Nga krijimtaria letrare e Dituri Dizdarit
Nga krijimtaria letrare e Dituri Dizdarit
Autoportret
Mundėsi, alternativė, zgjidhje dėshirash jam, dashurish
nerv qė s’ėshtė veēse njė udhė qė duhet pėrshkuar
shpresa – diell mes gjethesh tė jetės.
Burim i pashtershėm kujdesjesh dashurish
mbėshteteni aty lehtėsisht.
Oh, unė vrapoj, vrapoj,nuk mund tė ec ndryshe
Oh, ē’vrap ditėsh,vitesh fluturimi qė s’tė rritin mė
njė hap para tė tjerėve pėr tė qenė i fundit
megjithėse e di, oh e di, pas vjen pashmangshėm rėzimi …
por dua, pse mundem, pse besoj
qė kjo ėshtė gruaja,mėma.
Dhe gjithė kjo lumturi, gėzim, shpresė
Qė s’mė le tė vdes
...gjallė mė mban
dhe rrėmbimi i rjedhės tė ndal pėr fuqinė,
mendimin,
aromėkthjellėt kthehesh nė ndėrgjegje
...kėrkimi gėrmimi ngujimi aty pėr tė pėrligjur.
Oh, egoizėm i fshehur thellė brenda njeriut
qėnke dhe tek unė , patericė e panevojshme udhe,
krijesė nė pėrpėlitje - qė ngre krye,
sfilitur nga dashuritė,zgjidhjet, siguritė qė jep
...pa ndalur askurrė
...uri luaneshe pėr tė vegjlit e saj…
...qė nuk ka tė drejtė tė shijojė mė, njė ėndėr
njė mundėsi tė mundėshme nė kufirin e fundit
njė tjetėr jetė shenjtėsisht tė bukur
pa ju prekur ju tė shtrenjtit e mi,pa ju vrarė.
Pesėmbėdhjetė karafila
Sythet jetėėndre buisin shpėrthejnė
harlisen pabindshėm kah drita, but-egėr
kryelartėsi brezash gjakon, ndėr kapilarė
…thurimat e netėve vajzėrore…
Oh ē’vakėllim ndjesish vėrtike dhėnė bashkė me gjirin
Oh ato tipare ai vėshtrim ato syqielli ai trup i brishtė
Oh ajo ndezje e prushtė e flaktė deri nė guxim e pėrballjes
Oh ai zė kumbim jehesh kėngė e gjyshėrve
Oh pasuria ime, tė falem o zot m’a ruaj
Ndėrthuren pėrdore pakuptuar breznitė, shpirti im!
Pesėmbėdhjetė karafila – aromė bije
mbėrthejnė rrėnjėt e fjetura
Me besimin e qėndrueshėm se e djeshmja
nuk ėshtė mė e mirė
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:05
E gjeta Tiranen
E gjeta Tiranen te zbehte, te mekur
me shijen e terrorit ne buze
Drobitur senatoriumit te perjetshem,
bacili historik.
Te akullta rruget, te zbrazura si dashuri e pandjere,
Era gjethet vertit udheve-gezimin e vogelusheve
dhe reklamat i gris si balonat, endrrat e tyre.
Palca i eshte thare qytetit tim, palca
Dhe police ka shume neper rruge,
si te mos jene rrugicat e Tiranes te tilla
qe embelsi shpirti te zbulojne drite pas drite.
Ankthi terrej, vertitej frika
A je ti valle, qyteti im?
Ku mbaj mend separi shtepizen e vjeter
dhe filxhanet e kafese ne dollape muri pa dyer,
nje tjeter fytyre femije,
ku ndava pergjysem nje veshtrim dy syckeza
ku mesova se pari te capis,
te lecis drite dielli qe lebyr syte.
Vetja ku mu duk princeshe
rrethuar nga princer te tjere....
Ku jeni tani me thoni,
pse humbet, u zhduket?
Gaboni!
Prej jush, prej meje do te shpertheje perseri
aroma e luleve qe mbollem bashke, ju kujtohet?
E une qava kur ju i keputet petalet nje nga nje...
e une qava kur i gjeta lepurushet e sapolere te ngordhur...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:05
Postuar mė parė nga Dituri Dizdari
pesembedhjete karafilat nje poezi tejet e ndjere , delikat si nje lot i kristalt .
poezi e mrekullueshme . Urime Dituri
Tė ndodh patjetėr
…kur nata bie dhe trupi qetohet ninėzamave tė kujtesės
e pamjet aty t’ bjerrin ty e tėnden kohė tani
… rruginave diell-larė tė shfaqem unė papritur…
vraptėrbuar i demave, ideja pas teje
miliona spektatorė - vėshtrimi yt ndėr sy
hesht pas heshte zbrapsje, njė qėllim i vetėm,
gjak qė falet nuk dhemb,
triumf….
Oh, ato yje kur zbresin njė nga njė!
Oh, ajo lojė si asnjė tjetėr lojė!
Oh, ajo ėndėr qė nė ėndrra mbeti!
…kur nata struk e trupi humbet ruginave tė kujtesės
dhe yll qė bie fuqinė e jetės ushqen jetuar shumėfish…
… ndodh tė jetosh pėrhumbjen mrekulluese
… ndodh tė pėrfundesh aty mrekullisht
vetėm atėhere tė kuptosh se ēfar isha pėr ty.
Asgjė nuk do tė pėrsėritet mė
Fluturza jote bulėzoi mbi flokėt e mamit – karficė e dhimbjes
Mendim,dėshirė pėr tė besuar misterin e jetės
Urė ku ndrrohet dėshpėrimi dhe kuptimi,
ndalesa
Pėr tė parė objektet e kėsaj bote mė mirė.
Sa herė pata frikė prej vdekjes pamjes sė saj,njohjes,
Prekjes…
Sa herė ndalonte aty gjithė ngulm domethėnia e habisė
Embrioni i kuptimit,zanafilla …
Prag prej nga nis mė i madh hapi, jeta, rritja
Drithėrojnė thellė bulėzat e kureshtjes qė prek guximi i fėmijės
rrėnjėt e ankthit shpėrthyes,padurimit
rrėnjėt e dhimbjes qė nuk mund tė shuhet kurrė,
gruas, mėmės…
Tani u gjenda bijė.
Bija jote baba – misteri im i pakapshėm qė do tė kthehesh kujtim.
Oh nuk do ketė mė yje tė ndezur pėrqafimi
sy veshur mall i tė ėmblit vėshtrim
dritė e purpurt zemre qė gėrget pranė meje
…rrofsh moj gocė…
jehonė kumbuese e dėgjimit tim - dashurisė tėnde
tė pėrjetėshme.
Pa kthim asgjė nuk do tė pėrsėritet mė.
Sikur
Nė mbaroftė ēasti
…sikur ēasti tė mbarojė
fillon pastaj…tė ecė nėpėr terr njė notėz muzike
dhe shpirtit …ah shpirtit
i ēelen udhėt
A mon réveil
Fierté vaine, folle,
tu as asservi ma jeunesse,
mes reves, ceux qui m'étaient chers.
Je vous aime, mes amours, mes désirs,
plus fort que personne d'autre ne vous a aimées.
Vous a qui je n'ai pas dit « Je vous aime ».
Autour d'un feu, au crépuscule, un regard
ne m'avait jamais quittée.
Je n'ai jamais tourné la tete.
L'esprit confus, je voyais bruler les branches tendres.
Visage que je n'ai pas vu, je t'ai reconnu.
J'ai tourné vers toi le visage qu'avait alors
mon amour fébrile.
Plus fort que jamais je t'embrasse sur les yeux, la bouche, les mains.
En proie a la nostalgie, a la souffrance.
Je jette un regard neuf sur vos visages.
Vous etes la, telles que je vous ai revées.
Sur une jeune planete, sous un autre soleil, plus frais.
A présent, mon āme est si heureuse qu'elle a mal.
Oh, quelle merveille de situations nouvelles
qui vibrent sur tout le spectre de la lumiere.
Je ne peux plus rien dire,
ne me le demandez pas.
J'ai peur..., peur que mon reve
ne s'évanouisse a jamais.
Rien n'est aussi beau.
Rien.
Jamais.
A mon réveil.
J'ai souvent pensé...
Dis, comment l'instant se fixera-t-il
dans ton regard ?
L'oiseau de l'éthique pourra-t-il y voler ?
La parole coulera-t-elle dans la gouttiere de la raison
ou bien mettra-t-elle a nu le vécu ?
Pourrons-nous nous libérer
du feu qui couve au foyer de la nostalgie
pour que les ponts brulent volontiers ?
Le soir mourra-t-il dont la surface regorge
de toutes sortes de visions, de précipitations de l'univers,
dont se dégagent comme dans un brouillard victoires et défaites
équidistantes de moi.
Page vierge ou la solitude grave sa puissance.
Victoires et défaites, aveuglement de la fatigue qui
happe l'instinct, un peu de l'énergie infini de l'etre,
qui rajeunit et sauvegarde toujours la source,
comme un vaisseau spatial qui s'envolera bientōt vers Mars,
pret a de nouveaux départs.
Victoires et défaites, grandeurs sur l'axe des abscisses,
chacune différente de l'autre, chacune unique.
Différents itinéraires, différentes arrivées,
diagrammes en zigzag de peines, d'ahans, de déboires,
d'oublis pour si peu de défis, si peu d'amour
dans ton retour humain.
Rire de la vie
Cette journée a māché, digéré les célestes araignées.
Elle véhicule du sang chaud, des feux multicolores,
Des bourdonnements de néant dans les capillaires.
Je suis bercé comme un enfant, un nourrisson.
Les délires flottants ont coupé la corde avec le tranchant de la vie.
Divagations d'impressions humaines sur la meme ligne droite que le lit.
