"Me zhuriti zjarr i vjedhur ne nje buze si qershi,Postuar mė parė nga dp17ego
hodha setren ne nje qoshe dhe me vrap dola ne shi."
Kur lexoj pershkrimin e ngjenjave tua sikur i shoh ne film..shume bukur.!
Me nderime ,
bili99
"Me zhuriti zjarr i vjedhur ne nje buze si qershi,Postuar mė parė nga dp17ego
hodha setren ne nje qoshe dhe me vrap dola ne shi."
Kur lexoj pershkrimin e ngjenjave tua sikur i shoh ne film..shume bukur.!
Me nderime ,
bili99
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga bili99 : 23-08-2007 mė 16:27
Muzgu
I
Nė fund tė ditės afron njė ēast,
Kur dielli shuan vatrėn e shenjtė.
Eshtė njė ēast kur gjithshka meket.
Veē perėndimit krejt tė kuq;
Ku retė puthen me njėra-tjetrėn,
Me faqet flakė nga zjarr i diellit.
Eshtė njė ēast tepėr i shkurtėr,
Kur sendet pezull zėnė e rrinė.
Sikur pėrpiqen qė tė ēlirohen,
Nga forc e tokės qė i tėrheq.
Eshtė njė ēast qė po ta kapėsh,
Kupton dhe ndjen tė gjith magjitė.
Tė lind pėrbrėnda fllad i hyjnishėm,
Qė shpirtin ėmbėl ta drithėron.
Rreth kokės ndjen aureolė.
Eshtė njė ēast kur pėrmbi tokė,
Vijnė dhe rrinė gjith perėnditė.
II
Eshtė njė ēast nė fund tė ditės,
Nė frymėmarrjen e perėndimit,
Qė muzg i thonė...e ēfarė tjetėr;
Kur gjiri i detit fillon gufohet,
Mbarsur nga Kronosi i lashtė,
Kur brenda zemrės ke mall tė thellė.
Dhe bukuritė gjith duke parė,
Tė vjen njė gaz dhe brengė bashkė,
Qė shpirtit dhimbjen i shton paprerė.
I hidhėruar qiellin shikon.
Miken e zemrės qė se ke pranė,
Thėrret pėr ndihmė gjysėm i dehur,
Tė ndash magjitė qė rrotull ke.
Dhe pik e lotit ndriēon e zbehtė,
Plot reflektime prej diamanti,
Nga zjarri i brendshėm qė rreh tė dalė.
...Qerpiku dridhet diē duke fshehur.
III
Si drit e ditės ze e venitet,
Dhe zjarr i diellit fillon tė ftohet,
Njė tis i hollė bie nga qiejtė
I madhėrishėm pra, ēfaqet muzgu,
Kur sendet hije mė fare skanė.
Vėrtet, pa hije tė gjitha janė,
Se hijet ikin tinėz dhe fshihen,
Shpejt nėpėr qoshe, nė errėsirė.
Tė dish tė shohėsh veē e tė ngopesh!
Me njė prarim prej paradisi,
E gjithė gjindja ėshtė e mbėshtjellė.
Edhe pastaj... kur lėmshi i zjarrtė,
Fshihet nxitimthi pas horizontit,
Kupton papritur qė dridhja... shuhet.
Dhe syri i lodhur kėrkon te ndjellė,
Tė tjera lodra tė gjithėsisė,
Perde e natės sa nuk ka rėnė.
IV
Kur yjet lart zėnė e ēukisin,
Me dritė tė dridhur perden e zezė,
Zhurmat e jetės fashiten shtruar;
Si kali i lodhur nga pune gjatė,
Kėrkon tė gjejė pak qetėsi.
Dritat e natės ndriēojnė vakur,
Dhe hėna del me psherėtimė.
Nata ka rėnė me krahė hapur.
Yjet tė trembur nga ethe e muzgut,
Pas perde-zezės duan tė fshihen.
Nė mjegullsirėn qė vjen nga qiejtė,
Dėshirė ke tė humbėsh rrugėn.
