër shpejt,

Nëse do të më mbetet vetëm pak dritë...!
Errësira!

Gjithçka është vuajtje...!

[Spleen1]

Douleur...

Kam folur gjithë natën me shqisat,
Të gjitha në hapësirë e kohë i provova,
Secilës ia njihja në thelb premisat,
Vetëm për sytë ca fjalë i shkrova,

Kam folur gjithë natën me sytë,
Për gjithçka që bashkë kishim parë,
Ngatërruam ç’ishte ves, ç’ishte virtyt,
Vetëdija në dysh na u pati ndarë.

Kam folur gjithë natën me vetëdijen,
Në momente me realitetin s’përkonte,
Hynte e dilte, ngatërrohej me ndërdijen,
Gjëra bizare për mendjen tregonte.

Kam folur gjithë natën me mendjen,
Në kundrinën e zhdrejtë me metafora,
E mjegulluar, herë dritë rrezatonte,
Për fantazinë mezi tri fjalë ia nxora,

Kam folu gjithë natën me fantazinë,
Botën e lëviznim kah donim vet,
Shëtitëm yjet, horizontet, galaksinë,
Kërkuam Shpirtin mbi Yllin e vërtetë,

Kam folur gjithë natën me shpirtin,
Me fraza e shprehje pa lidhje,
Kur nisëm të flasim për mitin,
Shpirti, në shpirt ndjeu një dridhje.

Vazhduam bisedën tutje me shpirtin,
Herë dialog herë monolog në heshtje,
Gjithçka; që e bënë të vdes, a e përtërinë,
Për lindjen, vdekjen dhe jetën në përleshje.

Shpirti më doli fascinues dhe sovran,
Botë mes dy botëve... inkandeshent,
As i ngurtë, as i lëngët, as fluid – tamam,
Herë teori, herë doktrinë ... koherent.

--------------------------------------------
Gjithçka është vuajtje...!

[[Perla]]

Shume te bukura vertete !

Vargje qe te vene ne mendime !

[Spleen1]

[Perla]

Përshëndetja nga zemra, faleminderit per reagimin.
Miqësisht, spleen1


Douleur 3

Lulet e vuajtjes t’i dërgova mbrëmë,
Thurur me kujdes në një kurorë,
Mbi parmakë të shpirtit t’i kam lënë,
Një qen më lehu nga kopshti katror.

Nata përkundte shpirtin me pikëllim,
Vargje psalmesh u derdhen për tokë,
Një muzë i mblodhi me përkushtim,
Dashuri mbi ta derdhi dhe dy lot.

I puthi një nga një lulet dhe psalmet,
Bekoi duke u lutur për shpirtin,
Nëntë konakë larg ushtuan malet.

Muzë këndo edhe një lutje... kantikë,
Purifikoma sonte Shpirtin dhe sytë,
Ti je ujë që poetit i jep etje e shpirt.

-----------------------------------
Gjithçka është vuajtje...!

[macia_blu]

A eshte shpirti personazh? Nje pyetje qe ia ben vetes tende, une i pergjigjem vetes time:

Shpirti behet personazh atehere kur qenia qe e mbart nuk eshte as nje i tille(personazh)!!!
Ndonese ne krye te temes tende ti pohon se "shpirti eshte mbret" Ndersa une pyes , po mbreti a mund te jete edhe personazh....?

Shkruan poezi te bukura ne temen tende! Ato ne temat e te tjereve kane shume moralizime... megjitheate jane te lexueshme e me vrasin.... mendjen)

[Spleen1]

PYETJE

(çfarë thotë Perëndimi?, - më pyeti një mik)

1.
Në (P) perëndim lind dielli
ku shpirti njerëzor
krijoi hartën e madhe
e shqiptarët të fundit
po hyjnë n’atë mozaik

2.
Në (P) perëndim lind dielli
Ku ende muzat
nxisin magjishëm
frymëzimin poetik
që nga Homeri
deri të Gjergj Fishta
e këndej

3.
Në ( P ) perëndim lind dielli
ku kryqi i Zeusit
dhe i përvuajturi Promethe
duhet më kohë
të zënë vend
( në vendin e vet )

4.
Në ( P ) perëndim lind dielli
o miku im
Perëndim është Amerika
do ta thoshte edhe Thot-i

[Spleen1]

Douleur 4

kohë e vrazhtë (katile) mbi liqe
varkat shqetësohen në port
marimangat tjerrin mjegull të re
në listën e të humburve hyra sot

një veladon i zi nga qielli ra
mbuloi trash lotin e përtypur
dielli i pritjes më nuk u pa
as të tija rreze cepeve shtypur

kë ta mallkoj tash e kë ta uroj
kujt t’ia shpaloj petalet e kujteses
apo të zhdukem hullive të harresës

të bëhem helm i ndjenjave të mia
a të mikloj kujtimin e fjetur
brënda skutave të shpirtit mbetur

--------------------------------------------
Gjithçka është vuajtje...!