Mais le réveil
asperge d'une lumiere d'été les aurores, ces couronnes royales.
Rire de la vie, on n'est jamais assez fou pour le faire.
Soudain jaillissent les amours ailés, les désirs.
La tangente
Tel un nuage ailé, tu erres dans une liesse sans fin,
multiple infatuation, aliénation.
De tes mains tu touches le firmament.
Tous sont beaux, aimables avec toi,
ils t'aiment, tu focalises leur attention.
Ils parlent de toi, de tes exploits.
Pourtant, de la, partent les fourmis des zéros.
Tout le spectre de la lumiere devient gris.
Tu crains la chute. Tu t'aperēois d'un changement.
L'effet en est percutant, naturellement.
Les yeux de l'amour
Ils te réveillent et l'éclat d'un autre monde
t'éblouit. Autour de toi, tout rit et joue avec le soleil.
Tu regardes ton passé et tu le sais, ma chere, ton rire
retentissant fait peur a ceux qui, tres riches, se cramponnent
a leur poste avec, a la place de l'āme, des guenilles crasseuses.
Ils ne connaissent pas l'amour, la gratitude, la bonté.
Ce sont des homines sapientes abātardis en hommes modernes,
Pour eux les yeux de l'amour ne sont que de simples moyens et,
en hypocrites, ils ne jurent que par eux.
Les yeux de l'amour te réveillent et toi...
Arrete un peu
Arrete, arrete un peu, sois sage,
écoute pour une fois les paroles de ma bible,
du grand coup terrestre, devenues des enseignements,
des paroles de divinités de l'āme, qui n'ont jamais manqué
a la parole qu'elles t'ont donnée.
Laisse-moi rester pres de toi comme je l'entends,
déboutonner ton col, a l'angle de ton cou,
sentir la douceur de ta peau, cette īle sauvage descendue
des montagnes altieres ou je suis seule a errer.
Toute une éternité que personne ne peut me donner.
Il n'y a qu'en toi que mon reve s'est réveillé.
Je suis devenue femme, mere, humaine. Je suis une grande dame.
Laisse-moi rester un peu la ou se reposent et dorment
mes baisers, mes caresses, comme des papillons,
chacun différent de l'autre.
Laisse-moi donc t'embrasser comme un enfant
Semblable au point du jour qui unit les montagnes.
Traduit par Edmond Tupja
Babit
Njeriu qenka si shpeza qė shkon gjithmonė drejt prerjes
Meteor nė galaktikėn jetėsore qė ndizet ngadalė
Pėr t’u djegur shuar
Nė pavdekėsinė e dashurisė time lindur,ushqyer.
Dritė dielli qė botėn vė nė lėvizje
Ēdo kėnd i tij njė feksje e re drite – pėrmalli
Qė nuk di nė t’a dhashė baba.
Fjalė, mendim, veprim i mėnēur
tingull i ndjenjės - mandolina jote.
Shqetėsimfshehur vėshtrimi yt rritjen ushqeu
Ndėrgjegjen, guximin e fjalės pėr njė botė tė lirė…
Oh do tė mbetesh pėrher…
I vetmi qė rėfeve udhėhoqe
njė muzikė tė askundėshme arti - bukurinė njerėzore
tė genit tėnd, timit
nė kėtė glob tė varfėr - prelude tė qėndrimit
qė s’i ndesha askund baba dhe nuk besoj
se ndonjėherė kam pėr t’ i gjetur.
Katedrale durimi
Nuk mund ta dija kurrė qė …do t’i thyeja…
nga pak ēdo ditė…
…soletat e qėndresės… kat pas kati.
Tė dhemb e shtrenjta ime
vrasja ka llahtarė
maskėn qėllimin befasinė goditjen
qė gjaku i dhunės ndėrton llogjikėftohtė
tė buzėqesh ty, bėn seks me ty,luan
besimin tė vjedh,dashurinė
gurin e rėndė i lidhin litarit tė shpresės, gajasen
afshe kėnaqėsie lėshon lumturia e tyre
kur shkallė pas shkalle ulet poshtė kryet e krenarisė
rėxohen sytė e butė e tė bukur orėve tė trishtimit
prej dhunės, fyerjes, poshtėrimit,
prej pafuqisė sė guximit vrarė tek ti,
arsyes qė nuk mund tė shfaqet kur ballon krimi…
dhimbjes se askush dhe asgjė nuk tė mbrron ty
tė drejtėn tėnde ėndrrėn jetėn
dhe loti i dhimbjes frymėn e shpirtit meku
udhė ku ndjenja dhe arsyeja u shkelėn barbarisht
Oh nuk mund t’a besoja qė do tė rrėnoja
atė shenjtėsi durimi
qė qenkėsh ndėrtuar fshehtas tek unė
dhe nuk e dija jo qė nga dritaret aty
zėra pa faj fėmijėsh klithnin nga gėzimi
Fėmijė
Njė zog nė dorėn time kėndon
njė cicėrimė tė ėmbėl …
…dhe fluturimi… ah fluturimi…
…dhe qielli… ah qielli…
Kur ndjek njė yll
Kur ndjek pas njė yll…
…atėhere shtėpia, librat, ti vetė,
deti, qielli dhe ēastet humbin.
fillon pastaj…tė ecė nėpėr terr njė notėz muzike
dhe shpirtit …ah shpirtit
i ēelen udhėt !
Fati
Shkulm i mbushur fshehur nė prag shpėrthimi,
ndjenjė qė kurrė nuk humb,
kėrkon tė godasė, ēlirojė.
Gjithsaja rrėmbyese…
Me stinė jete – tė ka mbėshtjellė, tė ka robėruar…!
Je tani e pandjeshme! Paqen absolute tė kanė veshur!
Vdekjet e mia! –Ti paqe!
Unė e ndėrthurur lindjes e perėndimit
Unė e zbrazėt, e bardhė, pa lėndė kozmike pėrmbajtja ime
Pa dhimbjen tokėsore nė ashtėn time
Pa djegien atomike, kapilarėve tė shpirtit
Pa sėmundjen e shekullit tė lindurve tė tu
Pa trupin e uritur skeleteve tė gjallė tė vdekur,
tė pavdekur, tė pakallur…
Pa dhimbjen e madhe ēfarė u bė, ēfarė po bėhet, ēfarė do bėhet…
Unė pa regėtimėn e frymės, sė njė dite njerėzore,
kur hap apo nuk hap sytė agimit tė bardhė,
kur vdes apo ringjallem muzgut qė bie…
Ti kėrkon tė qeshėsh vetėdija ime…
…se unė nuk bėra asgjė pėr ty…
Qė nesėr… po, po, njė e nesėrme krejt tjetėr
si asgjė mė parė,
tė shtrihesh e qetė tek tė ikurit e shumtė.
Yjet e muzgjeve
Mureve tė bardhė e tė ftohtė
u kėrkoj fytyrėn tėnde,
udhėn ēast pas ēasti tė vėshtrimit
dritėn e bebėzave tė syrit,
...dorėn tėnde mbi flokėt e mi gėshtenjė e naivė…
…sa ėndra zgjonte, ēvajzėri gufonte…
lindur nė tokė hepuar nė qiell,
lindur nė qiell hepuar nė diell…
dhe zgjimin tim,
si pas njė gjumi tė thellė... si fėmija kur fle,
oh, zgjimi im si fėmija kur zgjohet
oh, sa shumė gėzohet…
…jetėt tona deri atė ditė qė i lidhi prej fillimit…
nje puthje…sa shumė e kėrkuar…
…njė shėnjtėri pėr shėnjtėrinė…
Oh, kėtu po prehem nėn kėto yje…
…nėn dritėzimin e tyre…
…sajoj enkas vetveten si mė doje ti,
si tė doja unė tė kujtoj tani…
Perėndimeve tė urtė u harohem, humbem.
Kumte prej tyre, vijnė e ikin dhe unė e di,
kjo u ndodh tė gjithėve,
kjo tė ndodh edhe ty.
…unė ku t'a di…
...kur dėbora zbardhėllon e druri nė vatėr kėrcet
e zgjimit tėnd vėshtrues fytyra ime i bie pėrballė…
… kur thėngjill i fshehur nėn hi thellė
njė xixė nė ajėr klith e ti mua mė ndjen…
... kur vetėtimė e kujtesės dritė pas drite
njė dite tė vranėt mė sjell tek ti…
...unė ku t’a di mė thuaj, si t’a mėsoj?
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:09
Sei arrivato tu
Massimo Ranierit
Mille giorni come questo-illuminati risplendono
Si svegliano, corrono, giocano, profumo di gioventś emanano…
Ti vedono dal vivo
Ti toccano lo sguardo
Il passo, la fatica, il canto eterno, l'anima
Un'intera vita di Dio…
E lo stesso stupor si ribella, fioriscono
ad uno ad uno si aprono i petali, le canzoni d'amore
e del sogno…
Vent'anni-mezzo secolo, l'erba di casa mia, rose rosse
Come il tuo compleanno in mezzo agli albanesi
Perdere e riavere l'amore. Per una donna…
Quanti albanesi vibrebbero con te
luce pazza di gioia e lacrime negli occhi
Sapo mendja te shkon per te shkruar poezi,
gjithaq ke hyre ne rrugen drejt portave te ferrit,
kur shkruan poezi sapo ke prekur portat e ferrit,
kur i shfaq poezite qe shkruan,
ke hyre ne ferr.
p.s me pelqyen poezite e tua dhe ferin e meriton
ERDHE TI
Masimo Ranierit qė mbriti nė Shqipėri
mė 29 prill 2007 pėr tė vėnė nė skenė Traviatėn.