Se errėsira qė po afrohet,
Mes njerzve shton veē turbullirė,
Por edhe dhimbjen katalizon.
Dhe vetėm ndihesh nė mes tė turmės.
Ēdo gjė rreth teje nis e largohet.
V
Me Muzat...muzgjesh kėrkon tė vidhesh;
Si nė pėrrallė do tė shpėtosh.
Pėrbrėnda shpirtit ndjen qė tė digjet,
Zjarri i ndezur nga ėndėrrimet.
Si perėndimi dhe perėnditė,
Tė tjerė zjarre tė shenjtė ndezin.
Dhe gjithė eteri elektrizohet,
Nė flakėrim tė amėshuar
Dhe kokėulur nė vetėsirė
Nis pėshpėrit me zė tė shuar.
Duke fundosur nė jerm tė thellė;
Botė tė tjera aluēinante,
Krejt i habitur duke zbuluar.
Si tė jetosh njė tjetėr jetė,
Prej infinitit qė vjen vibrant;
Ku sendet kanė njė tjetėr formė,
Dhe shpirti vetė tjetėr kuptim
VI
Pa ndjere fare... lind njė poemė,
Ku vargjet vijnė pas njėri-tjetrit;
Dhe gulēi grykėn aq ta ngushton,
Sa fjalėt dalin krejt deformuar.
Si me kamzhik dhimbje krijimit,
Trupin tė tėrė ta rreh e mpin,
Vraga tė thella gjith duke hapur.
Shpirti nis dridhet i llahtaruar.
Dhe zemra brinjėt kėrkon tė ēajė;
Nė njė torturė plot me kuptim;
Si njė luan me zjarr rrethuar.
Apasjonim i vetėdijshėm
Kur dhimbja puth kėnaqėsinė,
Tė dyja bashkė krijojnė thesare.
Dhe shpirti prehet ngadhėnjimtar,
Nė njė zenith tė pambarim.
Ēdo muzg qė vjen lind njė poemė.
Poemat vetėm nė muzg kėndohen.
Dh Papando 2004-2005
sereno
Sonet
.........................Drita ėshtė
Drita ėshtė, po ku ėshtė, qė tė shoh e ta kėrkoj?
Vetėm hije pata pranė, hije prapė veē vėshtroj.
A ka dritė mirėsie, harmoni nė dritė-hije?
Tė mė sjellė tjetėr shije, a ka hir prej perėndie?
Ja tek vjen, shpirtin ma ngrohu, gjer nė thelb mė zotėroi,
Prej sė larti ėmbėl-ėmbėl porsi mjalti rrjedh nga zgjoi.
Dhe nė terr edhe nė dritė merr shkėlqim prej diamanti.
Nė prarim krejt tė magjishėm mė mbulon tek vjen sė larti.
Sado mjegull, sado errėt, vjen njė cast qė hiri zbret.
Vjen njė ditė, ska se si, nė mes heshtjes njė shkėndi;
Qė ēan terrin dhe sjell gazin nė tė natės mbretėri.
Na zgjon ėndrrat, ndez pasionet edhe vuajtjen e vret,
Lumturon brengėn e hidhur, gėzon shpirtin qė e pret,
Dhe na mbush me dritė jete, na mbaron njė agoni.
sereno
........Nėpėr qafėzėn e njomė…
Dielli i parė kur sot doli ta gjet’ qafėn tė zbuluar,
Dhe nėn’ vesh tė ledhatoi me njė buz’ tė pėrvėluar.
Ndriti perlat e gjerdanit edhe flokun e praruar.
Me shkėlqim aureole t’rrethoi kokėn e menduar
E vėshtroj dhe mbes pa mend si pėrhapet mengadalė,
Nėpėr qafėzėn e njomė, afshi i tij si zjarr i valė.
Si pėrhapet nėpėr krela ar i derdhur prej magjie,
Si tė humb nėpėr vegime, nėpėr hire perėndie.
Faqendezur pas dritares tek qėndroje tė vėshtroja,
Si mė fshihje sy’n e bukur pas qepallėzės me hoja;
Si u drodhe, u nemite kur nga unė sytė hodhe.
