A eshte çrrenjosur vertet komunizmi ne Shqiperi?

[white-knight]

Me nje fjale sdo te egzistoje me kurre nje epok kur do te sundoj komunizmi ne ballkan.

Asaj si dihet shpresojme qe jo.Por mos harro ne te gjitha vendet ish komuniste nuk eshte zhdukur taman komunizmi,sic edhe ne Shqiperi.Keto vende karakterizohen nga prapambetje te medha ekonomike ne krahasim me perendimin,korrupsion i larte,krim te organizuar qe arrin majat.Shembuj si Serbia,Bullgaria,Ukraina,Moldavia e sidomos Bjellorusia qe vazhdon akoma komunismin me Lukashenkon jane vatra te lehta per ringjallje komunizmi,megjithse politika amerikane eshte kunder ketij fenomeni dhe shpresojm mos ndodhe gje,sidomos ne Ballkan qe eshte rajoni me i pa stabilizuar i Europes.

[SKRAPARI]

Mos te harrojme superfuqite si Kina, Rusia
Vendet nordike, Kanadane, Australine, vendet e Amerikes Latine.

[zari]

Skrapari behu me i qarte, ku ndryshon Berisha nga p.sh F.Nano? Ku ndryshon PD nga PS?

p.s o Rapsoul shife kte shife.

[RaPSouL]

Asaj si dihet shpresojme qe jo.Por mos harro ne te gjitha vendet ish komuniste nuk eshte zdhukur taman komunizmi,sic edhe ne Shqiperi.Keto vende karakterizohen nga prapambetje te medha ekonomike ne krahasim me perendimin,korrupsion i larte,krim te organizuar qe arrin majat.Shembuj si Serbia,Bullgaria,Ukraina,Moldavia e sidomos Bjellorusia qe vazhdojn akoma komunismin me Lukashenkon jane vatra te lehta per ringjallje komunizmi,megjithse politika amerikane eshte kunder ketij fenomeni dhe shpresojm mos ndodhe gje,sidomos ne Ballkan qe eshte rajoni me i pa stabilizuar i Europes.

Asgje nuk eshte e sigurt 100% mirepo kur te gjithe e dime dhe ti e ke cekur tek shkrimi yt me larte se perendimi nuk perkrah ne asnje menyre levizjet e tilla, jemi 99% te sigurt qe pervec tentimeve te vogla qe do te shuhen gradualisht nuk do te kemi me perhapje te kesaj periudhe, meqe perendimi nuk do e lejoj nje gje te tille sot e pergjithmon, keshtu eshte mendimi im.

[SKRAPARI]

Skrapari behu me i qarte, ku ndryshon Berisha nga p.sh F.Nano? Ku ndryshon PD nga PS?

p.s o Rapsoul shife kte shife.

Zari, Berisha me Nanon apo Meten e kompani jane si nata me diten.
Berisha po vazhdoj me kete ritem do ngelet me emer si Qemal Ataturku; pra babai i kombit shqiptar.
Te gjithe keta te krahut te majte vene interesat e tyre familjare ne dem te Shqiperise; keta ishin kunder ndertimit te rruges qe lidh Kosoven me Shqiperine, u bashkuan me janullatosin ne 97-en, jane shnderruar ne miliardiere duke bere kontrata ne dem te shqiptareve....
Mjafton te vish ketu ne Skrapar te shofesh bizneset qe ben Iliri me firmat greke.
Berisha eshte per nje kapitalizem te kontrolluar nga ligji, ndersa keta te majtes jane per dallavere, korrupsion dhe per nje kapitalizem qe nuk bazohet ne moralin shqiptar, per nje kapitalizem ku njeriu duhet te haje njeriun.
Me ate foton me kenaqe....

[white-knight]

Zari, Berisha me Nanon apo Meten e kompani jane si nata me diten

Mos ja fut kot o SKRAPAR se te gjithe njelloj jane.Nuk ishte Berisha qe bertiste do hap dosjet,do hap dosjet e ku i hapi?

Berisha po vazhdoj me kete ritem do ngelet me emer si Qemal Ataturku; pra babai i kombit shqiptar.

