Shqisa e gjashtë - Telepatia!

[xfiles]

Megjithate telepatia mbetet ne kontrast te plote me ligjet e fizikes qe ne njohim,sepse ne vije teorike do te anullonte ne nje cast te vetem barrierat e hapesires dhe kohes(e kupton ku e kam fjalen).

ketu gabon rende, qe thua qe telepatia bie ne kontrast me ligjet e fizikes.
a i njohim ne 100% ligjet e fizikes dhe universin? Jo, njohim shume pak.
Por edhe me kaq pak sa njohim telepatia si e shpjegova me lart eshte konform ligjeve te natyres.
Mund te me thuash ne ç'menyre bie ne kundershtim me ligjet e fizikes?

[land]

Po bie ne kontrast po te marrim parasysh 5 shqisat e njohura.ben pjese tek i ashtuquajturi shqisa e gjashte(sesto senso,sixth sense,paranormalja)pra pak a shume ne e konsiderojme telepatine si nje radio marese dhenese,pra mendja jone qe eshte e afte te japi dhe te marri mesazhe duke superuar dimensionin e hapesire/kohes........mjetet e tjera te komunikimit perputhen me hapesire/kohen
Supozohet qe mendja ka aftesine te transmetoje nepermjet mendimit dhe jo fjales,natyrisht pa ndihmen e mjeteve te komunikacionit.......pra si perfundim desha te thoja qe si funksionon komunikimi me mobile phone psh dihet,por si funksionon telepatia nuk dihet.don't u agree with that?

[Darius]

Une nuk e mohova fenomenin ,xfiles,vetem se ka shume paqartesi se si ky ndodh!!!

Paqartesi ka per ate qe nuk e njeh (pa dashur te te fyej aspak). Ndersa per ata qe e kane kete lloj aftesie si dhe per ata qe e studiojne eshte shume i qarte, madje shume i llogjikshem dhe njerezor. Cdo njeri lind me kete 'aftesi' por qe qendron e memecte brenda trurit tone. Disa 'fatlume' e kane te zhvilluar qe ne lindje ndersa te tjere e fitojne nepermjet disiplinave mendore dhe sidomos atyre shpirterore. Yoga eshte njera nga ato disiplina qe te mundeson kete komunikim ekstrasensorial ose telepatik ne distance. Shkencerisht eshte e pranuar qe truri i cdo njeriu emeton nje rrezatim te ulet elektromagnetik i nje karakteri qe quhet valet ELF (Extremely Low Frequency) pra Frekuence Jashtezakonisht e Ulet. Dhe eshte kjo frekuence ajo qe mundeson komunikimin telepatik. Nje aftesi e tille sic e thashe qendron e fjetur ne trurin e cdo qenie njerezore. Sekreti eshte te zbulosh menyren sesi ta 'zgjosh' dhe ta perdoresh. Andrea Puharich, nje shkenctar dhe mjek me banim ne amerike (me duket se eshte rus me origjine) eshte i famshem per praktikimin dhe perdorimin e kesaj aftesie ne favor te organeve te inteligjences si spiunazhi dhe kunderspiunazhi. Njihen mire programet e hartuara prej tij per CIA-n sic njihet dhe promovimi qe ai i ka bere njerezve te ndryshem sot ne bote qe e kane kete aftesi te identifikuar. Rasti me i famshem eshte ai i cifutit Uri Geller sic eshte dhe e gjithe shkolla e famshme e PSI corps qe eshte parapsychological phenomena e perdorur per spiunazh dhe operacione sekrete (ketu perfshi dhe remote viewing per te cilen kam shkruar disa here me detaje). Eshte mese e studjueshme dhe sidomos Departamenti i Psikologjise ne Universitetin Stanford i kushton shume rendesi dhe kohe, madje ka qe ne vitin 1911 qe e ka filluar kete studim etj etj etj... Qe mos zgjatem ideja eshte kjo qe per kete fenomen/e flitet pak dhe dihet pak ne pergjithesi por eshte shume me vigan dhe aktual sesa mendohet.