[Agim Metbala]

Douleur 4

kohë e vrazhtë (katile) mbi liqe
varkat shqetësohen në port
marimangat tjerrin mjegull të re
në listën e të humburve hyra sot

një veladon i zi nga qielli ra
mbuloi trash lotin e përtypur
dielli i pritjes më nuk u pa
as të tija rreze cepeve shtypur

kë ta mallkoj tash e kë ta uroj
kujt t’ia shpaloj petalet e kujteses
apo të zhdukem hullive të harresës

të bëhem helm i ndjenjave të mia
a të mikloj kujtimin e fjetur
brënda skutave të shpirtit mbetur

--------------------------------------------
Gjithçka është vuajtje...!

Mirëmëngjes z. Splen 1, kjo ditë vjeshte e bukur, vërtetë u zbukurua për mua edhe më shumë, me këtë poezi të nivelit artistik të lartë, në të gjitha format e kërkuar...

Ju dëshiroj frymëzmet edhe më të thella...

[Spleen1]

Mirëmëngjes z. Splen 1, kjo ditë vjeshte e bukur, vërtetë u zbukurua për mua edhe më shumë, me këtë poezi të nivelit artistik të lartë, në të gjitha format e kërkuar...

Ju dëshiroj frymëzmet edhe më të thella...

I dashur Agim,

Nuk jam në gjendje ta shpjegoj se sa më frymëzojnë komentet tua. Sa herë nis e me teret penda e ngjyrosi në fjalët që m'i thua.

Shumë, shumë të falënderoj për këto komente inkurajuese.

NB: Edhe ti mos u ndal me enigmat tua që aq shumë e ke pasuraur këtë forum... dhe mendjet tona ketu. Pasi temë është mbyllur, pa të ndihmuar, e di që ia del ta gjesh një të tillë të re.

Me restpekt
spleen1

[Ereza]

Shum poezi te mira e domethense veq vazhdo urime

[*Anxhi*]

[FONT="Comic Sans MS"][SIZE="3"]
1.
Në (P) perëndim lind dielli
ku shpirti njerëzor
krijoi hartën e madhe
e shqiptarët të fundit...

Pershendetje spleen1. Poezite tuaja i kam lexuar me vemendje por ne lidhje me kete citim, e kam nje pyetje : si mund te linde dielli ne perendim?

[Spleen1]

Pershendetje spleen1. Poezite tuaja i kam lexuar me vemendje por ne lidhje me kete citim, e kam nje pyetje : si mund te linde dielli ne perendim?

Anxhi,

Kjo poezi ka lindur si rrjedhojë e një bisede që pata një ditë me një mik që më fliste nga Kosova. Tema ishte se ia qanim hallin Kosovës dhe (mos) njohjes së pavarësisë të saj nga shtete të ndryshme. Në një moment më pyeti se çfarë thoshte Perëndimi, sepse atje ende është përshtypja që nuk e dëgjojnë mirë Perëndimi (BE, USA). Unë iu përgjegja se në Perëndim lind dielli për ne shqiptarët në përgjithësi, etj.
Mendoj se në strofën e fundit e kam thënë përgjigjen se kush është Perëndimi.

Faleminderit që më lexon dhe shumë faleminderit për reagimin.

Miqësisht
spleen

[Spleen1]

Shum poezi te mira e domethense veq vazhdo urime

Të falënderoj për reagimin dhe inkurajimin.

Miqësisht
spleen

[Spleen1]

FJALËT

Sa herë gjindem para fletës së bardhë
pyes vetën çfarë të vizatoj?
çka të shkruj, me cilat fjalë?
sipas rastit dhe situatave,
fjaltë e mia më flasin,
histori të shpirtit:
me vuajtjet e tyre,
me lotët e tyre,
me të qeshurat e tyre,
gëzimin e tyre,
pyetjet e tyre,
paqartësitë e tyre,
hidhërimin e tyre,
me përulësinë tyre,
me sjelljet e tyre të buta
herë dhe të egra
me realizmin e tyre.

Kështu ktyqëzohen me njëra-tjetrën
herë katandisen,
herë duhen shumë,
herë me dashuri, herë me lot,
mundohen për të vënë rregull,
në këtë botë,
sa të urtë aq të çmendur
ku asgje s‘është e thjeshtë!

Nganjëherë me dalin të humbura,
Fjalët...
edhe kur tregojnë diç të mençur,
një emocion mes emocionesh
kur krismën e zbusin

Më së shumti më torturojnë,
kur s’durohen mes veti
Fjalët...
kur nuk bashkëngjiten
kur pështyhen...

Janë fare vdekjeprurëse
kur s’i fus dot në varg
kur ma thejnë vargun
kur as nuk e thonë të vërtetën
po as nuk gënjejnë

Para pjellës së çdo poeme,
sa herë pena ime bjen mbi letër
lutem në heshtje
(nganjëherë me zë)
mos të më ndalet hapi
të kërkoj përtej horizonteve
një rrugë tjetër...

[antina]

Douleur...