Berisha eshte fatkeqsia e ketij vendi me gjithe kasten politike,pa perjashtim te gjithe.

Te gjithe keta te krahut te majte vene interesat e tyre familjare ne dem te Shqiperise; keta ishin kunder ndertimit te rruges qe lidh Kosoven me Shqiperine, u bashkuan me janullatosin ne 97-en, jane shnderruar ne miliardiere duke bere kontrata ne dem te shqiptareve....

Sa per info SKRAPARI Janullatosi erdhi kur ishte Berisha ne pushtet.Ardhja e tij ka arsye te tjera te komplikuara por sdu me i hy se jane te gjata.

Mjafton te vish ketu ne Skrapar te shofesh bizneset qe ben Iliri me firmat greke.

Po domosdo plehre eshte edhe ai.

Berisha eshte per nje kapitalizem te kontrolluar nga ligji, ndersa keta te majtes jane per dallavere, korrupsion dhe per nje kapitalizem qe nuk bazohet ne moralin shqiptar, per nje kapitalizem ku njeriu duhet te haje njeriun.

Ja erdhi ne pushtet Berisha pse nuk i shkriu monopolet ne ekonomi,qe i kane marre frymen tregtise kapitaliste.

[white-knight]

Ja nje artikull shume interesant



Kundër fajësimit kolektiv
Nga Celo Hoxha
Në emër të popullit janë bërë shumë krime shtatëdhjetë vitet e fundit. Propaganda komuniste bëhej përmes “zërit të popullit”, diktatura u instalua në emër të proletariatit (popullit), “armiqtë” gjykoheshin nga “gjyqi i popullit” dhe vendimet jepeshin në “emër të popullit”; “Ç’thotë populli, bën partia” ishte një parullë që shëmtonte fasada godinash e shpate malesh dhe e gjithë kjo bëhej vetëm për të fshehur krimet e një grupi të ngushtë njerëzish.

Pas falimentimit të komunizmit, kjo lloj propagande duhet të kishte marrë fund, por s’qenka e thënë. Tashmë, me të njëjtën logjikë po arsyetojnë edhe përfaqësues të brezit të ri, të cilët “në emër të popullit” dëshirojnë t’iu vënë kapak krimeve që u bënë po në emër tij.

Debati për dënimin e krimeve të komunizmit nuk është bërë asnjëherë me seriozitetin e duhur në Shqipëri, ngaqë gati shumica e elitës politike dhe intelektuale shqiptare ose ka qenë e inkriminuar në të shkuarën e vet komuniste, ose vazhdon të përdoret nga ish-pushtetarët komunistë, të cilët punojnë në hije që ta ruajnë politikën dhe mjediset intelektuale “të pastër” nga njerëzit që kërkojnë të bëjnë transparencën e së shkuarës.

Në një shkrim të ditës së shtunë te “Panorama”, një analist e kishte trajtuar problemin e dosjeve në mënyrë të atillë që do ta kishte zili çdo sigurims, sidomos ata që kanë qenë të zhytur në krime deri në fyt.

Sipas këtij autori, “hapja e dosjeve jo vetëm që nuk e ndan shoqërinë tonë nga e kaluara, por hap një derë, ku del dhimbshëm implikimi i saj në sistemin komunist”; “sistemi komunist, më shumë sesa një sëmundje e importuar nga jashtë, ishte një produkt i vetë shoqërisë shqiptare”; “më shumë sesa një ideologji politike, komunizmi ishte edhe një ideologji kombëtare. Vetë identiteti ynë kombëtar përcaktohej nëpërmjet komunizmit”; “(komunizmi) ishte një sistem që nuk bazohej thjesht te mjetet e represionit, por mbi të gjitha te bashkëpunimi i qytetarëve, intelektualëve, akademikëve dhe komunistëve, me apo pa ideale”; “natyrisht, nuk mund të dënohen zyrtarët e Sigurimt, pasi, sikurse sekretari i partisë, mësuesi apo akademiku, ata thjesht po bënin detyrën”; “shembujt e hapjes së dosjeve në Çeki apo Gjermani nuk mund të shërbejnë për të zgjidhur debatin shqiptar. Ndryshe nga Shqipëria, në këto vende komunizmi ishte jo vetëm më pak represiv, por edhe më i imponuar nga jashtë. Ndryshe nga Shqipëria, shoqëria e këtyre vendeve ishte shumë më pak e përfshirë në sistemin komunist sesa ajo shqiptare. Ndryshe nga Shqipëria, në këto vende kishte një disidencë të organizuar që mund të legjitimonte dhe përcaktonte shoqërinë post-komuniste. Prandaj në to ndarja me të kaluarën mund të bëhej me një hapje masive të dosjeve, e cila nuk kompromentonte shoqërinë në përgjithësi.”