[sakra]

TELEPATIA

Telepatia ose biokmunikimi është njëri nga fenomenet shumë të njohura të lëmit të parapsikologjisë ose psikotronikës. Fjala “telepati” rrjedh nga gjuha e vjetër greke dhe do të thotë: “tele” - largësi dhe “pathe” - ndjeshmëri. Si themelues i saj njihet Fredrick Meiers, që është edhe njëri ndër themeluesit e Shoqatës britanike për kërkime psikike, qysh në vitin 1882.
Ç’është në të vërtet telepatia? Telepatia mund të definohet si një manifestim psikotronik, gjatë të cilit vrojtohen mendimet, fotografitë psikike, dërgesa sensibël e një personi, respektivisht e dërguesit, nga ana e një personi tjetër, që në këtë rast është pranuesi. Këto mendime, kjo dërgesë sensibël, që emitohet vetëdijshëm apo pavetëdijshëm nga dërguesi, është e “shpërndarë” në hapësirë, ashtu që me pesë shqisat normale të komunikimit, të cilat ne si qenie njerëzore i posedojmë, nuk është e mundur të pranohen dhe me to të komunikojmë. Pra, mund të thuhet se telepatia është komunikim valorë i dy qenieve pa kontakt fizik, pa fjalë, por vetëm me anë të mendimit, pavarësisht largësisë së tyre.
Aftësi të komunikimit telepatik kanë të gjitha qeniet e gjalla, por ato që e kanë më të zhvilluar aftësinë e emetimit të “neuro-rrezeve”, e kanë më të theksuar këtë dukuri. Vetë jeta është e mbushur plot me raste telepatike, të cilat paraqiten në mënyrë spontane, midis personave që janë të lidhur ngushtë emocionalisht siç është rasti i nënës dhe fëmijës, motrës e vëllait, burrit e gruas etj.
Komunikimi telepatik, emetimi dhe pranimi i rrezeve, paraqet fundamentin në formimin e marrëdhënieve midis prindërit dhe fëmijës. Dashuria në mes nënës dhe fëmijës është e formuar kryesisht në parimet telepatike. Komunikimet telepatike ekzistojnë më së shpeshti në vitin e parë të jetës, kur fëmija nuk mund të flasë e dashuria në mes të nënës dhe fëmijës nuk është e “vetëdijshme” ose funksion i dëshiruar. Ky është një fenomen, po e quaj “jashtëshqisor”, i cili mund të shpjegohet vetëm si lidhje telepatike. Pa këso lidhjesh nuk do të ekzistonte as dashuria e vërtetë.
Gjatë luftës së dytë botërore kemi rastin e në nëne të një luftëtari në front, e cila papritur ndien dhembje në gjoks dhe bërtet: “Biro, të vrau armiku!” Lajmin për vdekjen e të birit, të cilin e mori më vonë, përputhej plotësisht me atë ditë dhe atë moment kur edhe ju kishte lajmëruar dhembja në gjoks. Rasti i mësipërm është vetëm një, nga shumë raste të ngjashëm që na ndodhin në përditshmërinë tonë (siç i ka ndodhur edhe Laura72), por që ne i interpretojmë, varësisht prej bindjeve dhe këndvështrimeve tona...
Gati në të gjitha vdekjet, të afërmit e familjes, në çastin kur ndërron jetë i dashuri i tyre, në mënyra të ndryshme e ndjejnë këtë. Këtë fenomene sqaron edhe psikologu i njohur K. Jungu në teorinë e tij të sinkronicitetit, por edhe populli ynë i njeh shumë mirë kotë shenja, që zakonisht quhen “isharete” (arab, isara - shenjë).
Kërkimet e ndryshme për, për sqarimin e telepatisë në mënyrë shkencore, kanë filluar që nga koha e Mesmerit, Pjer Zhana-s, Sharl Rishe-es e vazhdojnë dhe në ditët tona. Tentativa e parë fillon me Mesmerin. Edhe telepatinë, sikurse të gjitha fenomenet e parapsikologjisë, ai e shpjegon si dërgim të informacioneve nëpërmjet energjisë magnetike universale, e cila i lidhë të gjitha qeniet e gjalla. Telepatia e tërhiqte vëmendjen e Mesmerit sepse edhe ajo, si shumë dukuri jashtshqisore, paraqitej shpesh gjatë gjendjes hipnotike. Mesmeri edhe mendonte se telepatia paraqitet vetëm gjatë gjendjes hipnotike.
Më vonë, Sharl Rishe, shkencëtar francez, fitues i Çmimit Nobel për fiziologji, vërtetoi në mënyrë eksperimentale se telepatia është e ndarë nga hipnoza, por në gjendje hipnotike ajo është më e theksuar dhe veprimi i saj është më i suksesshëm.
