"Ndarja e krimit"
( nga cikli :"Mars' 97")
Ai e kish ndare mendjen te vrase dike
askush nuk e ndal ,
megjithese, te gjithe do donin
te mos e kishte ndare mendjen
e te mos e kishte bere krimin.!
Edhe kriminele te tjere , po te ishin askidentalisht
perballe nje akti te tille
Do te kishin thene nje "Mos" te zeshme
ose te pazeshme!
Vdes rendesia nese kapet apo nuk kapet
vrasesi....
Qe te gjithe sa e pane me syte e tyre
krimin u bene pjese e tij.
Keshtu me ngjau
ate dite marsi ne qytetin me te bukur te botes
Lezhen!
Kur ai qe e kish ndare mendjen te vriste dike
erdh mu para syve te te gjitheve
(rastesia na kish grumbulluar aty
viktimen, vrasesin te tjere kalimtar
dhe syte e mij.)
Iku vrasesi ...
u derdh viktima perdhe...
duke paguar keshtu gjakun e derdhur
te dikujt para 50 a ndoshta 70 vjetesh.
...
Mua me ngjante vetja here me kriminelin,
heren me viktimen.
Here me te vdekurin me shume se gjysem shekulli te shkuar
Madje nje sekond ndjeva peshen e moshes
se njerezimit....
M'u duk se udhetova brenda castit te jetuar rastesisht
deri ne diten kur njeriu vrau per here te pare.
Nuk eshte vetem e tmerrshme te shohesh nje krim....
nuk eshte vetem llahtar
dhe e llahtarshme....
eshte nje fajsi qe vrasesi
e ndan me ty
ne menyre te pafajshme,
ne menyren me te pafalshme!
Krijoni Kontakt