Komunizmi, përkundër asaj që thotë autori i shkrimit, ishte tërësisht produkt importi. Ai erdhi në Shqipëri nga Rusia, nëpërmjet Jugosllavisë, dhe, edhe pas instalimit të tij vazhdoi të zhvillohej deri në vitet `60, sipas direktivave direkte të Moskës. Prishja me Hrushovin u bë, sepse Hoxha refuzoi të bënte destalinizimin e komunizmit shqiptar, refuzoi të dënonte krimet dhe të braktiste politikat sipas modelit stalinist. Prishja me Bashkimin Sovjetik nuk e bëri komunizmin produkt shqiptar, ai vazhdoi të zbatonte modelin stalinist. Ekzagjerimi kriminal që komunizmi mori në Shqipëri, mund ta dallojë atë nga komunizmi i vendeve të tjera të Evropës Lindore, por edhe kjo nuk e kthen atë në prodhim autentik shqiptar, thjesht shqiptarët që e zbatuan, i veshën atij karakteristikat e karakterit kriminal të grupit të tyre.

Kthimi i komunizmit në ideologji kombëtare, siç pretendon autori i shkrimti te “Panorama”, mund të thuhet, nëse merr për referencë vetëm propagandën zyrtare deri në një periudhë të caktuar dhe, nëse nuk vëren faktin që ajo ishte një ideologji, e cila qëndronte në këmbë prej dhunës së vazhdueshme që prodhonte, ngaqë nuk ngjiste. Në momentin që qytetarët shqiptarë gjetën rastin, falë edhe rrethanave të jashtme, e flakën atë tutje. Ndërsa përcaktimi i identitetit tonë kombëtar prej komunizmit, siç shkruan autori, është një përkufizim i guximshëm për një njeri, të cilit nuk besoj se do t’i vinte mirë, po ta identifikonte dikush si komunist. Ai e ka pranuar si fakt të qenësishëm fuqinë e komunizmit për të ndryshuar botën dhe, në këtë rast, për të ndryshuar pasurinë shpirtërore dhe kulturore të shqiptarëve që prej qindra vjetësh. Pasuria shpirtërore dhe kulturore e shqiptarëve si pjesa më vitale e identitetit nuk mund të ndryshohen nga një ideologji, sidomos nga një ideologji kriminale e imponuar kundër dëshirës, e cila përfaqëson identitetin e një kombi, aq sa përfaqëson identitetin e individit një kopsë e xhaketës, e cila mbahet aty e qepur me fije peri. Është e çuditshme që atij nuk i ka rënë në sy fakti që shqiptarët, të cilët dëshirojnë të identifikohen me atë periudhë, janë vetëm një tufë të lajthiturish.

Kur flasim për bashkëpunim të intelektualëve, akademikëve me regjimin komunist, nuk duhen bërë përgjithësime maksimaliste, sepse, ata intelektualë dhe akademikë që bashkëpunuan, janë pikërisht ata që prodhoi makina komuniste, fillimisht të shkolluarit në vendet e Lindjes, pastaj ata që u klonuan në shkollat bolshevike të Shqipërisë. Megjithatë, Martin Camaj nuk bashkëpunoi me komunizmin, ai u arratis, Arshi Pipa nuk bashkëpunoi, edhe ky pas burgut u arratis, Bilal Xheferi nuk bashkëpunoi, edhe ky iku jashtë Shqipërisë, po kështu nuk bashkëpunuan shumë të tjerë që ose u vranë, u burgosën, u internuan, pra, u gjet një mënyrë për t’iu mbyllur gojën. Të thuash se të gjithë shqiptarët bashkëpunuan me komunizmin, kjo do të thotë mohosh luftën civile në Shqipëri, përplasjen e komunistëve me nacionalistët antikomunistë, do të thotë të mohosh vrasjet e intelektualëve pa gjyq gjatë nëntorit të 1944, do të thotë të mohosh vrasjen e deputetëve pas luftës, do të thotë të mohosh vrasjen, burgosjen dhe internimet e klerikëve të të tri besimeve, do të thotë të mohosh prishjen e dhunshme të institucioneve fetare, do të thotë të mohosh shpronësimet e dhunshme, do të thotë që ose tallesh me vuajtjet e kombit tënd, ose je një njeri që sapo ke zbritur nga Hëna për të shkruar ca gjepura në lidhje me historinë e një kombi, për të cilin nuk di asgjë.