Bashkëkohësi i tij, O. Zhana, gjatë eksperimenteve mjaftë interesante arriti që të provokojë hipnozë në largësi, nëpërmjet sinjaleve telepatike. Për fat të keq, Zhane nuk tentoi që t’i komentoj këto eksperimente,sepse frikësohej se do të rrezikonte autoritetin e shkencëtarit serioz. Eksperimente të ngjashme bëri edhe Henri Didwick. I hipnotizuari i vizualizonte numrat e zgjedhur dyshifror dhe në mënyrë telepatike ia dërgonte subjektit tjetër. Deklarata e tij për këtë eksperiment hyri në histori të parapsikologjisë si deklaratë e parë shkencore e këtij lloji.
Eksperimente intensive në fillim të viteve 30-ta zhvilloi edhe shkrimtari, Apton Sikler me të shoqen, Meri K. Sinkler. Aptoni vizatonte figura të ndryshme, ndërsa e shoqja mundohej që t’i pranonte në mënyrë telepatike dhe t’i reprodukonte. Në serinë prej 290 provave, arriti në 23% të rasteve rezultate të sakta; 53% rezultate të pjesërishme dhe 24% të gabuara. Eksperimente e Sinkler-it bëheshin në kontroll të plotë. Në disa raste përputhja e vizatimeve ishte plotësisht e saktë, ashtu që edhe gjeniu Albert Ajnshtajn, që ishte prezent në disa eksperimente, u magjeps aq shumë, sa që ia shkroi edhe parathënien e librit të Sinklerit, “Radioja Mentale”, në të cilën janë paraqitur të gjitha rezultatet e eksperimenteve.
Uejtili Kerington, mik i afërt i Frojdit, përdori një metodë tjetër të eksperimentimit. Ai merrej vesh me disa pranues të valëve, të shpërndarë nëpër vende të ndryshme të Britanisë së Madhe, që në kohë të caktuar t’i pranojnë në mënyrë telepatike mesazhet e tij. Në kohën e caktuar e hapte fjalorin dhe e zgjedhte një fjalë, e cila mund të paraqitej edhe në mënyrë figurative. E vizatonte në një letër dhe pastaj me orvatje shpirtërore mundohej t’ua emetonte pranuesve. Rezultatet i vlerësonte duke i shikonte të gjitha përgjigjet dhe secilës ia jepte vlerën e vet. Në çoftë se objekti i vizatuar ishte “molla”, atëherë “dardha”, si përgjigje, kishte vlerë më të madhe se sa “rrushi”, ndërsa “rrushi” vlerën më të madhe se sa ndonjë objekt statik etj.
Mungesë e eksperimentit të tij ishte se personi i njëjtë. D.m.th. vetë Keringtoni ishte eksperimentuesi dhe vlerësuesi i përgjigjeve, sepse subjektet shpesh nuk kontaktonin në kohën e njëjtë dhe ai nuk mund t’i kontrollonte.
Këtë mungesë, si dhe shumë të tjera, i plotësoi Rajni. Ai i mbante nën kontroll të gjithë variabilët e rëndësishëm. Rajni i pari i përdori me të madhe të ashtuquajturat “letrat e Zenerit”. Ky është një komplet i përbërë nga 25 letra, të cilat ndahen në 5 pjesë, dhe secila nga këto pjesë përmban nga një simbol grafik. Në qoftë se gjatë eksperimentimit subjekti i qëllon letrat, në bazë të rastësisë eventuale pa pjesëmarrje të telepatisë, atëherë probabiliteti do të jetë 1:5 ose 20%. Secila e qëlluar tjetër, mbi këtë mesatare, është e rëndësishme.
Duke komentuar punën dhe rezultatet e prof. Rajnit dhe të bashkëpunëtorëve të tij, si dhe të Tajerit, të Kringtonit e shumë të tjerëve, dr. Taules arriti në përfundim de këto eksperimente “kanë larguar çdo dyshim mbi ekzistencën e telepatisë dhe kanë mundësuar që ajo të paraqitet me metoda eksperimentale”...
Si përfundim mund të thuhet se shumica e eksperimenteve të psikotronikës, tregojnë se perceptimet jashtëshqisore janë procese të komunikimit të materieve të gjalla e jo vetëm të qeniejev njerëzore. Kjo na bie deri te supozimi se telepatia është proces themelorë i interaksionit tonë me rrethin, eventualisht më i vjetër se sa komunikimi verbal, përmes të cilit komunikojmë ne sot. Kjo dukuri gradualisht u zhduk me zhvillimin e funksioneve, të cilat e zëvendësuan dhe e lanë të shtyrë në prapavijë, sepse organet shqisore dhe funksioni i të folurit janë më të përshtatshëm për komunikim dhe veprim në rreth. Megjithëkëtë, perceptimet jashtëshqisore nuk u zhdukën, por vetëm u mënjanuan dhe, në gjendje kur humbet kontrolli i qendrave të larat të vetëdijes, siç janë rastet e rreziqeve për jetë, tronditjet e thella shpirtërore etj, këto funksione dhe mekanizma jashtëshqisore, të lënë anash, aktivizohen.