Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

- DAMKËN E TURPIT GËZO

Mallkuar qofsh ti tradhëtar, që vendin tënd e shan,
Dhe natyra që të ka bërë, si mostër ty të mban!
Mallkuar qofsh o tradhëtar, që gjuhën e mohon!
Braktis gjuhën ku pive sisë, një të huaj mbronë!
Ti tradhëtar i vendit tim, ky është dhe vendi jot!
Atdheu për njerzit, është një prind, atë se mohon dot!
Ti o njeri, shpirtvogël, që rron me tradhëti,
Për atdheun ca si ti, ini veç parazit!
Atdheu që më përket mua dhe nga ku, unë vi,
Është vendi i Zeusit bekuar, e quajtur ILIRI !
Zeusi zot i natyrës, rrufe do të lëshoj,
Dhe disa minj, të sojit tënd, ti djegë e përvëloj!
Mos mendo se koha shkoi dhe ti paske shpëtuar,
Se dhe kështu si dukesh sot, ti prapë je i mallkuar!
Nga njerzit ty askush s’të do dhe miqtë të shohin shtrembër,
Një damkë turpi mu në ballë, gëzon ngado, si emër!
Vendi, gjuha, kombi im, të gjitha janë pasuri,
Dhe nuk e vrasim mendjen fare, për ca armiq si ti!
Kombi shqiptar ka bërë epokë, se fsheh dot historinë,
Të tillë armiq ka ndeshur plot, se hodh’ dot në greminë!
Me shpatë në dorë, pa trembur synë, rrugën e ka çarë,
Dhe minj si ty, me këmbë i shkel, me fis e me farë!
S’ka pyetur dhe as do pyes për ju o tradhëtarë,
Si qentë e rrugëve lehni kudo, e drejta ju heq zvarrë!
Populli ju mëshiron, se s’është gatuar si ju,
Çdo ditë ju flet, ti kthehi dritës, por mbetët mendjehu!
Askush, më mirë nga ne se di, lëkura sa ju vlen,
Dhe pak gëzohu, që jeni gjallë dhe lehni si një qen!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- ATDHEU NUK PLAKET

Botë e keqe, jetë e keqe,
Dhe shumë të keqia mban!
Prish dhe ndanë shumë familje,
Dhe fëmijën se ke pranë!
Ikin në vende të huaja,
Kush e bëri gjet belanë!

E di mirë që s’jam i pari,
Ndarjes, dhimbjes, ti këndoj!
Shumë dua, të jem i fundit,
Syri, keq të mos shikoj!
Bukë e ujë, në shtëpin tënde,
Pak liri e zjarr kërkoj!

Botë e keqe, jetë e keqe,
Ne, vetë njerzit, e ndërtuam!
Vendi jonë, u ftoh shumë,
Gjithë të mirat ja harruam!
Kur të zë e keqja sytë,
Si të çmendur e shkatërruam!

Kur e keqja ti zë sytë,
Të verbon dhe sytë e mendjes!
Braktisëm prindët, shtëpitë,
Nëpër botë si harixhitë!
Të punojmë nëpër botë,
Të harrojmë se kemi komb!

Kemi një atdhe, pa tjetër,
Jemi kombi më i vjetër!
O politikë e sëmurë,
Nuk plaket kombi kurrë!
As atdheu, kurrë nuk ftohet,
Lindin bijtë që të ndërtohet!

Asnjëherë të mos harrojmë,
Të mirat e vëndit tonë!
Vendin e ringjall bashkimi,
Të bëhemi bashkë si komb!
Të shtojmë vlerat e kulturës,
Ta ngremë lartë gjuhën tonë!
@cana
- 2020

[Ali Baba Tepele]

Kur shtrohesh, ha drekë,
Dhe turpin ke si gjellë,
Kot që rron në jetë,
Je njeri pa vlerë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

GRUAJA ËSHTË JETË

Ç'burrë je ti mor qyq?
Të rruatë mjekrra, një pashë!
Kur gruan dënon pa gjyq,
E quan thjeshtë, " punë grash! "

Gruaja të bën baba,
Gruaja të bën gjysh.
Si gruaja në jetë nuk ka,
Është gjysma e ndarë më dysh.

Gruaja lindi botën,
Ajo këtu ka qenë!
Me gruan ke hapur portën,
Nuk rrihet, as ndahet për fenë!

Pa gruan nuk je asgjë,
Pa të nuk ka as jetë!
Ndryshimin s’ka mendje që e nxë,
Dhe kjo është e vërtetë!