Konstatimi i autorit se ish-sigurimsat bënë detyrën, lë të kuptosh se autori e konsideron të ligjshme vendosjen e regjimit komunist në Shqipëri. Mirëpo, kjo nuk është e vërtetë, komunizmi është vendosur në Shqipëri me dhunë, zgjedhjet e para pas luftës civile, në vitin 1945, u manipuluan, ato nuk shprehën vullnetin e popullit. Kështu që të gjithë ata që kanë bërë “detyrën”, kanë bërë detyrën e ngarkuar nga një regjim i paligjshëm. Kjo është arsyeja, përse është i rëndësishëm denoncimi i regjimit komunist si i paligjshëm fillimisht, pastaj e kemi më të lehtë të kuptojmë se cila ka qenë vlefshmëria e të gjitha veprimeve të tjera. Megjithatë, edhe sikur regjimi komunist të ishte vendosur me vullnet të lirë të popullit, përsëri ai do të dënohej sot nëse do të zhvillohej siç u zhvillua, nuk ka argument mbrojtës për një regjim gjenocidal.

Ndërsa të thuash, siç thotë ky autor, se modeli çek e gjermano-lindor nuk na përshtatet, sepse aty komunizmi ishte më pak represiv, këtu kemi të bëjmë me një absurditet të kulluar. Pikërisht sepse komunizmi shqiptar ishte më represiv, edhe operacioni për ta zhdukur atë duhet të jetë më i thellë. Si veprohet në mjekësi, tumori që është në gjendje më të agravuar mjekohet më pak, apo ndodh e kundërta? Në mjekësi ka shembuj sa të duash që mjekët i kanë prerë pacientit një pjesë të krahut për të shpëtuar prej infektimit pjesën e shëndoshë të tij apo gjithë trupin.

Me dosje nuk kanë qenë tre milionë shqiptarë, prandaj nuk mund të inkriminohen të gjithë shqiptarët me hapjen e tyre, megjithëse te çështja e dosjeve duhen sqaruar disa gjëra. Hapja totale e tyre nuk duhet të shmanget, ngaqë kjo do të shtojë dhimbjen e shoqërisë, siç thotë autori i shkrimit të përmendur, sepse ajo do të jetë dhimbje që shoqëron natyrshëm çdo operacion në të mirë të trupit. Ish-bashkëpunëtorët e Sigurimit, për rrethana të ndryshme, janë viktima: dikush ka pranuar të bashkëpunojë për karrierë, dikush është futur në kurth me ndonjë mënyrë e dikush tjetër është torturuar. Hapja e dosjeve do të shërbejë vetëm për të njohur sesi funksiononte makina e Sigurimit, cilët ishin personat që rekrutuan dhe iu shkaktuan vuajtje mijëra të tjerëve, kush i urdhëroi këta të rekrutonin, cili ishte qëllimi dhe cilat ishin mënyrat. Tashmë dihet që disa ish-bashkëpunëtorë të Sigurimit e kanë pranuar publikisht këtë, por, pse janë kundër hapjes së dosjeve, përse nuk i denoncojnë edhe personat, nga të cilët ata u rekrutuan, duke heshtur këta ish-bashkëpunëtorë vazhdojnë të mbrojnë dhunuesit e tyre. Ish-bashkëpunëtorët duhet të ishin në ballë të përpjekjeve për hapjen e dosjeve, që të kalonin përgjegjësinë tek ish-shefat e tyre, nuk duhet të frenohen prej frikës së diskreditimit. Mbrojtësit e tezës së moshapjes po krijojnë opinionin se me hapjen e dosjeve do të bëhet kasaphanë. Në asnjë mënyrë, ata që kanë vuajtur tortura direkte, i kanë takuar torturuesit e tyre – unë di disa shembuj – dhe s’kemi parë asnjë rast hakmarrjeje. Shoqëria shqiptare është aq e tolerante, sa në rrugët e saj lëviz i lirë edhe diktatori i fundit komunist.