S’di, a ndihmė mė kėrkove, a prej meje u pėrvodhe!?
Pėrpėlitem i vetmuar, lart ngre kokėn, shoh pėrpjetė,
Qė tė vijnė tė mė shpėtojne, drithėruar i lus retė.
sereno
Atė natė
Atė natė yjet ishin kaqė afėr!
Duart zgjata drejt qiellit,
dhe kėputa ca prej tyre.
Mėrmėritje dėgjova pas shpinės,
dhe kokėn ktheva i tronditur.
Ishte hėna qė ruante kopshtin e saj!
I zėnė nė faj,
njė kėngė tė vjetėr nisa tė fėrshėllej.
E vrap ika tutje qė ty tė tė arrija
Me njė tufė yjesh nė dorė.
sereno
Lind nė zjarr...
------------- ...e vdes nė pluhur
Lot! Ti plumb i shpirtit, mall qė vjen sė thelli.
Akull akulluar, lule nė dėborė.
Si kristal tė derdhur tė mbėshtjell nė dorė.
Lot qė zhurit syrin porsi iskėr dielli.
Lot qė vdes nė pluhur, pluhur mė bėn mua.
Lot dėshirė e djegur, perlė e detit tim.
Dhuratė qiellore, dhimbje pa mbarim.
Vesė e bekuar mbi syrin qė dua.
Lot ti i pikuar... gur margaritari.
Ngushėllim i zgjedhur pėrmbi plagė bie.
Lot qė i pėrtuar ke fuqi magjie.
Ah! Ti afsh i shpirtit, ti stoli prej ari…
…Kur tė pash’ tė bije mbi buzėn e dredhur.
Kur m’i njome mikes, koralin e buzės.
Lirėn e argjentė i rrėmbeva Muzės.
Varg i thura kėngėt, fjalėt varg tė zgjedhur.
Dh Papando 2005 NY
sereno
Sa mire qe nuk e mbylla kompjuterin kete ore pas mesnate! Tani po, do ta mbyll, pas leximit dhe ndjesise kenaqesore qe marr me vete nga vargjet e tua, dp17ego. Urime, suksese ne krijimtari.
Janė mijėra puthje fine
Nė njė gji, nė breg tė detit, larg, qė kur nuk mbahet mend,
Nė njė qoshe qė pak kush e ka parė nė kėtė vend;
Rrinin fshehur nga tė tjerėt, njė shkėmb shtufi i vetmuar,
Dhe njė valė e shkumbėzuar
keq pas tij e dashuruar.
Ish njė gur me zemėr guri, madhėshtor gjer lart nė re;
Njė shkėmb bregu, gur i murrmė, me plot zgavra e fole.
Por atje nė breg tė detit dhe njė valė qėnkesh zgjuar,
Edhe rritur nėpėr ujėra anės bregut tė copėtuar.
Kush e di si pati nisur?! Kush e pa atė fillim?
Kush ka qenė qe ngacmoi kėtė lodėr tė pakthim?
Kush i vuri pran e pranė njėri tjetrin tė shikojnė,
Njėri tjetrin keq tė vluar pėrgjėruar tė pėrgjojnė?
Vala ishte krahėlehtė, nazetare plot magji,
Dhe gjith vinte edhe kthehej duke luajtur nė gji.
Nė ktė mėngėzė tė detit qe kujtoj gjithnjė me mall,
Val e ėmbėl zgjohej-flinte faqezėn shtruar nė zall.
Bredharakja lodėrtare here vinte, here shkonte,
Dhe pas kėmbėve tė ftohta shkėmbin akull pėrqafonte.
E kupton qė miku i bregut as e sheh, as e dėgjon,
As njė fjalėzė tė ėmbėl ngushėllimi si dėrgon.
I afrohet kokėn ulur duk e ndjell nė gji tė saj.
I njom kėmbėt me lot brenge hidhėruar dhe pastaj,
Shkumbėzohet e xhindosur, mbledh demonėt e tėrbuar.
