Post-Human?Jeffrey Deitch dhe sintezat plastike e ideologjike te ekspozimit ku shume pjesmarres ishin potuaj te rinj,qe sot jane shume te kerkuar nga biznesi i galerive.Damien Hirst,Matthew Barnew,Cindy Sherman.
Mbase eshte hera e fundit;po behet 200.Sa shume vite kalojne dhe njeriu akoma shikon nje fytyre,dy duar,nje trup te bukur.Eshte menyra me e perseritur kur njeriu merr nje fotografi dhe mediton mbi te duke vizatuar diçka.
Post-Human,te kthehesh ne ato vite,kishte ne thelb ndryshimin.Une nuk isha aty.Ne Losane,ne 1992.Kinemaja e Cronenberg,filmi eXistenZ.
Po perse shkruaj,nuk arrij dot,mbase eshte 200 dhe ska me shprehje,mbase kujtesa pershpejton ankthin per te harruar artin e te folurit qe krijon pa rreshtur tragjedi dhe fut perseritjen ne nje nga pjeset me t emykura te trurit dhe kujtesa nuk perjashton edhe ty qe ne nje fare menyre ben pjese e ketij teatri qe jeta nderton perreth pikturave dhe levizjeve te Sterlac qe varet neper hekura dhe arrin te levize mishin e tij per te na dhene nje kujtese qe une e kam harruar sepse kam perjashtuar gjuhen provokuese nga gjendja ime dhe syte e mi.Duhet te jete kjo rendesia qe instalacionet e Roni Horns japin gjithnje shije te Deleuze
Krijoni Kontakt