Transparenca do të bëjë dy gjëra: do të mësojmë kush bëri çfarë dhe si punonte makina e diktaturës. Nuk ka faj kolektiv, sepse edhe me lugë floriri nuk hëngrën gjithë shqiptarët, megjithëse kështu premtohej në kohërat që bëheshin krimet në emër të popullit.

Anëtarë të Partisë së Punës nuk kanë qenë tre milionë shqiptarë, prandaj nuk kanë faj të gjithë për krimet e saj. Madje, edhe në radhët e partisë, shumica e anëtarëve kanë qenë njerëz të pafajshëm.

Në administratën e shtetit komunist nuk kanë qenë tre milionë shqiptarë, prandaj nuk janë fajtorë të gjithë qytetarët e këtij vendi për mbajtjen në këmbë të regjimit. Madje, edhe brenda administratës, pjesa dërrmuese e saj kanë qenë të pafajshëm.

Në demokraci nuk mund të ketë dënime apo amnisti në emër të të gjithëve, ky është një koncept demagogjik. Nëse të kundërtën e këtyre pohimeve e mbron një djalosh jo bashkëpunëtor i Sigurimit, jo anëtar i PPSH, jo akademik apo jo intelektual i periudhës së dikaturës, kjo nuk e bën të vërtetë atë, por nxjerr në pah një demagog të ri, që, ndoshta pa e ditur, mbron komunizmin dhe individët përgjegjës për një mal me krime.

Duke vazhduar të mos dënojmë krimet e komunizmit – hapja e dosjeve është një detaj i vogël – komunizmi vazhdon ende të inkriminojë shoqërinë. Me vonesën për t’u shkëputur nga e kaluara, rasti i këtij autori dhe të ngjashmëve në brezin e tij, tregon se po na shtohen pengesat. Nuk janë të pakapërcyeshme, por kohën për t’i kaluar ato mund ta zhfrytëzonim për gjëra më të vyera.

[Duaje Siveten]

TemA

BIJTË

Nga Ali Podrimja


Etërit përbetoheshin se vetëm ata janë shtylla e kombit; se tutje, kupto lexues i nderuar, shqiptarët – siç do të thoshte një shkrimtar, e bënë luftën, e bënë Atdheun, thanë kënetat vdekjeprurëse, vunë binarët e parë të hekurudhës, ndërtuan uzina, spitale, shkolla, çelën rrugë deri te huduti, ngritën universitetin, çerdhe, apartamente; vunë gurin ku fillon e mbaron ajo e tyre. Dhe, atë që e bënë nisën ta admirojnë xhelozisht, të betohen e përbetohen, se atë që e kanë bërë, askush më parë nuk e kishte bërë. U lidhën për to, si anteu për tokë.

Besonin ata, pak më shumë seç duhej, në të ashtuquajturën fe komuniste. Mendonin se parullat ishin me vend dhe si ata mendojnë edhe fqinjët. Shpesh, ata hoqën dorë edhe nga ajo që ishte e tyre tej gurit. Ishin të kënaqur me atë që kishin arritur dhe çdo gjë tej e tej ishte gati e humbur dhe bijve ua fshihnin të vërtetën. Megjithëse ëndrrat e gjumin ua prishën shpesh ata, të cilët e kishin nisur luftën e madhe të komunizmit dhe pa vetëdije kishin pranuar primitivizmin bizantin.

