Yje dhe Endërra

[* Denisa *]

Te kujtohet kur doja te te dhuroja yjet per te te plotesuar nje enderr. Por ti ishe pesimist, me thoje............nuk mundesh jane shume larg.Dje spontanicht hapa krahet perkundrejt qiellit, dhe nje yll me perqafoi,ishte akoma i ngrohte dhe me kujtoi qe endrres duhet ti japesh shprese dhe force. Zgjohem me bindjen e forte qe cdo gje reth meje ka nderruar maske....ndryshe nuk do te me dukeshe kaq i panjohur. Cfare ndjej momentalisht nuk mundem ta shpreh por mundem te shkruaj cfare po ndodh me muskujt e fytyres time ......po formoj nje buzeqeshje..........



Für dich mein schatz......HDL

[* Denisa *]

Kemi perjetuar shume bashke
jemi dashur dhe besuar
Kemi qeshur dhe therrmija qelqi kemi fshire
qe nuk i kemi njgjitur per here te pare


Menduam qe ato nuk do te iknin kurre
por dicka disi nuk shkonte
koha natyrisht qe nuk ndaloi
dhe sot kane kaluar shume vite

Ishim te rinj per te kuptuar
ndjenjat nuk jane te lehta per tu kontrrolluar
nuk pame shenjat qe po dilnin ne siperfaqe
dhe fundi arriti

Sot rastesisht te pashe
mbas tere kesaj kohe , u gezova ..
syte e tu nuk qendruan tek te mite
sepse sot nuk me njeh me....

Nje dashuri shkon , kujtimi mbetet
ishte e bukur koha me ty

[* Denisa *]

Dashuria eshte nje poeme
e shkruar ne pranvere
e diktuar nga vera
e lexuar nga vjeshta
e enderruar ne dimer

..eshte nje pike vese
e c'perqendruar nga era
e ngrohur nga dielli
e shkelqyer nga nje gjethe
e perpire nga dheu

..eshte era
qe lehte perkedhel faqen tende
me force te pushpurit floket
qe te thane syte e lagur
qe fryn lehte neper dege

Dashuri ..eshte me shume se nje fjale
me shume se nje mendim
me shume se nje ndjenje

ajo eshte ashtu sic eshte..

[Olimp]

Denisa ta kopjova te paren do ja dergoj deikujt me email shpresoj te me falesh por e mora tashme shume te bukura jane

[* Denisa *]

Ha ha ha me shkrive . Nuk ka gje , shpresoj ti pelqeje dhe personit ne fjale.

Pershendetje

[* Denisa *]

Ti kthesh mendimet ne fjale
thjesht ti shkruash
te leshohesh
te mos mendosh cfare eshte e drejte
te mos dish gjithcka
nuk jam para gjygjit
Endrra dhe Deshira
ti shprehesh
muret e heshtjes
ti thyesh pa frike
ti lesh lotet te rrjedhin
pa frike
te mesosh te mos urresh
te mesosh te sillesh me dhimbjen
te mos kthehesh
te shohesh perpara
te krahasosh "duhet" me "mos"
te pikturosh me fjale
te kundershtosh mendimin tend
te mos shkelesh armikun me kembe
te mesosh kritiken por dhe ta respektosh
te mos humbas guximin ne vete

Keshtu po mposht une cdo varg
mendimtare e vogel ne kohe
dhe e ndjej qe cdo fjale
po me cliron me dashuri

[* Denisa *]

Mendimet zgjasin tre sekonda. Dritarja e kohes, nga ku ajo po sheh dhe njehere boten pa e njohur me. Brenda tre sekondawe ajo rregjistron njgjyren e zbehur te qiellit dhe ngjyren e kuqe te gjakut. Tik taken e ores se murit, me te zhurmshme sec e kish dejuar ndonjehere.Ajo nuk ndjen asnje dhimbje, vetem habi. Njeriu nuk humbet me kenaqesi. Jo jeten.
Perballja zgjat vetem tre sekonda, ka shije te kripur kur e shijon.Gjuhen e ndjente akoma. Perafersisht shijon si mishi i tharet gatur nga nena e saj, nuk e duronte dot. Insektet gjithashtu, dhe urrente mizen qe po bente roje tek gjaku i isaj i fresket.
Syte e saj po shihnin nje kocke te dale nga krahu.Gjerat qe nuk ndodhen ne vendin e tyre e kishin bezdisur gjithmon.
Mund te ulerasi,e provon por nuk degjon gje.vetem te qeshuren e pellumbave.Nga prespektiva e saj ato i kujtojne palacot e lyer me boje te bardhe, te trishtuarit. Ka ndodhur dicka e tmerrshme , por dritarja e kujtimeve nuk bie po bie ne ujdi me te.E kaluara eshte asgjeja, nga ajo erdhi dhe po shkon.
Ajo spo ndjen me gjuhen e saj , vetem gjakun qe rrjedh nga goja. Kripe dhe embelsi e hidhur jane ndjenjat e fundit qe mund "perjetonte"

Koha po fluturon me takt tre sekundar. Cfare kemi ndonje gje te re , pyet truri qelizat e kuptimit? Jo shume. Nje BOTE po vdes!