Njėmijė ditė si kjo - dritėzuar, shkėlqejnė
zgjohen,vrapojnė,lozin,aromė rinie kundėrmojnė…
tė shohin ty, tė gjallė,
tė prekin vėshtrimin
hapin lodhjen kėngėn e pėrjetshme,shpirtin…
njė jetė e tėrė perėndije…
dhe vetė habia ngre krye,lulėzojnė…
hapin njė nga njė petalet, kėngėt e dashurisė
ėndrės…
tė humbėsh e tė fitosh dashurinė, pėr njė grua…
20 vjet - njė gjysėm shekulli,barėzat e shtėpisė, trėndafil i kuq
si ditėlindja jote nė mes tė shqiptarėve
sa shumė shqiptarė jetuakan me ty
dritė e ēmėndur gėzimi dhe lot nė sy
dituri dizdari
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Dituri Dizdari : 23-06-2007 mė 07:12
SYTE E DASHURISE
Ato tė zgjojnė dhe ti shkėlqimin e njė bote tjetėr
ndjen.Gjithēka reth teje qesh e loz me diellin.
Kupton ku ke qenė dhe ti e di e shtrenjta ime, jehona e
tė qeshurės tėnde, i tremb padronėt e parave
posteve qė zhele tė lerosur kanė nė vend tė shpirtit.
Nuk njohin dashurinė, mirėnjohjen, mirėsinė.
Homo sapiensė - nė njerėz tjetėrsuar, sytė
e dashurisė mjete i shohin dhe hipokritė
pėr sytė e saj betohen.
Sytė e dashurisė tė zgjojnė dhe ti...
dituri dizdari
TE NDODH PATJETER
…kur nata bie dhe trupi qetohet ninėzamave tė kujtesės
e pamjet aty t’ bjerrin ty e tėnden kohė tani
… rruginave diell-larė tė shfaqem unė papritur…
vraptėrbuar i demave, ideja pas teje
miliona spektatorė - vėshtrimi yt ndėr sy
hesht pas heshte zbrapsje, njė qėllim i vetėm,
gjak qė falet nuk dhemb,
triumf….
Oh, ato yje kur zbresin njė nga njė!
Oh, ajo lojė si asnjė tjetėr lojė!
Oh, ajo ėndėr qė nė ėndrra mbeti!
…kur nata struk e trupi humbet ruginave tė kujtesės
dhe yll qė bie fuqinė e jetės ushqen jetuar shumėfish…
… ndodh tė jetosh pėrhumbjen mrekulluese
… ndodh tė pėrfundesh aty mrekullisht
vetėm atėhere tė kuptosh se ēfar isha pėr ty.
ASGJE NUK DO TE PERSERITET ME
Fluturza jote bulėzoi mbi flokėt e mamit – karficė e dhimbjes
Mendim,dėshirė pėr tė besuar misterin e jetės
Urė ku ndrrohet dėshpėrimi dhe kuptimi,
ndalesa
Pėr tė parė objektet e kėsaj bote mė mirė.
Sa herė pata frikė prej vdekjes pamjes sė saj,njohjes,
Prekjes…
Sa herė ndalonte aty gjithė ngulm domethėnia e habisė
Embrioni i kuptimit,zanafilla …
Prag prej nga nis mė i madh hapi, jeta, rritja
Drithėrojnė thellė bulėzat e kureshtjes qė prek guximi i fėmijės
rrėnjėt e ankthit shpėrthyes,padurimit
rrėnjėt e dhimbjes qė nuk mund tė shuhet kurrė,
gruas, mėmės…
Tani u gjenda bijė.
Bija jote baba – misteri im i pakapshėm qė do tė kthehesh kujtim.
Oh nuk do ketė mė yje tė ndezur pėrqafimi
sy veshur mall i tė ėmblit vėshtrim
dritė e purpurt zemre qė gėrget pranė meje
…rrofsh moj gocė…
jehonė kumbuese e dėgjimit tim - dashurisė tėnde
tė pėrjetėshme.
Pa kthim asgjė nuk do tė pėrsėritet mė.
AMON REVEIL
Fierté tu as asservi ma jeunesse,
mes reves, ceux qui m'étaient chers.
Je vous aime, mes amours, mes désirs,
plus fort que personne d'autre ne vous a aimées.
Vous a qui je n'ai pas dit « Je vous aime ».
Autour d'un feu, au crépuscule, un regard
ne m'avait jamais quittée.
Je n'ai jamais tourné la tete.
L'esprit confus, je voyais bruler les branches tendres.
Visage que je n'ai pas vu, je t'ai reconnu.
J'ai tourné vers toi le visage qu'avait alors
mon amour fébrile.
Plus fort que jamais je t'embrasse sur les yeux, la bouche, les mains.
En proie a la nostalgie, a la souffrance.
Je jette un regard neuf sur vos visages.
Vous etes la, telles que je vous ai revées.
Sur une jeune planete, sous un autre soleil, plus frais.
A présent, mon āme est si heureuse qu'elle a mal.
Oh, quelle merveille de situations nouvelles
qui vibrent sur tout le spectre de la lumiere.
Je ne peux plus rien dire,
ne me le demandez pas.
J'ai peur..., peur que mon reve
ne s'évanouisse a jamais.
Rien n'est aussi beau.
Rien.
Jamais.
A mon réveil.
J'AI SOUVENT PENSE...
Dis, comment l'instant se fixera-t-il
dans ton regard ?
L'oiseau de l'éthique pourra-t-il y voler ?
La parole coulera-t-elle dans la gouttiere de la raison
ou bien mettra-t-elle a nu le vécu ?
Pourrons-nous nous libérer
du feu qui couve au foyer de la nostalgie
pour que les ponts brulent volontiers ?
Le soir mourra-t-il dont la surface regorge
de toutes sortes de visions, de précipitations de l'univers,
dont se dégagent comme dans un brouillard victoires et défaites
équidistantes de moi.
Page vierge ou la solitude grave sa puissance.
Victoires et défaites, aveuglement de la fatigue qui
happe l'instinct, un peu de l'énergie infini de l'etre,
qui rajeunit et sauvegarde toujours la source,
comme un vaisseau spatial qui s'envolera bientōt vers Mars,
pret a de nouveaux départs.
Victoires et défaites, grandeurs sur l'axe des abscisses,
chacune différente de l'autre, chacune unique.
Différents itinéraires, différentes arrivées,
diagrammes en zigzag de peines, d'ahans, de déboires,
d'oublis pour si peu de défis, si peu d'amour
dans ton retour humain.
RIRE DE LA VIE
Cette journée a māché, digéré les célestes araignées.
Elle véhicule du sang chaud, des feux multicolores,
Des bourdonnements de néant dans les capillaires.
Je suis bercé comme un enfant, un nourrisson.
Les délires flottants ont coupé la corde avec le tranchant de la vie.
Divagations d'impressions humaines sur la meme ligne droite que le lit.
Mais le réveil
asperge d'une lumiere d'été les aurores, ces couronnes royales.
Rire de la vie, on n'est jamais assez fou pour le faire.
Soudain jaillissent les amours ailés, les désirs.
LA TANGENTE
Tel un nuage ailé, tu erres dans une liesse sans fin,
multiple infatuation, aliénation.
De tes mains tu touches le firmament.
Tous sont beaux, aimables avec toi,
ils t'aiment, tu focalises leur attention.
Ils parlent de toi, de tes exploits.
Pourtant, de la, partent les fourmis des zéros.
Tout le spectre de la lumiere devient gris.
Tu crains la chute. Tu t'aperēois d'un changement.
L'effet en est percutant, naturellement.
LES YEUX DE L'AMOUR
Ils te réveillent et l'éclat d'un autre monde
t'éblouit. Autour de toi, tout rit et joue avec le soleil.
Tu regardes ton passé et tu le sais, ma chere, ton rire
retentissant fait peur a ceux qui, tres riches, se cramponnent
a leur poste avec, a la place de l'āme, des guenilles crasseuses.
Ils ne connaissent pas l'amour, la gratitude, la bonté.
Ce sont des homines sapientes abātardis en hommes modernes,
Pour eux les yeux de l'amour ne sont que de simples moyens et,
en hypocrites, ils ne jurent que par eux.
Les yeux de l'amour te réveillent et toi...
ARRETE UN PEU
Arrete, arrete un peu, sois sage,
écoute pour une fois les paroles de ma bible,
du grand coup terrestre, devenues des enseignements,
des paroles de divinités de l'āme, qui n'ont jamais manqué
a la parole qu'elles t'ont donnée.
Laisse-moi rester pres de toi comme je l'entends,
déboutonner ton col, a l'angle de ton cou,
sentir la douceur de ta peau, cette īle sauvage descendue
des montagnes altieres ou je suis seule a errer.
Toute une éternité que personne ne peut me donner.
Il n'y a qu'en toi que mon reve s'est réveillé.
Je suis devenue femme, mere, humaine. Je suis une grande dame.
Laisse-moi rester un peu la ou se reposent et dorment
mes baisers, mes caresses, comme des papillons,
chacun différent de l'autre.
Laisse-moi donc t'embrasser comme un enfant
Semblable au point du jour qui unit les montagnes.
TRADUIT PAR EDMOND TUPJA
UNE KU T'A DI...
...kur dėbora zbardhėllon e druri nė vatėr kėrcet
e zgjimit tėnd vėshtrues fytyra ime i bie pėrballė…
… kur thėngjill i fshehur nėn hi thellė
njė xixė nė ajėr klith e ti mua mė ndjen…
... kur vetėtimė e kujtesės dritė pas drite
njė dite tė vranėt mė sjell tek ti…
...unė ku t’a di mė thuaj, si t’a mėsoj?
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:12
Poezi vertet te mrekullueshme...pergezime Dituri..me vjen keq qe nuk mundem ti lexoj dot ato qe jane te shkruara ne ferngjisht..
