Pavdekshmëria

[xfiles]

Pjesa me te zeza (ne skenarin kur eshte arritur pavdekshmeria dhe klonimi i qenieve me te mundeshme eficiente- ne se mund ta quaj keshtu) kthehet ne atavizem. Askush nuk do deshiroje, kete nevoje ose lejohet per riprodhim "natyror" te pa-programuar me inteligjencen me te larte. E mbase humbja e qellimit do te demantoje edhe nevojen e aktit. Sa vete jane gati te leshojne bastionin e fundit - familjen?

Shume koncepte te larta qe arrihen me cmim sublim (jeten) ne kohen tone nuk do kene me vleren qe i atashojme tash. A mund te quhet trim ai qe nuk vritet kurre? A do jete gjeni nje njeri qe ka kohe te mesoje me vone dhe te jetoje tash, perkundrejt gjeniut sot qe arrin vlera shpirterore e intelektuale te larta duke vene ne plan te fundit kenaqesite e perditeshme njerezore (ndryshe nga shumica) pavaresisht se e di qe jeta eshte e fundme? A do ekzistoje dashuria njerezore e taksuar me infinit kur humbet fragiliteti rrethanor qe hyjnizon rrethanen (vdekja/takimi i fundit/ kurre me)?

Cili do jete etaloni me me vlere i kesaj "parajse"? Paqendrushmeria? Merzia? Lufta? Rinia e perjeteshme?

Sa dinjitet kane fijet e argjendta te flokut...

prandaj them qe perjetesia nuk eshte bekim, eshte mallkim,
dhe kush e kerkon deshton te kuptoje ate qe sapo the.

[javan]

prandaj them qe perjetesia nuk eshte bekim, eshte mallkim,...

Po. Mendoj.

Sidomos kur qellimi jetesor eshte arritur, ose kapaciteti forces per te perballuar dhimbjen shteron.

[Baptist]

Pjesa me te zeza me pelqeu kur e lexova nga ty! Problemi eshte se edhe njeriu i nenshtrohet kesaj ligjesie.

Nuk eshte e vertete qe Njerezit vdesin posa te kene mbaruar ciklin e regjenerimit - perkundrazi jetojne siper kesaj moshe me nga minimalisht dy cikle tjera - andaj nuk e di per cilin lloj te kafsheve e ke fjalen. Une prap po flisja per Njerezit.

[Explorer]

Pavdekshmëria
...........................

Njeriun gjithmone e kane munduar disa pyetje filozofike sic jane krijimi, jeta , vdekja, por edhe pavdekshmeria.

Keto kane qene impulset te cialat e kane shtyre shkencen, fene, filozofine etj. qe te hulumtojne dhe te japin pergjigjen

e tyre.

Pasiqe ketu tema eshte per pavdekshmerine, une mendoj se pavdekshmeria nuk mund te arihet kurren e kurres. Çdo

gje qe ka lindur do ta shijoje edhe vdekjen, per kete te jeni te sigurte. Ketu nuk vjen ne ndihme as inxhinieringu

gjenetik e as dreqi i mallkuar.

Mendoj se disa postues i bejne lak temes duke e minimizuar ate ne jetegjatesi. Jetegjatsia eshte dicka tjeter, kurse

pavdekshmeria eshte tjeter film.

[Darius]

Mendoj se tema eshte titulluar gabim. Ideja e pavdekshmerise eshte totalisht e gabuar. Ska gjallese qe nuk vdes. Do ishte me e drejte ajo e zgjatjes se jetes. Para ca ditesh Science Journal kishte nje artikull qe fliste per avancimet e nano teknologjise dhe aplikimin e tyre ne trupin e njeriut per te rinuar organet, funksionin e tyre, riparuar demet deri ne qeliza. Por kjo nuk do te thote pavdekshmeri. Eshte thjesht jetezgjatje.

[G.D]

Nuk eshte e vertete qe Njerezit vdesin posa te kene mbaruar ciklin e regjenerimit - perkundrazi jetojne siper kesaj moshe me nga minimalisht dy cikle tjera - andaj nuk e di per cilin lloj te kafsheve e ke fjalen. Une prap po flisja per Njerezit.

E drejte ! Duhet te kisha shtuar edhe pjesen e perkujdesjes per pasardhesin dhe pastaj pasi ta aftesoje mbyll qellimin bio te tij dhe vdes.

[javan]

E drejte ! Duhet te kisha shtuar edhe pjesen e perkujdesjes per pasardhesin dhe pastaj pasi ta aftesoje mbyll qellimin bio te tij dhe vdes.

Dhe prap eshte manget. Njerezit kane edhe qellim biologjik. Them "edhe" jo sepse vazhdimi i jetes duhet konsideruar si motiv sekondar, por sepse mund te kthehet ne qellim teknik. Mund te krijohet nje pafundesi ekzemplaresh njerezore epruvetash te cilet nuk do kene aftesi riprodhuese, por qe jane effieciente ne jeten e tyre te gjate e qe do krijojne ekzemplare te tjere pafundesisht ne vazhdim (mbase, ne se kodi gjenetik do lejoje te ruhet).

Pyetja qe shtrohet nuk eshte a mundet njeriu, por pyetja etike - a ja vlen? A do jete kjo specie e re e krahasueshme moralisht e psikologjikisht me ate qe ne sot etiketojme Njeri?


Logjika mund te ndertohet, racionalizmi me i larte mund te arrihet matematikisht. Mbase edhe instikti emocional (dhimbja, uria, nevojat fiziologjike). Ajo qe une mendoj se nuk riprodhohet eshte emocioni qe krijohet nga fjala, nga dashuria njerezore mentale, dhe nga idealet si ne kategorine e Njerezve mes qenieve humane.

[G.D]

Edhe une javan e theksova duke thene qe mbyll qellimin biologjik te tij dhe nuk u interesova per pjesen e se bukures , lumturise , ndergjegjes, apo etikes akoma me keq e fillozofive te tjera si keto.
Meqe u futem ne kete teme po te them qe Frojdi ka marre fund me kohe dhe qe edhe fjala, edhe dashuria e delire e te tilla gjera jane te percaktuara pothuajse teresisht GENETIKISHT. => qe jane te riprodhueshme, te trashegueshme sipas ligjeve te trashegimise.

[andirago]

Mendoj se tema eshte titulluar gabim. Ideja e pavdekshmerise eshte totalisht e gabuar. Ska gjallese qe nuk vdes. Do ishte me e drejte ajo e zgjatjes se jetes. Para ca ditesh Science Journal kishte nje artikull qe fliste per avancimet e nano teknologjise dhe aplikimin e tyre ne trupin e njeriut per te rinuar organet, funksionin e tyre, riparuar demet deri ne qeliza. Por kjo nuk do te thote pavdekshmeri. Eshte thjesht jetezgjatje.

Një zgjatje për disa vite ndoshta nuk mund të quhet jetë-zgjatje.

Në këtë rast mendoj që po flasim për jetë-zgjatje për më tepër se 100%. Se psh që njerëzit deri dje jetonin mes. 70 vite, dhe tash filluan të jetojnë mes. 90 vite, nuk është ndonjë ide interesante.

[Darius]

Nuk kam permendur zgjetje disa vite. E kam lene pa shifer pasi numri eshte evaziv.