Perėndia e Shqiptarit
Njė Shqiptar ecte ndėr udhė,
I lodhur e i djersitur,
E mė pas vendos tė ulet,
E ti flas Zotit tė ndritur
Zot o Zot, o Perėndi,
Kam Atdhe a s'kam Atdhe,
Unė e dua e mė do,
S'bėj pėr tė, e bėn pėr ne
Zot o Zot, ēfarė tė bėj,
Qė Atdheun ta shpėtoj,
T'i kthej Shqiptarėt nė rrugė tė mbarė,
Mos ta bėjnė tė renkojė
Rėnkon, e lėndon, nga hija e krimit,
Vuan e mjeron, nga humbja e trimit,
Digjet e pėrvėlohet nga urrejtja qė ėshtė mbjellė,
Qan e loton ēdo ditė, nga fytyra me maskė tė ējerrė
Kur e shoh, mė vjen tė qaj,
Na mėsojnė ca tė marrė,
Mė dhimbset nė shpirt, e ndaj sot,
Vendosa tė flas me ju, tė na ndihmosh o Zot
Zoti ndenji nė qetėsi, e me vėmėndje dėgjoi,
Mori frymė thellė, thellė, e nė sy Shqiptarin shikoi,
Ngriti dorėn, fshiu lotėt,
E vendosi tė tregojė...
Kur e bėra Shqipėrinė, ish e blertė dhe e bukur,
Bėra male tė thepisura, e burime me ujė tė ndritur,
Bėra fusha tė gjėra, prodhuese, e tė begata,
Bėra kodra ca tė larta, tė ndalė erėn e shtrėngata
Bėra lumenj tė pastėr, pėr tė treguar simbolin e lirisė,
Rrjedhin, rrjedhin e nuk shterin, deri sa nė zemėr tė tyrė tė mbėrrijnė,
Bėra pyje tė jeshiltė, plot me zogj qė kėndojnė,
Bėra kec, edhe qengj, qė fushėn tė zbukurojnė.
E mė pas thash me vete, tani duhet tė bėj njerinė,
Qė tė dijė tė punojė, qė tė gjithė bukurinė,
E vendosa ta bėj tė zgjuar, e vendosa ta bėj trim,
E vendosa ta bėj tė fitojė, se jeton me emrin tim
E i thashė ėshtė e jotja, zbukuroje dhe gėzoje,
E mė tha unė e im bir do ta bėjmė, por mė pas Ti shikoje,
Se unė tė falemnderoj pėr gjithēka qė ti mė dhe,
Do punoj, jetoj me nder, pėr gjithēka qė bėre pėr ne
Por s'e di ata qė vijnė, a do dijnė qė ta mbajnė,
A do tallen me tė drejtin, e do zėnė qė ta shajnė,
Por ta dish nėse njė ditė, do ta bėjnė Atdheun tė rėnkojė,
Do tė ngrihem prej ku jam, e do vij tė tė tregoj,
Se vetėm ju mbi kėta njerėz mund tė vini drejtėsi,
Se do zihen e do grinden, e do tė bėjnė shume marrėzi
E tani qė ti erdhe, e gjithėka ti mė the,
Shko i qetė e mos rėnko, se tani mua mė ke,
Shko i qetė te tė tjerėt, e tė gjithėve tregohu,
Do tė bėhet mė e mira, pėr kėtė nga unė premtohu
Unė do t'i jap tė drejtit, atė qė ai meriton,
E do t'i jap mėkatarit, zėrin e fortė qė ndėshkon,
Do ta bėjmė prapė tė mirė, tė bukur, e tė lirė,
Do ta laj dhe pastroj, nga llumi i vjetėr e i ndyrė,
Do t'i jap forcė, do t'i jap mėnd, e pastaj do t'i jap shpresė,
Do t'i them ėshtė pėrsėri e jotja, do ta puth, e uroj mirembeēė.
Krijoni Kontakt