AUTOPORTRET
Mundėsi, alternativė, zgjidhje dėshirash jam, dashurish
nerv qė sėshtė veēse njė udhė qė duhet pėrshkuar
shpresa diell mes gjethesh tė jetės.
Burim i pashtershėm kujdesjesh dashurish
mbėshteteni aty lehtėsisht.
Oh, unė vrapoj, vrapoj,nuk mund tė ec ndryshe
Oh, ēvrap ditėsh,vitesh fluturimi qė stė rritin mė
njė hap para tė tjerėve pėr tė qenė i fundit
megjithėse e di, oh e di, pas vjen pashmangshėm rėzimi
por dua, pse mundem, pse besoj
qė kjo ėshtė gruaja,mėma.
Dhe gjithė kjo lumturi, gėzim, shpresė
Qė smė le tė vdes
...gjallė mė mban
dhe rrėmbimi i rjedhės tė ndal pėr fuqinė,
mendimin,
aromėkthjellėt kthehesh nė ndėrgjegje
...kėrkimi gėrmimi ngujimi aty pėr tė pėrligjur.
Oh, egoizėm i fshehur thellė brenda njeriut
qėnke dhe tek unė , patericė e panevojshme udhe,
krijesė nė pėrpėlitje - qė ngre krye,
sfilitur nga dashuritė,zgjidhjet, siguritė qė jep
...pa ndalur askurrė
...uri luaneshe pėr tė vegjlit e saj
...qė nuk ka tė drejtė tė shijojė mė, njė ėndėr
njė mundėsi tė mundėshme nė kufirin e fundit
njė tjetėr jetė shenjtėsisht tė bukur
pa ju prekur ju tė shtrenjtit e mi,pa ju vrarė.
PESEMBEDHJETE KARAFILA
Sythet jetėėndre buisin shpėrthejnė
harlisen pabindshėm kah drita, but-egėr
kryelartėsi brezash gjakon, ndėr kapilarė
thurimat e netėve vajzėrore
Oh ēvakėllim ndjesish vėrtike dhėnė bashkė me gjirin
Oh ato tipare ai vėshtrim ato syqielli ai trup i brishtė
Oh ajo ndezje e prushtė e flaktė deri nė guxim e pėrballjes
Oh ai zė kumbim jehesh kėngė e gjyshėrve
Oh pasuria ime, tė falem o zot ma ruaj
Ndėrthuren pėrdore pakuptuar breznitė, shpirti im!
Pesėmbėdhjetė karafila aromė bije
mbėrthejnė rrėnjėt e fjetura
Me besimin e qėndrueshėm se e djeshmja
nuk ėshtė mė e mirė.
NUK DO TE JEM SI TE TJERET
Nuk do jem si tė tjerėt.
Sytė e mi kapakhapur, qiellin kanė brenda.
Dritė e tyre do t'ju verbojė.
Mos m'u afroni!
Ju qė gjithė jetėn ju qėndrrova larg.
(Luta zotin tė mė heqė urrejtjen)
Nuhata sė largu aromėn e veseve qė veshin
qėnien tuaj.
Servilizmin, karierizmin, cmirėziun, imoralin,
ziliqarin, hakmarrėsin ndaj tė pamundurit, vjedhėsin,
denigruesin, shfrytėzuesin, pėrfituesin, mashtruesin,
pėrgojuesin, trilluesin - mjete pėr tė mbrritur kudo
e nė ēdo gjė, por jo qėnies homo sapiens, qė ēartur
prej jush o vese, degjeneruar ėshtė nė njeri.
Ju qė gjithė jetėn u qėndrrova larg,
mos m'u afroni!
Sytė e mi tė hapur!
Kapakėt e tyre, banorėt e qiellit
do tė m'i mbyllin.
PAMUNDESI
Si mundem tė t'harroj, t'braktis, tė tė hedh,
nė humnerė tė kujtesės,
tė lėshoj, zvarris e prapė tė le nė cep tė ndjenjės,
tė sfilis, tė tres, tė humb,
tė ē'jetėsoj nga unė, tė zhduk
a thua nuk tė pashė njoha kėsaj bote kurrė.
Mė thuaj si tė harroj, tė fik nga jeta,
kur krye ngre me forcė, mė lidh e mė prangon vetja,
mė urren pastaj, mė rend, mė vret e mė thurr vaje,
mė lėmosh, mė pėrbuz kėsaj jete fare...
Atėher s'tė harroj dot, dhe sikur tė dua.
Loz, dashuron, njėsoj sikur dhe unė.
Njėsoj si unė gėnjehet, zhgėnjehet
gėzohet, ē'gėzohet dhe prapė e ftoh gjykimin,
pastaj qė tė shpėtojė, me ngut kėrkon harrimin...
SA HERE KAM MENDUAR
Thuamė si do tė fiksohet ēasti
nė syrin tėnd,
nė vėshtrimin tim?
Zog i etikės, a do tė mund tė fluturojė aty?
A do tė rrjedhė fjala ullukut tė arsyes,
apo cipėn pėrjetimit do t'ia heqė, zbulojė.
Nga zjarri i befshėm nė vatrėn e mallit
a do tė mund t'a ēlirojmė veten,
...dhe urat njėra tjetrėn tė djegin?
A do tė vdesė mbrėmja nė prehėr tė agut...
...kur papritur hapat tona tė pėrballin gjurmėt?
Sa herė kam menduar...
TI NUK E DI
Sa do tė doja i dashur t'a dije!
Nga ajo pėrpjekje aty, gjithēka mbaroi,
lėvizi, veproi, u lidh, e zuri vend.
U zbėrthye, u shndrrua dhe ra nė tjetėrsim.
Ngadhnjeu me triumf e u tret nė pėrjetim.
Gjithēka tjetėr e dobėt, e venitur, e shėmtuar,
(trille naivė, vese anemikė, qė nuk mundėn me lindė)
u larguan prej meje...
Ti nuk e di i dashur,
ē'piskama lėshonin kur po mė linin!
Sa shumė u vranė kur iknin rrėmujė,
si tė kishin pritur atė pikėpjekje,
oh, atė pikė qielli,
qė ėshtė ndjesimi im.
JO KETU
Dritat e tėrėsisė nė njė pikė tė vetme ndizen,
ku mendimi stėrhollet dhe vetė stėrhollja pambarimisht brenda pikės,
nė mijra pikėza ndahet, por qė nuk shihen, sepse tani nuk duhet.
Aty botė e tėrė vėshtrohet,gjykohet, shembet dhe shndrrohet
nė vegim.Grimcėza ajri njerėzia, nuk shihen kurrė.
Qetėsia pa ndjerė lėviz, krijon, pėrsos modele gjithfarėsh
qė ėndrrėn kanė bazė.Ngre lart nė qiell dėshira e shfrime.
Veprėn qė s'e bėri dot tani e mbaron e pėrkryen.
Dhe gurėt e ēmuar ja vendos qiellit me dorė njė nga njė.
Dekore tė shkuara, tė ardhme ndriēohen, gjallohen si tė jetė atė ēast,
dialogė e tė tjera ndjesime, qė kėtu e humbin kohėn po ashtu.
Litar i ngatėrruar asgjėja lidh.
Ditėt e tua dikur tė miat qenė.
E tėrheqin nė tė kundėrt dy qerret e sė pėrtejmes,
e tė shkuarės dhe askush nė kėtė botė, nuk lodhet t'i zgjidhė.
Pafundėsisė mbėrthyer, ngujuar, mbetur, humbur!
Pa ditur ndoshta askurrė lumturinė, ėndrrat, qiejt e mi, fėmijėrinė.
NE LEKURE TE MUNDESISE
Kiji frikė rutinės, gėnjeshtrės sė saj,
iluzioneve syhapur, plogėshtisė,
lavdeve qė tė venė nė gjumė,
vėshtrimeve tė zakonshme sybutė,
apatisė gjithmbėshtjellėse si guaskė butakėsh.
Kiji frikė!
Etikės kurdoherė tė shtirė, pavėrtetėsisė,
kotėsisė endėse, zallahisė sė cipėt qė
vesh natyrshmėrinė, sikur asgjė s'ka ndodhur...
Ka ligjet e tij veprimi...kohėn...vendin...
Nuk mund tė gabosh kurrė, nuk duhet.
(Asnjėherė nuk pushoi natyra sė qėni)
Si ēdo normė ka rethin e vet me kornizė
tė caktuat mundėsie,
qė takon me rrethe normash tė tjerė
morali, lirie...e kėto me rrethe tė tjerė normash
si kufij tė caktuar ndėrshtetesh.
Lėkurės sė saj ėshtė mundėsia, masa e lėvizjes, caku.
Kiji frikė pamundėsisė mė tė vogėl tė kėsaj mundėsie.
Pashmangshėm kompensohet lėvizja.
MOS REZATO E TERA
Edhe pse ti nuk do, dhe nuk
mund tė jesh ndryshe.
Kur feks gjithė spektrin tėnd
...tėrė ndriēimin
nuancat, refleksin, shkėlqimin
...e tėra kur derdhesh
tė mbetet vetėm verbimi.
Nuk ke mė ēfarė tė japėsh.
I destinuar njeriu, kėrkon maksimumin
prej teje.Nuk mund tė ngopet kurrė.
Natyra njerėzore, e egėr, deri nė
ēveshjen tėnde, fillikat,
nuk tė do mė.
(Mirėsia, dashuria jote shėroi, por ata nuk e kuptuan.)
E ti kėrkon nėpėr terr
atė qė ke dhėnė,
veten.
Pakėz tė tė kthehet,pakėz.
Ėshtė fillimi i sė drejtės tėnde, e dashur.
E pėrjetėshme pritja.