Dashurin e egėr shkėmbit ja dėrgon tė qindfishuar.
Shkėmbi akull rrinte bregut; kokėn mbante drejt pėrpjetė.
A mos vallė atje lart, dashuruar ish me retė?
Eh! E shkreta val e vogėl sa mundohet e rėnkon;
Dashurin e pėrvėluar mė kot shkėmbit ia tregon.
Qante vala dit e natė, pa pushuar e me lotė.
-Si tė bėj qė guri i murrmė tė mė dojė mua? -thotė.
-Si tė bėj o det, mėsomė. Dua ndihmė! Pse smė thua?
Si tė bėj qė shkėmbi i dashur tė mė dojė vetėm mua?
-Mos qaj valė! Duke qarė nuk ndjen guri i harruar.
Pėrkėdhele, perkėdhele!...Ledhatoje papushuar!
Puthe valė! Puthe shumė!...Mos e lodh ti zemrėn kot!
Veē me ledha e mund gurin. Ske ēi bėn atij me lot.
I shikon grimcat e rėrės, kaq shumė nėpėr dete?
Motrat tėnde duke puthur i kan bėr gurėt pėr vete.
Lumturohu bija ime dhe pėr ty shkėmbi do tretet.
Do ronitet krejt pas teje; rėr e imėt do tė mbetet!
Qeshte vala dhe mendohej: -Ēflet dhe ky deti tani!
Grimc e rėrės qi mbush fundin paska qėnė dashuri?!!
- Jan shkėmbinjtė qė jan falur.- qeshet vala e gėzuar.
-Aty prehen tė ronitur valėve tė dashuruar.
Janė mijėra puthje fine, adhurim qė smbaron kurrė,
Qė nė shekuj valėt dhanė dashuruar nėpėr gurė
Dhe gėzohej val e vogėl nė njė qoshe, nė bregdet.
-Do tė vij njė ditė, -thotė, -unė shkėmbim do ta tret!
Dh. Papando
sereno
Suksese Poet...Varg i rende dhe lirik njehkohesisht.
Pershendetje
PAlma
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga bili99 : 22-02-2008 mė 09:58
I Ilirides jam Iliri,
dhe i lire dua me mbet.
Per cfardo xhevahiri,
Shqiperine se jap per jete
Floku i vashės
Mu zvordhėn dhe neonet dhe vitrinat;
Dhe dielli qė shkėlqen, si sy verem;
Dhe lustra qė lyros e ndrit makinat;
Dhe zonjėzat e lyera me krem.
Do ik me shpirtin ters dhe tė mėritur.stisur
Do bredh tė gjej mamuthėt gjithė lesh.
Ēmė duhet mua kjo kapel e ndritur,grisur
Qė sdi se kush ma rrasi gjer nė vesh?
Pas fushave do humbem si i marrė,
Pa ėngjejt krahėbardh e syjeshil.
Si murgu rason kohėn do heq zvarrė
Kaluar mbi tė urtin kalė ēil.
Si dua veselitjet e parajsės!
Mė mirė djers e dheut nė mėngjez
Dhe dehja qė mė fal floku i vashės
Si lule e jargavanit plot me vesė.
Dh Papando Korrik 2007
sereno
Yjet do trazoj Dhimitraq Papando
Kur hapa librin dhe fillova te lexoj vargjet kuptova se ne fakt nuk kisha nje liber ne dore, por nje enderr te qendisur me copeza yjesh trazuar dashurish, valezash lagur brigjeve te puthjeve, henash krijuar pasionesh, vashash prekur ne naivitet, jetesh qe fshihen ne mall, zemrash qe ndjekin pafundesite.
Poezia ka gjetur nje zog, nje bilbil te sajin, qe e kishte mbajtur fshehur ne pyllin e saj per nje kohe te gjate. E falenderoj poezine qe na lejoi te futemi ne pyllin e saj te magjishem, per te degjuar kete bilbil zeri i te cilit eshte i paperseritshem, fjalet e tij nota te paarritshme, pasuria e kengeve te tij e pafund!
