Kohë qirinjsh

[Agim Metbala]

E KËRKOVA

Sonte vehtes i dhurova pagjumësinë
Shkunda lodhjen duke grisur disponimin
Copë-copë si poezinë e dështuar
Mbusha kupën me raki rrushi të Rahovecit
E kalurova imagjinatën në kërkim të saj...

Ma vargun zjarr, trokita në dritaren e mërdhirë
Për ta prekur ritmin e zemrës së saj
Akullnajet, aezbergët u ngritën qiellit
Hutimi më trembi për vdekje...

Fluturimthi u treta livadheve
Prej lules në lule duke thithur nektar
Si bletat në herbariumin e Darvinit
Aromën e saj nuk e gjeta dot...

Në krahët e erës ika qiellit blu
Për ta kërkuar njomësinë e saj
Çuditrisht qiellit u formuan kristalet
Breshëri vrau ëndrrat e mia...

Kupën rimbusha me raki rrushi të Rahovecit
Akrepat e orës më trembën
U puthën pikërisht në ora 03
Shkunda lodhjen si arusha pas shiut
Duke shtrënguar jastëkun dyfish...

Nesër do ta kërkoj prap
Si minatori me fenerin magjik në ball
Do ta kërkoj në thellësitë
Deri në horizontin e dhjetë...

07.04.2006

[Agim Metbala]

DO TË GJINDET BAR PËR MIZA

PA KUSHT DO TË GJHINDET BAR PËR MIZA!

Dredha m’i ka shkep mendimet
Krehi flokët e zbardhur me gishtërinj
S’e gjej dot enigmën
Se puna është shndërruar në trishtim
Dhe të gjithë si të shfrenuar
U sulën në maratonën
E përvetësimit apsolut të çdogjëje
Gënjeshtra e lëshuar me parashutë
Është lidhur për belin e shumicës me nyje
Dhe ndërgjegjia, ndërgjegjia ka marrë trajtën e asgjëje...

PA KUSHT DO TË GJINDET BAR PËR MIZA!

Copë-copë më derdhet dhembja nga trupi
Si pjesët e kometës shkëputen
Gjuaj sakun t’i mbledh mendimet
Dhe i lutem Zotit
Të më mbron nga çmenduria
Bile
Derisa krimba të shndërrohen në flutura...

PA KUSHT DO TË GJINDET BAR PËR MIZA!

Durrës, 03.08.2003

[Agim Metbala]

IRONIKE

Do të vijë një ditë
Kur shesheve do të zhvishet kjo ironi
E lakuriquar do të ecën
Dhe secili kalimtarë do ta pështyjë në fytyrë...

Do të vijë një ditë
Kur matrapazët në pelegrinazhe
Do të ikin në Merdare
Si elefantët në karvane
Për të vdekur turpshëm
Në mënyrë kolektive...

Do të vijë një ditë
Kur disa politikajë tanë nga grushtimet
Nokdaunet dhe nokautet
Dhe me sëmundjen e fituar të Parkinsonit
Do ta harrojnë edhe emrin e vet
...............................................
Ajo ditë do të vijë patjetër
Rrugës së Zotit!

29.04.2003

[Agim Metbala]

S’I HA PALLA PËR KOPALLA

Sa herë kam tentuar
Lapsin ta thyej përgjysmë
Ai është mprehur pa kusht
Rrugës goliatë të verbuar
Lapsi marshonte fitimtar
E në ballin tim pikat
E djersës së ftohtë...

Sa herë për shkakun e lapsit
Më kthenin tre hapa mbrapa
Ai më hidhte gjashtë përpara
Ndjenjat që s’përjetohen nga secili...

Perimetri i lapsit tim
Kap të gjitha meridianet
Orbita e tij
Satelit është
Dhe s’i ha palla për kopalla...

12.11.2003.

[Agim Metbala]

FYTYRAT

Ka shumë fytyra
Që pa kusht shpalosin shpirtin

Gjatë jetës
Kap parë fytyrëdhelpre
Mënjanë kinse me përkëdheje nën sqetull
E në anën tjetër duke lëpirë me gjuhë të keqen...

Kam parë ftyrë ujqërish
Duke shqyer gëzimet pa pikë mëshire
Në krijim të dhimbjes pa ndjenja
Kam parë fytyrëdielli
Që shndëritnin si ar...

Kam parë fytyra engjëjsh
Duke shkepur dashurinë me njomësi
E buzëqeshjet me grushta...

Kot shpenzohet energjia
Shpirtit dhe fytyrës
S’mundet kush t’i bishtëroj...


29.04.2004

[Agim Metbala]

DERI KUR

Deri kur më ne në ecje do të bëjmë zigzage
Për t’u pëlqyer atyre që na imponojnë zigzage?
Deri kur më ne do t’i përsërisim fjalët
Refrenët që na shkruajnë të tjerët?
Deri kur ne do ta shkurtojmë gjuhën
Me kutin e porositur enkas për ne nga të tjerët?
Deri kur ne do të ulemi në tavolinën e gjelbërtë
Me materiale të servuara nga të tjerët si një supë?

Nëse kështu ecim vetëm edhe sot
Përfundimisht do të arrijmë në varrin kolektiv...

[Agim Metbala]

E BARDHË ISHTE JETA JOTE

(Akrostik kushtuar Gani Mullabazit,
veprimtar i devotshëm i çështjes kombëtare,
i cili ndërroi jetë më 18.04.2008)

Guximi të qëndronte në vetullat harkore
Atdhedashurinë e mbaje kudo nën sqetull
Nën kërcnim ecje vazhdimisht tehut të shpatës
I pa përkulur para çdo furtune
Me afsh marshove itinerarit të lirisë
Udhët tua të shumta, kishin një pikësynim
Llava e vullkanit s'të trembi asnjëherë
Armiku të prangosi, ti dole edhe më i kalitur
Beteja të reja e fitore kronika kohësh
Agimin e prite, e festove Pavarësinë
Zi, zi s'do të mbajë kurrë për ty
Ishte tërësisht e bardhë jeta jote për liri...

[Agim Metbala]

UNË ECI MBAS POEZISË

Edhe në momentin kur ajo vishet me petkun e zi
Unë marshoj mbas saj si i marrë
Ndaj dhembje e dhuroj ngushëllime
Kur ajo shetitet e dashuruar në bregdet
E përdredh trupin mu sikurse sirena
Mbi flokët e mijë të zbardhur mbijnë lulëbozhuret
Edhe në çastin kur ajo me arsye ngatërrohet
Nën komandën e saj si ushtari që jep betimin
Pasojat as që më xigëlojnë thembrat
E kur ajo e venë kurorën e fitores
Shpirti më prehet nën këmbët e saj
Ngadhënjimi më reflektohet në ball...

21.04.2008

[Agim Metbala]

UNË BËHEM MUMI

Kur të pafe falen-kryqëzohen
Unë fare harroj se ekziston Zoti

Kur të pashpirtër flasin për dhembje
Unë shtangem dhe bëhem mumi

Kur kuazipatriotët pëshurrin lartë
Unë mbetem apatrid...


1993

[Agim Metbala]

KOMEDI

Fjalën nuk e frenova
Nëpër motet plot rrebeshe
Dhe tërmete të fuqishme
Kur vërshonte llava nga vullkanet
Dhe thembrat preknin majën e kresë
Sot më thonë do Sanço Pança
Ta lë fjalën përgjysmë
Komedi stereotipe
E një moti pa vlerë...