Mos rezato e tėra,
e shtrenjta ime.
THIRRJA IME
Tė pėrhumburit e mi qė ndėr porta kini dalė,
dilni dhe jashtė vetes!
Verboheni prej dritės sė pamėsuar ende
sytė tuaj lodhur kanė pėrgjumjes sė thellė.
Nė shkėlqim mos bini tė rremė, tė mykėt,
prej vetes frigimin hiqni si njė plaēkė qė
mė nuk vlen, guxoni...
Bota me dritė prej jush do tė lindė patjetėr,
digjni gjithēka tė vjetėr...
Mė andej nuk lind dielli,
...andej perėndon...
A s'e shihni, Krishtin e mijėvjeēarėve,
u ringjall, u zgjua.
Veshur ka shtrojėn e gjakut tė tij tė, epėrm,
qė dikur u tha pėr t'u ēelur sot...
Sytė i kėrkojnė qėnie njerėzore,
qė shpirt kanė nė vend tė zemrės dhe dritė,
epilogje dielli nė tru,
cepa sysh tė yjshėm
ėndrra galaktikash tė reja...
Sytė i kėrkojnė ...
DALLGEZIM QIELLOR I DETIT
Fatos Arapit
Njė pulėbardhė.
Dhe det dhe qiell.
Dhe det dhe qiell
njė fjalė japin e marrin.
Ėshtė poeti. - Dallgėzim qiellor i detit.
Bukuri e tij njė Jon qė ringjall dashuritė,
dhimbjet.
Aty ngjyen penėn.
Zjarret shuan.
Epokėn ndrron.Ende tė shpejtė hapin.
Ndjesitė ekstreme diellin lidhin.
Syri i shpirtit vėzhgon, klith.
Tėrbohen zotat, ngjiten marrive.
Pont, hapi gjiret!
Zbret tek vetja poeti.
Zjarr, ndez aty, dritėn e shpirtit.
1 Varg i poetit
TIM BIRI
Zota shpirti mbrrojnė.
Skelet i zemrės Penelopė.
Po ku isha, ēbėja,
kur bredhi i ėndrrės harlisej i bardhė?
E unė qiejt nė ēėndrra i ktheva
dhe unė veten pėr ty e harrova.
Rritu Artemidė!
Ngrije harkun tė godasėsh gurin.
Bredh' i bardhė i shpirtit!
1 Bredhi i bardhė rritet ne Tropojė
FIORALBES
Sekond pėrgjysėm.
Frymė.
Syqielli ngjyer nė Valbonė, e larė,
rrebeshet ndal, stuhitė, erėn.
Harrohen skajet, yll dritė e shpirtit,
dakort me gjithēka jam zemra ime,
mos mė flit tani.
Jam e urtė, e butė
me veten nė paqė.
Pedagogjitė, stresi ēmėndurues, marrėzitė bien,
humbet prej meje gjithēka zotėroj, pėrbėhem.
Jam e dobėt tani
gjithkush mund tė mė vrasė.
Mundohu shpirt tė kuptosh, kupolat e shumta ,
qė frymėn mė zėnė, peng jetėn kanė marrė,
pamundėsitė pėr mundėsitė qė ndoshta pata,
(ankth i mbetur pezull pėrjetėsisht)
instiktin vrullues,
qiellqellorin tim qė rob mė mban,
falmė bija ime, falmė.
GRA TE GLOBIT TE TOKES
Shpirti juaj, lot dhimbjeje.
Shpirti juaj, lot dashurie.
Tėrė detet e botės.
Bota - Zemra, pa zemėr e saj.
Loti iu pėrvodh syrit tė gurtė tė dheut.
.
.
Grua
Fyerje
Dhunė
?
?
Satanėt mosmirėnjohėsit,
nuk tė lėnė as tė qash.
Grua - Dhimbje!
Ti di tė mos shkasėsh pragut tė mjerimit!
Grua - Dashuri!
Ti di tė mos shkasėsh pragut tė lumturisė!
Tė rėzojnė ato pragje, tė vrasin.
Zemra pa zemėr e botės,
nuk mund t'a ndjejė kurrė.
Gra tė globit tė Tokės!
Zhan d'Arkė e luftrave tė shekullit 21
nė shpirtrat tuaja jam unė!
PERMASE VETESIE
Hapėsirė e bardhė, rrafshin e sė cilės e pėrmbushin
gjithfarė vegimesh, precipitimesh tė gjithėsisė
prej nga ēlirohen si nė mjegull fitore dhe humbje
tė barazlarguara nga unė.
Letėr e pashkruar ku gėrmėzon pushtetin e saj
vetmia.
Fitore dhe humbje, verbėri e lodhjes qė
rrėmben instiktin, pak nga energjia pa fund e qėnies,
qė gjithmonė ripėrtėrin dhe e ruan burimin,
si anija kozmike nė fluturimin e ardhshėm drejt Marsit,
pėr tė tjera nisje.
Fitore dhe humbje, madhėsi nė boshtin e abshisave
asnjėra e barabartė me tjetrėn, asnjėra njėsoj.
Rrugė tė ndryshme ecjesh dhe mbrritjesh
diagramė zikzakesh mundimi, sfilitje, zhgėnjimi,
harrimi pėr aq pak sfidė, pėr aq pak dashuri
nė kthimin tėnd njerėzor.
AKUAREL
Njė varkėz hėne, lundrron mbi lumin e ėndrrės.
Rjeta pėrhumbėse, thurur drurėsh tė dėndur,
peng ka zėnė, spektaklin e ylberėve tė rrallė.
Dėshirat, qė nuk ēfaqen mė.
Spektator i vetmuar nė pritje - njė Tis i pėrjetshėm.
Zbritur kam, nė bregun e bardhė tė zgjimit.
Prehėrit tė thellė tė natės, dhimbjet kam lėnė yje...
Tisi - dru pishe qė rritet nė rethin e Kolonjės.Pėr moshėn e
vjetėr dhe bukurinė e tij, cilėsohet monument natyre.
POTENTE
Nė kapakėt e puthitur nuk dėgjohet,
zhurma goditėse e dallgės, si nga zemėr
e dheut qė mbart ujrat dhe tokėn.
As tejhedhjet, kolovitjet, pėrplasjet e buta,
tė ftohtėt apo tė nxehtėt qė rregullon,
vetė trupi i qullėt, nuk ndihen.
Asgjė, qė tramundohet goditshėm, nga
natyrė e pėrkryer, ligjet e saj tė parathėna
zoti - zotat nuk dėgjohet.
Heshtje.
Tė thėnat e bėmat, filozofitė, historitė,
shkencėn si u bė njeriu, thelbi i jetės ē'ėshtė,
ē'pėrmban, nga vjen e ku do tė mbrrijė, ē'kėrkon qielli,
si u sajua dhe si u pėrplas nė tokė,
dhe boshti lėkundės i gjithėsisė, cili ėshtė ekuilibri i tij.
Gjithēka qė pėrmban dhe nuk pėrmban arsyeja
njerėzore, galaktika jonė materjale dhe tė gjitha galaktikat
e tjera, tė panjohura dhe tė njohura tashmė,
i rėzon.
Mė e madhja madhėsi e referimit tim.
Potent dhe i gjorė!
Pėrfillja ime tek ty e ka burimin,
jetėn, qetėsinė biblike,
vetė Zotin.
Kur humbas dhe vdekjet e mia shėnohen diku.
Dhe plagėt e mia, aty e gjejnė prehjen, shėrimin.
Nga pak marr frymėn, duke tė lėnė ty pa frymė
marr shpirtin duke tė lėnė ty pa shpirt,
jetėn marr duke tė lėnė, pa jetė ndoshta.
Kapakėt e puthitur po hapen dalngadalė.
Simfoninė e heshtur luajnė mjeshtrit e muzikės,
sė gjithė kohrave tokėsore, janė mbledhur aty.
Shandanėt e qirinjėve,vetė dritė e diellit i ndez.
Dhe atėher rėzohet.
Nė kapakėt qė tashmė puthiten, nuk dėgjohet
zhurma goditėse e dallgės, si nga zemėr e dheut...
Heshtja qė nuk ėshtė heshtje.
Qėnien time identifikon.
Valėz qė thepin e shkėmbit godet, pėrjetėsisht.
TEK TY SHIHJA VETEN
pėr Dajana Spenser
Aty mes hirit tė mykjes, njė jetė gjallon,
embrionon filiz.Mrekulli ndrroje fėmije hedh shtat,
ngre krye, me tė gjitha bukuritė.
Me njė dritė nė shpirt jetės i afrohet.
Nga prag durimi tė dhimbshėm, kundrron, gjykon.
Ndez zjarr kurajon, vendos.
Kjo mizore botė, tė dobėt e tė fortė,
njėherėsh ka koracėn,
t'a ējerrėsh, t'a gjakosėsh me gishtat delikatė
tė sinqeritetit tė pafajshėm, arsyes sė kulluar
qė vetishėm rrjedh nga qumėshti i mirėsisė,
qė kjo tokė rrėnjėgurtė nuk ja mėkon
kujtdo homosapiensi qė lind.
O Zot qė je a s'je, pse rrekesh tė mashtrosh,
arrin mė jep magjishėm, krejt si njė ėndėrr,
njė mit tė plotė njerėzor.
T'a shoh nė sy, t'a prek, t'a ndjej,
si njė fėmijė hyjnor me emrin Djanė,
t'a paisėsh me qėllim e fshehtas,
me njė shigjetė tė artė,papritur tė shtangė,
pa gojė tė lerė arsye, frymė prej dhimbjes...
My god !
...shih si krimi heshtur fshihet nėn shkėlqim,
atėher kur dashuria aq bukur gjeti veten
harroi, besoi, u mrekullua....