Bijtë panë se mund të bëhet më shumë e më bukur nga ato që u linin etërit, prandaj shtruan kërkesat para vetes, se ajo që ishte e tyre duhej inkuadruar edhe në familjen e madhe të Evropës dhe Ballkani nuk mund të mbetet vrimë e fundit e kavallit. Erdhën bijtë e thanë se duan të flasin hapur për çdo gjë shqiptare, madje edhe për ato tema tabu, siç ishin Çamëria e Kosova. Thanë bijtë se duan të sillen me të tjerët pak më ndryshe se etërit, se nuk është turp ta mbrosh atë që është jotja, është imperativ kohe të hysh në Evropën e re si popull i integruar.

Bijtë pa kurrfarë kompleksi, të etshëm për të ditur edhe më shumë për vetveten, i ngritën perdet edhe mbi atë që etërit frikësoheshin të thoshin një fjalë; ose e thoshin, por pak si turpshëm. E, historia nuk shikohet me syrin e një miopi, as nuk mund ta shkruajnë vetëm ata që gjenden në krye të vendit; historia nuk ka “hudute”, as kohë të caktuara, ajo shënon edhe tragjedinë kombëtare.

Kërkojnë bijtë pak më larg ta qesin hapin. Nuk duan të kënaqen vetëm me atë që po ua lënë etërit. Ajo është dialektikë: brezi-brezin plotëson, brezi-brezin e shtyn përpara dhe nuk ka vend frika se atë që e bënë etërit, po zhduket si fluskë sapuni. Përkundrazi, ajo fiton përmbajtje të re, bëhet më madhështore se atë që e gjetën bijtë.

Ndryshe pra duan t’i shikojnë gjërat. Kërkojnë t’i bëjnë më të begatshëm e më sovranë vendin e shpirtin arbëror. Evropiançe të jetojnë e mendojnë. Historinë nuk e duan të ditës, as të gjymtuar, secilit kërkojnë t’i japin vendin meritor.

Ç’të keqe mund të ketë në kërkesat e bijve? Asgjë.

Pse etërit e bijtë, fitoret e marshimet e reja, të mos i bëjnë bashkë? Pse etërit harrojnë se edhe ata ishin këmbëngulës në kërkesat e tyrë?

Tashti, pse të mos respektohen bijtë, të cilët popullin dhe atdheun nuk duan ta shohin duke vrapuar pas do dogmave të çoroditura, po aty ku e ka vendin – midis familjes së madhe të popujve evropianë?

Një ditë, me kërkesa, ide e përmbajtje të reja; do të sjellin ata edhe monumentet e veta: ca do të shkëlqejnë më gjatë e ca do t’i vendosin vetëm në muzeume ku ruhet historia…

[Qyfyre]

Zari, Berisha me Nanon apo Meten e kompani jane si nata me diten.
Berisha po vazhdoj me kete ritem do ngelet me emer si Qemal Ataturku; pra babai i kombit shqiptar.
Te gjithe keta te krahut te majte vene interesat e tyre familjare ne dem te Shqiperise; keta ishin kunder ndertimit te rruges qe lidh Kosoven me Shqiperine, u bashkuan me janullatosin ne 97-en, jane shnderruar ne miliardiere duke bere kontrata ne dem te shqiptareve....
Mjafton te vish ketu ne Skrapar te shofesh bizneset qe ben Iliri me firmat greke.
Berisha eshte per nje kapitalizem te kontrolluar nga ligji, ndersa keta te majtes jane per dallavere, korrupsion dhe per nje kapitalizem qe nuk bazohet ne moralin shqiptar, per nje kapitalizem ku njeriu duhet te haje njeriun.
Me ate foton me kenaqe....

O Skrapar po a nuk tha vet Ataturku qe lekt tuaja jane te sigurta te firmat?

Nga i pari te i fundit jane per korrupsion, po ngaqe te gjithe mbrojne nje ane te korrupsionit e shajne tjetren, te njejtat fytyra vazhdojne te ndrrojne postet ne qeveri.

[Duaje Siveten]

lavdi berishes qe po e mban nomenklaturen ekonomikisht miliardere,, dhe kryeson komunistet e sigurimsat ne pushtet ...

donte i shkreti qe te ishte kryeminister i pushtetshem kur te vinte 100 vjetori i datelindjes se babait te tij shpirtetor ...

lavdi te dyve ...