Kam folur gjithë natën me shqisat,
Të gjitha në hapësirë e kohë i provova,
Secilës ia njihja në thelb premisat,
Vetëm për sytë ca fjalë i shkrova,

Kam folur gjithë natën me sytë,
Për gjithçka që bashkë kishim parë,
Ngatërruam ç’ishte ves, ç’ishte virtyt,
Vetëdija në dysh na u pati ndarë.

Kam folur gjithë natën me vetëdijen,
Në momente me realitetin s’përkonte,
Hynte e dilte, ngatërrohej me ndërdijen,
Gjëra bizare për mendjen tregonte.

Kam folur gjithë natën me mendjen,
Në kundrinën e zhdrejtë me metafora,
E mjegulluar, herë dritë rrezatonte,
Për fantazinë mezi tri fjalë ia nxora,

Kam folu gjithë natën me fantazinë,
Botën e lëviznim kah donim vet,
Shëtitëm yjet, horizontet, galaksinë,
Kërkuam Shpirtin mbi Yllin e vërtetë,

Kam folur gjithë natën me shpirtin,
Me fraza e shprehje pa lidhje,
Kur nisëm të flasim për mitin,
Shpirti, në shpirt ndjeu një dridhje.

Vazhduam bisedën tutje me shpirtin,
Herë dialog herë monolog në heshtje,
Gjithçka; që e bënë të vdes, a e përtërinë,
Për lindjen, vdekjen dhe jetën në përleshje.

Shpirti më doli fascinues dhe sovran,
Botë mes dy botëve... inkandeshent,
As i ngurtë, as i lëngët, as fluid – tamam,
Herë teori, herë doktrinë ... koherent.

--------------------------------------------
Gjithçka është vuajtje...!

Shumë domethënëse, u ndjeva si në vargun:

Shpirti, në shpirt ndjeu një dridhje.

[Spleen1]

antina, unë të falënderoj shumë dhe të përshëndes me respekt për kohën që e gjen dhe fjalët e ëmbla që i thua.

Miqësisht
spleen1


KUJTIME

A të kujtohet........?
Në ishull ishte një liqe me valë të qeta,
Çdo mbremje detin e vente ne gjumë,
E brigjet ia spërkatëte me valët e veta.

A të kujtohet ..... .?
Ulur mbi shkëmbinjë dukeshin nga larg,
Anijet qe vinin të lëshojnë spirancat,
E pulbardhat rreth tyre fluturonin në varg.

A të kujtohet .......?
Se si shpirtvetmuarit flisnin vetmeveti
E trumcakët drithëronin për pranverën
A të kujtohet loti që të rrodhi faqes dhe treti

A të kujtohet .....?
Malli që rëndonte supeve të rrudhura
Me këngët dhe kujtimet e gjëmëve nga malli
Qe na e gërryen shpirtin viteve të shthurura

A të kujtohet .....?
O, a të kujtohet kur luteshe me mall
Zot me këthe te lisi në fund të fashtit!
E të çmallem me të vdekur e të gjallë

[mondishall]

Kujtime te vargezuara prekshem dhe mbreselenese. Mos na lere vetem me to, po shfaqu me shpesh. Urime!
------------------------------------------------
Të krijosh...domethënë të krijosh

[Spleen1]

MË ZHVISH

Më zhvish zemër ngadalë,
Shiko me kujdes nën lëkurë,
Një ëndërr me fytyrën tënde,
Shpirtin po ma shthur.

Me zhvish deri në asht,
Pëshpërimën mos ma prej,
Më zhvish brenda e jashtë,
Se si dashurohet të rrëfej.

Deri në palcë më zhvish,
S’kam dhimbje vërtetë,
Dashurinë mos ma prish,
Për Ty, e kam për jetë.

Më zhvish zemër ngadalë,
Merr hisen tënde të mallit,
Jam peng i fatit të përdalë,
Apo pré e çastit të djallit.

Më zhvish zemër si do ti,
Pa dhimbje deri ne fund,
Unë dashuroj si një fëmi’
Jam Ti, s’më dhemb askund...


12.05.2009
*********
Living with passion
So many days and nights,
Forget the reason
To live his life
until the end, to the bottom,
Love to infinitum

[Dar_di]

Douleur...

Kam folur gjithë natën me shqisat,
Të gjitha në hapësirë e kohë i provova,
Secilës ia njihja në thelb premisat,
Vetëm për sytë ca fjalë i shkrova,

Më zhvish zemër si do ti,
Pa dhimbje deri ne fund,
Unë dashuroj si një fëmi’
Jam Ti, s’më dhemb askund...

Pranoni pershendetje te nfrohta nga ana ime Spleen 1,

Me le pa fryme me vargjet tuaja, jane teper te bukura! Njekohesisht uroj qe te vazhdoni te shkruani keshtu me mozaikun tuaj emocional te cilin e derdhni ne metaforen e poezise. Me duket e magjishme kjo. I keni dhene komanden shkruese dores tuaj dhe per mrekulli e rimoni vargun.

Do te jem mjaft kurreshtar t`i lexoj poezite tuaja! Suksese...