Zgjohu Shekspir dhe shihe tragjedinė !
Askurrė jo vetja,nė vetėsi sdo tė mbrrijė.
PIKES SE LOTIT
O Zot !
Ndreqe magjinė e pikės sė lotit,
qė dhimbje rrodhi nė faqen e tokės,
t'a jetojė shpirti njerėzor, t'a vuajė.
Ndreqe magjinė tėnde.
Hapi pėlhurat e ylberėve ngjyrashpėrthyes,
e diejve tė tu botėra fshehur,
e hėnave jetėndjellėse.
Tregoi robėrve tė tu, se i do dhe nuk i ke braktisur.
Dėftemė mua, atyre, pikėn e mbėshtetjes tėnde
qė nuk ėshtė gjė tjetėr vetėm se
pika e kthimit tė ecjes tonė drejt zeros,
nga ku do tė ringjallim ėndrrėn
veten do tė gjejmė humbur pikės tėnde tė lotit.
* * *
Aq dhimbje sa tė mos ndjehem e mjerė.
Aq dashuri sa tė mos ndjehem e lumtur.
* * *
ISHTE MBREMJE
Ylli saj, dashuria ime
la sekondat pa frymė.
Njė gjeth, ra.
.
.
...
Hapi
yt,vėshtri
mi buzė
qeshja
.
Bashkė me heshtjen, mbrėmja
gjethe mėrmėrinte...
Gjithēka, u drodh prej
ardhjes tėnde.
Ishte mbrėmje.
QYTETI IM DHE DEBORA
Njė kuvertė agdritėze zbulon kėmbėt e
gjelbėrta tė malit flokėlyer me dėborė.
(Mbuluar dikur nga pasqyrė ujrash qielli)
Qyteti im gojėdhanash ndėrtuar, zgjohet aty.
Prekur kam tė tėrin me gishtėrinjtė e ėndrrės.
Syri i dėshirave ka kohė qė fle nė verbim.
Unė i shoh nė gjumė gurėt e zallit kalldėmshtruar,
tė lagjes sė vjetėr.
Fėmijė nuk e dija qė dėbora, nuk do qe e pėrjetėshme.
Shkėlqimi i saj, shkallė shkallė rreket tė zbresė qytetit,
si liri e ėndėrruar,
shėtitores sė mermertė, tė madhe e tė ftohtė
si pamundėsitė,
ku flenė dhe zgjohen historitė, revoltat, lavditė.
Dėborė e rrallė, plaēentės sė vet vdes.
Stinė, grusht i veshur me dorashkė nervi
dashurish zjarrlėshuese,
shpirtrash dritėshpėrthyese,
pse s'ia hedh qytetit tim vellon e vezullimit tė bardhė?
PER TE GJITHA ENDRRAT
Heroit ēek qė dogji veten si
protestė ndaj pushtimit rus
Ti nuk mund t'a dije...
Qė tė digjeshe i tėri...
Pak zjarr nė trupin e mardhur tė lirisė,dhimbjes.
Pak gjak nė skeletin e ngrirė tė globit.
Qė tė digjeshe i tėri...
Unė jam kėtu me ty,
pėr tė gjitha ėndrrat dhe dashuritė e tua - qiri i ndezur,
i lutjeve nė buzėt e njerėzve.
Vikamė e heshtjes, e tė shtypurve revoltė,prangėthyese.
Unė jam kėtu me ty.
Qė tė digjeshe i tėri...
Syrin e verbėr, tė hapė pakėz bota.
Pragė Tetor 1994
NJE MAGME KURDOHERE E NDEZUR
Nuk fle kurrė.Sėmbon.
Thėngjij kurdoherė tė ndezur.
Oh, bardhėsi e dlirė nga brezat dhėnė bashkė
me frymėn, genin,
dhuruar me shpirt, me ngulm edukuar, injektuar me dhunė,
...nga vetja tė detyrojnė, ēdo ditė, nga pak tė vdesėsh, nga pak.
Vetėtimė qielli, krahė pemėsh shkrumbon e thyen.
Pse mėma ime u lodhe aq shumė me mua,
tė me ktheje nė udhėn qė doje, qė duhej,
e s'e doja, e pse isha biri yt, duhej t'a pranoja,
e prej frikės mėmė duhej t'a jetoja.
A e sheh, koka ime e pabindur, e bindur ish.
Nė netėt e gjata tė lotėve, tė klithmave,
tė ēirresh se askush nuk ėshtė me ty - e ti ke frikė.
(Nė dhomėn e vetmuar)
Lotėt tė thara nė faqe - ulėrimė,
e asnjeri, mos tė dėgjojė, njė zė fėmije - akuzė!
Ja, ku mė keni!
Pjellė e ankthit, frikės, tmerrit qė pa ditur
krijuat ju - e qė sot pyesni:
Pse u bė kjo ēupė kėshtu?
Kjo ēupė kėshtu, si u bė?
E ē'ėshtė njerėzia tek e fundit nėnė,
tė jesh e virtutėshme dhe ajo ndjenja false,
cmire tė dhurojė, apo e lirė tė ē'faqesh
(e ti nėnė,ruajna Zot)
e bota palė - palė, kuletėn e thashethemeve,
tė hapė e tė pėrgojojė.
Dhe unė u them:
Kthemėni lakuriqėsitė e sinqeriteteve tė mia.
U janė mavijosur trupat prej kamxhikėve tė
arsyetimit tuaj tė ngushtė, injorancės.
Gjykimi juaj mbi turr'drush i vendosi,
zjarr i dogji.
Askurrė nėnė, kthetrat e zhgėnjimit nuk
m'u ngulėn aq thellė, mė vunė pėrfund,
mė mekėn, me nektar tė rremė,mė mbytėn.
Mua, qė ėndėrroja veten tek gjithkush,
qė besoja se s'kish pse tė ishte ndryshe asnjeri.
Ēudia ngrinte kokė tek unė,
ishte tjetėr gjė, gjė tjetėr fare dhe unė pėrbri saj.
Dritės time, errėsirė i pėrqasej.
Intriga, mashtrimi llavės sė nxehtė tė pėrballjes
u dogjėn, tė arsyes, qėndrrimit.
Nė magji njohjeje, vėmėndjeje, miturake
e vockėl fare, do tė mundja, kėtė botė tė madhe.
E ē'ėshtė bota nėnė?
As kohė as shkak nuk do gjejė kurrė,pėr tė
ndalur, shlyer sadopak kėtė rrebesh tė
pasosur dhune, krimi, padrejtėsie, faji, qė i
ushtrohet bijėve tė vet nga kėlyshė tė sė
KEQES - BUSHTĖR!
Lutje mėmė lutje zotit pėr shpirtrat e tyre mėkatarė
qė homo sapiens - it, nektar vesesh i ushqyen
dhe nė njeri e kthyen - gjak dhune.
E kjo botė rrebele, mė pėrballej mua.
Vetė ndershmėria.
Karakteri vetė.
Vetė - vetja, unė.
Liqeni ku qenė mbytur fjala, lodrat, dėshirat.
(Oh qė s'luajta kurrė me to)
Dhe dashuritė e mia mbyteshin dhe
ulėrimat e tyre i dėgjoja vetėm unė.
( i dėgjoj dhe sot )
Myrrti i reve fluturimin e diellit errėsonte, kur
njė nga njė vdisnin,pa provuar kurrė njė puthje.
Bijė e ėndrrave qiellore, tokės ēapitem,
ngrihem nė kėmbė,rrėzohem
dhe mė e fortė ngrihem.
E pse nėnė t'u desh, kėtij globi barutmbajtės,
lulet t'i tregoje, pjalmin.Farėn e saj me pekule,
nė gur t'a mbillje e ajo sfilitja vetė, shkėmbit
t'i gjejė plasėn, tė lulėzojė.
Sa shumė luftė nėna ime dhe sa shumė dhimbje,
invaduan kėtė shpirt drobitur ndjenjash - magmė
kurdoherė prushndezur.
SIRENAVE
Bukuri tė ēmendura!
Mbi ē'argjent vale thyhet kėnga juaj,
nė ē'brigje tė ėndėrrta dėshirash, qėndruar kini?
Ngado jeni, thirmėni.
Ftomėni me zėrin tuaj pėrgjėrues, mallėngjyes,
qė vdes burrin.
Jam gjėmė e mpirjes - shkundmėni,
sy qė sheh vetėm trishtimin - ēmėndmėni!
Nė syrin e njerėzve, loti qė ka mbushur
kupėn e dhimbjes, durimit.
Mjaft mė,nuk ėshtė faj
tė duash, jetėn lirinė.
Bėmėni pėr vete,
ninėzama juaj kėmbanė e ethėshme.
Telksepea!
Bukuri mashtruese, zhgėnjyese,
njėqind herė mė e vėrtetė se e vėrteta.
Sekreteve tė tua, tregomė njė far
udhėrėfenjės, mua - udhėkryqit nė kryq.
Dyshimet parrugėdaljet, humbjet,
zhgėnjimi tek unė janė kryqėzuar...
Dhe dhimbjet dhe ikjet
po ku
Bukuri tė ēmėndura, vramėni,
rrugėt tona nuk mbrrijnė askund.
1997
RITUAL
Tė drejtėn e gjykimit zotėroj kur cėnohem.
Gjykoj.
Dhe masa e tij ėshtė masa e goditjes qė pėsova.
Ēoroditur tėrhiqesh.
Strukur nė shtjellėn e rėndė tė fajit,
mbledh veten, qetėsohesh.
Kupton tėrheqjen e skajėshme,
veprimin qė tė zbulon.
Dhe ky ėshtė fund prej nga nis fillimi, qė do tė
mbrrijė nė njė tjetėr fund, e ky nė njė tjetėr fillim...
