Zbrita prej kulles
Sime te fildishte
Dhe s’gjeta kurrfar bote
Jack Keruac
Cfar duhet te dini per tu ber poet
Te gjtha qe mundeni mbi shtazet si individ
Emrat e drureve luleve e bimeve
Emrat e yjeve, levizjet e planeteve dhe henes.
Te gjate shqiasta tuaja, me mendje vigjilente dhe te mrekulueshme.
Se paku nje nga magjite tradicionale;
Profetizimin, astrologjine, librin e ndryshimeve, tarotin;
Enderrat
Demonet iluzor e zotat shndrites iluzor.
Ta pythni b… e djallit e te hani m…
Ta q…k..e tij brinor me gjemba,
Ta q…shtrigen
Dhe te gjith engjejt hyjnor
Dhe virgjereshat e art ate parfymosura
E atehere t’I doni njerezit,
Lorjat e femijeve , stripat
Pakuptimiesin e televizorit dhe reklamat,
Punen, oret e gjata e bajata te punes se merzitshme qe keni,
Gelltitur dhe pranuar
Me te cilen ke jetuar hde e ke perqafuar.
Rraskapitjen, urine, pushimin.
Lirine e eger te vallezimit, ekstazen
Iluminimin e qete te vetmuar.
Rrezikun e vertet, bixhozin dhe tehun e vdekjes.
PPS…
Dhe pas se gjithash
Popujt tjer jane djajė.
Gregory Corso
Vjerrshat poshte jane te m'i-at!
Huh
Buzeqeshjet plastike, te ngulura si ne kryq
Autobusi dhe treni
Shikojme nga dritarja,
a ka humbur ndonje udhetar.
imitojme stilin e filan fistekut
e fshihemi pas Zotit te shpifur
dhe mbulohemi duke u lutur.
Shajme pas shpine, duke i zgjatur duart,
per te kapur edhe pak enderr, si ne enderr
dhe ngopemi duke i shkelur hijet tona…
atehere qeshim, per fatin e viktimes ne mungese..
Ulemi ne keto karrigat “te buta elektrike”,
e shminkojme fytyren.
Mbyllen dyert
“Kombi” hyjne ne kabinat e hekurta, p.. ligjin,
ne pijme alkool-drog, nga shtypja, anksioziteti,
na shpeton shurra, vrapojme ne rruge ta gjejme wc,
qe te shkullim mundimin tone, pritjen, enderren…,
mbase na mbetet ne gjysme te zorres.
Na dhemb, na djege mu ne mes te bargut e kerthizes,
Uni yne i rrejshem.
Shqiptar!
Na mbulojne krizat na mbulojne djerset,
mbremjeve te pagjum,
veshtrojme prap hapesiren e vdekur
dhe shtirhemi si gijthnje, duke pire alkool-caj-speed….
Keshtu meditojme, forcohemi-kafshojme Hekurin - K…
K’tu, kuptojme mashtrimin.
Gjithnje e harrojme te nesermen.
Ofshojme, ofshajme, ofshajme.
Si poetet patetik.
Leshojme tv, kujtojme luften degjojme britmat histerike
Shpetojme me Katarsis momental.
Jam shurdhur, verbuar, ēmendur…,
te pata premtuar…..
Kur ika nga pasqyra, fytyra jote u skuq
Dhe syte tu s’madhuan….
eh, iku dhe ajo – nate.
Pastaj ndezem cigare deri ne mbarim te nates,
dhembet e mushkrit na I mbuloi nikotina,
trupi na u deformua, ne ket’ epilog kurreshtjeje…!
dhe fillojme, shajme, fyejme perseri,
nga kompleksi Etno-psiko-Edip-is.
mastrubojme fshehurazi ne ndonje kend,
ashtu ne fiksion me enderra prrallore,
te femijerise se cmendur..
Kruajme shpinen, mprehim dhembet, hapim gojen
dhe degjojme kengen per Atdheun.
I ngrisim dy gishtrinejt me fytyra si ne pikturat, e Van Gog-h
me dhemb jasht…!
Gishtine ne mes ua drejtojme armiqeve,
Ngopemi!
Dhe koha e muzgut bjen ritualin e Perhanjes,
kuqemi, sarrakuqemi me politiken,
mitizojme, dashurohemi verberisht me masken….?!
Besojme Godon, magjine, mrekulline fantastike…
Ngritemi, dalim shkalleve me plot mbeturina, ere shurre,
ne rruge takojme edhe ndonje konzerve ushqimi nga ndihmat…
Vazhdojme me hapa, duke matur Dyshimin
Dhe ndalemi nga refleksi spontan, mu ne mes te Udhekriqit,
si gjithmone.
Prane dyereve te mbyllura, ku prsin udhetaret e humbur…
Na kaplon, neuroza, prap shajme, ofendojme, bertasim, piskasim,
histerizohemi.
Qeshim nga komleksi i radhes; I te uriturit cinik,
nga obsesioni i moralizuar- gabimisht.
Marshojme duke treguar gjoksin!
Nuk BESOJME ne asgje!
Urdherojme per likuidim, perpijme flatrat,
e shkojme e dh.i….ne ndonje erresire…
Keshtu Metamorfozojme.
Dhe rrezohemi nga mbidoza…
Nuk ka me dashuri,
Nuk ka me dashuri!
Nuk dua me fjale,
Ēka jemi…?!
Na hakmeret premtimi i dhen.
Une, 1999 – pas “kampit - Bllacė”
Dhe pas se gjithash
Popujt tjer jane djajė.
Gregory Corso
Krijoni Kontakt