@cana

[Ali Baba Tepele]

- ME TATUAZHE MBULUAR

Shokë e miq, na ka marrë malli,
Të shikojmë natyrën femër!
Të shohim vende të virgjëra,
Vështirë gjen, siç kishin emër,
I kanë mbushur zhgarravina!

Të shikosh gushën e bardhë,
Që derdhej në enë ergjëndi!
Nuk e gjen më siç ka qenë,
Tatuazhe plot kanë vënë,
Aq sa nuk i nxë dhe vendi!

Sisët e bardha kur shihje,
Dy burime, ndënë hije,
Pika burrave ç’u bije,
Sot shikon “trela” rinije,
Gjethe dhe gërma pa shije!

Barkun e bardhë të tregonin,
Burrat në vend i gozhdonin!
Ta puthnin të tërë, do donin!
Sot e sheh gjithmon zbuluar,
Me tatuazhe mbuluar…!

Të shihje supet nga mbrapa,
Ku binin flokët e arta,
Doje ti prekje me dorë…!
Sot, vetëm që s’kanë gojë,
Mbuluar e gjitha me bojë…!

Nga kofshët dhe gjer te këmba,
S’na pëlqen si na ka bër nëna,
Zhgarravina jashtë e brenda,
Të vjen turp ti quash femra!
Të gjitha i sheh zbuluar,
Natyra na ka dënuar!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- ZHGËNJIM

Të zhgënjen jeta, shteti,
Politika, qeveria,
Të zhgënjen dhe parlamenti,
Shoku, miku, biri, bija!

Zhgënjimi, vrasja e shpresës,
I gjalli gjithmon shpreson,
Mbajtja e fjalës, e besës,
Rronë ti, po shpresa s’rron!
@cana

[Ali Baba Tepele]

Nuk rrinë dot pa grindur, pa zën, si ti themi!
Një çift i dashuruar, familjen ngritur!
Apo "dashuruar se s'kemi nga të vemi",
Dhe kapriçua, inati, janë rritur?
@cana
* * *
Ç’mu poqe moj mollë,
Dhe dardha belkëputur,
Vajza belëhollë,
Vjen për tu këputur.

[Ali Baba Tepele]

Fushat me lule, malet me dëbor,
qaj moj Shqipëri, ulëri e gjorë!
Është ngjallur armiku, me urë në dorë,
vajto moj e mjerë, vuaj moj e gjorë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

SHTOJE VLERËN

Kur shtrohesh, ha drekë,
Dhe turpin ke si gjellë,
Kot që rron në jetë,
Je njeri pa vlerë!

Kur ngacmonë dhe tall,
Se je shum i fortë,
Nuk ke sy në ballë,
Po si shikon dotë!

Kur si i pa ngopur,
Përbuz shoqërinë,
Shih më mirë të ngopësh,
Familjen, shtëpinë!

Kur punët e tua,
Sjellin varfëri,
Çfarë je, a s’më thua?
Se, nuk je njeri…!

Me nder dhe respekt,
Sillu ti në jetë,
Në s’do që të keqen,
Ta provosh dhe vetë!

Sillu o i mirë,
Gjeftë e mira derën,
Qytetar i lirë,
Ja ke shtuar vlerën!
@cana

[Ali Baba Tepele]

KUSH E HËNGRI HËNËN

Pyet ILIRA ime:
- Gjyshi, më trego!
Kush e hëngri Hënën?
Gjysma i mungon!

Dje ishte e plotë,
Sot kush e ka ngrënë?
Ka mbetur veç gjysma,
Tjetra i ka rënë!

Ta kërkoj, ta gjej,
Prapë është e kotë!
Në vend që të vej,
Prapë, nuk arrij dot!

- Shpirt, o xhan i gjyshit!
Je e vogël sot!
Kush e hëngri Hënën,
Nuk e kupton dot!

Je fëmi i vogël,
Botën nuk e njeh!
Si ta kuptosh Hënën,
Gjysmën pse e fsheh?

Në fletoren tënde,
Shpesh e vizaton!
Kur del përmbi mal,
Rri dhe e shikon!

Hëna vet, s’ka dritë,
Dielli e ndriçon!
Ashtu si dhe Tokën,
Gjithë globin tonë!

Kur të shkosh në shkollë,
Do mësosh shumë gjëra.
Do t’ja zbulosh Hënës,
Hilet, që të tëra.

Kështu si është sot,
Gjithmon nuk do jet!
Ajo pjesë e hënës,
Do të rritet vet!

Herë duket si top,
Përgjysëm ca herë...
Ca herë, përmbi mal,
Si një drapër del!

Dielli, Hëna, yjet,
Të gjithë janë planete.
Po veç Toka jonë,
Ka lumenj dhe dete.