Pandalja rrotulluese e tokės, reth boshtit tė vet.
E dimė mirė.
Asgjė nuk ka mė vlerė tani.
Koha nė ēengel tė absurdit, varur.
Prej limitesh tė kundėrta nisjesh,
tė dy pikės tonė do tė takojmė.
Do jetė fillimi...
A MUND T'A SHOHESH
Pezull qė nuk e di, ku dhe kur, vėrtitet endet.
Si magji qė kurrė nuk e kuptova
o nuk desha t'a kuptoj, vjen e ulet.
Gjėndje qė gjakon nė trup prelud ndjesimesh
me mua njehsohet, lėvrin.
Vetėm tani kapilarėt e shpirtit ēelin udhėt.
Semaforėt e kuq tė dhimbjes drithėrojnė,
Kamxhik mbi trupin e lidhur, koshienca
vetveten vret.
A mund t'a gjesh tek unė, veten tėnde?
Tė zjarrtė, tė ftohtė, herė ngre krye mė vret,
herė tjetėr loz dhe nė atė lojė mė humb.
Pastaj strukesh diku e fshihesh...
Gjithēka ku ėshtė dhe s'ėshtė je, baret...
Nė kufijtė e ėndrrės ku ajo zė fill
dhe mbaron, ēfaqesh, del prej meje,
pėr tė hyrė pėrsėri aty, pa mė pyetur.
A mund t'a shohėsh tek unė veten tėnde?
...si dritėn e bardhė qė ēmėson sytė
e bėn tė ndjehesh ai, qė dikur ke qenė
por qė e ke harruar,
si lulet e mia me aromė, tė harruara
nė ditėn tėnde tė ikjes.
LERME PAK
Lermė, lermė pak bėhu i urtė
dėgjoi njėherė fjalėt e biblės time
e goditjes sė dheshme qė nė mėsime
u kthyen, nė fjalė zotash shpirti, qė asnjėherė
nuk tradhėtuan besėn e dhėnė teje.
Lermė pak, tė rri pranė, ashtu siē dua
kopsėn e jakės tė zbėrthej, tek kėndi i qafės,
lėkurėn e butė tė ndjej - ishull i egėr nga malet
krenarė zbritur, ku endem vetėm unė.
Pėrjetėsi e tėra qė askush nuk mund tė ma falė.
Vetėm tek ty u zgjua ėndėr'e jetės time.
U bėra grua, mėmė, njeri.Jam zonjė e dheut.
Lermė tė rri pak aty, ku prehen dhe flejnė
puthjet e mia, pėrkėdheljet, flutur pas fluture
asnjėra njėsoj.
Lermė pra tė puth si fėmijė
dritė e parė agu ku puqin malet.
TANGENTE
Flatėr reje endesh, hare pa fund
vetėkėnaqėsi e shumėfishtė, tjetėrsim.
Kupolė qielli prek me duar.
Tė gjithė tė bukur janė tė dashur,
ty tė duan, je qėndrra e tyre.
Pėr ty flasin pėr bėmat e tua.
Prej andej, milingona zeroje.
Gjithė spektri i ngjyrave, nuancė gri.
I trembesh rėnies.Kupton ndryshimin.
Natyrshėm ėshtė po aq goditės.
TE QESHESH ME JETEN
Merimangat qiellore, kjo ditė i pėrtypi, i treti.
Gjak i nxehtė, zjarre ngjyrash pėrcjell,
gumėzhime tė asgjėsė nė kapilare.
Nė djepin e fėmisė, foshnjes pėrkundem.
Kllapitė lėkundėse nė tehun e jetės e kėputėn litarin.
Pėrēart pėrshtypje njerėzore, njė vije tė drejtė me shtratin.
Por zgjimi,
me dritė vere i spėrkat agimet, kurorė mbretėrish.
Tė qeshėsh me jetėn asnjėherė s'je e ēmendur.
Gufojnė zogjtė e dashurive, dėshirat.
KU JE ENDERR
Zgjohu!
A s'e sheh
kufomat e tua mbetur errėsirės ulėrrijnė.
Bares, zbres nė dritėza yjesh qielli lodroj
kordinata jete mė dhelin, lartėsi tė pėrjetėshme.
Horizonte tė fuqishėm lėvizin,ēvendosen
freskojnė bulėzat e lirisė ndėr pore.
Ku je ėndėrr!
Rezatues kurmi yt, tjetėrsoi, u hodh tej si njė rrobė
e palarė, deri nė palcė u xhvesh dhunshėm bukuria jote.
Kurth qė s'e di ende vėrtitet (ndėrsa kėmbėngul flatrimin)
tė mpijė, inskenojė, pėrēudnojė ty.
Blic'i sė djeshmes, sotmes, fatit tė shndrrojė dhimbshėm
vetėtimėn, magjinė veguese tė lėtyrė.
Ku je ėndėrr!
Ē'llavė resh dėrgoi qielli galaktikave tė tua
tė tė djegė, shkrumbojė, zhdukė.
Ē'terrinė tė zu sytė, tė verboi pėr njė tjetėr fytyrė.
Por unė jam ngjizur nė ty, e gjora ime
kam qenė strehė, dekor i ethshėm i vallzimeve
tė tua, i ēmėndjeve tė mia liri dėshirė,
jetoj me ty, ti nė mua,
kurrė s'jemi ndarrė.
Me asgjė nė botė s'tė kam ndrruar.
Zgjohu ėndėrr, ti ajėr i frymės time, zgjomė.
URAGANI VERSHUES
Ē'dekor tė vetes zbuluam
stisur nga terr i dhunės,
pjellė vesesh tė ēthurura
vrasėsish, deri dje njerėz.
Ē'hėna e diej, ranė nga lartėsitė, u rėzuan
e pėrzhitėn, dogjėn prush dheun tim.
Ndjenjė libėr, pėrjetim,fjalė e menēur,
njė kujtim, aromė e askundėshme pranvere,
virtut, ēelja e beftė e lules, vjeshtė e qetė,
njė dėshirė, dashuri e fshehtė, melankolitė,
endja pa kuptuar nė shpirt dhe era
si lajmės tragjik shpėrndan hirin:
- I pėrjetėshmi mallkim!
Ē'paskemi pritur pėr tė mbrritur kėtu
ku qemė fshehur humbur ku?
Ē'mė detyron tė shėmtohem, ē'fytyrem
dhe nė llum vesesh, krimesh tė shkas, ē'arsye?
Kudo qoftė mjerimi, lot dhimbjesh tė mbjell.
masakėr tė pambrojturit
qė pafajsinė ka pasuri...
Dhe gjykimi i errur tė tjera oaze lotėsh
tė sajojė.
Oh, si nuk mbytem aty,
se mė vjen tė qaj
se mė vjen tė ulėrij.
Pėr veten - me gjak tė pagjak.
Pėr veten - me shpirt tė pashpirt.
Kasolle e braktisur nė pyll,
uragani vėrshues pėrflakur, pėrpirė.
SA LARG JEMI, SA LARG
Nga vuajtja e ndarjes
nuk gjen dot shpėtim
Neruda
Dhimbja ka njė rrugė pa fund.
Pa krye.
Mendimi pėr ty.
Mendimi pėr ty.
Mendimi pėr ty.
Vetėm dashuria mund t'i nxerė,
vetėm malli.
Sytė e tu
ndezin ballin e ditėve qė kuturu
ecin, me emrin tėnd nė buzė.
Diej treten ēdo mbrėmje aty.
Digjen.
Unė nė kafazin tim,
pėrpėlitem.
Zog i dashurisė kėrkon tė shpėtojė.
Sa larg jemi, sa larg.
PERKUNDJE
Dhe vėshtrim i humbur tretur
qė fsheh mėshirėplotė pėrjetimet...
Dhe aroma hidhrake e sė parės vjeshtė
qė krijoi si botėn...
Dhe veshje e beftė e xhamit, prej avull
tė frymės sime...
mė pėrkundin nė djepet qė nuk dua tė lidhem.
Shtrat ku vdes e bie.
Pėrditė e mė qartė mė ēfaqen
formulat e vjetra, thėniet e mėnēura, bėmat...
Rjedha genetike reth qė mbyll,zhgėnjimi
feksje ngastrash pėrjetimi - makthe qė nė
gjumė trembin, gjurmė mbeturinash tė marrisė,
nerv qė shkrepėtin kujtimin - gjakun nxeh nė
kapilare, yll qė ndiz e shuhet nė qiell tė
ftohtė arsyeje...
KRAHARORIT TIM NJE KLITHME
Fėmija, foshnjėza janė pikėla
vese nė gjethėzėn e parė.
Tabu, kanune, diktate
kraharorit tim njė klithmė!
Sofiste dhuna, pritė tė zė, mbėrthyer
uzurpuar, trurit tėnd, me forcė hyn
Njė sekondi tė vetėm, frymėn tė zė,
pėr njė tjetėr frymė.
Oh, qėnie e dobėt, mos guxo tė jesh ndryshe,
pėrshtatshmėria ėshtė kryevepėr,
nuk bėn dot pa tė.
Tė lodh koha, egzistenca e saj, mungesa e lėvizjes,
pse e di ēdo tė ndodhė, njė ēasti tė dhėnė.
...se do tė vdesėsh sėrish
(ashtu si sėrish do tė lindėsh)
Tė lodh vetja, vetėvetėt.
Rit i ēmendur qė foshnjat ēmend,
sa gjenerata pas meje do tė kryqėzosh,
tė mpihen nga ty,
tė tė pėrjetojnė ty,
gjakut t'u rendėsh pa e ditur...
...dhe ajėr i ngrirė tė frymojė
e foshnjave vetja, t'u jetė prangė e pėrjetėshme,
e foshnjave vetja, njė tjetėr vete t'u sajojė.
