Para perleshjes me ushtrin e Hunijadit Skenderbeu i fton ne tenden e tij luftetaret me te besuar, nder ta edhe nipin e tij, Hamzain, qe sipas disa historianve ishte djali i motres se Skenderbeut kurse disa te tjere e thojne se ishte djali i Reposhit, keshtu me te besuarit e tij Skenderbeu ua tregon planin e kthimit te tij ne Atdhe, te gjithe betohen se do kthehen ne Shqiperi te gjallė ose te vdekur. Posa dalin luftetaret shqiptar nga tenda kur menjehere Huniadi jep urdher per sulm mbi ushtrine turke. Ne anen tjeter ushtaret turq kishin mbetur te habitur, te shtangur kur e shofin Skenderbeun per here te parė duke u zbrapthur, terhiqej me trupat e tij, kur e pa kete spektakel pasha i Rumelisė se si terhiqeshin luftetaret e Skenderbeut ai tmerrohet dhe se shpejti e tere ushtria e tij shpartalalhet para Huniadit, me vone deshmojne per kete humbje 4000 roberit e luftes dhe kerdin qe kishte bere ushtria hungareze mbi turqit. Karam Bej, pra Pasha i Rumelise mezi kishte arrijtur ta shpetoje koken e tij duke iu falenderuar vrapit te kalit te shpejtė. Momenti pra kishte ardhur ne vjeshte te vitit 1443, Skenderbeu kishte kapur ne ikje Reis Efendiun e Muratit, personin me te fuqishem pas Sulltanit i cili mbante vulat e perandoris ne emer te sulltanit me vete, ne rast te ndonje marveshje me krishtienet, keshtu pra Skenderbeu ia ve prangat dhe e detyrron ate qe t'ia shkruaj njė leter sunduesit te Krujes, duke ia diktuar me keto fjalė;" Ti dorzohet Kruja komandantit Skenderbe" me urdher te Muratit II. dhe te vendoset ne vend te tij Skenderbeu... Me se 300 kalores i bashkohen Skenderbeut, gati te gjithe shqiptar, njerez te zemres e te beses, ditene 7-tė me ne fund arrijne ne Diber te Madhe. Kruja me tani ishte etapa e dytė. Aty ne diber mbledh trima e vullnetar te tjerė, ne ēdo vend strategjikė ve roje te besushme dhe i veshur me njė kostum si te njė udhtari te rendomet Skenderbeu i afrohet Krujes. Per te qen plani i tij edhe me i besueshem, Skenderbeu zgjodhi Hamzain, qe e fliste gjuhen turke si njė turk dhe me mirė, dhe nje luftetar tjeter qe te hyjn para se te bie nata ne qytete dhe ta lajmrojne guvernatorin e krujes qe se shpejti do vjen Skenderbeu, guvernator i posazgjedhur nga Sulltani....
Guvernartori turk bie i vdekur nder te paret, se shpejti kudo ne keshtjellė te Krujes rrjedhte gjaku i armikut, nder ta nuk duhej llogaritur edhe ata qe kalonin nga gjumi ne vdekje ne kete mesnatė, disa te tjerė kerkonin shpetim duke tentuar te marrin arratin mirėpo ēdo dalje ishte mbyllur per ta, atehere ose rezistonin ose te dorzoheshin, i prenin pa dhimt fare, asgjė nuk i mbronte ata, as lutjet e tyre as plaget e as shenjtetija e kishes. Te uritur pėr hakmarrje kryengritesit shqipetar knaqeshin me ulerimat e viktimave te tyre.
Mė nė fund disa turq qe i kishin humbur te gjitha shpresat perulen para kembve te Skenderbeut i cili me shpaten ne dor, si komandant dhe ushtar urdheronte dhe ekzekutonte; keta turq iu luten Skenderbeut t'ua shpetonte jeten ! Keto lutje e preken Skenderbeun aqė shumė sa qe mezi ua shpeton jeten nga te tjeret qe u ziheshin mes tyre si pas njė gjahu... Skenderbeu i shpeton dhe iu thot se do ta shofin per neser se si do veprohet me keta ushtar turq.
Te nesermen, heret ne mengjes, Skenderbeu shpalle me zerin e buris ne keshtjellen e tij urdherin, se; " Jeta t'iu falet te gjithė myslimanve te cilet perqafojn fen krishtere te vij para tij pa arme" ! Dhe perveq ksaj, "keta mysliman te krishteruar duhej te merrnin pjesė si ēdo banor tjeter i barabart me te tjeret ne fonkcionet dhe dinjitetin e detyrave publike" kurse atyre qe kundershtonin iu ipte denimi mė i rreptė, duke u sjellur ndaj tyre ne kundershtim me te drejtat e ngadhnjyesit. Ne mesjet pra ishte tradit gjdokundi, "ndrroje fen nese don ta shpetosh jeten" qe per ne sot duken si tradita barbare apo te pa besueshme, kemi shembuj perplote pastaj shekuj me vonė mu ne kohen e civilizimit europian, edhe ne mesin e te krishterve mes tyre hasim ne skena te tilla drama te ngjajshme dhe te pafalshme, ne mes protestanteve ne nje ane dhe katolikve ne anen tjeter !
Pra ne kete rast, para Skenderbeut vetem njė pakic e vogėl e turqve pranuan krishterimin ndersa pjesa tjeter e turqve qe rrefyzuan moren vrapin per te shpetuar por u masakrruan gati te gjithė, ata qe arriten edhe njėhere te shpetonin gjallė ketij ekzekutimi, vinin perseri t'iu lusnin Skenderbeut qe t'ua fali jeten !
Megjithate pas ketyre lutjeve Skenderbeu ua fali jeten dhe i liroi nga qyteti i Krujes, mirėpo krejt pak prej tyre shpetuan sepse ne dalje te krujes keta perseri u sulmuan nga fshatarėt, vetem pakė prej tyre mezi shpetuan.
Kurse pjesa tjeter e turqve qe pranuan krishterimin dhe u baptizuan aty ne vend, i mbuluan me brohoritje dhe i pranuan me knaqesi ne mesin e tyre dhe qyteti i Krujes e kremtoi ketė festim si evenment publik dhe madheshtor teper te rendesishem me gezim e hare !
Pasi qe u ēlirua nga roberia qyteti i Krujes, shenjat e simbolet me gjysemhėnė u shkoqen, armet e ushtris se sulalltanit u thyen copė me copė, ēdo gjurm e sundimit turk u zhduk ! Keshtu pra qeverisja e vjeter e Krujes rimori formen e dikurshme dhe te nesermen ne mengjes u ngrit flamuri i shtetit te lirė shqiptar me shqiponjen dy krenshe, ne ngjyrat kuq e zi !
Krijoni Kontakt