U mbyta dhe shijova mbytjen, u pervelova dhe doja akoma me shume te pervelohesha. Kete me beri ky bilbil, kete me beri kjo poezi.
Filozofia e tij eshte e thelle, e gjalle, e prekshme dhe ngushelluese. Kur jeta eshte e veshtire, kur Zoti eshte i heshtur, kur zemra e mallosur dhe mikja "ka ulur syrin e bukur", shpresa eshte peshperima, eshte krijimi qe ai ofron, eshte kenga e pare qe pyllin zgjon, eshte rrezja foshnjore qe mengjesin afron, eshte vesa qe naten debon.
Arti, figurat, leterarizmi, gjuha, jane nje tjeter mjeshteri e ketij krijuesi. Ato jane te gjetura dhe te stolisura me fijet e nje talenti fin e mjeshteror.
Aida Bode Nentor 2006
Te shpėtohesh do tė thotė tė transformohesh prej Perendise, tė ribėhesh ashtu siē Ai donte qė ne tė ishim qė nga fillimi!
A jam unė?
E dashur sdi ēkėrkon kjo mjegull gri tek ti,
Kur veten ēpo mė ndodh, aq mirė nuk e di?
A jam imazh i ndritur, a diellė i pashpresė,
Qė sa pa lindur mirė, nė ferr nxiton tė vdesė?
Ti Evė drithėroshe, tinzare si pėrherė,
Mos brėnda syve tmij, lakmon dy sy tė tjerė?!
Jo, jo mos ul qerpikun? Nga unė mos u druaj!
Nė shpirtin tim, mos vallė, kėrkon njė shpirt tė huaj?
Kur drita vjen pas resė dhe hijet i shtyn tutje
Nė buz mė vdes njė lutje, nė sy mė ndrit njė ngutje
Nje shpresė erėmirė, njė dehje magjiplote
Mė sjell midis thesaresh stolit e kėsaj bote.
Pastaj nė ēast harrohem si det i turbulluar;
Dyshimi brengėshumė mė djeg si zift i vluar.
Shoh veten reflektuar pasqyrash pa mbarim;
Nė bosh tek ngrin thėrmuar mes tyre uni im.
Dhe klith, e thith i ndezur, si kali qė tėrbohet,
E turfullon, e shfryn dhe mureve dėrrmohet.
Litarėt tė kėpusė pėrpiqet me poterė,
Dredh buzėn e shkumbuar me njė mundim tė mjerė.
Pastaj mbytur mes hijesh kėrkoj un avrėn time.
Kujtimi magjiplotė sjell thirrje buzėsh fine.
Dhe ulem i kapitur dhe tall trillet e mija
Kerkoj nje fill te ndritur pas reve ku fle grija
Dhe gjoksin ēmė therr shtrėmbėr njė fjalė qė mė thua,
Njė tjetėr nė shpirt ruan, apo mė ke veē mua?
sereno
Ku te veje me bukur valsi i fjaleve, mes muzikes harmonike te poezise?
Dhe bredh Olimpit
Mos mė kėrko…dhe mė mos eja ti, e marrė!
Jo! Jo, nuk dua tjetėr ethe zjarr-rrėmbyer!
Vallė s’e sheh qė pėr ty gjoksin kam ēarė
Dhe zemėrzezėn nė grusht e mbaj mbėrthyer?
Si mjegull vere, m’u ronit njė breng’ e vluar,
Situr mbi lule plot kristale dritėdridhur.
Grushta me yje mbledh prej natės sė nxiruar,
Por as njė iskėr nuk marr dot nga buz e ngrithur.
Mos vallė duhet qė tė shuaj edhe zjarrin?
Verėn e vjetėr mos kėrkon ti qė ta derdh?
Mė dredh njė temp i krisur si tė marrin.
Mė jeshilon, mė skuq, mė zbeh, mė zverdh.
Dhe bredh Olimpesh, herė Zeus jam, i mjerė,
Herė, Dionis i dehur, plot poterė.
Dh Papando 2007 NY
sereno
Krijoni Kontakt