Fėmijė,foshnjėza,
pikėla vese nė gjethėzėn e parė,
kraharorit tim njė klithmė.
AH, KUR KENDOJE TI
Ti nuk e di se hėna kėtu kėputet si njė kopsė dhe bie.
Ti nuk mund t'a dish si hyn jeta pėrmes njė vetėsie
qė nuk ėshtė mė,
si humbtreten ėndrrat pa u parė...
Si ēfaqin netėt shtratin tėnd pranė pishinės,
njė dritė sysh tė pėrkund gjumin e lodhjes sė rėndė,
njė bukuri pėrballė bukurisė.
Jo, ti nuk mund t'a dish!
Tė mos shohėsh dot njė pėrkryerje, tė verbojė,
si thėrmohen nė heshtje kristalet e dritės,
pastaj njė dritėsi e plotė...
Njė nga njė t'i gremisėsh tė gjitha nė humbtirė tė vetes,
tė dish mirė se gabon,
tė ndjesh krim kur vrasje nuk ka.
Me dhėmbėt e traditės tė shqyesh njerėzoren...
E mban mend rėzimin e mbrėmjes mbi pishinė ,
kur ti i lagur dridheshe,
gėzimin e ēmendur pas ēarkut dritėsor qė ndjell jetė,
plazhin e vonėt, naivitetin tim...
...nuk mbaj mend a kish yje nata.
Mėngjezet perėndimet me ty, pa ty,
atė botė, magjinė e jetuar,
tė pėrjetėshmen unazė tė kėputur, tė verdhė qė lidh qiejt.
...nga ajo qė je tė fshihesh thellė nė djepin e vetes,
tė mbytėsh foshnjėn,
puthjen e vetme nė faqen tėnde
dhe next year, lotėt.
Tė kesh fatin tė duash...
Zbret nga ėndrrat yjeshkrumbuara tė njė vajze,
rrjedh nga qumėshti hėnor i gruas,
nga shpirti i mirėsisė, qė jo pėr kėdo, geni gatuan.
Nga kėnga e buzėve tė tua, zbret.
Ah, kur kėndoje ti,
tė vdekur mjelmėn, rivdisja!
TE GJITHA FYTYRAT TUAJA
Tė gjitha fytyrat tuaja, manekinė nė seri.
Gjinkalla nė zhurin e jetės!
Qėnie qė gjithēka s'vlen, ushqeni...
Sy tinzarė qė ju zbėrthejnė, syhardallosės nėn syze,
vėshtrim nėnvetullash, pas xhama perdesh,
dyerve, pėrgjuar mureve...
Indiferencė e shtirė qė trillin pjell, mashtrimin
Mė lodhėt, a e dini?
Zallahisė sė kohės si minjtė i rėmoni,
ngjarje individė.
Kokė i montoni krahė kėmbė
dramė e sajoni, tragjedi...
Rjetėn e hollė tė trillit, vrasjes, helmimit
nuk lodhet sė thururi merimangė e juaj.
Pastaj kapja nė tyl, hedhja lart e poshtė, kolovitja,
pėrplasja nė tokė.
Dridhesh prej frikės i pafaj, prej ankthit, o ankth.
Nė pamundėsinė e befasisė tkuresh.Duarlidhur
prej pabesisė, padrejtėsisė qė ti
borxh i ke gjithēka - intrigės.
Duan tė pėrflasin - trillojnė
Tė merren me ty - e bėjnė.
Tė vrasin - pa frymė tė lėnė.
Tė rrėmbejnė dhe dashurinė dhe ėndrrėn dhe gjumin.
E vjetėr sa bota, e kalbur ideja prej nga merr kuptim,
jetė e tyre.
E ti i pafuqishėm deri nė mjerimin e vuajtjes.
O Zot! Njė filiz...
unė ku t'a di
...kur dėbora zbardhėllon e druri nė vatėr kėrcet
e zgjimit tėnd vėshtrues fytyra ime i bie pėrballė
kur thėngjill i fshehur nėn hi thellė
njė xixė nė ajėr klith e ti mua mė ndjen
... kur vetėtimė e kujtesės dritė pas drite
njė dite tė vranėt mė sjell tek ti
...unė ku ta di mė thuaj, si ta mėsoj?[/QUOTE]
I falenderoj te gjithe lexuesit e shkrimeve te mia.
Dituria
Vertet Shkrime Interesante Dhe Te Kendshme , Respekte
MOS M'I LER
Nė njollat murmndezėse tė diellit tymojnė
dhe vdesin me shpresėn e artė tė ringjalljes
...nė njė tjetėr ditė
Shpresė qė nuk mundem ta kem.
Zog qė pėrpėlitet ndėr duar.
Atėhere qielli nuk do tė drithėrojė mė
Nuk mund tė kem tjetėr dashuri
Mos mi ler ndjenjat tė vdesin dhe mė
Pesėmbėdhjetė karafila
Sythet jetėėndre buisin shpėrthejnė
harlisen pabindshėm kah drita, but-egėr
kryelartėsi brezash gjakon, ndėr kapilarė
thurimat e netėve vajzėrore
Oh ēvakėllim ndjesish vėrtike dhėnė bashkė me gjirin
Oh ato tipare ai vėshtrim ato syqielli ai trup i brishtė
Oh ajo ndezje e prushtė e flaktė deri nė guxim e pėrballjes
Oh ai zė kumbim jehesh kėngė e gjyshėrve
Oh pasuria ime, tė falem o zot ma ruaj
Ndėrthuren pėrdore pakuptuar breznitė, shpirti im!
Pesėmbėdhjetė karafila aromė bije
mbėrthejnė rrėnjėt e fjetura
Me besimin e qėndrueshėm se e djeshmja
nuk ėshtė mė e mirė
Bukur Dituri
sereno
Sigurisht te tradhetosh dike eshte nje tregues anonim, jo i forte ne ndergjegjen njerezore, i pasigurt dhe konfuz i karakterit njerezor.Fakt eshte qe askush, nuk ka kuraje te deklaroje tradhetite e tij, madje dihet qe ato rezatojne denigruese ne sjelljen e perditshme, nderkohe qe nuk e dime pse tradhetojme dhe kur do te tradhetojme.Kjo perben nje enigme dhe si e tille eshte intrige per racen njerezore, qe e ka me te thjeshte t'i jape udhe vetes se sa t'a ndaloje ate.(Sigurisht kur nuk mungon kondicioni baze).
Ne ēastin kur ne tradhetojme sigurisht " veme ne zbatim ate ēka na kerkon vetja " dhe deri ketu jemi te vertete. Kjo eshte subkoshiente, e thene ndryshe fizike, e menjehershme. Ne raport me dike tjeter ne jemi "tradhetare" dhe kjo eshte koshiente pra ndergjegje dhe prej kendej morale.
Perballja e te dyjave, e ndergjegjes dhe jondergjegjes, pra e koshiences dhe e subkoshiences eshte e vjeter sa vete egzistenca njerezore.
Per mendimin tim,te tradhetosh do te thote njeheresh ndjenje per personin e saponjohur dhe mendimi i tradhetise per njeriun e dashur.
Tek disa eshte i lindur racionaliteti, tek te tjere liria pa kufij.Shume te tjere ulin koken perpara pervojave ne jete ka dhe syresh qe i shperfillin ato. Konkluzioni?
Ne se tradhetia ka objekt seksin atehere mund te them se eshte me e lehte per t'u perballur. Problemi qendron ne se tradhetia synon vlera e virtute morale.Gjyshja ime thoshte " Ki frike, kur buri shkon me nje femer me te bukur se ty". Sigurisht qe nuk e kishte fjalen per pamjen e jashtme.
Them qe do t'a falja tradhetine, madje do te gjeja me menēuri rruget me te bukura per te mos e humbur njeriun e dashur.
Dituri Dizdari
Postuar mė parė nga Dituri Dizdari
Nga menyra se si i shpalos mendimet dhe poezite e tua duket qarte se je natyre thellesisht egocentriste, thelbesisht racionale ne porcionet e emocionit individual, thellesisht e bindur ne ate qe ndjen dhe ben, teresisht e sigurte ne vetvete. Ti ke shume ndjenje brenda vetes, per veten dhe per te tjeret, por ke nevoje te domosdoshme te dashurohesh( te te dashurojne duke te vleresuar si idhull aftesine qe ndjen ne brendesi qe e ke). Ke aq nevoje te dashurohesh, sa fantazon me elokuence racionale se si do te veprosh dhe luftosh kur te te rrezikohet dashuria. Ti nuk e fal tradhetine, sepse as qe mund ta mendosh qe dikush qe te dashuron te mund te te tradhtoje, me aq shume vlera dhe virtyte sa ti mendon se transmeton. Ndjehesh kaq e sigurte ne vetvete per aftesite mendore dhe shpirterore qe ke, sa nuk arrin te kuptosh qe nje tradheti e thjeshte seksuale e atij qe te dashuron eshte clirim nga vlerat dhe virtytet e tua qe e kane mbajtur te lidhur. Eshte tradheti e thjeshte dhe e paperballueshme. Eshte gjetja e rruges per tu cliruar nga virtyti dhe vlera, qe te bejne te te duket vetja si krimb qe duhet ti dashurosh si zgjidhja e vetme dhe sublime, e majes se vleres absolute te dashurise intelektuale. Edhe virtyti dhe vlera kur arrijne ne ekstrem jane te demshme dhe aq mbytese sa hidhesh ne krahet e banalitetit te emertuar seks.
Nuk po ti them keto per te te ngacmuar dhe aq me pak per te te fyer.Te lutem me kupto drejt, por kete me transmeton me atio qe vargezon dhe mediton te pakten per kaq sa po lexoj.
me shume respekt adidu
Krijoni Kontakt